Έχω ξαναγράψει για αυτό αλλά λέω να ξαναποστάρω βάζοντας περισσότερη σάλτσα γιατί ποτέ δεν παύεις να αναπολείς ευχάριστες αναμνήσεις
Το πρώτο μου PC λοιπόν ήταν ένας Pentium 133 Mhz με 16MB μνήμη,μία S3 Virge με 2MB μνήμη,μία Sound Blaster 16,ένα CD-ROM 4x μπορεί και να ήταν 8x και ένας θρυλικός σκλήρος Western Digital στα 2GB!!!
Εν έτει 1996 ετούτο το μηχάνημα τα έσπαγε!Μέχρι τότε η οικογένεια μου είχε έναν 286 όπου και έπαιζε ο αδερφός μου παιχνιδάκια σε DOS και ο πατέρας μου έκανε τις δουλείες του.Εν έτει 1996 λοιπόν εγώ ήμουν δεν ήμουν 2 χρονών οπότε δεν μπορώ να θυμάμαι λεπτομέρειες και τα περισσότερα γεγονότα βγαίνουν από τις αναμνήσεις των υπολοίπων!
Επειδή ο 286 ήταν πραγματικά λίγος εκείνη την εποχή και επειδή ο αδερφός μου είχε πρίξει τον πατέρα μου
,τελικά αποφασίστηκε να πάρουμε καινούργιο υπολογιστή!Του βάλαμε και τα καινούργια τότε Windows 95 και το μηχάνημα σε συνδυασμό με τον Pentium πέταγε!Εννοείται πως ο αδερφός μου δανείστηκε από φίλους όποιο παιχνίδι βρήκε.Μέχρι που κάποια στιγμή αποφάσισε να αγοράσει το Worms.
Και κάπου έκει μπήκα και γω στο παιχνίδι αφού άρχισα να μαθαίνω πως να κουνάω το ποντίκι και πως να παίζω παιχνίδια.Από τα πρώτα που έπαιξα ,εαν όχι το πρώτο, ήταν το Worms!
Επίσης ένα από τα πρώτα μαθήματα που μου έγιναν ήταν πως να σβήνω αρχεία.Όμως δεν τους βγήκε σε καλό!Πήγαινα και έσβηνα αρχεία από τον φάκελο των Windows 95 και δεν bootάρε το PC!Κάναμε συνεχώς format και το πρόβλημα συνέχιζε.Είμασταν έτοιμοι να πάμε το PC εκεί που τον είχαμε αγοράσει να δούμε τι συμβαίνει μέχρι που με πιάσανε να σβήνω αρχεία
!
Ωραίες αναμνήσεις!
Κάποια στιγμή το 1998 ο πατέρας μου πήρε έναν δεύτερο υπολογιστή αποκλειστικά για τις δουλειές του,έναν απίστευτα γρήγορο Pentium II στα 233 Mhz και 64MB RAM μαζί με 4GB σκληρό και την απίστευτη Matrox Millennium 2 με 4MB μνήμη!
Τότε ήταν που ο "ταπεινός" πλέον Pentium 133 έγινε όλος δικός μας!Τον είχαμε fullάρει με παιχνίδια και τίποτα άλλο!Παίζαμε,παίζαμε,παίζαμε...
Μέχρι που κάποια στιγμή το 2000 και αφού πλέον ο Pentium είχε γίνει πάναργος και δεν σήκωνε τίποτα,ο αδερφός μου αποφάσισε πως ήρθε η στιγμή για νέο PC!
Με την αγορά του νέου υπολογιστή,ο Pentium 133 ή θα δωρίζονταν ή θα τον έπαιρνα εγώ.
Μαντέψτε τι έγινε!Ο Pentium όχι μόνο έγινε δικός μου αλλά υπέστη και αναβάθμιση από 16MB μνήμη πήγε στα 64!Έτσι,στην ηλικία των 6 χρόνων,είχα ολοδικό μου PC!
Επειδή το να διαχειρίζεσαι PC ήταν πολύ πιο δύσκολο από το να παίζεις παιχνίδια απλώς,έμαθα πως να κάνω format χρησιμοποιώντας bootdisk,βασικές εντολές του DOS όπως το DIR,CD κ.α. καθώς και πως να βάζω Drivers!
Το PC αυτό παρέμεινε στα χέρια μου για μια διετία ακόμα μέχρι που πήρα έναν Celeron 900άρι άλλα αυτό είναι μία άλλη ιστορία για την οποία ίσως σας μιλήσω κάποια άλλη φορά.