Φωτογραφίες από το αρχείο του Εθνικού Θεάτρου

[Θεία Λένα]

Οι μεγαλύτεροι Έλληνες σκηνοθέτες του Εθνικού Θεάτρου μέσα από τις παραστάσεις τους. 

 
* Οι φωτογραφίες είναι όλες από το ανοιχτό διαδικτυακά για το κοινό αρχείο του Εθνικού Θεάτρου. 
 
1. Φώτος Πολίτης ( 1890- 1934 )
Ο θεμελιωτής και πατριάρχης του Εθνικού μας θεάτρου. Στα μόλις δύο χρόνια της θητείας του και μέχρι τον ξαφνικό του θάνατο πρόλαβε να σκηνοθετήσει 30 ( παραστάσεις και να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του. Η συμβολή του στην αναβίωση της αρχαίας τραγωδίας θεωρείται καθοριστική. 
 
Αγαμέμνων (1933 )
Κέντρο, ακουμπισμένη στον τοίχο του ανακτόρου: Κατίνα Παξινού (Κλυταιμνήστρα). Μπροστά της, πλάτη: Αιμίλιος Βεάκης (Αγαμέμνων). Κάτω δεξιά, στο άρμα: Μαίρη Σαγιάνου-Κατσέλη (Κασσάνδρα). Χορός. Θίασος.
 

 
 
Βαβυλωνία ( 1932 )
 
Ευάγγελος Μαμίας (Χίος ξενοδόχος), Νίκος Παρασκευάς (Λογιώτατος), Χρήστος Ευθυμίου (Χίος), Χριστόφορος Νέζερ (Ανατολίτης). Θίασος.
 

 
 
 
 
Η άμαξα ( 1932 )
Κατερίνα Ανδρεάδη (Ντάσσα), Γεώργιος Γληνός (Πέτρος).
 

 
 
 
Ο έμπορος της Βενετίας ( 1932 )
Θεόδωρος Αρώνης (Δόγης). Όρθια, δεξιά: Βάσω Μανωλίδου (Νερίτσα). Κάτω: Νίκος Παρασκευάς (Σάυλωκ). Θίασος.
 

 
 
 
Άννα Κρίστι ( 1932 )
Αλέξης Μινωτής (Ματ Μπούρκε), Αιμίλιος Βεάκης (Κρις), Κατίνα Παξινού (Άννα).
 
 

 
 
 
Οθέλλος ( 1933 ) 
Κατίνα Παξινού (Αιμιλία), Ελένη Παπαδάκη (Δυσδαιμόνα), Αιμίλιος Βεάκης (Οθέλλος). 
 

 
 
Ο αρχοντοχωριάτης ( 1933 )
 
Πρώτη σειρά, από αριστερά: Ιωάννης Αυλωνίτης (Ξιφομάχος), Νίκος Παρασκευάς (Φιλόσοφος), Τηλέμαχος Λεπενιώτης (Κύριος Ιορδάνης), Άρης Μαλλιαγρός (Χοροδιδάσκαλος), Χρήστος Ευθυμίου (Μουσικοδιδάσκαλος). Δεύτερη σειρά, από δεξιά: Ελένη Νικολαΐδου (Τραγουδίστρια). Τελευταία σειρά, δεύτερος από δεξιά: Ιωάννης Τερζάκης (Μουσικός). Θίασος.
 

 
 
Τηλέμαχος Λεπενιώτης (Κύριος Ιορδάνης).  
 

 

[Bambinella]

Δεν τις χορτασα, karapiperim. Θελουμε κι αλλες.

 

[Θεία Λένα]

Εννοείται 1@bambinella 100[/USER] Θα ακολουθήσει γέρο αφιέρωμα σε όλους τους σκηνοθέτες και στα έργα τους. Οι μεταγενέστερες είναι πιο καθαρές, πιο καλές. 

Σταχυολογημα φυσικά, δε γίνεται να μπουν όλες , αλλά θα κοιτάξω να βάλω τις πιο χαρακτηριστικές

 

[elephadas]

Χάνομαι συχνά στο αρχείο του Εθνικού, αλλά κυρίως ψάχνω μαγνητοσκοπημένες ή μαγνητοφωνημένες παραστάσεις. Αυτές οι παλιές φωτό είναι υπέροχες. Δεν είχα πάει τόσο πίσω.

Μέγιστος ηθοποιός ο Βεάκης, αλλά για Οθέλλος δεν μου ταιριάζει. Είναι βέβαια και το ότι συνήθως συνδέω ρόλους με συγκεκριμένους ηθοποιούς. Ο Οθέλλος που φαντάζομαι είναι ο Πλάσιντο Ντομίνγκο. Ο κατά φαντασίαν ασθενής έχει το πρόσωπο του Χριστόφορου Νέζερ. Όμως ας πούμε ο Λεπενιώτης μου ταιριάζει μια χαρά για αρχοντοχωριάτης ας είναι ο ρόλος για μένα  αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τη φάτσα του Ανδρέα Φιλιππίδη. Βεάκης για Οθέλλος? Όχι. Ωστόσο αν τον έβλεπα να παίζει το ρόλο μπορεί να είχα διαφορετική γνώμη. Ένας ηθοποιός σαν τον Βεάκη μπορεί να πείσει ας μην έχει την "κατάλληλη" φυσιογνωμία.

 

[Θεία Λένα]

Φώτος Πολίτης ( μέρος δεύτερο ) 

Η κόρη του Γιόριου ( 1933 )

Μπροστά, στο κέντρο, όρθια: Σαπφώ Αλκαίου (Κάντια απ' τη Λεονέσσα). Δεξιά της: Ελένη Παπαδάκη (Ορνέλλα). Δεξιά της, πλάτη: Ρίτα Μυράτ (Μελάνθη). Πίσω, στο κέντρο: Αθανασία Μουστάκα (Α΄ Μοιρολογίστρα), Εύα Ευαγγελίδου (Μαρία απ' το Γκιάβε). Άκρη δεξιά: Τζαβαλάς Καρούσος (Αλίγκης). Θίασος.
 



Το φιντανάκι ( 1934 )

Βάσω Μανωλίδου (Τούλα), Σαπφώ Αλκαίου (Κυρία Κατίνα), Νίκος Παπαγεωργίου (Γιαβρούσης).



Σαπφώ Αλκαίου (Κυρία Κατίνα), Κατίνα Παξινού (Εύα), Αλέξης Μινωτής (Γιάγκος).



Λοκαντιέρα ( 1934 )

Χρήστος Ευθυμίου (Υπηρέτης Ιππότη), Μιχαήλ Ιακωβίδης (Μαρκέζος Ταρλαπόπουλος), Ιωάννης Αυλωνίτης (Ιππότης Νερολίθαρος), Κατερίνα Ανδρεάδη (Μιραντολίνα).



Βρυκόλακες ( 1934 )

Κατίνα Παξινού (Κυρία Άλβιγκ), Νίκος Παρασκευάς (Πάστωρ Μάνδερς).



Πέρσαι ( 1934 )

Δεύτερη σειρά, πρώτη απά αριστερά: Κατίνα Παξινού (Βασίλισσα). Χορός. Θίασος.



Του φτωχού τ αρνί ( 1935 )

Ηλίας Δεστούνης (Ντεσσάμ), Τζαβαλάς Καρούσος (Μπερτιέ), Μιράντα Μυράτ (Παυλίνα Φουρές), Αιμίλιος Βεάκης (Φρανσουά Φουρές).



Δον Κάρλος, Ινφάντης της Ισπανίας ( 1935 )

Νίκος Δενδραμής (Δον Κάρλος).

Γεώργιος Γληνός (Φίλιππος Β΄).

 

[elephadas]

Μου κάνει εντύπωση που η Παξινού έπαιζε την κυρία Άλβινγκ το 1934, όταν ήταν πολύ νέα για τον ρόλο. Βέβαια το 1951, όταν εκείνη είχε την κατάλληλη ηλικία, ο Μινωτής έπαιζε τον γιο της, που ήταν ακόμη πιο αταίριαστο. Πάντως στο ηχογραφημένο θεατρικό είναι συγκλονιστική, αν και βρίσκω τη Χατζηαργύρη, με μια πιο συγκρατημένη ερμηνεία, ακόμη καλύτερη. Η Παξινού έπαιζε την κα. Άλβινγκ μάλλον υπερβολικά, σαν Ελληνίδα μάνα ?.

 

[Θεία Λένα]

2. Δημήτρης Ροντήρης

Μετά τον ξαφνικό θάνατο του Φώτου Πολίτη βασικός σκηνοθέτης του Εθνικού αναλαμβάνει ο βοηθός του Δ. Ροντήρης. Ο Ροντήρης θα αναλάβει και τη διεύθυνση του Θεάτρου για δύο περιόδους (1946-1950 κ 1950-1953). Σκηνοθέτησε συνολικά για το Εθνικό 89 παραστάσεις, 88 εκ των οποίων μέχρι τα τέλη του πενήντα οπότε και αφοσιώθηκε στο Πειραικό Θέατρο και τις ανά τον κόσμο παραστάσεις του. Θα επιστρέψει στο Εθνικό για μία και μόνη παράσταση, την Ηλέκτρα το 1978. 

Φοιτηταί ( 1934 )

Βάσω Μανωλίδου (Φανίτσα), Νίκος Δενδραμής (Τάσος Λούζης).



Ρένα Ροζάν (Κούλα Μεταξοπούλου), Βάσω Μανωλίδου (Φανίτσα), Χρήστος Ευθυμίου (Βάσος Ιωαννίδης), Ηλίας Δεστούνης (Πλάτωνας), Νίκος Δενδραμής (Τάσος Λούζης), Σαπφώ Αλκαίου (Κυρά-Μάρω), Τιτίκα Νικηφοράκη (Κλειώ Γρηγοριάδου), Αλέξης Μινωτής (Θάνος Πετρόπουλος).



Ο Βασιλικός ( 1935 )

Γεώργιος Γληνός (Δάρειος Ρονκάλας), Ιωάννης Αυλωνίτης (Μπουσάκας).



Νίκος Παρασκευάς (Γερασιμάκης).



Σαπφώ Αλκαίου (Ρονκάλαινα), Ρίτα Μυράτ (Γαρουφαλιά).



Οι γάμοι του Φίγκαρο ( 1935 )

Σαπφώ Αλκαίου (Μαρκελίνα), Νίκος Δενδραμής (Φιγκαρό), Τηλέμαχος Λεπενιώτης (Μπάρτολο). Πίσω, στο κέντρο: Μιράντα (Σουζάννα), Ηλίας Δεστούνης (Αντώνιο). Δεξιά, καθιστοί: Κατίνα Παξινού (Κόμησσα), Μήτσος Μυράτ (Κόμης Αλμαβίβα). Πίσω τους: Ρίτα Μυράτ (Χερουβείμ), Άρης Μαλλιαγρός (Διπλοχέρης). Πίσω τους: Χρήστος Ευθυμίου (Μπριντ' Ουαζόν). Μπαλέτο. Θίασος.
 



Μιράντα (Σουζάνα), Ρίτα Μυράτ (Χερουβείμ), Κατίνα Παξινού (Κόμησσα).



Δωδέκατη νύχτα ( 1936 )

Επάνω: Μιχαήλ Χαραλαμπίδης (εκτός διανομής, Ακόλουθος (). Μπροστά, δεύτερος από αριστερά: Μάνος Κατράκης (Σεβαστιανός), Μιράντα (Μαρία), Κατίνα Παξινού (Ολίβια), Νίκος Δενδραμής (Δούκας), Βάσω Μανωλίδου (Βιόλα), Κώστας Παππάς (εκτός διανομής, Ακόλουθος (). Θίασος.



Ηλίας Δεστούνης (Φάβας).



Ο επιθεωρητής (1936 ) 

Τρίτος από αριστερά: Αιμίλιος Βεάκης (Έπαρχος). Στο κέντρο: Ευάγγελος Μαμίας (Μπόμπτσισκιι), Άρης Μαλλιαγρός (Ιβάν Κούζμιτς), Χρήστος Ευθυμίου (Ντομπτσισκιι). Θίασος.



Ηλέκτρα ( 1936 )

Πίσω: Γεώργιος Γληνός (Αίγισθος), Κατίνα Παξινού (Ηλέκτρα), Θάνος Κωτσόπουλος (Ορέστης) και Χορός.



Κατίνα Παξινού (Ηλέκτρα).



Αθανασία Μουστάκα (Α΄ Κορυφαία).



Ρωμαίος και Ιουλιέτα (1936)

Νίκος Δενδραμής (Ρωμαίος), Βάσω Μανωλίδου (Ιουλιέτα).

Ο πειρασμός (1937)

Γιάννης Βεάκης (Κρίτων Γεωργιάδης), Βάσω Μανωλίδου (Καλλιόπη).



Ηλίας Δεστούνης (Μήτσος).



Γιάννης Βεάκης (Κρίτων Γεωργιάδης).

Βάσω Μανωλίδου (Καλλιόπη).



Μιράντα Μυράτ (Πολυξένη Δρογκά), Μήτσος Μυράτ (Γεώργιος Δρογκάς).

 

[Θεία Λένα]

Δημήτρης Ροντήρης ( μέρος δεύτερο )

Ο κατά φαντασίαν ασθενής (1937)

Άρης Μαλλιαγρός (Κύριος Μπονφουά).



Μήτσος Μυράτ (Βεράλδος).



Μάνος Κατράκης (Κύριος Φλεράν).
 



Κυβέλη Θεοχάρη (Λουίζα).



Τηλέμαχος Λεπενιώτης (Κύριος Πυργγόν), Αιμίλιος Βεάκης (Αργγάν), Μήτσος Μυράτ (Βεράλδος).



Άμλετ (1938)

Αιμίλιος Βεάκης (Κλαύδιος), Αλέξης Μινωτής (Άμλετ).



Αιμίλιος Βεάκης (Κλαύδιος).



Αλέξης Μινωτής (Άμλετ).



Η βεντάλια της λαίδης Γουιντερμηρ (1938)

Ελένη Παπαδάκη (Λαίδη Γουίντερμηρ), Νίκος Δενδραμής (Λόρδος Ντάρλιγκτον).



Κάτω: Κατίνα Παξινού (Κυρία Έρλιν), Ιωάννης Αυλωνίτης (Πάρκερ), Τιτίκα Νικηφοράκη (εκτός διανομής, [Καλεσμένη]), Νίκος Δενδραμής (Λόρδος Ντάρλιγκτον), Γιάννης Βεάκης (Καλεσμένος), Ελένη Παπαδάκη (Λαίδη Γουίντερμηρ), Ισμήνη Οικονόμου (Κυρία Κόουπερ-Κόουπερ), Αλέξης Μινωτής (Λόρδος Γουίντερμηρ), Γεώργιος Δήμος (Κύριος Μπόουντεν), Μιχαήλ Ιακωβίδης (Λόρδος Αύγουστος Λώρτον). Επάνω, από αριστερά: Αλέκος Δεληγιάννης (Κύριος Ρόφορντ), Ελένη Ζαφειρίου (Λαίδη Τζέντμπορω), Σαπφώ Αλκαίου (Δούκισσα του Μπέργουικ). Θίασος.

Αλέξης Μινωτής (Λόρδος Γουίντερμηρ), Μιχαήλ Ιακωβίδης (Λόρδος Αύγουστος Λώρτον), Νίκος Δενδραμής (Λόρδος Ντάρλιγκτον), Άρης Μαλλιαγρός (Κύριος Ντώμπυ), Μήτσος Μυράτ (Κύριος Σέσιλ Γκράχαμ).

Βασιλεύς Ληρ (1939)

Πρώτη σειρά: Ηλίας Δεστούνης (Κόντες του Κεντ), Νικόλαος Ροζάν (Κόντες του Γλόστερ). Δεύτερη σειρά: Αιμίλιος Βεάκης (Ληρ), Ευάγγελος Μαμίας (Ένας τρελλός). Θίασος.



Στο βάθος, δεύτερος: Νικόλαος Ροζάν (Κόντες του Γλόστερ), Ευάγγελος Μαμίας (Ένας τρελλός), Αιμίλιος Βεάκης (Ληρ), Κωνσταντίνος Καλλίδης (Ένας λοχαγός), Κατίνα Παξινού (Γονερίλη), Ελένη Παπαδάκη (Ρεγάνη). Πίσω, αριστερά της: Άρης Μαλλιαγρός (Οσβάλδος). Πίσω δεξιά της: Στέλιος Βόκοβιτς (Ένας υπηρέτης). Στο κέντρο: Βάσω Μανωλίδου (Κορδέλια), Θάνος Κωτσόπουλος (Δούκας της Άλμπανης), Μάνος Κατράκης (Δούκας της Κορνουάλης). Θίασος.



Θάνος Κωτσόπουλος (Δούκας της Άλμπανης).

Άρης Μαλλιαγρός (Οσβάλδος).



Ελένη Παπαδάκη (Ρεγάνη).

Αιμίλιος Βεάκης (Ληρ).



Ευάγγελος Μαμίας (Ένας τρελλός).

Ελένη Ζαφειρίου (Γονερίλη).



Μάνος Κατράκης (Έγδαρ).



Πέρσαι (1940)

Επάνω δεξιά: Αθανασία Μουστάκα (Βασίλισσα) και Χορός.

Αλέξης Μινωτής (Αγγελιοφόρος).



Ο Χορός.



Ο Φιλάργυρος (1941)

Βάσω Μανωλίδου (Λϊζα), Μαρία Αλκαίου (Μαριάννα), Χρήστος Ευθυμίου (Σαΐτας), Γεώργιος Ταλάνος (Κυρ Γιάκουμος), Ιωάννης Αυλωνίτης (Αστυνόμος), Χριστόφορος Νέζερ (Αρπαγκόν), Άρης Μαλλιαγρός (Βαλέριος), Αλέκος Δεληγιάννης (Κλεάνθης).



Άρης Μαλλιαγρός (Βαλέριος), Χριστόφορος Νέζερ (Αρπαγκόν), Βάσω Μανωλίδου (Λϊζα).



Χριστόφορος Νέζερ (Αρπαγκόν).



Φάουστ (1942)

Βάσω Μανωλίδου (Μαργαρίτα), Νίκος Δενδραμής (Φάουστ).



Γεώργιος Γληνός (Μεφιστοφελής), Σαπφώ Αλκαίου (Μάρθα).



Βάσω Μανωλίδου (Μαργαρίτα).

 

[Bambinella]

Μερικους ηθοποιους τους βλεπω για πρωτη φορα τοσο νεους.

 

[Θεία Λένα]

Κι εγω 1@bambinella 100[/USER].

Φαντάσου οτι ας πούμε η Κυβέλη Θεοχάρη ήταν 13 χρονώ στη φωτογραφία πάνω. Τον Μαλλιαγρό και τον Κωτσόπουλο επίσης δεν τους είχα δει νέους και πιθανόν να μην τους αναγνώριζα κιόλας. Ούτε τον Μινωτή όμως θυμάμαι να έχω δει τόσο νέο. Καλά ο Κωτσόπουλος νομίζω ήταν πολύ όμορφος. δεν ξέρω τι να πρωτοβάλω. Μ αρέσουν τρομερά τα σκηνικά αλλά βρίσκω φοβερά ενδιαφέροντα και τα πορτραίτα. 

 

[Bambinella]

Και η Ζαφειριου νεοτατη, οπως ποτε πριν δεν την ειχα ξαναδει. Ανυπομονω να δω και τη δεκαετια του 1950 οταν ερθει η ωρα.

 

[elephadas]

Παρατηρήσεις:

Στη 12η νύχτα ο Σεβαστιανός και η Βιόλα είναι δίδυμα αδέρφια που μοιάζουν τόσο ώστε η Βιόλα ντυμένη αντρικά και ο Σεβαστιανός είναι απαράλλαχτοι (πράγμα που δημιουργεί μπερδέματα). Στην παράσταση του Εθνικού τους ρόλους έπαιζαν ο Κατράκης με τη Μανωλίδου. Δεν μπορούσαν να βρουν δύο πιο αταίριαστους στην εμφάνιση ηθοποιούς? Το μακιγιάζ μπορεί να κάνει θαύματα, και οι (εκπαιδευμένοι) θεατές ενός θεάτρου ξέρουν τις θεατρικές συμβάσεις που επέτρεπαν π.χ. στον Παβαρόττι να παίζει τον Ρανταμές τον μοιραίο γκόμενο στην Αΐντα, αλλά υπάρχει και όριο. Στη φωτογραφία που βλέπουμε τους δυο τους με τη Βιόλα τραβεστί απαιτείται τεράστια "willful suspension of disbelief" (δεν ξέρω την αντίστοιχη ελληνική έκφραση) για να δεχτούμε ότι ήταν απαράλλαχτοι.

Είχα δει μια ωραιότατη παράσταση/διασκευή της 12ης νύχτας με Μυλωνά - Βασιλάκου (και Ξένια Καλογεροπούλου γλυκύτατη Ολίβια), και είχαν βρεί έναν ηθοποιό που έμοιαζε αρκετά με τη Βασιλάκου ντυμένη αντρικά. ΝΟΜΙΖΩ ήταν ο Ισίδωρος Σιδέρης αλλά μπορεί να θυμάμαι λάθος. Πάντως μια χαρά αποδεχόσουν ότι ήταν δυνατόν να τους μπερδέψει κανείς.

Ρωμαίος και Ιουλιέττα Κοτζάμου άρχοντες οι Καπουλέτοι, στον ημιόροφο είχαν την κρεββατοκάμαρα της κόρης τους? Σ' αυτό το επίπεδο κανονικά έπρεπε να υπάρχει το αντίστοιχο της σαλοτρεπαζαρίας και λίβινγκ ρουμ στο πιο αρχοντικό και σπάταλο βέβαια, με αίθουσες χορού και δε συμμαζεύεται κι απο πάνω οι κρεββατοκάμαρες, κι ο Ρωμαίος έπρεπε να ρίξει σκαρφάλωμα για να ανέβει στο μπαλκόνι. Εδώ αν σκύψει η Ιουλιέττα του πιάνει το χέρι.

Ο Πειρασμός: Ο Γιάννης Βεάκης είχε τα φρύδια-περισπωμένες και τα μάτια του Αιμίλιου. Τα αυτιά θα ήθελα να ήξερα από ποιον τα κληρονόμησε. Μάλλον κι από τους δύο γονείς αθροιστικά. Η φωτογραφία της Βάσως Μανωλίδου επιεικώς την αδικεί μ' αυτές τις δοντάρες. Αν με ρωτούσαν ποια ηθοποιός ήταν θα μάντευα Μαρίκα Νέζερ (που δεν ξέρω καθόλου πώς ήταν στα νιάτα της)

Βασ. Ληρ Ο Άρης Μαλλιαγρός αγνώριστος χωρίς το μονόκλ του, αλλά και νέος είχε αυτό το ύφος που τον έκανε να παίζει διεφθαρμένους τύπους αργότερα.

Πέρσες: Συγκρίνοντας τη φωτό του Μινωτή-αγγελιαφόρου με του Μινωτή-Άμλετ δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι του πήγαιναν καλύτερα οι αρχαίοι ρόλοι

Καταπληκτική η φάτσα του Χριστόφορου Νέζερ! Πρέπει να ήταν πολύ εύπλαστη.

Την "Ηλέκτρα" του 1978 την είχα δει στο Ηρώδειο, αλλά δεν θυμάμαι πολλά για την παράσταση, παρόλο που κανονικά θα έπρεπε, διότι είχε κορυφαίους ηθοποιούς και γενικά οι θεατρικές παραστάσεις μου εντυπώνονταν (σε αντίθεση με κινηματογραφικά έργα που τα ξεχνούσα πριν βγω από την αίθουσα καλά-καλά).

Περιμένω εναγωνίως τη συνέχεια των φωτογραφιών. Ελπίζω το αρχείο του Εθνικού να παραμείνει online και διαθέσιμο στον αιώνα τον άπαντα, διότι έχει θησαυρούς. Αλλά δεν φαίνεται να ενημερώνουν τη σελίδα από τότε που πρωτοφτιάχτηκε. Έχει μείνει στο 2006. Σε κάποια φάση έβρισκα ηχογραφημένες παραστάσεις και στο αρχείο του ΚΘΒΕ, αλλά πριν καιρό που πήγα δεν μπόρεσα να τις βρω, που θα πει αυτά μπορούν κάθε στιγμή να εξαφανιστούν.

 

[Θεία Λένα]

Δημήτρης Ροντήρης ( τρίτο μέρος )

Πολύ κακό για το τίποτα (1946)

Ελένη Νενεδάκη (Όρσουλα), Ρίτα Μυράτ (Ηρώ). Επάνω: Μαίρη Αρώνη (Βεατρίκη).



Αλέκος Δεληγιάννης (Κλαύδιος), Ανδρέας Φιλιππίδης (Δον Πέτρος), Νίκος Παρασκευάς (Λεονάτος). Κάτω: Δημήτρης Χορν (Βενέδικτος).

Ρουί Μπλας (1947)

Πρώτη από αριστερά: Ελένη Χαλκούση (Δούκισσα της Αλβουκέρκης). Δεξιά: Ρίτα Μυράτ (Ντόνια Μαρία του Νόιμπουργκ), Βέρα Δεληγιάννη (Καζίλδα).



Θεόδωρος Αρώνης (Ντον Σαλλούστιος του Μπαζάν), Θάνος Κωτσόπουλος (Ρουί Μπλας).



Ριχάρδος Β' (1947)

Νίκος Καζής (εκτός διανομής, [Αξιωματικός]), Νίκος Βλαχόπουλος (Μπάρκλεϋ), Μήτσος Λυγίζος (Επίσκοπος του Κάρλαϊλ). Μπροστά, στο κέντρο: Δημήτρης Χορν (Ριχάρδος ο Β΄), Θάνος Κωτσόπουλος (Μπόλιμπροκ). Πίσω του, καθιστός προς τα αριστερά: Νίκος Παπακωνσταντίνου (Μπάγκοτ). Καθιστός προς τα δεξιά: Γιάννης Αποστολίδης (Νορθόμπερλαντ). Στην άκρη, δεξιά: Περικλής Γαβριηλίδης (Λόρδος Αυλάρχης).



Δημήτρης Χορν (Ριχάρδος ο Β΄), Ρίτα Μυράτ (Βασίλισσα), Γιάννης Αποστολίδης (Νορθόμπερλαντ), Βέρα Δεληγιάννη (Ακόλουθος).



Ο πειρασμός (1948)

Ελένη Χαλκούση (Κλειώ Γεωργιάδη), Τιτίκα Νικηφοράκη (Πολυξένη Δρογκά), Λουίζα Ποδηματά (Αγγέλα Παπαστάμου).

Μαρία Αλκαίου (Καλλιόπη), Λουίζα Ποδηματά (Αγγέλα Παπαστάμου), Στέλιος Βόκοβιτς (Νίκος Παπαστάμος).

Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι (1949)

Ανδρέας Φιλιππίδης (Ορτένσιος), Δημήτρης Μυράτ (Πετρούκιος).



Θάλεια Καλλιγά (Μπιάνκα), Μαίρη Αρώνη (Κατερίνα).



Πλάτη: Μιχάλης Καλογιάννης (Μπιοντέλλος), Παντελής Ζερβός (Γρένιος), Άγγελος Γιαννούλης (Γερο-δάσκαλος), Δημήτρης Μυράτ (Πετρούκιος), Μαίρη Αρώνη (Κατερίνα), Άρης Βλαχόπουλος (Μπατίστας), Περικλής Γαβριηλίδης (Βικέντιος), Θάλεια Καλλιγά (Μπιάνκα), Αλέκος Δεληγιάννης (Λουκέντιος). Πίσω δεξιά: Χρήστος Ευθυμίου (Γκρούμιος), Άρης Μαλλιαγρός (Τράνιος)



Δημήτρης Μυράτ (Πετρούκιος), Μαίρη Αρώνη (Κατερίνα).



Ορέστεια: Αγαμέμνων (1949)

Δημήτρης Ροντήρης (Συντελεστής-Σκηνοθέτης), Μαρίκα Κοτοπούλη (Κλυταιμνήστρα).

Στέλιος Βόκοβιτς (Κήρυκας), Γκίκας Μπινιάρης (Χορός). Χορός ανδρών.



Στο κέντρο: Μαρίκα Κοτοπούλη (Κλυταιμνήστρα). Στο άρμα: Κάκια Παναγιώτου (Κασσάνδρα). Πλάτη: Γιάννης Αποστολίδης (Αγαμέμνων). Χορός ανδρών. Χορός γυναικών.
 



Αλέκος Πέτσος (Πυλάδης), Δημήτρης Μυράτ (Ορέστης), Μαρίκα Κοτοπούλη (Κλυταιμνήστρα).

Ορέστεια: Χοηφόροι- Ευμενίδες (1949)

Ελένη Νενεδάκη (Χορός), Κάκια Παναγιώτου (Χορός), Άννα Συνοδινού (Χορός), Ηρώ Πάλλη (Χορός)



Μπροστά: Βασιλεύς Παύλος Α΄, Δημήτρης Μυράτ (Ορέστης). Άκρη δεξιά: Δημήτρης Ροντήρης (Συντελεστής-Σκηνοθέτης). Στο κέντρο: Ραλλού Μάνου (Συντελεστής-Χορογράφος).



Αρραβωνιάσματα (1950)

Θεόδωρος Αρώνης (Λεμπέσης), Αθανασία Μουστάκα (Λεμπέσαινα).

Θεόδωρος Αρώνης (Λεμπέσης), Στέλιος Βόκοβιτς (Δημητρός), Τιτίκα Νικηφοράκη (Τζεβή), Αθανασία Μουστάκα (Λεμπέσαινα)

 

[elephadas]

Χε χε όταν άρχισαν να ντύνουν τα πρόσωπα των αρχαίων δραμάτων με όχι "αρχαία" ρούχα γκρίνιαξαν πολλοί για τον ασυγχώρητο εκσυγχρονισμό και αναχρονισμό...αλλά παρατηρώ ότι στις ακαδημαϊκές παραστάσεις του Ροντήρη (βλέπω τον Αγαμέμνονα) οι αρχαίοι ντύνονται με τρόπο που δεν θυμίζει ιδιαίτερα Μυκηναϊκά ρούχα και όπλα.



Οι χλαμύδες και τα ιμάτια και τα κράνη μου θυμίζουν περισσότερο αποκριάτικες στολές. Και ούτε μοιάζουν με το πώς ντύνονταν οι αρχαίοι ηθοποιοί της εποχής του Αισχύλου.

 

[Θεία Λένα]

Δημήτρης Ροντήρης ( τέταρτο και τελευταίο μέρος)

Ιππόλυτος (1953) 

Στο έδαφος: Νίκος Χατζίσκος (Ιππόλυτος). Δίπλα του: Νίκος Παπακωνσταντίνου (Αγγελιοφόρος). Πίσω τους: Ευάγγελος Κατσιλέρος (εκτός διανομής, μ.τ.ρ). Όρθιος στο κέντρο: Θάνος Κωτσόπουλος (Θησέας), θίασος.



Ρέα Μιχαλοπούλου (Χορός), Ιουλία Σταμίρη (Χορός), Μάρω Κοντού (Χορός)

.

Κάκια Παναγιώτου (Αφροδίτη).



Αλέκα Κατσέλη (Άρτεμη).



Νίκος Χατζίσκος (Ιππόλυτος).



Έλσα Βεργή (Φαίδρα), Θάνος Κωτσόπουλος (Θησέας).



Ο βασιλιάς κι ο σκύλος (1953)

Στέλιος Βόκοβιτς (Διογένης).



Κάκια Παναγιώτου (Λαΐδα), Στέλιος Βόκοβιτς (Διογένης).



Χαράλαμπος Πλακούδης (Κρατερός), Νίκος Βοκάς (Υπηρέτης), Νίκος Χατζίσκος (Αλέξανδρος), Γιάννης Αποστολίδης (Ξενιάδης), Αλέκα Κατσέλη (Ερπυλλίδα).



Ο δρόμος του ποταμού (1954) 

Γιάννης Γκιωνάκης (Ντικ Φρούερ), πλάτη: Αλέκος Αλεξανδράκης (Φίλιπ Στώρτζες), Ανδρέας Φιλιππίδης (Τζων Λανγκ), Θάνος Κωτσόπουλος (Τζούλιαν Γουΐμπερτον), Μαίρη Αρώνη (Μαρί Σασσαίν).



Μαίρη Αρώνη (Μαρί Σασσαίν), Θάνος Κωτσόπουλος (Τζούλιαν Γουΐμπερτον).



Άρης Βλαχόπουλος (Πιερ Σασσαίν), Ανδρέας Φιλιππίδης (Τζων Λανγκ).



Αλέκος Αλεξανδράκης (Φίλιπ Στώρτζες), Αντιγόνη Βαλάκου (Βαλερί Μπάρτον).



Ιππόλυτος (1954)

Στιγμιότυπο από την παράσταση.



Θάνος Κωτσόπουλος (Θησέας), Αλέκος Αλεξανδράκης (Ιππόλυτος).



Μαίρη Χρονοπούλου (Χορός), Μάρω Κοντού (Χορός), Ρέα Μιχαλοπούλου (Χορός)



Έλσα Βεργή (Φαίδρα).



Αλέκα Κατσέλη (Άρτεμη).



Ορέστεια (1954)

Έλσα Βεργή (Κλυταιμνήστρα), Γιάννης Αποστολίδης (Αγαμέμνων), Χορός.
 



Δεξιά: Μάρω Κοντού (Χορός), Θάνος Κωτσόπουλος (Ορέστης).



Ορέστεια (1959)

Στέλιος Παπαδάκης (Κορυφαίος), Κάκια Παναγιώτου (Κασσάνδρα), Νίκος Παπακωνσταντίνου (Κορυφαίος).



Άννα Συνοδινού (Κλυταιμνήστρα), Γιάννης Αποστολίδης (Αγαμέμνων), Κάκια Παναγιώτου (Κασσάνδρα), θίασος.



Άννα Συνοδινού (Κλυταιμνήστρα).



Πίτσα Καπιτσινέα (Ηλέκτρα), Θάνος Κωτσόπουλος (Ορέστης).
 



Γκέλλυ Μαυροπούλου (Αθηνά).



Ηλέκτρα (1978)

*Σαράντα χρόνια  ακριβώς είχανε περάσει απο την ημέρα που ο Δημήτρης Ροντήρης έδωσε νέα πνοή στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου παρουσιάζοντας την ιστορική παράσταση, Ηλέκτρα. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά, ο τραγικός λόγος του Σοφοκλή ακούστηκε και πάλι στην Επίδαυρο. 

Σαράντα χρόνια μετά, το 1978, ο ακούραστος σκηνοθέτης επιστρέφει στο Εθνικό και στην Επίδαυρο κι ανεβάζει και πάλι Ηλέκτρα. Γνωρίζοντας την αποθέωση απο 20.000 θεατές, ο Ροντήρης κλείνει τη λαμπρή καριέρα του. Έφυγε απο τη ζωή τέσσερα χρόνια αργότερα. 
 
 
 
Ελένη Χατζηαργύρη (Ηλέκτρα).
 
 

 
 
Γκίκας Μπινιάρης (Παιδαγωγός), Χρήστος Πάρλας (Ορέστης).
 

 
 
Χρήστος Πάρλας (Ορέστης), Ελένη Χατζηαργύρη (Ηλέκτρα), Πάνος Μιχαλόπουλος (Πυλάδης).

 
 
Ελένη Χατζηαργύρη (Ηλέκτρα), Έλλη Βοζικιάδου (Χρυσόθεμη).
 
 

 
 
 
 
*"Ο Δημήτρης Ροντήρης, παιδί ηθοποιών, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1899. Μετά το γυμνάσιο ακολούθησε τα Νομικά και τη Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κάπου στα μέσα των σπουδών του θητευει δίπλα στον Θωμά Οικονόμου και στον Αιμίλιο Βεάκη. Το πάθος του θεάτρου τον έχει κυριεύσει και οι υποκριτικές ικανότητες του χαρακτηρίζονται από τους δασκάλους του σαν σπάνιο ταλέντο. Βγαίνει στο θέατρο και παίζει πρωταγωνιστικούς ρόλους πλάι στους μεγάλους ηθοποιούς της εποχής.


Ιδιαίτερη επιτυχία σημείωνε στους γυναικείους ρόλους, όπως πληροφορούν κριτικές της εποχής 1923-1928. Μα και σα δάσκαλος είχε καταπληκτική ευχέρεια να διδάσκει γυναικείους ρόλους, όπως μαρτυρούν πολλές γυναίκες ηθοποιοί. 
 
Ο Γιάννης Σιδέρης γράφει ότι ο Ροντήρης μαζί με τον Γληνό και τον Δ. Μυράτ εκπροσωπούν τον τύπο του νεότερου ηθοποιού μας, του μορφωμένου. ..
Ο Ροντήρης έλκεται από τους γραμματισμενους και τους δυναμικούς ανθρώπους... Θυσιάζει τον εαυτό του ως προς το " θείον ον".
Είναι οξύς για να μην προδοθεί το καταλυτικό δέος του μπροστά στην τέχνη και τη ζωή.
Ο Βεάκης του είχε πει: " Είσαι μια τεράστια δύναμη κλεισμένη σ ένα μπαλόνι που αν δεν ενισχύσει τα τοιχώματα του θα εκραγεί" και τον συμβούλευσε να καλλιεργήσει τα εκφραστικά του μέσα. Αυτή η συμβουλή του Βεάκη στάθηκε ιερός οδηγός για τον Ροντήρη σε όλη του τη σταδιοδρομία και απαίτηση απαραβίαστη από τους ηθοποιούς που συνεργαζόταν μαζί του. Γρήγορα όμως ο Ροντήρης άνοιξε τα φτερά του προς τη σκηνοθεσία που τη θεωρούσε σαν την ανώτερη θεατρική λειτουργία. 
Μετά από δύο τρεις σκηνοθετικές προσπάθειες, ο παντοτινός φίλος του Δ. Μητρόπουλος, πρωτοστατεί για να του δοθεί υποτροφία για σκηνοθεσία στη Βιέννη. Σπούδασε σκηνοθεσία σε ειδικό σεμινάριο του μεγάλου Γερμανού εξπρεσιονιστη σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ και στο Ντουτσες Τεατερ του Βερολίνου και ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. 
Εξοπλισμένος με τις σπουδές αυτές και τα εφόδια της αυτομορφωσης του έρχεται στην Ελλάδα. Ο διευθυντής και σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου Φωτος Πολίτης τον παίρνει βοηθό του. Τούτη η επαφή με τον εμπνευσμένο θεατράνθρωπο και διανοούμενο θα θρέψει περισσότερο το πάθος του Ροντήρη για το " θείο πνεύμα" της τέχνης. "
Αριστουλα Ελληνουδη
25/6/1978
Ριζοσπάστης.

 

[elephadas]

O Χατζίσκος δεν μου πήγαινε ποτέ για ζεν πρεμιέ, ακόμη κι όταν ήταν ζεν (τον πρόλαβα αποστεωμένο και μεγάλης ηλικίας). Δεν μου ταιριάζει καθόλου για Ιππόλυτος. Ο Αλεξανδράκης ναι. Ο Παπαμιχαήλ στα νιάτα του, ναι.

Γενικά οι διανομές μου φαίνονται λίγο αστείες, ειδικά όταν τους ηθοποιούς τους ήξερα σε μεγάλη ηλικία. Η Αλέκα Κατσέλη με σούπερ μίνι στο ρόλο της Άρτεμης? Η Κάκια Παναγιώτου έξωμη Αφροδίτη? Βέβαια ο σκηνοθέτης ήταν υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει τους ηθοποιούςπου είχε στη διάθεσή του, και ξέρω ότι στις παραστάσεις ήταν πολύ πιο πειστικοί απ' όσο φαίνονται στις άψυχες φωτογραφίες.

Είχαν σε έκπτωση τα δερμάτινα λουριά το 1953? Το κάθε σανδάλι πρέπει να είχε καμιά δεκαριά μέτρα ή μάλλον πήχες (τότε τις είχαν ακόμη) λουρί, ειδικά ο ημιγονυπετής νεαρός στην πρώτη-πρώτη φωτό.

Ντροπή μου αλλά όταν είδα τη φωτογραφία του 1954 με τη Μαίρη Χρονοπούλου στο χορό, με δεδομένο το θέμα του "Ιππολύτου", σκέφτηκα ότι το χορικό που θα τραγουδούσανε παρέα με τη Φαίδρα θα ήταν " Τού αγοριού απέναντι, πείτε του πως πεθαίνω ..."

Ντροπή και σε σένα, φωτογράφε. Δεν βγάζουν φωτογραφία ηθοποιού με κοντή φουστίτσα από πολύ χαμηλότερο επίπεδο, διότι υπάρχει κίνδυνος η φωτογράφηση να είναι αμοιβαία. Αυτό ισχύει είτε πρόκειται περί καλλιπύγου κυρίας (Κατσέλη) είτε περί τριχοπόδη μαντραχάλου. Ευτυχώς που ο μινιφορών Αλεξανδράκης είναι αρχαίος και όχι Σκωτσέζος διότι τότε το ενσταντανέ θα κινδύνευε να είναι ακατάλληλο (ή επιμορφωτικό, όπως το δει κανείς) δι' ανηλίκους.

Μιλώντας για μαντράχαλους με μίνι, οι 6 γονατισμένοι περικεφαλαιούχοι μπροστά από το άρμα με τον Μένιο τι παριστάνουν? Τα άλογα?

Η δύστυχη η Κασσάνδρα.... δεν της έφτανε που δεν πίστευε κανείς τις προφητείες της τότε, έχει και τους απογόνους της (λέμε τώρα) 30βάλε αιώνες μετά να τη χρησιμοποιούν λάθος. Έχω βαρεθεί να ακούω σύγχρονους πολιτικούς να διακηρύσσουν ότι θα διαψευστούν οι Κασσάνδρες... και δεν ξέρουν οι αμαθείς ότι η Κασσάνδρα ΠΡΟΦΗΤΕΥΕ ΣΩΣΤΑ απλώς δεν την πίστευε κανείς (*) οπότε το να αποκαλούν τους αντιπάλους τους Κασσάνδρες είναι σαν να λένε όντι οι αντίπαλοι έχουν δίκιο σε όσα φριχτά προφητεύουν.

Η Μέδουσα στο θώρακα της Γκέλλυ (κλίνεται αυτό?) Μαυροπούλου δεν είναι ιδιαίτερα τρομακτική. Μάλλον αστεία μου φαίνεται

(*) Το παραμυθάκι βέβαια κάνει κοιλιά σ' αυτό το σημείο. Όταν η Κασσάνδρα υποσχέθηκε στον Απόλλωνα ότι θα του κάτσει αν της δώσει τη χάρη της μαντικής, δεν θα έπρεπε να μαντέψει ο μπούφος θεός ότι του έταζε φούμαρα η γκόμενα κι όταν την έκανε μάντισσα θα του έλεγε μετά "Μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και μη μου κολλάς πρόστυχε διότι θα σου ρίξω ένα #metoo που δεν θα σε ξεπλένει ούτε η Κασταλία πηγή"? Και όταν η Κασσάνδρα έγινε μάντισσα δεν θα έπρεπε να μάντευε ότι αν δεν έδινε το υπεσχημένο ό,τι πολυτιμότερο έχει μία κόρη στον Απόλλωνα θα έβρισκε τον μπελά της  και ότι δεν έπρεπε να τον αφήσει να της δώσει ούτε το ένα φιλάκι που της ζήτησε?

 

[Θεία Λένα]

Κωστής Μιχαηλίδης (1912-1981)

Ο Μιχαηλίδης σκηνοθέτησε για το Εθνικό 41 παραστάσεις στη διάρκεια σαράντα και πλέον ετών (1940-1981).  

Λίγες πληροφορίες για τον σκηνοθέτη απο τις ελάχιστες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο:

 Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Εστία και Νέος Κόσμος. Από το 1934 ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και εμφανίστηκε περιστασιακά σε παραστάσεις του Βασιλικού Θεάτρου (Ριχάρδος Β’, Παπαφλέσσας κ.ά.). Αρχικά, εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στο δάσκαλό του, Φώτο Πολίτη, και, αργότερα, δίπλα στον Δημήτρη Ροντήρη. Στη μετέπειτα πολύχρονη σταδιοδρομία του σκηνοθέτησε έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, Ελλήνων και ξένων θεατρικών συγγραφέων, καθώς επίσης έργα αρχαίου ελληνικού δράματος. Με το Εθνικό Θέατρο συνεργάστηκε αρχικά ως ηθοποιός (1933/50) και ακολούθως ως σκηνοθέτης (1940/81), πρωτοεμφανιζόμενος το 1940 στο έργο Ένα ποτήρι νερό, ενώ από το 1947 ως μόνιμος, σκηνοθετώντας και χορογραφώντας τραγωδίες και για το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Συνεργάστηκε επίσης με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1967/81) στα έργα Τρισεύγενη, Βαβυλωνία, Έρωτας και ραδιουργία, Ο πειρασμός, Το τραγούδι της κούνιας, Ο καλόκαρδος γρουσούζης, Μαρία Μαγδαληνή, Το φυντανάκι, Η μεγάλη καμπή, Μήδεια, Όρνιθες, Πλούτος κ.ά. Τέλος, εργάστηκε για το Ελεύθερο Θέατρο και για διάφορα ελληνικά τοπικά φεστιβάλ. Το 1946 οργάνωσε ερασιτεχνικό θίασο στην Κύπρο. Στη δεκαετία του 1950 ίδρυσε τη Σχολή θεάτρου Κωστή Μιχαηλίδη και αργότερα το Θίασο Αρχαίας Τραγωδίας. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής των θιάσων Μαίρης Αρώνη–Ντίνου Ηλιόπουλου (1958/59) και Θεόδωρου Αρώνη (1959/60). Το 1960 ανέλαβε να οργανώσει το Κρατικό Θέατρο Κύπρου. Σκηνοθέτησε επίσης μια κινηματογραφική ταινία (Το μαύρο στάχυ, 1968) και συνεργάστηκε με την ΕΡΤ (1977/80). Στην ΕΛΣ σκηνοθέτησε τις παραγωγές Ο πρωτομάστορας (1942/43) και Κασσιανή (1972/73, 1975/76). Ήταν αδελφός του συνθέτη και αρχιμουσικού Δημήτρη Μιχαηλίδη. Πέθανε στην Αθήνα το 1981.

http://virtualmuseum.nationalopera.gr/el/eikoniki-ekthesi/prosopa/mihailidis-kostis-1317/

Ο μισάνθρωπος (1943)

Γεώργιος Γληνός (Άλκης), Θάνος Κωτσόπουλος (Φιλώτας), Έλσα Βεργή (Ελιάνθη), Άρης Μαλλιαγρός (Ακάστης), Ελένη Παπαδάκη (Σελιμένη), Γιάννης Βεάκης (Κλείτανδρος), Έμμυ Καρτάλη (Αρσινόη), Περικλής Γαβριηλίδης (Ορόντας).



Ελένη Παπαδάκη (Σελιμένη), Έμμυ Καρτάλη (Αρσινόη)



Το τραγούδι της κούνιας (1948)

Μελίνα Μερκούρη (Aδελφή Ιωάννα του Σταυρού), Βέρα Δεληγιάννη (Aδελφή Αγνή). Θίασος.



ζένη Περίδου (Κατηχήτρια), Βέρα Δεληγιάννη (Αδελφή Αγνή), Μελίνα Μερκούρη (Αδελφή Ιωάννα του Σταυρού), Ελένη Νενεδάκη (Τερέζα), Έλσα Βεργή (Ηγουμένη), Τιτίκα Νικηφοράκη (Αδελφή Μαρία του Σταυρού), Νέλλη Μαρσέλλου (Αδελφή θυρωρός).



Ζητείται υπηρέτης (1948)

Άρης Μαλλιαγρός (Ανδρέας Θεαγένης), Μαρία Αλκαίου (Ευανθία Γλυκάδη), Χρήστος Ευθυμίου (Συμεών Κουρούνης)



Χρήστος Ευθυμίου (Συμεών Κουρούνης), Καίτη Λαμπροπούλου (Μαριγώ).



Ο κουρέας της Σεβίλλης (1949)

'Ελλη Λαμπέτη (Ροζίνα).
 



Δημήτρης Χορν (Φίγκαρο).



Έλλη Λαμπέτη (Ροζίνα), Ανδρέας Φιλιππίδης (Κόμης Αλμαβίβα), Δημήτρης Χορν (Φίγκαρο), Χριστόφορος Νέζερ (Μπάρτολο).
 



Λοκαντιέρα (1950)

Καίτη Λαμπροπούλου (Διηάνειρα), Θάνος Κωτσόπουλος (Ιππότης Νερολίθαρος), Ελένη Χαλκούση (Ορτενσία).
 



Μαίρη Αρώνη (Μιραντολίνα), Θάνος Κωτσόπουλος (Ιππότης Νερολίθαρος).



Δάφνη Λωρεόλα (1951)

Κυβέλη (Λαίδη Πιττς), Αλέκος Δεληγιάννης (Έρνεστ).



Κυβέλη (Λαίδη Πιττς), Νίκος Βλαχόπουλος (Κύριος Γουώτσον). Πίσω αριστερά: Αλέκος Δεληγιάννης (Έρνεστ).



Αιμίλιος Βεάκης (Σερ Τζόζεφ Πιττς), Αλέκος Δεληγιάννης ( Έρνεστ)

* Πρωτελευταία παράσταση για τον Αιμίλιο Βεάκη, κι η τελευταία του φωτογραφία που βρήκα στο Αρχείο



Τρεις κόσμοι(1951)

Λυκούργος Καλλέργης (Φορέστης), Γιώργος Παππάς (Μαρτινέγκος).



Αλέκα Κατσέλη (Κοντέσσα Μιχαλίτσαινα), Άλκης Παππάς (Κόντε Ντάριος)



Αλέκα Κατσέλη (Κοντέσσα Μιχαλίτσαινα), Γιώργος Παππάς (Μαρτινέγκος).
 

 

[Θεία Λένα]

Κωστής Μιχαηλίδης (δεύτερο μέρος)

Σταυροδρόμι (1952)

Μπροστά, αριστερά, καθιστοί: Άννα Ραυτοπούλου (Ερηνάκη), Μιχάλης Μπούχλης (Λελεκογιώργης). Πρώτη σειρά ζευγαριών: Νάσος Κεδράκας (Παραγιός), Δημήτρης Ντουνάκης (Α΄ Παλληκαράς), Μιράντα Οικονομίδου (Λευτερίτσα), Βέρα Δεληγιάννη (Καλλιώ). Πίσω από το πρώτο ζευγάρι: Πέτρος Λοχαΐτης (εκτός διανομής, μ.τ.ρ.). Μπροστά στο δέντρο: Πίτσα Καπιτσινέα (εκτός διανομής, μ.τ.ρ.), Άλκης Παπάς (Σταθμάρχης χωροφυλακής). Μπροστά του, στο κέντρο: Χρήστος Ευθυμίου (Μιχαλιός). Δεξιά: Ελένη Νενεδάκη (Παγώνα). Πίσω της, πλάτη: Λυκούργος Καλλέργης (Κωστής). Απέναντί του: Έλλη Βοζικιάδου (εκτός διανομής, μ.τ.ρ.). Πίσω, δεξιά του δέντρου: Τάκης Γαλανός (Φρίξος), θίασος.



Γιάννης Αποστολίδης (Καπετάν Καλογεράς), Άννα Ραυτοπούλου (Ερηνάκη).



Μιράντα Οικονομίδου (Λευτερίτσα), Λουίζα Ποδηματά (Φλουρή), Βέρα Δεληγιάννη (Καλλιώ).



Ελένη Χατζηαργύρη (Γιάννα), Θάνος Κωτσόπουλος (Μανώλης).



Φουσκοθαλασσιές (1954)

Βασίλης Κανάκης (Αιμίλιος), Αντιγόνη Βαλάκου (Αλκμήνη), Έλλη Βοζικιάδου (Ερμιόνη), Ιωάννης Αυλωνίτης (Μακρής), Βενετία Κασσαβού (Αγγελική), Γιάννης Αποστολίδης (Σφακιανός), Μιράντα (Χρυσούλα), Πίτσα Καπιτσινέα (Ρουμπανη) Γιάννης Γκιωνάκης (Μάκης), Πόπη Κόντου (Αρτεμιάδου).



Μιράντα (Χρυσούλα), Γιάννης Αποστολίδης (Σφακιανός), Αντιγόνη Βαλάκου (Αλκμήνη), Αλίκη Βουγιουκλάκη (Ολυμπία), Έλλη Βοζικιάδου (Ερμιόνη), Βενετία Κασσαβού (Αγγελική).



Στέλιος Βόκοβιτς (Αυγουστής), Αντιγόνη Βαλάκου (Αλκμήνη).



Γιάννης Αποστολίδης (Σφακιανός), Βενετία Κασσαβού (Αγγελική).



Ερωτικά τεχνάσματα (1955) 

Τάκης Γαλανός (Αρλεκίνος), Καίτη Λαμπροπούλου (Μαρτόν).
 



Αλέκος Αλεξανδράκης (Ντοράντ), Μαίρη Αρώνη (Αραμίντ).



Αλέκος Αλεξανδράκης (Ντοράντ), Μαίρη Αρώνη (Αραμίντ).



Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται (1955)

Νίκος Καζής (Γιάννης), Χριστόφορος Νέζερ (Προκόπης Κολαούζος), Άννα Συνοδινού (Ριρή).



Η έβδομη μέρα της δημιουργίας (1956)

Τζένη Καρέζη (Χριστίνα), Βύρων Πάλλης (Αλέξης).



Γεώργιος Γληνός (Γιάννης), Θάνος Κωτσόπουλος (Γιατρός), Πίτσα Καπιτσινέα (Ελένη), Παντελής Ζερβός (Γυρολόγος).



Ιωάννης Αυλωνίτης (Δικαστικός κλητήρας), Δέσπω Διαμαντίδου (Άννα).



Ο άρχοντας (1956)

Αντιγόνη Βαλάκου (Χρυσώ), Βέρα Δεληγιάννη (Βασίλω), Ελένη Ζαφειρίου (Αμέρσα).



Αντιγόνη Βαλάκου (Χρυσώ), Βύρων Πάλλης (Σταύρος).



Αντιγόνη Βαλάκου (Χρυσώ), Βέρα Δεληγιάννη (Βασίλω), Στέλιος Βόκοβιτς (Δημητρός).



Στέλιος Βόκοβιτς (Δημητρός), Έλσα Βεργή (Κατερίνα), Δημήτρης Χόπτηρης (Λαμπής), Ελένη Ζαφειρίου (Αμέρσα), Βέρα Δεληγιάννη (Βασίλω).



Δημήτρης Καλλιβωκάς (Λευτέρης), Βασίλης Κανάκης (Γιωργής), Στέλιος Βόκοβιτς (Δημητρός), Αίας Τριάντης (Τάσος).



Η ηδονή της τιμιότητος (1957)

Βασίλης Διαμαντόπουλος (Άντζελο Μπαλντοβίνο), Νίκος Τζόγιας (Μαρκήσιος Φάμπιο Λόλλι)



Χαράλαμπος Πλακούδης (Μάρκο Φόντζι), Μαρία Αλκαίου (Αγάθα Ρέννι), Κώστας Κοκκάκης (Υπηρέτης), Νίκος Τζόγιας (Μαρκήσιος Φάμπιο Λόλλι), Μαργαρίτα Αθανασίου (Υπηρέτρια), Χρήστος Πάρλας (Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου), Νίκος Βοκάς (Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου), Λέλα Ησαΐα (Κυρία Μανταλένα). Άκρη δεξιά: Δημήτρης Ντουνάκης (Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου).



Λέλα Ησαΐα (Κυρία Μανταλένα), Άρης Μαλλιαγρός (Μαυρίκιος Σέττι).



Λέλα Ησαΐα (Κυρία Μανταλένα), Νίκος Τζόγιας (Μαρκήσιος Φάμπιο Λόλλι), Μαρία Αλκαίου (Αγάθα Ρέννι).

 

[Bambinella]

1@karapiperim[/USER]

Μαντευω οτι το χερι σου ετρεμε οταν εκανες επικολληση της φωτογραφιας απο το Ο μπαμπας εκπαιδευεται. ?

 

[Θεία Λένα]

1@bambinella 100[/USER]

Καλωσοριιιισεεεεες εεεεερωωωωταααα

Με τα κρίνα στα χεεεεριααα????