Υπερβολές στις ελληνικές ταινίες

Μια δόση υπερβολής υπάρχει και στην Παριζιάνα. Πέφτει ο Τζίμης κι υποτίθεται σκοτώνεται ( " αμ δεν προσεεεε, δε προσεεε..."). 

Δεν έψαξαν να τον βρουν; Είπαν άντε έπεσε, θα πέθανε, ας βάλουμε τα μαύρα;

Εντάξει, λεπτομέρεια...
Μεγαλη υπερβολη! Ακομα κι αν η Βλαχοπουλου ηταν σιγουρη οτι αυτος σκοτωθηκε, τουλαχιστον θα επρεπε να αναζητησει το σωμα του για να ταφει.

Τι εγινε δηλαδη; Τον αφησε εκει να τον φανε τα ορνια;
 
Και φυσικά υπερβολικές και οι αντιδράσεις που βλέπουν ανθρώπους που υποτίθεται πέθαναν και λιποθυμούν επειδή πιστεύουν ότι πρόκειται για φαντάσματα.. σε πολλές ταινίες..

Και εντάξει, πόσοι από εσάς έχετε δει στον ύπνο σας να παίρνετε μέρος σε μπαλετακι;;;
 
σε μια ταινία με την Αλίκη (νομίζω η Κόρη μου η σοσιαλίστρια-αν δεν είναι συγχωρέστε με έχω μαύρα μεσάνυχτα από ελληνικό κινηματογράφο) στο εργοστάσιο που είναι σταματημένα τα μηχανήματα λέει ο εργοστασιάρχης "να πάει ο ηλεκτρολόγος στον υποσταθμό να δώσει ρεύμα" και πάει η Αλίκη και γυρίζει έναν (εμφανώς ψεύτικο) διακόπτη και παίρνουν μπρος κάτι (εμφανώς ψεύτικα) μηχανήματα, λες και θα ήξερε μια κοπέλα και θα μπορούσε να γυρίσει έναν διακόπτη μέσης τάσης!και φυσικά ακόμη και αν τον γυρίσεις δεν παίρνουν μπρος όλα τα μηχανήματα του εργοστασίου αυτόματα!(θα φάνε κάνα χέρι!)
 
Η ταινία Μια γυναίκα στην αντίσταση βρίθει υπερβολών...Αλλά το φινάλε είναι ο ορισμός της υπερβολής.

Στήνεται το καθιερωμένο σκηνικό με τους δικούς μας να ντύνονται Γερμανοί για να πάρουν πίσω το δύστυχο κορίτσι. Σε μια σκηνή απο τις πιο τραγικές του έργου η μάνα πυροβολεί τον ίδιο της τον γιο ( που ήταν και κούκλος και λεβέντης και αντιστασιακός και έριξε και τα χαστούκια του στην Καρέζη όταν την πέρασε για προδότρα ), στη συνέχεια η μάνα δολοφονείται απο τους Γερμανούς κι η Καρέζη εντάξει, λυπάται για μια στιγμή αλλά μετά χαμογελάει (!!!!!!!!!) στην αγκαλιά του κουτσού άντρα της. 

Δηλαδή ξεκληρίστηκε ολόκληρη οικογένεια για να γλιτώσει η Τζένη κι αυτή εκεί... τον κουτσό μη χάσει... 

Στην ταινία Μια ζωή την έχουμε δεν είναι πιστευτή η μεταστροφή της Μπιμπί... Είπε πρώτα όσα είπε στον καημένο τον Κλεό, και κατέβηκε... Τι άλλαξε δηλαδή όταν είδε το Νιόνιο στην κουρσάρα και πάνε και τα μαργαριτάρια κι ούτε να τα δει που και τη μάνα της πουλούσε να τα κάνει τρεις σειρές; 

Επίσης, σε συνδυασμό με άλλο θέμα, κάθε εγκυμονούσα παραστρατημένη έριχνε και μια απόπειρα χωρίς ποτέ να παθαίνουν τίποτα φυσικά οι πρωταγωνίστριες αλλά ούτε και τα έρμα τα έμβρυα

Στη δε ταινία Οι βάσεις κι η Βασούλα η Νόρα κυλάει ξανά στο βούρκο επειδή ήθελε λέει να κηδέψει τον πατέρα της. Μόλις μαζεύει τα λεφτά λέει το ασχολίαστο " Σε τίμησα πατέρα". Δεν περιγράφω άλλο. 
 
Θα ελεγα πως ειναι ο τροπος που ο Παπαγιαννοπουλος ανοιγει την πορτα του αυτοκινητου για να μπει η Μπιμπη. Καπως αποτομα, καπως υποτιμητικα, ανοιγει την πορτα διαπλατα με μια εντονη σιγουρια πως αυτη θα περασει μεσα. Δεν βγαινει απο το αμαξι, παρα δινει μια στην πορτα και της λεει Μπες, κορναροντας το ονομα της Μπι - μπι.

Εμενα παντως εαν καποιος αντρας μου ανοιγε την πορτα με αυτον τον τροπο, θα με πειραζε πολυ.
 
Μια δόση υπερβολής (μπορώ να πω μεγάλη) υπάρχει και στην "Μοντέρνα Σταχτοπούτα" όταν η Βουγιούκλω προσπαθεί να πείσει τον Παπαμιχαήλ να την προσλάβει σαν γραμματέας... και τη δοκιμάζει στη γραφομηχανή... Αυτό το "πιο γρήγορα, πιο γρήγορα, πιο γρήγορα" έλεος!!!!! Αν υπάρχει άνθρωπος που να γράφει με την ταχύτητα που υπαγόρευε ο Παπαμιχαήλ, πρέπει να γραφτεί στα ρεκόρ Γκίνες.... Εντελώς εξωπραγματικό και αδύνατο....       
 
Θα ελεγα πως ειναι ο τροπος που ο Παπαγιαννοπουλος ανοιγει την πορτα του αυτοκινητου για να μπει η Μπιμπη. Καπως αποτομα, καπως υποτιμητικα, ανοιγει την πορτα διαπλατα με μια εντονη σιγουρια πως αυτη θα περασει μεσα. Δεν βγαινει απο το αμαξι, παρα δινει μια στην πορτα και της λεει Μπες, κορναροντας το ονομα της Μπι - μπι.

Εμενα παντως εαν καποιος αντρας μου ανοιγε την πορτα με αυτον τον τροπο, θα με πειραζε πολυ.
Αυτήν όμως δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι είχε τέτοιες ευαισθησίες.... Δεν έχω προσέξει σκηνή στην ταινία να αμφιταλαντεύεται έστω... Ψυχρή και πλήρως συνειδητοποιημένη μου φαίνεται
 
Άλλη μια υπερβολή στην ταινία Ζητείται Ψεύτης στη σκηνή που η Μάρθα Καραγιάννη ζητάει από τον υποτιθέμενο γιατρό Π. Ζερβό να την εξετάσει στο γραφείο του. 

Θα μπορούσε να της πει ότι είναι οφθαλμίατρος ξέρω εγώ ή μικροβιολόγος... Αλλά κ πάλι γιατρέ έχω έναν πόνο, να εδώ, τα πετάω... Δε συνηθίζεται...
 
Η Οδυσσεια ενός ξεριζωμένου...

Ο Βασίλης Καρατζόγλου (Νίκος Ξανθόπουλος), αφού εχει ψαξει σε όλη την Τουρκία να βρει τον πατερα του, αφού εχει παίξει ξύλο με την αρκούδα (σ.σ. ασχολίαστο αυτό!), ξυπνά στο σπίτι ενός Τούρκου αγά που τον βρήκε τραυματισμένο και τον περιέθαλψε. Ο Τούρκος όμως δεν ήταν Τούρκος αλλά ο χαμένος πατέρας που παρίστανε τον Τούρκο για να βοηθάει τους εναπομείναντες Ελληνες. Δηλαδή μετά απο εντατική, χρονοβόρα και συστηματική ερευνα για την ανεύρεση του και χωρίς αποτέλεσμα, ο πατέρας εμφανίζεται στο διάβα του, σωτήρας, ως δια μαγείας απο το πουθενά στα γκρεμνά του Πόντου..(σ.σ. υπερβολή Νο 1).  Εν τω μεταξύ ο πατέρας είναι πιστό αντίγραφο του γιού (ο Ξανθόπουλος σε διπλό ρόλο) και παρόλο αυτά ούτε καν αναρρωτιούνται πως γίνεται  να μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό, αλλα συνεχίζουν να μιλούν λες και δεν έχει συμβει τίποτα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στον παπατρέχα η Χαρίκλεια ζει στην Αθήνα με τον αδερφό της ενώ τα υπόλοιπα οχτώ αδέρφια της ζούνε στην Κρήτη. 

Δε μπορώ να φανταστώ τα χρόνια εκείνα οχτώ κρητικαρους να αφήνουν την αδερφή τους στην Αθήνα για να δουλέψει μεροκάματο σε εργοστάσιο.. ίσως κάνω και λάθος αλλά δεν μου φαίνεται αληθοφανές
 
Το Θεία από το Σικάγο, οι λυσσάρες κόρες και ο πατέρας που απλά τις ξεφορτώνεται.

Μου αρέσει αυτός που περνάει εκείνη την ώρα, τυχαία, δεν ξέρω καν ποιος είναι. Του ρίχνω μία κανάτα, τον ανεβάζω σπίτι, ε την άλλη μέρα παντρειά (ή την άλλη εβδομάδα, δεν ξέρω, η ταινία δεν σε βοηθάει να καταλάβεις) ούτε ο ίδιος δεν έχει θέμα, αμα είναι να αρπάξει το μπουμπούκι, τυχαία δεν έχει και δεσμό αλλά μπορεί και να έχει, δεν ξέρουμε, αλλά who cares...

Και όλα αυτά x3. Και μετά η σύμπτωση στο τέλος με τον παππού...

Αλλά και η σκηνή με τον τύπο που την πήρε βαριά την κανατιά και διαπληκτίστηκε με τον πατέρα. Οι κουβέντες που ειπώθηκαν ήταν κάπως βαριές, σαν πολύ εύκολα δεν έκανε πίσω ο πατέρας? Και στην τελική ο άλλος ηρέμησε και ζήτησε συγνώμη μόνο όταν του γυάλισε το γκομενάκι. Σε φάση "Κύριε το ξέρω ότι σας έκραξα, σας πρόσβαλλα και είπα κουβέντες που δεν είναι εύκολο να ξεχαστούν, αλλά θέλω να κουτουπώσω την κόρη σου οπότε συγνώμη οκ?"

Και ο πατέρας ο οποίος υποτίθεται είναι και στρατιωτικός, παλαιών αρχών κλπ απλά το δέχτηκε. Δηλαδή και τον πρόσβαλλε ο γαμπρός και θα αρπάξει και την κόρη του γιατί "ε, του άρεσε, τι να κάνουμε τώρα". Τύφλα να έχουν οι πατεράδες και οι μεγάλοι αδελφοί σε όλες τις άλλες ταινίες που ο γαμπρός τους τρέμει σαν να είναι θεοί και προσπαθεί με ιδρώτα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τους. Μπορεί ο πατέρας να ήταν παλαιών αρχών, αυστηρός, στρατιωτικός κλπ, αλλά εκεί έδειξε ότι είναι πολύ προχωρημένο άτομο!
 
Μα μπήκε γάμος στη μέση. Σε ένα σωρό ταινίες της εποχής μόλις ο ως τότε κακός πρόφερε τη μαγική λέξη και προσφερόταν να παντρευτεί μια κόρη, οι γονείς (και η κόρη) τρελλαίνονταν από χαρά ας τον έβριζαν ως τότε. Στυλ "βρήκαμε κορόιδο να την κουκουλωθεί, δεν θα κάνουμε και κόγξες" (Γι' αυτό μ' αρέσει στο Στουρνάρα 288 που για λίγο κρατάει χαρακτήρα ο Μακρής κι αρνείται να δώσει τη μικρή)
 
Το Θεία από το Σικάγο, οι λυσσάρες κόρες και ο πατέρας που απλά τις ξεφορτώνεται.




 
Ναι, είναι όπως τα περιγράφεις αλλά.. εγώ τα βλέπω από άλλη οπτική.

Ο μπαμπάς σε αυτή την ηλικία τι άλλο μπορεί να κάνει..?  Να παντρέψει τις κόρες θέλει..!

Και δε πάει να έχει βριστεί με τον επίδοξο... άμα του αρέσει του παληκαριού η κόρη... που αν θυμάμαι είναι η καρέζη (σιγά που δεν θα του άρεσε η κοπελίτσα) και άμα είναι και μηχανικός το αγόρι μας... τι και αν βριστήκαμε? τι και αν πήγε να πέσει φάπα? Ούτε καν πταίσματα..  Θα κάτσει ομπαμπάς στα αυγά του και θα δώσει περιχαρής -και όχι μόνο- την ευχή του!!
 
Και δε πάει να έχει βριστεί με τον επίδοξο... άμα του αρέσει του παληκαριού η κόρη... που αν θυμάμαι είναι η καρέζη (σιγά που δεν θα του άρεσε η κοπελίτσα) και άμα είναι και μηχανικός το αγόρι μας... τι και αν βριστήκαμε? τι και αν πήγε να πέσει φάπα? Ούτε καν πταίσματα..  Θα κάτσει ομπαμπάς στα αυγά του και θα δώσει περιχαρής -και όχι μόνο- την ευχή του!!
Οφείλω να αποκαταστήσω την ιστορική αλήθεια και να πω ότι ο "τζώρας" γαμπρός που βρίστηκε μεν, παντρεύτηκε δε, δεν ήταν ο μηχανικός (Δημητριέφ) αλλά ο δικηγόρος (Στρατηγός).

Ο μηχανικός μόνο ευχαριστώ που δεν είπε για το κατάβρεγμα ("δηλαδή τι βράχηκα, με τέτοια ζέστη, δεν λέω καλύτερα δροσίστηκα;") Εντυπωσιασμένος από τη Μαυροπούλου κι ουχί από την Καρέζη. 

Τουτέστιν και ηθικό δίδαγμα νούμερο 1: Οι μηχανικοί τέλη δεκαετίας 50΄ ήταν γαμπροί - ξερολούκουμα (αντιπαροχή πάρε να 'χεις)  :p

Τουτέστιν και ηθικό δίδαγμα νούμερο 2: Οι μηχανικοί είναι πιο καλόκαρδοι από τους δικηγόρους :p
 
Μια δόση υπερβολής (μπορώ να πω μεγάλη) υπάρχει και στην "Μοντέρνα Σταχτοπούτα" όταν η Βουγιούκλω προσπαθεί να πείσει τον Παπαμιχαήλ να την προσλάβει σαν γραμματέας... και τη δοκιμάζει στη γραφομηχανή... Αυτό το "πιο γρήγορα, πιο γρήγορα, πιο γρήγορα" έλεος!!!!! Αν υπάρχει άνθρωπος που να γράφει με την ταχύτητα που υπαγόρευε ο Παπαμιχαήλ, πρέπει να γραφτεί στα ρεκόρ Γκίνες.... Εντελώς εξωπραγματικό και αδύνατο....       
Επίσης μου φαίνεται αδύνατο ένα φτωχό κορίτσι να ξέρει τόσο καλά ξένες γλώσες, στενογραφία γραφομηχανή και να παίρνει τις τιμές του χρηματιστηρίου μέσω τηλεφώνου !
 
Για μένα, μια μεγάλη υπερβολή υπάρχει και στην ταινία "Οι κληρονόμοι" όταν οι Λιάσκου και Ρίζου καίνε το ένα φουστάνι του οίκου μόδας και σκίζουν το άλλο... Εντάξει, πρόκειται για διακωμώδηση της γυναικείας ματαιοδοξίας, αλλά μου φαίνεται τελείως γελοίο, να τα πουλάνε την άλλη μέρα στην πελάτισσα 5.000 δραχμές το ένα (όταν εκείνη την εποχή το ακριβό ήταν 2.000-2.500 δραχμές!), αυτή να καπαρώνει το καμμένο (Εξηλεκτρισμός!!!) και το κατασκισμένο και μετά να τους λέει να της τα στείλουν σπίτι της! Έτσι, χωρίς να τα δοκιμάσει! Να δει αν είναι το νούμερό της ή αν θέλουν στένεμα ή φάρδεμα βρε αδελφέ! Να δει, πού της πέφτει το σκισμένο και τι ακριβώς θα φανεί μέσα από το καμμένο! :p     
 
Στο ιδιο μοτιβο με την "Οδύσσεια ενος ξεριζωμένου" είναι κι το "Ξεριζωμένη γενιά". (σ.σ. Η οδύσσεια ενος ξεριζωμένου είναι η συνέχεια-sequel της ξεριζωμενης γενιάς).  

Στην "Ξεριζωμένη γενιά" ο έφηβος Βασίλης Καρατζόγλου προσπαθεί να βρει την μητέρα κι την αδερφή του που έχασε στο διωγμο της Σμύρνης. Όντας όμως τοτε (στο διωγμό) ο ίδιος σε νηπιακή ηλικία, δεν θυμάται τίποτα απο αυτές εκτός απο το νανούρισμα-τραγουδι που του έλεγε η μητέρα του. Και ναι, με βάση το νανούρισμα, παιρνει σβαρνα ολους τους συνοικισμούς των προσφύγων κι εντοπίζει την μάνα.   :xm:  Την αδερφή όμως, για την οποία δεν είχε κανένα στοιχείο, πως την εντοπισε;;; Πήγε στον τάφο μιας θείας του κι ζήτησε απο την ψυχή της, να του φανερώσει την αδερφή. Κι ως δια μαγείας, εκείνη την ωρα στο νεκροταφείο η ψυχή της θείας, του υπέδειξε ποιο ακριβως κορίτσι είναι η αδερφή του!!! :gdance:  (Ενα κορίτσι που ήδη γνώριζε ο Βασίλης κι είχε πανω στον ώμο της ενα σημάδι σαν τριαντάφυλλο...)
 
Αλλη μια υπερβολή σε ταινία του Ξανθόπουλου...

Άδικη κατάρα...

Ο φοιτητής ιατρικής  Ξανθόπουλος παντρεύεται την πλούσια Άντζελα Ζήλεια, αλλά ο αδερφός της Στεφανος Στρατηγός καταφέρνει με ύπουλο τρόπο να τους χωρίσει για να βάλει χερι την περιουσία της. Ο Ξανθόπουλος φεύγει στο εξωτερικο, βγαίνει μετα απο λιγο κι το διαζύγιο, και ετσι δεν μαθαίνει ποτε οτι έχει αποκτήσει μια κορη! Περνούν τα χρόνια, επιστρέφει στην Ελλάδα φτασμενος γιατρος κι η τύχη τα φέρνει έτσι ώστε να πρεπει να χειρουργησει τον πρωην κουνιάδο. Ο κουνιάδος πεθαίνει στο χειρουργείο κι ο Ξανθόπουλος βρίσκεται κατηγορούμενος οτι τον δολοφόνησε για να τον εκδικηθεί για το παρελθον. Δικηγορος υπερασπισης η κορη του! Κι εδώ αρχίζει η ύψιστη υπερβολη!  Πως είναι δυνατόν η κορη απο την πρωτη στιγμη που ανελαβε την υπερασπιση του να μην κατάλαβε, απο το όνομα του κι μονο, οτι ηταν ο πατέρας της;;; Ειχε το επιθετο του, ειχε γεννηθει εντος γαμου, στα χαρτια της (ταυτοτητα κλπ) ηταν το ονομα του ως ονομα πατρος. Κι άντε στην αρχή ας πούμε οτι θεώρησε πως ηταν συνωνυμία. Όταν ομως αρχισε να μελετάει το φάκελο του για τη δικη, με όλο το ιστορικό, πως είναι δυνατόν να μην ταύτισε το όνομα της πρωην συζύγου με την μάνα της, το όνομα του θύματος με τον θειο της; Κι το κατάλαβε πια στο τέλος, βρίσκοντας τυχαία το προσκλητήριο του γάμου τους..."Παρέλασαν" απο μπροστά της όλα τα ονόματα της οικογένειας της κι έπρεπε να δει ενα προσκλητήριο για να καταλάβει περί ποιου πρόκειται! 
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ε, μα ήθελε να βεβαιωθεί το κορίτσι! Πόσες και πόσες οικογένειες δεν ξέρουμε όλοι που έχουν ακριβώς τα ίδια ονόματα, ίδιες ηλικίες, ίδια τα πάντα, αλλά δεν είναι η ίδια οικογένεια? (απλές καθημερινές καταστάσεις). Ενώ ένα προσκλητήριο είναι επίσημο ντοκουμέντο που δεν αφήνει αμφιβολίες. Μόνο οι κουτσομπόλες γειτόνισσες είναι εγκυρότερες και πληρέστερες  πηγές πληροφοριών, και απορώ πώς δεν τις συμβουλεύτηκε.
 
Επανερχομαι στην "Άδικη κατάρα"....

Αντε καλα, η κορη-δικηγορος δεν πηρε χαμπαρι παρόλο που διαβασε για όλο το σοι της στη δικογραφια του φακέλου  :headbangdude: ..Αυτός δεν ρώτησε ποτέ την δικηγόρο του ολο αυτο τον καιρο πως την λένε; Δεν ακουσε ποτέ το επίθετο της μέσα στο δικαστήριο, ουτε μια φορα; :popcorn:   ώστε να πει "α! για δες σύμπτωση, έχουμε το ίδιο επίθετο".... :supergrin:
 
Πίσω
Μπλουζα