Γιατί οι αρουραίοι και τα ποντίκια δεν μπορεί να είναι εκλεκτοί μεζέδες ενώ τα κουνέλια π.χ. είναι?
Έχουμε την τάση να θεωρούμε τις δικές μας συνήθειες πρακτικά νόμο της φύσης ενώ συνήθειες άλλων μας φαίνονται αηδιαστικές. Είχα μουσουλμάνο συγκάτοικο, άθεο, που όμως θεωρούσε αηδιαστικό να τρώει χοιρινό διότι τα γουρούνια τρώνε βρώμικα πράγματα, ακόμη και τα περιττώματά τους (ενώ με χαρά έτρωγε κοτόπουλο ας είναι αυτά πιο βρώμικα με αυτή την έννοια), ενώ οι Αμερικανοί βορειοευρωπαϊκής καταγωγής αισθάνονται φρίκη με την ιδέα να φάνε κατσικάκι και, σε μικρότερο βαθμό, αρνί.
Το θέμα δεν είναι τι τρώμε αλλά πόσο "σωστά" μεγαλωμένο είναι ή πόσο σωστά ελέγχεται πριν πουληθεί και καταναλωθεί.
Τα ζώα που μεγαλώνουν σε βιομηχανικές μονάδες παραγωγής στις ΗΠΑ και είναι τίγκα στο αντιβιωτικό (για προληπτικούς λόγους) δεν μεταδίδουν αρρώστιες, αλλά η αλόγιστη χρήση αυτών των φαρμάκων έχει οδηγήσει σε μικρόβια που έχουν αναπτύξει αντίσταση σε όλα τα αντιβιοτικά, και προς το παρόν μεν δεν είναι τόσο διαδεδομένα αλλά όσο περνάει ο καιρός και με δεδομένη την απροθυμία των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών να χρηματοδοτήσουν τη σχετική έρευνα (δεν είναι αρκετά κερδοφόρα) ώστε να βρεθούν καινούργια αντιβιοτικά όλο και θα αυξάνεται ο αριθμός των ασθενών που θα έχουν αρρωστήσει με τις ανθεκτικές ποικιλίες των μικροβίων.
Μη νομίζουμε δηλαδή ότι μόνο οι "βάρβαρες" και "απολίτιστες" χώρες (όπως θέλει το δυτικό στερεότυπο να τις θεωρεί) είναι υπεύθυνες για αρρώστιες.