Τι πιστεύατε μικροί για τον κόσμο γύρω μας;

Optimus και ntsmrtz εκπληκτικοί! :animlaugh:
 
Όταν ήμουν μωρό και άκουγα τη μητέρα μου να διηγείται συμβάντα από τα νιάτα της, νόμιζα ότι τότε ο κόσμος ήταν ασπρόμαυρος!

Πόσο χαζό ακούγεται αλλά το παραδέχομαι ότι το νόμιζα. Σίγουρα θα το πίστευε κι άλλος αυτό, να σηκώσει το χέρι!
 
Ωραίο thread!!!

Shakti είπε:
Που να έλεγα δηλαδή πως όταν ήμουν μικρή, έφτιαχνα "αερόστατο" απο πλαστικές σακούλες, και πηδούσα απο το δεύτερο κρεβάτι της κουκέτας γιατί νόμιζα πως θα πετάξω.
Εγώ νόμιζα ότι θα πέταγα σαν ελικόπτερο άν έπαιρνα ένα ραβδί και το στριφογύριζα πάνω από το κεφάλι μου (σαν τον Donatello). Μάλιστα όταν έβλεπα ότι δεν πέταγα, νόμιζα πως έφταιγε ότι δεν έβαζα αρκετή δύναμη...

Πίστευα επίσης ότι υπάρχει μια υπόγεια μυστική βάση που παράγει ηλεκτρικό ρεύμα για ΟΛΗ τη γη, με κάποιον άγνωστο τρόπο. Η όλη φάση με το ρεύμα και τον τρόπο που δούλευαν (κυρίως) η τηλεόραση και άλλες ηλεκτρικές συσκευές μου φαινότανε πολύ μυστήρια.

Και ότι άμα κόψεις δάχτυλο, θα σου ξαναφυτρώσει, αλλά ευτυχώς δεν προσπάθησα να το εξακριβώσω ποτέ. :D
 
Η καρδιά του ανθρώπου βρίσκεται στη μέση του σώματος και όχι στα αριστερά και έχει το κλασικό σχήμα της καρδούλας...(!)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μα η καρδιά όντως βρίσκεται στην μέση του σώματος... :)
 
Πολυ μικρος πιστευα κι εγω στον Αγιο Βασιλη μεχρι που μια χρονια επιασα στα πρασα τον πατερα μου που προσπαθουσε να βαλει τα δωρα κατω απο το δεντρο.

Επισης μεχρι μεχρι 9 χρονων δε τερματιζα ποτε καποιο βιντεοπαιχνιδι γιατι νομιζα οτι θα καταστραφει η κασσετα μολις το τερματισω οπως γινονταν στις ταινιες!!!! Αφηστε δε του οτι καθε μερα καθαρισα τον υπολογιστη με οινοπνευμα για να μην κολλησει ΙΟΥΣ απο τις δισκεττες που επαιρνα απο φιλους!!!!

Ενα καλοκαιρι στο χωριο καναμε ανασκαφη στην ακρη του δρομου μπροστα απο το σπιτι της γιαγιας μου με καποιος φιλους μου νομιζοντας οτι απο κατω υπηρχε μεγαλος υπονομος και η καταληξη ηταν να βρεθουμε ολοι μαζι στον βοθρο!!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
-Ένα ζευγάρι αποκτά παιδιά όταν παντρευτεί και ο Θεούλης τους τα στείλει

-Τα ποντικάκια είναι καλά

-Τα αιλουροειδή είναι σατανικά και θα πρέπει να εξοντωθούν

-Η Αμερική είναι χώρα μαγική

-Οι Αμερικάνοι μιλάνε...αμερικάνικα, οι Καναδοί καναδικά κλπ

-Υπάρχουν καλλικάντζαροι

-Η Ελλάς είναι η μικρότερη χώρα του κόσμου και η φτωχότερη μετά την Αφρική

-Όλοι οι αλλόθρησκοι θα πάνε στην κόλαση

-Όποιος προφέρει τις λέξεις βλάκας και ηλίθιος, τιμωρείται από γονείς και δασκάλους και θέτει υποψηφιότητα για την κόλαση

-Το ίδιο ίσχυσε αργότερα για την έλξη για το άλλο φύλο αν δεν αποσκοπεί στην τεκνοποίηση

-Όταν ένα ζευγάρι δε φιλιέται "κανονικά" δηλ. όπως φιλάει η μαμά το παιδί, είναι παλιάνθρωποι

-Ακόμα κι έτσι, κρύβουν τα όργανά τους, τα οποία δεν έχουν καμμία ανατομική διαφορά

-Όταν η γυναίκα φιλιέται παθιααμένα από τον άνδρα, υποφέρει και τη λυπάμαι

-Οι ήρωες του Ντίσνει υπάρχουν στην πραγματικότητα

-Το σχολείο είναι το χειρότερο πράγμα

-Λουζόμαστε όταν έχουμε ψείρες

-Τα λυκόσκυλα είναι διασταύρωση των δύο ζώων

-Τα βράδυα από τις μπαλκονόπορτες μπαίνουν κακοί άνθρωποι

-Τα βράδυα στους τοίχους εμφανίζονται κακοί άνθρωποι

-Οι μεγάλοι δεν πονάνε

-Όπως εμείς έχουμε φροντιστήρια αγγλογαλλικών, έτσι κι εκείνοι έχουν φροντιστήρια ελληνικών

-Οι πρωταγωνιστές είναι κάποιοι άνθρωποι που δε σκοτώνονται ποτέ

-Όλα τα μέσα μεταφοράς κινούνται με πετρέλαιο

-Γιατί μόνο οι μεγάλες βάφονται;

-Γιατί αφού γράφει "Ομονόια", όλοι το προφέρουν "Ομόνια";

-Γιατί αφού γράφει "Τουότα" όλοι το προφέρουν "Τογιότα";

-Γιατί αφού γράφει "Σιέμενς" όλοι το προφέρουν "Ζήμενς";
 
Στην αρχή της εφηβίας πίστευα ότι μόλις μια γυναίκα παντρευτεί, μένει έγκυος! (Είχα μάθει για τη "σύλληψη" αλλά δεν είχα μάθει τότε ότι υπάρχει και "αντισύλληψη"). Κάποτε η καθηγήτρια των γαλλικών είχε λείψει για 1-2 βδομάδες λόγω γάμου και μετά σκεφτόμουν "Ωραία, τώρα θα μείνει έγκυος, θα φύγει πάλι και θα τη γλυτώσουμε για αρκετό καιρό!".

Στην παιδική ηλικία πίστευα ότι υπάρχουν τρία είδη μουσικής: η λαϊκή, η ελαφρά και η κλασσική! (Ναι ο πατέρας μου σιχαινόταν τα "ξένα"). Και προσπαθούσα μάταια να εντάξω κάθε μουσικό κομμάτι σε ένα από τα τρία είδη.

Όπως επίσης, ότι το ηλεκτρικό ρεύμα μπορείς να το δεις να ρέει, αρκεί να έχεις τα κατάλληλα ευαίσθητα όργανα. Αργότερα συμπέρανα ότι το κατάλληλο όργανο για να δεις το ρεύμα να ρέει είναι ο παλμογράφος (τον είχα δει σε κάποιο τεχνικό περιοδικό).

- Όταν μια γάτα κουνάει την ουρά της, αν την ακουμπήσεις θα σε γρατζουνίσει. Αντίθετα, αν ο σκύλος κουνάει την ουρά του, είναι χαρούμενος (και πάντα αναρωτιώμουν γιατί η γλώσσα του σώματος είναι τόσο αντιφατική σε σκύλους και γάτες!)

- Οτι αν μια γάτα έχει υγεία, έχει υγρή μύτη αλλά αν της σκουπίσεις την υγρασία από τη μύτη θα αρρωστήσει.

- Αν σε δαγκώσει αδέσποτος σκύλος, θα πάθεις οπωσδήποτε λύσσα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
και εμένα όταν ήμουν μικρή μου είχαν πει τα αδέλφια μου ότι ήμουν υιοθετημένη και έπρεπε να δείξω καλή διαγωγή διαφορετικά θα με έδιναν πίσω.....

Επίσης κάθε φορά που ερχόμασταν Αθήνα (τότε δεν έμενα ακόμα στην Αθήνα) έβλεπα στο Χαϊδάρι κάποια σπίτια που είναι προκάτ και νόμιζα οτι μένουν κάποιοι μέσα και μου έκανε εντύπωση πως μπορούσαν να μένουν σε ένα τόσο μικρό δωματιο και γιατί τα έκτισαν στο σημείο εκείνο...

Δεν μπορούσα να καταλάβω κατί τις ζέβρες τις λένε έτσι αφού είναι άλογα...
 
Μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση που μασάγαμε τις τσίχλες αλλά δεν τις καταπίναμε...
 
Επίσης πίστευα ότι τα μαλλιά από τις κούκλες και τα λούτρινα κουκλάκια ξαναμεγαλώνουν όπως τα δικά μας, γι' αυτό παρίστανα την κομμώτρια στις κούκλες...!
 
Όλα φαντάζανε πελώρια τότες... :) .
 
jtrek79 είπε:
Όλα φαντάζανε πελώρια τότες... :) .
Ναι, και οι αποστάσεις τεράστιες και ο χρόνος δεν περνούσε με τίποτα. Έβλεπα χτες κάτι παιδάκια να παίζουν σε ένα μικρό χώρο σαν πρασιά και σκεφτόμουν πόσο λίγος είναι αλλά μετά θυμήθηκα πόσο τεράστιος θα μου φαινόταν στην ηλικία τους..
 
O κόσμος, μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του, "διώχνοντας" τους "κακούς" ...
 
Όταν ήμουν μικρή πίστευα πως

Υπάρχουν γοργόνες και το βασίλειό τους είναι μέσα στο βυθό !

Υπάρχουν οι καλικάτζαροι, ο άγιος Βασίλης, τα στρούμφάκια

Η Πορτογαλία έχει πολλές πορτοκαλιές.

Το μαιμούντερε έιναι ένας εξωτικός τόπος κοντά στο ταμτούμ.

Δεν θα σταματήσω ποτέ να παίζω ακόμα και όταν μεγαλώσω.

Με μία δραχμή μπορεί να αγοράσει κανείς μία τηλεόραση, ένα βίντεο ή ένα αυτοκίνητο.

Οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι έχουν θυσαυροφυλάκια και κάνουν βουτιά σε αυτά όποτε θέλουν όπως ο Σκρούτζ.

Επίσης είχα την φοβία ότι θα πεθάνω και δεν θα προλάβω να τελειώσω το νηπιαγωγείο, αργότερα την πρώτη δημοτικού , την δευτέρα και ούτω καθεξής...

Τέλος έβλεπα πάρα πολύ συχνά το ίδιο όνειρο... κύκλους ! κύκλους πολύχρωμους ο ένας δίπλα στον άλλον να μετακινούνται ελαφρά και να αυξομειώνουν το μέγεθός τους.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
fani_grgr είπε:
Τέλος έβλεπα πάρα πολύ συχνά το ίδιο όνειρο... κύκλους ! κύκλους πολύχρωμους ο ένας δίπλα στον άλλον να μετακινούνται ελαφρά και να αυξομειώνουν το μέγεθός τους.
Τελικά?.....έπιασες δουλειά στην Ολυμπιακή αργότερα?? :rofl:
 
prisma είπε:
Τελικά?.....έπιασες δουλειά στην Ολυμπιακή αργότερα?? :rofl:
Χαχαχαχαχα!!!! Όχι αλλά έτσι όπως παν τα πράγματα μπορεί να πιάσω δουλειά σε κανένα περιοδεύον τσίρκο (Θα μαζεύω τους κρίκους από τους ακροβάτες ...) ;)
 
Πίστευα ότι τα σιδεράκια για τα δόντια μοιάζουν με τα γαντζάκια του συρραπτικού (!).
 
Rakeesh : Ισως ολοι οι περαστικοι να με ξερουν, και καποιος να τους ειπε να κανουν τους αδιαφορους (Τρουμαν Σοου)

Vag : Κάποτε φοβόμουν ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είχαν συνωμοτήσει ώστε να μου παρουσιάζουν έναν ψεύτικο κόσμο. Επίσης, ότι όλοι γνώριζαν τί έκανα, ακόμα και όταν ήμουν μόνος μου.

Noxrider : Για αρκετό καιρό πίστευα ότι ο κόσμος στον οποίο ζούσα είναι ψεύτικος,το ίδιο και όλοι οι άνθρωποι εκτός από εμένα.Αλλά μάλλον θα το έχουν αισθανθεί αρκετοί αυτό καθώς ανήκει στην "αυτιστική" παιδική περίοδο που όλοι περάσαμε.

Μου έκαναν εντύπωση οι παραπάνω, κι εγώ λίγο - πολύ πίστευα το ίδιο. Για να μη σας πώ πως ακόμη και τώρα καποιες φορές αναρωτιέμαι μήπως αυτός δεν είναι ένας κόσμος φτιαγμένος μόνο για μένα, με "στημένες" καταστάσεις έπειτα από συνομωσία όλων των γύρω μου που είναι σαν να ξέρουν κάτι που εγώ αγνοώ. Θυμάμαι σχετικά και ένα κόμικ από το Micromad, το "Φάε το Κερασάκι" του Αρκά, που ο ήρωας αναρωτιόταν αν κάποιος τον ελέγχει "με μοχλούς ή με κουμπιά", διότι η ζωή του δεν φαινόταν να έχει νόημα.

Ευχαριστώ τον Rakeesh για την ανάλυσή του περί solipsism (θα το κοιτάξω τώρα). Αναρωτιέμαι πόσοι ακόμη από το forum είχαν (και έχουν) παρόμοιες πεποιθήσεις με τις παραπάνω.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα