Ψείρες στα σχολεία, μάστιγα, τρόποι αντιμετώπισης

Σε εμάς οι κύριοι ύποπτοι ήταν οι γόνοι πολύτεκνων οικογενειών. Ειδικά ένα παιδί στο σχολείο από υπερπολύτεκνη οικογένεια δεν τολμούσε κάνεις να κάτσει δίπλα του. Μετά άλλη γραμμή ήταν να κοιτάζουμε ποιος ξύνει το κεφάλι του συχνά και να τον αποφεύγουμε... και κυρίως να μην λέμε αν εμείς ή τα αδέρφια μας είχαν ψείρες για να μην μας αποφεύγουν. Εγώ ψειριάστηκα 3-4 φορές ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Το ξύδι το είχε δοκιμάσει μια φορά η μητέρα μου αλλά είδε ότι δεν έφερε αποτέλεσμα (πέρα από το ότι με έκανε πιο πικάντικο :p ) οπότε κυρίως λειτούργησε το χτενάκι και η σκόνη με το μαντίλι στο κεφάλι (και ενώ οι ψείρες ήταν θέμα ταμπού όλοι με το που μας βάζανε τη σκόνη στο κεφάλι και δένανε το μαντίλι για να ψοφήσουν οι ψείρες το σκούσαμε όλοι από το σπίτι και παίζαμε στους δρόμους λες και γέμισε η γειτονιά οικοδόμους-χόμπιτ :) ). Μια φορά που η κατάσταση ήταν σοβαρή έπεσε κούρεμα-κατεδάφηση...
 
Επίσης θυμάμαι στην πρώτη δημοτικού τη δασκάλα να εξετάζει τα καθαρά νύχια, τις καθαρές ποδιές και τα κεφάλια μας για ψείρες :sealed: Εκεί να δεις χαμό.....
 
off topic

Ξέρατε εσείς ότι υπάρχει ηλεκτρική χτένα για τις ψείρες; :eek: Μόλις το διάβασα. :eek: Κατάλληλη για παιδιά, σκυλιά, γατιά :eek:
 
Οι ψειρες ηταν προβλημα οντως... Εκεινη η ξινιλα απο το ξυδι μου ξαναηρθε στο νου διαβαζοντας το θρεντ....

Παντως τωρα δεν πρεπει να παιζει πολυ ψειρα. Δηλ. κατι ανιψια που εχω που ειναι 7-8 χρονων και κουρευονται με την ψιλη, που να κολλησει ψειρα εκει?... Ενω τοτε, ηταν της μοδας το πολυ μαλλι, πανω, στα πλαγια και πισω.... αντε να τις βγαλεις απο κει....
 
Παίζει και παραπαίζει, trust me...
 
Είχα ακούσει για πολλούς τρόπους αλλά όχι και πετρέλαιο ρε παιδιά. Εγώ θυμάμαι τη μάνα μου με το πολύ σμικτό χτενάκι να χτενίζει απαλά και αργά και μετά με δύναμη τσακ τσακ στο νιπτήρα να πέσουν τα ζωύφια. Στο τέλος τις έσπαγε και με το νύχι του αντίχειρα της. Από φάρμακα εμείς χρησιμοποιήσαμε μόνο το Sikaril το οποίο βρωμούσε από χιλιόμετρο. Τι πετσέτες στα μαλλιά τι σπρέι μετά απαπαπα.
 
Θυμάμαι κι εγώ να λένε για πετρέλαιο και ξύδι, αλλά η δική μου μητέρα ευτυχώς δεν μου τα έκανε ποτέ αυτά, απλά έβαζε σαμπουάν, λοσιόν και το χτενάκι. Τρεις φορές κόλλησα στο Δημοτικό, και ήταν κόλαση γιατί είχα κι εγώ μακριά, πυκνά μαλλιά. Βασικά και οι τρεις φορές μου έχουν μείνει στο μυαλό για τα περιστατικά που τις συνόδευσαν.

Την πρώτη φορά, η μητέρα μου πήγαινε να με συστήσει σε συνάδελφό της, και με το που λέει "Από δω η κόρη μου", παρατηρεί έντρομη ότι έχω κολλήσει ψείρες και άλλαζε χρώματα μπας και το πάρει χαμπάρι κι εκείνος.

Τη δεύτερη, ήμασταν σε ώρα μαθήματος στην Α Δημοτικού και ξαφνικά βλέπω ένα έντομο να περπατάει στο κεφάλι της διπλανής μου. Ήξερα περί τίνος πρόκειται, από την πρώτη φορά, και εντελώς αδιάκριτα φωνάζω σε όλη τάξη "Κυρία, η τάδε έχει ψείρες!" Όλοι μείνανε έκπληκτοι και η δασκάλα ήρθε να την ελέγξει. Πράγματι, είχα δίκιο. Της είπε να μην έρθει στο σχολείο για λίγο, αλλά ήδη είχε προλάβει και είχε κολλήσει εμένα και κάποιους άλλους. Ακόμα ντρέπομαι πάντως για το πως την έκανα ρεζίλι.

Την τρίτη φορά, ήταν ένα κοριτσάκι στη γειτονιά με το οποίο έπαιζα και η μητέρα μου μου είπε μία μέρα να την αποφεύγω, γιατί είχε παρατηρήσει ότι έχει ψείρες. Εγώ πάλι ξεδιάντροπα όταν η ίδια με ρώτησε γιατί δεν την παίζω, της τα είπα όλα. Τότε ήρθε η μητέρα της και αντί να την ελέγξει πρώτα, έκανε φασαρία στη δική μου μητέρα που διέδωσε τέτοιες συκοφαντίες. Αναγκάστηκε τότε η μητέρα μου και άλλες μανάδες να της αποδείξουν ότι όντως η κόρη της είχε ψείρες. Εμένα και πάλι, με είχε ήδη κολλήσει.
 
Χτενακι φουλ πανω απο ασπρη πετσετα.....

Μια φορα θυμαμαι σιγουρα οτι ειχα.
 
Είχα κολλήσει και εγώ στο δημοτικό, αλλά δεν το έπαθα στο σχολείο, αλλά σε διακοπές στο χωριό. Από κάτι παιδιά που δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά, με την καθαριότητα. Είχα και μπόλικο μαλλί μικρός , οπότε το τι τράβηξα επί πόσο καιρό, δε λέγεται. Τι κολόνιες , τι σπρέι, τι σκόνη με σακούλα στο κεφάλι μου...μετά όταν έβλεπα κάποιο από εκείνα τα παιδιά, γινόμουν Γιουσέιν Μπολτ στο τρέξιμο...
 
Bρέθηκε σήμερα μέσα στο ανθολόγιο του δημοτικού.... χρονολογία 1980 και...

attachment.php


attachment.php
 
Ωραίο promotion του φαρμάκου.
 
Και εγώ είχα κολλήσει ψείρες, αλλά στη... Β' Γυμνασίου, γιατί με κόλλησε η αδερφή μου που πήγαινε δημοτικό. Είχα μακριά μαλλιά, και θυμάμαι ότι αναγκάστηκα να τα κόψω αγορίστικα (ευτυχώς ήταν της μόδας το κοντό μαλλί στις κοπέλες το 85). Το αντιφθειρικό σαμπουάν που έβαζα τότε, το Ivaliten (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη) είχε σχετικά ανεκτή μυρωδιά κι έτσι δεν έτρεχε τίποτε, αλλά και μόνο η ιδέα ότι έπρεπε να λούζομαι με αυτό ένα μήνα μου είχε σπάσει τα νεύρα.
 
LadyNaty είπε:
Και εγώ είχα κολλήσει ψείρες, αλλά στη... Β' Γυμνασίου, γιατί με κόλλησε η αδερφή μου που πήγαινε δημοτικό. Είχα μακριά μαλλιά, και θυμάμαι ότι αναγκάστηκα να τα κόψω αγορίστικα (ευτυχώς ήταν της μόδας το κοντό μαλλί στις κοπέλες το 85). Το αντιφθειρικό σαμπουάν που έβαζα τότε, το Ivaliten (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη) είχε σχετικά ανεκτή μυρωδιά κι έτσι δεν έτρεχε τίποτε, αλλά και μόνο η ιδέα ότι έπρεπε να λούζομαι με αυτό ένα μήνα μου είχε σπάσει τα νεύρα.
Δε σου κανω παρεα, μπορει να 'χεις κι αλλες... :animlaugh: :fafoutis: :supergrin:
 
Μετά από τόσα χρόνια, θα χουν ψοφήσει
 
Μια κι μοναδική φορά είχα κολλήσει κι αυτή ήταν καλοκαίρι στο χωριό. Στο σχολείο ουδέποτε είχα κολλήσει κι την πάτησα στις διακοπές. Πρέπει να ήμουν 8-9 ετών. Παρότι δεν είχα φαγούρα, η μάνα μου, καθώς με χτένιζε, είδε κόνιδες στα μαλλιά μου. Αμέσως δούλεψε κλασσικά το πετρέλαιο, χτενάκι, άσπρη πετσέτα κι έπεφταν σωρηδόν ψείρες κι κόνιδες. Όμως είχα ήδη προλάβει κι είχα κολλήσει άπαντες στο σπίτι! Θείες, γιαγιάδες, μαμά, μέχρι κι στο φαλακρό παππού εντοπίστηκαν 2 κόνιδες στα πίσω-πίσω μαλλιά του!! :biglaugh: Ο μόνος που την είχε γλυτώσει ήταν ο πατέρας μου! Κι αφού ξεψειριαστήκαμε οικογενειακώς κι δώσαμε όρκο σιωπής :p μην βγεί κουβέντα παραέξω κι μαθευτεί στο χωριό τι πάθαμε, άρχισαν τα "οικογενειακά συμβούλια" για το που μπορεί να είχαμε κολλήσαμε. Κι το "συμβούλιο" απεφάνθη ότι μάλλον στην παραλία από τους τουρίστες. Τότε (δεκαετία 80s) αρκετοί τουρίστες συνήθιζαν να διαμένουν σε sleeping bags στις παραλίες (συνήθως όταν ξέμεναν απο λεφτά ή τους φαίνονταν ακριβά τα περιβόητα rooms to let ή και κάποιοι απο άποψη).
 
Το κουρεμα με την ψιλη ουτως ή αλλως ηταν υποχρεωτικο στο δημοτικο αλλα εν και εφ'οσον καποιος μαθητης παρουσιαζε προβλημα δυστυχως οχι μονο γινονταν βουκινο σε ολο το χωριο αλλα και οι αλλοι γονεις τα εβαζαν με την μανα του (απο θεμα καθαριοτητας-λουσιμο κλπ).
Ο ατυχος μαθητης εμενε σπιτι καραντινα,του εριχναν σκονη στο κεφαλι απο μια πλαστικη συσκευασια σαν φλασκι και του εβαζαν ενα γυναικειο μαντηλι στο κεφαλι, ΔΕΝ εβγαινε εξω απο το σπιτι με τιποτα επειδη ντρεποταν και το παρατσουκλι του για εκεινη την περιοδο ηταν ''ο Πειρατης''. Δηλαδη ακουγες ''ρε σεις περασα με το ποδηλατο και ειδα τον μητσο, που ηταν; ασε πειρατης καθονταν εξω στην αυλη''.
 
Είχα ακούσει για πολλούς τρόπους αλλά όχι και πετρέλαιο ρε παιδιά. Εγώ θυμάμαι τη μάνα μου με το πολύ σμικτό χτενάκι να χτενίζει απαλά και αργά και μετά με δύναμη τσακ τσακ στο νιπτήρα να πέσουν τα ζωύφια. Στο τέλος τις έσπαγε και με το νύχι του αντίχειρα της. Από φάρμακα εμείς χρησιμοποιήσαμε μόνο το Sikaril το οποίο βρωμούσε από χιλιόμετρο. Τι πετσέτες στα μαλλιά τι σπρέι μετά απαπαπα.

Κι όμως,πετρέλαιο.Αυτό μας έσωζε.Ότι σπρέι παίρναμε απ'το φαρμακείο,θυμάμαι δεν έκανε τίποτα.

Νομίζω οι πιο πολλοί απο μας,έχουμε κολλήσει ψείρες στα σχολικά μας χρόνια.Ήταν αναπόφευκτο.

Καλά,εκείνο το χτενάκι...Που το'βαζες στα μαλλιά...κι έβγαζες απο μικροσκοπικές μέχρι άλλες που ήταν σαν μυρμήγκια :shocked:.Ή το μαξιλάρι με καφέ κηλίδες...Ευτυχώς δεν ξανακολλήσαμε ποτέ απο τότε :happyjump:
 
Στο θέμα ψείρας το γλύτωσα στο τσακ και δεν κόλλησα ποτέ. Και δεν πιστεύω λόγω ότι είχα κοντά μαλλιά απλά μάλλον ήμουν τυχερός γιατί στο δημοτικό να είχαν κολλήσει ένα δύο παιδιά μόνο δύο αδέλφια τα οποία άλλαξαν σχολείο και πόλη λίγες μέρες μετά.Άλλαξαν όχι λόγω ψείρας αλλά επειδή ο πατέρας τους βρήκε δουλειά στην Θεσσαλονίκη απ' όσο θυμάμαι.Ίσως για αυτό και το γλυτώσαμε το θέμα ψείρας.
 
Πίσω
Μπλουζα