Τι θα γινόμουν όταν θα... μεγάλωνα

namida είπε:
Εγώ πάλι δεν θυμάμαι τι ήθελα να γίνω όταν ήμουν μικρός, νομίζω ότι δεν είχα σκεφτεί κάτι, ή αν το είχα σκεφτεί δεν το πίστευα ούτε ο ίδιος. Οπότε δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση αυτή, και ίσως να είναι καλύτερα έτσι.Το πρόβλημα είναι πως ούτε και τώρα μπορώ να απαντήσω, σχετικά με το μέλλον μου. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά δεν σχεδιάζω το μέλλον, ίσως μόνο στα πλαίσια της φαντασίας, να σκέφτομαι κάποια εξωπραγματικά και μη πραγματοποιήσιμα σενάρια.Είμαι κοντά στα 30, και δεν ξέρω που πάω. Μάλλον πάω και όπου με βγάλει. Αν βρω κανένα λιμάνι να με δεχθεί θα αράξω. Αλλιώς θα σαλπάρω και πάλι προς το άγνωστο.
Το μήνυμα σου είναι θεικό, νομίζω. Και, ναι, δεν σχεδιάζω το μέλλον. Όταν δεν με καταδιώκει η τύχη μου, την καταδιώκω εγώ. Και δε με νοιάζει πια ούτε το λιμάνι, μόνο τ' αγριεμένα κύματα και οι αδέσποτοι γλάροι συν-ταξιδιώτες.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Namida και Demis εδώ είμαι 40 και δεν μου καίγεται καρφί, όχι για το μέλλον, αλλά ούτε για το αν ξημερώσει η αυριανή μέρα. Εσείς που είστε και 10 χρόνια μικρότεροι σκάτε;

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αγχώνεται κανείς με τέτοιες σκέψεις. Άλλωστε, οι απρόβλεπτοι παράγοντες είναι τόσοι και τέτοιοι που με μαθηματική ακρίβεια θα καταλήξει αλλού η πορεία.

Οπότε, sit back and enjoy the ride. Το έχω πει κι αλλού, για μένα έχει σημασία το ταξίδι, δεν με ενδιαφέρει ο προορισμός, γιατί απλά δεν έχω κανένα προορισμό.
 
Το ταξίδι της ζωής...

Μικρός ήθελα να γίνω αστρονόμος. (Μεγάλη τρέλα, την κουβαλάω ακόμα).

Στο γυμνάσιο ήθελα να γίνω σχεδιαστής αυτοκινήτων. Ακόμα κρατάω τα σχέδια που έφτιαχνα τότε.

Τώρα που μεγάλωσα θέλω να κερδίσω το τζόκερ και να είμαι αραχτός, αλλά έχω ένα πρόβλημα. Δεν παίζω τζόκερ...
 
Παππάς! Ναί όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω παππάς!

Δυστηχώς αντί να ακολουθήσω το παιδικό μου όνειρο (και να γεμίσω πιθανότατα κανένα τσουβάλι με λεφτά) το γύρισα στη τεχνολογία. Φτου....
 
TallMan είπε:
Το ταξίδι της ζωής...


Τώρα που μεγάλωσα θέλω να κερδίσω το τζόκερ και να είμαι αραχτός, αλλά έχω ένα πρόβλημα. Δεν παίζω τζόκερ...
ΧΑ ΧΑ!!!!!!!!!

Ρε Ψηλέ μου βγήκε η μπύρα από τη μύτη λέμε....!!!!!!!!!!!!!! :D :D
 
032609fixbeer.jpg


Κερασμένη... ;)
 
Εγω ήθελα να γίνω... ταξιτζής! Αλήθεια! Για να γυρίζω συνέχεια με το αυτοκίνητο μου και να κάνω βόλτες στη Αθήνα :p :D

Τελικά η επιθυμία μου δεν εκπληρώθηκε :p
 
Εγώ ήθελα αρχικά να γίνω "γιατός" (χωρίς να λέω το ρο στο γιατρός, τόσο μικρός ήμουν). Στη συνέχεια θαύμαζα τον Καντερέ το μετεωρολόγο στην τηλεόραση και αποφάσισα να γίνω μετεωρολόγος, κατόπιν φυσιοδίφης και τελικά έγινα εκπαιδευτικός.
 
Εκπαιδευτικός στο Λονδίνο;

Καλώς ήρθες κιόλας! :)
 
Εγώ όταν ήμουν πολύ μικρός επηρεαζόμουν πολύ από τα κόμιξ και τις ταινίες κινουμένων σχεδίων. Και όταν έδινα κάποια απάντηση, ήταν επηρεασμένη από το επάγγελμα κάποιου παιδικού ήρωα! Όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω δεν ήξερα ποτέ μου τι ήθελα! Με ενδιέφεραν μόνο τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και με το ξεκίνημα της εφηβείας και η μουσική. Προσπάθησα να κάνω πολλά πράγματα τα οποία δεν κατέληξαν πουθενά (π.χ. Προγραμματισμός, Μουσική). Ακόμη και τη στιγμή αυτή που μιλάω δεν έχω καταλήξει κάπου. Το επάγγελμα (η δουλειά δηλαδή όπως είναι στην πραγματικότητα) δεν με ενδιαφέρει καθόλου! Αρκεί να μπορώ να εργάζομαι κάπου και να πληρώνομαι.
 
......το καλύτερο είναι να είσαι αραχτός, να μην εργάζεσαι πουθενά και να πληρώνεσαι πάντως.

Ελεύθερος χρόνος για δημιουργικότητα. Να δημιουργείς high scores στα video games.....

................... ΩΧ!!!!!!!!!!!!!!!

Μόλις ανακάλυψα τι θα γίνω όταν μεγαλώσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού,ήθελα να γίνω bibibo. Να με πληρώνουν για να στέκομαι στα ράφια των μαγαζιών.

Έπειτα και για 2-3 χρόνια,ήθελα να γίνω δασκάλα. Αυτό χαροποίησε αρκετά τους γονείς μου.

Με την είσοδό μου στο γυμνάσιο,ήμουν βέβαιη πως ήθελα να γίνω μηχανικός αεροσκαφών,όπως ο θείος.

Στο λύκειο έλεγα σε όλους πως θα γίνω δικηγόρος,ενώ κρυφή μου -ανομολόγητη- επιθυμία ήταν,να γίνω τραγουδίστρια.
 
Και τελικά τι κάνεις σήμερα (αχ πες μου ότι έγινες bibibo!);
 
Δεδομενο οτι με τα αεροπλανα εχω ιδιαιτερο ερωτα, η προφανης απαντηση ηταν πιλοτος. Αυτο βεβαια πριν διαπιστωθει η οχι και τοσο καλη οραση μου που θα απετρεπε κατι τετοιο.
Τον έρωτα με τα αεροπλάνα, τον έχω ακόμα (Πότε θα νικήσω την ατελείωτη βαριεστημάρα μου, και θα τρέχω στα 40 μου σε αερολέσχες). Και φυσικά είχα το ίδιο πρόβλημα με την όραση : υπερμετρωπεία. Η οποία μου ήρθε στα 14 και μου έφυγε στα 35. (Τώρα η όραση μου είναι σχεδόν 20/20. Κάποιον άγιο λάδωσε η μάνα μου δεν εξηγείται αλλιώς :D ).

Το δεύτερο μεγάλο μου απωθημένο( ; ), το οποίο μάλλον ξεκίνησε από την εποχή που έριξα το πρώτο τάλιρο σε κάποιο Space Invaders ενός πλοίου της γραμμής ή όταν πρωτοέπιασα το paddle του Pong, ήταν να γίνω δημιουργός video games...

Τώρα που το λες, δεν θυμάμαι ποτέ μικρός να ονειρευόμουν να γίνω game developer... πάντα πίστευα πως θα ασχολούμαι με σοβαρό software (τρομάρα μου).
Γενικά μεγάλο κουπί ο game developer. Αν πάντως με ρωτούσαν σήμερα τί θέλω να γίνω, θα ήταν CEO στην εταιρεία του pooky(1) (Araxtos Α.Ε.) :p
 
(Ετοιμάζω και την rebelos epe. Προσλαμβάνουμε σε λίγες βδομάδες... )
 
Και μη ξεχνάμε την μητρική!!!!

Αρχιπαπάτζαρχος Α.Ε.

Φυσικά off shore (και πάνω στο κύμα) και με σοβαρή έδρα στα νησιά Κέϋμαν.

Είμαστε Όμιλος ρε, τι μας περάσατε!!!!

(Άντε να αγοράσουμε καμιά ποδοσφαιρική ομάδα τώρα.... )
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
κατι σε relax epe. προβλεπεται?

να προλαβω να στειλω βιογραφικο!

Υ.Γ. θυμηθηκα εναν ακομη επαγγελματικο μου προσανατολισμο : Ρωβινσώνα, σε αιωρα (κουνια στα δεντρα), να τρωω φρουτα, και να μην υπαρχει ανθρωπος στα 5 χιλιομετρα.
 
Οταν ημουν μικρη ηθελα να γινω κτηνιατρος, αλλα λογω χαρακτηρα δενομουν πολυ με τα ζωα, και αν ποτε καποιο πεθαινε εριχνα τοσο κλαμα και δεν ετρωγα και δεν κοιμομουνα που μαλλον δεν ημουνα για τετοιο επαγγελμα...

Μετα ηθελα να γινω ιστορικος τεχνης στην Ιταλια, και πηρα το πτυχιο εδω. To κρεμασα στον τοιχο και οντως ξεσκονιζεται αψογα.

Μετα ερωτευτηκα τον ιταλο μου, που ασχολειται με 3d animation and graphics και καταλαβα οτι οι υπολογιστες εχουν μια μαγεια που παντα με τραβαγε (ειχα τρελα με το Star Trek) οποτε εμεινα Ιταλια για παντα και τελειωσα και την πληροφορικη (Informatica Umanistica).

Τι εγινα στο τελος? Μια web developer με 2 ασχετα πτυχια... σαν να λεμε ξεσκονοπανο στα αραχνιασμενα ραφια των βιβλιοθηκων και των μουσειων.

Τωρα θελω να γινω ψηλή ξανθια σαν την Βarbie και συλλεκτρια vintage κουκλων!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
alkis21 είπε:
Και τελικά τι κάνεις σήμερα (αχ πες μου ότι έγινες bibibo!);

Αχ! Λυπάμαι,που θα σε απογοητεύσω..μου έλειπαν μερικά τεχνικά χαρακτηριστικά για να γίνω bibibo.

Oύτε μηχανικός αεροσκαφών,κατάφερα να γίνω.

Τα υπόλοιπα όμως,τα έκανα όλα! Περίπου.. :cool:
 
Πίσω
Μπλουζα