Μαλλον το deck που ψηφιοποιησε τη κασετα ηθελε ρυθμιση στην κεφαλη. Το αριστερο καναλι ακουγεται περισσοτερο απο το δεξι. Γιαυτο λογικα δεν πιανει καλα τα πριμα.Dr. SLUMP είπε:Η ποιότητα ήχου στο 8-track ήταν απαράδεκτη ακόμα και για τότε. Γι' αυτό κυριάρχησε η γνωστή, μεταγενέστερη κασέτα.
Η καλύτερη ποιότητα που μπορείς να ακούσεις είναι περίπου τέτοια:
[video=youtube;8-mkPtO3suY]
Πας να με πείσεις να μην παρω καρτριτζοφωνο! Παντως αυριο θα μου ρθουν οι 7 κασετες με τα ρεμπέτικα...Wally είπε:Και ουσιαστικα εγκαταληφθησαν ΠΡΙΝ τις μεγαλες βελτιωσεις στα μαγνητικα μεσα οπως αυτα που ειδαμε αργοτερα στις κασετες (Chrome, Metal, Dolby κτλ)
Καλησπέρα. Μάλλον μιλάς για τα DDS κι όχι για τα DAT. Τα DDS όντως χρησιμοποιούνταν για μεταφορά δεδομένων από υπολογιστή, γι' αυτό και το όνομα (Digital Data Storage). Στην όψη είναι σαν τα DAT απλώς δεν αποθήκευαν μόνο ήχο κάτι για το οποίο τα DAT ήταν αποκλειστικά φτιαγμένα (Digital Audio Tape) και τα οποία πράγματι χρησιμοποιούνταν κυρίως σε στούντιο. Τα DAT είχαν την τιμητική τους μέχρι το 2005 (τα χρησιμοποίησα πολύ μέχρι το 2003) όταν η Sony αποφάσισε να τα καταργήσει (μια τακτική της εταιρείας που έχει εφαρμόσει κατά καιρούς και σε άλλα δικά της μέσα, βλέπε mini disc).ΦΖΠ1 είπε:Εγώ πρόλαβα κάποιες άλλες μαγνητικές κασέτες, λίγο μεγαλύτερες από δημοσιογραφικές και λίγο μικρότερες από κασετοφώνου, που με αντίστοιχα "μαγνητόφωνα" (εποχή 95) χρησιμοποιούνταν για να παίρνεις backup από δίσκους υπολογιστή. Δεν είχαν βγει ακόμα νομίζω ούτε τα CD player, πολύ περισσότερο τα recorder.
Πολύ σωστά τα λες για την εγγραφή. Το γιατί συνέβαινε αυτό το έμαθα κι εγώ πολλά χρόνια αργότερα, όταν άρχισα να ασχολούμαι με τις παλιές μπομπίνες του γραφείου. Ένα δράμα η κατάσταση.... Όσο για την "τετραπλή" εγγραφή, λογικά ήταν για εξοικονόμηση χώρου.ΦΖΠ1 είπε:H "πίσω πλευρά της κασέτας" ακουγόταν γιατί ήταν τέσσερις φορές ηχογραφημένη παράλληλα στο πλάτος της ταινίας, με "διαφορά φάσης" κατά το ένα τέταρτο του συνολικού χρόνου. Έτσι, αν η κεφαλή δεν καθόταν "ακριβώς" στο σωστό τεταρτημόριο του πλάτους, έπαιζε λίγο και το "διπλανό", που είχε διαφορά φάσης όπως είπαμε. Η μετάβαση κατά το ένα τέταρτο (δηλαδή το πήδημα σε γειτονική λωρίδα πλάτους) γινόταν με ειδικό κουμπί του κασετοφώνου. Τώρα, γιατί γραφόταν αυτή η κασέτα τέσσερις φορές, ποτέ και κανείς δεν κατάλαβε...Και τέλος, όχι μόνο Ζαχάρω-Κυπαρισσία, θα σε κάλυπτε και μέχρι την Αλεξανδρούπολη, αφού ως γνωστόν, η κασέτα αυτή ήταν ατέρμονη.