Το πρώτο τσιγάρο ...

χμ...τσιγάρο.Μια σχέση μίσους και πάθους!Μικρός στο Δημοτικό κρυφά τράκες από τους γονείς για να δω τι είναι αυτό το πράγμα.Στην Γ' Λυκείου ένα τσιγάρο κανονικά και όπου την άκουσα κανονικά και μετά ως φοιτητής κανονικός καπνιστής.Το είχα καταφέρει πριν λίγα χρόνια να το κόψω αλλά μου έλειπε αυτή η απόλαυση.Έχοντας περάσει από όλες τις μάρκες και όλα του είδη καπνού έχω καταλήξει στην μπλε κασετίνα του Καρέλια (Excellence) που κατά τη γνώμη μου αποτελείται από τις καλύτερες ποικιλίες Virginia,είναι τουλάχιστον μία κλάση παραπάνω(αν όχι δύο-τρεις) από κάθε mainstream τσιγάρο και το απολαμβάνω με τον καφέ και τα ποτάκια.
 
Tα τρία πρώτα μου τσιγάρα τα έκανα ένα απόγευμα στην κατασκήνωση όταν ήμουν 12 χρονων. Δεν πνίγικα ούτε ζαλίστηκα, αλλά δεν μου άρεσε καθόλου η ιδέα να βάζω φωτιά μέσα μου. Εννοείται ότι βρήκα άλλη παρέα και δεν κάπνισα ποτέ ξανά τσιγάρο. Ο καπνός μ' ενοχλεί φοβερά, και ακόμη κι αν είμαι σε καφετέρια λέω σ' αυτους που καπνίζουν δίπλα μου να το σβήσουν.


Καταλαβαίνω όμως αυτούς που άρχισαν το κάπνισμα λόγω κοινωνικού/εργασιακού χώρου. Στο Πανεπιστήμιο ολόκληρο το κτήριο είναι ντουμάνι, καπνίζουν παντού και όχι μόνο οι φοιτητές. Σ' ένα μαθημα ένας <<μάγκας>> καθηγητής κάπνιζε την ώρα της παράδοσης και του ζήτησα να το σβήσει (πίσω του να είναι ολόκληρη πινακίδα στον τοίχο που να λέει ότι απαγορεύεται το κάπνισμα), και αυτό που εισέπραξα ήταν τα δικά του πολύ υποτιμητικά και προσβλητικά σχόλια, γιατί
ο καπνιστής έχει πάντα δίκιο κι αν είμαι εγώ που δεν καπνίζω μυγιαγκιχτη να φύγω! Δυστυχώς αυτός είναι ο τρόπος σκέψης των περισσότερων καπνιστών που εχω γνωρίσει.


Εγώ καπνίζω μόνο ναργιλέ αν τύχει να είμαι σε μαγαζί/σπίτι που να έχουν. Σε αντίθεση με το τσιγάρο ο καπνός του είναι πιό εξευγενισμένος κι εννοείται μυρίζει πολύ ομορφότερα, ενώ συνήθως έχει και γλυκειά γεύση.
 
Δεν δοκίμασα ποτέ, και φυσικά ούτε και πρόκειται. Το θεωρώ τρομερά αντιαισθητικό και βρωμάει απαίσια. Για να μην αναφέρω ότι βλάπτει. Ακόμα και σήμερα δεν έχω καταλάβει πώς και γιατί κάποιος να θέλει να εθιστεί στον καπνό.
 
Παντελής άγνοια επί του θέματος, τουλάχιστον από την "ενεργητική πλευρά"...

Όπως το ανέκδοτο :

-Ο οργανισμός σας πάσχει από έλλειψη σιδήρου.

-Είναι μεγάλη, γιατρέ μου;

-Παντελής...

-Είναι μεγάλη, Παντελή μου;

Για το αντι-κάπνισμα και τον αντικαπνιστικό νόμο, θα είχαμε πολλά να πούμε, αλλά είναι πασίδηλο ότι είναι ένα ακόμα δείγμα του τι νόμους φτιάχνουμε στο Ελλάντα και πως τους εφαρμόζουμε...(πώς έλεγε κάποιος, "στην Ελλάδα λείπει ο Νόμος που θα λέει να τηρούνται οι Νόμοι"...) Διαβάζω απόψεις του στυλ "λυπάμαι να βλέπω ανθρώπους να καπνίζουν στο κρύο". Μαζί σας, αλλά τέτοιοι "αξιοθρήνητοι με κρυοπαγήματα" είναι όλοι οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι, που κατά τα άλλα τους ζηλεύουμε. Το κακό μας είναι ότι δε θέλουμε να ξεκινήσουμε από πουθενά, γι αυτό τραβάμε κι αυτά που τραβάμε...(off-topic, επιστρέφω).

Οφείλω όμως να πω ότι έμεινα με ανοιχτό στόμα την εποχή που απαγορεύτηκε (κι ευτυχώς, μέχρι σήμερα) το κάπνισμα στο εσωτερικό των πλοίων...Έχουμε που έχουμε τα πλοία που έχουμε, τουλάχιστον γλυτώσαμε από αυτό το καφριλίκι...Σκέψου τώρα, να τραβάς κανένα δεκατετράωρο ταξίδι σε καναπέδες, και να αναπνέεις ποδαρίλες και τσιγάρα...Ή που δεν τα ζήσαμε;
 
Δεν έχω καπνίσει και δεν έχω καν δοκιμάσει... ΠΟΤΕ!!!!!

και ναι, είμαι πολύ περήφανος γι'αυτο!!!
 
Αυτο που ανησυχει εμενα ειναι οτι ποτε δεν με ενοχλουσε ο καπνος. Μαλιστα οταν ημουν μικρος μου αρεσε η μυρωδια του καπνου, τουλαχιστον σε ορισμενα τσιγαρα. Αναρωτιομουν αν το καπνισμα εχει τοσο ωραια γευση οσο μυριζει και το ειχα περιεργεια :p παροτι καποιες φορες ντουμανιαζω και στιγμιαια πνιγομαι, δεν εχω ζητησει ποτε απο κανεναν να σβησει τσιγαρο
 
Aντίθετα, εμένα με ενοχλούσε πάντα ο καπνός ακόμα και την εποχή που κάπνιζα. Τώρα δεν το συζητάμε. Ευτυχώς εδώ απαγορεύεται ρητώς σε ΟΛΟΥΣ τους κλειστούς χώρους το κάπνισμα.
 
1) Με ενοχλούσε

2) Το δοκίμασα

3) Δεν μου άρεσε

4) Ξαναδοκίμασα

5) Με έπεισα ότι μου άρεσε

6) Το παράκανα

7) το έκοψα

8) Το ξανάρχισα ελλατωμένο

9) Γεννήθηκε ο junior, το έκοψα και δεν το ξαναακούμπησα (3 χρόνια και βάλε)

10) ....... ποτέ μη λές ποτέ
 
Εγώ τα ίδια με Domniki και Viking, δεν έχω δοκιμάσει ποτέ κι ούτε είχα ποτέ την περιέργεια να το κάνω. Και με ενοχλεί πολύ ο καπνός, ήμουν πάντα ευαίσθητη στα αναπνευστικά, γι'αυτό τουλάχιστον μέσα στο σπίτι δεν άφηνα ποτέ τους επισκέπτες-καπνιστές να καπνίσουν. Τους λυπόμουν λίγο ειδικά αν ήταν χειμώνας, αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, οπότε οι καπνιστές πάντα έβγαιναν έξω.
 
και μενα δν μ'αρεσει :xm: το δοκιμασα στα 22 και το απερριψα αμεσως , ημουν και μεγάλο κοριτσι

Domenica είπε:
Πρωτη φορα στα 16 εκλεψα ενα τσιγαρο (Αντινικοτ 22, καπως ετσι-η επιτομη του ρετρο) και το καπνισα στην τουαλετα. Μετα αεριζα το σπιτι για ωρες και ετρεμα μην το καταλαβουν. Καπνιζα περιστασιακα στην σχολη αλλα κανονικα αρχισα και εγω με τον αντρα μου στα 22 (αν και ειχα χιλιαδες αναπνευστικα) οπως το αρχισε η bambinella δηλαδη! Και εγω πιστευα πως ταιριαζε ωραια με τα κοκκινα νυχια αν και τα δικα μου χερια λογω δουλειας ηταν παντα αΎ½αΎ½καπωςαΎ½αΎ½. Μονο που εμεις βλεπαμε πολυ Τρυφω και γαλλικες ταινιες και καπνιζαμε Gauloises αφιλτρα και φοραγαμε μαυρα ρουχα και ρετρο καπαρντινες και πηγαιναμε στο παλιο Ζωναρς και καναμε πως ειμαστε στο Παρισι. Στο σπιτι καπνιζα σπανια διοτι θεωρουσα πως ειναι αξεσουαρ μοδας.
Το εκοψα στα 30 επειδη τα αναπνευστικα κοντεψαν να με στειλουν. Δεν εχω θεμα με τους καπνιστες αλλα οταν ειμαι αρρωστη με την χρονια βροχιτιδα δεν αντεχω καποιος να καπνιζει διπλα μου. Μετανιωνω παντως που το αρχισα διοτι ηταν τελειως παραλογο με τοσα προβληματα υγειας.
Νομιζω πως η ντομ θετει το θεμα στην σωστη βαση το καπνισμα δημιουργει φαντασιωσεις η δε αλλη επιτυχια του ειναι αγχολυτικο

Ντομενικα θεα ! Πηγαινες στο παλιο ζωναρς και ταξιδευες με το τσιγαρο στο παρισι μα αυτο ειναι το τσιγαρο δημιουργει φαντασιωσεις ετσι και συ φαντασιωνεσαι την ελευθερια , το παρισι, τον τρυφω, τα μπιστρο, τον κυκλο των διανοουμενων ...και τραβας και μια τσουρα
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
κ γω το αρχισα οταν πηγα γυμνασιο. λογω παρεας οπως και οι περισσοτεροι νομιζω. δοκιμασα αρκετα οπως assos (που νομιζω ηταν τα πρωτα) stuyvesant gauloises marlboro gitanes saga prince αλλα πιο πολυ assos international και μετα εμεινα σταθερος marlboro lights. μεγαλυτερος εκανα καρελια χρυση κασετινα κ προς το τελος κιτρινο old holborn με χαρτακια γλυκοριζα.
μπορει να ταν ανθυγιεινη συνηθεια αλλα το απολαμβανες για διαφορους λογους πχ οπως ειπα λογω παρεας ενιωθες οτι μοιραζοσουν κατι κοινο με τους αλλους ισως η να κανεις κατι οταν βαριοσουν η αν ενιωθες μοναξια ισως η επειδη ταιριαζε με το καφε κτλ
σε καποια φαση ειχε ακουστει οτι αν πηγαινες στον δημο τα χαρτακια του φορου που ειχαν πανω τα πακετα επαιρνες λεφτα ?


Marlboro100s-20fGR199.jpgAssosInternational-20fGR199.jpgGR-010-14-60774e9e28939.jpgSaga-20fGR198.jpgCortinaUltra-20fGR199.jpgOldNavyLights-20bGR199.jpgSilkCutKingSize-20fGR198.jpggitanes1.JPG
 
Τελευταία επεξεργασία:
Το πρώτο τσιγαράκι μου το δώσανε στα 13 κάτι μεγαλύτεροι για να διασκεδάσουν με την αντίδραση μου.. Απο τα 19 καπνίζω σταθερά αλλά πάντα έξω η με ανοιχτά πορτοπαράθυρα απο την πρώτη μέρα και πριν τον αντικαπνιστικό. .. Και καλά να αναπνέω τον καπνό όταν καπνίζω αλλά όχι να είμαι μόνιμα σε χώρο με ντουμάνι.. Τα τελευταία χρόνια το έχω μειώσει σε 4-5 μέχρι το πολύ 8 τσιγάρα την ημέρα και έτσι θα το κρατήσω γιατί δεν σκοπεύω να το κόψω .
 
Πίσω
Μπλουζα