pardalotzatziki
RetroNuts!
- Joined
- 1 Δεκ 2012
- Μηνύματα
- 2.019
- Αντιδράσεις
- 386
Ειδικα με κατι σχολια οπως αυτο της fani_grgr...πολυ βαρυ....VAGBITH είπε:
Τι χάθηκε και θα ήθελα να ξαναδώ.......
- Έναρξη μίζας spirtoulis
- Ημερομηνία έναρξης
johnny19818
Retromaniax Thread Excavator!
- Joined
- 18 Απρ 2010
- Μηνύματα
- 7.724
- Αντιδράσεις
- 2.144
Θα ήθελα να ξαναδώ
Αγαπημένους συγγενείς που έχασα.
Το BMX Velamos 20 ποδήλατο μου.
Εμένα, την αδερφή μου και τα γειτονάκια να παίζουν στη γειτονιά που μεγάλωσα καθώς και την ίδια τη γειτονιά όπως ήταν παλιά καθώς έχει αλλάξει ριζικά.
Τα μαγαζιά με τις ρετρό (πλέον) κονσόλες να δεσπόζουν στις βιτρίνες.
Την κατάμαυρη γυαλιστερή Cadillac του γείτονα μας στο Κερατσίνι την οποία είχεφέρει από Αμερική και την οποία στα μάτια ενός 5χρονου καταλαβαίνετε πως θα φανταζε.
Τα κλαμπ και τα μαγαζιά διασκέδασης να παίζουν τραγούδια 80s και 90s και όχι τις σημερινές σαβούρες.
Τον παλιό Παναθηναϊκό της δεκαετίας του '90 που με έκανε την εποχή εκείνη να είμαι φίλαθλος του, γιατί όπως και όλες οι μεγάλες ομάδες εκείνης της εποχής είχαν παίκτες κλάσης και δεν ήταν η παράγκα που είναι τώρα και με έκανε όχι απλά να μην υποστηρίζω καμία ομάδα αλλά να σιχαθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο όσο δεν πάει.
Πέραν όλων θα ήθελα πολύ να ξανά νοιώσω πράγματα από εκείνη την εποχή όπως
Το αίσθημα της αγοράς του πρώτου μου καινούριου BMX ποδηλάτου, της πρώτης μου κονσόλας (Game Boy), το να πιω πρώτη φορά καφέ φραππέ κρυφά από τους γονείς και άλλα πολλα. Άντε γιατί λίγο ακόμη και θα με πάρουν τα ζουμιά...
Αγαπημένους συγγενείς που έχασα.
Το BMX Velamos 20 ποδήλατο μου.
Εμένα, την αδερφή μου και τα γειτονάκια να παίζουν στη γειτονιά που μεγάλωσα καθώς και την ίδια τη γειτονιά όπως ήταν παλιά καθώς έχει αλλάξει ριζικά.
Τα μαγαζιά με τις ρετρό (πλέον) κονσόλες να δεσπόζουν στις βιτρίνες.
Την κατάμαυρη γυαλιστερή Cadillac του γείτονα μας στο Κερατσίνι την οποία είχεφέρει από Αμερική και την οποία στα μάτια ενός 5χρονου καταλαβαίνετε πως θα φανταζε.
Τα κλαμπ και τα μαγαζιά διασκέδασης να παίζουν τραγούδια 80s και 90s και όχι τις σημερινές σαβούρες.
Τον παλιό Παναθηναϊκό της δεκαετίας του '90 που με έκανε την εποχή εκείνη να είμαι φίλαθλος του, γιατί όπως και όλες οι μεγάλες ομάδες εκείνης της εποχής είχαν παίκτες κλάσης και δεν ήταν η παράγκα που είναι τώρα και με έκανε όχι απλά να μην υποστηρίζω καμία ομάδα αλλά να σιχαθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο όσο δεν πάει.
Πέραν όλων θα ήθελα πολύ να ξανά νοιώσω πράγματα από εκείνη την εποχή όπως
Το αίσθημα της αγοράς του πρώτου μου καινούριου BMX ποδηλάτου, της πρώτης μου κονσόλας (Game Boy), το να πιω πρώτη φορά καφέ φραππέ κρυφά από τους γονείς και άλλα πολλα. Άντε γιατί λίγο ακόμη και θα με πάρουν τα ζουμιά...
BOY GEORGE
Retro Member
- Joined
- 2 Μάρ 2013
- Μηνύματα
- 143
- Αντιδράσεις
- 47
Θα ηθελα να ξαναδω τα σνακς ''Φοφικο''...
) ξανά..
spirtoulis
RetroMasteR
- Joined
- 17 Ιαν 2010
- Μηνύματα
- 1.296
- Αντιδράσεις
- 208
Το μαύρο ταγάρι που είχε η γιαγιά μου , που το έπαιρνε όταν πήγαινε στο χωριό.
domniki
RetroJunkie™
- Joined
- 16 Mαϊ 2007
- Μηνύματα
- 3.629
- Αντιδράσεις
- 2.563
Φυσικά κάποια αγαπημένα πρόσωπα που δεν ζουν πια.
Τους καλοκαιρινούς 3 μήνες του καλοκαιριού, τις 15 μέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα - αυτές ήταν διακοπές!
Τον ενθουσιασμό και τα όνειρα.
Σε γενικές γραμμές, δεν υπαρχει κάτι που να νοσταλγώ ιδιαιτέρως. Συνήθως το παρελθόν αμβλύνεται και τα δυσάρεστα ξεχνιούνται. Δεν θα ήθελα με τιποτα πάντως να ξαναζήσω τα σχολικά χρόνια.
Τους καλοκαιρινούς 3 μήνες του καλοκαιριού, τις 15 μέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα - αυτές ήταν διακοπές!
Τον ενθουσιασμό και τα όνειρα.
Σε γενικές γραμμές, δεν υπαρχει κάτι που να νοσταλγώ ιδιαιτέρως. Συνήθως το παρελθόν αμβλύνεται και τα δυσάρεστα ξεχνιούνται. Δεν θα ήθελα με τιποτα πάντως να ξαναζήσω τα σχολικά χρόνια.
ΦΖΠ1
RetroJunkie™
- Joined
- 23 Μάρ 2013
- Μηνύματα
- 2.266
- Αντιδράσεις
- 915
Τον κόσμο να περπατάει και να απολαμβάνει ότι και όσους υπάρχουν γύρω του. Το περιβάλλον της πόλης, κι όχι τα κουμπιά του κινητού του, και τ' ακουστικά στ' αφτιά...
Τον κόσμο να είναι ανέμελος, κι όχι με μια μόνιμη σκέψη στα μάτια...
Τον κόσμο να είναι ανέμελος, κι όχι με μια μόνιμη σκέψη στα μάτια...
PT8
RetroMaNiaC
- Joined
- 6 Αύγ 2008
- Μηνύματα
- 1.056
- Αντιδράσεις
- 1.367
Απόρροια της αλλαγής ωραρίου εργασίας, για να γίνουμε πιο παραγωγικοί και πιο καταναλωτικοί.ΦΖΠ1 είπε:
Χάθηκε η μεσημεριανή συγκέντρωση της οικογένειας στο σπίτι, χάθηκε ο μεσημεριανός ύπνος, τα παιδιά - για είναι ανταγωνιστικά στην αυριανή αγορά που θα τα υποδεχθεί - πρέπει από τα 5 να έχουν ξεκινήσει 10 δραστηριότητες, άρα χάθηκε κ το παιχνίδι και φυσικά όλα αυτά μαζί συνδυαστικά με την εξέλιξη και την αλλόγιστη χρήση της τεχνολογίας μας αποχαύνωσαν και χάσαμε τον προσανατολισμό μας.
johnny19818
Retromaniax Thread Excavator!
- Joined
- 18 Απρ 2010
- Μηνύματα
- 7.724
- Αντιδράσεις
- 2.144
Bajar
RetroWannaBe
- Joined
- 3 Αύγ 2011
- Μηνύματα
- 2.308
- Αντιδράσεις
- 7.277
Τα μονόπατα και δίπατα πετρόκτιστα με κεραμοσκεπή του Αγρινίου που έγιναν πολυκατοικίες-τέρατα και χώροι πάρκινκ.
Τα σινεμά Rex και Ολύμπιον, πάλι του Αγρινίου που εδωσαν τη θέση τους σε σουπερμάρκετ και ηλεκτρονικά αντίστοιχα.
Την Κυψέλη όπως τη γνώρισα παιδάκι όταν ήρθα πρώτη φορά στην Αθήνα για Χριστούγεννα.
Το θερινό σινεμα Έλενα στα Ιλίσια που πρόσφερε γαρδένιες στο θηλυκό φιλοθέαμον κοινό και τώρα έγινε πολυκατοικία.
Την εμπιστοσύνη και την ανεμελιά στα μάτια των ανθρώπων της τωρινής γειτονιάς μου πριν τα σκοτεινιάσει ο φόβος.
Την παραλία της Κυπαρισσίας καθαρή και χωρίς τα άπειρα σημερινά "κομφόρ"....
Τις 63 Μανίνες που πέταξε η μάνα μου εν μια νυκτί μόλις έφυγα για Αθήνα (σνιφ!).
Τα σινεμά Rex και Ολύμπιον, πάλι του Αγρινίου που εδωσαν τη θέση τους σε σουπερμάρκετ και ηλεκτρονικά αντίστοιχα.
Την Κυψέλη όπως τη γνώρισα παιδάκι όταν ήρθα πρώτη φορά στην Αθήνα για Χριστούγεννα.
Το θερινό σινεμα Έλενα στα Ιλίσια που πρόσφερε γαρδένιες στο θηλυκό φιλοθέαμον κοινό και τώρα έγινε πολυκατοικία.
Την εμπιστοσύνη και την ανεμελιά στα μάτια των ανθρώπων της τωρινής γειτονιάς μου πριν τα σκοτεινιάσει ο φόβος.
Την παραλία της Κυπαρισσίας καθαρή και χωρίς τα άπειρα σημερινά "κομφόρ"....
Τις 63 Μανίνες που πέταξε η μάνα μου εν μια νυκτί μόλις έφυγα για Αθήνα (σνιφ!).
Deathshadow
RetroAdept
- Joined
- 19 Σεπ 2012
- Μηνύματα
- 849
- Αντιδράσεις
- 216
-Το λουνα παρκ στο Πασαλιμανι οπως και πολλα παλια στεκια που δεν υπαρχουν εκει πλεον...
-Το παλιο σταδιο Καραισκακι... Ενα καρο αναμνησεις... Ακομα το βλεπω στον υπνο μου...
-Τα ουφαδικα. Ιδιαιτερα δυο στη γειτονια μου τα οποια ηταν δευτερο μου σπιτι.
-Τις εξι ταξεις στο δημοτικο. Τα καλυτερα μου χρονια ηταν τα παιδικα.
-Τα καλοκαιρινα μπανια με τους γονεις μου στον αστερα Βουλιαγμενης.
-Τα αφθονα και ποιοτικα παιχνιδια που ειχα μικρος.
-Τα καλοκαιρινα βραδυα με τους φιλους μου στη γειτονια μεχρι αργα.
-Τη Ρενα για να της ξαναδωσω ακομα ενα φιλι...
-Το παλιο σταδιο Καραισκακι... Ενα καρο αναμνησεις... Ακομα το βλεπω στον υπνο μου...
-Τα ουφαδικα. Ιδιαιτερα δυο στη γειτονια μου τα οποια ηταν δευτερο μου σπιτι.
-Τις εξι ταξεις στο δημοτικο. Τα καλυτερα μου χρονια ηταν τα παιδικα.
-Τα καλοκαιρινα μπανια με τους γονεις μου στον αστερα Βουλιαγμενης.
-Τα αφθονα και ποιοτικα παιχνιδια που ειχα μικρος.
-Τα καλοκαιρινα βραδυα με τους φιλους μου στη γειτονια μεχρι αργα.
-Τη Ρενα για να της ξαναδωσω ακομα ενα φιλι...
perlastar
RetroJunkie™
- Joined
- 30 Αύγ 2013
- Μηνύματα
- 2.077
- Αντιδράσεις
- 1.137
Μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω συγκεκριμένα πράγματα οπότε θα ήθελα να γυρίσει πίσω ο χρόνος και να έρθουν τα πάντα όπως τα έζησα την εποχή του δεύτερου μισού της δεκαετίας '80 και στις αρχές του '90. Τα πάντα με ό,τι κι αν περιλαμβάνε αυτό, ανθρώπους που χάθηκαν, περισσότερη ελπίδα χαρά κι αγάπη σε όλους, παλιές γειτονιές, αγορές κτλ.Πραγματικά αν σταματούσε ο χρόνος εκεί και δεν άλλαζε τίποτα, δεν θα με πείραζε καθόλου.
maroussi mz
RetroN00b
- Joined
- 17 Ιουλ 2012
- Μηνύματα
- 75
- Αντιδράσεις
- 108
-Τα αναριθμητα προγραμματα της τηλεορασης (σειρες, τηλεπαιχνιδια, αθλητικες εκπομπες) που με ψυχαγωγησαν μικρο και που καποιοι "υπευθυνοι" φροντισαν να σβησουν.. στερωντας απο εμας τη χαρα να της ξαναδουμε κι απο τους νεοτερους την ευκαιρια να διαπιστωσουν οτι καποτε η τηλεοραση ψυχαγωγουσε και δεν αποβλακωνε..
-To Bαγγελη Φουντουκιδη να παρουσιαζει τα στιγμιοτυπα των ποδοσφαιρικων αγωνων με αυτη τη γεματη ηρεμια (αλλα καθε αλλο παρα βαρετη) φωνη του.
-Τα παιδια να ειναι απλως παιδια οπως ειμασταν εμεις, που το μονο που μας ενοιαζε ηταν να παιζουμε εξω με τους φιλους μας μπαλα, κρυφτο, κυνηγητο, μηλα, χαλασμενο τηλεφωνο κλπ.. Και οχι απλως μικροι καταναλωτες που θελουν να εχουν την οποιαδηποτε ειδους τελευταιας τεχνολογιας οθονη μπροστα στη μουρη τους για να βυθιζονται εκει ξεχνωντας τον πραγματικο κοσμο..
-To Bαγγελη Φουντουκιδη να παρουσιαζει τα στιγμιοτυπα των ποδοσφαιρικων αγωνων με αυτη τη γεματη ηρεμια (αλλα καθε αλλο παρα βαρετη) φωνη του.
-Τα παιδια να ειναι απλως παιδια οπως ειμασταν εμεις, που το μονο που μας ενοιαζε ηταν να παιζουμε εξω με τους φιλους μας μπαλα, κρυφτο, κυνηγητο, μηλα, χαλασμενο τηλεφωνο κλπ.. Και οχι απλως μικροι καταναλωτες που θελουν να εχουν την οποιαδηποτε ειδους τελευταιας τεχνολογιας οθονη μπροστα στη μουρη τους για να βυθιζονται εκει ξεχνωντας τον πραγματικο κοσμο..
spirtoulis
RetroMasteR
- Joined
- 17 Ιαν 2010
- Μηνύματα
- 1.296
- Αντιδράσεις
- 208
Σήμερα κοίταζα ένα άλμπουμ και θυμήθηκα το παλιό μετταλικό κρεβάτι του παππού μου, το πετάξαν δυστυχώς.
SEBASTIAN
RetroActive
- Joined
- 7 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 411
- Αντιδράσεις
- 1.004
Τα χρόνια του Δημοτικού και τους συμμαθητές μου, που ήμασταν σαν αδέρφια και δεθήκαμε πολύ έξι ολόκληρα χρόνια αφού μας συνέδεαν άπειρες στιγμές χαράς και γέλιου..
Τους φίλους μου στην γειτονιά, τα ατέλειωτα παιχνίδια μας ειδικά τα μαγικά καλοκαίρια όπου κυριαρχούσε η ανεμελιά και η αθωότητα στις ψυχές μας.
Το χωριό της μητέρας μου με την αγαπημένη μου γιαγιά, όπου κυριαρχούσαν όμορφες εικόνες στην φύση, αληθινοί άνθρωποι, αυθεντικοί με καλοσύνη, καμμιά σχέση με την αποξένωση της μεγάλης πόλης.
Τον πρώτο μου μεγάλο αλλά ανεκπλήρωτο έρωτα στην τρυφερή μου ηλικία των 17 ετών μου. Να είναι πάντα καλά κι ευτυχισμένη όπου και αν είναι.
Το σινέ Ρέξ στην Αμάρυνθο Ευβοίας, όπου ο Θεός έρωτας με σημάδεψε με τα βέλη του στον έρωτα που περιέγραψα στην προηγούμενη παράγραφο, κάτι που θα κουβαλάω πάντα μέσα μου σαν κάτι το ολότελα αγνό και όμορφο.
Τα αγαπημένα σήριαλ της τηλεόρασης τις υπέροχες δεκαετίες '80 και '90, όπου πρωταγωνίστησαν και άφησαν εποχή λαμπροί ηθοποιοί που κράτησαν συντροφιά μέσω της τηλεόρασης σε εκατομμύρια Έλληνες γεμίζοντας τους ποικίλα συναισθήματα χαράς και μελαγχολίας.
Τα φοιτητικά μου χρόνια που ήταν τα καλύτερα της ζωής μου, γιατί ήταν το μεταίχμιο και η μετάβαση από τη τρυφερή εφηβική ηλικία, στην ενηλικίωση και στην ωρίμανση μέσω της αυτονομίας αλλά και των άπειρων όμορφων αναμνήσεων που συνδέονται με αυτά διανθισμένες από την απόλυτη ανεμελιά πρίν την ανάληψη υποχρεώσεων στον σκληρό στίβο της ζωής.
Τους φίλους μου στην γειτονιά, τα ατέλειωτα παιχνίδια μας ειδικά τα μαγικά καλοκαίρια όπου κυριαρχούσε η ανεμελιά και η αθωότητα στις ψυχές μας.
Το χωριό της μητέρας μου με την αγαπημένη μου γιαγιά, όπου κυριαρχούσαν όμορφες εικόνες στην φύση, αληθινοί άνθρωποι, αυθεντικοί με καλοσύνη, καμμιά σχέση με την αποξένωση της μεγάλης πόλης.
Τον πρώτο μου μεγάλο αλλά ανεκπλήρωτο έρωτα στην τρυφερή μου ηλικία των 17 ετών μου. Να είναι πάντα καλά κι ευτυχισμένη όπου και αν είναι.
Το σινέ Ρέξ στην Αμάρυνθο Ευβοίας, όπου ο Θεός έρωτας με σημάδεψε με τα βέλη του στον έρωτα που περιέγραψα στην προηγούμενη παράγραφο, κάτι που θα κουβαλάω πάντα μέσα μου σαν κάτι το ολότελα αγνό και όμορφο.
Τα αγαπημένα σήριαλ της τηλεόρασης τις υπέροχες δεκαετίες '80 και '90, όπου πρωταγωνίστησαν και άφησαν εποχή λαμπροί ηθοποιοί που κράτησαν συντροφιά μέσω της τηλεόρασης σε εκατομμύρια Έλληνες γεμίζοντας τους ποικίλα συναισθήματα χαράς και μελαγχολίας.
Τα φοιτητικά μου χρόνια που ήταν τα καλύτερα της ζωής μου, γιατί ήταν το μεταίχμιο και η μετάβαση από τη τρυφερή εφηβική ηλικία, στην ενηλικίωση και στην ωρίμανση μέσω της αυτονομίας αλλά και των άπειρων όμορφων αναμνήσεων που συνδέονται με αυτά διανθισμένες από την απόλυτη ανεμελιά πρίν την ανάληψη υποχρεώσεων στον σκληρό στίβο της ζωής.
Τελευταία επεξεργασία:
nyfitsa
RetroActive
- Joined
- 18 Οκτ 2022
- Μηνύματα
- 211
- Αντιδράσεις
- 664
Η διαδρομή απο Αθήνα μέχρι το εξοχικό μας ,με τη μυρωδιά του παλιού στέσιον του πατέρα μου ,καλοκαίρι με τζάμια ανοιχτά ,κασέτες να παίζουν Νταλάρα και ρεμπέτικα , εμένα στο πίσω κάθισμα με τα χέρια ακουμπισμένα στη θέση του συνοδηγού να χαζεύω το τοπίο και τη θάλασσα που λαμπύριζε έτσι όπως κατεβαίναμε την Κακιά Σκάλα προς Κινέτα απο την παλιά εθνική...Δε ξέρω γιατί αλλά θα ήθελα να ξαναζήσω αυτές τις στιγμές έτσι ακριβώς όπως τις θυμάμαι έστω και για λίγα λεπτά ..Ίσως γιατί υπήρχαν ακόμα όνειρα , ελπίδες. Ισως γιατί τότε που είμασταν παιδιά - έφηβοι ήταν όλα καινούργια και συναρπαστικά.. Μήπως τελικά αυτό που στ΄ αλήθεια νοσταλγούμε είναι ο εαυτός μας στα 10 ,στα 15 ,στα 18 ;; Υπάρχει ομως και κάτι πρακτικό που νοσταλγώ κι αυτό είναι η ασφάλεια τη νύχτα ,το να κυκλοφορείς χωρίς να φοβάσαι τον ίσκιο σου η τα βήματα που ακούγονται πίσω σου.. Αυτό θα μπορούσαμε να το έχουμε και στην εποχή μας αν ήθελαν οι αρμόδιοι να ασχοληθούν....