Τραγούδια που μαθαίναμε στο σχολείο

[atanasio]

Πολλή συγκίνηση και νοσταλγία, παιδιά!!

 

[perlastar]

Kι εγώ συγκινούμαι όταν τα θυμάμαι Αριάδνη και οι μελωδίες τους είναι επίσης πολύ ανέμελες κι αθώες. Τα έχω πει και σε παιδάκια της τωρινής γενιάς για να μαθαίνουν και τίποτα από τα ωραία του παρελθόντος

 

[αριαδνη]

Kι εγώ συγκινούμαι όταν τα θυμάμαι Αριάδνη και οι μελωδίες τους είναι επίσης πολύ ανέμελες κι αθώες. Τα έχω πει και σε παιδάκια της τωρινής γενιάς για να μαθαίνουν και τίποτα από τα ωραία του παρελθόντος

κανεις λαμπρά :flower:

Πολλή συγκίνηση και νοσταλγία, παιδιά!!

ναι ειδες με τι ωραια ποιηματα-τραγουδια μεγαλώσαμε.

υπήρχε ενα άλλο που ελεγε: ''εχω ενα μικρό γατάκι τοσο δα, που μαζί μου τρεχει, παιζει και πηδά''

 

[D@redevil]

(...)

Η ΣΑΚΑΡΑΚΑ (στίχοι Ρένα Καρθαίου, σε μουσική Κ.Τσιλίκη)

 


Γκραν και γκρουν και τρίκι τράκα


Δες, περνάει μια σακαράκα!


Αγωνίζεται μπαμ, μπουμ,


παλιοσίδερα χτυπούν.


Τρίκι τρακ στην ανηφόρα,


προσπαθεί να πάρει φόρα.


Πουφ, πουφ, μέσα στην σκόνη,


ξεφυσάει και ξεφουσκώνει.


Τρικι τρακ και ντραγκ και ντρουγκ,


ουφ, τα λάστιχα βογκούν.


Ξάφνου, παφ! Έχουνε σκάσει


κι έχει η γειτονιά ησυχάσει.


(....)

​

Είσαι η θεά μου!.... Αυτό το ποιηματάκι, τώρα που το διάβαζα με γύρισε 25 χρόνια πίσω (για να μη σε πω ότι θυμάμαι ακριβώς και τη σκηνή που το διάβαζα.....)

 

[perlastar]

Xαίρομαι πολύ που σου ξύπνησα ωραίες αναμνήσεις dare! Για κάτι τέτοια είναι το retromaniax :flower:

 

[αριαδνη]

Η σακαράκα αποτυπώθηκε σε πολλά παιδικά μυαλά τελικά και η εικονογραφιση που την ακολουθούσε! αμυδρα θυμαμαι και το που ειναι πιο καλά με πολλά παιδιά σε κύκλο, μπορεί να ήταν και ποιημα του Ριτσου για την ειρηνη αυτό που θυμάμαι, γιατι υπήρχε στην γλώσσα το''αν όλα τα παδιά της γης δίναν γερά τα χερια, κορίτσια, αγόρια στην σειρά και μπαίναν στον χορό, ο κύκλος θα γινότανε πολύ, πολύ μεγάλος...η να μην ηταν αυτό αφηστε ανακατωμένες οι μνημες

 

[V.I.Smirnov]

Τη Σακαράκα τη θυμάμαι κι εγώ !

Πρέπει να ήταν κείμενο σε κάποιο από τα αναγνωστικά του δημοτικού - πιθανότατα της Γ' τάξης.

Όσο για το "αν όλα τα παδιά της γης δίναν γερά τα χερια.." κλπ που ανάφερε η αριάδνη,

πρωταρχικά ήταν ένα παραμύθι.

Υπάρχει στο ανθολόγιο της Α'-Β' τάξης δημοτικού, θυμάμαι πολύ καλά την υπόθεση - αν και δεν μου άρεσε....

Άξέχαστο για μένα είναι επίσης και η "Αστροναύτισα" ("Φεύγω, πάω στο φεγγάρι.." κλπ) που ενίοτε ψιθυρίζω ακόμη

και σήμερα (μόνον κείμενο). Υπήρχε στο ανθολόγιο της Γ'-Δ' τάξης.

Τέλος, από τα πιο αγαπημένα μου ήταν και "Τα παδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο" και η Ροζαλία.

Το τελευταίο είναι κάπως σουρεαλιστικό και μάλλον ακατάλληλο για μικρά παιδιά αλλά το σιγοτραγουδούσα δίχως

να νοιάζομαι για το νόημα....

-

 

[perlastar]

Aριάδνη, αυτό με τα παιδιά σε κύκλο είναι όντως εικονογράφηση από το Αν όλα τα παιδιά της γης, θυμάμαι πολύ καλά κι αυτό το τραγουδάκι. Το Που'ναι πιο καλά, που ήταν από τα πρώτα (ίσως και το πρώτο) μαθήματα στη Γλώσσα της Β τάξης, είχε ένα κοριτσάκι να κοιτάει από το παράθυρο και ταυτόχρονα έδειχνε το φεγγάρι, ένα ποτάμι και το χελιδόνι, όπως λένε και οι στίχοι. Η σακαράκα έδειχνε ένα κόκκινο σαραβαλιασμένο αυτοκίνητο και κάτι ανθρωπάκια να το κοιτάνε έκπληκτοι ή να έχουν ενοχληθεί από αυτό. Η γαϊδουρίτσα έδειχνε μία γαϊδουρίτσα φορτωμένη με σακιά αλεύρι κι έναν μπαρμπαδάκο με τα χέρια στο κεφάλι να ανησυχεί. Το κρύο έδειχνε λίγο χιόνι και κάτι ανθρωπάκια τυλιγμένα με μπουφάν, σκούφο και κασκόλ. Μου έχουν μείνει αυτές οι εικόνες!

Smirnov, όπως ανέφερα και στα προηγούμενα ποστ μου, η Σακαράκα ήταν στη Γλώσσα της Β κι όχι της Γ Δημοτικού.

 

[αριαδνη]

Smirnov, αυτό ειναι :thanx2: :http://www.youtube.com/watch?v=LLOXlhdxDMc

πω, πω το τραγουδαγαμε στην ταξη μαζί με τα ''ολα τα παιδιά της γης'' και την συνεφούλα που δεν μπορεις να την πεις τελειως παιδικό τραγούδι! τελικά ήταν του Ριτσου το ΄΄ολα τα παιδιά της γης'';

περλασταρ :thanx2: πολύτιμες οι αναμνησεις σου, ευχαριστούμε για τον κοπο σου- Θυμαστε ενα αλλο με ενα κοριτσακι που ελευθερωνε ενα καναρινι και αυτο πέταγε με άλλα πουλιά;

 

[V.I.Smirnov]

"Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο", ναι, αυτό είναι !

Χαρούμενο, με ωραία μουσική και νόημα - και κατανοητό σε μικρά παιδιά.

Για τη Συννεφούλα έχεις δίκιο, δεν ήταν τελείως παιδικό,

όπως και η σουρεαλιστική Ροζαλία που ανάφερα πριν.

To "Αν όλα τα παιδιά της γης" το θυμάμαι όπως ανάφερα στο ανθολόγιο Α'-Β' τάξης ως παραμύθι, όχι ως τραγούδι.

Εκεί υπήρχαν όμως και οι στίχοι. Μάλλον είναι του Ρίτσου αλλά δεν είμαι σίγουρος.

Τέλος, αυτό με το καναρίνι που λες μου είναι άγνωστο.

Αλλά μου θύμισε ένα άλλο αγαπημένο, ξένο !

Goodbye little yellow bird :

The snow was very plentiful,


And crumbs were very few


When a weather-beaten sparrow


Through a mansion window flew.


Her eye fell on a golden cage;


A sweet love song she heard,


Sung by a pet canary there,


A handsome yellow bird.


He said to her: "Miss Sparrow,


I've been struck by Cupid's arrow.


Would you share my cage with me?"


She looked up at his castle,


with its ribbon and its tassel,


and in a plaintive tone said she:

 


"Good-bye, little yellow bird.


I'd rather brave the cold


On a leafless tree


Than a prisoner be


In a cage of gold.

 


The spoiled and petted yellow bird


Could scarce believe it true


That a common sparrow should refuse


A bird with blood so blue.


He told her the advantages


Of riches and of gold.


She answered that her liberties


For gold could not be sold.


She said "I must be going."


But he cried "No, no, its snowing,


And the wintry winds do blow.


Stay with me, my little dearie,


For without you 'twould be dreary."


But she only sighed "Ah, no."

 


"Good-bye, little yellow bird.


I'd gladly mate with you -


I love you, little yellow bird,


But I love my freedom, too.


So good-bye, little yellow bird.


I'd rather brave the cold


On a leafless tree


Than a prisoner be


In a cage of gold."

 


Το τραγουδάκι αυτό που προέρχεται από μια παλαιά ταινία το άκουσα σε μια χριστουγεννιάτικη παράσταση που είχαν


κάνει στο σχολείο τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων.


Ήμουν 3η δημοτικού και θυμάμαι ότι έπαιζα με το ένα χέρι τη μελωδία στο παλιό πιάνο μισολέγοντας και τους στίχους !


Είχα ρωτήσει μια φίλη της μητέρας μου, καθηγήτρια αγγλικών, και μου είχε πει το νόημα, μου είχε δώσει και τους


αγγλικούς στίχους γραμμένους, αλλά δεν ήξερα ακριβώς τι σήμαιναν (τότε δεν ήξερα αγγλικά ακόμη).


Τον χειμώνα, όταν βλέπω τα σπουργίτια να τσιμπολογούν στο πεζοδρόμιο, έρχεται ασυναίσθητα στα χείλη μου το ρεφρέν


"goodbye little yellow bird...". Αξέχαστο τόσα χρόνια μετά....

 


-

 

[αριαδνη]

Βρε συ Smirnov, με το αγγλικο τραγούδι, θυμήθηκα και ένα αλλο απο την γλώσσα με σπουργιτάκια και μια ρόγα σταφύλι, εικονογραφημένο-καλά τραγουδάγαμε και την ξανθούλα , τωρα έμαθα πως ηταν σολωμός! ''την ειδες την ξανθούλα, την είδα ψες αργά που μπήκε στην βαρκούλα να πάει στην ξενιτιά'' ανθολόγιο

 

[V.I.Smirnov]

Λοιπόν, μετά από το τρισχαριτωμένο Goodbye little yellow bird θυμήθηκα κι ένα άλλο,

πάλι ξένο αλλά σε τελείως διαφορετικό κλίμα.

Εδώ η ατμόσφαιρα είναι κάπως θρίλερ.

Ήταν σε μια μέθοδο αγγλικών από αυτές που κάναμε στο δημοτικό.

Η σχετική ενότητα αφορούσε τα ζώα και το σπίτι (δωμάτια) και έκλεινε με το τραγουδάκι αυτό ως

ανακεφαλαίωση των σχετικών λέξεων. Οι στίχοι ήταν σε πράσινο φόντο και είχαν και στοιχειώδεις νότες.

Άλλο ένα αξέχαστο παιδικό κομμάτι λοιπόν, για δείτε :

Τhere's a spider in the bathroom :




"There's a spider in the bathroom


There's a snail in the hall


And I can see a centipede


Climbing up the wall !

 


There's a bee in the bedroom


There's an ant in the hall


I'm standing in the kitchen


And I'm not afraid at all !

 


There's a spider in the garden


There's snail in my bed


There's a green and yellow centipede


On my slice of bread !

 


There's a bee in the bedroom


There's an ant in the hall


I'm standing in the kitchen


And I'm not afraid at all..."

Αναρωτιέμαι πού το ξετρύπωσε αυτός που το έβαλε στο YT...

-

 

[Albert]

Nηπιαγωγείο:αγιε μας βασίλη τραγουδούν τα χείλη,η κυρα βροχουλα,στη μηλια τη φορτωμένη,χαρωπα τα δυο μου χέρια τα χτυπώ,στου Μανώλη την ταβέρνα(σίγουρα και πολλά άλλα που τώρα δε θυμάμαι)

Δημοτικό:Λεμονάκι μυρωδάτο.Βατσιτσέλο-Βατσιτσό(αν ήταν αυτός ο τίτλος),η φλογέρα,μερικά απο αυτά που θυμήθηκα τώρα

 

[johnny19818]

Θυμάμαι το "Μισεύω και τα μάτια μου δακρύζουν λυπημένα", την "Μπαλάντα του Αντρίκου", την Τζαμάικα... όλα τα χαρούμενα δηλαδή .

 

[manos311]

Σε γέλασε Παρασκευούλα μου, σε γέλασε το δημαρχόπουλο

Σου ʽπε πως θα σε πάρει, για δεν παντρεύεσαι

Σου ʽπε πως θα σε πάρει, δεν προξενεύεσαι

Πανʼ τα νιάτα πανʼ τα κάλλη δεν ξαναγυρίζουν πάλι

Πανʼ τα νιάτα πανʼ τα κάλλη δεν ξαναγυρίζουν πάλι

Και εμείς τη δεύτερη φορά αντί να πούμε "Πανʼ τα νιάτα πανʼ τα κάλλη δεν ξαναγυρίζουν πάλι" λέγαμε "Πανʼ τα νιάτα πανʼ τα κάλλη μας τα φάγαν οι δασκάλοι!" και θύμωνε ο δάσκαλος και έλεγε ότι δε θα το ξαναπούμε αν δεν το λέμε σωστά.

Γενικά δημοτικά λέγαμε, και κανένα παιδικό τύπου "Ήταν ένα μικρό καράβι".

 

[elephadas]

Σκυλοβαριέμαι στο κάτεργο κι είπα να σκαλίσω λίγο παλιά θέματα ώσπου να περάσει η ώρα να πάω στο σπιτάκι μου. Σε άλλα φόρουμ δεν θα ξέθαβα ποτέ ένα τόσο παλιό θέμα ούτε θα σχολίαζα δημοσίευμα σχεδόν δυο χρόνια παλιό, αλλά εδώ είναι ρετρομάνιαξ και δεν ισχύει το "πού το θυμήθηκες τώρα αυτό" αλλά το "όσο παλιότερα τόσο καλύτερα". Κι έτσι δεν έχω τύψεις

Βρε συ Smirnov, με το αγγλικο τραγούδι, θυμήθηκα και ένα αλλο απο την γλώσσα με σπουργιτάκια και μια ρόγα σταφύλι

Υποθέτω ότι είναι αυτό. Ζαχαρίας Παπαντωνίου, παρακαλώ.

Σε μια ρώγα από σταφύλι

έπεσαν οχτώ σπουργίτες

και τρωγόπιναν οι φίλοι.

Τσίρι-τίρι, τσιρι-τρο.

Τσιριτρί, τσίρι-τρο!

Χτυπούσανε τις μύτες

και κουνούσαν τις ουρές

κι είχαν γέλια και χαρές.

Τσίρι-τίρι, τσίρι-τρο,

Τσιριτρί, τσιρι-τρό!

Πόπο, πόπο σε μια ρώγα

φαγοπότι και φωνή!

Την αφήσαν αδειανή!

Τσίρι-τίρι, τσιριτρό,

Τσιριτρί, τσιριτρό!

Και μεθύσαν κι όλη μέρα

Πάνε δώθε, πάνε πέρα

τραγουδώντας στον αέρα:

«Τσίρι-τίρι, τσιριτρό,

τσιριτρί, τσιριτρό».

_______________________________________

Είδα ότι δυο φορές αναφέρθηκε και μία σουρρεαλιστική "Ροζαλία" και μάλιστα με σχόλιο ότι δεν ήταν ιδιαίτερα παιδικό. Μιλάμε για "Το Ροζ Χρώμα" της Λιλιπούπολης:

(Στη ροδοζαχαρένια παραλία

μιλούσαν όλοι για τη Ρόζα Ροζαλία

που 'χε στα δυο της μάγουλα

λιγάκι κρέμα φράουλα

κι έβγαζε βόλτα μες στην ροζ ανατολή

το γουρουνάκι της το τριανταφυλλί κλπ κλπ)

ή υπάρχει και άλλο τραγούδι με τίτλο "Ροζαλία"? Το Λιλιπουπολίτικο τραγούδι είναι αρκούντως σουρρεαλιστικό, αφού αραδιάζει ένα σωρό άσχετα πράματα που απλώς είναι ροζ, αλλά γιατί δεν είναι παιδικό?

 

[BETTY BOOP]

Είχαμε μάθει τα τραγούδια:
Αν όλα τα παιδιά της γης

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο

Το θαλασσινό τριφύλλι

Θαλασσάκι μου

Τζαμάικα

Το νέφος του θανάτου

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει

Μακεδονία ξακουστή

Πίνδος (πάνω κει στης Πίνδου μας τις κορυφές...)

Παιδιά της Ελλάδος παιδιά

και άλλα πολλά.

Στα γαλλικά είχαμε μάθει το ''Alouette''

Στο νηπιαγωγείο

Ήταν ένα μικρό καράβι

Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ

Με τα δυο χεράκια πλάθω κουλουράκια

Το κοκοράκι

Ήταν ένας γάιδαρος

Τα χταπόδια (μπάλα παίζουν τα χταπόδια και με τα οχτώ τους πόδια...)

Η κουκουβάγια (κουκουβά, κουκουβά...)

και άλλα...

+

Η ΔΟΥΛΕΙΑ

​

Εμπρός, ας αρχίσουμε, τώρα, δουλειά


με ανάλαφρη καρδιά,


αυτή θα μας δώσει υγεία, χαρά,


εμπρός, για την δουλειά.

 


Δούλευε, δούλευε, γέλα πολύ,


δίχως δουλειά είναι η ζήση πεζή,


(δουλειά χαρά, δουλειά χαρά,όλοι μαζί στην δουλειά.)(2)

 


Η δούλεψη κάνει γερά τα κορμιά,δίνει υγεία, χαρά,


οι φίλοι γνωρίζονται μες στη δουλειά,


είναι η φιλία, χαρά.

 


Δούλευε...

 


-Λουλουδόκοσμος


http://www.google.gr/url?url=http://www.youtube.com/watch%3Fv%3DegR8zuI550Y&rct=j&frm=1&q=&esrc=s&sa=U&ved=0CBQQtwIwAGoVChMIgZzF8IeBxwIVAnIUCh14Gg_D&usg=AFQjCNHarkJKnnsnFgN9H6Exy50TTSPr1Q

 


+ τα γαλλικά τραγούδια

 


ALOUETTE (πρόσθεσα το βιντεο)

 


http://www.google.gr/url?url=http://www.youtube.com/watch%3Fv%3DX36_5JYt8yY&rct=j&frm=1&q=&esrc=s&sa=U&ved=0CBgQtwIwAWoVChMI_72J4KWAxwIVAg0sCh22Uw6B&usg=AFQjCNGSJkysF4eLSheqBDLcBgLFHl16_Q

 


FRERE JACQUES

 


http://www.google.gr/url?url=http://www.youtube.com/watch%3Fv%3DQblcSZcRDBA&rct=j&frm=1&q=&esrc=s&sa=U&ved=0CBQQtwIwAGoVChMIyKOAoKaAxwIVy9ksCh1wFwVq&usg=AFQjCNFaltdfewwh_0ThlQKcxOYO0GyFmQ

 


SUR LE PONT D' AVIGNON

 


http://www.google.gr/url?url=http://www.youtube.com/watch%3Fv%3D05p55NA165M&rct=j&frm=1&q=&esrc=s&sa=U&ved=0CBQQtwIwAGoVChMIuvWo14iBxwIVSmsUCh1c0Qa3&usg=AFQjCNEqvs9Y1qfvHsJPgfJZhm64NaZuAA

 


Στα Αγγλικά

 


ABC


http://www.google.gr/url?url=http://www.youtube.com/watch%3Fv%3DImum21-hdNg&rct=j&frm=1&q=&esrc=s&sa=U&ved=0CBQQtwIwAGoVChMIsojB1aaAxwIVh14sCh13cgZr&usg=AFQjCNEroEJj5Gp3cEgFRsqueAH_4fAk6g

 


Όσο για το τραγούδι ''Το νέφος του θανάτου'' που ανέφερα δεν νομίζω να έχει περιληφθεί σε συλλογή παιδικών τραγουδιών αλλά είχα ακούσει ότι ήταν δημιουργία φιλόμουσου μαθητή του Δημοτικού μας και η δασκάλα της Μουσικής το είχε μελοποιήσει

 


το τραγούδι ήταν σε ευθυμο σκοπό

 


Την Πάρνηθα, τον Υμηττό,


Αιγάλεω, Πεντέλη,


με δεντρα να γεμισουμε


ολος ο κοσμος θελει...

 


Το νέφος ν' αποδιώξουμε


με ελιές, νεραντζια, πεύκα,


τριανταφυλλα πολύχρωμα,


με δάφνες και με λεύκα...

 


είχε και συνέχεια αλλά δεν θυμάμαι...

​

 

[V.I.Smirnov]

Δεν καταλαβαίνω με ποιά έννοια κάποια από τα παραπάνω τραγούδια χαρακτηρίζονται ως παιδικά.

Τα παιδιά μάθαιναν τους στίχους χωρίς να αναρωτηθούν ποτέ τι σημαίνουν, έτσι μηχανικά,

και συνήθως χωρίς να καταλαβαίνουν ή να αναρωτιούνται για το νόημα (όταν αυτό υπήρχε !)

Π.χ. το "ήταν ένα μικρό καράβι" περιέχει απροκάλυπτα στοιχεία κανιβαλισμού - που μάλιστα έχουν πραγματική βάση.

Αν ένα παιδί "φωτιστεί" και ρωτήσει κάτι επ' αυτού, η δασκάλα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Το ξέρω από τον εαυτό μου που κάποτε είχα μια τέτοια έκλαμψη....

-

 

[Rygar]

Την ώρα της μουσικής (πρώτη γυμνασίου):

Τι καλά τί καλά

σκίζει η βάρκα τα νερά

κι απαλή κι απαλή

τρέχει σαν πουλί

Το τραγούδι μας παιδιά

αντηχεί στη σιγαλιά

ζωηρό χαρωπό

όμορφο τρελό

Και μετά λέγαμε: Σεβενθ σαν οφ δι σέβενθ.....σαν, σεβενθ σαααν οφ δι σέβενθ....σΑΑΑΑααααν....

 

[BETTY BOOP]

Δεν καταλαβαίνω με ποιά έννοια κάποια από τα παραπάνω τραγούδια χαρακτηρίζονται ως παιδικά.Τα παιδιά μάθαιναν τους στίχους χωρίς να αναρωτηθούν ποτέ τι σημαίνουν, έτσι μηχανικά,

και συνήθως χωρίς να καταλαβαίνουν ή να αναρωτιούνται για το νόημα (όταν αυτό υπήρχε !)

Π.χ. το "ήταν ένα μικρό καράβι" περιέχει απροκάλυπτα στοιχεία κανιβαλισμού - που μάλιστα έχουν πραγματική βάση.

Αν ένα παιδί "φωτιστεί" και ρωτήσει κάτι επ' αυτού, η δασκάλα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Το ξέρω από τον εαυτό μου που κάποτε είχα μια τέτοια έκλαμψη....

-

Και σε μένα προκαλούσε μια θλίψη ο στίχος του παιδικού αυτού τραγουδιου ''...να δούμε ποιος θα φαγωθεί...'', δεν είχα όμως ρωτήσει τι θέλει να πει ... ο ποιητής...

Την ώρα της μουσικής (πρώτη γυμνασίου):
Τι καλά τί καλά

σκίζει η βάρκα τα νερά

κι απαλή κι απαλή

τρέχει σαν πουλί

Το τραγούδι μας παιδιά

αντηχεί στη σιγαλιά

ζωηρό χαρωπό

όμορφο τρελό

Και μετά λέγαμε: Σεβενθ σαν οφ δι σέβενθ.....σαν, σεβενθ σαααν οφ δι σέβενθ....σΑΑΑΑααααν...

...Σεβενθ σαν οφ δι σέβενθ.....σαν, σεβενθ σαααν οφ δι σέβενθ....σΑΑΑΑααααν...

τι σημαίνει;