Τσόκαρα

[leykh]

[edit] dead pic [edit]

Θυμάμαι έντονα την δεκαετία του '80 άντρες και γυναίκες με τσόκαρα...τις γυναίκες με τακουνάτα και τους άντρες με φλατ!

Οι άντρες ήταν αποθέωση.Τσόκαρο, ανοιχτό δεμένο πουκάμισο και τζιν σορτσάκι και φυσικά τα ανυπέρβλητα τσόκαρα (τακ τακ τακ).Σύνηθες εκείνη την εποχή ήταν να τους βλέπεις με μηχανάκι και τσόκαρο.

Θυμάμαι κι εμένα μικρό παιδάκι να μου παίρνουν τσόκαρα και να τα σέρνω επίτειδες για να κάνουν αυτό το χαρακτηριστικο κροτάλισμα και φυσικά όταν τους την παραέδινα στα νευρα από τον θόρυβο να βγάζουν τα δικά τους τσόκαρα(μαμά και γιαγιά) και να μου τα εκτοξευουν!

respect στο τσόκαρο και στην εποχή που άφησε...

 

[Lord_Makro]

Όντως μια εποχή ήταν πολύ στη μόδα και για τα αγόρια, ακόμα κι εγώ που δεν τα πολυσυμπαθούσα είχα!

 

[circleag]

Τσόκαρα εγώ πότε δεν είχα άλλα θυμάμαι που είχε γίνει χαμός στην Ελλάδα επειδή τα διαφήμιζαν ως ανατομικά και έβλεπα πολλά μικρά παιδιά να φοράνε τέτοια.

Έτσι έγινε πιστεύω μόδα στην χώρα μας.

Έχω 2 ερωτήματα πάντως:

1)Πως ήταν άραγε όταν βάδιζες με αυτά τα τσόκαρα;;; Ήταν άνετα η' ήταν κουραστικα και βάρια λόγω της ξύλινης κατασκευής τους;;

2)Γιατί είναι τόσο παρεξηγημένη η λέξη "τσόκαρο"

Δεν κατάλαβα πότε πια η σχέση του τσόκαρου με την κακή έννοια της στον ανθρωπο.

 

[mytinyworld]

Δεν φόρεσαν τίποτε άλλο τα παιδικά μου ποδαράκια όοοοολα τα καλοκαίρια μέχρι περίπου το 1988 που αντικαταστάθηκαν από τις εσπαντρίγιες..... Συνοδεύονταν ενδυματολογικά από ρούχα από τα τουριστικά μαγαζιά, τα γνωστά φορέματα με τα κρόσια και τις χάντρες και τα άλλα τα ινδικά πολύχρωμα με τις χρυσές κλωστές..

Μου άρεσε και μένα να τα σέρνω, καταμεσήμερο στο χωριό την ώρα της σιέστας όπου μόνο τα τζιτζίκια άκουγες, τότε που πραγματικά καταλάβαινες ότι είναι καλοκαίρι και έχει καύσωνα μιας και δεν υπήρχαν κλιματιστικά... Επαιρνα και μια φέτα παγωμένο καρπούζι και κρααααακ κραααααακ κρααααααακ έσουρνα τα πόδια κάνοντας βόλτα στα στενά της γειτονιάς μου και η μαμά μου έβγαινε έξω και φώναζε να μαζευτώ και να μη σέρνω τα τσόκαρα!

Ωραία χρόνια!

 

[circleag]

Δεν φόρεσαν τίποτε άλλο τα παιδικά μου ποδαράκια όοοοολα τα καλοκαίρια μέχρι περίπου το 1988 που αντικαταστάθηκαν από τις εσπαντρίγιες..... Συνοδεύονταν ενδυματολογικά από ρούχα από τα τουριστικά μαγαζιά, τα γνωστά φορέματα με τα κρόσια και τις χάντρες και τα άλλα τα ινδικά πολύχρωμα με τις χρυσές κλωστές..Μου άρεσε και μένα να τα σέρνω, καταμεσήμερο στο χωριό την ώρα της σιέστας όπου μόνο τα τζιτζίκια άκουγες, τότε που πραγματικά καταλάβαινες ότι είναι καλοκαίρι και έχει καύσωνα μιας και δεν υπήρχαν κλιματιστικά... Επαιρνα και μια φέτα παγωμένο καρπούζι και κρααααακ κραααααακ κρααααααακ έσουρνα τα πόδια κάνοντας βόλτα στα στενά της γειτονιάς μου και η μαμά μου έβγαινε έξω και φώναζε να μαζευτώ και να μη σέρνω τα τσόκαρα!

Ωραία χρόνια!

Πολυ ομορφη η μεταφορα της αναμνησης σου, ειδικα η περιγραφη με το μεσημερι,τα τζιτζικια και το καρπουζι!!!

 

[exetlaios]

Μια φορά έβαλε ένας συμμαθητής μας στο γυμνάσιο, αλλά μετά το κράξιμο που έφαγε, δεν το ξανατόλμησε.

Ως επιλογή, πήγαινε "άψογα" με ποδηλατική βερμούδα (θυμάστε που ένα φεγγάρι ήατν και ευτές, της μόδας ; ) .

 

[leykh]

ναι ναι...σε φωσφοριζέ χρώμα!Κατα προτίμηση πράσινο,κίτρινο ή πορτοκαλί!!!Και μπλούζα διχτάκι!

Τα 80's ήταν η εποχή του φωσφοριζέ...

 

[Λορένα]

Υπήρχαν τα ξύλινα τσόκαρα που φόραγα (και οι φιλες μου) και ξεσηκωναμε τον κοσμο απο τον θορυβο, και υπηρχαν και τα λαστιχοποιημενα τσοκαρα που φοραγαν οι μαμαδες μας και ηταν ανατομικα.

Τα δικα μας ξυλινα, απο ανατομια και άνεση.. ασε. Βαρια και αβολα, σε ποναγαν τα ποδια μεχρι να τα συνηθισεις, ενω δεν ηταν και για πολλα πολλα.

Τα φοραγαμε συνηθως οταν θελαμε να κανουμε "φιγουρα" και να δειχνουμε "καλα" κοριτσια. Ξερετε.. μετρημενα, προσεγμενα και ησυχα.

Εκεινα που ηταν αλανια και παιζαν σχοινακι, λαστιχο μηλα κτλ, φοραγαν πανινα παπουτσια ή.. σαγιοναρες.

Προσωπικα ειχα γυρισει ουκ ολιγες φορες ξυπολητη στο σπιτι, γιατι πηγα να παιξω, και τα χαλασα (ξεκολησε το πανω μερος απο το ξυλο του πατου), και τα επαιρνα στα χερια και γυριζα ξυπολητη (απο τον χωματοδρομο) στο σπιτι.

Εκει ο πατερας μου, ειχε ενα σφυρι και τα καρφωνε, μεχρι την επομενη φορα #) (ειχα δοκιμασει και μονη μου, αλλα μερικες φορες χτυπαγα και τα δαχτυλα μου )

Αλλά αν ηταν χορταρι εκει που παιζαμε, τα βγαζαμε και παιζαμε εκει ξυπολητοι (για να γλιτωνω και το απαραιτητο "κηρυγμα" πως παπουτσι στα ποδια μου δεν στεριωνω, αφου περπατω σαν.. αλάνταβο )

Τα τσοκαρα των μαμαδων μας παλι, αντιθετα ηταν ανατομικα (οπως προειπα) και αναλαφρα. Τα φοραγανε οοολες οι γυναικες τις γειτονιας, ειτε στο σπιτι ειτε στην γειτονια και το μονο μειονεκτημα τους ηταν οτι ηταν "μεγαλιστικα" (μαυρα ή μπεζ ή ασπρο) σε αντιθεση με τα δικα μας, που ηταν πολυχρωμα και με σχεδια.

Υ.Γ. αντρες δεν θυμαμαι να πω την αμαρτια μου να φορανε

 

[leykh]

επίσης ξέχασα να σας γράψω πως το δέρμα με το ξύλο ήταν βιδωμένο(ναι με βίδες) οι οποίες σκούριαζαν με τον καιρό(δεν θα είχαν ανακαλύψει τα ανιξείδωτα ακόμα μάλλον!)

 

[Domenica]

Και εγώ είχα και τα έβγαζα όταν έπαιζα. Με θυμάμαι ξυπόλητη και με σκασμένες φτέρνες. Κάναν δαιμονικό θόρυβο και ειδικά στην Σύρο που μεγάλωσα με θυμάμαι να ανεβοκατεβαίνω στα πέτρινα σκαλιά και να αντηλαλεί όλη η γειτονιά. Δεν φόραγα τιποτα άλλο τα καλοκαίρια. Και τώρα είμαι μεγάλη φαν ειδικά αυτών με το τακούνι.

 

[Αναστασια]

Εγω θυμαμαι που τα φοραγε η μαμα μου, και επειδη εγω κυκλοφορουσα, και κυκλοφορω, ξυπολητη στο σπιτι, ολο με παταγε κατα λαθος!!!!! :xm: :xm: :xm: Και εμενα και την γατα μας....!!!

Και εγω φωναζα ενω εκεινη γελαγε αναιδεστατα!!!

Μετα απο χρονια ο ορθοπεδικος της ειπε οτι κανουν κακο στην κυκλοφορια του αιματος οποτε δεν τα ξαναβαλε τα καταραμενα και σωθηκαμε.

 

[circleag]

Περιεργο... Και απο οτι ειχα ακουσει ηταν ανατομικα!

 

[mytinyworld]

Τα τσόκαρα καταστρέφουν τα πόδια παιδιά. Ευθύνονται για αρθρίτιδες και φλεβίτιδες και φυσικά είναι ό,τι χειρότερο για όσους έχουν προδιάθεση για κότσια.

 

[Maverick]

Πωπω... τι ωραίες αναμνήσεις!!!

Το λάστιχο της σόλας πίσω στο τακούνι, έπρεπε να φαγωθεί γρήγορα από το σύρσιμο ώστε να ακούγεται καθαρά ο τσοκαρίσιος ήχος!!!

 

[kikik]

ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΝΑ ΦΟΡΑΕΙ ΤΣΟΚΑΡΑ. ΜΑΜΑ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ Η' ΓΙΑ ΚΑΦΕ! ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ. ΟΥΤΕ ΤΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ, ΟΥΤΕ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΓΕΝΙΚΩΣ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ). ΕΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΜΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙ (ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ ΠΕΡΥΣΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ) ΜΑΖΙ ΦΟΡΑΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ (Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΤΑΚΟΥΝΙ, Ο ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΤΑ ΦΛΑΤ)- ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 80s ΤΟ 2009!

ΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΞΑΝΑ ΜΟΔΑ?

 

[dadmin]

(γραφε ομως με μικρα Ελληνικα - τα κεφαλαια στο ιντερνετ δειχνουν οτι "φωναζεις")

 

[abbey]

Θυμάμαι που φορούσα τα ξύλινα αυτά τσόκαρα και έκανα ποδήλατο. Στις κατηφόρες άφηνα τα πετάλια και έσερνα τα τσόκαρα και ακουγόταν το ξύλο στην άσφαλτο .

Το καλοκαίρι ήταν ποδήλατο και τσόκαρο

 

[vassoftr]

Εγώ θυμάμαι τα ξύλινα τσόκαρα του θείου μου που φόραγε 45 νούμερο και ήταν σαν βάρκες! Αυτά τα παπούτσια ήταν ο πιλέον επιτυχημένος εξολοθρευτής κατσαρίδας/αράχνης/σκορπιού! Μια να έτρωγες από δαύτο, πάει!!

 

[stakovios]

Εγω θυμαμαι που τα φοραγε η μαμα μου, και επειδη εγω κυκλοφορουσα, και κυκλοφορω, ξυπολητη στο σπιτι, ολο με παταγε κατα λαθος!!!!! :xm: :xm: :xm: Και εμενα και την γατα μας....!!!Και εγω φωναζα ενω εκεινη γελαγε αναιδεστατα!!!

Μετα απο χρονια ο ορθοπεδικος της ειπε οτι κανουν κακο στην κυκλοφορια του αιματος οποτε δεν τα ξαναβαλε τα καταραμενα και σωθηκαμε.

λολ λολ

 

[CountRaven]

Και εγώ είχα και τα έβγαζα όταν έπαιζα. Με θυμάμαι ξυπόλητη και με σκασμένες φτέρνες. Κάναν δαιμονικό θόρυβο και ειδικά στην Σύρο που μεγάλωσα με θυμάμαι να ανεβοκατεβαίνω στα πέτρινα σκαλιά και να αντηλαλεί όλη η γειτονιά. Δεν φόραγα τιποτα άλλο τα καλοκαίρια. Και τώρα είμαι μεγάλη φαν ειδικά αυτών με το τακούνι.

Σύρο!!! Πατρίδα!!!! Τα σκαλάκια μας είναι ακόμα ένα από τα σήματα κατατεθέν μας!