Τι θα γινόμουν όταν θα... μεγάλωνα

Olorin είπε:
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, εδώ και καμιά 20ετία δηλαδή, δυο ήταν τα "επαγγέλματα" που ήταν το όνειρό μου να ακολουθήσω...
Το πρώτο, όπως υποθέτω και πολλών άλλων παιδιών των οποίων η πρώτη τους ξεκάθαρη αθλητική ανάμνηση ήταν να βγαίνουν με τους γονείς τους στο δρόμο για να πανηγυρίζουν το Ευρωμπάσκετ του '87, ήταν να γίνω μπασκετμπολίστας... (αν και μεταξύ μας, μάλλον θα το επεδίωκα ακόμα και χωρίς το Ευρωμπάσκετ) Εντάξει, μπορεί να μην κατάφερα να γίνω ο... πρώτος Έλληνας που θα έπαιζε στο ΝΒΑ, όπως φαντάζομαι πως θα ονειρευόμουν στα 7-8 μου όταν ξεκινούσα να παίζω στα τμήματα υποδομής του Πανιωνίου, ή να μην έπαιξα στην Α'1, αλλά για μια ασχολία που ανέκαθεν ήμουν υποχρεωμένος (ή με υποχρέωναν, αν προτιμάτε) να τη βάζω( ; ) σε δεύτερη μοίρα, νομίζω πως τα κατάφερα (και θα τα καταφέρνω όσο ακόμα με κρατάνε τα γόνατά μου), σχετικά ικανοποιητικά... Απλώς όσο βλέπω στην τηλεόραση παλιούς συμπαίκτες και αντιπάλους, πάντα θα έχω την απορία τι θα συνέβαινε αν είχα ασχοληθεί λιγάκι πιο σοβαρά... :precry:

Το δεύτερο μεγάλο μου απωθημένο( ; ), το οποίο μάλλον ξεκίνησε από την εποχή που έριξα το πρώτο τάλιρο σε κάποιο Space Invaders ενός πλοίου της γραμμής ή όταν πρωτοέπιασα το paddle του Pong, ήταν να γίνω δημιουργός video games... Μπορεί στην εφηβεία μου να συνειδητοποίησα πως δεν πρόκειται για τόσο... αξιοσέβαστο επάγγελμα, ειδικά στην χώρα μας, αλλά κατά βάθος δεν το έβγαζα ποτέ από το μυαλό μου. Άλλωστε, τώρα συνειδητοποιώ πως ενδόμυχα, ο βασικός λόγος που την πρώτη επιλογή μου στο μηχανογραφικό των Πανελληνίων είχε τμήμα Πληροφορικής, ήταν αυτός... (άσχετο αν το σκυλομετάνιωσα βλέποντας τα χρόνια να περνάνε πιο γρήγορα από ό,τι εγώ τα μαθήματα... anyway, τέλος καλό, όλα καλά...) Τώρα, γιατί πρόσθεσα το ( ; ) στο "απωθημένο"??? Θα δείξει... ;) :cool:
Τελικά αυτές οι νεκραναστάσεις threads έχουν πολλή πλάκα ώρες-ώρες, ανατρέποντας (ή επιβεβαιώνοντας στη συγκεκριμένη περίπτωση) εκ των υστέρων ορισμένες φορές το νόημα των νημάτων, αλλά και τα όσα έχουμε γράψει στα posts μας... #)

Μπορεί να έχουν περάσει 4 χρόνια από τότε που έγραφα τα παραπάνω (και καμιά 25αριά από τότε που έκανα τα σχετικά όνειρα), αλλά να που τελικά το ένα το πραγματοποίησα και το άλλο είναι σε καλό δρόμο: Έτσι έστω και αφού έπρεπε πρώτα να συμπληρώσω την τρίτη δεκαετία της ζωής μου και να μετακομίσω στην άλλη άκρη της Ευρώπης, κατόρθωσα φέτος να γίνω επιτέλους έστω και στα γεράματα κι έστω και για μια σεζόν και τυπικά πλέον "επαγγελματίας μπασκετμπολίστας" (όσο επαγγελματικό δηλαδή μπορεί να θεωρηθεί το Βρετανικό Πρωτάθλημα -εξ ου και τα εισαγωγικά- τουλάχιστον με βάση τις συνθήκες που γνωρίζουμε εν Ελλάδι, αφού μάλλον περισσότερα λεφτά έβγαζα ως "ερασιτέχνης" σε χαμηλότερης κατηγορίας ομάδες στην Ελλάδα, παρά ως "επαγγελματίας" στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Μ.Βρετανίας...), ενώ αυτές τις μέρες περνάω τον χρόνο μου στέλνοντας αιτήσεις σε εταιρείες ανάπτυξης videogames, οπότε καλώς εχόντων των πραγμάτων (προσευχηθείτε όλοι μαζί μου στους θεούς του gaming!) μέσα στους επόμενους μήνες θα πραγματοποιήσω και το έτερο όνειρό μου...

Μάλλον κάτι ήξερε καλύτερα από μένα ο φίλτατος Άλκης με το "ποτέ δεν είναι αργά" που είχε γράψει τότε... ;)

alkis21 είπε:
Olorin, ποτέ δεν είναι αργά. Όπως λέει κι ο Λάκης ο Γλυκούλης, να κυνηγάτε τα όνειρά σας και μπορεί μια μέρα να γίνετε σαν κι εμένα. :D Βέβαια στο χωριό μου λένε be careful what you wish for...
//Ε, αν σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε και την παράλληλη ιδιότητά μου εδώ και μια δεκαετία ως δημοσιογράφος για videogames που μου έδωσε την ευκαιρία να αρθρογραφώ στα περιοδικά που διάβαζα από μικρός, να ξεκινήσω με συναδέλφους το δικό μας μέσο, να δώσω το παρών σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις και να γνωρίσω από κοντά τους σημαντικότερους game devs που θαύμαζα ως πιτσιρικάς... ε, νομίζω πως δεν πρέπει να έχω παράπονο! Αν μη τι άλλο ασκώ τρία "επαγγέλματα" τα οποία αποτελούν "dream jobs" σχεδόν για κάθε έφηβο. Βέβαια αν κατάφερνα κιόλας με αυτές τις 3 "dream jobs" να μου μένουν και κάποια λεφτά στην τσέπη αφού πληρώσω νοίκι και λογαριασμούς, καλά θα ήταν, αλλά ας μην είμαι και αχάριστος... Είπαμε, "ποτέ δεν είναι αργά" που λέει κι ο Άλκης, άρα μπορεί κάποιος να ξαναναστήσει το thread το 2016 και να ξαναγελάσω με αυτά που γράφω τώρα... :cool:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τι να πω Οlorin!Tελικα τιποτα δεν ειναι απιθανο!Ευχομαι καλη επιτυχια σε οτι κανεις!!
 
Ηθελα να γεινω πιτσιρικας νεκροθαφτης γιατι σαν λατρης των ταινιων τρομου ειχα την φαντασιωση οτι καθως θαβω καποιον νεκρο θα γιννει η νυχτα των ζωντανων νεκρων και θα γεμισει ο τοπος ζομπι :D Επισης κλασικα ηθελα να γεινω κιθαριστας σε καποιο μεγαλη metal μπαντα η να κανω το δεικο μου συγκροτημα και να ασχοληθω επαγγελματικα μαυτο.Επισης ηθελα να γεινω πορνοσταρ δεν χρειαζεται να το αναλυσω παραπανω αυτο:dribble:.Επισης ηθελα να γεινω οδηγος αρματος κατι που εγειναι γιατι υπηρετησα στα ενδοξα τεθωρακισμενα.Γενικα εχω κανει παρα πολλες δουλειες απο πολυ μικρος γιατι ηθελα παραπανω λεφτα για την τρελα μου για τα videogames για αγορα ενισχυτων,κιθαρας για μηχανες κτλ και γενικα για να εχω την ανεση μου γιαυτο και ακομα και στα 14 μου ειχα πολλα περισσοτερα λεφτα ακομα και απο μεγαλητερους μου γιατι δουλευα σαν το σκυλι.Γενικα απο ολα τα παραπανω εχω κανει σχεδον τα παντα αλλα τελικα κατεληξα ζαχαροπλαστης κατι που στην ακρη του μυαλου μου παντα ηξερα οτι θα γιννει γιατι σαν μαγαζι εχουμε 60 χρονια παραδοση και ηταν κατι σιγουρο.Δεν μπορω να πω οτι μετανιωσα για την επιλογη μου αλλα γενικα ζηλευω με την καλη εννοια παντα ολους αυτους που εχουν μια δουλεια και εχουν αδειες,σαββατοκυριακα,ρεπο,και καθονται στης αργιες και δεν δουλευουν 365 μερες το χρονο.
 
metalcandyman είπε:
Γενικα απο ολα τα παραπανω εχω κανει σχεδον τα παντα αλλα τελικα κατεληξα ζαχαροπλαστης κατι που στην ακρη του μυαλου μου παντα ηξερα οτι θα γιννει γιατι σαν μαγαζι εχουμε 60 χρονια παραδοση και ηταν κατι σιγουρο.Δεν μπορω να πω οτι μετανιωσα για την επιλογη μου αλλα γενικα ζηλευω με την καλη εννοια παντα ολους αυτους που εχουν μια δουλεια και εχουν αδειες,σαββατοκυριακα,ρεπο,και καθονται στης αργιες και δεν δουλευουν 365 μερες το χρονο.
Με τους ακανέδες καμία σχέση?
 
johnny19818 είπε:
Με τους ακανέδες καμία σχέση?
Οι ακανεδες φιλε ειναι γλυκο της πολης αν μπορω να το πω ετσι δηλαδη μεσα στης σερρες.Στα χωρια γενικοτερα δεν κανουν ακανεδες εκτος ελαχιστων εξερεσεων και ουτε και γω κανω.
 
Πολύ ωραία θέμα !

Πολύ μου αρέσει να διαβάζω τι "στόχους" είχατε σαν μπόμπιρες.

Ρε .... εγω σαν παιδί δε θυμάμαι τίποτα να εκφράζω (!) σαν επαγγελματικό προσανατολισμό.

Πέρα βρέχει μάλλον θα ήμουν γενικά...

Σαν παιδί όμως ζωγράφιζα φανατικά και αυτό το συνέχισα στην εφηβεία μου,

το σπούδασα (όσο μπορεί κανείς να σπουδάσει ζωγραφική) και εξακολουθώ να το κάνω

οχι χομπίστικα αλλά σαν "επαγγελματική" μου κατεύθυνση. :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
off-τοπικ mode on

johnny19818 είπε:
Με τους ακανέδες καμία σχέση?
Btw και σε μια εναλλακτικη αναγνωση ....

Ακανεδες εκτος απο Σερραιους αποκαλουν οι αντιπαλοι οπαδοι και τους οπαδους του Πανσερραικου .

Ε.... βλεποντας την υπογραφη /sig του Metalcandyman

" και θυμησου,παοκι εσυ γεννηθηκες και αυτο ειναι τιμη σου.Παοκ μια ζωη θυρα 4 Σερρων"

off-τοπικ mode off
 
Από επαγγέλματα άλλο τίποτα! Συνέχεια άλλαζα σκέψεις και σπουδές, βαριέμαι εύκολα τελικά!

Αρχικά ήθελα να γίνω ηθοποιός, σκηνοθέτης, ζωγράφος, συγγραφέας, κάτι καλλιτεχνικό.

Μετά αρχαιολόγος, πιλότος και ηθοποιός για χόμπι.

Αυτό του πιλότου το πάλεψα και το ψιλοάγγιξα, αλλά τελικά πέρασα πολεμικό ναυτικό. Αφού τα παράτησα, στράφηκα στην ιατρική(σκεφτόμουν να γίνω πλαστικός χειρουργός) :eek: την οποία και βαρέθηκα σύντομα.

Τελικά έγινα το όνειρο πολλών μικρών κοριτσιών και ούτε κατά διάνοια δικό μου...δασκάλα!!!

Στον ελεύθερό μου χρόνο ασχολούμαι με το θέατρο, οπότε...κάτι άγγιξα από τα παιδικά μου όνειρα...
 
Δεν άντεξα να μην απαντήσω σ'αυτό το υπέροχο θέμα. Καταρχάς γέλασα πολύ rakeesh, με το ότι ήθελες να γίνεις δεινόσαυρος! Τι πιό φυσικό για την ανθρώπινη εξέλιξη;

Μωρό-> Παιδί-> Δεινόσαυρος :p

Εγώ μιας και ήμουν πάντα καλλιτεχνική φύση, η μία κατηγορία επαγγελμάτων που ήθελα να κάνω σχετίζονταν με αυτό, ενώ η άλλη με διάφορα άλλα επαγγέλματα. Από την καλλιτεχνική κατηγορία λοιπόν ήθελα να γίνω:

Κλόουν σε τσίρκο (Γελάστε όσο θέλετε)

Ηθοποιός

Συγγραφέας

Και από τα υπόλοιπα επαγγέλματα:

Δημοσιογράφος

Αστρολόγος

Ντετέκτιβ

Αρχαιολόγος

Φιλόλογος

Ψυχολόγος

Κοινωνιολόγος

Κοινωνική Λειτουργός

Βιολόγος

Ξεναγός

Ταχυδρόμος

Ναυτικός

Φωτογράφος

Γιατρός

Αυτά τα λίγα! Τελικά κάτι έγινα από όλα αυτά, ενώ άλλο ένα το κάνω από χόμπι. Τώρα το να εργάζεσαι πραγματικά σε αυτό που επέλεξες και επίσης το να είσαι ευχαριστημένος από αυτό, είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία...
 
Θα γινόμουν πιλότος...μέχρι την 6η Δημοτικού, όπου έβαλα γυαλιά και μου έφυγε το όνειρο του ιπτάμενου :animlaugh: ...το τι έγινα τελικά είναι μιά άλλη ιστορία...
 
Εγώ μάλλον είχα λίγο περίεργα γούστα.. Λοιπόν..

Στην αρχή...

Χημικός

Ηλεκτρονικός

Ηλεκτρολόγος

Αργότερα...

Να φτιάχνω ειδικά εφέ στον κινηματογράφο..

Προγραμματιστής..

Σκηνοθέτης..

Θερμαστής καναπέδων (Καλά... Εδώ κάνω πλάκα. :p )..

Και για να πω και το τι ΔΕΝ θα ήθελα να γίνω..

Οικοδόμος..

Φούρναρης..

Και μαντέψτε!! :D
 
cloud είπε:
Και για να πω και το τι ΔΕΝ θα ήθελα να γίνω..

Οικοδόμος..

Φούρναρης..

Και μαντέψτε!! :D
Έγινες φούρναρης? (οικοδόμος θα ήσουν μάλλον άνεργος τώρα!)
 
prisma είπε:
Έγινες φούρναρης? (οικοδόμος θα ήσουν μάλλον άνεργος τώρα!)
Με οικοδομικά έμπλεξα σχεδόν από σπόντα, και την έκανα γρήγορα μετά από 1 με 1,5 χρόνο..

Φούρναρης έγινα από ανάγκη και σε φούρνο που είχε ανοίξει ένας γνωστός μου, και έμεινα 8 χρόνια. Τελικά έφυγα γιατί είχα κάτι προσωπικά - οικογενειακά προβλήματα.

Και τώρα άνεργος είμαι.. :p

Το κακό είναι ότι μου έμεινε η ρετσινιά του "φούρναρη", και ως τώρα όσες δουλειές μου έχουν πει να κοιτάξω είναι ξανά σε φούρνο.. Όμως δεν έχω σκοπό να γυρίσω ξανά σε ξενύχτια, φούρνους, ζέστη, και ψωμιά!
 
οταν ημουν μικρος ειχα δει την ταινια ο εραστης με τον σταθη ψαλτη και ειπα οτι θελω να γινω σαν αυτον τον κυριο που τους κανει και γελανε τελικα ασχοληθηκα με το θεατρο και τις ταινιες και ακομα το κανω ομως δεν το πηρα ποτε τοσο στα σοβαρα ειναι κατι που το κανω επειδη μου αρεσει απο μικρος επισης μου αρεσαν τα μαστορεματα σπιτι γιαυτο σπουδασα ηλεκτρονικος που ειναι και η κανονικη μου ασχολια
 
Εγώ ξεκίνησα για γιατρός (Παιδιατρική ήταν η μόνη ειδικότητα που με ενδιέφερε) αλλά μόλις μπήκα στο λύκειο μετάνιωσα και σπούδασα Πληροφορική.

Τώρα αν με ρωτάγατε θα ήθελα να γίνω μάγειρας! :eek:
 
Ήθελα να γίνω χορεύτρια, μουσικός ή ηθοποιός, οι γονείς μου, φοβούμενοι ότι ίσως...γινόμουν δεν με έστειλαν ούτε μπαλέτο ούτε μουσική, σπούδασα φιλόλογος, εξάσκησα για λίγο το επάγγελμα, αλλά με πολύ ζόρι και με απωθημένα. Ασχολήθηκα πολύ αργότερα με το χορό και το τραγούδι (ερασιτεχνικά) και τώρα ετοιμάζομαι να σπουδάσω υπάλληλος τουριστικού γραφείου σε ΙΕΚ. Αν ήμουν πάλι παιδί, θα έλεγα "χορεύτρια, τραγουδίστρια ή ηθοποιός" και πάλι.
 
Εγώ πάλι μικρός έλεγα ότι ήθελα να γίνω (άκουσον άκουσον) αστροναύτης. Τελικά στις πανελλήνιες στόχευα για πληροφορική (ΑΕΙ) ή ηλεκτρονική (ΤΕΙ) ενώ παράλληλα είχα και μια επιθυμία για μηχανικά όπως επισκευές αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών κ.τ.λ. Τελικά έγινα ηλεκτρονικός.
 
Κι αλλος αστροναυτης??? :p Και εγω για αστροναυτης πηγαινα και μετα το γυρισα (οχι πολυ), ηθελα να γινω πιλοτος!! :D
 
GregoryGR είπε:
Κι αλλος αστροναυτης??? :p Και εγω για αστροναυτης πηγαινα και μετα το γυρισα (οχι πολυ), ηθελα να γινω πιλοτος!! :D
Έλα συνάδελφε μαζί θα κατακτήσουμε το σύμπαν!!! :cool:
 
Εγώ ήθελα και θέλω να γίνω πολλά πράγματα, δεν μου φτάνει ν' ασχοληθώ μόνο με έναν τομέα. Λίγα ήταν αυτά που παράτησα εντελώς σαν ιδέες με τα χρόνια. Ήθελα λοιπόν να γίνω:

 


Μάγισσα



Λιοντάρι



Εσμεράλδα



Μικρό Πόνυ (συγκεκριμένα η Φύζι-ο πράσινος μονόκερως με τα ρουμπινένια μάτια)



Ζωγράφος



Δασκάλα



Συγγραφέας



Μπαλαρίνα



Δημοσιογράφος



Στρατιώτης



Μοντέλο φωτογραφίσεων σε extreme fashion, εναλλακτική/gothic σκηνή



Αστρολόγος



Μουσικός



Μέντιουμ



Φιλόλογος



Να φροντίζω ζώα, αλλά όχι κτηνίατρος γιατί σίγουρα δεν θα το άντεχα να δώ τον εσωτερικό τους κόσμο.



Να σχεδιάζω και να φτιάχνω κινούμενα σχέδια


 


Τώρα το τί έγινα...φιλόλογος και καθηγήτρια αγγλικών (αν βρώ ποτέ δουλειά). Εγώ πάντως
δηλώνω καλλιτέχνης, το μεγαλύτερο πάθος μου ειναι η συγγραφή και η ποίηση. Με αργά και σταθερά βήματα στον χώρο, πιστεύω ότι είμαι σε καλό δρόμο. Επίσης μου αρέσει και ασχολούμαι πολύ με τη μουσική και τη σύνθεση κι ελπίζω σε λίγα χρόνια να πάρω δίπλωμα από το ωδείο. Φτιάχνω πού και πού και κανένα μικρό κλιπάκι κινουμένων σχεδίων. Με το μπαλέτο ασχολούμαι ακόμα αλλά το ήθελα για πολύ λίγο σαν επάγγελμα. Προτιμώ να το έχω για χόμπυ. Με δική μου μελέτη ανέπτυξα καί την τέχνη της αστρολογίας (ταρώ, κτλ), αλλά καθαρά για το εαυτό μου. Επίσης βοηθώ εθελοντικά αδέσποτα ζωα, ενώ θα ήθελα πάρα πολυ κάποτε να εργαστώ στο Αττικό Πάρκο φροντίζοντας τα ζώα της σαβάνας ή τις χελώνες.

 


Εdit: Ξέχασα να προσθέσω το κυριότερο: εκπαιδεύτρια pokemon!!!



 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα