Ψείρες στα σχολεία, μάστιγα, τρόποι αντιμετώπισης

[status]

πω πω τι καημός ήταν αυτός ρε παιδιά...θυμάμαι ατελείωτες ώρες ξε-ψειρίσματος με μεγάλη οδύνη...

Ώρες βαρεμάρας να λες..

Αν και από ένα σημείο και μετά για να με πείσουν να κάτσω μου έπαιρναν κόμιξ, το εκμεταλλευτικά δεν λέω

 

[witch king]

επειδη ημουν λιγο ατακτος με ειχε βαλει η δασκαλα τιμωρια να κατσω μαζι με την ψειρου της ταξης οποτε μπορειτε να καταλαβετε τι επαθα μετα χαχαχαχαχ

σπιτι με το χτενακι και να βλεπω κιν σχεδια τον νταρντανιαν στην tv.

 

[Domenica]

Ηταν φρικτό!οποιος ειχε ψειρες στιγματίζοταν,ο δάσκαλος τον έδιωχνε μεχρι να καθαριστεί και όλοι τον κοροιδευαν(πολύ πολιτισμός μιλάμε). Μας τσέκαραν 2 ή 3 φορές τον χρόνο με επιθεωρητή που τσέκαρε κεφαλάκια. Εγω ευτυχως ποτέ δεν ανακαλυφτηκα με ψειρες στην τάξη. Μια φορά που την έπαθα μου έβαλαν πετρέλαιο(!!!) και άλλα φριχτά και έλειψα 2 μέρες λέγοντας πως έχω γρίπη. Θυμάμαι ένα κοριτσάκι με υπέροχα μακριά ξανθά μαλλιά που όλες την ζηλευαν και βρέθηκε με ψειρες. Ο δάσκαλος εθεσε σαν προυπόθεση για να ξανάρθει να κουρευτεί και ολες οι μικρές [edit] κάναν πάρτυ ενώ αυτή έκλαιγε. Πολύ πρωτόγονες καταστάσεις...

 

[Butterfly]

Είχα κολλήσει κ εγώ στο δημοτικό. Τα μαλλιά μου ήταν πολλά κ πολύ μακριά. Αγοράζαμε ένα ειδικό σαμπουάν που είχε κ λοσιόν μαζί.

Πρώτα έβαζα τη λοσιόν στο κεφάλι κ την άφηνα κάποια ώρα να δράσει. Μετά λουζόμουν με το ειδικό σαμπουάν. Μέχρι εκεί καλά...

Το χειρότερο μαρτύριο ήταν να χτενίσω τουφίτσα-τουφίτσα τα μαλλιά με το ειδικό χτενάκι για να απομακρύνω τα πτώματα...... Μου το έκανε η γιαγιά μου θυμάμαι κ γέμιζε ο νιπτήρας μισοπεθαμένες ψείρες...

Λογικά, μετά απο μερικές μέρες έπρεπε να επαναλάβω γιατί θα "σκάγανε" τα αυγά, η λεγόμενη κόνιδα!!

ΑΗΔΙΑ!!!!!!!

 

[θανος]

ειμαι ο μονος εδω περα που εχει προλαβει το σπρει para plus?και θυμαμαι και μια λοσιον που δεν χρειαζοταν ξεβγαλμα με αρωμα τριανταφυλλο που δεν βρωμαγε και την εβαζες χτενιζοσουν και δεν κολουσες καθολου

 

[leykh]

...θυμάμαι ακόμα την μυρωδιά της καμφορας στην τσέπη της ποδιάς αρχικά, και στην ειδική υφασμάτινη θήκη αργότερα που μου έβαζε η μάνα μου με παραμάνα στο φανελάκι(μιας και καταργηθηκαν οι ποδιές)

Στην αρχη της χρονιάς κόλλησε η κόρη μου και μου γύρισαν οι αναμνησεις...Γιατί η διαδικασία καθαρισμού έχει απλουστευθεί...λούσιμο με σαμπουαν και καθαρίζεις...ενω εμείς περνούσαμε τα μαρτύρια του ταντάλου για να μας καθαρίσουν.

Σας ποστάρω το κλασικό "Χτένι" που ευτυχως θυμόμουν τους "κόμπους" που του έκανε η γιαγιά μου για να "ξεκολλήσει" τις ψόφιες κόνιδες από την τρίχα και για να "πιάσει" τα ψειράκια...Σωτήριοι θα έλεγα γιατί σε μισή μέρα είχαμε καθαρίσει απ όλα χαχχαχαχαχχαχαχχαχχ

 

[metal kristi]

εμενα η μαμα μου δυστηχως επερνε προλυπτικα μετρα

λουσιμο ξιδι και μπολικι κατσαριδοσκονη απο το χαρακτιριστικο κοκκινο στρογγυλο μπουκαλακι μαρκας μπαγιερ μετα τυλιγμα το μαλλι (το ειχα παντα κατω απο τον ποπο)με μπλε τουρμπανι για να ταιριαζει και με την ποδια και βουρ στο σχολειο εκει επερνα συνχαρητηρια απο τους δασκαλους και κοροιδια απο τα παιδια

η απολυτη ξεφτιλα σε ολο το μεγαλειο της

 

[Domenica]

Χα χα χα! Πολύ καλό, ακου εκει κατσαριδόσκονη! Λοιπον κολλησε τελικά φετος η μικρή ψειρες και φυσικά και εμεις και πλέον τα πρἀγματα ἐχουν προοδευσει πολύ. Βάζεις απλά μια λοσιον που μυριζει ωραιοτατα σαν κανονικη ειναι μετά λουζεσαι με το ειδικο σαμπουαν με αρωμα λεβάντα και μετά ακολουθει χτένισμα με το χτενάκι. Το χτένισμα μονο ειναι επωδυνο γιατί και εγω και η μικρη εχουμε μπολικα μαλλιά και πηρε ωρες. Κατα τα άλλα η ολη ιστορια κρατησε μερικες μέρες. Πολιτισμος μιλάμε! αλλη μια τραγική ανάμνηση έχασε την αιγλη της.

 

[caprice]

Άκρως διδακτικό το θέμα έχω να πω

Εγώ θυμάμαι τον παππού μου να ψάχνει το κεφάλι μου για κόνιδες, να τις εντοπίζει, να τις τραβάει από τις ρίζες των μαλλιών μου με τρομερή επιτυχία και να τις σκάει με τα νύχια του πάνω σε μια χαρτοσακούλα ( !!!! ).

Πάντα άκουγα και ακούω γύρω μου ότι η ψείρα πάει στα καθαρά κεφάλια ... η Κambia έχει δίκιο πάντως .... μόλις άρχισα να ξύνομαι.

0

Εκεί που διάβαζα από την αρχή το θέμα αμέριμνη πέφτω και εγώ πάνω στη Γ' Γυμνασίου του f2bnp. Γ΄Λυκείου τώρα; Μέτρησα σωστά;

 

[katerinak]

δραματικη εμπειρια η αντιμετωπιση τους.. ψειροσκονη,μεγαλη σακουλα τροφιμων sanitas στο κεφαλι,περιμενουμε γυρω στη μιση ωρα(απορρω πώς αντεχα μ αυτη τη σακουλα και με τη μυρωδια της ψειροσκονης) και μετα αρχιζει το αλλο μαρτυριο,το ξεψειρισμα με το μπλε χτενακι(ιδιο μ αυτο της leykh) ουτε πού θυμαμαι ποση ωρα εκανε η καημενη η μαμα μου μεχρι να τελειωσει λογω των πολλων μαλλιων.. κι εγω παραπονιομουν γιατι δε μπορουσα αλλο..

θα πω και για την προληψη: η γιαγια καθε πρωι στην Α' και B' δημοτικου εριχνε στα μαλλια τα δικα μου και του ξαδερφου μου ξυδι (ηθελα να 'ξερα πώς δε λιποθυμουσε η δασκαλα απ το τοσο ξυδι που ειχαν ολα τα κεφαλια της ταξης πού τετοια τυχη.. )

 

[elephadas]

Περίεργο... αν και είμαι μεγαλύτερος σε ηλικία από τους περισσότερους, και μεγάλωσα σε μικρή επαρχιακή πόλη, ούτε εγώ είχα προβλήματα με ψείρες ούτε ξέρω κανέναν / καμία που να είχε. Είχα μια φορά δει ένα τέτοιο χτενάκι και η μητέρα μου μου εξήγησε τι ήταν, αλλά με τρόπο που έδειχνε ότι ήταν κάτι που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν, όχι για πρόβλημα της εποχής. Βέβαια στο δημοτικό κουρευόμασταν με την ψιλή και στα πρώτα γυμνασιακά χρόνια με τη χοντρή μηχανή, αλλά ο λόγος ήταν για να μη μοιάζουμε με "τεντυμπόυδες", "γιεγιέδες" ή (αργότερα) "χίππηδες". Ποτέ δεν αναφέρθηκε ότι το κοντό μαλλί είχε σχέση με ψείρες. Άλλωστε ούτε τα κορίτσια είχαν πρόβλημα. Και οι όροι ψειρίζω, ξεψείρισμα κλπ. είχαν μόνο μεταφορική σημασία.

Αναρωτιέμαι αν το πρόβλημα επανεμφανίστηκε αργότερα, μετά την εποχή μου. Ας πούμε εδώ και λίγα χρόνια στις ΗΠΑ υπάρχει πάλι πρόβλημα με κοριούς, ενώ για δεκαετίες είχαν πρακτικά εξαφανιστεί.

 

[krios]

Εγώ δεν κόλλησα στο σχολείο αλλά στις διακοπές. Αν θυμάμαι καλά ήμουν 7 ετών. Θυμάμαι πολύ πως μου έβαζαν πετρέλαιο στο κεφάλι και (μια φωτιά χαχαχα) μια πετσέτα για κάποια λεπτά. Και μετά λουζόμουν. Κάθε μέρα για μια εβδομάδα. Σκάσανε οι ψείρες, έσκασα κι εγώ από το κακό μου. Σιχαίνομαι απίστευτα αυτή την ανάμνηση... Και γενικότερα ότι έχει να κάνει με μαμούνια.

 

[glaros]

Οι δικες μου αναμνήσεις με ψείρες...είναι της αδερφής μου,πετρέλαιο και πετσέτα,εγώ την γλίτωνα επειδή με κούρευαν πάντα με την "ψιλή"

 

[Kambia]

Θυμάμαι τον "φόβο" του να μην το μάθουν στο σχολείο οτι είχα κολλήσει ψείρες! Και γενικά για το παιδάκι που μαθαίνονταν οτι είχε ψείρες ήταν μια κόλαση!

 

[spirtoulis]

Θυμάμαι την ψειρόσκονη που μου έβαζε η μάνα μου στο κεφάλι και μου τύλιγε τα μαλλιά σε ένα μαντήλι. Η φαγούρα που ένιωθα ήταν απίστευτη, αλλά δεν μπορούσα να ξυστώ γιατί έπρεπε να δράσει το φάρμακο και να ψοφήσουν οι ψείρες. Μετά είχε λούσιμο και ακολουθούσε το ξεμάλλιασμα με ειδικό χτενάκι.

 

[Σώτος Σώτος]

Θυμάμαι τον "φόβο" του να μην το μάθουν στο σχολείο οτι είχα κολλήσει ψείρες! Και γενικά για το παιδάκι που μαθαίνονταν οτι είχε ψείρες ήταν μια κόλαση!

Πράγματι, υπήρχε κάποιος "ρατσισμός" (όχι από εμάς αλλά από τις μανάδες μας) στα παιδάκια που είχαν ψείρες... Πάντως εγώ ήμουν απ' τους "τυχερούς". Μόνο μια φορά στην Α' ή Β' τάξη κόλλησα ψείρες και φυσικά ακολούθησα όλο το "πακέτο": ψειρόσκονη, τρελλή φαγούρα, μαντήλι, φιλέ, λούσιμο, ξεψείρισμα...

 

[Thor]

Θυμάμαι τον "φόβο" του να μην το μάθουν στο σχολείο οτι είχα κολλήσει ψείρες! Και γενικά για το παιδάκι που μαθαίνονταν οτι είχε ψείρες ήταν μια κόλαση!

Και σε μας όποιο παιδί ήταν ύποπτο να έχει ψείρες το βάζαμε σε καραντίνα...

 

[BETTY BOOP]

Στο δημοτικό είχα πέσει θύμα των ψειρών. Θυμάμαι από το σχολείο είχε σταλεί ανακοίνωση στους γονείς για το θέμα αυτό. Η αντιμετώπιση: το ειδικό χτενάκι για ψείρες, μπόλικο σαμπουάν κατάλληλο για την περίσταση και πολύ καλό λούσιμο.

 

[panp]

Στο "τσακ" πρέπει να είχαν εκλείψει στην εποχή μου. Αμυδρά θυμάμαι το "φάρμακο" ονόματι ΝΤΙ-ΝΤΙ-ΤΙ.

Μια που όμως σε πολλούς ξυπνάνε χειρότερες αναμνήσεις, αφιερωμένο :

[video=youtube;UeW5-USmzWg]

 

[D@redevil]

Εγώ ήμουν δυστυχώς από τα παιδάκια που ταλαιπωρήθηκαν πολύ με ψείρες!

Το τι ξύδι & οινόπνευμα έχω φάει στο κεφάλι, δε μπορείτε να φανταστείτε!... Μιλάμε ότι από ένα σημείο και μετά, μαστούρωνα μόνο που έβλεπα τα μπουκαλάκια. Είχα και μακρύ μαλλί, οπότε μπορείτε να καταλάβετε τι τραβούσα, δεδομένου ότι το "κακό" το είχαμε σε κάθε τάξη. Από πρώτη δημοτικού έως και την τετάρτη, ενώ μπόνους ήταν οι καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, όπου ΚΑΙ από εκεί κολλούσα συνέχεια!

Θέμα καραντίνας πάντως, σ' εμάς, δεν υπήρχε, διότι όλη η τάξη ήταν άστα να πάνε! Την καημένη την εκάστοτε δασκάλα λυπόμουν!