Πρώτο τσιγάρο στα τέλη των 14 - αρχές 15. Έμελλε να είναι η σχέση που θ' άλλαζε τη ζωή μου.
Μιλάμε για τα περιβόητα Άσσος Φίλτρο Κασετίνα (άραγε να κυκλοφορούν ακόμα?...) που κάπνιζε τότε η μητέρα μου. Κλασσικά, περίμενα να φύγει από το σπίτι, για να κλέψω ένα τσιγάρο και να το δοκιμάσω! Είχα έτοιμη και τη δικαιολογία, γιατί τα μετρούσε! Μου έπεσε το πακέτο και προσπαθώντας να τα μαζέψω από κάτω, πάτησα ένα τσιγάρο και το έσπασα!
Ε, δοκίμασα, πνίγηκα, ΔΕΝ έβηξα (το γινάτι μου, δε λέγεται!) και όταν τελείωσα με γδαρμένο λαιμό, πονεμένα πνευμόνια και βουρκωμένα μάτια, άρχισα να πλένω δόντια με φρενήρεις ρυθμούς!
Όχι, δε μου άρεσε, αλλά λόγω βλακείας (όχι μαγκιάς), το συνέχισα.
Το έκοψα 2 φορές στη ζωή μου. Η πρώτη ήταν το 2006 και για 1,5 χρόνο. Δεν θα το ξανάρχιζα, αν δεν είχα προβλήματα στη δουλειά, τα οποία ηλιθιωδώς νόμιζα ότι θα λύνονταν ως δια μαγείας με το τσιγάρο. Μέχρι και 12 Σεπτεμβρίου του 2011, κάπνιζα κοντά στο 1,5 πακέτο τη μέρα, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ήμουν όλο το καλοκαίρ άρρωστη και γλύτωσα την πνευμονία καλοκαιριάτικα στο τσαφ. Αποκορύφωμα η καλοκαιρινή άδεια, που κάπνιζα για 2 βδομάδες 3 πακέτα τη μέρα.
Τόσο αγανάκτησα με τον εαυτό μου που μπορεί κι ελέγχει τα πάντα (ακόμα και το αν και πότε θα φάω ή τον πόνο), αλλά αδυνατούσε να ελέγξει το τσιγάρο, που αποφάσισα να ελαττώσω το κάπνισμα στα 5 τσιγάρα τη μέρα. Ε, μετά κατά λάθος το έκοψα!
Και λέω κατά λάθος, γιατί δεν το επεδίωξα ούτε το 2006, ούτε τώρα... Απλά, έγινε.
Κι επειδή όλα είναι στο μυαλό μας, αλήθεια σας λέω, δε μου έλειψε στιγμή & δεν βασανίστηκα λεπτό. Απλά ξέρω ότι δε μπορώ να κάνω ένα τσιγάρο στις τόσες - μου αρέσει και θα ξαναρχίσω.
Ξέρω ότι θα ακουστώ σαν προπαγάνδα, αλλά είμαι μια χαρά. Σταμάτησα να πετάω τα λεφτά μου, η μυρωδιά μου δεν είναι τσιγαρίλα, αναπνέω ξεκάθαρα, δεν λαχανιάζω, πηγαίνω για τρέξιμο χωρίς να νιώθω σφίξιμο στην καρδιά μου, επανέκτησα την όσφρησή μου, υποχώρησε η ιγμορίτιδά μου & το κυριότερο, είχα
μόνο μια ημικρανία στους τόσους μήνες (και αυτή ήταν στο τρένο, όταν ερχόμασταν στην Αθήνα), που υποχώρησε σε λιγότερο από 5 ώρες! Σε κάθε άλλη περίπτωση, με πήγαινε έτσι τουλάχιστον 1,5 μέρα. Να σας ενημερώσω ότι όταν κάπνιζα είχα τουλάχιστον μια ημικρανία στις 2 εβδομάδες. Μιλάμε για ανυπόφορο πράγμα - η Kambia με θυμάται...
Δεν μ' ενοχλεί να καπνίζουν οι άλλοι γύρω μου & δε μου αρέσει η ρατσιστική συμπεριφορά που υιοθετούν οι αντικαπνιστές προς τους μη καπνιστές. Το να βλέπω ανθρώπους έξω στο κρύο να προσπαθούν να καπνίσουν, μου φαίνεται απάνθρωπο. Όπως ο κάθε μη καπνιστής έχει επιλέξει κι έχει το δικαίωμα να μην καπνίσει, θεωρώ ότι το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τους καπνιστές. Δεν θα συνεχίσω, γιατί θα βγω εκτός θέματος (ήδη είμαι ελαφρώς! #) ), αλλά νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνετε τι θέλω να πω!
Υ.Γ. Μια εβδομάδα πριν, έκλεισα 5 μήνες άκαπνη! Δεν είναι δύσκολο - όλα είναι στο μυαλό μας!
Α, και ο μύθος ότι βάζεις κιλά, να σας πω ότι πριν το κόψω ήμουν 56,5 κιλά. Σήμερα που γράφω, είμαι 54,5!
