Το Ρετιρέ (1990 MEGA)

[domniki]

Τελευταία βλέπω μια σειρά που λέγεται "Η γη της ελιάς". Αν και δεν είναι κωμική σειρά, γελάω πολύ και ανακάλυψα ότι οι δημιουργοί της σειράς έχουν αντιγράψει τον χαρακτήρα του Φοίβου και της Χαρούλας του Ρετιρέ!!! Θα μου πείτε ότι στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση, αλλά αυτοί οι δύο χαρακτήρες του Ρετιρέ είναι λατρεμένοι και μοναδικοί! Α, ρε Δαλιανίδη

 

[tsimisde]

Το έχω γράψει και παλαιότερα αλλά, πραγματικά δεν αντέχεται η υστερία και η γκρίνια όλων των πρωταγωνιστών στη σειρά, κανείς ευδιάθετος και όσοι είναι ευδιάθετοι, παρασύρονται από την υστερία και ακολουθούν τυφλά, όλα γκρίζα και όλα μαύρα για μια "εύθυμη" τηλεοπτική σειρά. Απορώ, για τα δεδομένα της τότε εποχής, είχε πέραση αυτό το στυλ σε κωμωδία; Η απλά επειδή έφερε τη σφραγίδα του δημιουργού Δαλιανίδη, είχε αυτόματα και επιτυχία; Αρκετά αναχρονιστική η ματιά και η αισθητική τής, μπορεί να ήταν αρχών του 90 αλλά έμοιαζε να βγήκε από μια παλαιότερη εποχή, ίσως επειδή και οι ιδέες του δημιουργού είχαν τη βάση τους σε παλαιότερη εποχή. Αλλά πολύ γκρίνια ρε παιδιά. Είναι βέβαια ένα μοτίβο που έχουμε δει και σε μεταγενέστερες κωμωδίες, όπως οι "Δυο Ξένοι" όπου όλοι είναι στην τσίτα αλλά, πολύ μιζέρια αυτό το ρετιρέ, ίσως βέβαια για την τότε εποχή να μην υπήρχε θέμα επ' αυτού αλλά....

 

[Rakeesh]

Σε αυτο που λες συμφωνω απολυτα και πρεπει να το εχουμε ξαναπει σε αυτη τη συζητηση. Σε εκεινη την εποχη (και ηλικια) δεν με ενοχλουσε τοσο, αλλα τα τελευταια χρονια που το παιζει σε επαναληψη μου βγαζει μια μιζερια πολύ κουραστική. Για αυτο πιστευω οτι θεωρειται "καλτ" στις νεωτερες γενιες. Που δεν ειναι παντα θετικός όρος: τα καλτ δεν εχουν αξια για την ποιοτητα τους, αλλα για μια "παρακμιακή" γοητεια, σαν ενοχη απολαυση.

Τωρα, δεν ξερω αν το σεναριο εκφραζει καποιο μισανθρωπισμο που ισως ειχε τυχον ο Δαλιανιδης (δεν ξερω πως ηταν σαν ανθρωπος). Μπορει καποιος να πει οτι στοχευει τους γρουσουζηδες, τους γκρινιαρηδες, και τους αρνητικους ανθρωπους που εχουμε στη ζωη μας, και τους σατιριζει. Αλλα αυτο που βλεπουμε ειναι οτι ολη η σειρα ειναι απο το point of view των γκρινιαρηδων (Κατερινα, Χαρουλα, Ιασωνας) και συνηθως αυτοι φαινεται να εχουν δικιο.

Και οι σειρες του Ρηγα βγαζουν μια υστερια και φασαρία, αλλα επι το πλειστον μου αρεσουν, επειδη βασιζονται στις ατακες.

 

[Retropolis Greece]

Λίγο ακόμη ρετιρέ;

 

[Always Somewhere]

Το γνωρίζατε αυτό..

Ο Μάκης Δελαπόρτας εξήγησε τον λόγο που η σειρά «Ρετιρέ» δεν είχε φινάλε

Μεταξύ άλλων, ο ηθοποιός αποκάλυψε: «Στα πρώτα γυρίσματα του "Ρετιρέ" έχασα τον πατέρα μου»

www.protothema.gr

 

[Bambinella]

Το γνωρίζατε αυτό..

Καλα, ναι. Παραμυθια. Γιατι, ειχε φιναλε το Λουνα Παρκ, τα Αναποδα, τα Καθημερινα, τα Λιονταρακια του κυρ-Ηλια, η Οδος Ανθεων, τα Στραβα και τα αναποδα, οι Μικρομεσαιοι;
Ποτε δεν εβαζε φιναλε ο Δαλιανιδης στις κωμικες τηλεοπτικες σειρες του.

 

[tsimisde]

Μιας και αναφέρεστε στο τέλος της σειράς, σαφώς και βλέποντας το τελευταίο επεισόδιο, υπάρχει μια αίσθηση ότι κάποιες καταστάσεις των ηρώων έχουν πάρει το δρόμο τους, αφήνονται πράγματα να εννοηθούν συνεπώς, ίσως και να έχει δοθεί ένα τέλος, έστω και άτυπα. Ένα άλλο όμως που θελω να θίξω....

Δεν θυμάμαι αν το είχα διαβάσει στο εν λόγω τοπικ η αν ήταν σε κάποια άλλη αναφορά στο σίριαλ αλλά, έχω την εντύπωση ότι κάπου λέει, υπάρχει ένα ημιτελές η μάλλον, ένα ακόμα επεισόδιο το οποίο δεν έχει προβληθεί ποτέ και αποτελεί συνέχεια του τελευταίου επεισοδίου, μιλάμε για το 83ο η 85ο επεισόδιο το οποίο, υπήρχε στη διάθεση του Mega, έχω αυτή την εντύπωση. Όπως μετά από χρόνια με το βραχύβιο έργο των Ρήγα - Αποστόλου, δόθηκαν κάποια στοιχεία από την πλοκή του επόμενου επεισοδίου με καρτέλες όπως βουβής ταινίας, στιγμιότυπα κτλ, έτσι κάτι αντίστοιχο υπήρχε και για το Ρετιρέ, νομίζω όμως ότι ήταν κανονικό επεισόδιο. Επίσης, αυτή η συνέντευξη, δεν πρέπει να είναι καινούργια η μάλλον, τα όσα έχουν ειπωθεί, δεν μου φάνηκαν άγνωστα, κάπου τα είχα ξαναδιαβάσει....

 

[BETTY BOOP]

Στο επεισόδιο 46 η Ειρήνη (Τζόυς Ευείδη) διαβάζει το βιβλίο ''Αυτή είναι η γιογκα''

(κάπου υπήρχε και σχετικό θεμα στο φορουμ για την σειρά των βιβλίων)

 

[ChristosM]

Καλα, ναι. Παραμυθια. Γιατι, ειχε φιναλε το Λουνα Παρκ, τα Αναποδα, τα Καθημερινα, τα Λιονταρακια του κυρ-Ηλια, η Οδος Ανθεων, τα Στραβα και τα αναποδα, οι Μικρομεσαιοι;
Ποτε δεν εβαζε φιναλε ο Δαλιανιδης στις κωμικες τηλεοπτικες σειρες του.

Ισχύει. Μόνο οι "Μικρές Αμαρτίες" του STAR ειχαν ένα κανονικό φινάλε και αυτό, κατά κάποιο τρόπο, έγινε μετά από δική μου παράκληση, ακριβώς λόγω του ότι όλες σχεδόν οι προηγούμενες κωμικές σειρές του δεν είχαν ποτέ τέλος.

 

[FORD231]

Τρέιλερ για το Εορταστικό Ρετιρέ. Μεταδόθηκε Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 1990 στο MEGA.

 

[Stormwatch]

Τρέιλερ για το Εορταστικό Ρετιρέ. Μεταδόθηκε Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 1990 στο MEGA.

Χριστούγεννα εν εξάλλω!!!

 

[SEBASTIAN]

Θα συμφωνήσω με κάποιους από τους προλαλήσαντες ότι το σήριαλ βγάζει μια μιζέρια και συνεπαγόμενα αισθήματα αποστροφής, ως αποτέλεσμα των υστερικών κραυγών και αντιδράσεων από πολλούς από τους ήρωες της σειράς. Καταντάει ανυπόφορο, κουραστικό και μονότονο το επαναλαμβανόμενο στυλ όλων των σειρών του Δαλιανίδη που διαπνέονται από μια μαυρίλα και μια ξινίλα που αιωρείται ως αποτέλεσμα της υπερπροβολής σε υπερθετικό βαθμό της νεοελληνικής γκρίνιας που θέλει σε ψυχωτικό βαθμό να περάσει μέσα από τα σήριαλ του ο Δαλιανίδης. Και το δυστύχημα για τον ίδιο είναι ότι η σύγκριση με άλλα σήριαλ και με τους δημιουργούς του αποβαίνει συντριπτικά σε βάρος του, γιατί ο τηλεθεατής θέλει παρακολουθώντας ένα σήριαλ, να χαλαρώσει να ψυχαγωγηθεί, να ευθυμήσει ή να προβληματιστεί σκεπτόμενος, ανάλογα φυσικά με το περιεχόμενο της σειράς.
Και όχι φυσικά να θέλει να πάρει ντεπόν για να ξεπεράσει την ζαλάδα από τις υστερικές κραυγές των ηρώων του Δαλιανίδη ή να βαρεθεί ανυπόφορα από τις επαναλαμβανόμενες ατάκες και πλοκές από όλα τα σήριαλ του. Αφού Δαλιανίδη δεν είχες κάτι άλλο να προσφέρεις σεναριακά και σκηνοθετικά, καλό ήταν για να μην αποδομηθείς για να μην πω τίποτα πιο βαρύγδουπο, να είχες αποχωρήσει αξιοπρεπώς από τα τηλεοπτικά δρώμενα και να μην συνεχίζεις και με μετέπειτα ανοσιουργήματα σαν το ανεκδιήγητο ΄'Άραχτοί και λάιτ".
Το σήριαλ κάπως σώζεται από τους σημαντικούς πρωταγωνιστές χωρίς όμως και να ανεβαίνει σε υποφερτό επίπεδο. Και ήταν μάλλον υπερβολικά άκυρο να προβάλλεται το σήριαλ σε επανάληψη κάθε καλοκαίρι από το Μέγκα μην τυχόν και ξεχάσουμε από την μνήμη μας το"περίφημο" σήριαλ. Ευτυχώς που τα τελευταία χρόνια σταμάτησε η υπερπροβολή και γλιτώσαν τα αυτάκια μας από την ενοχλητική ηχορρύπανση του Ρετιρέ!

 

[Wally]

Ετοιμαζω τα ξυλα για να καψουμε τον Σεμπαστιαν με την κατηγορια της ιεροσυλιας, με συνοπτικες ρετρο μεσαιωνικες διαδικασιες.
Καλοκαιρι χωρις Ρετιρε, ειναι καλοκαιρι μισο! Μισοοοοο!!!

 

[foutix]

Ετοιμαζω τα ξυλα για να καψουμε τον Σεμπαστιαν με την κατηγορια της ιεροσυλιας, με συνοπτικες ρετρο μεσαιωνικες διαδικασιες.
Καλοκαιρι χωρις Ρετιρε, ειναι καλοκαιρι μισο! Μισοοοοο!!!

Του ρου ρου ρου ρου ρου, του ρου ρου ρου ρου ρου

 

[tsimisde]

Πιθανόν επειδή έχει γίνει ήδη τόσο μίζερη η ζωή μας, πόση ακόμα μιζέρια να αντέξει κάποιος, βλέποντας τους πρωταγωνιστές βυθισμένους στη λεζα και στη μαυρίλα. Βέβαια, δεν ξέρω αν με τις σειρές που προβάλλονται πλέον που είναι μέσα στο δράμα και τη δολοπλοκία, αν προτιμώ αυτές η αν προτιμώ την επωδό (ΤΗΝ ΕΠΩΔΟ!) των ηρώων του Ρετιρέ.

 

[thanos75]

Θα συμφωνήσω με κάποιους από τους προλαλήσαντες ότι το σήριαλ βγάζει μια μιζέρια και συνεπαγόμενα αισθήματα αποστροφής, ως αποτέλεσμα των υστερικών κραυγών και αντιδράσεων από πολλούς από τους ήρωες της σειράς. Καταντάει ανυπόφορο, κουραστικό και μονότονο το επαναλαμβανόμενο στυλ όλων των σειρών του Δαλιανίδη που διαπνέονται από μια μαυρίλα και μια ξινίλα που αιωρείται ως αποτέλεσμα της υπερπροβολής σε υπερθετικό βαθμό της νεοελληνικής γκρίνιας που θέλει σε ψυχωτικό βαθμό να περάσει μέσα από τα σήριαλ του ο Δαλιανίδης. Και το δυστύχημα για τον ίδιο είναι ότι η σύγκριση με άλλα σήριαλ και με τους δημιουργούς του αποβαίνει συντριπτικά σε βάρος του, γιατί ο τηλεθεατής θέλει παρακολουθώντας ένα σήριαλ, να χαλαρώσει να ψυχαγωγηθεί, να ευθυμήσει ή να προβληματιστεί σκεπτόμενος, ανάλογα φυσικά με το περιεχόμενο της σειράς.
Και όχι φυσικά να θέλει να πάρει ντεπόν για να ξεπεράσει την ζαλάδα από τις υστερικές κραυγές των ηρώων του Δαλιανίδη ή να βαρεθεί ανυπόφορα από τις επαναλαμβανόμενες ατάκες και πλοκές από όλα τα σήριαλ του. Αφού Δαλιανίδη δεν είχες κάτι άλλο να προσφέρεις σεναριακά και σκηνοθετικά, καλό ήταν για να μην αποδομηθείς για να μην πω τίποτα πιο βαρύγδουπο, να είχες αποχωρήσει αξιοπρεπώς από τα τηλεοπτικά δρώμενα και να μην συνεχίζεις και με μετέπειτα ανοσιουργήματα σαν το ανεκδιήγητο ΄'Άραχτοί και λάιτ".
Το σήριαλ κάπως σώζεται από τους σημαντικούς πρωταγωνιστές χωρίς όμως και να ανεβαίνει σε υποφερτό επίπεδο. Και ήταν μάλλον υπερβολικά άκυρο να προβάλλεται το σήριαλ σε επανάληψη κάθε καλοκαίρι από το Μέγκα μην τυχόν και ξεχάσουμε από την μνήμη μας το"περίφημο" σήριαλ. Ευτυχώς που τα τελευταία χρόνια σταμάτησε η υπερπροβολή και γλιτώσαν τα αυτάκια μας από την ενοχλητική ηχορρύπανση του Ρετιρέ!

Θα συμφωνήσω με τον Sebastian, αυτή τη σειρά δεν την μπορούσα ούτε το 1991. Και επειδή ήμουν ήδη 16 τότε και είχα μνήμες, βλέποντας την Κατερίνα Σοφιανού (Γιουλάκη) ένιωθα ότι έβλεπα τη θηλυκή εκδοχή του Λεωνίδα από τα "Καθημερινά" ΄(Γιώργος Κωνσταντίνου) ή του κυρ-Ηλία από τα "Λιονταράκια" (Ιάκωβος Ψαρράς). Με άλλα λόγια, τα ίδια και τα ίδια....Από τη μία χαρακτήρες με γκρίνια/μιζέρια, και από την άλλη χαρακτήρες με τάσεις 80s εκμοντερνισμού μάλλον τραβηγμένοι από τα μαλλιά!!! Ασε που το συγκεκριμένο σήριαλ μου φαινόταν πολύ passe ως θεματολογία ακόμα και για τα δεδομένα του 1991-1992. Τουλάχιστον τα "Λιονταράκια" ήταν κάπως πιο κοντά στον πνεύμα της εποχής τους (είχαν και τραγούδια), οπότε σωζόντουσαν κάπως. Αυτή και το Λούνα Παρκ (από όσα αμυδρά μπορώ να θυμηθώ) είναι ίσως οι μόνες σειρές του Δαλιανίδη που κάπως συμπαθώ. Να πω επίσης ότι ομοίως αντιπαθητικές με το Ρετιρέ ήταν για μένα "Τα Καθημερινά", η "Οδός Ανθέων" και φυσικά το "Αραχτοί και Λάιτ". Γκρίνια, υστερίες, και μάλλον λίγα πράγματα από γέλιο....

 

[tsimisde]

Ας σκεφτούμε το εξής. Στα σπάργανα της, η ιδιωτική τηλεόραση, είχε την ανάγκη να προσελκύσει το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού. Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Επιστρατεύοντας ονόματα τα οποία ήταν καταξιωμένα στο χώρο και το κοινό ακολουθούσε κάθε βήμα τους και μέσα σε αυτούς, εννοείται ήταν και ο Δαλιανίδης.

Προφανώς και δεν ένοιαζε τότε αν έμοιαζε η καινούργια δουλειά του με όλες τις παλαιότερες του και συν τοις άλλοις, εφόσον ήταν μια συνταγή η οποία είχε επιτυχία, γιατί να μην αξιοποιηθεί για ακόμα μια φορά.

Το κοινό δεν θα στεκόταν στο αν η σειρά ήταν ανυπόφορη, στεκόταν στο γεγονός ότι είχε προκύψει από την πένα του καταξιωμένου δημιουργού, ποιος δεν θα ήταν ενθουσιασμένος με την ιδέα ένας επιτυχημένος δημιουργός να προσφέρει τη δουλειά του στο κοινό, πόσο μάλλον σε ενα νέο ξεκίνημα, αυτό της ιδιωτικής τηλεόρασης το οποίο για να σταθεί στα πόδια του, έπρεπε να είναι άκρως ανταγωνιστικό σε σχέση με την κρατική, έπρεπε να δείξει τα δόντια της η ιδιωτική τβ.

Με το πρίσμα του τώρα, προφανώς και είναι πασέ το προϊόν, ειδικά αν το συγκρίνουμε με τη φρεσκάδα προϊόντων όπως οι Απαράδεκτοι. Μην ξεχνάμε όμως και υπό ποιες συνθήκες είχε πρωτοβγεί, εκεί αποκτά άλλη αξία, πιθανόν αν δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία, η ιδιωτική δεν θα ήταν όπως την ξέρουμε τώρα, ήταν ένα πείραμα στην ουσία το οποίο, απέφερε καρπούς.

 

[BETTY BOOP]

Ο Ερμής του Ρετιρέ (που υποδυόταν το λαχειοπώλη), Ερμής Μαλκότσης

https://www.google.com/url?sa=t&sou...2LwJegQIGRAB&usg=AOvVaw3DXGEPGprNhuuQ9yQNVN0E

 

[tsimisde]

Όπως πιθανόν έχετε ήδη αντιληφθεί, το καλοκαίρι ήρθε καθώς, καθημερινές πλέον προβάλλεται το εν λόγω σίριαλ. Βρήκα μια φωτογραφία σε σελίδα του Facebook την οποία θα δείτε να αναφέρεται στην εικόνα, θεώρησα ότι έχει ενδιαφέρον. Έχω λυθεί στα γέλια με ένα σχόλιο στη δημοσίευση:
" - Ποια εκκλησία είναι;
- Ο Άγιος στούντιος ο Megaλος"

 

[retro98]

Πλέον αντιαμφισβήτητα ''Το Ρετιρέ'' έχει γίνει πολύ βαρετό χρόνια τώρα από τις χιλιάδες επαναλήψεις. Θα συμφωνήσω πως το όλο κλίμα της σειράς είναι μίζερο αλλά και οι χαρακτήρες βγάζουν νεύρα, άγχος, μιζέρια σε αυτά που λένε και στον τρόπο ερμηνείας τους. Απλά το Ρετιρέ ήταν μια εξαργύρωση της επιτυχίας του Δαλιανίδη, γι' αυτό και η σειρά ήταν μια πλήρης αντιγραφή των προηγούμενων σειρών του, με την λογική όπως είπε και ο tsimisde ''εφόσον ήταν μία συνταγή που είχε επιτυχία, γιατί να μην αξιοποιηθεί ξανά?'' Όμως η αντιγραφή και επανάληψη των σειρών του Δαλιανίδη δεν σταμάτησε στο Ρετιρέ. Οι Μικρομεσαίοι, ήταν άλλο δείγμα πλήρους αντιγραφής από το Ρετιρέ, όπως και το Ρετιρέ ήταν αντιγραφή των προηγούμενων σειρών του Δαλιανίδη, απλά με άλλους ηθοποιούς στη θέση των προηγούμενων. Οι Μικρομεσαίοι ενδεχομένως να έβγαζαν λίγο γέλιο σε αντίθεση με το Ρετιρέ, αλλά και πάλι αυτό το κλίμα μιζέριας και βαρεμάρας υπήρχε.