1001 '80s Computer Games

Αυτό το sleepwalker όταν βγήκε έπαιρνε κάτι 90ρια στα reviews, όταν το έπαιξα μου φάνηκε πατάτα, αδιάφορο παιχνίδι γενικά. Δεν είναι ψέμματα ότι τα παιχνίδια της ocean παίρνανε παραπάνω βαθμολογίες από ότι αξίζανε για κάποιο λόγο. Το platoon είχε ωραία μουσική αλλά δεν παιζόταν επίσης, 100 φορες το είχα αρχίσει, λέω να παίρνει 90% δεν μπορεί θα είναι καλό και 100 φορές το παράτησα.
 
Αυτό το sleepwalker όταν βγήκε έπαιρνε κάτι 90ρια στα reviews, όταν το έπαιξα μου φάνηκε πατάτα, αδιάφορο παιχνίδι γενικά. Δεν είναι ψέμματα ότι τα παιχνίδια της ocean παίρνανε παραπάνω βαθμολογίες από ότι αξίζανε για κάποιο λόγο. Το platoon είχε ωραία μουσική αλλά δεν παιζόταν επίσης, 100 φορες το είχα αρχίσει, λέω να παίρνει 90% δεν μπορεί θα είναι καλό και 100 φορές το παράτησα.
Νομίζω υπήρχε δούναι και λαβείν. Αν θυμάσαι το Pixel ήταν τίγκα στις ολοσέλιδες διαφημίσεις παιχνιδιών της Ocean, κάτι το οποίο κοστίζει. Προφανώς το αντίτιμο ήταν special review για σχεδόν όλα τα παιχνίδια της Ocean και 90+ βαθμολογίες. Ε αφού γινόταν αυτό στην Ψωροκώσταινα φαντάσου τι πάρτι γινόταν στην Αγγλία με πολλαπλάσιο αγοραστικό κοινό. 
 
Και Activision και us gold επίσης.
 
Απολαυση τα κειμενα σου 1@Leon[/USER], καλως ηλθες πισω!

Νομίζω υπήρχε δούναι και λαβείν. Αν θυμάσαι το Pixel ήταν τίγκα στις ολοσέλιδες διαφημίσεις παιχνιδιών της Ocean, κάτι το οποίο κοστίζει. Προφανώς το αντίτιμο ήταν special review για σχεδόν όλα τα παιχνίδια της Ocean και 90+ βαθμολογίες. Ε αφού γινόταν αυτό στην Ψωροκώσταινα φαντάσου τι πάρτι γινόταν στην Αγγλία με πολλαπλάσιο αγοραστικό κοινό. 
Υπαρχει καπου στη κοινοτητα μια μικρη συνεντευξη απο παλιο αρθογραφο επι αυτου. Δεν θελω να επεκταθω, αλλα με τα διαφορα που γινανε ανα τα χρονια, πολλοι θα αναθεωρησουν για την ποιοτητα και περιεχομενο των περιοδικων, σε αντιθεση με αυτα που εχουν αναμνησεις.

Για το τι γινοταν στη μητερα-πατριδα τωρα των προγραμματιστων επισης γνωστο. Δεν ειναι τυχαιο τα κριτηρια ποιοτητας πχ της Αγγλιας, δεν ειχαν καμια σχεση με των ΗΠΑ/Ιαπωνιας. Εξου και που καταρευσε η ολη βιομηχανια τους απο τοτε.

 
Γενικά το πιξελ είχε μια αγάπη προς Sega Master system , Atari ST και από εταιρείες Ocean, Activision, κλπ.
 
Ας συνεχίσουμε με παιχνίδια του top 100 του Zzap!64/Commodore Force όπως λεγόταν τότε. Η λίστα είναι τουλάχιστον...περίεργη. Βέβαια οι παλιοί συντάκτες έχουν αποχωρήσει, οπότε οι νέοι πρέπει να είναι πιτσιρικάδες που δεν γνωρίζουν την τεράστια ιστορία του C64 και έχουν μόνο πρόσφατα παιχνίδια. Επίσης είναι 100% Αγγλουριά χωρίς Αμερικανικά ή Ευρωπαϊκά παιχνίδια, προφανώς για να ικανοποιήσουν τους Άγγλους publishers που πληρώνουν διαφήμιση.  Έχει ενδιαφέρον να την εξετάσουμε ως προϊόν της εποχής της. 

451. Rambo: First Blood Part II (1986)

Άλλο ένα license από την Ocean. Εδώ έχουμε ένα πολύ συμπαθητικό Commando clone που ξεχωρίζει για την μουσική του Martin Galway.

Ποια έκδοση να παίξετε: Προφανώς C64 λόγω soundtrack.

 
456. Park Patrol (1984)

Σε αυτό το πολύ πρωτότυπο arcade αναλαμβάνετε την διαχείριση ενός πάρκου άγιας ζωής. Κάνετε περιπολία με την βάρκα σας και πρέπει να μαζεύετε τα σκουπίδια, να σώζετε κολυμβητές που πνίγονται και να προσέχετε τους πολλούς κινδύνους του πάρκου. Δυστυχώς το τελευταίο παιχνίδι του Tony Ngo (του οποίου έχουμε ήδη δει το Bandits και το Squish 'Em) αφού μετά παράτησε την βιομηχανία του gaming. 

Ποια έκδοση να παίξετε: όπως λέει και το συγκριτικό στο FRGCB, C64


460. Micrprose Soccer (1988) 

Πριν το Sensi, η Sensible είχε βγάλει αυτό το φοβερό ποδοσφαιράκι για τον C64, κατά τη γνώμη μου το καλύτερο του συστήματος. Προφανώς η κλάψα του Dino Dini (η sensible με έκλεψε) δεν ισχύει αφού η εταιρία είχε εμπειρία με overhead ποδοσφαιράκια πριν την έκδοση του Kick Off. Mέχρι να βγουν το Microprose και το Emlyn Hughes, το καλύτερο ποδοσφαιράκι στο C64 ήταν το αρχαίο International Soccer. Τεράστιο κενό 5 χρόνων χωρίς παιχνίδι της προκοπής. 

Ποια έκδοση να παίξετε: C64
 
461. Out Run Europa (1991)

Ένα παιχνίδι που έχει μόνο το όνομα αλλά όχι την χάρη των Out Run. Καμία απολύτως σχέση με το αριστούργημα το Yu Suzuki, βάζει μέσα κατασκόπους, τζετ σκι, αεροπλάνα και βαπόρια και άλλες τέτοιες π@P@r!3ς που σε κάνουν να αναφωνείς WTF! απλά θέλω να τσιτώσω τα γκάζια με Ferrari στις autobahn της Ευρώπης, τόσο δύσκολο είναι; Μάλλον η Probe έφτιαχνε κάποιο άλλο παιχνίδι και απλά καπάρωσαν το license και το κολλήσανε για να πουλήσει το παιχνίδι περισσότερο. Πάντως Out Run δεν είναι. Ούτε καν Lotus.

Ποια έκδοση να παίξετε: Amiga. Στα θετικά στοιχεία του παιχνιδιού είναι ότι το παιχνίδι τρέχει γρήγορα, κάτι δεδομένο στις 16μπιτες κονσόλες αλλά καθόλου δεδομένο στην Amiga όπου τα περισσότερα racing games έτρεχαν με μονοψήφια fps.

 
466. Trivial Pursuit (1986)

To απόλυτο casual επιτραπέζιο σε μια πολύ καλή ηλεκτρονική μεταφορά από την Domark. 

Ποια έκδοση να παίξετε: Αυτή για το CDTV ή το CD32 που είναι ακριβώς το ίδιο. 

 
Ας συνεχίσουμε με παιχνίδια του top 100 του Zzap!64/Commodore Force όπως λεγόταν τότε. Η λίστα είναι τουλάχιστον...περίεργη. Βέβαια οι παλιοί συντάκτες έχουν αποχωρήσει, οπότε οι νέοι πρέπει να είναι πιτσιρικάδες που δεν γνωρίζουν την τεράστια ιστορία του C64 και έχουν μόνο πρόσφατα παιχνίδια. Επίσης είναι 100% Αγγλουριά χωρίς Αμερικανικά ή Ευρωπαϊκά παιχνίδια, προφανώς για να ικανοποιήσουν τους Άγγλους publishers που πληρώνουν διαφήμιση.  Έχει ενδιαφέρον να την εξετάσουμε ως προϊόν της εποχής της.
Ελαφρως εκτος θεματος, αλλα επειδη σχετιζεται με το παρων, αλλα και με διαφορα αλλα αντιστοιχ,α ηθελα να πω δυο πραγματα.

Για την σχεση που ειχαν διαφορα περιοδικα/συντακτες με προγραμματιστες, εταιρειες και αντιπροσωπειες, εχουμε αναφερθει ηδη και στοιχεια υπαρχουν τοσο για την Αγγλια, οσο και για την Ελλαδα.

Αυτο ομως που γινοταν στην Αγγλια, με το να υπερβαθμολογουν "τα δικα τους παιχνιδια, δηλαδη απο αγγλικες εταιρειες και προγραμματιστες, και το θαψιμο εναντι των υπολοιπων ευρωπαιων, ηταν και φυσικα παραμενει απαραδεκτη επι χρονια πρακτικη. Κοιταω παλια αρθρα και παρουσιασεις απο περιοδικα της εποχης τους, και τα πραγματα ειναι φριχτα. Οι αναφορες περαν πολυ συγκεκριμενων εταιρειων, οπως ο καποτε κολοσσος Factor 5 ηταν με το σταγονομετρο, αν οχι ανυπαρκτες. Υπηρχε και αγορα και ενεργη σκηνη σε πολλες χωρες της κεντρικης και βορειας Ευρωπης, αλλα προφανως οι της Βρετανιας προτιμουσαν και παρουσιαζαν υλικο απο τα φιλαρακια τους απο το ιδιο νησι, αντι εστω να επιχειρησουν το αυτονητο. το να καλυψουν και κυκλοφοριες απο αλλες χωρες.

Αλλα θα πει κανεις, ετσι βγαζανε χρηματα και γιαυτο συνεχιζαν. Το οτι υπαρχουν -και καλα- οπαδοι μηχανηματων οπου συμφωνουσαν και εξακολουθουν να συμφωνουν με αυτες τις πρακτικες, τους κανει δεκα φορες χειροτερους. Δεν μιλαμε καν για γηπεδικο οπαδισμο υπερ μηχανηματων, αλλα υπερ χωρων. Μικρογραφια της καταστασης οπου επικρατουσε τοτε στο χουλιγκανισμο στο ποδοσφαιρο και τιποτα λιγοτερο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ένα καλό παράδειγμα είναι το wonderboy για C64, το zzap64 του έδωσε μόνο 52% ενώ είναι εξαιρετική μεταφορά, μάλλον οι προγραμματιστες ήταν Αμερικανοί και δεν έπεσε το σχετικό δωράκι. Το monster land που ήταν κάπως χειρότερο το βαθμολογεί σχετικά δίκαια 68% (μάλλον λίγο παραπάνω έπρεπε να έχει).
 
1@Shinobi[/USER] ναι παραδείγματα τέτοια έχουμε πολλά. Θα ξεχάσουμε το 68% στο Pirates; Aliens αμερικάνικο 66%, Aliens Αγγλικό 81% για δύο παιχνίδια που θα έλεγα ότι είναι ισότιμα, άσε που το αμερικάνικο ακολουθεί πιο πιστά την ταινία. Τα Αγγλικά περιοδικά ήταν αμιγώς αγγλοκεντρικά και εκεί βέβαια υπήρχε "προτίμηση" σε κάποιους publishers. Βλέποντας το σήμερα, τελικά το μόνο σοβαρό περιοδικό της δεκαετίας του '80 ήταν το αμερικανικό Computer Gaming World, το οποίο απευθυνόταν και σε πιο ώριμο κοινό. 

 
472. Beach-Head (1983)

Πολύ εξελιγμένο παιχνίδι για το 1983 από τον Bruce Carver όπου πρέπει να κάνετε ανακατάληψη ενός νησιού στον Ειρηνικό που το έχει καταλάβει ένας δικτάτορας χρησιμοποιώντας διάφορα πολεμικά οχήματα όπως πλοία και τανκς. 6 πίστες με διαφορετικό gameplay που συνδυάζουν πίου πίου με λίγο στρατηγική με εκπληκτικά γραφικά και ήχο ήταν κάτι ανήκουστο για την εποχή που βγήκε όπου τα arcade παιχνίδια ήταν πολύ πιο απλά.  

Ποια έκδοση να παίξετε: C64

 
476. Mail Order Monsters (1985)

Φτιάξτε το τέρας σας, εξοπλίστε το και στείλτε το στην μάχη ενάντια στο τέρας του υπολογιστή ή δεύτερου παίκτη. Έχει πολλά είδη παιχνιδιού από απλό deathmatch, destruction όπου καταστρέφετε πόλεις, capture the flag, ή συνεργασία για να καταστρέψετε την ορδή που κατεβαίνει. Μπορείτε να μπείτε κατευθείαν στην δράση διαλέγοντας ένα έτοιμο τέρας ή να παίξετε ένα "career mode" όπου ξεκινάτε με λίγα λεφτά για να εξοπλίσετε το τέρας σας και το βελτιώνετε κερδίζοντας μάχες. Από τον δημιουργό του Archon και του Star Control, Paul Reiche III.

Ποια έκδοση να παίξετε: C64

 
481. Skate or Die! (1987)

Είμαστε στο απόγειο της μόδας του skating. O Tony Hawk έχει γίνει διάσημος επαγγελματίας skater και όλοι οι πιτσιρικάδες θέλουν να τον μιμηθούν. Το 720 της Atari είναι τεράστια επιτυχία στα arcades και η EA θέλει να εκμεταλλευτεί την μόδα των extreme sports και να μιμηθεί την επιτυχία των multi event παιχνιδιών της Epyx. Το αποτέλεσμα είναι το Skate or Die!  από τους δημιουργούς των Games series της Epyx με τον τίτλο παρμένο από ατάκα στο 720. Το παιχνίδι συνοδεύεται από "rad" εξώφυλλο που ταιριάζει στην skating κουλτούρα με τον τίτλο να είναι γραμμένο σε στυλ γκραφίτι, ενώ ανάλογης αισθητικής είναι και το παιχνίδι με πανκιά και ροκ μουσική από τον μεγάλο Hubbard. Πιάνει το κλίμα της εποχής.

Ποια έκδοση να παίξετε: Apple IIGS όπως λέει και ο Φιλανδός

 
488. Lazy Jones (1984)

Ένα παιχνίδι προγραμματισμένο από τον David Whittaker που μας είναι γνωστότερος από την μουσική του, εδώ ξεδιπλώνει και το προγραμματιστικό του ταλέντο. Παίρνετε τον ρόλο ενός επιστάτη που βαριέται τη δουλειά του και προτιμά να μπαίνει κρυφά στα γραφεία και να παίζει computer games χωρίς να τον πιάσει η ασφάλεια που περιπολεί το κτίριο. Μια πολύ ωραία συλλογή από mini games. Φυσικά το θυμόμαστε για την μουσική του, όπου τα περισσότερα κομμάτια ήταν "δανεισμένα" από γνωστά ποπ τραγούδια της εποχής, όπως το Reflex, το 99 Red balloons, το Fade to Grey. Ειρωνικά οι Zombie Nation με την σειρά τους "δανείστηκαν" μια από τις ορίτζιναλ συνθέσεις του Whittaker για το Kernkraft 400. Οι περισσότεροι c64 users αναφωνήσαμε όταν ακούσαμε το χιτάκι "ώπα, κάτι μου θυμίζει αυτό!". O Whittaker κέρδισε την δικαστική μάχη και αποζημιώθηκε με περισσότερα χρήματα από ότι είχε βγάλει από το παιχνίδι. Όπως βλέπουμε για άλλη μια φορά, οι μελωδίες του SID chip είχαν τεράστια επίδραση στην μετέπειτα ηλεκτρονική μουσική. 

Ποια έκδοση να παίξετε: C64

 
Ας δούμε μερικά παιχνίδια ακόμα του Tony Crowther, ενός από τους σημαντικότερους προγραμματιστές του C64. 

496. Blagger Series (1983)

To Blagger είναι το  πρώτο παιχνίδι που έκανε τον Tony Crowther διάσημο. Η Alligata μόλις είχε δημιουργηθεί και ο Crowther από bedroom coder έγινε υπάλληλος της εταιρίας. Ήταν η εποχή που είχε βγει το Manic Miner και ο μάνατζερ του ζήτησε να κάνει κάτι παρόμοιο στον C64. O Crowther δούλεψε μέρα νύχτα για δύο βδομάδες (ναι τόσο κρατούσε η ανάπτυξη ενός παιχνιδιού εκείνη την εποχή, δεν είχε ούτε quality control ούτε playtesting από τρίτους, ούτε τίποτα) και έβγαλε ένα παιχνίδι που θυμίζει έντονα το εμβληματικό παιχνίδι του Matthew Smith αλλά που είχε και κάποιες προσωπικές πινελιές του Crowther. Ελέγχετε ένα κλέφτη που πρέπει να μαζέψει τα κλειδιά στην πίστα και να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο.

Ποια έκδοση να παίξετε: Το sequel, το Son of Blagger για τον C64, όπου είναι μεγαλύτερο και πολύ πιο φιλόδοξο. Πλέον το παιχνίδι δεν είναι single screen αλλά multiscrolling, εκεί ανέπτυξε τις ρουτίνες που μετά χρησιμοποίησε στο Monty Mole. 


Και αισίως φτάσαμε στο νούμερο 500. 
 
Πίσω
Μπλουζα