Gaming και ηλικία

[Wally]

νεκροζώντανους με τα καφέ πέδιλα και τις θαλλασί κάλτσες.

Comment of epic proportions!

 

[Metalcandyman]

Πολυ σημαντικο ειναι και η δουλεια που κανει ο καθενας και ποσο ελευθερο χρονο εχει.Εγω πχ ανοιγω 8 το μαγαζι παω το μεσημερι για φαγητο μιαμιση ωρα και μετα ξανα στο μαγαζι και κλεινω 11 το βραδυ και πολλες φορες 12.Και αυτο γεινεται 365 μερες το χρονο εκτος και αν με την καρφωσει και το κλεισω και παω θαλασσα.Γιαυτο οταν δεν κανω κατι αλλο παιζω απο της 12 το βρδυ μεχρι της 5 το πρωι κοιμαμαι κανενα τριωρο και πολυ ειναι και μετα παω στο μαγαζι ξανα.Αν ημουνα ιδιωτικος υπαληλος η δημοσιος οπως η πλοιοψηφια των μελων του forum και ειχα αργειες,αδειες,ρεπο,και κυριως σαββατοκυριακα τοτε θα επαιζα χιλιαδες ωρες παραπανω και κυριως πιο ξεκουραστες ωρες και οχι μεταμεσονυχτιες.Οταν αγαπας τα videogames παντα βρισκεις ωρα να ασχοληθεις μαζι τους.Και μιση ωρα να ειχα μονο για να παιξω θα τερματιζα ενα Golden axe που διαρκει ενα τεταρτο και θα επερνα την δοση μου.

 

[Stanfromgreece]

Εγώ πάλι, χρόνο για gaming στο σπίτι δεν έχω σχεδόν καθόλου. Από την ώρα που θα γυρίσω από τη δουλειά, μέχρι αργά το βράδυ, ασχολούμαι με την κορούλα μου και τη γυναίκα μου. Το ίδιο και στα Σαββατοκύριακα. Η κόρη μου, αν και 4ων ετών, δεν πέφτει για ύπνο πριν τις 12... οπότε μόλις πέσει εκείνη, πέφτω ξερός και εγώ... Πού και πού μόνο παίζω κανένα παιχνίδι στο smartphone, περιμένοντας στην ουρά σε κάποιο γιατρό ή σε κάποια δουλειά... Καμία φορά παίζω και όταν μπορεί να μείνω μόνος στο σπίτι...

 

[Dr. SLUMP]

Μόλις γίνει 5, κάνε της δώρο ένα NES!

 

[Vetusomaru]

Θα διαφωνίσω με τους προλαλήσαντες. Προσωπικά δεν μπορώ να ανεχτώ παιχνίδι που να τελειώνει σύντομα ή να έχει δώσει βάρος στο on-line κομμάτι του, φυσικά τα παίζω για την εμπειρία και τα αποκτώ για τη συλλογή.

Το καλό όμως με τα σύντομα παιχνίδια είναι ότι δεν καταντάνε επαναλαμβανόμενα και κουραστικά και αρκετά απ' αυτά μάλιστα κατακτούν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας και μάλιστα από την πρώτη στιγμή που θα τα πιάσουμε στα χέρια μας (όπως το Nights into Dreams, το Ghost Trick και το Kameo - Elements of Power). Αντιθέτως στα παιχνίδια που διαρκούν ατελείωτες ώρες (κυρίως τα περισσότερα rpg) δεν θα σε εντυπωσιάσουν με την πρώτη και θα πρέπει να προχωρήσεις αρκετά ώστε να τα εκτιμήσεις καλύτερα. Για παράδειγμα εγώ με το Dragon Quest ΙΧ όταν το πρωτοέπαιξα δεν μου έκανε τρελό κλικ από την πρώτη στιγμή. Μετά από από ορισμένες ώρες όμως το εκτίμησα περισσότερο και στο τέλος το αγάπησα και μ' έκανε fan της σειράς. Το ίδιο και με το Earthbound.

Μόλις γίνει 5, κάνε της δώρο ένα NES!

Εγώ πάλι στις ανηψιές μου (2 και 3 χρονών αντίστοιχα) όταν μου ζητάνε να τους βάλω να παίξουν videogames τους βάζω το Hello Kitty World στον NES emulator (που είναι στο ίδιο στυλ με το Balloon Kid από τους ίδιους δημιουργούς) ή τα mini games στο Kirby and the Amazing Mirror στο GBA μου.

 

[Captain Kal]

Λέτε τελικά να το ρίξω στα... energy drinks μήπως και ξαναβρώ την παλιά μου ζωντάνια;

Θα πρέπει να τα αγοράζουμε σε τιμές χονδρικής, με τέτοια κατανάλωση που θα κάνουμε. Για το θέμα της ηλικίας. Στα 42 υπάρχουν περίοδοι που μπορώ να ασχοληθώ και δίωρο - τρίωρο σε ένα παιχνίδι. Αλλά μετά μπορεί να κάνω και μια εβδομάδα να ξαναπαίξω. Πάντως επειδή παίζω εξομοιωτές, TBS Strategy και RPGs, είμαι καλύτερος αυτή την περίοδο, παρά όταν έπαιζα πριν 20 χρόνια. (Μέχρι και dock στο Elite κάνω συχνά - πυκνά ).

 

[SurvivalHorror]

Όλοι αυτοί που λένε"στα 30 θα παντρευτείς,θα νοικοκυρευτείς,δε θα ακούς metal,rap,rave κτλ,δε θα παίζεις πια παιχνίδια,δε θα έχεις χόμπι"και ένα σωρό άλλες μπούρδες ας κοιτάξουν πρώτα να συμβουλέψουν τον εαυτό τους.Ας αφήσουν αυτούς που θέλουνε και αγαπάνε κάτι να το συνεχίσουν.Τα video games δεν έχουν ηλικία και είναι θέμα χαρακτήρα,εφόσον δε συμβαίνει κάτι ανωτέρας βίας για το πόσο και πώς θα παίζει κάποιος.

 

[johnny19818]

Τα video games δεν έχουν ηλικία

Φυσικά και συμφωνώ.

 

[johnny19818]

Gaming και ηλικία

Τι πιστεύετε για τον εαυτό σας, θα σταματήσετε κάποια στιγμή να παίζετε βιντεοπαιχνίδια ή αν όχι τελείως θα τα ελαττώσετε πάρα πολύ; Γενικά υπήρχε (ίσως ακόμη και τώρα) ένα ταμπού στο θέμα του ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι για άτομα μέχρι κάποιας ηλικίας. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει να λένε "ολόκληρος μαντράχαλος και παίζει με ηλεκτρονικά". Εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω αυτό και δε θέλω κιόλας γιατί και μετά από 20 χρόνια που θα είμαι 50+ θα ήθελα να έχω χρόνο να ασχολούμαι με ένα από τα αγαπημένα μου χόμπι. Όσοι έχουν οικογένεια και παιδιά έχουν και μεγαλύτερη πείρα σε αυτό βέβαια και κατά πόσο προλαβαίνουν κιόλας να ασχοληθούν.

Edit: Μόλις είδα ότι έχει ανοιχτεί ήδη θέμα εδώ οπότε ας προσαρτηθεί παρακαλώ.

 

[Imgema]

Νομίζω ότι το ήδη υπάρχον θέμα έχει να κάνει με την ικανότητα, όχι την όρεξη.

Anyway, σίγουρα υπάρχει μία διαφορά γιατί όταν ήμασταν μικροί συγχωρούσαμε πολλά και μπορούσαμε και παίζαμε με χαρά τα περισσότερα games ακόμα και αν ήταν μέτρια. Επίσης είχαμε πολύ λιγότερα games αφού δεν υπήρχε internet, δεν είχαμε λεφτά και δεν ήταν τόσο πολύ mainstream/διαδεδομένα στον κοσμάκη. Οπότε οτι βρίσκαμε το λιώναμε.

Πλέον προσωπικά πολύ δύσκολα ενθουσιάζομαι με games. Ομως πιστεύω ότι δεν φταίει τόσο η ηλικία όσο το ότι έχω μπουχτίσει με τα ίδια και τα ίδια καθώς και με το γεγονός ότι τα games πλέον φτιάχνονται για όλο τον κόσμο και όχι μόνο για τους gamers, πράγμα που έχει συνέπειες στην ποιότητα και το gameplay. Αυτό αποδεικνύεται με το ότι όταν βρίσκω κάποιο game το οποίο ξεχωρίζει από την μάζα, ταιριάζει με τα γούστα μου και ο developer δεν φαίνεται να νοιάζεται για την κουτσή Μαρία (Portal 2, Dark Souls, Alien Isolation) με πιάνει πάλι αυτός ο old school ενθουσιασμός, που να ξυπνάω και να κοιμάμαι με το παιχνίδι στο μυαλό μου.

Αυτόν τον καιρό παίζω το Alien Isolation και το χαίρομαι σχεδόν όσο χαιρόμουν το Metroid 2 όταν το έπαιζα το 1991-92. Αφού επίτηδες καθυστερώ και πηγαίνω όσο πιο αργά μπορώ (που έτσι κι αλλιώς πρέπει να προσέχεις στο παιχνίδι) έτσι ώστε να κρατήσει όσο πιο πολύ γίνεται γιατί ξέρω ότι θα περάσουν πάλι μήνες μέχρι να βρεθεί κάτι που θα με ενθουσιάσει

 

[johnny19818]

Άρα λοιπόν πιστεύεις ότι και σε αρκετά χρόνια από τώρα θα συνεχίζεις να παίζεις...

 

[Imgema]

Άρα λοιπόν πιστεύεις ότι και σε αρκετά χρόνια από τώρα θα συνεχίζεις να παίζεις...

Ναι, όσο βγαίνουν games που με ενδιαφέρουν (ήδη είναι πολύ λίγα).

 

[perlastar]

Όλοι αυτοί που λένε"στα 30 θα παντρευτείς,θα νοικοκυρευτείς,δε θα ακούς metal,rap,rave κτλ,δε θα παίζεις πια παιχνίδια,δε θα έχεις χόμπι"και ένα σωρό άλλες μπούρδες ας κοιτάξουν πρώτα να συμβουλέψουν τον εαυτό τους.Ας αφήσουν αυτούς που θέλουνε και αγαπάνε κάτι να το συνεχίσουν.Τα video games δεν έχουν ηλικία και είναι θέμα χαρακτήρα,εφόσον δε συμβαίνει κάτι ανωτέρας βίας για το πόσο και πώς θα παίζει κάποιος.

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Εννοείται ότι είναι κακό το να έχει κάποιος οικογένεια και να αμελεί τις υποχρεώσεις του, π.χ να χρειάζεται κάτι το παιδί του κι αυτός να παίζει video games, αλλά πιστεύω ότι μετά τις υποχρεώσεις, έστω λίγο χρόνο μπορεί να βρει για τα ενδιαφέροντά του. Τα ενδιαφέροντα δεν πρέπει να έχουν ηλικία, και λέω δεν πρέπει γιατί δυστυχώς υπάρχει αυτή η γενική αντίληψη στην κοινωνία κι έχει περάσει σε πολλούς. Κανονικά ο κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του θα έπρεπε να ασχολείται, όποτε μπορεί, με αυτό που γουστάρει χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις. Γι'αυτό βλέπεις άτομα που στα νιάτα τους ήταν όλο ζωντάνια και με διάφορα χόμπυ, να καταλήγουν σαν άψυχα όντα συνήθως από τα 30 και μετά, περνώντας απλά μηχανικά τη ρουτίνα της ημέρας, σερνόμενοι από τη δουλειά στον καναπέ, από τον καναπέ στο τραπέζι μόνο για να φάνε, κι από το τραπέζι στο κρεβάτι. Τώρα για να το συνδυάσω με αυτό που λέει ο Johnny, συμφωνώ κι εγώ λοιπόν ότι το gaming δεν θα έπρεπε να έχει ηλικία. Το να χάσεις την όρεξή σου στο μελλον είναι φαινόμενο που συμβαίνει σε πολλούς, αλλά πιστεύω ότι αυτό πρόκειται για συνδυασμό πολλών παραγόντων, λίγο των υποχρεώσεων, λίγο των ταμπού που λένε ότι τέτοιες συνήθειες είναι παιδικές/νεανικές, κι όχι για ώριμους ενήλικες, λίγο εξαιτίας της υγείας που όσο να'ναι πέφτει από μία ηλικία και μετά, και λίγο του τι κυκλοφορεί στην αγορά από παιχνίδια κι αν φαίνονται ενδιαφέροντα.

Προσωπικά δεν μπορώ να προβλέψω τη συχνότητα με την οποία θα παίζω στο μέλλον σε σχέση με τώρα, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν θα σταματήσω ποτέ εντελώς να παίζω, αν φυσικά συνεχίζουν να βγαίνουν παιχνίδια που τα θεωρώ ενδιαφέροντα. Αυτό ισχύει και για άλλες μου συνήθειες, που πάλι μπορεί στο μέλλον λόγω υποχρεώσεων να αναγκαστώ να τις περιορίσω, αλλά ποτέ δεν θα τις απαρνηθώ. Τι σημαίνει παιδική-ανώριμη συνήθεια και ποιός το ορίζει αυτό; Δηλαδή το να κάθεσαι σαν να σε έχει τοποθετήσει γερανός σε μία πολυθρόνα, βλέποντας μπροστά σου με τις ώρες τηλεόραση με το βλέμμα αποβλακωμένου βοδιού θεωρείται ενήλικη, ώριμη συνήθεια; Γι'αυτό λοιπόν, πράγματα που θεωρούνται περίεργα από μία ηλικία και μετά, αλλά αρέσουν σε μένα, όπως τα games (και ειδικά τα murder mysteries που τους έχω αδυναμία και θα μπορούσα να εξιχνιάζω εγκλήματα με τις ώρες!), η μέταλ και ροκ μουσική, και το ενδιαφέρον μου για τα επιτραπέζια κι άλλα παιχνίδια της παιδικής ηλικίας, δεν θα τα χάσω ποτέ.

 

[vasilas432]

Πολυ απλά μου φαίνεται αδιανόητο μετα απο χρόνια να μην ασχολούμαι καθόλου με games εφ'οσον ασχολούμαι απο τότε που ήμουν 6. Μπορεί να μην έχω χρόνο, μπορει να ειμαι πεθαμένος στη δουλειά ή να βαριέμαι περισσότερο αλλά παιχνιδια μικρής διάρκειας όπως ειναι τα περισσότερα ρετρό πάντα θα τα απολαμβάνω και θα ρουφάω την εμπειρία της μίας ώρας! Είτε είναι Sonic, είτε Micro machines είτε Donkey Kong ή Cadillacs & Dinosaurs ή waverace

 

[Vetusomaru]

Θέλω να δω τον εαυτό μου στα γεράματα να εξακολουθεί να παίζει video games και να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα gaming στην νέα γενία α λα Cranky Kong. Θα είμαι ο πιο cool παππούς.

 

[divined]

και εγώ πιστεύω ότι θα παίζω μέχρι να βαθειά γεράματα. Η καλύτερη πρόληψη κατά του Αλζχαϊμερ!!

 

[Alucard]

Είναι πλέον πολύ αργά για να σταματήσω να παίζω.

 

[Rygar]

Είναι πλέον πολύ αργά για να σταματήσω να παίζω.

Ενα από τα καλύτερα σχόλια που έχω διαβάσει στο ρετρομάνιαξ και με εκφράζει 100%.

 

[aims]

για παντα gamers..χωρις συζητηση!

 

[milntov]

Eγω παντως ειδικα το retrogaming δεν το σταματαω με τιποτα.Για μενα τωρα ειναι η πιο απιστευτη εποχη για retro gaming.Εχω τις αυθεντικες κονσολες και ολα τα παιχνιδια σε κασετες που με ενδιαφερουν και το σημαντικοτερο ειναι οτι καταφερα και βρηκα τις crt τηλεορασεις που ηθελα.

Εδω ακομα δεν το πιστευω οτι εχω στο σπιτι τα arcades της δεκαετιας του 90 - 80 μεσω emulator στην αυθεντικη τους απεικονιση στο 100% οπως την δεκαετια του 90-80.Eιναι ακριβως σαν εχω ολες τις εκατονταδες πλακετες των arcades συνδεδεμενες στην ποιοτικη crt τηλεοραση μου και με vga σε scart rgb σημα παρακαλω για απιστευτη απεικονιση.Χθες το βραδυ πχ επαιζα τα golden axe - outrun - asterix - alien vs predator στο mame απο το pc στην 21" crt tv sony trinitron με σημα vga σε rgb scart στην αυθεντικη τους αναλυση στα 60hz και επιλογη χρωματος πιο χαμηλα στα 16 bit αντι στα 32 bit για καλυτερο contrast χρωματων στην συγκεκριμενη crt και δεν πιστευα στα ματια μου ποσο απιστευτα και ομως αληθινα εδειχναν τα 2d παιχνιδια.Τα γραφικα τους ειναι κατι το απιστευτο για μενα που δεν περιγραφεται με λεξεις.Παντως ουτε την δεκαετια του 90 δεν ημουν τοσο πολυ ενθουσιασμενος μιας και δεν ειχα ολα τα arcades και τοσα παιχνιδια που εχω σημερα στις αυθεντικες κονσολες.

Το πιο απιστευτο παντως ειναι οτι εχω ολα τα arcades της δεκαετιας 80-90 που επαιζα μικρος.Ενα ονειρο που εγινε πραγματικοτητα και αντε τωρα μετα απο τοσα χρονια να σταματησω να παιζω retro games