Υπολογιστές και κονσόλες που σώθηκαν από τα σκουπίδια και κάδους ανακύκλωσης.

[Aardvark]

Σιγα μην κατσεις να κολλας ,βαλε της ενα ωραιο σεμεδακι και εισαι κομπλε.

 

[freaktmp]

Ακομα και που την κοιτάς, λερώνεσαι. Ποσο μαλλον να ακουμπήσω κατι επανω!

Αν δεν ηταν η συγκεκριμένη μαρκα/μοντελο θα ειχε παει στην ανακύκλωση με συνοπτικές διαδικασίες.

 

[Stormwatch]

Λοιπόν υποψιάζομαι οτι η κατάσταση στα πλαστικά της Sony δεν έχει να κάνει με την κακή χρήση. Στην δική μου Sony G200, αντίστοιχης περιόδου, ίσως 2-3 χρόνια μεταγενέστερη από την 100ES, που την έχω παρκαρισμένη στο σπίτι της μάνας μου, τα πλαστικά διαλύονται χωρίς αυτή να έχει ταλαιπωρηθεί ή να έχει μείνει σε εξωτερικό χωρο κλπ. Πιθανότατα τα πλαστικά, στην κατά τα άλλα πολύ ποιοτική οθόνη η οποία λειτουργεί ακόμα χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, να διαβρώνονται με τον χρόνο για κάποιο λόγο...

 

[RockaRolla]

Η ηλιακή ακτινοβολία και οι υψηλές θερμοκρασίες, σε συνδυασμό με τα πολλά-πολλά χρόνια που έχουν περάσει, έχουν αυτό το αποτέλεσμα στα περισσότερα πλαστικά.
Ακόμα θυμάμαι την απίστευτη στεναχώρια που πήρα όταν κατέβασα από μια βιβλιοθήκη το πειρατικό καράβι των playmobil. Είχε κάτσει εκεί ψηλά, να το βαράει ο ήλιος, ίσαμε μια 20αετία. Οτιδήποτε πλαστικό έπιανες, εκτός από το χοντρό πλαστικό του ίδιου του πλοίου, σου έμενε στα χέρια, σαν να ήταν από άμμο..... Ειδικά τα ξάρτια, το μπροστινό οριζόντιο κατάρτι, οι βάσεις για δαυλούς, ο "εργάτης"... ότι ήταν έξω και εκτεθειμένο στον ήλιο διαλυόταν.

 

[spyros_s]

Αυτή η οθόνη μου ξυπνάει νοσταλγία: Ήταν η οθόνη από το πρώτο μου pc τον φλεβάρη του 1998! Μέχρι τότε είχα την 1200 μου!

 

[XLV]

Η ηλιακή ακτινοβολία και οι υψηλές θερμοκρασίες, σε συνδυασμό με τα πολλά-πολλά χρόνια που έχουν περάσει, έχουν αυτό το αποτέλεσμα στα περισσότερα πλαστικά.
Ακόμα θυμάμαι την απίστευτη στεναχώρια που πήρα όταν κατέβασα από μια βιβλιοθήκη το πειρατικό καράβι των playmobil. Είχε κάτσει εκεί ψηλά, να το βαράει ο ήλιος, ίσαμε μια 20αετία. Οτιδήποτε πλαστικό έπιανες, εκτός από το χοντρό πλαστικό του ίδιου του πλοίου, σου έμενε στα χέρια, σαν να ήταν από άμμο..... Ειδικά τα ξάρτια, το μπροστινό οριζόντιο κατάρτι, οι βάσεις για δαυλούς, ο "εργάτης"... ότι ήταν έξω και εκτεθειμένο στον ήλιο διαλυόταν.

Το είχα και εγώ αυτό.. μου το κατέστρεψε ο μικρός μου ο αδερφός, πίσω στη δεκαετία του 80.. γυρνάω από το σχολείο μια μέρα και βρίσκω το καραβάκι στην ταράτσα, με τα κατάρτια σπασμενα, τα ξιάρτα διαλυμένα, τις playmobil φιγούρες , τα εξαρτήματά τους , κάτι κασόνια με χρυσά νομίσματα μέσα, πεταμένα στον ακάλυπτο. Το ξέσκισε, το κολοπαίδι, λες και το είχε άχτι.

 

[Always Somewhere]

Το είχα και εγώ αυτό.. μου το κατέστρεψε ο μικρός μου ο αδερφός, πίσω στη δεκαετία του 80.. γυρνάω από το σχολείο μια μέρα και βρίσκω το καραβάκι στην ταράτσα, με τα κατάρτια σπασμενα, τα ξιάρτα διαλυμένα, τις playmobil φιγούρες , τα εξαρτήματά τους , κάτι κασόνια με χρυσά νομίσματα μέσα, πεταμένα στον ακάλυπτο. Το ξέσκισε, το κολοπαίδι, λες και το είχε άχτι.

Και εγώ όταν έκανα ζημιές και έσπαγα κάποιο αντικείμενο μετά το εξαφάνιζα και το έβαζα κάπου για να μην το βρούν και φάω την κατσάδα.

Κάτι τέτοιο υποπτευομα ότι έκανε και ο μικρός σου αδερφός.. δηλαδή επαιξε με το πειρατικό καράβι και καταλάθος το έσπασε και μετά για να μην το δείτε το πήγε στην ταράτσα. Εκεί προφανώς και το αποτελείωσε ο ήλιος λιώνοντας τα πλαστικά.