Φωτογραφίες από το αρχείο της ΕΡΤ

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας tonytony
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
post 1436, φωτο 1η.

Μάλλον... η οδός Κερκίνης (συμβολή με Δημητσάνας) κάτω από το νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ.  

O μοντερνισμός στην Ελλάδα μέσω των προσφυγικών πολυκατοικιών. Φωτο κάπου μεταξύ '35 με '39.

Διακρίνεται η  αναντιστοιχία των αψεγάδιαστων (ακόμα) κατασκευών με τον παντελώς αδιαμόρφωτο κοινόχρηστο/δημόσιο χώρο. 
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χε χε στη δεύτερη φωτογραφία με τις σκηνές από έναν γάμο μπορούμε πάλι να φτιάξουμε ολόκληρα σενάρια. Η μόνη που φαίνεται κάααπως να χαίρεται για τη σεμνή τελετή είναι η λαμπαδηφορούσα κυρία αριστερά. Όλοι οι άλλοι έχουν ένα ύφος που μου θυμίζει έναν στίχο από τα "Μικροαστικά" των Κηλαηδόνη - Νεγρεπόντη: Ο γάμος έμοιαζε κηδεία. Ο συνοφρυωμένος και πολλαπλώς παρασημοφορημένος κύριος πίσω μοιάζει φατσικά με τη νύφη άρα αποφασίζω ότι είναι ο ευτυχής πατήρ. Το ξινισμένο ύφος του με κάνει να πιστεύω ότι σκέφτεται την προίκα που έδωσε, χώρια τα έξοδα του γάμου που τους στοίχισε ο κούκος αηδόνι. Ο γαμπρός σκέφτεται ότι τέρμα τα τσιλιμπουρδίσματα πια, κουκουλώθηκε τη στριμμένη ασχημομούρα δίπλα του που θα του βάλει τα δύο πόδια σ' ένα παπούτσι. Παπούτσια (στενά που την χτυπούσαν) ίσως είναι ο λόγος και για το ύφος της νύφης. Το κοριτσάκι που κρατάει την πολύμετρη ουρά του νυφικού πέπλου σαν να είναι πετσέτα για σκούπισμα χεριών δεν ξέρω γιατί κοιτάει τη νύφη με τέτοιο πανικόβλητο ύφος. Ίσως είναι η μικρή αδελφή την οποία η μεγάλη είχε ταράξει στις φάπες και φοβάται μη φάει άλλη μία.

Υπάρχει βέβαια μια απλούστερη εξήγηση για το πένθιμο ύφος των κυρίως εμπλεκομένων: Πρόκειται για αυτό που εδώ λέγεται "Shotgun wedding" ή αλλιώς "Βαρβάρα το δίκαννο!" . Το όχι-και-τόσο-ευτυχές ζεύγος θα γινόταν τριάδα σε λιγότερο από 9 μήνες από την τέλεση του μυστηρίου.

Η φωτογραφία του πολυμερούς γάμου από κάτω δεν δείχνει αρκετές λεπτομέρειες για συγγραφή σεναρίου.

"Ο ελεών πτωχόν δανίζει θεόν" γράφει το ανορθόγραφο κοριτσάκι από κάτω, εκτός αν όντως εννοεί ότι ο ελεών πτωχόν κάνει τον Θεό (ως τότε, όπως ήξερε η ανθρωπότης, Πλακιώτη) υπήκοο του βασιλείου της Δανιμαρκίας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Λεονάρντο Ντα Βίντσι ο αμφιδέξιος υπάλληλος στην τρίτη φωτό, γράφει ταυτόχρονα με 2 χέρια. Όσο για το ημερολόγιο του τοίχου το οποίο λέει απλώς 28 (όσο κι αν μεγάλωσα την εικόνα δεν είδα καθαρά μέρα, μήνα, χρόνο) αρχικά αποφάσισα ότι είναι 28/10/1940 για να κάνει τη φωτογραφία πιο ενδιαφέρουσα, αλλά η μέρα εκείνη ήταν Δευτέρα λέει το Γκουγκλ που κάτι τέτοια τα ξέρει, κι όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να βγάλω "Δευτέρα" από τις μουτζούρες πάνω από το 28. Για "Σάββατον" μου μοιάζει Οι μουτζούρες από κάτω δεν είναι αταίριαστες με "Οκτώβριος". Αλλά μου κάνει εντύπωση το πορτραίτο του ημερολογίου. Δεν είναι κανένας αναγνωρίσιμος βασιλιάς ή πρόεδρος.

Έχετε προλάβει την καμήλα που γύριζε, δηλαδή τη γύριζε ο καμηλιέρης, από μέρος σε μέρος για να βγάζουν τα παιδάκια φωτογραφίες? Μια φορά την είχα δει, στα 1960μέσα. Αυτό είναι καμηλάκι βέβαια, αλλά μου τη θύμισε.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα