Λορένα
RetroNuts!
- Joined
- 21 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 1.607
- Αντιδράσεις
- 326
Πολλά λεγονται για anime και για manga. Π.χ. ποιο ειναι το καλυτερο, ποιο έχει την καλύτερη ανάλυση, ποιο το καλυτερο τέλος, και πάει λεγοντας.
Ποιο όμως ειναι πραγματι το καλυτερο?
Ας αναλύσουμε τις περιπτώσεις..
anime: Το δυνατότερο ατου, στο anime ειναι το γεγονός, πως έχουμε τις φωνές του Παυλίδη, και Καρρά. Βάλε και το γεγονός, πως βλέπεις κινούμενο σχέδιο, και όχι φιγουρες ζωγραφισμένες απλά σε ένα χαρτί, και δεν σου μενει για πολύ η απορία.
Επισης: Η ιδέα μου, ειναι, ή όχι, πως οι περισσότερες Τερρυκιές, δηλωνουν ερωτευμενες με το anime; Μήπως γιατι, όλο το anime ειναι φτιαγμενο για τον Τερρυ; (και για τον Άντονυ), και αφηνει απ' εξω τον Άλμπερτ, αφου δεν κανει νύξη για το ενδιαφέρον του για την καντυ;
και για να ειμαστε πιο συγκεκριμενοι: οι ερωτικές σκηνές με τον Τερρυ!!!
1η. Στο κολλεγιο, που ανθιζει η αγαπη τους, με τα επεισόδια, από την γνωριμια των δυο παιδιων, μεχρι την στιγμη που γκρεμοτσακιζεται η καντυ απο τα σκαλια (σούπερ ρομαντικο), με την υπεροχη φωνή του Παυλιδη, κανουν αυτά τα επεισόδια, τα πιο ερωτικά.
Μετα, μας τα χαλαει, με εκεινον τον άσχετο, που πηρε την φωνη του Τερρυ!
Αν παραβλέψεις την αλλαγμένη φωνή (λιγακι αδύνατο), η αμέσως επομενη, υπεροχη σκηνη, ειναι στον ζωολογικό κηπο, που τσακωνονται για τον Άντονυ.
Επομενη σκηνη, στην γιορτη του Μαη, που μας αφηνει όμως αποτομα, αφου τελειωνει με έναν και μοναδικό χορο.
Οι διακοπές στην Σκωτία, με την φωτιά στο αναμμενο τζακι, εξισσου υπεροχες. Ειδικά η συγκεκριμενη με το τζακι, και η άλλη με τις σκαλες, ειναι και οι καλυτερες.
Την σκηνη όμως με το άλογο, προτιμω να την ακουσω στα γιαπωνεζικα, γιατι δεν αντεχω αυτό το "Έεεεελα καντυ". Πως καταφερανε και το ξενερωσανε έτσι απορώ!! Με πιάνουν τα νευρα, και που το ακούω!
Μας αποζημιώνει όμως αμεσως στην επομενη, που της δενει το χερι, και τις ατακες, που ανταλλασουν. Και εδω, υπαρχει σπίθα μεταξυ τους.
Και.. τελος, το περιβόητο φιλι, που ήταν πραγματι υπεροχο, αλλά στο anime, ήρθε καπως αποτομα, και στο ξεκαρφωτο. Η ιδανική στιγμη (πιστευω) για το anime θα ήταν, στο τζακι.
2η. Βασικά, δεν υπαρχει δευτερη! Γιατι με το που φευγει η καντυ, απο το κολλεγιο, ειδατε εσεις ερωτικές σκηνές, που δεν πρόσεξα εγώ;
Στο τρέξιμο ειναι, να τον προλαβει, και όλο της ξεφευγει. Γενικά, όλο το anime μετά το κολλεγιο, το μονο που κανει, ειναι να κρατιεται απο την αναμνηση του Τερρυ, που πλεον φανταζει ιδανικη, και να βρισκεται, σε μια διαρκη προσπαθεια αναζητησης του, και μια εξισσου, σειρά απο αποτυχιες να τον πετυχει. Και όταν επιτέλους τον βρίσκει, μετανιωνει την ώρα και την στιγμη, που τον βρήκε!!
Για τον Άλμπερτ, εκτος απο ενα σχεδον αδελφικό ενδιαφερον, δεν λεει και πολλα. Εξ' ου και μια κοπελα, (θυμαμαι) ρωτησε στο youtube (βλεποντας προφανως μόνο το anime) πότε τεθηκε θεμα ειδυλλιου μεταξύ Άλμπερτ-Καντυ, γιατι η ίδια δεν καταλαβε τιποτα!
manga: Εδω δεν έχουμε κινουμενο σχεδιο. Και ούτε υπεροχα μάτια (μαλλον μουτζουρωμενα δειχνουν). Έχουμε όμως, υπεροχες φιγουρες.
Εκτος της καντυ, που μου φαινεται πως δειχνει ωραιότερη στο anime, και του Άλμπερτ, που ειναι και στα δύο κούκλος, στο manga, όλοι οι υπόλοιποι, ειναι θεοί!!!!!!!!!
Για ποιον να πρωτοπεις! Για τον Άρτσι! Τον εχετε δει, τι κούκλος είναι στο manga; Ή για τον θεο! Τερρυ! Τον ερωτευεσαι, και μονο που τον βλέπεις. Εξ' ου και υπηρξα καποτε Τερρυκιά!
Οι ερωτικές σκηνές τωρα:
1η. Στο κολλεγιο, απο την στιγμη που συναντιωνται, μεχρι και την στιγμη που φευγουν, ειναι ΟΛΟ μια ερωτική σκηνη! Και τι δεν έχει! Όλα τα έχει! Και στα δινει όλα μαζεμενα. Τόσο, που απορω με μερικές απο εδώ μεσα (ονοματα δεν λεμε), δηλωνουν πως δεν έχουν δει το μανγκα. Δεν ξερουν τι χανουν! Ειδικά οι Τερρυκιές να δουν μονο αυτό! Το κολλεγιο!
Επαναλαμβανονται και εδω οι πρωτες συναντησεις, οι σκάλλες, ο ζωολογικός κήπος, και... η γιορτή του Μαη! Τι γιορτή ήταν αυτή! Το Νο 23 του περιοδικού, υπήρξε και το πιο αγαπημενο μου. Τι να πρωτοπεί κανεις! Τον χορό, το φιλί, η βολτα μετά; το δεσιμο στο χερι; το τελος του χορού;
Και οι διακοπές στην Σκωτία, που και εδώ έχουμε το τζάκι, καθώς και δεύτερο φιλί.
2η. Με το που φεύγει ο Τέρρυ, έρχεται ο Άλμπερτ. Παρότι, τα πράγματα δεν ειναι και τόσο ξεκάθαρα όσο με τον Τέρρυ, και εδω όμως υπαρχει ένα ξεκαθαρο ενδιαφερον. Ο Άλμπερτ δειχνει να στεναχωριεται που θα γινει καλά, και θα πρεπει να φυγει απο την καντυ, στεναχωριεται που εκεινη παει να βρει τον Τερρυ. Την φροντιζει όταν γυριζει άρρωστη, και.. την φροντιζει γενικώς!
Ας μην ξεχνάμε, οι Ιαπωνες δεν ειναι και τόσο ξεκαθαροι στα συναισθηματα τους. Πολλά εννοουνται, και λιγα λεγονται..
και τελος, εχουμε το, τέλος της ιστοριας, που μας αποζημιώνει με τον καλυτερο δυνατό τρόπο. Χανουμε μεν τον Τερρυ, αλλά εχουμε τον Άλμπερτ, που δεν μας πεφτει καθόλου λίγος. Απαντιας, διαπιστωνουμε, πως αυτό που παντα ψαχναμε, βρισκοταν όλον αυτό τον καιρό μπροστά μας.
Τελος ειναι όλο το συναισθημα που έχει το μανγκα, καθως μενει μονο στην ιστορια, χωρις ασχετα στοιχεια.
Φταιω εγώ μετά που λατρευω το μανγκα;
Ποιο όμως ειναι πραγματι το καλυτερο?
Ας αναλύσουμε τις περιπτώσεις..
anime: Το δυνατότερο ατου, στο anime ειναι το γεγονός, πως έχουμε τις φωνές του Παυλίδη, και Καρρά. Βάλε και το γεγονός, πως βλέπεις κινούμενο σχέδιο, και όχι φιγουρες ζωγραφισμένες απλά σε ένα χαρτί, και δεν σου μενει για πολύ η απορία.
Επισης: Η ιδέα μου, ειναι, ή όχι, πως οι περισσότερες Τερρυκιές, δηλωνουν ερωτευμενες με το anime; Μήπως γιατι, όλο το anime ειναι φτιαγμενο για τον Τερρυ; (και για τον Άντονυ), και αφηνει απ' εξω τον Άλμπερτ, αφου δεν κανει νύξη για το ενδιαφέρον του για την καντυ;
και για να ειμαστε πιο συγκεκριμενοι: οι ερωτικές σκηνές με τον Τερρυ!!!
1η. Στο κολλεγιο, που ανθιζει η αγαπη τους, με τα επεισόδια, από την γνωριμια των δυο παιδιων, μεχρι την στιγμη που γκρεμοτσακιζεται η καντυ απο τα σκαλια (σούπερ ρομαντικο), με την υπεροχη φωνή του Παυλιδη, κανουν αυτά τα επεισόδια, τα πιο ερωτικά.
Μετα, μας τα χαλαει, με εκεινον τον άσχετο, που πηρε την φωνη του Τερρυ!
Αν παραβλέψεις την αλλαγμένη φωνή (λιγακι αδύνατο), η αμέσως επομενη, υπεροχη σκηνη, ειναι στον ζωολογικό κηπο, που τσακωνονται για τον Άντονυ.
Επομενη σκηνη, στην γιορτη του Μαη, που μας αφηνει όμως αποτομα, αφου τελειωνει με έναν και μοναδικό χορο.
Οι διακοπές στην Σκωτία, με την φωτιά στο αναμμενο τζακι, εξισσου υπεροχες. Ειδικά η συγκεκριμενη με το τζακι, και η άλλη με τις σκαλες, ειναι και οι καλυτερες.
Την σκηνη όμως με το άλογο, προτιμω να την ακουσω στα γιαπωνεζικα, γιατι δεν αντεχω αυτό το "Έεεεελα καντυ". Πως καταφερανε και το ξενερωσανε έτσι απορώ!! Με πιάνουν τα νευρα, και που το ακούω!
Μας αποζημιώνει όμως αμεσως στην επομενη, που της δενει το χερι, και τις ατακες, που ανταλλασουν. Και εδω, υπαρχει σπίθα μεταξυ τους.
Και.. τελος, το περιβόητο φιλι, που ήταν πραγματι υπεροχο, αλλά στο anime, ήρθε καπως αποτομα, και στο ξεκαρφωτο. Η ιδανική στιγμη (πιστευω) για το anime θα ήταν, στο τζακι.
2η. Βασικά, δεν υπαρχει δευτερη! Γιατι με το που φευγει η καντυ, απο το κολλεγιο, ειδατε εσεις ερωτικές σκηνές, που δεν πρόσεξα εγώ;
Στο τρέξιμο ειναι, να τον προλαβει, και όλο της ξεφευγει. Γενικά, όλο το anime μετά το κολλεγιο, το μονο που κανει, ειναι να κρατιεται απο την αναμνηση του Τερρυ, που πλεον φανταζει ιδανικη, και να βρισκεται, σε μια διαρκη προσπαθεια αναζητησης του, και μια εξισσου, σειρά απο αποτυχιες να τον πετυχει. Και όταν επιτέλους τον βρίσκει, μετανιωνει την ώρα και την στιγμη, που τον βρήκε!!
Για τον Άλμπερτ, εκτος απο ενα σχεδον αδελφικό ενδιαφερον, δεν λεει και πολλα. Εξ' ου και μια κοπελα, (θυμαμαι) ρωτησε στο youtube (βλεποντας προφανως μόνο το anime) πότε τεθηκε θεμα ειδυλλιου μεταξύ Άλμπερτ-Καντυ, γιατι η ίδια δεν καταλαβε τιποτα!
manga: Εδω δεν έχουμε κινουμενο σχεδιο. Και ούτε υπεροχα μάτια (μαλλον μουτζουρωμενα δειχνουν). Έχουμε όμως, υπεροχες φιγουρες.
Εκτος της καντυ, που μου φαινεται πως δειχνει ωραιότερη στο anime, και του Άλμπερτ, που ειναι και στα δύο κούκλος, στο manga, όλοι οι υπόλοιποι, ειναι θεοί!!!!!!!!!
Για ποιον να πρωτοπεις! Για τον Άρτσι! Τον εχετε δει, τι κούκλος είναι στο manga; Ή για τον θεο! Τερρυ! Τον ερωτευεσαι, και μονο που τον βλέπεις. Εξ' ου και υπηρξα καποτε Τερρυκιά!
Οι ερωτικές σκηνές τωρα:
1η. Στο κολλεγιο, απο την στιγμη που συναντιωνται, μεχρι και την στιγμη που φευγουν, ειναι ΟΛΟ μια ερωτική σκηνη! Και τι δεν έχει! Όλα τα έχει! Και στα δινει όλα μαζεμενα. Τόσο, που απορω με μερικές απο εδώ μεσα (ονοματα δεν λεμε), δηλωνουν πως δεν έχουν δει το μανγκα. Δεν ξερουν τι χανουν! Ειδικά οι Τερρυκιές να δουν μονο αυτό! Το κολλεγιο!
Επαναλαμβανονται και εδω οι πρωτες συναντησεις, οι σκάλλες, ο ζωολογικός κήπος, και... η γιορτή του Μαη! Τι γιορτή ήταν αυτή! Το Νο 23 του περιοδικού, υπήρξε και το πιο αγαπημενο μου. Τι να πρωτοπεί κανεις! Τον χορό, το φιλί, η βολτα μετά; το δεσιμο στο χερι; το τελος του χορού;
Και οι διακοπές στην Σκωτία, που και εδώ έχουμε το τζάκι, καθώς και δεύτερο φιλί.
2η. Με το που φεύγει ο Τέρρυ, έρχεται ο Άλμπερτ. Παρότι, τα πράγματα δεν ειναι και τόσο ξεκάθαρα όσο με τον Τέρρυ, και εδω όμως υπαρχει ένα ξεκαθαρο ενδιαφερον. Ο Άλμπερτ δειχνει να στεναχωριεται που θα γινει καλά, και θα πρεπει να φυγει απο την καντυ, στεναχωριεται που εκεινη παει να βρει τον Τερρυ. Την φροντιζει όταν γυριζει άρρωστη, και.. την φροντιζει γενικώς!
Ας μην ξεχνάμε, οι Ιαπωνες δεν ειναι και τόσο ξεκαθαροι στα συναισθηματα τους. Πολλά εννοουνται, και λιγα λεγονται..
και τελος, εχουμε το, τέλος της ιστοριας, που μας αποζημιώνει με τον καλυτερο δυνατό τρόπο. Χανουμε μεν τον Τερρυ, αλλά εχουμε τον Άλμπερτ, που δεν μας πεφτει καθόλου λίγος. Απαντιας, διαπιστωνουμε, πως αυτό που παντα ψαχναμε, βρισκοταν όλον αυτό τον καιρό μπροστά μας.
Τελος ειναι όλο το συναισθημα που έχει το μανγκα, καθως μενει μονο στην ιστορια, χωρις ασχετα στοιχεια.
Φταιω εγώ μετά που λατρευω το μανγκα;
Αυτο το πολυ εικονα με λιγα λογια με κουραζει, γιατι ουτε την εικονα ευχαριστιεμαι, γιατι αν θυμασαι και παλι τα παραμυθια ειχαν πανεμορφες προσεγμενες εικονες σαν πινακες ζωγραφικης, ουτε τα λογακια, γιατι ειναι πολυ λιγα και δεν με ικανοποιουν!
