Editorial
Πριν από μερικά χρόνια, είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο, μια εξομολόγηση του συγγραφέα, ο οποίος απεκάλυπτε στο πεινασμένο κοινό του, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος εφιάλτης από το άσπρο χαρτί. Τις τελευταίες μέρες συνειδητοποίησα πόσο δίκιο έχει. Ειδικά όταν το μυαλό σου είναι γεμάτο από ιδέες και εικόνες, οι οποίες σε τρώνε, προσπαθώντας να βρουν το δρόμο για την επιφάνεια, να μπορέσουν να αποτυπωθούν στο χαρτί πριν πεθάνουν. Η κατάσταση γίνεται αποτρόπαια, όταν μαζί με τις ιδέες που μπορούν να τυπωθούν, κυκλοφορούν στο μυαλό σου και σκέψεις που δεν πρέπει να δουν το φως της μέρας. Φαντάσματα που στοιχειώνουν τις μέρες και τις νύχτες σου. Τι κάνεις; παίρνεις ένα χαρτί και προσπαθείς να βάλεις τον εαυτό σου σε μια σειρά, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουν να μπουν σε μια τάξη και τα ζωάκια που σου τρώνε το μυαλό. Και μαυρίζεις χαρτιά και οθόνες υπολογιστών, αναζητώντας το κλειδί που μπορεί να κλειδώσει τον πόνο στα πιο βαθιά μπουντρούμια. Ενώ τελικά αυτό που συμβαίνει είναι να κλειδώσεις τον εαυτό σου, αφήνοντας τα ζωάκια ελεύθερα. Και όσο περνάει ο καιρός, τα γράμματα δεν γίνονται πιο μαύρα, αλλά γίνεται η σελίδα πιο λευκή. Ξέρω ότι απορείτε με αυτά που διαβάζετε.
Δεν έχουν σχέση με αυτά που σας είχα συνηθίσει. Από την άλλη όμως κι εγώ δεν αντιμετωπίζω πια καταστάσεις σχετικές με αυτά που είχα συνηθίσει. Επιτρέψτε μου λοιπόν γιʼ αυτό τον μήνα να λοξοδρομήσω. Στο κάτω - κάτω, θα είμαστε αρκετό καιρό ακόμα μαζί, και θα ξανακάνουμε πλάκα. Στο τεύχος που διαβάζετε, θα βρείτε, εκτός των άλλων και μια παρουσίαση του "Kobe Bryant's NBA Courtside". Δεν θα το υπερηφανευτούμε αλλά έχουμε την εντύπωση πως για άλλη μια φορά, είμαστε οι πρώτοι που το παρουσιάζουμε. Μην σας καθυστερώ όμως άλλο, είμαι σίγουρος ότι ανυπομονείτε να διαβάσετε το τεύχος. Μέχρι τον επόμενο μήνα που θα έχουμε μια αναλυτικότατη παρουσίαση αυτών που θα δούμε στην έκθεση Ε3 που θα γίνει στην Ατλάντα των Η.Π.Α, μην ξεχνάτε: Προσέχετε ποιον εμπιστεύεστε.
Ηλίας Κούκουτσας, Αρχισυντάκτης
Υ.Γ. 1 Το βιβλίο που περιέχει την φράση πάνω στην οποία χτίστηκε το Editorial, είναι το Dark Half (Ελλ. Μετ: Το Πρόσωπο του Φόβου) του Steven King .
Υ.Γ. 2 Παίξαμε και το Mission Impossible, αλλά δεν θα σας κάνουμε φιγούρα.
Περιεχόμενα
Nintendo World Νέα
H συνέχεια του Star Fox 64
Superman 64
Prince of Persia 3D
South Park από την Acclaim
Space Circus
Tokyo Game Show 98
Looney Toons Space Race
Ματιές στο μέλλον: Τα τελευταία νέα από τον μαγικό κόσμο της Nintendo
GT64
ISS 98
Mission Impossible
Nintendo World Arena: Τα παιχνίδια που είδαμε, αξιολογήσαμε και ολοκληρώσαμε!
Review N64: G.A.S.P. Fighters Nextream (
52%)
Review N64: Quake 64 (
79%)
Review N64: Kobe Bryant In NBA Courtside (
93%)
Review N64: Bomberman 64 (
71%)
Review N64: Wetrix (
78%)
Review N64: Mortal Kombat Trilogy (
34%)
Review N64: Aero Gauge (
86%)
Review GB: Yoshiʼs Cookie (
90%)
Review GB: Mystical Ninja (
73%)
Review SNES: Mortal Kombat 3 (
87%)
Πώς να… κάνετε τη ζωή σας ευκολότερη
N64: Snowboard Kids
Διαγωνισμός
Οι αναγνώστες μπορούσαν να κερδίσουν τρεις παιχνιδομηχανές Ν64 και 10 αντίτυπα του παιχνιδιού Kobe Bryant In NBA Courtside εάν αντιστοιχούσαν 6 ονόματα παικτών του NBA με τις αντίστοιχες φωτογραφίες τους.
Tips Extra Πονηρά κολπάκια για παιχνίδια σε N64, SNES και Gameboy.
Αλληλογραφία
Μικρές Αγγελίες
Nintendo World Νέα
H συνέχεια του Star Fox 64
Ο Shigeru Miyamoto έχει απορρίψει την ιδέα να δημιουργήσει μία συνέχεια του Star Fox 64. Αν και οι φήμες υπήρχαν πάντα για την πιθανή συνέχεια των περιπετειών του Fox Mcloud και των φίλων του, με πρόσφατες δηλώσεις της Nintendo οι φήμες αυτές έχουν σταματήσει. Ο Miyamoto πιστεύει ότι κατόρθωσε να πετύχει ότι ήθελε με την έκδοση του παιχνιδιού για Ν64.
Superman 64
Προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στην έκθεση Ε3 το Μάιο στην Ατλάντα, το Superman 64 βασίζεται περισσότερο στη σειρά των κινουμένων σχεδίων της τηλεόρασης, παρά στις κινηματογραφικές ταινίες με τον Christopher Reeves. Όπως πάντα, ο Superman πρέπει να σώσει το κόσμο από τον διαβολικό Lex Luthor, o οποίος έχει κατασκευάσει ένα όπλο-θηρίο ικανό για μαζική καταστροφή. Σε ένα από τα επόμενα τεύχη θα σας παρουσιάσουμε περισσότερα στοιχεία.
Prince of Persia 3D
Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που το τρίτο παιχνίδι μιας σειράς δεν αποτελεί απομίμηση των δύο προηγούμενων. Ο Jordan Mechner, ο εγκέφαλος πίσω από τα Prince of Persia αποφάσισε να προσθέσει την τρίτη διάσταση στο παιχνίδι και να δώσει μια νέα γοητεία στο παιχνίδι. Κεντρικός ήρωας θα είναι ο πρίγκιπας που εκτός από σπαθιά, αυτή τη φορά έχει και τόξα στη διάθεση του. Αν θυμάστε στα Prince of Persia 1 και 2, ο πρίγκιπας είχε κατορθώσει να ξεπεράσει τις δυσκολίες, να κατατροπώσει τον Σουλτάνο και να παντρευτεί την όμορφη (και άσχημη να ήταν...) πριγκίπισσα. Στο τρίτο μέρος, εμφανίζεται ο αδελφός του Σουλτάνου με σκοπό να δώσει ένα τέλος στην όμορφη συζυγική ζωή του ζευγαριού. Ο χειρισμός θα είναι περισσότερο βελτιωμένος από τα δύο προηγούμενα, ενώ θα υπάρχουν πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες. Τα γραφικά τόσο των ηρώων όσο και των τοποθεσιών είναι φανταστικά και ατμοσφαιρικά. Επίσης, έχουν προστεθεί μάχες με τέρατα και δαίμονες. Οι γρίφοι βέβαια δεν θα λείπουν, καθιστώντας έτσι το παιχνίδι έναν από τους πιο πολυαναμενόμενους τίτλους (ίσως) της φετινής χρονιάς. Όταν θα έρθει και στη χώρα μας θα του δείξουμε του Σουλτάνου!!!
South Park από την Acclaim
Η προγραμματιστική ομάδα της Acclaim έχει αποκτήσει την επίσημη άδεια για την κυκλοφορία του φανταστικού κάρτουνίστικου παιχνιδιού με τον τίτλο "South Park" και για το Bust A Move 2 της Taito για το Ν64. Το πως θα καταφέρει η εταιρεία να μετατρέψει το ώριμο και διασκεδαστικό South Park στις απαιτήσεις του Ν64 είναι άγνωστο. Μέχρι το 1999 όμως, έχει αρκετό χρόνο για να τα καταφέρει.
Review N64: Kobe Bryant In NBA Courtside (όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό. To συγκεκριμένο review δεν είναι απευθείας μετάφραση του αγγλικού περιοδικού N64 Magazine, το οποίο είχε βαθμολογήσει το παιχνίδι με 90%)
Η εισαγωγή του παιχνιδιού είναι μικρή σε διάρκεια αλλά δείχνει με τον καλύτερο τρόπο τι θα επακολουθήσει. Οι προγραμματιστές της Nintendo αντί να βιντεοσκοπήσουν τους πραγματικούς αστέρες του NBA σε θεαματικές φάσεις, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν για εισαγωγή τους παίκτες που έχουν σχεδιάσει σε παρόμοιες στιγμές. Τα καρφώματα, οι τριπλές. τα λέη απ, και οι πονηρές πάσες που θα δείτε στην εισαγωγή, είναι όλα μέρος του παιχνιδιού. Το μόνο, ίσως, μειονέκτημα της εισαγωγής είναι ότι ο παίκτης που τα εκτελεί όλα αυτά, είναι κάθε φορά ο ίδιος! Ένας μελαμψός τύπος με γένια (λέτε να είναι κανένας παιχταράς και να μην τον γνώρισα) στον οποίο καταλήγουν όλες οι πάσες. Μετά τη σύντομη αλλά εντυπωσιακή εισαγωγή, εμφανίζεται το κυρίως μενού των επιλογών απ' όπου μπορείτε να δείτε τα στατιστικά των ομάδων ή των παικτών, να τροποποιήσετε κάποιες ρυθμίσεις ή να παίξετε φιλικό με μια ομάδα που θα ελέγχει η C.P.U. Ωστόσο, οι επιλογές που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον σας θα είναι τα Play-Off και το Season: Στα Play-off υπάρχουν συνολικά οκτώ ομάδες από κάθε division (ανατολή - δύση) που αγωνίζονται για την κατάκτηση του τροπαίου. Στην επιλογή Season τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα και περισσότερο χρονοβόρα. Ο μέγιστος αριθμός παιχνιδιών που μπορείτε να παίξετε είναι 82, ενώ ο ελάχιστος αριθμός είναι 13 ή 14. To NBA Courtside συμπεριλαμβάνει και τις 29 ομάδες του επαγγελματικού πρωταθλήματος που χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες, με όλα τα γνωστά ονόματα της καλαθοσφαίρισης. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο, οι προγραμματιστές της Nintendo έχουν φροντίσει για την παραμικρή λεπτομέρεια. Οι διαστάσεις του γηπέδου σε σχέση με τις διαστάσεις των παικτών είναι κανονικές και δεν θα δείτε περίεργα φαινόμενα όπως στο NBA Pro '98. Η απεικόνιση των γηπέδων είναι φανταστική και ο σχεδιασμός τους έχει βασιστεί πάνω στα πραγματικά γήπεδα της Αμερικής. Για παράδειγμα το έμβλημα των Chicago Bulls στο κέντρο του γηπέδου είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητο. Επίσης, οι προβολείς που αντανακλούν πάνω στην επιφάνεια του γηπέδου προσθέτει μια ρεαλιστικότητα στο παιχνίδι. Το πλήθος στις εξέδρες, ωστόσο, θα μπορούσε να υποστεί ορισμένες βελτιώσεις αφού δεν απεικονίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η λεπτομέρεια στη σχεδίαση των παικτών είναι πολύ καλή, ενώ οι αντιδράσεις τους μέσα στον αγώνα είναι άνευ προηγουμένου. Έχετε δει ποτέ τον παίκτη σας να εκτελεί βολές και τα πρόσωπα των υπολοίπων παικτών να ακολουθούν την τροχιά της μπάλας; Πολλοί ίσως να μην το προσέξουν αυτό το γεγονός, αλλά μην ξεχνάτε πως οι λεπτομέρειες κάνουν τα παιχνίδια να ξεχωρίζουν. Πέρα απ' όλα αυτά, το καλύτερο χαρακτηριστικό του NBA Courtside είναι οι αντιδράσεις και οι κινήσεις των παικτών. Οι παίκτες εκτελούν όλες τις κινήσεις. Ακούγεται αδύνατο αλλά δεν είναι! Πραγματοποιούν φανταστικά καρφώματα, κάνουν τριπλές πίσω από την πλάτη (reverse) ή κάτω από τα πόδια ή ακόμα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν με την πλάτη τον αμυντικό παίκτη! Βέβαια υπάρχουν ραβέρσες και άλεη ουπ (δηλαδή όταν καρφώνετε έπειτα από πάσα στον αέρα). Υπάρχει μεγάλη ποικιλία καρφωμάτων πού, ευτυχώς, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δεν νομίζω να έχει ξεχάσει κανένας τις παρωδίες αθλητικών παιχνιδιών που έδειχναν τους παίκτες να περιστρέφονται δεκαπέντε φορές στον αέρα πριν καρφώσουν τη μπάλα στο καλάθι; Στην άμυνα τα πράγματα είναι εξίσου συναρπαστικά με τους αμυντικούς σας παίκτες να ρίχνουν τάπες και να κλέβουν τη μπάλα των επιθετικών της αντίπαλης ομάδας. Ο έλεγχος των παικτών ανταποκρίνεται πλήρως στο αναλογικό χειριστήριο και στα πλήκτρα του χειριστηρίου του Ν64, αλλά απαιτεί την ενασχόληση σας με το παιχνίδι για μερικό διάστημα, προκειμένου να μάθετε όλες τις κινήσεις που έχουν στη διάθεση τους οι παίκτες. Πριν ξεκινήσει ο αγώνας έχετε τη δυνατότητα να ρυθμίσετε την οπτική γωνία της κάμερας με την οποία θα παρακολουθήσετε το παιχνίδι. Υπάρχουν συνολικά 7 διαφορετικές κάμερες για να απολαύσετε τον αγώνα όπως εσείς επιθυμείτε. Ωστόσο η επιλογή που σας επιτρέπει να βλέπετε τους παίκτες από τα πλάγια (Press) είναι η πιο κατάλληλη. Πριν ή κατά τη διάρκεια του αγώνα μπορείτε να κάνετε αλλαγές παικτών ή να ρυθμίσετε το σύστημα ανάπτυξης της ομάδας όταν κάνετε επίθεση. Μπορείτε ακόμα να επιλέξετε δύο συστήματα από τα έξι που είναι διαθέσιμα, σε περίπτωση που θέλετε να παίξετε με τους ψηλούς ή με τους σουτέρ της ομάδας. Γενικά, οι επιλογές είναι πολλές και βρίσκουν εφαρμογή μέσα στο παιχνίδι. Η μουσική που ακούγεται εκτός παιχνιδιού είναι συνηθισμένη, σε αντίθεση με το σχολιασμό του εκφωνητή που είναι εκπληκτικός. Φαίνεται πως η Nintendo επιστράτευσε έναν επαγγελματία για να κάνει την περιγραφή του αγώνα. Παράλληλα με τον σχολιασμό του εκφωνητή, ακούγονται οι ιαχές του πλήθους που άλλοτε χειροκροτούν και άλλοτε αποδοκιμάζουν τους παίκτες και τις αποφάσεις των διαιτητών. Ακραίες καταστάσεις εκ μέρους των φιλάθλων δεν υπάρχουν (όπως συμβαίνει στα δικά μας γήπεδα) και περιορίζονται μονάχα σ' αυτού του είδους τις εκδηλώσεις. Η επιλογή multiplayer αποτελεί τέλεια προσθήκη και υποστηρίζει την ταυτόχρονη συμμετοχή μέχρι τεσσάρων παικτών. Μόνο όποιος γνωρίζει καλά το παιχνίδι και χρησιμοποιεί τα συστήματα που του είναι διαθέσιμα μπορεί να επικρατήσει έναντι του άλλου. Το ποσοστό επιτυχίας των μακρινών σουτ είναι εξαιρετικά μικρό δίνοντας μια δόση αληθοφάνειας στο παιχνίδι. Βέβαια και χωρίς την επιλογή multiplayer to NBA Courtside αποτελεί ένα από τα πιο εθιστικά αθλητικά παιχνίδια που έχω ποτέ παίξει. Σίγουρα θα πρέπει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία παιχνίδια του είδους ανεξαρτήτου κονσόλας. Τρέμε... Playstation!!!
Βαθμολογία
Γραφικά:
9 Άψογος σχεδιασμός παικτών και γηπέδων, με έμφαση στη λεπτομέρεια.
Ήχος:
8 Η μουσική είναι συνηθισμένη αλλά ο σχολιασμός του εκφωνητή είναι φανταστικός.
Αξιοποίηση hardware:
8 Εξαιρετικό gameplay και τέλεια κίνηση οθόνης και παικτών.
Αντοχή:
9 Ακόμα και αν δεν υπήρχε η επιλογή multiplayer, η αντοχή του παιχνιδιού θα έφτανε σε κορυφαία επίπεδα.
Γενικά:
93% Το NBA Courtside είναι ότι ονειρευόσασταν από ένα αθλητικό παιχνίδι του Ν64.
Review N64: Aero Gauge (όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό. To συγκεκριμένο review δεν είναι απευθείας μετάφραση του αγγλικού περιοδικού N64 Magazine, το οποίο είχε βαθμολογήσει το παιχνίδι μόλις με 10%, αντί του 86% στο ελληνικό Nintendo World)
Όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά το παιχνίδι, η μανία της ταχύτητας που πήγαζε από το παιχνίδι με είχε συνεπάρει. Αν και όλοι γνωρίζουμε ότι οι δυνατότητες του Ν64 είναι μεγάλες, την πρώτη φορά που θα το παίξετε θα σας κοπεί η ανάσα. Και ακόμα δεν θα έχετε δει ούτε το 1/3 από την τελική ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει το όχημα σας. Ο λόγος είναι ότι στην κυρίως οθόνη επιλογών μπορείτε να ρυθμίσετε το επίπεδο δυσκολίας. Στα περισσότερα παιχνίδια racing, αυτό σημαίνει πως τα αντίπαλα αυτοκίνητα γίνονται πιο γρήγορα, "έξυπνα" και σε γενικές γραμμές η κατάσταση δυσκολεύει. Αλλά όχι στο Aero Gauge. To παιχνίδι, απλά, γίνεται πιο γρήγορο. Στον πρώτο αγώνα είχα την εντύπωση πως με την ταχύτητα που είχε αποκτήσει το όχημα μου (420 χ.α.ω.), είχα φέρει το όχημα στα όρια του. Όμως, με μια προσεκτική παρατήρηση (ευχαριστώ Ηλία!), μπορείτε εσείς να ρυθμίσετε το όριο ταχύτητας του οχήματος σας. Το αποτέλεσμα; Το πιο γρήγορο παιχνίδι που έχετε δει έως τώρα. Και κάνει το εκπληκτικό Extreme G να δείχνει σαν αγώνα με ποδήλατα! Αν έχετε ποτέ παίξει το F-Zero στο SNES ή το Wipeout στο PlayStation, τότε θα ξέρετε τι θα πρέπει να περιμένετε από το Aero Gauge. Αγωνίζεστε μέσα σε ένα φουτουριστικό όχημα σε μια ποικιλία διαδρομών με ταχύτητες που υπερβαίνουν τα 600 χ.α.ω. Το σημείο που ξεχωρίζει το Aero Gauge από τα άλλα δύο παιχνίδια είναι στο ό,τι δεν τρέχετε μόνο στο έδαφος, αλλά και στον αέρα. Το όχημα που ελέγχετε μοιάζει περισσότερο σαν ένας πύραυλος. Γι' αυτό, όχι μόνο θα πρέπει να προσέχετε στις απότομες στροφές της διαδρομής, αλλά παράλληλα θα πρέπει να προσπαθήσετε να αποφύγετε τυχόν εμπόδια που υπάρχουν στον αέρα ή στο έδαφος. Οι διαδρομές περιλαμβάνουν ανοιχτές τοποθεσίες και στενά τούνελ. Πολλές φορές στα τούνελ θα χρησιμοποιείτε τους τοίχους για να αναπτύξετε μεγαλύτερη ταχύτητα. Όπως και στο F - Zero, έτσι και στο Aero Gauge, καταστρέφεται το όχημα σας αν προσκρούσει πάνω σε τοίχο. Αν συγκρουστείτε πολλές φορές, ο αγώνας έχει τελειώσει. Ωστόσο, μπορείτε να το επισκευάσετε πηγαίνοντας στα pits. Δεν σταματάτε στα pits, απλά πετάτε πάνω απ' αυτά και το όχημα σας αυτόματα επισκευάζεται. Υπάρχουν πέντε οχήματα που μπορείτε να επιλέξετε και το σύστημα χειρισμού, για το κάθε ένα απ' αυτά, διαφέρει. Ένας κυκλικός μετρητής στην οθόνη επιλογής οχήματος σας δείχνει τα χαρακτηριστικά του κάθε σκάφους. Τα χαρακτηριστικά περιέχουν τη συνηθισμένη ταχύτητα και επιτάχυνσης, μέχρι την ασπίδα και τον χρόνο που απαιτείται για να επανακτήσει το σκάφος την τελική του ταχύτητα. Η απόφαση που πρέπει να πάρετε στην επιλογή σκάφους είναι σημαντική και δεν είναι απλώς ένα διακοσμητικό στοιχείο του παιχνιδιού.
Μιλώντας για διακοσμητικά στοιχεία, η εμφάνιση των οχημάτων είναι περίεργη. Ο σχεδιασμός είναι φανταστικός, αλλά δίνει την εντύπωση ότι οδηγάς ένα αμάξι του οποίου οι ρόδες έχουν εξαφανιστεί, ενώ παράλληλα του έχουν προστεθεί δύο τουρμπίνες. Δεν εκφράζω έτσι το παράπονα μου, απλά σας προειδοποιώ ότι ένα από αυτά τα οχήματα μοιάζει με ένα ιπτάμενο φορτηγό. Υπάρχουν τέσσερις διαδρομές όταν θα ξεκινήσετε το παιχνίδι, ενώ αργότερα θα σας αποκαλυφθούν περισσότερες. Οι διαδρομές ποικίλουν και οι πρώτες τέσσερις συμπεριλαμβάνουν τοποθεσίες όπως φαράγγια, μεταλλικές διαδρομές, δρόμους του Τόκιο και τούνελ κάτω από την επιφάνεια του νερού. Τα γραφικά των οχημάτων είναι τέλεια και είναι λεπτομερώς σχεδιασμένα. Το ίδιο ισχύει και με τις διαδρομές. Βέβαια, δεν φτάνουν το επίπεδο των γραφικών του Diddy Kong Racing, αλλά δείχνουν αρκετά καλά αν λάβετε υπόψη ότι τρέχετε με την ταχύτητα του ήχου. Η ομίχλη (θολούρα) έχει χρησιμοποιηθεί για να καλύψει το φόντο των τοποθεσιών, αλλά αυτό δεν θα επηρεάσει τον παίκτη. Είναι λογικό να μειωθεί η ποιότητα ανάλυσης των γραφικών ώστε να έχει το παιχνίδι μεγαλύτερη ταχύτητα.
Ο ήχος κυμαίνεται σε αρκετά καλά επίπεδα, χωρίς όμως να αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο. Η μουσική που ακούγεται στην οθόνη επιλογών γίνεται εκνευριστική μετά από λίγο χρονικό διάστημα, αλλά οι μελωδίες που ακούγονται κατά τη διάρκεια των αγώνων είναι καλές και ο ήχος των μηχανών είναι φανταστικός και πραγματικά προσθέτει στο παιχνίδι. Όπως και σε πολλά άλλα παιχνίδια racing, η ικανότητα να επιταχύνετε το όχημα σας είναι σημαντική. Για να αυξήσετε την ταχύτητα σας θα πρέπει να αποσταθεροποιήσετε το όχημα στις στροφές και μετά να πατήσετε το πλήκτρο της επιτάχυνσης. Ο τρόπος που ανέφερα είναι δύσκολος στην αρχή, αλλά μετά από λίγο χρόνο εξάσκησης δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου. Το πλήκτρο Ζ αποσταθεροποιεί το όχημα και το κάνει να γλιστράει αντί να το στρίβει. Καθώς το όχημα γλιστράει σε μια στροφή, θα πρέπει να αφήσετε όλα τα πλήκτρα και στη συνέχεια να πατήσετε γρήγορα το πλήκτρο της επιτάχυνσης. Αν το κάνετε σωστά, το όχημα σας θα αποκτήσει τρομερή επιτάχυνση. Δυστυχώς, αυτό υπερθερμαίνει τη μηχανή οπότε θα πρέπει να περιμένετε να κρυώσει για να το επιχειρήσετε. Δώστε την απαιτούμενη προσοχή στα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο γιατί είναι πολύ εύκολο να συγκρουστείτε.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να παίξετε το Aero Gauge. Αν επιλέξετε ένα (single) χαρακτήρα, μπορείτε να αγωνιστείτε σε οποιαδήποτε διαδρομή επιθυμείτε. Θα πρέπει πάντα να τρέξετε έναν δοκιμαστικό αγώνα και ανάλογα με τον χρόνο που θα καταφέρετε να τον ολοκληρώσετε, να πάρετε και την ανάλογη θέση στην αφετηρία της κυρίως κούρσας. Επίσης, μπορείτε να επιλέξετε την επιλογή grand -prix, στην οποία θα πρέπει να κερδίσετε μία από τις πέντε πρώτες θέσεις στην τελική κατάταξη για να προχωρήσετε στον επόμενο αγώνα. Στα γρηγορότερα επίπεδα θα είναι πραγματικό κατόρθωμα αν καταφέρετε να τερματίσετε έστω και στην πέμπτη θέση. Τέλος, υπάρχει η επιλογή time-attack, όπου αγωνίζεστε ενάντια στον χρόνο. Στον τελευταίο γύρο θα δείτε ένα αυτοκίνητο- φάντασμα (course ghost) για να γνωρίζετε σε ποια κατάσταση βρίσκεστε. Το καλύτερο σημείο είναι ότι όχι μόνο μπορείτε να σώσετε τους καλύτερους χρόνους σας, αλλά και τα course-ghost στο memory pak. Η επιλογή της ταυτόχρονης συμμετοχής δύο παικτών είναι εξίσου φανταστική. Η οθόνη χωρίζεται σε δύο ισομεγέθη τμήματα χωρίς να μειώνει την ταχύτητα του παιχνιδιού. Πραγματικά επιδεικνύει τη δύναμη και την ανωτερότητα του Ν64 απέναντι στις άλλες κονσόλες. (Τέτοια θέλετε να διαβάζετε, ε). Ωστόσο, το Aero Gauge δεν υποστηρίζει τη σύνδεση rumble -pak και αυτό πραγματικά αποτελεί έκπληξη, μιας και το rumble-pak αποτελεί στάνταρ για κάθε νέο τίτλο που κυκλοφορεί το Ν64. Αν και δεν είναι σημαντικό μειονέκτημα, κατά τη γνώμη μας, θα ήταν καλή προσθήκη στο παιχνίδι. Σε γενικές γραμμές, το Aero Gauge είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι racing από κάθε άποψη και σίγουρα θα ικανοποιήσει τους φίλους (και όχι μόνο) της ταχύτητας. Ξεχάστε λοιπόν το F-Zero, to Wipeout και τις υπόλοιπες παρωδίες αγωνιστικών παιχνιδιών και δώστε προσοχή στο νέο τίτλο της Ascii.
Βαθμολογία
Γραφικά: 8 Εξαιρετική απεικόνιση διαδρομών και οχημάτων παρά τη μικρή θολούρα που υπάρχει στο φόντο των διαδρομών.
Ήχος: 8 Ο ήχος των μηχανών είναι πολύ καλός σε αντίθεση με την εκνευριστική μουσική που ακούγεται στην οθόνη επιλογών.
Αξιοποίηση hardware: 8 Την ταχύτητα των οχημάτων θα τη ζήλευε οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι racing.
Αντοχή: 9 Οι διαφορετικές επιλογές σε συνδυασμό με ένα εξαιρετικό gameplay καθιστούν το Aero Gauge άκρως εθιστικό.
Γενικά: 86% To Aero Gauge θα έπρεπε να διατίθεται προς πώληση, μόνο σε εκείνους που ΑΝΤΕΧΟΥΝ τις έξαλλες καταστάσεις".
Αλληλογραφία
Αγαπητό Nintendo World
Αυτή είναι η πρώτη φορά που γράφω σε περιοδικό γι' αυτό δεν ξέρω πως πρέπει να είναι ο πρότυπος χαρακτήρας ενός γράμματος. Μην με παρεξηγήσετε για όσα θα σας πω. Δεν θα μιλήσω για το πόσο καλό είναι το περιοδικό που εκδίδετε, δεν θέλω να σας καλομάθω, αλλά θα αναφέρω τα μειονεκτήματα του.
α) Τι σημαίνει ο όρος "αξιοποίηση hardware";; Ένα παιχνίδι δεν χρειάζεται να αξιοποιεί το hardware μιας κονσόλας για να είναι καλό. Ας μην ξεχνάμε το Tetris.
β) Ακόμα, δεν γίνονται επαρκή σχόλια για τη μουσική και τα ηχητικά εφέ των παιχνιδιών στα οποία έχει γίνει review. Σίγουρα θα συμφωνείτε πως είναι πιο οικονομικό να γράφετε μια παράγραφο για τον ήχο ενός παιχνιδιού παρά να μας δίνετε το CD με τη μουσική του δώρο. (Αν και το CD του Yoshi ήταν αρκετά καλό),
γ) Ήταν λάθος ή τουλάχιστον ανούσιο να σπαταλήσετε πολύτιμες σελίδες του περιοδικού με την περιγραφή του Ν64 στο πρώτο τεύχος. Ο μέσος αναγνώστης ζήτημα είναι αν κατάλαβε τα μισά από εκείνα. Η κονσόλα είναι φοβερή, γιʼ αυτό την αγόρασα άλλωστε, αλλά είναι χαζό να μετράει κανείς αριθμούς και να τους συγκρίνει. Μία κονσόλα είναι καλή όταν υποστηρίζεται από καλά παιχνίδια, που δεν είναι απαραίτητο να αξιοποιούν το hardware της. Εγώ διασκέδαζα πιο πολύ όταν έπαιζα Alex Kid στο Master System, παρά όταν έπαιζα πατάτες στο Mega Drive τύπου Mortal Kombat 3. Και ας μην ξεχνάμε που κατέληξαν τα 3DO και Jaguar και ποιες ήταν οι αναλογίες σε πωλήσεις και σε αριθμό ποιοτικών παιχνιδιών απέναντι στα Gameboy και SNES.
δ) Επίσης τα review των SNES και GB δεν ξεπερνούν τις δύο σελίδες. Καλό θα ήταν να αυξηθούν γιατί υπάρχουν ακόμα αναγνώστες που δεν έχουν Ν64.
Όλα τα παραπάνω τα γράφω καλοπροαίρετα. Θέλω το περιοδικό να βελτιώνεται πάντα. Τώρα όμως ήρθε η ώρα των ερωτήσεων.
1) Χωρίς να θέλω να θίξω την εγκυρότητα του περιοδικού σας, διάβασα στο τέταρτο τεύχος που λέτε πως το Freak Boy δεν θα κυκλοφορήσει. Όμως είμαι σίγουρος πως το είδα στο Cool Shop της Θεσσαλονίκης στην Ιαπωνική του έκδοση
(??????). Μήπως εννοούσατε πως δεν θα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη;
2) Μπορείτε να κάνετε ένα review για το Wario Land 2;
3) Κάντε ένα μικρό preview για τα Castlevania, Banjo & Kazooie και Conkers Quest για το Ν64. Συνεχίστε την καλή δουλειά, όσο για το θέμα της τιμής και για τα δώρα σας είστε φοβεροί.
ΥΓ1. Πως μπορείτε να νομίζετε ότι το Mario Kart είναι καλύτερο από το Diddy Kong Racing;
ΥΓ2. Μέσα στο φάκελο έχω μια βιντεοκασέτα. Θα με ευχαριστούσε πολύ αν την βλέπατε και διαβάζατε τις σημειώσεις μου πάνω σ' αυτή.
Κων/νος Χαντζής
Αγαπητέ μας φίλε,
Ευχαριστούμε για το γράμμα σου και τις παρατηρήσεις σου. Σε διαβεβαιώ ότι γράμματα σαν το δικό σου σπανίζουν, γι 'αυτό και το ευχαριστιόμαστε ιδιαίτερα, όταν τα παίρνουμε (με την καλή έννοια του όρου). Ας περάσω στις ερωτήσεις σου.
α) Συμφωνούμε μαζί σου ότι το gameplay είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας σ' ένα παιχνίδι. Από τη στιγμή όμως που έχουμε να κάνουμε με ένα μηχάνημα το οποίο αυτή την στιγμή είναι η κορυφαία τεχνολογικά κονσόλα που υπάρχει, είναι λογικό να βαθμολογούμε κατά πόσο κάθε παιχνίδι που βγαίνει, μπορεί να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες της.
β) Δυστυχώς τα παιχνίδια του Nintendo 64 δεν φημίζονται για την μουσική τους. από την άλλη μεριά έχουν όμορφα ηχητικά εφέ. Σε όσα παιχνίδια νομίζουμε ότι αξίζει να γράψουμε κάτι για τη μουσική, νομίζω ότι το γράφουμε.
γ) Δεν θα μπορούσα να πω ότι έχεις δίκιο, αλλά ούτε και ότι είσαι τελείως λάθος. Πάρα πολλοί αναγνώστες θέλουν να ξέρουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά των κονσόλων. Επίσης το Ν64, είναι ένα καταπληκτικό μηχάνημα και νομίζω ότι το hardware που έχει αξίζει αναφοράς. Θα συμφωνήσω μαζί σου στο γεγονός ότι μας βγήκε αρκετά τεχνικό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χρήστες που δεν κατάλαβαν τα περισσότερα. Στα σχέδια που έχουμε για το μέλλον, είναι να κάνουμε ένα όσο πιο απλό και εκτενές αφιέρωμα μπορούμε, διαλύοντας ένα μηχάνημα.
δ) Θα ήταν πολύ καλό να υπάρχουν περισσότερα reviews για τα SNES και Gameboy. Δεν είναι όμως όλα τα πράγματα τόσο εύκολα στην πραγματοποίηση τους. Το γεγονός είναι ότι δεν υπάρχουν πολλά παιχνίδια για τις 2 αυτές κονσόλες, ενώ καινούργιες παραγωγές έχει να επιδείξει μόνο το Gameboy. Από την άλλη μεριά, θα θέλαμε να παρουσιάζουμε παιχνίδια που αξίζουν τα λεφτά που θα δώσετε και όχι να γεμίζουμε τις σελίδες μας με ότι βρίσκουμε μπροστά μας. Από το τεύχος που κρατάς στα χέρια σου, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε μια άλλη γραμμή και δίνουμε περισσότερο χώρο σε παιχνίδια που αξίζουν.
ε) Σε ότι έχει να κάνει με το Freak Boy, πραγματικά μας πιάνεις αδιάβαστους. Οι πληροφορίες που έχουμε, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, λένε ότι το παιχνίδι τελικά δεν θα κυκλοφορήσει. Προσπαθούμε ταυτόχρονα να μιλήσουμε με το Cool Shop Θεσσαλονίκης, αλλά μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτή η απάντηση, δεν έχουμε καταφέρει τίποτα.
ΥΓ1. Μπορεί το Diddy Kong Racing να είναι καλύτερο από το Mario Kart σε γραφικά, ήχο και σενάριο, αλλά με το χέρι στην καρδιά, οι κόντρες που έχουν γίνει στο Mario Kart θα μας μείνουν αξέχαστες. Ακόμα και τώρα όταν θέλουμε να παίξουμε πολλοί μαζί και να διασκεδάσουμε, το Mario Kart προτιμάμε.
ΥΓ2. Άξιος, άξιος
Αγαπητό Nintendo World
Είσαι ένα από τα καλύτερα περιοδικά που έχω διαβάσει έως τώρα. Παλαιότερα ήμουν συνδρομητής στο Nintendo Club και πραγματικά πιστεύω ότι η δουλειά που κάνετε είναι ακόμη καλύτερη από πριν. Πιστέψτε με, δε θέλω να σας δώσω την εντύπωση ότι προσπαθώ να σας επηρεάσω την κρίση σας με τα καλά μου λόγια όπως οι προηγούμενοι αναγνώστες. Ας περάσω λοιπόν στις ερωτήσεις μου.
1) Μετά την επιτυχία που σημείωσε το Super Mario 64 θα ήθελα σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε έναν οδηγό στρατηγικής για τις κούρσες από 11 έως 15, γιατί ενώ έχω ολοκληρώσει το παιχνίδι θέλω 120 άστρα ώστε να μπορέσω να μπω στο κανόνι που είναι έξω από το κάστρο.
2) Πότε θα έρθει στην Ελλάδα το Super Gameboy 2 και τι ακριβώς θα προσφέρει παραπάνω από το πρώτο Gameboy; Ποια θα είναι η τιμή του;
3) Πότε ακριβώς θα έρθει στην Ελλάδα επίσημα το Super Mario 64
(????????) και αν θα αξίζει να το αγοράσω.
ΥΓ1. Θα επιθυμούσα πολύ να δημοσιεύσετε το γράμμα μου.
ΥΓ2. Εσείς και η Nortec που είναι η επίσημη αντιπροσωπεία της Nintendo, αφήνετε άτομα να σας επισκεφτούν ώστε να γνωρίσουν εσάς και το χώρο εργασίας που δουλεύετε;
ΥΓ3. Επειδή είμαι φανατικός του Mario, μπορείτε να κάνετε ένα αφιέρωμα στα παιχνίδια Super Mario;
Πάντα δικός σας
Γιώργος Τήντεμαν
Αγαπητέ Γιώργο,
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Πριν περάσω στις απορίες σου, θα ήθελα να διευκρινίσω κάτι, τόσο σε σένα, όσο και σε άλλους αναγνώστες που έχουν την ίδια ιδέα με σένα. Το Nintendo World ΔΕΝ είναι περιοδικό της NORTEC. ΔΕΝ έχουμε σχέση με το παλιότερο Nintendo Club, που απευθυνόταν στα μέλη της Nintendo. Όσο καλή συνεργασία κι αν έχουμε με την επίσημη αντιπροσωπεία, δεν παύουμε να είμαστε ένα περιοδικό που εκδίδεται από έναν ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο.Ας περάσω όμως στις απορίες σου:
1. Στα σχέδια που έχουμε για το μέλλον, υπάρχει κι ένα που λέει ότι θα δημοσιευτεί ένας αναλυτικότατος οδηγός του Super Mario 64. Αυτό δεν αποτελεί δέσμευση από τη μεριά μας, γιατί δεν είναι πάντα εύκολο να πραγματοποιούνται όλα μας τα σχέδια.
2. Μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε τίποτα παραπάνω από αυτά που έχουμε δημοσιεύσει. Μόλις υπάρξει κάτι να είσαι σίγουρος ότι θα το μάθεις.
3. Το Super Mario 64 κυκλοφορεί επίσημα στην Ελληνικά αγορά εδώ και 1 χρόνο. Όσον αφορά την επίσκεψη σου στον χώρο εργασίας μας είσαι καλοδεχούμενος, αρκεί να πάρεις τηλέφωνο 1-2 μέρες νωρίτερα.
Αγαπητό Nintendo World
Είμαι αναγνώστης σου από το πρώτο ως το τέταρτο τεύχος σου και φυσικά δεν πρόκειται να χάσω κανένα. Σου γράφω για να σας δώσω συγχαρητήρια και να σας ανακοινώσω το φοβερό μου ρεκόρ στο Mario Kart 64 με τον Toad στο Koopa beach, το οποίο είναι 1:46:35.
Ακόμα θέλω να κάνω μια ερώτηση: Είναι αλήθεια πως θα βγει Donkey Kong 64; Τέλος, αν μπορείτε να μου πείτε τον τρόπο για να περάσω την δέκατη ένατη πίστα στο GoldenEye. Sorry guys αν σας κούρασα.
Ανδρέας Κουτσογιάννης
Φίλε Ανδρέα.
Ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη που δείχνεις στην προσπάθεια μας. Όσον αφορά το ρεκόρ σου, προσπάθησε λίγο ακόμα. Μπορεί να γίνει και καλύτερο. Είναι αλήθεια πως θα κυκλοφορήσει Donkey Kong 64. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει τίποτα, έτσι το μόνο που μπορούμε να σου πούμε είναι πως το περιμένουμε τα Χριστούγεννα.
Αγαπητό Nintendo World
Συγχαρητήρια για την άψογη δουλειά που κάνετε και γενικά σε όλους που εργάζονται για την έκδοση του πραγματικά φοβερού περιοδικού σας. Πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί τώρα τελευταία πολλά έχουν δει τα μάτια μου και ήθελα να τα πω και στους ειδικούς (εσάς). Πρώτα απ' όλα οι τιμές. Τι είναι αυτό το κακό με τα παιχνίδια του Ν64; Υπάρχουν και παιχνίδια που φτάνουν τις 30.000 δρχ. Δηλαδή, δεν μπορώ να το πιστέψω! Αυτές δεν είναι τιμές για παιδιά. Αυτό κυρίως οφείλεται στο ότι είναι cartridge, αλλά προτιμότερο θα ήταν αν έβγαιναν σε CD. Έτσι θα είχαμε κανονικά video, περισσότερη μνήμη, μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας μουσικά κομμάτια και το κυριότερο περισσότερη χωρητικότητα και πιο χαμηλές τιμές. Άλλη μια πληγή που πρέπει να καταπολεμηθεί είναι οι καθυστερήσεις των παιχνιδιών. Όλο από καθυστέρηση σε καθυστέρηση είμαστε και προκοπή δεν βλέπουμε. Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από την κυκλοφορία του Ν64 και ακόμα μετράω τα παιχνίδια με τα δάχτυλα. Τέλος, θα ήθελα να κάνω δύο ερωτήσεις:
1) Εχω ακούσει ότι η Nintendo θα βγάλει ένα καινούργιο 32bit φορητό. Αληθεύει;
2) Τόσο εκπληκτικά παιχνίδια όπως το Resident Evil και το Command and Conquer θα δούμε ποτέ στο Ν64;
Συγγνώμη που έγινα κουραστικός αλλά έπρεπε να τα γράψω. Συνεχίστε την καλή δουλειά που κάνετε κάθε μήνα
ΥΓ1. Θα ξαναχτυπήσω!
Γιώργος Αντωνόπουλος
Φιλαράκο Γιώργο,
Διακρίνω θυμό στα λόγια σου ή είναι η ιδέα μου; όπως και να ʽχει δεν έχεις και απόλυτα άδικο. Η τιμή μερικών cartridge είναι ομολογουμένως ψηλή, όμως φταίνε πολλά πράγματα γιʼ αυτό. Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πάρα πολλά παιχνίδια για την γραμμή παραγωγής, έτσι δεν είναι εύκολο να κατέβει το κόστος. Από την άλλη μεριά φταίνε και οι εταιρίες παραγωγής. Μόνες τους καθορίζουν την τιμή που θα πουλιέται το παιχνίδι τους. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να συγχαρούμε τη στάση της μαμάς Nintendo, η οποία κρατάει σχετικά χαμηλές τιμές στις δικές της παραγωγές. Όσον αφορά την επιλογή του cartridge, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αφού αποφάσισαν ότι θέλουν cartridge, αυτό θα έχουμε, τουλάχιστον μέχρι να κυκλοφορήσει το DD. Ας περάσω όμως στις ερωτήσεις σου.
1. Κάτι έχει ακουστεί, όμως δεν υπάρχει ακόμα κανένα επίσημο στοιχείο. Επειδή πολλά έχουν ακουστεί στο παρελθόν, θα προτιμούσαμε να κρατηθούμε μακριά προς το παρών. Αν στην Ατλάντα βέβαια υπάρξει επίσημη ανακοίνωση, τότε αλλάζει το πράγμα.
2. Εδώ και πολύ καιρό υπάρχει η φήμη ότι το Resident Evil, θα κυκλοφορήσει για το Ν64. Υποτίθεται ότι έχει κιόλας ξεκινήσει ο προγραμματισμός του. Αν είναι όμως να βγει χωρίς αίμα, για χάρη της μη-βίαιης πολιτικής της Nintendo, να μη σώσει να βγει.