1821 - Αγαπημένη Ταινία

[retrofrog]

Πρίν εκθέσω την άποψη μου να πω ένα ΜΕΓΑΛΟ συγχαρητήρια για το θέμα, τις απόψεις που εκφράστηκαν και να πω στη daredevil πως τώρα διαπίστωσα τι εννοούσε όταν μου έλεγε ότι υπάρχουν και δημοσκοπήσεις στο φορουμ! Επί του προκειμένου: Να πω γενικά πως λόγω της τεράστιας χρονικής απόστασης και των εντελώς διαφορετικών ενδυματολογικών και κοινωνικών αναφορών σε σχέση με το 1821, το εγχείρημα της αναπαράστασής της ήταν εξαρχής πολύ δύσκολο..Χωρίς να παραβλέπω τις καλές προθέσεις των συντελεστών και κάποιες αξιόλογες ερμηνείες, η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες ταινίες αυτού του είδους μου έδιναν πάντα την εικόνα παιδικού σκετς..Έβλεπα π.χ τη Μαντώ Μαυρογένους (καί δική μου αγαπημένη ηρωίδα, όπως αγαπημένη και η Καρέζη) και γέλαγα γτ έβλεπα να την έχουν βάψει λες και ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη και ετοιμαζόταν να πιεί τσάι στα σαλόνια..Είχε απόλυτο δίκιο στο σχόλιο του ο/η retrofan...Ήταν σαν την "Ερωτική συμφωνια" με κοστούμια εποχής...Πήγαινε υποτίθεται στη μάχη με τη βλεφαρίδα κάγκελο και τη μπούκλα ολοστρογγυλη..Θα μου πείτε "μα που κολλάς κι εσύ.." Πιθανότατα να μην επέμενα τόσο, ωστόσο αυτά τα θεωρώ μεγάλα λάθη για ταινία εποχής..Βεβαίως αυτό που θα αναγνωρίσω πως ήταν πολύ ακριβές και φροντισμένες παραγωγές για την εποχή τους, ειδικά ο "Παπαφλέσσας"..Τώρα στο ποια ταινία ψήφισα..Ψήφισα τη "Μπουμπουλίνα'', καθώς τη θεωρώ πολύ πιο κοντά στην εποχή απ'ότι οι υπόλοιπες, καλοφροντισμένη και μια Ειρήνη Παππά να υποδύεται εξαιρετικά επιτυχημένα τη μεγάλη μας ηρωίδα..Νομίζω ότι αυτός που την επέλεξε ήξερε πολύ καλά τι έκανε, κάθώς η Ειρήνη Παππά έχει (και είχε βεβαίως) αυτό το δυναμισμό που διείπε την ηρωίδα μας..Τέλος θα συμφωνήσω με κάποια προγενέστερα σχόλια που υπογραμμίζουν τον ολοένα αυξανόμενο παραγκωνισμό των ιστορικών αφιερωμάτων στην ελληνική τηλεόραση,,Νομίζω τουλάχιστον ασέβεια..Κάποιες μέρες διαφοροποιούνται και επιβάλλεται γι λόγους ιστορικής μνήμης (και όχι μόνο) να εξακολουθήσουν να διαφοροποιούνται από τις υπόλοιπες! Μπράβο που το σχολιάσατε!

 

[Bambinella]

Retrofrog, σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια και συμφωνω μαζι σου. Οι αποψεις που εκφραστηκαν για το θεμα ειναι πολυ ενδιαφερουσες.

Οσον αφορα το ζητημα της κομμωσης και του μακιγιαζ σε ταινιες του ειδους, εχω να πω κι εγω καποια πραγματα.

Το φαινομενο δεν ειναι ελληνικο. Ειναι απλως φαινομενο της εποχης εκεινης. Στο παλιο Χολλυγουντ, ας πουμε, σε καθε ιστορικη / θρησκευτικη ταινια ολες οι ηθοποιοι ηταν αψογα χτενισμενες και μακιγιαρισμενες με τα προτυπα της εποχης που γυριστηκε και οχι που εκτυλισσεται το εργο.

Ας θυμηθουμε τη Βιβιαν Λη στο Οσα παιρνει ο ανεμος, τη Χεντι Λαμαρ στο Σαμψων και Δαλιδα, την Ανν Μπαξτερ στις Δεκα Εντολες. Ολες αυτες ουδεμια σχεση εχουν με τις ηθοποιους του μεταγενεστερου Ο Ιησους απο τη Ναζαρετ, επι παραδειγματι. Γυρω στα μεσα της δεκαετιας του '70 στις ελληνικες και ξενες παραγωγες το φαινομενο για το οποιο συζηταμε επαψε να υφισταται. Οι πανεμορφες γυναικες της μεγαλης οθονης με την προσεγμενη - βρεξει χιονισει - εμφανιση και το λαμπερο μακιγιαζ εδωσαν τη θεση τους σε γυναικες πιο φυσικες, ποιο προσιτες, πιο ρεαλιστικες, αλλα και λιγοτερο εντυπωσιακες κι αυτο ειναι κατι που ισχυει μεχρι σημερα και δεν το βλεπω να αλλαζει.

Σε προσωπικο επιπεδο, αυτο που μου αρεσει ειναι αυτο που επικρατουσε τοτε κι οχι αυτο που επικρατει τωρα. Ξερω πως δεν ειναι αληθινο, αλλα θελω να βλεπω τις πρωταγωνιστριες πανεμορφες και λαμπερες κι οχι σαν τη γειτονισσα απο απεναντι. Ο κινηματογραφος ειναι ενα παραμυθι που μας ταξιδευει μακρυα απο την καθημερινοτητα κι εγω θελω το παραμυθι μου σε ολο το μεγαλειο του.

Θυμαμαι τη Μαιριλυν στο πρωτο πλανο της ταινιας Νιαγαρας. Ανοιγει τα ματια της αγουροξυπνημενη και αντι να ειναι χλωμη και απεριποιητη, λαμπει απο ομορφια ενω οι καλοχτενισμενες καταξανθες μπουκλες της αγκαλιαζουν τους ωμους της και τα κατακοκκινα χειλη της φωτιζουν ολο το προσωπο της.

Ισως γι' αυτο οι γυναικες της εποχης εκεινης καταφεραν να διατηρησουν το μυθο τους μεχρι σημερα και για πολλες δεκαετιες ακομα. Ισως επειδη μας εδειξαν μονο το καλυτερο κομματι του εαυτου τους, μακρυα απο το καθημερινο και το συνηθισμενο.

 

[nasospakos]

συμφωνώ απόλυτα με τον Wally! H πιο «ταινία» απ'όλες ο Παπαφλέσσας και φέτος δεν παίχτηκε σχεδόν τίποτα στην Ελληνική TV!

 

[tonytony]

συμφωνώ απόλυτα με τον Wally! H πιο «ταινία» απ'όλες ο Παπαφλέσσας και φέτος δεν παίχτηκε σχεδόν τίποτα στην Ελληνική TV!

Aς μην είμαστε αχάριστοι. Φέτος παίχτηκε ο "Παπαφλέσσας" στο STAR , η "Μαντώ Μαυρογένους" στον ALPHA , η "Δίκη των δικαστών" στον ΑΝΤ1 και "Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας" στην ΕΤ3 (δεν τη λες επική αλλά είναι φουστανέλα). Καλά είναι!

 

[retrofrog]

Θυμαμαι τη Μαιριλυν στο πρωτο πλανο της ταινιας Νιαγαρας. Ανοιγει τα ματια της αγουροξυπνημενη και αντι να ειναι χλωμη και απεριποιητη, λαμπει απο ομορφια ενω οι καλοχτενισμενες καταξανθες μπουκλες της αγκαλιαζουν τους ωμους της και τα κατακοκκινα χειλη της φωτιζουν ολο το προσωπο της.

Εγώ τώρα τι να πω μετά από αυτή τη περιγραφή; Χωρίς να έχω δει τη ταινία, ένιωσα σα να έβλεπα μπροστά μου τη Μέριλυν! Εξαιρετική περιγραφή.. Μπράβο Bambinella! Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι στάρ των δεκαετιών που ανέφερες φημίζονται για την ανεπανάληπτη γοητεία και φινέτσα τους..Ποια να πιάσεις και ποιά ν'αφήσεις; Γκρέτα Γκάρμπο, Άβα Γκαρντνερ, Βίβιαν Λι, Ρίτα Χειγουορθ, Γκρέις Κέλι, Ίνγκριντ Μπέργκμαν...η μια πιο ωραία από την άλλη..(θα μου επιτρέψεις να προσθέσω μια ακόμα, παρότι δεν κινείται απόλυτα στο ίδιο αισθητικό μοτίβο, ωστόσο είναι της ίδιας εποχής ενώ τη θεωρώ εκ πάγλου καλλονή..την Ανίτα Εκμπεργκ- τι γυναίκα..) Προσωπικά δεν θα ενέτασσα την Μέριλυν στην ίδια κατηγορία, όχι γτ δεν ήταν εντυπωσιακή βεβαίως (κάθε άλλο), απλά γτ δεν είχε το class που διέθεταν οι προαναφερθείσες..Ήταν η sweet honey της δεκαετίας, πόθος πολλών ανδρών που συνδύαζε μοναδικά τη παιδική αφέλεια με τον αισθησιασμό..Για μένα όμως πρότυπο στυλ με τη κλασική έννοια του όρου δεν μπορεί να χαρακτηριστεί..Ωστόσο, πιστεύω πως αυτή η αισθητική μετεξέλιξη στα πρωταγωνιστριες του κινηματογράφου απηχεί εν πολλοίς και τις κοινωνικές αλλαγές που έλαβαν χώρα, ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα..Οι γυναίκες ανεξαρτητοποιήθηκαν,εντάθηκαν δυναμικά στον εργασιακό στίβο, απέκτησαν ισότιμο ρόλο με τον άνδρα, οπότε έπαψαν να αποτελούν τον κατ'εξοχήν φορέα λεπτότητας-φινέτσας-καλαισθησίας και υιοθέτησαν σε μεγάλο βαθμό ανδρικά χαρακτηριστικά..(Δυστυχώς κατ'εμε..) Αντίθετα στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα οι γυναίκες ήταν θηλυκά με όλη τη σημασία της λέξεως..Πάντα φροντισμένες και γοητευτικές, χωρίς να χρειάζονται προκλητικά ρούχα για να αναδειχθούν..Αέρινες..Απ'αυτή τη τάση όπως ήταν φυσικό δεν μπορούσαν να παρεκκλίνουν οι ιέρειες του σελιλόιντ..Όταν αλλοιώθηκε ο ρόλος της σύγχρονης γυναίκας, φυσικό ήταν και οι πρωταγωνίστριες να κινηθούν περισσότερο στα πλαίσια του νατουραλισμού..Ωστόσο νομίζω πως ξέφυγα λιγάκι..Επί του προκειμένου λοιπόν..

Παρότι με βρίσκεις σύμφωνο ως πρός το παραπάνω σκέλος, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ως πρός τον συσχετισμό με τις ιστορικές ταινίες..Κι αυτό γτ εκ προοιμίου, τόσο σεναριακά, όσο και ενδυματολογικά υπάρχει περιορισμός..Δεν μπορείς να γυρίζεις ταινία π.χ. για την Αρχαία Ελλάδα και να φοράς μίνι χιτώνα..Αυτό θα επιτρεπόταν εφόσον μιλούσαμε για παρωδία τύπου Μόντι Παιθονς αλλά εκεί πάμε σε άλλα μονοπάτια..Νομίζω ότι οι διαφορές είναι διακριτές και εφόσον σκοπός των συγκεκριμένων φιλμ ήταν να καταδείξουν τη προσωπικότητα μιας ηρωίδας και να αναπαραστήσουν την εν λόγω εποχή θα έπρεπε να παραμείνουν πιστοί στο χρονολογικό πλαίσιο..Δε νομίζω πως θα αλλοίωνε την αξία της Μαντώ Μαυρογένους αν στη σκηνή πάνω στο άλογο ήταν άβαφη..(ούτε φυσικά τη πανέμορφη Τζένη Καρέζη η οποία δεν είχε ανάγκη από περιττά φτιασίδια) Τουναντίον..Θεωρώ κάπως τραγελαφικό το θέαμα να τη βλέπεις με το κουμπούρι στο χέρι να φωνάζει για τη λευτεριά, με το κραγιόν ανέπαφο στα χείλη και τη βλεφαρίδα αγέρωχη ωσάν τη Μαυρογένους..Καταλαβαίνω τη λογική σου βεβαίως..Το πήγες στο αισθητικό κομμάτι..Ωστόσο για κάποιες ταινίες, ιδίως για τις βιογραφικές, θα προτιμούσα τη πιστή αναπαράσταση (στο μέτρο του δυνατού βεβαίως..) Για να σου δώσω ένα παράδειγμα: Φαντάζεσαι την καλλονή Σαρλίζ Θερόν να έπαιζε στο "The monster" έτσι όπως είναι στη πραγματικότητα; Όχι όσκαρ δεν θα έπαιρνε αλλά - κατά το κοινώς λεγόμενον- θα "γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι"..

Παρ'ολα αυτά όπως είχα πεί και στο πρώτο μου μήνυμα, αναγνωρίζω τη καλή τους πρόθεση, η οποία βεβαίως για τους παραγωγούς έπρεπε να συνδυαστεί και με τη προσέλκυση θεατών στις αίθουσες (κάτι που δεν ξέρω αν θα γινόταν εφικτό με μια άβαφη Καρέζη..- ή μήπως θα αποτελούσε την απόλυτη ανατροπή θα γινόταν αμέσως το νο1 θέμα συζήτησης στη χώρα τώρα που το σκέφτομαι

υ.γ : Πως δεν παίχτηκε ο Παπαφλέσσας...Στο σταρ (αν δεν κάνω λάθος) ήταν τη Δευτέρα!

 

[Wally]

@Tony Απο τα 50 καναλια, "τιμησαν" την ημερα τα 3...

@Bambinella Δεν χωρα ουτε καρφιτσα στο ποστ σου

@retrofrog Πολυ ενδιαφεροντα τα ποστς σου

 

[angel_grig]

@Bambinella Δεν χωρα ουτε καρφιτσα στο ποστ σου

@retrofrog Πολυ ενδιαφεροντα τα ποστς σου

+1000 και για τους δυο!Αψογοι!!

 

[Bambinella]

Retrofrog, θα συμφωνησω μαζι σου στο θεμα της μεγαλης αλλαγης που εκαναν οι γυναικες στην εμφανιση τους αφηνοντας πισω την παλια τους φινετσα και θηλυκοτητα. Κι εγω δυστυχως λεω.

Τωρα για ολα τα υπολοιπα, νομιζω πως τα παντα ειναι θεμα προσωπικου γουστου, καταβολων, πεποιθησεων και χαρακτηρα.

Ετσι λοιπον το μονο ερωτημα που τιθεται ειναι αν θελουμε να θυσιαζεται η ομορφια προς χαριν του ρεαλισμου και αντιστροφως.

Δεν υπαρχει σωστη και λαθος απαντηση. Καθενας τη δινει μονος του.

 

[retrofrog]

Καταρχάς Wally και angelgrig ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Bambinella όπως είπες και συ δεν διαφωνούμε στα αισθητικά κριτήρια..Εγώ απλά θεωρώ πως δεν μπορούν να ενταχθούν σε όλα τα πλαίσια, ιδίως όταν είναι τόσο περιορισμένα..π.χ. φαντάσου κάποιον να κάνει τον κομιστή απορριμάτων (σκουπιδιάρη) και να είναι ντυμένος σαν τον Κλαρκ Γκέιμπλ..Να μαζεύει τη πατημένη αμίτα και -τσακ!- να βγάζει την ασημένια χτένα και να φτιάχνει το επιμελημένα στυλιζαρισμένο μαλλί..Ε, δεν πολυκολλάει..Θα υπέσκαπτε την αληθοφάνεια της ταινίας..Αν αντίθετα έπαιζε τον πλούσιο επιχειρηματία να το δεχτώ..Αντίστοιχα και στις γυναίκες..Φαντάζεσαι την Μέριλ Στρίπ στο "Κράμερ εναντίον Κράμερ" να παίζει τη πονεμένη μάνα και να βάφει νύχι και να φτιάχνει μαλλί; Θέλω να πω, πως και το ενδυματολογικό ακολουθεί τη πλοκή..Άλλο η Τζίλντα (ή Γκίλντα-δεν ξέρω ποιό είναι το ορθό) που ήταν χορεύτρια, άλλο η "καθημερινή"Εριν Μπρόκοβις (αν και κεί φτιαχνόταν συνεχώς..ειδικά στο μπούστο! ) Κατ'αναλογία είναι ολίγον άτοπο Σουλίώτισσα με ντεκαπάζ..Θα συμφωνήσω βεβαίως πως αυτά είναι υποκειμενικά γούστα, οπότε με χαρά να δεχτώ την αγάπη σου στη λάμψη και τη καλαισθησία μέσα στην (πραγματικά) πολύ άχαρη, μουντή και τόσο κακής αισθητικής καθημερινότητά μας..Δείγμα ρομαντισμού και καλαισθησίας οπότε επιδοκιμάζω!!!

 

[Deathshadow]

Eχω ξεχασει πια ψηφισα :frypan: oints: .Παντως ηταν η ο ''Παπαφλεσσας'' η ''Οι Σουλιωτες''.

Βλεπωντας τη δευτερη ξανα λογο της ημερας μπορω να πως πως την εχω μεσα στην τριαδα με τις αγαπημενες μου (για την πρωτη δε το συζητω).

Καποια πραγματακια τα οποια βλεπωντας την απο μικρο παιδακι μου ειχαν προκαλεσει ενα δεος και ανατριχιλα:

Μετα την εκκενωση του Σουλιου η Τζαβελενα (με μια φοβερη ερμηνεια απο την Αλεκα Κατσελη) προχωρα μπροστα απο ενα τουρκο με ενα μπαουλο καλυμμενο με ενα μαυρο πανι.Εχουμε τον εξης διαλογο:

τoυρκος-Εσυ γιατι αργησες;Στασου!Αυτα που κουβαλας ειναι χρυσαφι.

Τζαβελενα-Κι απο χρυσαφι ακριβωτερα!

τουρκος-Τωρα ειναι ολα δικα μας φερτα!.....Ανοιγει το μπαουλο.

Τζαβελενα-Ο Καπεταν Λαμπρος Τζαβελας.Αν εχεις ακουστα.Αυτος ειναι.Ανατριχιλα και σεβασμος ετσι απλα!!!

Επειτα η σκηνη στο Κουγκι οπου ο μοναχος Σαμουηλ (εξαιρετικος ο Λαυρεντης Διανελος) εχει τον εξης διαλογο με τον τουρκο πριν αναψει το μπαρουτι και γινουν ολα σκορποχωρι:

τουρκος-Εδω εισαι καλογερε;Τις μπαρουτες θελουμε κι εκεινο το παλιοπανο που ανεμιζει.

Σαμουηλ-Θα κατεβει κι εκεινο.Θα πεσει μοναχο του κατα οπως του αξιζει!

τουρκος-Πολλα λες!Δε το χωνεψες που ο πασας σε εχει τωρα στο χερι;

Σαμουηλ-Οποιος καταφροναει το θανατο ειναι πανω απο πασαδες και απο ολους τους τυραννους!!!

Γινεται το ''μπαμ'' και η σημαια κυματιζει μισοκαμενη.Τρομαχτικη σκηνη αν και νομιζω πως υπαρχουν καποια λαθακια στις λεπτομεριες της σημαιας μιας και υπηρχαν πολλες σημαιες που αναλογουσαν σε καθε πολεμαρχο.Επισης μου αρεσει πολυ και η περιγραφη απο τον Ανδρεα Φιλιππιδη, ενω και ο Φερναντο Σαντσο ειναι πολυ καλος ως Αλη Πασας σε ενα διαφορετικο ρολο απο τα απειρα σπαγγετι που εχει παιξει ως mexican bandito.

 

[ΦΖΠ1]

Οι σουλιώτες ! Εκείνο το μοιρολόι όταν σκοτώνεται ο Γκιουλέκας από τον Γκόνγκα Δράκο είναι όλα τα λεφτά ! Επίσης γελάω και με το τεράστιο καπέλλο του Παπαμηχαήλ στον Παπαφλέσσα. Σαν κινούμενο φουγάρο δεν είναι;

 

[kompostas]

Ενω για το επος του '40 δημιουργηθηκαν πολλες ταινιες στον ελληνικο κινηματογραφο, δεν εχουμε αρκετες για την απελευθερωση του εθνους απο τον τουρκικο ζυγο.Συγκεντρωσα τις παρακατω ταινιες για το 1821 και τις παραθετω με χρονολογικη σειρα. Πολυ πιθανον να υπαρχουν κι αλλες, αλλα νομιζω οτι αυτες ανηκουν στις πιο γνωστες.

Ποια θεωρειτε καλυτερη;

................................

Η δικη των δικαστων - 1974

http://www.youtube.com/watch?v=I-fCuYpy0YQ

Βασικα, η Δικη των Δικαστων δεν εχει αντικειμενο την απελευθερωση του Εθνους απο το τουρκικο ζυγο αλλα απο το βαυβαρικο ζυγο

 

[Bambinella]

Kομποστα, μπορει στην εν λογω ταινια να μη βλεπουμε μαχες Ελληνων - Τουρκων, αλλα η προσαγωγη σε δικη των οπλαρχηγων Κολοκοτρωνη και Πλαπουτα δεν μπορει να θεωρηθει ασχετη με τους αγωνες τους για το Εθνος.

 

[kompostas]

Ναι, η προσαγωγη στη δικη ειχε να κανει με αγωνα του Εθνους, οχι ομως εναντιον τουρκων οπως ειπα αλλα εναντιον βαυβαρων(γερμανων), που ηταν τοτε κυβερνητες της χωρας.

 

[Bambinella]

Αλληλενδετα ειναι αυτα και δεν μπορουμε να αγνοησουμε το ρολο του Κολοκοτρωνη στον ελληνοτουρικικο αγωνα, ειτε αυτος ο ρολος προβαλλεται αμεσα, ειτε εμμεσα μεσα στην ταινια.

Περαν ολων αυτων, η παρουσια της Δικης των δικαστων στη συγκεκριμενη δημοσκοπηση κανεναν αλλον δεν ξενισε εδω. Πηρε μαλιστα και αρκετες ψηφους.

 

[kompostas]

Γιατι, ποιον ξενισε?

 

[Bambinella]

Διαβαζοντας το ποστ Ν° 52, μαλλον εσενα θα ελεγα.

 

[kompostas]

Δεν ειπα οτι με ξενισε, μια παρατηρηση εκανα.

Αυτη η ταινια ειναi αρκετα καλη, λογικο ειναι να ψηφιστει απο πολλους.

Το μονο που δε μου αρεσε προσωπικα ειναι ο ανιαρος 10λεπτος μονολογος του Κουρκουλου στο τελος. Ευτυχως μετα ακολουθει η ατακα "Πολυζωιδης, ελευθερος"!

 

[atanasio]

Συμφωνώ με την bambinella ότι η ωραία ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη ''Η δίκη των δικαστών'', τελευταία μεγάλη παραγωγή της Φίνος Φιλμ, έχει απολύτως τη θέση της σε αυτήν τη λίστα, γιατί αποτυπώνει με ειλικρίνεια και ιστορική ακρίβεια μιαν από τις πιο μαύρες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, τη δίκη δύο μεγάλων ηρώων της Επανάστασης του 1821, που σύρονται στο δικαστήριο και στη φυλακή από κατευθυνόμενα πιόνια των Βαυαρών, δηλαδή από κέντρα εξουσίας που δεν προσέφεραν τίποτα στην Επανάσταση. Την ξαναείδα πρόσφατα και συγκλονίστηκα. Ειδικά ο μονόλογος του δικαστή Πολυζωίδη -σπουδαίος ο Νίκος Κούρκουλος στον ρόλο, αλλά και ο Νικηφόρος Νανέρης ως Τερτσέτης- στο τελευταίο δεκάλεπτο είναι σήμερα πιο επίκαιρος από ποτέ.

 

[Bambinella]

Μα νομιζω πως η παραθεση στο ποστ 52 του δικου μου αποσπασματος που λεει για τουρκικο ζυγο και η δικη σου παρατηρηση στο ιδιο ποστ, αυτο δειχνουν.

Πως θεωρεις οτι η ταινια δεν εχει θεση εδω γιατι συμφωνα με τα γραφομενα σου, δεν σχετιζεται με τον τουρκικο αλλα με τον βαυαρικο ζυγο.