1821 - Αγαπημένη Ταινία

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Ειπαμε, μια παρατηρηση εκανα, δεν ειπα οτι δεν εχει θεση εδω.

Αφου στη κατηγορια βαζετε απλα οτι ταινια εχει σχεση με το 21 ληγει το θεμα, δε θα κολησουμε εκει.
 
Εγω καταλαβα πως ηταν περισσοτερο απο μια απλη παρατηρηση, απο ενα απλο σχολιο, η απο μια απλη παρενθεση.

Ο,τι και να ηταν ομως, οφειλω να δεχτω το τελευταιο σου σχολιο, αρα το θεμα ειναι ληξαν και για μενα.
 
πως μου ξεφυγε αυτο το voting?

Σουλιωτες,γιατι ειναι πολυ hardcore..

ασχετο με την ψηφοφορια,σχετικο με το θεμα,μια και παντα κολλαει ενα μουσικο θεμα..http://www.youtube.com/watch?v=M6Xofy5BlQk
 
Ψήφισα "Σουλιώτες", επειδή θεωρώ πως είναι η πιο προσεγμένη ταινία από πολλές απόψεις. Ο "Παπαφλέσσας" είναι η πιο άρτια παραγωγή (άλλωστε βραβεύτηκε και από το κατευθυνόμενο από τη χούντα Φεστιβάλ Θεσ/νικης με το βραβείο "αρτιοτερης παραγωγής", σε ποιον άλλον, στον παραγωγό της James Paris, που είχε την εύνοια των συνταγματαρχών και του έδιναν τα πάντα για να κάνει τις ταινίες του), όμως και οι "Σουλιώτες", όντας κι αυτή μια ταινία γυρισμένη από τον ίδιο παραγωγό (James Paris), με τους μίσους ηθοποιούς και σχεδόν τους ίδιους συντελεστές του "Παπαφλέσσα", και σίγουρα ίδια κοστούμια και όπλα εποχής, είναι μία άρτια παραγωγή, ανώτερη όμως σε πολλά σημεία του "Παπαφλέσσα". Ο διευθυντής φωτογραφίας του "Παπαφλέσσα", Δημήτρης Παπακωνσταντής, σκηνοθετεί και αναλαμβάνει φυσικά και τη φωτογραφία της ταινίας, δίνοντας μια τελείως διαφορετική αισθητική στο τελικό εικονικό αποτέλεσμα. Οι σκηνες στους βράχους είναι μοναδικές όσον αφορά τη φωτογραφία, η σκηνή της μάχης του Γκιολέκα με τον Κογκα Δρακο είναι συγκλονιστική και απο πλευράς σκηνοθεσίας-φωτογραφίας, αλλά και αισθητικής. Οι ερμηνείες της Αλέκας Κατσέλη και του Γιάννη Κατράνη συγκλονιστικές, ειδικά της Κατσέλη. Φυσικά, όπως όλες οι ταινίες που αναφέρονται στην εποχή, παρέα με τις υπόλοιπες ιστορικοπατριωτικές της περιόδου(βλέπε Πόλεμος '40, Γερμανικη Κατοχή 1941-45), είναι γεμάτη στερεότυπα και είναι μία εθνικιστική προπαγάνδα (του James Paris και του καθεστώτος της χούντας), που μαζί με τον "Παπαφλεσσα" και τη "Μαντώ Μαυρογένους" γυρίστηκαν το 1971-72 για τον εορτασμό των 150 χρόνων από την "Επανάσταση του 1821". Τέλος, "Ο Αλη Πασας και η Κυρά Φροσύνη στη Λίμνη των στεναγμών" με την Ειρήνη Παππά, σίγουρα είναι ανώτερη από όλες, όμως δεν την ψηφίζω γιατι επικεντρώνεται στην ερωτική ιστορία των προσώπων και απουσιάζει πλήρως η ιστορική αναφορά στις μάχες του Αλή-Πασα εναντίων των Ελλήνων τα χρόνια πριν την "Επανάσταση" (πρέπει να αναφέρει σε μια-δυο σκηνές για μάχες του Αλή-Πασα εναντίων των Ελλήνων, αλλά αυτή η αναφορά περνάει αδιάφορα από την υπόθεση της ταινίας).

Deathshadow είπε:
Eχω ξεχασει πια ψηφισα :frypan: :bash: :points: .Παντως ηταν η ο ''Παπαφλεσσας'' η ''Οι Σουλιωτες''.
Βλεπωντας τη δευτερη ξανα λογο της ημερας μπορω να πως πως την εχω μεσα στην τριαδα με τις αγαπημενες μου (για την πρωτη δε το συζητω).

Καποια πραγματακια τα οποια βλεπωντας την απο μικρο παιδακι μου ειχαν προκαλεσει ενα δεος και ανατριχιλα:

Μετα την εκκενωση του Σουλιου η Τζαβελενα (με μια φοβερη ερμηνεια απο την Αλεκα Κατσελη) προχωρα μπροστα απο ενα τουρκο με ενα μπαουλο καλυμμενο με ενα μαυρο πανι.Εχουμε τον εξης διαλογο:

τoυρκος-Εσυ γιατι αργησες;Στασου!Αυτα που κουβαλας ειναι χρυσαφι.

Τζαβελενα-Κι απο χρυσαφι ακριβωτερα!

τουρκος-Τωρα ειναι ολα δικα μας φερτα!.....Ανοιγει το μπαουλο.

Τζαβελενα-Ο Καπεταν Λαμπρος Τζαβελας.Αν εχεις ακουστα.Αυτος ειναι.Ανατριχιλα και σεβασμος ετσι απλα!!!

Επειτα η σκηνη στο Κουγκι οπου ο μοναχος Σαμουηλ (εξαιρετικος ο Λαυρεντης Διανελος) εχει τον εξης διαλογο με τον τουρκο πριν αναψει το μπαρουτι και γινουν ολα σκορποχωρι:

τουρκος-Εδω εισαι καλογερε;Τις μπαρουτες θελουμε κι εκεινο το παλιοπανο που ανεμιζει.

Σαμουηλ-Θα κατεβει κι εκεινο.Θα πεσει μοναχο του κατα οπως του αξιζει!

τουρκος-Πολλα λες!Δε το χωνεψες που ο πασας σε εχει τωρα στο χερι;

Σαμουηλ-Οποιος καταφροναει το θανατο ειναι πανω απο πασαδες και απο ολους τους τυραννους!!!

Γινεται το ''μπαμ'' και η σημαια κυματιζει μισοκαμενη.Τρομαχτικη σκηνη αν και νομιζω πως υπαρχουν καποια λαθακια στις λεπτομεριες της σημαιας μιας και υπηρχαν πολλες σημαιες που αναλογουσαν σε καθε πολεμαρχο.Επισης μου αρεσει πολυ και η περιγραφη απο τον Ανδρεα Φιλιππιδη, ενω και ο Φερναντο Σαντσο ειναι πολυ καλος ως Αλη Πασας σε ενα διαφορετικο ρολο απο τα απειρα σπαγγετι που εχει παιξει ως mexican bandito.
Επίσης συμφωνώ απόλυτα, ειδικά η σκηνή με την Κατσέλη, είναι η κορυφαία από τις ταινίες με την συγκεκριμένη θεματολογία.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Deathshadow είπε:
Eχω ξεχασει πια ψηφισα :frypan: :bash: :points: .Παντως ηταν η ο ''Παπαφλεσσας'' η ''Οι Σουλιωτες''.
Στην εμφανιση αποτελεσματων της ψηφοφοριας, η ταινια που ψηφισαμε ειναι γραμμενη με πλαγιους χαρακτηρες για να μας θυμιζει ποια ηταν.

Ετσι ακομα κι αν ξεχασουμε που πηγε η ψηφος μας, αρκει μια ματια για να το θυμηθουμε. ;)
 
bambinella 100 είπε:
Στην εμφανιση αποτελεσματων της ψηφοφοριας, η ταινια που ψηφισαμε ειναι γραμμενη με πλαγιους χαρακτηρες για να μας θυμιζει ποια ηταν.Ετσι ακομα κι αν ξεχασουμε που πηγε η ψηφος μας, αρκει μια ματια για να το θυμηθουμε. ;)
Eυχαριστω για τη διευκρινυση Β.Β.

Ψηφισα Παπαφλεσσα αν και αγαπω περισσοτερο τους Σουλιωτες.
 
Ψήφισα τη ''Λίμνη των στεναγμών'' λόγω των ερμηνειών από την Ειρήνη Παππά και τον Τζαβαλά Καρούσο!
 
Παπαφλέσσας από μένα. Ο Παπαμιχαήλ όπως δεν τον έχουμε δει ξανά.
 
Σημερα εχει Μαντω Μαυρογενους στο Ε. Δεν βρηκα καποια αλλη στο σημερινο και το αυριανο τηλεοπτικο προγραμμα απο μια προχειρη ματια που εριξα...
 
Wally είπε:
Σημερα εχει Μαντω Μαυρογενους στο Ε. Δεν βρηκα καποια αλλη στο σημερινο και το αυριανο τηλεοπτικο προγραμμα απο μια προχειρη ματια που εριξα...
Και στη ΔΤ "Η κυρά Φροσύνη και ο Αλή Πασάς".
 
Oι περισσότερες από αυτές τις ταινίες δυστυχώς γυρίστηκαν επί επταετίας και αν και μεγάλες και φροντισμένες παραγωγές, βρίθουν εθνικιστικών στερεοτύπων για να εξυπηρετούν το καθεστώς των συνταγματαρχών.

Εκτός αυτού, είχαν πολύ μικρή δόση ακρίβειας, όχι τόσο όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα, αλλά κυρίως με την σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των ηρώων.

Βέβαια, υπάρχει και το γνωστό ντοκιμαντέρ του σκάι σχετικά με το θέμα, που είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος...

Παρόλα αυτά, επειδή λαός που ξεχνάει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει, καλό είναι η νεότερη γενιά να θυμάται το 1821 ακόμα και μέσα από αυτές τις ταινίες, παρά να μην ξέρει καθόλου τι έγινε εκείνη την περίοδο.

Αν και με την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία σήμερα με την νέα ελληνική παιδεία, πολύ φοβάμαι για το δεύτερο ενδεχόμενο.

Προσωπικά ψήφισα την ''Δίκη των δικαστών'', που αν και η μικρότερη παραγωγή σε σχέση με τις προηγούμενες, έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους.

Και βέβαια είναι και εμφανείς οι αναλογίες της ιστορίας με το χουντικό καθεστώς που στηριζόταν από την αμερικανική πολιτική.

Πάντως η αγαπημένη μου ταινία από όσες αναφέρονται σε αυτή την εποχή είναι ο ''Αστραπόγιαννος'' του Νίκου Τζίμα, βασισμένη στον θρύλο του αρματολού που στην πραγματικότητα έδρασε κάπου στα μέσα του 18ου αιώνα, αν και δεν υπάρχει στην λίστα (προφανώς επειδή μιλάει για την μετεπαναστατική περίοδο και την τύχη των αγωνιστών κι όχι για την επανάσταση).

Γυρισμένη επί χούντας και αυτή, αλλά διαφορετική από τις προαναφερθείσες.

Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από έναν ξακουστό αρματολό, τον Γιάννο ή αλλιώς Αστραπόγιαννο, που αναγκάζεται να βγει στο βουνό και να γίνει κλέφτης. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους επιστρέφει στο χωριό του με σκοπό να ζήσει μια καλύτερη ζωή με τους δικούς του. Το όνομα του έχει γίνει θρύλος και τα κατορθώματά του τραγούδια. Αλλά η μοίρα είναι σκληρή απέναντί του, όταν μάλιστα αυτή έχει την μορφή των διαβόητων, άπληστων, απάνθρωπων και αδίστακτων μεγαλοτσιφλικάδων που τα είχαν καλά με τους Τούρκους την περίοδο της Τουρκοκρατίας και τώρα τυραννούν οι ίδιοι τον λαό. Ο Γιάννος θα πολεμήσει μέχρις εσχάτων τους τσιφλικάδες και θα γίνει ήρωας με τον ηρωικό θάνατο του που θυμίζει κάθαρση αρχαίας τραγωδίας. Nεκρός, γίνεται αιτία προκειμένου οι κολίγοι να συνειδητοποιήσουν την θέση τους.

Ένα διαχρονικό, γεμάτο νόημα, αριστούργημα με εξαιρετική πλοκή και δράση, μια από τις καλύτερες ερμηνείες του Νίκου Κούρκουλου και ένα υπέροχο soundtrack από τον Μίμη Πλέσσα, στηριγμένο και σε βορειοελλαδίτικα δημοτικά τραγούδια.

Πιστεύω πως είναι μια πολύ καλή εναλλακτική πρόταση για αυτήν την ημέρα, ειδικά για όσους έχουν βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια.

Xρόνια πολλά σε όλους. :)

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Freud είπε:
Oι περισσότερες από αυτές τις ταινίες δυστυχώς γυρίστηκαν επί επταετίας και αν και μεγάλες και φροντισμένες παραγωγές, βρίθουν εθνικιστικών στερεοτύπων για να εξυπηρετούν το καθεστώς των συνταγματαρχών.Εκτός αυτού, είχαν πολύ μικρή δόση ακρίβειας, όχι τόσο όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα, αλλά κυρίως με την σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των ηρώων.

Βέβαια, υπάρχει και το γνωστό ντοκιμαντέρ του σκάι σχετικά με το θέμα, που είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος...

Παρόλα αυτά, επειδή λαός που ξεχνάει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει, καλό είναι η νεότερη γενιά να θυμάται το 1821 ακόμα και μέσα από αυτές τις ταινίες, παρά να μην ξέρει καθόλου τι έγινε εκείνη την περίοδο.

Αν και με την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία σήμερα με την νέα ελληνική παιδεία, πολύ φοβάμαι για το δεύτερο ενδεχόμενο.
"Ανακρίβειες" και στερεότυπα μπορεί να συναντήσει κανείς σε δεκάδες ιστορικές παραγωγές διαφόρων χωρών, με προεξέχουσα την δημοκρατική Αμερική. Ακόμα και αρκετές ελληνικές για το '40 π.χ.

Όμως πολλές από αυτές είναι ευτύχημα που γυρίστηκαν και μάλιστα, όπως λες, ήταν και φροντισμένες. Μια ταινία, κατά τη γνώμη μου δεν οφείλει βέβαια να είναι 100% ακριβής για πολλούς λόγους, ούτε να σε μάθει ιστορία. Μπορεί να σου δώσει απλά το ερέθισμα ή την αφορμή να μάθεις περισσότερα. Αυτά τα "περισσότερα" οφείλει να στα μάθει το σχολείο. Δυστυχώς δεν στα μαθαίνει, όμως υπάρχουν και άλλες πηγές (ευτυχώς).
 
prisma είπε:
"Ανακρίβειες" και στερεότυπα μπορεί να συναντήσει κανείς σε δεκάδες ιστορικές παραγωγές διαφόρων χωρών, με προεξέχουσα την δημοκρατική Αμερική. Ακόμα και αρκετές ελληνικές για το '40 π.χ. Όμως πολλές από αυτές είναι ευτύχημα που γυρίστηκαν και μάλιστα, όπως λες, ήταν και φροντισμένες. Μια ταινία, κατά τη γνώμη μου δεν οφείλει βέβαια να είναι 100% ακριβής για πολλούς λόγους, ούτε να σε μάθει ιστορία. Μπορεί να σου δώσει απλά το ερέθισμα ή την αφορμή να μάθεις περισσότερα. Αυτά τα "περισσότερα" οφείλει να στα μάθει το σχολείο. Δυστυχώς δεν στα μαθαίνει, όμως υπάρχουν και άλλες πηγές (ευτυχώς).
Δεν διαφωνώ σε γενικές γραμμές.
 
μια χαρα τα λεγανε οι ταινιες! [edit] off topic [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τέλος πάντων.

Ας κρατήσει ο καθένας την ερμηνεία που θέλει.

Αυτή η ημέρα συμβολίζει τον αγώνα για ελευθερία, πέρα από οποιεσδήποτε πολιτικές σκοπιμότητες.
 
tonytony είπε:
Και στη ΔΤ "Η κυρά Φροσύνη και ο Αλή Πασάς".

Ξεκίνησα να την βλέπω χθες. Δεν την είδα ως τέλους αλλά νομίζω ότι είχε μερικές εμβόλιμες σκηνές πχ στους τίτλους μια εικόνα της λίμνης των Ιωαννίνων, (υποτίθεται; δεν ξέρω αν είναι η αυθεντική) με θαλασσοπούλια και όταν ξεκινούσε ο Μουχτάρ-Μπάρκουλης για να χτυπήσει τον πασά της Αδριανούπολης κάποιες σκηνές έφιππου τουρκικού στρατού που δε νομίζω ότι ταίριαζε με την ως τότε ταινία. Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά αυτή την εικόνα αποκόμισα
 
Εγω παντως δεν ειδα τιποτα "πολιτικα μηνυματα" κρυμμενα στις Ελληνικες κινηματογραφικες ταινιες που πραγματευονται το 21...παντως εξαφανιζονται σιγα-σιγα απο τα τηλεοπτικα προγραμματα...νεα ηθη, νεοι καιροι
 
Thor είπε:
Ξεκίνησα να την βλέπω χθες. Δεν την είδα ως τέλους αλλά νομίζω ότι είχε μερικές εμβόλιμες σκηνές πχ στους τίτλους μια εικόνα της λίμνης των Ιωαννίνων, (υποτίθεται; δεν ξέρω αν είναι η αυθεντική) με θαλασσοπούλια και όταν ξεκινούσε ο Μουχτάρ-Μπάρκουλης για να χτυπήσει τον πασά της Αδριανούπολης κάποιες σκηνές έφιππου τουρκικού στρατού που δε νομίζω ότι ταίριαζε με την ως τότε ταινία. Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά αυτή την εικόνα αποκόμισα

Tο πρόσεξα και εγώ Thor. Οι σκηνές με το ιππικό ήταν από την ταινία " Οι Σουλιώτες " . Απλά τις είχαν κάνει ασπρόμαυρες για να ταιριάξουν με την ταινία του 1959.

Όσο για τα περι προπαγάνδας κλπ ποτέ δεν τα κατάλαβα. Τι θα πει εξυπηρετούσαν το καθεστώς; Υμνούσαν τον Παπαδόπουλο ή την τότε κυβέρνηση; Απλά έδειχναν κάποια πράγματα για την ελληνική επανάσταση. Λογικό να είναι και κάπως ωραιοποιημένα, αφού πρόκειται απλά για ταινίες και όχι για ιστορικές μελέτες.. Και στις ιστορικές παραγωγές άλλων χωρών, το ίδιο συμβαίνει. Μήπως οι ταινίες του Τζήμα ή πχ του Αγγελόπουλου ( και γενικά όλες οι μεταπολιτευτικές), που ασχολούνταν με ιστορικά γεγονότα ήταν αντικειμενικές;
 
[edit] εκτός θέματος / πολιτικολογίες [/edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
RIO είπε:
Μήπως οι ταινίες του Τζήμα ή πχ του Αγγελόπουλου ( και γενικά όλες οι μεταπολιτευτικές), που ασχολούνταν με ιστορικά γεγονότα ήταν αντικειμενικές;
you got a point

Τα υπόλοιπα ας μην τα αναλύσουμε, γιατί ήδη το πήγαμε μακρυά και πολλά έντιτ βλέπω στο θέμα. :supergrin:
 
Πίσω
Μπλουζα