Nintendo World

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Diddy Kong
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Ξεχάστε λοιπόν το F-Zero, to Wipeout και τις υπόλοιπες παρωδίες αγωνιστικών παιχνιδιών και δώστε προσοχή στο νέο τίτλο της Ascii.
Θα μας τρελάνει ο Ελληνας reviewer. Καλύτερα να συνεχίζανε να αντιγράφανε το Αγγλικό Ν64 Magazine, έτσι θα προστατεύαμε τα μάτια μας από τέτοιου είδους δηλώσεις.

Οσον αφορά το Aero-Gauge, εμένα προσωπικά, παρόλο που μου αρέσουν σχεδόν όλα τα futuristic racing παιχνίδια, δεν μου άρεσε καθόλου. Πιστεύω ότι η βαθμολογία του Αγγλικού review ήταν πολύ πιο αντιπροσωπευτική.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χαχα..έχω λιώσει με το Aero-Gauge..δεν υπάρχει αυτό που έκαναν! Είναι θεοί οι τύποι!

Λατρεύω αυτό το είδος παιχνιδιών αλλά το συγκεκριμένο είναι χάλια!

Στην ερώτηση του Johnny..τo ΜΚ Trilogy σίγουρα δεν είναι καλό! Αλλά εγώ το έχω πάρει λόγω του retro χαρακτήρα του παιχνιδιού!
 
Γιατί αδράνησε αυτό το θέμα? Περιμένουμε πως και πως και τα άλλα τεύχη.

borellus είπε:
Στην ερώτηση του Johnny..τo ΜΚ Trilogy σίγουρα δεν είναι καλό! Αλλά εγώ το έχω πάρει λόγω του retro χαρακτήρα του παιχνιδιού!
Με περιμένει ένα κι εμένα στο ταχυδρομείο αυτές τις μέρες...
 
johnny19818 είπε:
Γιατί αδράνησε αυτό το θέμα? Περιμένουμε πως και πως και τα άλλα τεύχη.


Με περιμένει ένα κι εμένα στο ταχυδρομείο αυτές τις μέρες...
Εντάξει..χρειάζεται αρκετή δουλειά αυτό το θέμα!

Το περιμένεις complete και τα σχετικά? Πρέπει να ήταν ακριβούτσικο..
 
borellus είπε:
Εντάξει..χρειάζεται αρκετή δουλειά αυτό το θέμα!
Το περιμένεις complete και τα σχετικά? Πρέπει να ήταν ακριβούτσικο..
Πάντα complete, ποτέ σκέτο. Όσον αφορά την τιμή εντάξει σίγουρα δεν το λες και φθηνό αλλά πήρα το πιο φθηνό που βρήκα στο ebay. Έχω βάλει σκοπό να συμπληρώσω όλα τα 2D Mortal Kombat στις κονσόλες που έχω και το συγκεκριμένο δεν μπορούσε να λείπει από τη λίστα.
 
Μόλις γύρισα από διακοπές! Είχα πάει στο Donkey Kong Island! Επισυνάπτω και μία φωτογραφία από τις καλοκαιρινές μου διακοπές:

Wii_DonkeyKongCountryReturns_09_mediaplayer_large.jpg

Είχα πάρει μαζί μου και το GBA SP:

Donkey-Kong-Country-Returns-3D.jpg

Θα ετοιμάσω το επόμενο τεύχος απόψε!
 
01.jpg


Editorial



Να' μαστέ και πάλι μαζί αυτή την υπέροχη εποχή του χρόνου. Τα σχολεία έχουν κλείσει, το καλοκαιράκι έφτασε, ο καιρός είναι υπέροχος και οι παραλίες απασχολούν όλο και πιο πολύ τις σκέψεις μας. Μέσα στην παραζάλη μας για τις επερχόμενες διακοπές, είχαμε και το μεγαλύτερο γεγονός της χρονιάς. Την έκθεση Ε3 που έγινε και φέτος στην Ατλάντα. Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να λείψουμε από το μεγαλύτερο πανηγύρι στον χώρο των Video Games. Το μακρινό αυτό ταξίδι, έκανε για λογαριασμό του αγαπημένου σας περιοδικού, ο Ευτύχιος Χαμογελίδης. Όπως φυσικά έχετε καταλάβει, δεν είναι το πραγματικό του όνομα. Για κάποιους δικούς του λόγους, δεν ήθελε να αποκαλυφθεί κι έτσι επινόησε αυτό το ψευδώνυμο. Ο λόγος που γίνεται αυτή η εκτενής αναφορά στον Ευτύχιο (με τον καιρό είχαμε κι εμείς σταματήσει να τον φωνάζουμε με το κανονικό του όνομα), είναι ότι αποφάσισε εγκατασταθεί μόνιμα στις Η.Π.Α.

Αφού κάλυψε την Ε3 όσο καλύτερα γινόταν, στέλνοντας κάθε βράδυ φωτογραφίες, video και τα κείμενα του μέσω Internet, έμεινε εκεί να ξεκινήσει μια δικιά του δουλειά και να γίνει μόνιμος ανταποκριτής του περιοδικού από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Του ευχόμαστε καλή τύχη και πολύ δουλειά.

Επιστροφή όμως στα δικά μας. Πριν τρελαθούμε τελείως από την προοπτική των διακοπών, να σας πούμε στα γρήγορα τι θα βρείτε σε αυτό το τεύχος. Έχουμε λοιπόν μια αναλυτική παρουσίαση του πολύ καλού Forsaken, έχουμε το καλύτερο ράλι που έχει κυκλοφορήσει ποτέ για το Nintendo, μιλάμε φυσικά για το GT Racing, έχουμε διαγωνισμούς, έχουμε 2 οδηγούς για τα παιχνίδια που πιστεύουμε πως θα σας απασχολήσουν αρκετά την περίοδο των διακοπών σας, έχουμε (φυσικά) ανταπόκριση από την Ατλάντα, έχουμε όλα αυτά που σας κάνουν να μας αγαπάτε και τελευταίο αλλά όχι αμελητέο έχουμε μια τρελή διάθεση για διακοπές.

ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ και ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ.




Ηλίας Κούκουτσας


Αρχισυντάκτης





02a.jpg

Περιεχόμενα


Ματιές στο μέλλον: Τα πρώτα στάδια ανάπτυξης των μεγάλων παιχνιδιών

Banjo Kazooie

Gex

Αφιέρωμα

Ε3: Τι είδαμε στην μεγαλύτερη έκθεση του κόσμου

Gameboy Camera και Printer: Όλα όσα θέλετε να μάθετε

Έρευνα: Ποια είναι τα συστατικά του καλού παιχνιδιού;

Nintendo World Arena: Τα παιχνίδια που είδαμε, αξιολογήσαμε και ολοκληρώσαμε!

Review N64: GT Racing (88%)

Review N64: Rampage World Tour (54%)

Review N64: Aero Fighters Assault (58%)

Review N64: Forsaken (87%)

Review SNES: F-Zero (73%)

Review SNES: Sim City (86%)

Review GB: International Superstar Soccer (83%)

Review GB: Hercules Adventures (83%)

Πώς να κάνετε τη ζωή σας ευκολότερη

N64: Yoshi's Story

N64: Quake 64 (Α' μέρος)

Διαγωνισμός

Οι αναγνώστες μπορούσαν να κερδίσουν ένα σετ από Gameboy Camera & Printer (10 στο σύνολο) προσφορά της Nortec, μετά από κλήρωση και αφού πρώτα απαντούσαν σωστά σε 3+1 ερωτήσεις:

Σε πόσα χρώματα θα βγει η κάμερα;(4, κίτρινο, μπλε, πράσινο και κόκκινο)

Θα συνεργάζεται με το Super Game Boy; (Ναι)

Θα μπορεί ο printer να τυπώνει αυτοκόλλητα; (Ναι)

Προαιρετική ερώτηση: Εκτός από τους 10 τρόπους που προτείνουμε για την χρησιμοποίηση της κάμερας, μπορείτε να σκεφτείτε και να μας προτείνετε άλλον έναν;

Tips Extra

Πονηρά κολπάκια για παιχνίδια σε N64, SNES και Gameboy.

Αλληλογραφία

Μικρές αγγελίες




04a.jpg


Review Forshaken


Πανομοιότυπο με το Turok ή ένας κλώνος του Descent; Στην πραγματικότητα το Forsaken μας θύμισε παλαιότερα καλά παιχνίδια shoot-'em-up του στιλ Axelay και R-Type, αλλά με χάρτη (map) τριών διαστάσεων και σημεία της διαδρομής που απαιτούν εξερεύνηση. Περιέχει, ωστόσο, πολλές καινοτομίες που το κάνουν να διαχωρίσει τη θέση του από τους προαναφερθέντες τίτλους. To Forsaken είναι ένας συνδυασμός ποικίλων στιλ παιχνιδιών, ενωμένα με μία, δυστυχώς, κακή πλοκή. Το σημείο όμως με το οποίο εκπλαγήκαμε είναι ότι το όλο σύνολο έχει δεθεί με έναν υπέροχο πραγματικά τρόπο. Οι παίκτες που θα παίξουν το παιχνίδι πριν το αγοράσουν θα το βρουν πολύπλοκο και αρχικά θα αποκομίσουν μια άσχημη εμπειρία. Ο χειρισμός είναι κακός και το πρώτο επίπεδο δεν είναι και η καλύτερη εισαγωγή για τον παίκτη που πρωτοπαίζει το παιχνίδι. Ευτυχώς για την Acclaim, το Forsaken είναι "ευλογημένο" με μερικά από τα καλύτερα γραφικά που έχουν εμφανιστεί ποτέ στο Ν64. Τα εφέ (εκρήξεις, καπνοί) που υπάρχουν είναι από τα καλύτερα που έχουμε δει, ενώ η ατμόσφαιρα είναι μοναδική. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι σε όλο αυτό το σύνολο κρύβεται ένα παιχνίδι. Η βασική ιδέα της κάθε μία από τις 22 αποστολές είναι να κατευθύνετε το σκάφος σας μέσα από ένα λαβύρινθο από τούνελ, να εντοπίσετε εχθρικά σκάφη και να τα ανατινάξετε σε κομμάτια με ένα από τα πολλά όπλα που υπάρχουν διαθέσιμα στο παιχνίδι. Τα περισσότερα επίπεδα ολοκληρώνονται αν έχετε καταστρέψει εντελώς όλα τα σκάφη του επιπέδου ή αν έχετε εξουδετερώσει ένα συγκεκριμένο στόχο. Μερικές φορές θα υπάρχουν και άλλοι στόχοι που πρέπει να επιτύχετε κατά την πορεία σας, αλλά γενικά το παιχνίδι περιστρέφεται γύρω από σκοτωμούς, σκοτωμούς και σκοτωμούς. Και αυτό δεν είναι άσχημο σημείο. Τα περισσότερα shoot-'em-up ολοκληρώνονται αν αποφύγετε μεγάλη εχθρική δύναμη πυρός. Από την άλλη μεριά, το Forsaken σας υποχρεώνει να δείξει θάρρος αν θέλετε να προχωρήσετε στο παιχνίδι. Οι εχθροί πετάγονται πίσω σας, οι πύργοι (gun turrets) βρίσκονται πίσω από γωνίες και όλο το χρόνο θα προσπαθείτε να εντοπίσετε την έξοδο που θα σας δώσει μια μικρή νότα ανακούφισης. Πρόκειται για μια εμπειρία που θα ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύφη. Αλλά οι καλύτερες στιγμές στο Forsaken είναι εκείνες που απαιτούν λίγη σκέψη. Οι διαδρομές περιέχουν ποικίλες εναλλακτικές πορείες και αν καταλάβετε ποιος είναι ο σκοπός που πρέπει να επιτύχετε σε κάθε επίπεδο, μπορείτε να προχωρήσετε σε μια δυσκολότερη αποστολή με έναν περισσότερο ενδιαφέρον στόχο. Όπως για παράδειγμα η συνοδεία ενός πυρηνικού όπλου σε μια εχθρική περιοχή ή η προάσπιση μίας βάσης από εχθρική επίθεση.

Από άποψη γραφικών, το Forsaken είναι εξαιρετικό. Υπάρχει έλλειψη ρεαλισμού κάτι που δεν συμβαίνει με τα παιχνίδια GoldenEye και Mario 64, κυρίως επειδή οι εχθροί είναι ακίνητα μοντέλα χωρίς animation, αλλά το όλο αποτέλεσμα τελικά καταφέρνει να πείσει. Θα δείτε σκάφη να κάνουν βουτιές προς το μέρος σας (σε στιλ καμικάζι!), τοποθεσίες με περίεργα χρώματα που κρύβουν πάντα κινδύνους και δράση που δεν σταματά ποτέ. Τα φωτιστικά εφέ είναι τα καλύτερα που έχει αναδείξει το Ν64, ενώ το εκτυφλωτικό φως των εκρήξεων απλώνεται σε αργή κίνηση κατά μήκος του δωματίου. Η δράση είναι ομαλή και γρήγορη και δεν υπάρχει ομίχλη ακόμα και στην ταυτόχρονη συμμετοχή τεσσάρων παικτών. Βέβαια για να παίξετε το παιχνίδι σε multiplayer θα πρέπει τα άτομα που θα συμμετάσχουν να έχουν παίξει το παιχνίδι αρκετές ώρες και να έχουν μάθει το χειρισμό και τη διάταξη του χώρου. Το σημαντικότερο μειονέκτημα που υπάρχει στο Forsaken είναι ότι οι εχθροί δεν ξεχωρίζουν από τα σκοτεινά background και πολλές φορές θα περάσετε τον περισσότερο χρόνο σας αναζητώντας τα "αόρατα" αυτά εχθρικά σκάφη. Σε αντίθεση μ' αυτό το μειονέκτημα οι επιλογές deathmatch και για μονό παιχνίδι αποδείχθηκαν ιδιαίτερα εθιστικές και δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε από το μόνιτορ. Ακόμα και όταν κάναμε 20 αποτυχημένες προσπάθειες να εξολοθρεύσουμε το τελικό boss του παιχνιδιού (με το γελοίο όνομα Nutta), προσπαθούσαμε να βρούμε τη μέθοδο με την οποία θα μπορούσαμε να τον νικήσουμε. Το Forsaken είναι αδιαμφισβήτητα το πιο αξιόλογο παιχνίδι μετά την κυκλοφορία του Goldeneye. Αν μάθετε τον χειρισμό, την οριζόντια και κάθετη κίνηση του σκάφους σας και τις διαφορετικές οπτικές γωνίες με τις οποίες πυροβολείτε, θα διαπιστώσετε την εκπληκτική δουλειά που έχει κάνει το επιτελείο της Acclaim. Είναι ένα από τα πιο ποιοτικά παιχνίδια shoot-'em-up που υπάρχουν στην αγορά. Δείτε το οπωσδήποτε...

Βαθμολογία

Γραφικά: 9 Πανέμορφα και με ομαλή κίνηση. Είναι ότι περιμένατε από ένα παιχνίδι του Ν64.

Ήχος: 8 Μεγάλη ποικιλία μουσικών θεμάτων (κυρίως trans) και εξαιρετικά εφέ.

Αξιοποίηση hardware: 7 Από τεχνικής άποψης εντυπωσιακό. Ωστόσο ο χειρισμός του σκάφους θα μπορούσε να υποστεί ορισμένες βελτιώσεις.

Αντοχή: 8 Το επίπεδο δυσκολίας του είναι αυξημένο, ενώ τα death match προσθέτουν στο παιχνίδι.

Γενικά: 87% Μία εντυπωσιακή, έξαλλη εμπειρία. Δεν είναι για όλους, άλλα όλα είναι σχετικά στη ζωή!

03a.jpg

Review F-Zero (SNES)


Το F-Zero είναι ένα παιχνίδι racing για το SNES που υποτίθεται πως έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να μας κάνει να διασκεδάσουμε. Τουλάχιστον αυτό θα πρέπει να σκέφτηκαν οι προγραμματιστές του παιχνιδιού όταν το κατασκεύαζαν. Ωστόσο τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, αφού η απλή και διασκεδαστική δουλειά ενός συντάκτη, παίζοντας ένα παιχνίδι σαν το F-Zero, μπορεί να μετατραπεί σε μεροκάματο του τρόμου! Μη γελάτε! Πραγματικά απορώ με τους προγραμματιστές του παιχνιδιού όταν από τη μία θέλουν να δημιουργήσουν ένα καλό παιχνίδι και απ' την άλλη δεν συμπεριλαμβάνουν τίποτα αξιόλογο. Αλλά ξεχάστε - για μια στιγμή - όσα ανέφερα και ας προχωρήσουμε με το συνηθισμένο τρόπο το review. Οι αγώνες στο F-ZERO διεξάγονται το έτος 2560, πράγμα που σημαίνει ότι όλες οι τοποθεσίες που θα δείτε και θα αγωνιστείτε είναι εμπνευσμένες από τους ίδιους τους προγραμματιστές / σχεδιαστές της ομάδας. Εισαγωγικό sequence δεν υπάρχει και κατευθείαν εμφανίζεται το μενού των επιλογών που περιέχει τα Grand Prix, Practice και Records, Η επιλογή Practice σας επιτρέπει να αγωνιστείτε ενάντια σε ένα από τα τέσσερα διαθέσιμα αυτοκίνητα ή εκτός αν προτιμάτε να τρέξετε ένα δοκιμαστικό αγώνα μόνοι σας. Πριν από κάθε επιλογή σκάφους μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά τους. Κάθε σκάφος έχει διαφορετικές αντιδράσεις πάνω στο δρόμο και διαφορετική επιτάχυνση. Μπορείτε να επιλέξετε τη διαδρομή που επιθυμείτε (επτά στο σύνολο) πατώντας το πλήκτρο Select. Σε μερικά σημεία γύρω από την πίστα, υπάρχει ένα είδος νάρκης όπου αν συγκρουστείτε πάνω τους θα. χάσετε πολύτιμη ενέργεια. Την μπάρα ενέργειας που εμφανίζεται στο πάνω μέρος της οθόνης μπορείτε να τη γεμίσετε αν πάτε στα πιτς. Μην νομίζετε όμως ότι τα πιτς είναι τα συνηθισμένα που ξέρατε. Για να καταλάβετε, όταν πηγαίνετε στα πιτς, κατεβαίνει μία ακτίνα από το πάνω μέρος της οθόνης (ουάου!) και αναπληρώνει την ενέργεια που έχετε χάσει από τα τρακαρίσματα. Στο παιχνίδι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και S-Jet με τα οποία το σκάφος σας αποκτά μια τρομακτική ώθηση για μερικά δευτερόλεπτα. Στην επιλογή Grand Prix, αν τερματίσετε μέσα στις τρεις πρώτες θέσεις, παίρνετε και τους ανάλογους βαθμούς. Αν καταφέρετε να φτάσετε τους 10.000, 20.000 και 30.000 βαθμούς κερδίζετε ένα εφεδρικό σκάφος. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού δεν έχουν να επιδείξουν κάτι το ιδιαίτερο. Τα γραφικά του είναι δισδιάστατα, δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για τρισδιάστατο κόσμο. Βεβαίως τα γραφικά δεν είναι πολυγωνικά όπως έχουμε συνηθίσει σε μεγαλύτερα συστήματα, αλλά κάνουν ικανοποιητικά τη δουλειά τους. ίσως, αν υπήρχαν και κάποια τρίτα αντικείμενα εκτός από τον χώρο της διαδρομής, τα πράγματα θα ήταν λίγο καλύτερα. Αυτή η έλλειψη "περιβάλλοντος" κάνει τα γραφικά να δείχνουν άδεια και λιγοστά. Θα μπορούσαν σίγουρα να ήταν καλύτερα. Ο χειρισμός είναι απλός με τα πλήκτρα Β και Υ να είναι το γκάζι και το φρένο του σκάφους. Το πλήκτρο Α είναι το Super Jet. Τέλος, με τα πλήκτρα R και το L μετακινείται το κέντρο βάρους του σκάφους για να στρίψετε ευκολότερα.

Ο ήχος είναι συνηθισμένος, ενώ η μουσική που ακούγεται στη διάρκεια του παιχνιδιού δεν φτάνει σε σημείο να ενοχλεί. Γενικά πρόκειται για μια μέτρια δουλειά από τη μεριά των προγραμματιστών, αφού το F -Zero δεν έχει να παρουσιάσει κάτι πρωτοποριακό ή ξεχωριστό.


Βαθμολογία


Γραφικά: 7 Δισδιάστατα γραφικά που πέρα από την κυρίως διαδρομή δεν έχουν τίποτα ενδιαφέρον να παρουσιάσουν.

Ήχος: 7 Η μουσική που ακούγεται κατά τη διάρκεια της διαδρομής δεν προκαλεί τουλάχιστον εκνευρισμό!

Gameplay: 8 Οι κινήσεις του σκάφους σας ανταποκρίνονται πλήρως στα πλήκτρα του control pad.

Αντοχή: 7 Τα τρία διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας αυξάνουν σχετικά την αντοχή του παιχνιδιού.

Γενικά: 73% Λίγα αυτοκίνητα και λίγες διαδρομές συνθέτουν ένα μέτριο παιχνίδι. Προσπεράστε το!

 





Review Hercules Adventures (Gameboy)



Ο Ηρακλής, ο δυνατότερος άνθρωπος της τηλεόρασης, των περιοδικών και του κινηματογράφου (είναι ο κύρης των πάντων!), αποφάσισε να χτυπήσει και τον 8μπιτο κόσμο του GameBoy. Σαν να μην έφταναν, λοιπόν, τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης, ο Ηρακλής ξαναμαθαίνει την πραγματική καταγωγή του και καλείται να αποδείξει ότι είναι άξιος να ζήσει μαζί με τους θεούς του Ολύμπου μέσω μιας σειρά τρομερών δοκιμασιών: Αρχικά θα επισκεφτείτε το νησί του Φιλοκτήτη όπου θα μάθετε τη βασική εκπαίδευση και στη συνέχεια θα ταξιδέψετε στη Θήβα, στην Κρήτη και σε πολλά ακόμα μέρη μέχρι να φτάσετε τον τελικό σας προορισμό, τον Όλυμπο. Σε μερικά σημεία του παιχνιδιού, θα χρησιμοποιήσετε και τις ικανότητες του Πήγασου για να διανύσετε μεγάλες αποστάσεις. Το Hercules

της Disney είναι μια επιπλέον προσθήκη στην κατηγορία platform για Gameboy. Τα επίπεδα είναι πολλά και ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Η κίνηση του χαρακτήρα είναι ομαλή, ενώ το πλήκτρο Α χρησιμοποιείται για την εκτέλεση μιας επιθετικής κίνησης με το σπαθί και το πλήκτρο Β για την εκτέλεση αλμάτων. Αν κινείστε αριστερά ή δεξιά μιας πλατφόρμας και πατήσετε το πλήκτρο Α, ο Ηρακλής θα αρχίσει να τρέχει με ένα θριαμβευτικό ύφος. Οι εχθροί ποικίλουν από φίδια και ερπετά μέχρι Κύκλωπες και Θεούς. Το παιχνίδι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο και σ' αυτό συμβάλλει η επιλογή Password που εμφανίζεται στο κεντρικό μενού. Οι κωδικοί για το δεύτερο και τρίτο επίπεδο είναι: "B7FG4" και "XTV5P". Για τους υπόλοιπους κωδικούς θα πρέπει να προσπαθήσετε και λίγο μόνοι σας. Επιπλέον βοήθεια προσφέρουν και τα αντικείμενα (όπως ενέργεια, ασπίδα και ξίφος) που θα εντοπίσετε στον δρόμο σας. Ωστόσο εκτός από τους εχθρούς και τα αντικείμενα, ο Ηρακλής θα συναντήσει και τον μεγάλο του έρωτα... Ναι, σωστά διαβάσατε! Πριν φτάσετε στη Θήβα, θα πρέπει να περάσετε μέσα από το δάσος του Κενταύρου στο οποίο βρίσκεται παγιδευμένη μια νεαρή δεσποινίδα με το όνομα Μεγκ (100% ελληνικό όνομα!). Αφού τη σώσετε η πέτρινη καρδιά του Ηρακλή θα ραγίσει μπροστά στην απέραντη ομορφιά της κοπέλας. Η Μεγκ θα ξαναεμφανιστεί στο δρόμο του Ηρακλή, αλλά αυτή τη φορά θα είναι αιχμάλωτη του Άδη. Όπως θα καταλάβατε ήδη, θα πρέπει να τη σώσετε και δεύτερη φορά (όλο προβλήματα προκαλεί αυτή η γυναίκα!). Ο ήχος είναι αρκετά καλός χωρίς να είναι κουραστικός. Τα γραφικά των επιπέδων και του ήρωα είναι όμορφα σχεδιασμένα και ιδιαίτερα η όψη του Πήγασου, η οποία είναι εξαιρετική. Επίσης, η εναλλαγή στον χειρισμό χαρακτήρα (Ηρακλή και Πήγασου) και η ποικιλία των επιπέδων, ανεβάζει αισθητά την αντοχή του παιχνιδιού. Σε γενικές γραμμές είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι και σίγουρα θα σας κρατήσει κολλημένους στην οθόνη του Gameboy για αρκετό διάστημα. Το μονό μειονέκτημα του παιχνιδιού είναι που δεν έχει συμπεριληφθεί και η... ΖΗΝΑ! Ίσως τη δούμε στο δικό της παιχνίδι. Ο καιρός θα δείξει...

Βαθμολογία

Γραφικά: 8 Τα επίπεδα είναι καθαρά και αναπαριστούν θαυμάσια τη μυθική εποχή.

Ήχος: 7 Συνηθισμένα ηχητικά εφέ που ωστόσο δεν φτάνουν σε σημείο να κουράσουν τον παίκτη.

Gameplay: 6 Ο χειρισμός του χαρακτήρα είναι πανεύκολος και η κίνηση του επίσης.

Αντοχή: 8 Θα παρατήσετε το παιχνίδι μόνο αν καταφέρετε να το ολοκληρώσετε.

Γενικά: 83% Ο τίτλος, και μονό, προδιαθέτει μία μονομαχία, με Κύκλωπες με θεούς, με τέρατα, με σκελετούς. Όλα αυτά υπάρχουν.

05.jpg

  1. Δεν πέφτουμε ποτέ στη θάλασσα με γεμάτο στομάχι. Ο καλύτερος τρόπος για να ξέρετε αν έχει περάσει ο σωστός χρόνος από την τελευταία πιρουνιά μέχρι την πρώτη βουτιά, είναι δύο αγώνες πλήρους διάρκειας στο World Cup '98.
  2. Τα τελευταία χρόνια ο ήλιος δεν αστειεύεται. Μετά από τόσα χρόνια έχει εκπαιδευτεί στα fatalities και είναι πολύ επικίνδυνος. Ο. καλύτερος τρόπος άμυνας είναι ένα απλό καπέλο. Αν μάλιστα βρείτε κι ένα που να γράφει πάνω NINTENDO τότε δεν έχει καμία ελπίδα.
  3. Άλλος ένας τρόπος προστασίας από τον ήλιο, είναι και τα αντηλιακά. Προτιμήστε ένα με δείκτη προστασίας 64.
  4. Πριν κάνετε βουτιές qno ψηλά σιγουρευτείτε ότι στο σημείο που υπολογίζετε ότι θα προσγειωθείτε υπάρχει αρκετό βάθος και δεν θα γίνετε τροφή για τσιπούρες. Δεν θέλουμε να χάσουμε κανένα αναγνώστη.
  5. Αν όπως ετοιμάζεστε να πέσετε στη θάλασσα, αντιληφθείτε κάτι μαύρα πραγματάκια κολλημένα στα βράχια με αγκάθια να ξεπετάγονται από εδώ και από κει, μπορείτε άφοβα να βάλετε τις φωνές Τα λένε αχινούς και όποιος τα πατήσει θα το θυμάται σε όλη του τη ζωή.
  6. Αν επίσης δείτε κάποια πραγματάκια σαν ζελέ να επιπλέουν, μην τα περάσετε για ζελέ φρούτων. Προσπαθήστε να τα βγάλετε στην παραλία, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσετε τα χέρια σας. Η παραμικρή επαφή τσούζει. Μόλις τα βγάλετε στην παραλία, εκτονωθείτε και μετά θάψτε τα σε σημείο που δεν ενοχλεί.
  7. Προς Θεού, μην σας πάρει ο ύπνος την ώρα που κάνετε ηλιοθεραπεία. Εκτός από το γεγονός ότι θα γίνετε σαν ξεροτηγανισμένο λουκανικάκι, θα αποκτήσετε ένα χαζό μαύρισμα, μόνο από τη μια μεριά.
  8. Αν παίζετε ρακέτες προσπαθήστε να αλλάζετε πάνω από 5 μπαλιές. Αν τα καταφέρνετε τότε απομακρυνθείτε από αυτούς πού κάνουν ηλιοθεραπεία. Εκτός αν νομίζετε ότι μπορείτε να τα βγάλετε πέρα με πολλούς τσαντισμένους τύπους ταυτόχρονα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εκνευρίζονται από το ρυθμικό χτύπημα της μπάλας και άλλοι που θεωρούν πολύ σπαστικό να τρώνε το μπαλάκι με δύναμη στο κεφάλι.


Αυτά τα λίγα από εμάς. Προσέχετε τον εαυτό σας, περάστε όσο πιο καλά γίνεται και βγάλτε πολλές φωτογραφίες! Αν μάλιστα μας στείλετε μερικές από αυτές, σας υποσχόμαστε να τις δημοσιεύσουμε σε επόμενο τεύχος.



Από όλη τη σύνταξη του NINTENDO WORLD καλά μπάνια και ραντεβού τον Σεπτέμβρη!!

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ε οχι και 83% το Hercules στο Game Boy. Το ISS είναι πολύ καλύτερο (αν και μιλάμε για εντελώς διαφορετικά παιχνίδια) για να έχουν ίδια βαθμολογία. Το παιχνίδι προσωπικά δε μου άρεσε καθόλου.

Το F-Zero πιστεύω άξιζε παραπάνω. Που είχαμε δει μέχρι τότε τέτοια γραφικά, μην τρελαθούμε τώρα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Diddy Kong είπε:

Review SNES: F-Zero (73%)

Προβολή συνημμένου 112112

Review F-Zero (SNES)


Το F-Zero είναι ένα παιχνίδι racing για το SNES που υποτίθεται πως έχει ένα και μοναδικό σκοπό, να μας κάνει να διασκεδάσουμε. Τουλάχιστον αυτό θα πρέπει να σκέφτηκαν οι προγραμματιστές του παιχνιδιού όταν το κατασκεύαζαν. Ωστόσο τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, αφού η απλή και διασκεδαστική δουλειά ενός συντάκτη, παίζοντας ένα παιχνίδι σαν το F-Zero, μπορεί να μετατραπεί σε μεροκάματο του τρόμου! Μη γελάτε! Πραγματικά απορώ με τους προγραμματιστές του παιχνιδιού όταν από τη μία θέλουν να δημιουργήσουν ένα καλό παιχνίδι και απ' την άλλη δεν συμπεριλαμβάνουν τίποτα αξιόλογο. Αλλά ξεχάστε - για μια στιγμή - όσα ανέφερα και ας προχωρήσουμε με το συνηθισμένο τρόπο το review. Οι αγώνες στο F-ZERO διεξάγονται το έτος 2560, πράγμα που σημαίνει ότι όλες οι τοποθεσίες που θα δείτε και θα αγωνιστείτε είναι εμπνευσμένες από τους ίδιους τους προγραμματιστές / σχεδιαστές της ομάδας. Εισαγωγικό sequence δεν υπάρχει και κατευθείαν εμφανίζεται το μενού των επιλογών που περιέχει τα Grand Prix, Practice και Records, Η επιλογή Practice σας επιτρέπει να αγωνιστείτε ενάντια σε ένα από τα τέσσερα διαθέσιμα αυτοκίνητα ή εκτός αν προτιμάτε να τρέξετε ένα δοκιμαστικό αγώνα μόνοι σας. Πριν από κάθε επιλογή σκάφους μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά τους. Κάθε σκάφος έχει διαφορετικές αντιδράσεις πάνω στο δρόμο και διαφορετική επιτάχυνση. Μπορείτε να επιλέξετε τη διαδρομή που επιθυμείτε (επτά στο σύνολο) πατώντας το πλήκτρο Select. Σε μερικά σημεία γύρω από την πίστα, υπάρχει ένα είδος νάρκης όπου αν συγκρουστείτε πάνω τους θα. χάσετε πολύτιμη ενέργεια. Την μπάρα ενέργειας που εμφανίζεται στο πάνω μέρος της οθόνης μπορείτε να τη γεμίσετε αν πάτε στα πιτς. Μην νομίζετε όμως ότι τα πιτς είναι τα συνηθισμένα που ξέρατε. Για να καταλάβετε, όταν πηγαίνετε στα πιτς, κατεβαίνει μία ακτίνα από το πάνω μέρος της οθόνης (ουάου!) και αναπληρώνει την ενέργεια που έχετε χάσει από τα τρακαρίσματα. Στο παιχνίδι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και S-Jet με τα οποία το σκάφος σας αποκτά μια τρομακτική ώθηση για μερικά δευτερόλεπτα. Στην επιλογή Grand Prix, αν τερματίσετε μέσα στις τρεις πρώτες θέσεις, παίρνετε και τους ανάλογους βαθμούς. Αν καταφέρετε να φτάσετε τους 10.000, 20.000 και 30.000 βαθμούς κερδίζετε ένα εφεδρικό σκάφος. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού δεν έχουν να επιδείξουν κάτι το ιδιαίτερο. Τα γραφικά του είναι δισδιάστατα, δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για τρισδιάστατο κόσμο. Βεβαίως τα γραφικά δεν είναι πολυγωνικά όπως έχουμε συνηθίσει σε μεγαλύτερα συστήματα, αλλά κάνουν ικανοποιητικά τη δουλειά τους. ίσως, αν υπήρχαν και κάποια τρίτα αντικείμενα εκτός από τον χώρο της διαδρομής, τα πράγματα θα ήταν λίγο καλύτερα. Αυτή η έλλειψη "περιβάλλοντος" κάνει τα γραφικά να δείχνουν άδεια και λιγοστά. Θα μπορούσαν σίγουρα να ήταν καλύτερα. Ο χειρισμός είναι απλός με τα πλήκτρα Β και Υ να είναι το γκάζι και το φρένο του σκάφους. Το πλήκτρο Α είναι το Super Jet. Τέλος, με τα πλήκτρα R και το L μετακινείται το κέντρο βάρους του σκάφους για να στρίψετε ευκολότερα.

Ο ήχος είναι συνηθισμένος, ενώ η μουσική που ακούγεται στη διάρκεια του παιχνιδιού δεν φτάνει σε σημείο να ενοχλεί. Γενικά πρόκειται για μια μέτρια δουλειά από τη μεριά των προγραμματιστών, αφού το F -Zero δεν έχει να παρουσιάσει κάτι πρωτοποριακά ή ξεχωριστό.


Βαθμολογία


Γραφικά: 7 Δισδιάστατα γραφικά που πέρα από την κυρίως διαδρομή δεν έχουν τίποτα ενδιαφέρον να παρουσιάσουν.

Ήχος: 7 Η μουσική που ακούγεται κατά τη διάρκεια της διαδρομής δεν προκαλεί τουλάχιστον εκνευρισμό!

Gameplay: 8 Οι κινήσεις του σκάφους σας ανταποκρίνονται πλήρως στα πλήκτρα του control pad.

Αντοχή: 7 Τα τρία διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας αυξάνουν σχετικά την αντοχή του παιχνιδιού.

Γενικά: 73% Λίγα αυτοκίνητα και λίγες διαδρομές συνθέτουν ένα μέτριο παιχνίδι. Προσπεράστε το!
Καπως ετσι εβγαλε ο Imgema την κοντοκανη καραμπινα του απο τη ντουλαπα, τους πηρε στο κυνηγι και σταματησε να εκδιδεται το περιοδικο!

:P
 
Getta Robo είπε:
Καπως ετσι εβγαλε ο Imgema την κοντοκανη καραμπινα του απο τη ντουλαπα, τους πηρε στο κυνηγι και σταματησε να εκδιδεται το περιοδικο!:P
Ρε παιδί μου μην τα λες παραέξω, τρεις μήνες κρυβόμουν από τις αρχές μέχρι να ξεχαστεί κάπως το συμβάν...

Σοβαρά τώρα αυτή η παρωδία υποτίθεται ότι είναι review? Αυτός που το έγραψε έχει ιδέα πότε κυκλοφόρησε το παιχνίδι? Λες και είναι κανένας πιτσιρικάς που κρίνει παλιά παιχνίδια με μία δόση ειρωνείας γιατί αυτά που έχει συνηθίσει είναι πολύ πιο εξελιγμένα. Αν όμως είχε έστω γεννηθεί την εποχή που βγήκε το F-Zero στο SNES μάλλον θα είχε διαφορετική άποψη με λιγότερη παραπληροφόρηση... ειδικά εκεί που λέει ότι "δεν έχει να παρουσιάσει κάτι πρωτοποριακό ή ξεχωριστό". Μα καλά, το 1991 πόσα futuristic/low gravity racers είχε παίξει σε κονσόλα και μάλιστα με MODE7 στυλ γραφικών το άτομο? Από ποιον πλανήτη κατέβηκε τέλος πάντων? Και μιλάει και για την μουσική κιόλας? Δηλαδή το Mute City theme (και κανά δύο ακόμα) που έχουν γίνει κλασσικά και αριθμούν δεκάδες διαφορετικά remixes πλέον... Οκ θέμα γούστου, δεν λέω αλλά που είναι η αντικειμενικότητα? Που είναι ο σεβασμός? Που είναι η κοντόκαννη καραμπίνα?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Συμφωνώ και εγώ ότι το review αδικούσε πολύ το παιχνίδι. Δείχνει ότι το έκριναν με βάση τις δυνατότητες του N64 και όχι του SNES! Θυμάμαι ότι όταν είχε πρωτοκυκλοφόρησε το F-Zero δεν είχαμε ξαναδεί κάτι παρόμοιο από άποψη γραφικών, τουλάχιστων εγώ είχα εντυπωσιαστεί.

Όπως και να έχει το παιχνίδι πλέον θεωρείται κλασικό, ενώ το Sim City το έχει ξεχάσει και η μάνα του.

Πολύ σύντομα ακολουθούν και 3 ακόμα post από το συγκεκριμένο περιοδικό με τα 3 αφιερώματα που είχε και ήταν πολύ ενδιαφέροντα: Ε3 1998, Game Boy Camera & Printer και τα Συστατικά ενός πετυχημένου παιχνιδιού.

Το επόμενο τεύχος 8 Σεπτεμβρίου 1998 θα το δημοσιεύσω τον Σεπτέμβριο 2014!
 
Οι ανθρωποι ηταν πιο ασχετοι και απο τους ασχετους και λογικο ειναι που σταματησε η κυκλοφορια αυτου του περιοδικου παροδια.Και μονο την τελευταια γραμμη του Review να διαβασει καποιος δεν χρειαζεται να διαβασει τιποτα αλλο για να καταλαβει οτι οι ανθρωποι δεν ηξεραν τι τους γεινεται ''Γενικά πρόκειται για μια μέτρια δουλειά από τη μεριά των προγραμματιστών, αφού το F -Zero δεν έχει να παρουσιάσει κάτι πρωτοποριακά ή ξεχωριστό''


Δεν καθομαι να σχολιασω ολα τα υπολοιπα και της αλλες βαθμολογιες γιατι θα γραφω καμια ωρα και βαριεμαι καλοκαιριατικα.
 
Getta Robo είπε:
Καπως ετσι εβγαλε ο Imgema την κοντοκανη καραμπινα του απο τη ντουλαπα, τους πηρε στο κυνηγι και σταματησε να εκδιδεται το περιοδικο!:P

 
Αφιέρωμα στα συστατικά ενός επιτυχημένου παιχνιδιού, όπως δημοσιεύθηκε στο τεύχος 7 του ελληνικού Nintendo World.

 


06.jpg




Ρωτήστε να σας πουν ποιος φτιάχνει καλά παιχνίδια και σίγουρα η απάντηση τους θα είναι η Nintendo, n Sega και η Sony. Από την άλλη μεριά, πολλοί κάτοχοι των PC θα αναφέρουν το όνομα του John McCormack, του ανθρώπου που δημιούργησε το κλασικό παιχνίδι shoot-em-up προοπτικής πρώτου προσώπου, δηλαδή το Doom. Οι κάτοχοι των Saturn (υπάρχουν ακόμα; ) θα μίλαγαν για τον Yu Suzuki, τον δημιουργό του Virtua Striker. Αυτοί που έχουν Ν64 θα ανέφεραν φυσικά το όνομα του σημαντικότερου σχεδιαστή παιχνιδιών που έχει υπάρξει ποτέ. Φυσικά δεν χρειάζονται συστάσεις για το ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος. Παρόμοια, αν ρωτήσετε κάποιον να σας πει ένα καλό παιχνίδι, χωρίς αμφιβολία θα σας αναφέρει μια μεγάλη λίστα ονομάτων, από το Mario 64 μέχρι το Goldeneye, από το GTI Club (το κλασικό παιχνίδι arcade της Konami) μέχρι το Zelda 3 για Super NES. Υπάρχουν πολλοί τίτλοι που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε σαν παραδείγματα "καλών" παιχνιδιών. Αλλά αν ρωτήσετε τι είναι αυτό που κάνει ένα καλό παιχνίδι, το πιθανότερο είναι να σας απαντήσουν μονολεκτικά. Οι πιο προβλέψιμες απαντήσεις που θα σας δώσουν είναι τα "γραφικά" και ο "χειρισμός". Αλλά και πάλι τι είναι χειρισμός; Πως μπορεί μια λέξη να "συνυπάρχει" σε δύο διαφορετικά παιχνίδια όπως είναι το Mario Kart και το Mortal Kombat Mythologies; Στο πρώτο ο χειρισμός του είναι άκρως εθιστικός ενώ στο δεύτερο δεν είναι. Αν δούμε τα κορυφαία παιχνίδια ανεξαρτήτου συστήματος, είναι δύσκολο να καθορίσουμε γιατί είναι "καλά", επειδή υπάρχουν πολλοί λόγοι που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Είναι εύκολο να πεις ότι το παιχνίδι χρειάζεται να δείχνει καλό και να παίζει καλά, αλλά ποιος μπορεί να εξηγήσει τα παιχνίδια του τύπου Sim City 2000; Ο ήχος, επίσης, είναι ένας σημαντικός παράγοντας και όμως υπάρχουν παιχνίδια που παρά τα κάκιστα μουσικά μοτίβα που περιέχουν, καταφέρνουν παρ' όλα αυτά να έχουν μια αξιοπρεπή βαθμολογία. Η αξιοποίηση hardware είναι συνήθως ένα ενδεικτικό χαρακτηριστικό για την αξία του κάθε παιχνιδιού. Και ένα τέλειο παράδειγμα για την παραπάνω πρόταση είναι φυσικά το GoldenEye. Όχι μόνο κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες του Ν64 αλλά και να ανεβάσει την ποιότητα

των παιχνιδιών shoot-'em-up προοπτικής πρώτου προσώπου. Τα Duke Nukem 64, Quake και Turok έδιναν μεγάλο βάρος στις μάχες. Από την άλλη μεριά, το GoldenEye με τα πανέμορφα γραφικά και την καταπληκτική δομή των επιπέδων σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεσαι μέσα στο παιχνίδι με αποτέλεσμα να το κάνει πιο ρεαλιστικό. Παρότρυνε τους παίκτες να εντοπίσουν την κάθε λεπτομέρεια και στη συνέχεια να την εκμεταλλευτούν ανάλογα. Επίσης, η αντοχή είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό για κάθε τίτλο. Αν ξοδεύεις δεκαπέντε ή είκοσι χιλιάδες για ένα παιχνίδι, είναι λογικό να περιμένεις από το παιχνίδι να σε διασκεδάζει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και όχι μόνο μερικές ώρες. Σ' αυτό συμβάλλει και η προσθήκη της επιλογής για ταυτόχρονη (multiplayer) συμμετοχή πολλών παικτών, οι κρυφοί χαρακτήρες και οι επιπλέον διαδρομές.

Η επιρροή των παλιών τίτλων

Για να είναι το παιχνίδι πραγματικά υπέροχο, θα πρέπει ή να έχει βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό ένα ήδη υπάρχον σχέδιο ή να παρουσιάζει πολλές καινοτομίες. Αν και οι σχεδιαστές προσπαθούν να μιμηθούν κάποιο παιχνίδι, δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο να κυκλοφορούν παιχνίδια που να παρουσιάζουν πρωτοποριακές ιδέες. Θέλετε ένα παράδειγμα γι' αυτό; Η άφιξη του Mario στο Ν64. Η πρώτη του περιπέτεια στη νέα κονσόλα της Nintendo είχε ως αποτέλεσμα να ανακηρυχτεί ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών και να έχει πολλούς "μιμητές". Τώρα, η αγορά του Playstation αποτελείται από παιχνίδια όπως το Busby 3D, το Croc και το αστείο Rascal της Psygnosis. Όπως και με τις κινηματογραφικές ταινίες, έτσι και τα παιχνίδια χωρίζονται σε κατηγορίες. Παιχνίδια platform, beat-'em-up, action RPG (Role Playing Game), προσομοιωτές, η κάθε κατηγορία περιέχει καλούς και κακούς τίτλους. Ωστόσο, οι γνήσιοι-πρωτότυποι τίτλοι είναι λίγοι. Τα περισσότερα αξιόλογα παιχνίδια του Ν64 είναι ανακατασκευές παλαιότερων τίτλων. Αλλά αυτό δεν είναι κακό. To ISS64 έχει τις ρίζες του από το κλασικό ISS Deluxe. To Lylat Wars είναι η βελτιωμένη έκδοση του Starfox στο SNES. Δηλαδή, για να θεωρηθεί ένα παιχνίδι καλό, θα πρέπει τα χαρακτηριστικά που προβάλει να είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά ενός παρόμοιου τίτλου.

Λειτουργικότητα

Στο διάστημα των τελευταίων 25 χρόνων, τα παιχνίδια έχουν γίνει εξαιρετικά πολυσύνθετα στο τομέα των γραφικών. Τα γραφικά ενός παιχνιδιού είναι σημαντικός παράγοντας επειδή είναι το ενδιάμεσο τμήμα για την επικοινωνία μεταξύ του παίκτη και του λογισμικού (software). Ο παίκτης αντιδρά στα ερεθίσματα της οθόνης και ενεργεί ανάλογα. Παίζοντας με επιτυχία κάποιο παιχνίδι, ανταμείβεσαι είτε με κρυφές διαδρομές (Diddy Kong Racing) είτε με επιπλέον επίπεδα. Ένα πραγματικά καλό παιχνίδι θα πρέπει να είναι οπτικά λειτουργικό. Αν το διαβάζετε αυτό σπίτι, σκεφτείτε τους τοίχους του δωματίου σας. Είναι από συμπαγή υλικό και χωρίς να κοιτάξετε δεξιά-αριστερά γνωρίζετε την ακριβή τους θέση. Το ίδιο συμβαίνει και για τα έπιπλα του δωματίου. Σηκωθείτε τώρα όρθιοι. Προχωρήστε μερικά βήματα προς όποια κατεύθυνση επιθυμείτε. Έπειτα, πηγαίνετε πίσω στο σημείο απ' όπου ξεκινήσατε. Κατά τη διάρκεια αυτών των βηματισμών, θα διαπιστώσατε ότι δεν πέσατε πάνω σε κάποιο αντικείμενο. Αντίθετα, στο Cruis'n USA, συγκρούεστε χωρίς να έχει γίνει προηγουμένως επαφή με αυτοκίνητο ή αντικείμενο. Πέρα απ' αυτό, μια ακόμα επιλογή που μεγαλώνει την αντοχή ενός τίτλου είναι της ταυτόχρονης συμμετοχής πολλών παικτών. Με εξαίρεση το Mario 64 και το Turok, κάθε άλλο παιχνίδι που έχει βαθμολογηθεί με εννέα στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνει την επιλογή multiplayer και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ωστόσο, όσο ανεβασμένη και αν είναι η τεχνητή νοημοσύνη (Artificial Intelligence) των χαρακτήρων που ελέγχει η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας (C.P.U.), δεν μπορεί να συγκριθεί με τον ανταγωνισμό που υπάρχει στο παιχνίδι όταν συμμετέχουν δύο ή περισσότεροι πραγματικοί παίκτες.

Οπότε, ποιος είναι ο παράγοντας που κάνει το παιχνίδι καλό;

Μέχρι στιγμής έχουμε δει τα βασικά στοιχεία, από τα ελκυστικά γραφικά μέχρι την επιλογή two-player. Είναι δύσκολο να διαχωρίσουμε τα δύο αυτά στοιχεία και να πούμε ότι το ένα είναι πιο σημαντικό από το άλλο. Αλλά υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που είναι κοινό για όλα τα καλά παιχνίδια. Ο εθισμός. Αντίθετα με τα προγράμματα της τηλεόρασης, τα παιχνίδια προσφέρουν πραγματική διασκέδαση αφού η πρόοδος ενός παιχνιδιού επηρεάζεται άμεσα από τις ενέργειες που εκτελεί ο παίκτης. Καθώς παίζετε το Mario 64 ή το GoldenEye ή το Diddy Kong Racing ή οποιοδήποτε άλλο κορυφαίο τίτλο, η δράση στην οθόνη της τηλεόρασης σας "απορροφάει" τελείως. Λες και όλος ο κόσμος έχει σταματήσει να υπάρχει. Σκεφτείτε τώρα το Cruis'n USA. Ξεκινάτε έναν αγώνα. Μέσα σε λίγα λεπτά έχετε συγκρουστεί με κάποιο αντικείμενο που έκανε την εμφάνιση του από το πουθενά. Αισθάνεστε αδικημένος και αν έχετε αγοράσει το παιχνίδι οι πρώτες αμφιβολίες θα αρχίσουν να ξεπροβάλλουν. Είστε σχεδόν ενήμεροι ότι απέναντί σας βρίσκεται η οθόνη της τηλεόρασης, ότι κρατάτε στα χέρια σας το joypad και ότι ο μικρός σας αδελφός τρώει τα ποπ-κορν. Η γονείς από την άλλη μεριά εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους, βλέποντας ότι τα παιδιά τους είναι κατά κάποιο τρόπο υπνωτισμένα όταν παίζουν. Στην πραγματικότητα, αν έχετε δει κάποιον να παίζει, θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν ξεκολλάει τα μάτια του από την οθόνη. Αλλά μόνο τα καλύτερα παιχνίδια μπορούν να το καταφέρουν αυτό.

Μετά τη ζάλη

Μετά από πολύωρη ενασχόληση και αφού έχετε "ξυπνήσει" από τη ζάλη, σε κάποια στιγμή αντιλαμβάνεστε ότι έχετε βρει ένα "καλό" παιχνίδι. Δεν χρειάζεται να είναι οπτικά εκθαμβωτικό. Ούτε να έχει ένα ορχηστρικό soundtrack. To μόνο που χρειάζεται είναι να σας δώσει την εντύπωση ότι δεν παίζεται απλά ένα παιχνίδι κονσόλας. Βέβαια, αν περιέχει την ομορφιά των επιπέδων του Mario ή έχει ένα soundtrack βασισμένο στη μουσική του Mozard και περιέχει επίσης την επιλογή multiplayer, τότε είναι ακόμα καλύτερο! Στις σελίδες που ακολουθούν αναλύουμε τις τέσσερις κατηγορίες βαθμολόγησης παιχνιδιών (ΗΧΟΣ, ΓΡΑΦΙΚΑ, ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ HARDWARE, ΑΝΤΟΧΗ) και τους τίτλους που κατάφεραν να ξεχωρίσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

ΓΡΑΦΙΚΑ
Οπτική απόλαυση - οι πιο επιτυχημένες δημιουργίες: Super Mario 64, Pilotwings 64, GoldenEye, Wave Race 64, Diddy Kong Racing, ISS64, Lylat Wars, NFL QuarterBack Club


Θα έπρεπε να βελτιωθούν περισσότερο: Mortal Kombat Trilogy, NBA Hangtime, Killer Instinct Gold, Cruis'n USA.

Η ποιότητα των καλών παιχνιδιών οφείλεται στο γραφικά;

Ναι και... όχι. Τα γραφικά όπως έχουμε αναφέρει, είναι το πρώτο χαρακτηριστικό με το οποίο ο παίκτης "επικοινωνεί" με το παιχνίδι. Βέβαια, είναι δύσκολο να πούμε ότι αν, για παράδειγμα, το ISS64 ήταν κατά το ήμισυ λιγότερο ελκυστικό θα ήταν και κατά το ήμισυ λιγότερο διασκεδαστικό.


Ωστόσο το Mario 64 δεν είναι καλό επειδή δείχνει καλό;


Όπως πριν, ναι και όχι. Είναι δύσκολο να φανταστούμε το Mario 64 χωρίς τα φανταστικά γραφικά που περιέχει. Μέσω των γραφικών το παιχνίδι "μιλάει" στον παίκτη και του παρέχει ένα περιβάλλον εθιστικό για να παίξει. Το καλό παιχνίδι περιβάλλει τον παίκτη με "ζωντανές" εικόνες, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσει τις ακίνητες τοποθεσίες.

Ζωντανές «εικόνες;

Ναι. Σκεφτείτε το Mario 64. Κάθε επιφάνεια στην οποία πατάτε, έχει τη δική της υφή. Τρέξτε πάνω σε χορτάρι και θα ακούσετε το χαρακτηριστικό ήχο που κάνει. Επιπλέον, οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να πειραματιστούν και σπανίως απογοητεύονται από τα αποτελέσματα. Δεν υπάρχουν εμπόδια, όπως στο Doom 64 όπου η "πρόοδός" σας σταματά επειδή υπάρχει ένα μικρό αντικείμενο μπροστά σας. Τέτοιου είδους λεπτομέρειες διαχωρίζουν τα καλά από τα μέτρια παιχνίδια.

Τι συμβαίνει όμως με τους τοίχους στο Lylat Wars;

Κάθε παιχνίδι πού ακολουθεί μια προκαθορισμένη διαδρομή όπως στα αγωνιστικά παιχνίδια, θα πρέπει να περιέχει "καθαρές" εικόνες ώστε να μπορούν οι παίκτες να τις ακολουθήσουν. Οι τοίχοι είναι ένα αναγκαίο κακό σε αυτές τις περιπτώσεις. Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος γιατί να είναι μια διαδρομή σαν ένα τούνελ που περιβάλλεται από δέντρα, σπίτια ή με οποιοδήποτε άλλο είδος παρόμοιου σκηνικού. Το GTi Club της Konami στα arcades, παρουσίασε ρεαλιστικές εικόνες δίνοντας μεγάλη έμφαση στην λεπτομέρεια. Είναι κρίμα, αλλά ή πλειοψηφία των αγωνιστικών παιχνιδιών εμμένουν στην ιδέα να χρησιμοποιούν αντικείμενα για να περιορίσουν τον χώρο. To Lylat Wars παρουσιάζει γραφικά τοπία που δεν μπορούν να ανατιναχτούν ή να δεχτούν "επιρροές" με οποιοδήποτε τρόπο και γι' αυτό δίνει μεγάλο βάρος στον χειρισμό του σκάφους. Ακολουθώντας μια πορεία με περιοριστικούς όρους, οι συγκρούσεις μπορούν να αποφευχθούν μόνο με γρήγορα αντανακλαστικά. Συνδυάζοντας τέτοιες κινήσεις με τη μάχη, οι παίκτες μπορούν να γίνουν δημιουργικοί στις επιθέσεις τους. Δηλαδή, αν και δεν είναι σωστό να περιορίζεις το γραφικό τοπίο του παιχνιδιού, σε μερικές περιπτώσεις μπορείς να επωφεληθείς από αυτή την κατάσταση.

Τα sprites έχουν κάποιο ρόλο στο παιχνίδι;

Η χρησιμοποίηση ψηφιακών sprites είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Τα δύο παιχνίδια της Midway (Mortal Kombat) για το Ν64 είχαν ως φόντο μεγάλης ευκρίνειας εικόνες, αλλά ο Sub Zero και οι υπόλοιποι μαχητές ήταν κακής ποιότητας. Ο λόγος είναι ότι δεν "έδεναν" στον χώρο. Δηλαδή δεν ταίριαζαν με το περιβάλλον, άσχετα από το αν οι backgrοund τοποθεσίες είναι καλές ή όχι. Παρ' όλα αυτά, τα παιχνίδια που βασίζονται σε εικόνες bitmap μπορούν να είναι αξιόλογα. Τρανό παράδειγμα το Mischief Makers!

Με ποια κριτήρια αξιολογούνται τα γραφικά;

Η επίτευξη ποιοτικών γραφικών είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Η μία όψη περιλαμβάνει τις τεχνικές μελέτες, για παράδειγμα, πόσο είναι το frame rate ενός παιχνιδιού; Αν το παιχνίδι τρέχει με 30 frames ανά δευτερόλεπτο (25 frames είναι η φυσική κίνηση) η κίνηση γίνεται ομαλότερη και τα προβλήματα ελαχιστοποιούνται. Η ομίχλη στο Turok ή ο έξυπνος σχεδιασμός των διαδρομών σε ένα αγωνιστικό παιχνίδι είναι τεχνικές που βοηθούν στην αποφυγή τέτοιων προβλημάτων. Στην άλλη μεριά του νομίσματος υπάρχει η λεπτότητα της, κατασκευής των γραφικών. Αυτό εξαρτάται κυρίως από τις ικανότητες των σχεδιαστών της προγραμματιστικής ομάδας. Είτε είναι φωτορεαλιστικά, είτε καρτουνίστικα, το κλειδί για τη δημιουργία ενός ωραίου παιχνιδιού είναι η λεπτομέρεια. Το GoldenEye και το Mario 64 είναι δύο παραδείγματα αυτής της κατηγορίας.

ΗΧΟΣ
Οι μελωδίες που μας συναρπάζουν: Blast Corps, Diddy Kong Racing, GoldenEye, Lylat Wars, Yoshi's Story, Mario 64.

Οι μελωδίες που μας εκνευρίζουν: Cruis'n USA, NBA Pro ʼ98, Wetrix, Mortal Kombat Trilogy

Κάνει ο ήχος το παιχνίδι καλό;

Όχι. Αλλά μπορεί να το ανεβάσει σε ένα μεγαλύτερο ποιοτικό επίπεδο. Η μουσική και τα ηχητικά εφέ μπορούν να κάνουν ένα μέτριο παιχνίδι πιο ξεχωριστό αν χρησιμοποιηθούν κατάλληλα. Φυσικά ισχύει και το αντίθετο. Η σπουδαιότητα της μουσικής δεν μπορεί να υποτιμηθεί.

Τι μπορεί να προσθέσει ο ήχος σε ένα παιχνίδι;

Ατμόσφαιρα. Απλά και καθαρά. Θα ήταν το ίδιο το ISS64 και το FIFA '98 χωρίς τις επιδοκιμασίες και τις ζητωκραυγές του κοινού; Θα είχε εντυπωσιάσει το Turok αν δεν είχε το "ταμπ, ταμπ, ταμπ" κάθε φορά που πλησιάζετε ένα δεινόσαυρο; Σίγουρα όχι. Όταν η Nintendo αποφάσισε να κατασκευάσει μια κονσόλα βασισμένη πάνω σε cartridge, δημιουργήθηκαν πολλές ενστάσεις για το πως θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν και εισαγωγές FMV (Full Motion Video). Η απάντηση; Δεν μπορούσαν και δεν μπορούν. Τότε προέκυψε το θέμα των μουσικών CD. Αλλά επειδή το Ν64 δεν μπορούσε να το προσφέρει, αποφάσισαν να ενσωματώσουν μουσική πάνω σε chip κατώτερης ποιότητας, φυσικά, από το μουσικό CD του Playstation και του Saturn. Ωστόσο, το Mario 64 αποτελεί μία τρανή εξαίρεση. Παρατηρήστε πως η μουσική αλλάζει ανάλογα με την τοποθεσία στην οποία βρίσκεστε. Για παράδειγμα όταν πάτε στο Jolly Roger Bay, θα ακούσετε τη βασική μελωδία της διαδρομής. Μόλις βουτήξετε μέσα στο νερό, νέοι ήχοι θα προστεθούν. Όταν, τέλος, φτάσετε στη σπηλιά, ο ήχος γίνεται πιο ατμοσφαιρικός εξαιτίας των μπάσων και των τύμπανων. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να πετύχεις το ίδιο εφέ με το προηγούμενο αν ο ήχος ακούγεται από CD. Αν το Playstation και το Saturn επιθυμούσαν να προσφέρουν παρόμοια εφέ, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει το δικό της ηχητικό chip (κατώτερο από το chip του Ν64), χάνοντας πολλά από τα πλεονεκτήματα του CD.

Δεν είναι καλύτερο το soundtrack ενός παιχνιδιού να περιέχει πραγματικά συγκροτήματα;

Ε, όχι. Δεν είναι. Οι περισσότεροι τίτλοι έχουν απλά ένα βασικό soundtrack το οποίο δεν έχει να προσφέρει πολλά στο παιχνίδι. Αν καταφέρεις να συνθέσεις μια μουσική που να ταιριάζει σε ένα παιχνίδι ή να ακούγονται μελωδίες σε συγκεκριμένα σημεία, τότε έχεις πετύχει κάτι μοναδικό. Οι κινηματογραφικές ταινίες μπορούν, γιατί όχι και τα παιχνίδια; Αν και οι ρυθμοί έχουν έλλειψη "φινέτσας" εξυπηρετούν το σκοπούς τους και με το παραπάνω. Καθώς αρχίζει μια διαφορετική - απ' ότι έχουμε συνηθίσει - μουσική, καταλαβαίνουμε ότι κάτι σημαντικό πρόκειται να συμβεί σε μια ταινία. Συγκεκριμένα όλες οι ταινίες τρόμου περιέχουν τέτοιους ρυθμούς για να μεγαλώσουν το ενδιαφέρον του θεατή. Το ίδιο προσπαθούν και τελικά καταφέρνουν να πετύχουν τα παιχνίδια. Τέτοιες τεχνικές μπορούν εύκολα να συμπεριληφθούν σε βιντεοπαιχνίδια, δημιουργώντας ένα σύνολο ξεχωριστό.

Και τα ηχητικά εφέ;

Σκεφτείτε το GoldenEye. Το θόρυβο που κάνει το κάθε όπλο ξεχωριστά και το "κλινκ" που κάνει μια γεμιστήρα όταν πέφτει στο έδαφος από έναν φρουρό. Η Rare έχει φροντίσει να συμπεριλάβει τα πάντα. Τα ηχητικά εφέ, σε ένα επίπεδο, ενεργούν σαν επιβεβαίωση της δράσης που εξελίσσεται στην οθόνη. Πυροβολείτε και ακούτε τον κατάλληλο θόρυβο. Το ίδιο συμβαίνει και με το Multi Racing Championship. Όταν τρακάρει το αμάξι σας θα ακούσετε το χαρακτηριστικό ήχο της σύγκρουσης. Τα καλύτερα παιχνίδια συχνά έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν πολύ περισσότερα, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να γίνεται πιο ρεαλιστικό, πιο ατμοσφαιρικό και περισσότερο εθιστικό.

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ HARDWARE
Τεχνική τελειότητα: Blast Corps, GoldenEye, ISS64, Lylat Wars, Mario 64, Wave Race, Turok

Τεχνική ανικανότητα: Mortal Kombat Trilogy, Wetrix, Cruisʼn USA, Chameleon Twist

Θα πρέπει το παιχνίδι είναι πρωτότυπο για να είναι καλό;

Όχι, αλλά δεν είναι άσχημη ιδέα αν μπορεί να προσφέρει κάτι νέο. Οι παλιοί κάτοχοι του

Commodore 64 θα θυμούνται σίγουρα το Elite, το Dropzone, το Paradroid και πολλούς άλλους τίτλους που ο καθένας είχε να προσφέρει κάτι διαφορετικό. Αυτές τις μέρες,

οι κατασκευαστές επιθυμούν να δημιουργήσουν απλά παιχνίδια. Όπως το Mario και οι κλώνοι του Sonic ήταν η καταστροφή των 16μπιτων συστημάτων, έτσι και τα παιχνίδια οδήγησης και beat-em-up είναι η πληγή της σύγχρονης γενιάς κονσολών.

Δηλαδή τα παιχνίδια δεν είναι πρωτότυπα:

Όχι, δεν είναι. Το παραμικρό στοιχείο γνησιότητας που περιέχει ένα παιχνίδι αυτόματα αντιγράφεται από άλλους κατασκευαστές, έως ότου κάποιο άλλο χαρακτηριστικό τραβήξει την προσοχή τους. Το χαρακτηριστικό του ελεύθερου σκοπευτή στο GoldenEye (το οποίο εμφανίστηκε την ίδια στιγμή στο MDK της Shiny Ent. για PC), θα καθιερωθεί σε όλα τα παιχνίδια shoot-em-up προοπτικής πρώτου προσώπου από αυτή τη στιγμή και έπειτα.

Ως ιδέα το GoldenEye δεν είναι πρωτότυπη...

Δεν είναι. Αλλά είναι ένα παιχνίδι που προσφέρει τέτοιο θέμα που είναι καταδικασμένο να πετύχει. Πριν από την κυκλοφορία του, το είδος κυριαρχούσε σε τίτλους που είχαν σαν θέμα την επιστημονική φαντασία. Το GoldenEye χρησιμοποίησε σύγχρονο περιβάλλον με αναγνωρίσιμους χαρακτήρες. Πέρα απ' αυτό, n συλλογή τίτλων για το Ν64 περιέχει μοναδικά παιχνίδια. Από το Blast Corps της Rare, μέχρι το Mario 64, τα οποία καθιέρωσαν νέα χαρακτηριστικά στις συγκεκριμένες κατηγορίες παιχνιδιών. Αλλά πολλά από τα καλύτερα παιχνίδια του Ν64 είναι ανακατασκευές παλαιότερων τίτλων. Και αυτό δεν είναι άσχημο!

Οπότε, τι βαθμό αξιοποίησης hardware θα πρέπει να έχει ένα καλό παιχνίδι;

Είναι μία δύσκολη απάντηση] (γιατί ρώτησα;!) και το μόνο που μπορούμε να σκεφτούμε είναι ότι θα πρέπει να τελειοποιεί τα ΠΑΝΤΑ. Το Diddy Kong Racing και το Mario Kart 64 είναι και τα δύο πολύ καλά παιχνίδια. Αλλά αν ρωτήσετε κάποιο κάτοχο Ν64, θα σας πει ότι το DKR "χωλαίνει" στην επιλογή multiplayer, ενώ το ΜΚ64 απογοητεύει στη μονή επιλογή. Το ISS ʼ98 είναι σίγουρα το τελειότερο παιχνίδι στο είδος του. Η αξιοποίηση hardware δεν συγκαταλέγει μόνο την πρωτοτυπία αλλά και τις αξίες της παραγωγής.

ΑΝΤΟΧΗ
Παιχνίδια με μεγάλη αντοχή: 1080 Snowboarding, Diddy Kong Racing, Duke Nukem 64, GoldenEye, ISS 64

Παιχνίδια με έλλειψη αντοχής: Clay fighter 63 1/3, Cruisʼ n USA, MK Mythologies: Sub Zero.

Τι δίνει στο παιχνίδι μεγάλη αντοχή;

Λεπτομέρεια. Βάθος. Χιλιάδες μυστικά. Στα 16μπιτα συστήματα τα παιχνίδια πρόσφεραν κατά την ολοκλήρωσή τούς, λίγα περισσότερα από ένα κακώς γραμμένο κείμενο. Αν ήσασταν τυχεροί υπήρχε πιθανότητα να βλέπατε και καμιά εικόνα ή να ακούσετε έναν ήχο. Μια εκδοτική εταιρεία όμως, κατάφερε μέσω των παιχνιδιών της να προσφέρει κάτι παραπάνω στους παίκτες, ακόμα και αν έχουν ολοκληρώσει το παιχνίδι. Και αυτή η εταιρεία είναι η Nintendo. Ολοκληρώστε το Zelda και το πιθανότερο θα είναι να ξαναπαίξετε το παιχνίδι για να συλλέξετε όλες τις καρδιές. Τα παιχνίδια του Ν64 παρουσιάζουν επιπλέον χαρακτηριστικά και μυστικά, ανεβάζοντας τα σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Το Diddy Kong Racing είναι γεμάτο με κρυφές διαδρομές, ενώ το κρυφό μενού που υπάρχει στο GoldenEye την αντοχή του. Δεν είναι προαιρετικό ένα καλό παιχνίδι να περιέχει έναν αριθμό μυστικών, είναι αναγκαία προϋπόθεση. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να επηρεάζει το παιχνίδι αυτό καθ' αυτό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση αν ένας διασκεδαστικός τίτλος ολοκληρώνεται μέσα σε δύο μέρες, όπως για παράδειγμα το Yoshiʼs Story. Παρ' όλα αυτά προσφέρει αρκετές προκλήσεις για τους παίκτες ακόμα και μετά την ολοκλήρωσή του.

Δηλαδή η αντοχή εξαρτάται από τη δυσκολία και τις κρυφές προκλήσεις του τίτλου;

Ο ευκολότερος τρόπος για να προσθέσεις αντοχή σε ένα παιχνίδι είναι να συμπεριλάβεις την ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΥΟ ΠΑΙΚΤΩΝ. Είναι απλό. Κάθε παιχνίδι που επιδιώκει να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους τίτλους θα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον την επιλογή της ταυτόχρονης συμμετοχής δύο παικτών. Συγκεκριμένα περιοδικά του χώρου έχουν γράψει ότι το Mario DD θα παρουσιάζει την επιλογή multiplayer και η οθόνη θα χωρίζεται σε δύο ισομεγέθη τμήματα (split-screen). Το Turok 2 επίσης θα παρουσιάζει αυτή την επιλογή. Πέστε μου: τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει ένας παίκτης;

Τι άλλο βελτιώνει την αντοχή;

Ελευθερία του χώρου. Και το Mario 64 το πετυχαίνει. Ο χώρος δράσης είναι τεράστιος και μπορείτε να περιπλανηθείτε ανέμελα (ωραίο ακούγεται ε) σε οποιοδήποτε σημείο επιθυμείτε. Ενώ άλλα παιχνίδια σας "αναγκάζουν" να ακολουθήσετε μια συγκεκριμένη πορεία, συνήθως τα παιχνίδια οδήγησης, το Pilotwings 64 και το Mario Kart 64 προσφέρουν μεγάλες ευκαιρίες για εξερεύνηση. Αντίθετα παραδείγματα είναι τα παιχνίδια του τύπου Mortal Kombat Mythologies, όπου ο χώρος δράσης είναι εξαιρετικά μικρός.

07a.jpg


08a.jpg


09a.jpg


Ελπίζουμε να καταλάβατε τους λόγους για τους οποίους τα συγκεκριμένα παιχνίδια θεωρούνται καλά. Σίγουρα το θέμα είναι πιο πολύπλοκο απ' όσο δείχνει και οι σελίδες που αφιερώσαμε είναι σχετικά λίγες. Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα κριτήρια που βαθμολογούμε ένα παιχνίδι και να βρούμε την απάντηση. Και κατά τη γνώμη μας πλησιάσαμε αρκετά. Αλλά o κάθε ένας απ' εμάς έχει διαφορετικές απόψεις για το ποια παιχνίδια θεωρούνται καλά. Και μόνο γιʼ αυτό το λόγο κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Όπως και να 'ναι, αν ξέραμε ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν ένα παιχνίδι καλό, θα πουλούσαμε τη μυστική φόρμουλα για εκατομμύρια και θα περνάγαμε την υπόλοιπη ζωή μας αραχτοί σε μια παραλία!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αφιέρωμα στην GameBoy Camera & GameBoy Printer, όπως δημοσιεύθηκε στο τεύχος 7 του ελληνικού Nintendo World.






13a.jpg


10a.jpg


Η Nintendo είναι θεός. Και αυτή είναι η απόδειξη...

Έχει κυκλοφορήσει στις αρχές της δεκαετίας του '90 και έχει κάνει γνωστό το όνομα της Nintendo σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει διαρκέσει περισσότερο από τα Game Gear, Game Watch και Lynx, ενώ παράλληλα έχει δει να έρχονται και να φεύγουν κονσόλες που κάποτε είχαν μεγάλα ονόματα στο χώρο. Φυσικά, αναφέρομαι στο Game Boy που αυτές τις ημέρες έχει ακόμη έναν λόγο για να τραβήξει την προσοχή του κοινού: τις νέες εφαρμογές του. Αν δεν σας συγκινούσε αρκετά η ιδέα να κουβαλάτε ένα σωρό από φοβερά τέρατα μέσα στη τσέπη σας, οι άνθρωποι της Nintendo έκατσαν και σκέφτηκαν την εφαρμογή που θα έδινε τη λύση. Υποθέτουμε πως κάπως έτσι θα σκέφτηκαν: "Όλα τα παιδιά στην Ιαπωνία έχουν τρελαθεί με τα αυτοκόλλητα. Όλα κατέχουν Game Boy. To Game Boy έχει οθόνη υγρών κρυστάλλων παρόμοια με την ψηφιακή κάμερα. Μου 'ρχεται μια ιδέα! Τι θα γινόταν αν..." Και έτσι το Pocket Camera και το Pocket Printer γεννήθηκαν...

Το μάτι

Η κάμερα του Game Boy είναι ένα μικρό θαύμα. Θα είναι διαθέσιμη σε τέσσερα χρώματα (κίτρινο, μπλε, πράσινο, κόκκινο) για να ταιριάζει με το μηχάνημα σας και μοιάζει αρκετά με την κάμερα του PC από την Connectix. Βασικά, είναι ένας βολβός ματιού πάνω σε μια κάρτα. Υπάρχουν δύο τρόποι για να μάθετε να χειρίζεστε το νέο σας παιχνίδι: να διαβάσετε προσεκτικά το εγχειρίδιο χρήσης και να το ακολουθήσετε βήμα προς βήμα για να εξασφαλίσετε τη σωστή χρήση ή να τα ξεχάσετε όλα αυτά και να αρχίσετε να πιέζετε όλα τα πλήκτρα! Εμείς από τη μεριά μας, για να σας δώσουμε τις καλύτερες φωτογραφίες που θα μπορούσαμε, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τον... δεύτερο τρόπο! Ίσως η απόφαση αυτή να μην ήταν έξυπνη, αφού υπάρχουν γύρω στις 25 επιλογές και τουλάχιστον 100 διαφορετικά εφέ.

Έκπληξη, έκπληξη

Η πρώτη εικόνα στην οθόνη του Game Boy μας ξάφνιασε, αφού μας ρώταγε ποιο είναι το όνομα μας, την ημερομηνία γεννήσεως και ποιο τύπο αίματος έχουμε (η εφορία είσαι; ). Φαίνεται πως πολλοί Ιάπωνες ξεχνάνε τα ονόματα τους! Όταν τελειώσουν οι τυπικές διαδικασίες εμφανίζεται μία νέα οθόνη που περιέχει τρεις επιλογές: Take (λήψη). Look (ματιά) και Play (παίξιμο). Ωραία και απλά. Η πρώτη επιλογή οδηγεί σε νέες επιλογές, αλλά αν επιλέξετε τις προκαθορισμένες τότε θα είστε σε θέση να "τραβήξετε" την πρώτη σας φωτογραφία. Η δεύτερη επιλογή από το κεντρικό μενού σας επιτρέπει να επιλέξετε και να δείτε τις φωτογραφίες που θέλετε (την μία μετά την άλλη - slide). Η τελευταία, η επιλογή Play, σας οδηγεί σε δύο επιπλέον επιλογές που τις αναλύουμε λίγο πιο κάτω. Ωστόσο, μην σκεφτείτε πως όλα αυτά είναι περίπλοκα. Η κάθε λειτουργία αναπαριστάται από ένα εικονίδιο και αυτό συμβάλλει στην εύκολη εκμάθηση της εφαρμογής.

Και αυτή είναι η απόδειξη!

Συνεχίζοντας με τις συγκρίσεις, ο εκτυπωτής (printer) μοιάζει λες και κάποιος του έχει προσθέσει μερικά "στολίδια". Είναι ένα πλήρως λειτουργικό σετ και είναι εξαιρετικά εύκολο στη χρήση. Οι μόνες ενέργειες που θα πρέπει να κάνετε για να λειτουργήσει είναι να βάλετε τις μπαταρίες, να συνδέσετε το καλώδιο και να ανοίξετε τη συσκευή. Προσοχή μην ξεχάσετε το καλώδιο, γιατί χωρίς αυτό δεν λειτουργεί.

Επιλογές, αποφάσεις, υπομενού. Η Nintendo έχει φροντίσει για σας πριν από εσάς (που το έχω ακούσει; ). Ότι θα θέλατε από το Pocket Printer υπάρχει και σε πολύ απλή μορφή.

11a.jpg

Super Game Boy 2

Στην Ιαπωνία, επίσης, κυκλοφόρησε αυτό το μήνα το Super Game Boy 2, το οποίο θα σας επιτρέπει να παίζετε παιχνίδια του Gameboy στο SNES αλλά αυτή τη φορά με περισσότερα χρώματα. Όμως, το κυριότερο πλεονέκτημα του είναι ότι σας επιτρέπει να θαυμάσετε τις φωτογραφίες της Pocket Camera στην οθόνη της τηλεόραση σας. Το Super Game Boy 2 θα είναι διαθέσιμο σε χρώμα διαφανή μπλε για να αντιστοιχεί στα χρώματα των εκδόσεων του Pocket Monsters που είναι μπλε και κόκκινο. To Super Game Boy 2 χρησιμοποιεί το ίδιο συνδετικό καλώδιο με αυτό που έχετε για να συνδέσετε το Game Boy με την Pocket Printer. Αρχικά, το SGB2 διαφημίζεται ως μέσο για να βάλετε τις εικόνες του Pocket Monsters στην μεγάλη οθόνη, αλλά αυτή τη φορά με καλύτερα αποτελέσματα αφού γίνεται χρησιμοποίηση του adapter. To επόμενο βήμα, που έχει ανακοινωθεί ήδη στην έκθεση Space World, θα είναι ο αντάπτορας για Ν64 Gameboy αλλά πιο εξελιγμένος.

Όλα μαζί!

Οι ειδικοί στην Kyoto έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν πολυποίκιλες αλληλοσυνδεόμενες επιλογές με σκοπό να συγκεντρώσουν τις επινοήσεις τους όλες μαζί. Από τις τρεις επιλογές που κοιτάξαμε, θα μπορείτε να τραβήξετε μια φωτογραφία, να την εμφανίσετε στην τηλεόραση, να προσθέσετε ήχο, γραφικά, κείμενα και ειδικά εφέ και στη συνέχεια να τους δώσετε κίνηση (animate). Αργότερα, αν μείνετε ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα, θα μπορείτε να το εκτυπώσετε (σε μορφή snes.jpg) και να το δείχνετε στους φίλους σας. Και ακόμα δεν έχουμε αναφέρει το Ν64 και το 64DD.

Προφανώς, το κύριο μέλημα της Nintendo είναι να δημιουργεί παιχνίδια που να δίνουν έμφαση στις έννοιες δημιουργικότητα και μοίρασμα. Η τεράστια επιτυχία που σημείωσαν τα Pocket Monsters τους έχει πείσει ότι, τουλάχιστον, οι χρήστες των Game Boy θέλουν να ανταλλάσσουν μεταξύ τους τα κατορθώματα τους (δηλαδή τους καρπούς των κόπων τους). Αυτό είναι δυνατόν μέσω του cable link (συνδετικό καλώδιο).

Το ίδιο χαρακτηριστικό υπάρχει και στην Pocket Camera, μέσω της επιλογής "Communications" που βρίσκεται κάτω από την επιλογή "Play". Ίσως αυτό το χαρακτηριστικό να μην προκαλέσει τον ίδιο θαυμασμό στο Ελληνικό κοινό, αλλά στην Ιαπωνία η Nintendo κρατάει στα χέρια της ένα σίγουρο νικητή - δύο μέρες μετά την κυκλοφορία τα περισσότερα μαγαζιά έχουν ξεπουλήσει όλο το απόθεμα τους (στοκ).


Οι 10 καλύτερες χρησιμότητες για το GameBoy Pocket Camera!

Οι συντάκτες του Nintendo World (μαζί με τον Ευτύχιο Χαμογελίδη!) έπειτα από μεγάλη αθλητικοκοινωνικοεπιστημονική(!) μελέτη καταλήξαμε ότι υπάρχουν και άλλες χρησιμότητες της κάμερας που σε πολλούς διαφεύγουν...

1. Φαντασιώσεις

Αυτή είναι η ευκαιρία σας να φέρετε το βουνό στον Μωάμεθ! Απλά, φωτογραφίστε οποιοδήποτε παιχνίδι της Square Soft, εκτυπώστε το και χρησιμοποιήστε το ως ετικέτα σε ένα δικό σας cart! Μετά, αν θέλετε, αγοράζετε και το παιχνίδι!

2. Υπερφαντασιώσεις

Ή κάντε το ίδιο για τους τίτλους του Saturn και του Playstation.

3. Παγιδέψτε

Αυτό δεν είναι απαραίτητο στην Ιαπωνία, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Κρεμάστε την Pocket Camera στο 64DD μέσω του Ν64 και τοποθετήστε την στο σπίτι σας σαν ένα σύστημα ασφαλείας. Οι μπαταρίες διαρκούν χρόνια και δεν θα χρειαστεί να ανησυχείτε την κρίσιμη ώρα. Εκτυπώστε την εικόνα και δώστε την στο... ΣΚΑΙ!

4. Ορατότητα

Τραβήξτε κρυφές φωτογραφίες του αντίθετου φύλλου ενώ κάθονται ανυποψίαστοι στη στάση του τρένου (για παράδειγμα), στη συνέχεια πηγαίνετε σπίτι και κοιτάξτε τί λαβράκια πιάσατε! Αν δεν μείνετε απόλυτα ευχαριστημένοι, υπάρχει πάντα το Super Game Boy 2 για να προσθέσετε λίγο χρώμα στις άκρες της εικόνας.

5. Κατηγορήστε

Τραβήξτε κρυφές φωτογραφίες από μέλη της οικογενείας σας ως απόδειξη για το ποιος έφαγε το τελευταίο κομμάτι της τούρτας.

6. Πάρτε εκδίκηση

Τραβήξτε φωτογραφίες από ενοχλητικά άτομα που κατέχουν Playstation ή Saturn από το τοπικό κατάστημα παιχνιδιών. Έπειτα, χρησιμοποιήστε τις δυνατότητες της εφαρμογής για να τους κάνετε αγνώριστους. Σύντομα θα καταλάβουν...

7. Ταπεινώστε

Χρησιμοποιήστε τις λειτουργίες Frame και Stamp και κάντε τους εχθρούς σας αυτοκόλλητα. Κολλήστε τα σε όλο το σχολείο και στις στάσεις των λεωφορείων. Η απόλυτη ταπείνωση των "φίλων σας".

8. Βασανίστε

Εκτυπώστε εκατοντάδες εικόνες μέσω της επιλογής "Stamp" και κολλήστε τις σε όλες τις λείες επιφάνειες και στα έπιπλα του σπιτιού. Με αυτό το τρόπο θα είστε ο "κύρης του σπιτιού". Ή ο κακομοίρης!

9. Περηφάνια

Κάντε το καλύτερο σκορ, χρόνο κ.α., εκτυπώστε την εικόνα και στείλτε την αμέσως στη διεύθυνση του περιοδικού για το διαγωνισμό (όταν θα κάνουμε).

12a.jpg

14a.jpg

13a.jpg

13a.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κι ότι έψαχνα μια παρουσίαση της κάμερας για το Game Boy.
 
Αφιέρωμα στην έκθεση Ε3 του 1998, όπως δημοσιεύθηκε στο τεύχος 7 του ελληνικού Nintendo World.







Ε3 1998

Κλεισμένος σ' ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, αισθάνομαι σαν ντετέκτιβ - πρωταγωνιστής σε ταινία του '50. Η πόρτα του δωματίου είναι διπλοκλειδωμένη ενώ την αίσθηση της ασφάλειας μου δυναμώνει μια καρέκλα που τοποθετήθηκε κόντρα στο πόμολο. Μια τηλεόραση σε μια γωνία προσπαθεί να αποδείξει τη λειτουργικότητα της, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να γεμίζει την οθόνη της χιόνια. Το δωμάτιο φωτίζεται διαδοχικά από κόκκινα και γαλάζια χρώματα, μιας και έξω από το παράθυρο μου βρίσκεται η φωτεινή ταμπέλα του ξενοδοχείου στο οποίο βρίσκομαι. Συνηθισμένος από τους θορύβους της Αθήνας, πετάγομαι κάθε φορά που ακούω σειρήνα περιπολικού. Κάτι που συμβαίνει κάθε 2 λεπτά περίπου. Πως την πάτησα έτσι; κάθομαι στο κρεβάτι, με τον φορητό μου στο χέρι και θυμάμαι το πρόσωπο του αρχισυντάκτη μου, όταν μου ανακοίνωσε ότι δε χρειάζεται να ψάχνω για ξενοδοχείο και ότι αυτός θα τα κανόνιζε όλα. Έχω την εντύπωση ότι ήθελε να έρθει αυτός στην Ατλάντα και ζήλεψε που τελικά ήρθα εγώ. Όπως ελπίζω να καταλάβατε, βρίσκομαι στην Ατλάντα με σκοπό να καλύψω την Ε3, το μεγαλύτερο γεγονός της χρονιάς στα Video Games. To κείμενο αυτό γράφεται το βράδυ της τελευταίας μέρας και αφού τα φώτα στο τεράστιο εκθεσιακό κέντρο έχουν κλείσει. Το αρχικό συναίσθημα του ενθουσιασμού που με κατέλαβε όταν πάτησα το πόδι μου για πρώτη φορά στην έκθεση, έχει αντικατασταθεί από μια αίσθηση απέραντης κούρασης. Έχω την εντύπωση ότι τα πόδια μου πια δεν είναι δικά μου και έχουν αποφασίσει να φύγουν για διακοπές χωρίς εμένα. Είχα ακούσει ότι η έκθεση είναι τεράστια, αλλά τίποτα δε με είχε προετοιμάσει γι' αυτά που έπαθα. Αν σκεφτείτε τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στην Καλογρέζα, ίσως καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε. Υπ' όψιν, δε μιλάμε για το γήπεδο του ποδοσφαίρου, μιλάμε για όλες τις εγκαταστάσεις, από το σταθμό του τρένου μέχρι και τους ξενώνες των αθλητών. Μια έκταση γεμάτη κόσμο κάθε ηλικίας. Την πρώτη μέρα αισθανόμουν σαν μικρό παιδί που πάει για πρώτη φορά σε λούνα παρκ. Κοίταγα γύρω μου μαγεμένος, χάζευα τα περίπτερα, τις εκδηλώσεις, τον κόσμο, ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ και σε κάποια φάση συνειδητοποίησα ότι δεν περπάταγα. Έτρεχα σαν παλαβός από περίπτερο σε περίπτερο (αν μπορεί κάποιος να πει περίπτερα τις εγκαταστάσεις των εταιρειών, που πιο πολύ θύμιζαν οικοδομικά τετράγωνα). Όταν κατάφερα να συγκρατήσω τον εαυτό μου και να μου θυμίσω ότι δεν είμαι απλός χρήστης αλλά δημοσιογράφος, με αποστολή να καλύψω μια έκθεση και το κυριότερο, με μια καρτελίτσα γύρω από λαιμό μου που μου έδινε πρόσβαση σε μέρη που δεν μπορούσαν να μπουν οι απλοί χρήστες, κατάλαβα τι συνέβαινε γύρω μου. Βρισκόμουν στο επίκεντρο των γεγονότων. Έβλεπα τα παιχνίδια που θα μας απασχολήσουν μέχρι και τα Χριστούγεννα. Τι είδα, τι έμαθα, τι πιστεύω ότι θα σας ενδιέφερε και πολλά ακόμα στις σελίδες που ακολουθούν. Η NINTENDO έχει τόσους πολλούς καλούς τίτλους για μας, που το Banjo Kazooie, το παιχνίδι που όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία, δε θα είναι παρά άλλο ένα μέσα στο σωρό των καταπληκτικών παιχνιδιών που θα δούμε. Η μεγαλύτερη διάκριση ωστόσο, θα πρέπει να δοθεί στο Zelda. To Zelda ίσως είναι το παιχνίδι που όλος ο κόσμος περιμένει πιο πολύ από κάθε άλλο παιχνίδι και ότι μας δείχνει ο Κος Miyamoto, μας κάνει να ενθουσιαζόμαστε όλο και πιο πολύ. Εκτός όμως από τα παιχνίδια που ανακοινώθηκαν, είχαμε και ανακοινώσεις σχετικά με τα σχέδια της Nintendo για το μέλλον. Αυτό που εντυπωσίασε πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο, ήταν το έγχρωμο Gameboy. Μοιάζει με το Gameboy Pocket σε διαστάσεις και βάρος αλλά οι δυνατότητες του θα είναι βεβαίως μεγαλύτερες, θα μπορεί να απεικονίσει 10 χρώματα (όπως το Super Game Boy), 32 ή 56. Επίσης θα είναι συμβατό με τον αντάπτορα Game Boy Pocket AC για ασταμάτητη διασκέδαση. Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τι παρουσίασε η έκθεση Ε3.

E3 04.jpg





Quest 64

To απόκρυφο βιβλίο Eltale έχει εξαφανιστεί από το μοναστήρι Montrode και το βασίλειο της Celtla χρειάζεται έναν ήρωα που θα το ξαναβρεί. Αρχικά, πίσω από την κατασκευή του τίτλου, την ευθύνη την είχε αναλάβει η THQ, ενώ μετέπειτα την ανέλαβε και συνεχίζει να την έχει η προγραμματιστική ομάδα της Imagineer. To Quest 64 συνδυάζει κλασικά χαρακτηριστικά RPG με φανταστικούς τρισδιάστατους κόσμους Υπάρχουν εκατοντάδες χαρακτήρες με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε, προκειμένου να σας δώσουν πληροφορίες για την ακριβή τοποθεσία του ιερού τόμου. Όσοι θεωρούν ότι η ποιότητα του παιχνιδιού είναι ανάλογη με την αντοχή του, τότε δε θα απογοητευτούν.

Twelve Tales: Conker 64


Οι αλλαγές που έχει υποστεί το Conker 64 είναι τόσες πολλές που δεν ξέρουμε από που να αρχίσουμε: για παράδειγμα θα υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τρόποι για να παίξετε το παιχνίδι. Ανάλογα με το χαρακτήρα που θα επιλέξετε, το παιχνίδι γίνεται action, strategy(!) ή και shoot'em-up. Από την επιλογή της ταυτόχρονης συμμετοχής πολλών παικτών θα μπορούν να παίξουν μέχρι τέσσερα άτομα. Ήχος και γραφικά ξεπέρασαν κατά πολύ τις προσδοκίες που είχαμε ενώ, όπως διαπιστώσαμε, η τεχνητή νοημοσύνη των εχθρών θα είναι μεγάλη. Απλά, να θυμάστε καλύτερα από τώρα το όνομα της Twelve Tales...

Shadowgate


Η Kemco αποφάσισε να ξαναχρησιμοποιήσει την αρχική ομάδα που είχε δημιουργήσει το πετυχημένο Shadowgate με σκοπό να επωφεληθεί από τις μεγάλες δυνατότητες της κονσόλας. Η ιστορία του αφορά την περιπλάνηση του Halfling Del μέσα σε ένα κάστρο με σκοπό να αποτρέψει να "ανάσταση" του διαβολικού λόρδου (Warlock). Εκτός από τις μάχες, το Shadowgate 64 θα παρουσιάζει και πολλούς γρίφους και παγίδες. Ο χώρος δράσης είναι μεγάλος, ενώ η οπτική γωνία της κάμερας δείχνει με το καλύτερο τρόπο τις τρισδιάστατες τοποθεσίες του παιχνιδιού.

Survivor


To Survivor της Konami περιστρέφεται γύρω από μια εξωγήινη φυλή η οποία έχει "φυλακίσει" όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, μέσα στο τεράστιο διαστημόπλοιο της. Ανάμεσα τους, υπάρχει ένας άντρας και μια γυναίκα του ανθρώπινου γένους. Από τη στιγμή που πέφτει το διαστημόπλοιο στη θάλασσα, εσείς αναλαμβάνετε το ρόλο του άντρα και προσπαθείτε μέσα από μια σειρά δοκιμασιών να δραπετεύσετε από τη "φυλακή", ενώ ταυτόχρονα έχετε ως κύριο μέλημα να σώσετε και τη γυναίκα. Αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία, δε νομίζετε;

Top Gear Overdrive


Ένα ακόμη αγωνιστικό παιχνίδι, αυτή τη φορά από την προγραμματιστική εταιρεία της Kemco. Το παιχνίδι βρίσκεται στο στάδιο εξέλιξης, αφού μόνο το 30% έχει ολοκληρωθεί. Οι παίκτες θα έχουν τη δυνατότητα να προσκρούουν πάνω σε βαρέλια με πετρέλαιο και μ' αυτό το τρόπο να αφήνουν παγίδες στους υπόλοιπους οδηγούς. Οι διαδρομές θα είναι πολλές ενώ μερικές απ' αυτές θα έχουν ως φόντο πραγματικές τοποθεσίες (π.χ. Grand Canyon).

E3 05.jpg




F-Zero X


Φαντάζομαι όλοι θυμάστε το F-Zero της Nintendo. To παιχνίδι racing που είχε καταφέρει να γίνει αγαπητό χωρίς να παρουσίαζε ουσιαστικά κάτι το ιδιαίτερο, τώρα θα εμφανιστεί και στην 64μπιτη κονσόλα. Ο αριθμός των διαδρομών και των αυτοκινήτων ξεπερνούν τον αντίστοιχο αριθμό από το πρωτοεμφανιζόμενο παιχνίδι. Τέλος και σπουδαιότερο είναι ότι θα συμπεριλαμβάνει την επιλογή της ταυτόχρονης συμμετοχής μέχρι τεσσάρων παικτών.

Wipeout 64


Ταυτόχρονη συμμετοχή τεσσάρων παικτών, ένας εντελώς διαφορετικός κώδικας προγραμματισμού και έξι πίστες συνθέτουν την 64μπιτη έκδοση του Wipeout. Θα υπάρχουν έξι φουτουριστικά οχήματα καθώς επίσης και πιτς. Τέλος, θα υπάρχουν αντικείμενα στο δρόμο με τα οποία θα μπορείτε να αναβαθμίσετε το όχημά σας. Το γνήσιο παιχνίδι ήταν καλό, γιατί όχι και αυτό;

Lode Runner 64


To Lode Runner έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο κλασικά παζλ παιχνίδια του PC. Η Big Bang Entertainment, προσπαθώντας να επωφεληθεί από τις δυνατότητες του Ν64, αποφάσισε να προσθέσει την τρίτη διάσταση στο παιχνίδι. Συνολικά θα υπάρχουν πέντε κόσμοι και τουλάχιστον 20 κινούμενες τοποθεσίες και βέβαια δε θα λείπουν τα κρυφά επίπεδα. Σκοπός σας θα είναι να αποσπάσετε χρυσό από συγκεκριμένα σημεία των πλατφορμών χωρίς να παγιδευτείτε ή να χάσετε από εχθρούς. Μέχρι στιγμής τα πρώτα σημάδια από το παιχνίδι είναι αρκετά ελπιδοφόρα.

Silicon Valley


Η BMG Entertainment βρίσκεται ήδη στα τελικά στάδια της ολοκλήρωσης του Space Station Silicon Valey. Όσοι επισκέφθηκαν την έκθεση Ε3 είχαν την ευκαιρία να παίξουν ένα πρόγραμμα επίδειξης του παιχνιδιού. Η δράση εξελίσσεται μέσα σε έναν διαστημικό σταθμό, όπου εσείς αναλαμβάνετε το ρομπότ - σύντροφο του Dan Danger. Σκοπός σας είναι να επαναφέρετε την ηρεμία μέσα στον διαστημικό σταθμό, αφού πρώτα θα έχετε λύσει τους δεκάδες γρίφους που υπάρχουν σε 30 περίπου δωμάτια. Ακούγεται δύσκολο αλλά μπορεί να μην είναι, όταν θα δημοσιεύσουμε τα tips του παιχνιδιού στο μέλλον!


Waialae Country Club: True Golf Classics



Τι θα λέγατε να ξεφύγουμε για λίγο από τα εθνικά μας σπορ και να ασχοληθούμε με γκομε... εεε. γκολφ! Μπορεί να μην σας αρέσει η ιδέα, άλλα αν συνδυάσεις το γκολφ και τα παραδεισένια τοπία της Χαβάης, τότε σίγουρα θα αξίζει η προσπάθεια. Όμως εκτός από αυτά, το παιχνίδι έχει να προσφέρει και πολλές επιλογές που δε θα αφήσουν κανέναν, που ασχολείται με το σπορ, παραπονεμένο.

Pokemon Pikachu

Η Nintendo έκτος από παιχνίδια, μας προσφέρει και εικονικά ζωάκια. Πως; Φυσικά με το Pokemon Pikachu. Οι διαστάσεις του θα είναι πανομοιότυπες μ' αυτές του Gameboy (λάθος, είναι στην πραγματικότητα πολύ μικρότερο). Σκοπός σας θα είναι να μεγαλώσετε την φιλία σας ανάμεσα σε εσάς και στον εικονικό φιλαράκο σας. Η συσκευή θα είναι ευαίσθητη σε ορισμένες κινήσεις που θα κάνετε. Για παράδειγμα, αν περπατάτε και κοιτάξετε την οθόνη υγρών κρυστάλλων της συσκευής, θα δείτε τον Pikachu να περπατάει και αυτός!

E3 06.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Nintendo World 08.jpg

Editorial

Όταν πριν από 9 περίπου μήνες πήραμε την απόφαση να εκδώσουμε ένα περιοδικό για Nintendo, ξέραμε ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα και οι δρόμοι δεν θα ήταν στρωμένα με ροδοπέταλα. Πιστέψαμε όμως στο Ν64 και στο μέλλον του. Το ίδιο πίστεψαν και οι χιλιάδες κόσμου που έτρεξαν να αγοράσουν την κονσόλα. Κόσμος που με ευχαρίστηση έβλεπε να κυκλοφορούν για την κονσόλα παιχνίδια σαν τα GoldenEye, Mario, Diddy Kong, Yoshi, Banjo Kazooie κ.α. Αυτό όμως ήταν και το μεγάλο πρόβλημα του μηχανήματος. Η συντριπτική πλειοψηφία των τίτλων απευθύνονταν σε μικρής ηλικίας χρήστες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότερος κόσμος να απομακρύνεται από το Ν64. Τα γεγονότα δεν άργησαν να επηρεάσουν και το αγαπημένο σας περιοδικό. Η σωστή επιχειρηματική κίνηση θα ήταν να αναστείλουμε την κυκλοφορία του περιοδικού μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την επανακυκλοφορία του. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν ανέντιμο και θα στεναχωρούσε τόσο όλους εσάς που μείνατε πιστοί στην κονσόλα, όσο και εμάς. Σε πείσμα λοιπόν των καιρών αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την έκδοση του περιοδικού, όσο κι αν μας επιβαρύνει οικονομικά. Δεν θα μπορούσαμε να προδώσουμε τους ανθρώπους που πιστεύουν σε μας, όλους εσάς που τρέχετε με αγωνία κάθε μήνα στα περίπτερα να πάρετε κάθε καινούργιο τεύχος, όλους εσάς που με κάθε τρόπο μας αποδεικνύετε την εμπιστοσύνη και την συμπαράσταση σας. Έτσι κι εμείς από τη μεριά μας αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την όσο την δυνατόν πληρέστερη ενημέρωση σας, προσπαθώντας να μειώσουμε όσο πιο πολύ γίνεται το κόστος μας. Έτσι με βαριά καρδιά αυξήσαμε λίγο την τιμή μας και μειώσαμε το μέγεθος του περιοδικού, χωρίς όμως να μειώσουμε το περιεχόμενο του. Θα εξακολουθήσουμε να πολεμάμε για την αγαπημένη μας κονσόλα και ελπίζουμε αυτά να είναι τα τελευταία μέτρα που θα χρειαστεί να πάρουμε. Σε αυτόν μας τον αγώνα όμως θα χρειαστούμε και την αμέριστη συμπαράσταση σας. Θα πρέπει να υποστηρίξετε την αγαπημένη σας κονσόλα, να διαδώσετε την ύπαρξη του αγαπημένου σας περιοδικού, να μην παραδώσετε τα όπλα. Και μην φοβάστε, σε αυτόν τον αγώνα δεν θα είμαστε μόνοι. Όπως δείχνει το μέλλον, η Nintendo δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Ήδη έχει ανακοινώσει πάρα πολλά παιχνίδια για το διάστημα μέχρι τα Χριστούγεννα, ενώ πολλά από αυτά είναι "ενήλικου" περιεχομένου και γεμάτα αίμα (!!!!!!!!! Αν διαβάσει σήμερα ο Ηλίας Κούκουτσας αυτά που έγραφε τότε, σίγουρα θα αναρωτιόταν τι έπαιρνε...). Από το 1999, όπως δείχνουν τα πράγματα η αντεπίθεση θα συνεχιστεί με αυξημένους ρυθμούς. Την κίνηση αυτή φαίνεται να αγκαλιάζουν οι ανεξάρτητες εταιρίες παραγωγής παιχνιδιών, οπότε το μέλλον προμηνύεται ευοίωνο. Μην ξεχνάτε να περνάτε καλά, να προσέχετε τον εαυτό σας και μην ξεχνάτε: Το μέλλον ανήκει στην Nintendo.


Ηλίας Κούκουτσας






Περιεχόμενα



Ματιές στο μέλλον: Τα τελευταία νέα από τον μαγικό κόσμο της Nintendo



Wipeout: Με μια λέξη: Πανικός

WWF War Zone: Ξύλο και των γονέων

Turok 2: Οι δεινόσαυροι επιστρέφουν.

Jet Force Gemini: Μια πρωτότυπη περιπέτεια.

Perfect Dark: Μια πρώτη ματιά στη συνέχεια του Goldeneye

Nintendo World Νέα


Shadowman

Survivor Day One

S.C.A.R.S.

Nascar '99

Hyper: The Time Quest

Duke Nukem: Time to Kill

Nintendo World Arena: Τα παιχνίδια που είδαμε, αξιολογήσαμε και ολοκληρώσαμε!

Review N64: Dual Heroes (65%)

Review N64: Banjo - Kazooie (92%)

Review N64: F1 World Grand Prix (91%)

Review N64: Virtual Chess (76%)

Review N64: Bio Freaks (76%)

Review N64: Mortal Kombat 4 (84%)

Review N64: Bust a Move 2 (80%)

Review N64: Iggy's Reckin' Balls (56%)

Πώς να κάνετε τη ζωή σας ευκολότερη

N64: Quake 64 (B' μέρος)

Διαγωνισμός

Οι αναγνώστες μπορούσαν να κερδίσουν 10 παιχνίδια F1 World Grand Prix, προσφορά της Nortec, μετά από κλήρωση και αφού πρώτα απαντούσαν σωστά σε 3+1 ερωτήσεις:

1. Πως ονομάζεται η παγκόσμια ομοσπονδία της F1;

2. Ποια εταιρεία κατασκεύασε το παιχνίδι;

3. Τι βαθμολογία παίρνει το F1 World Grand Prix στο περιοδικό;

Προαιρετική ερώτηση: Προτείνετε μία τιμωρία για τον συντάκτη Σταμάτη Βλάση, ο οποίος τόλμησε να νικήσει τον Αρχισυντάκτη του.

Tips Extra

Πονηρά κολπάκια για παιχνίδια σε N64, SNES και Gameboy.

Αλληλογραφία


Μικρές αγγελίες


04.jpg

Preview Perfect Dark

Το "Perfect Dark" είναι ο τίτλος που περιμένει κάθε παίκτης του GoldenEye που έχει ολοκληρώσει το επίπεδο της Αιγύπτου σε 007 mode. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως δεύτερο Golden-Eye με έναν, ωστόσο, νέο τίτλο. Η εννεαμελής ομάδα της Rare έχει ξεκινήσει εδώ και επτά μήνες την κατασκευή του τίτλου και, όπως ήταν αναμενόμενο, δείχνει εκπληκτικό. Αφήνοντας τον Bond πίσω, το Perfect Dark υπόσχεται να συνδυάσει δράση, πονηράδα και ευφυΐα στις ίδιες αναλογίες που έκαναν το GoldenEye -για πολλούς- το καλύτερο παιχνίδι του Ν64. Η ταυτόχρονη συμμετοχή τεσσάρων παικτών έχει βελτιωθεί, τα γραφικά είναι πιο "ζωντανά" και έχουν προστεθεί περισσότερα animations και εξωγήινοι. To Perfect Dark είναι μεγαλύτερο, καλύτερο, γρηγορότερο και πιο έξυπνο από το GoldenEye και μόνο το Ν64 και η Rare θα μπορούσε να το επιτύχει αυτό. Η έρευνα γύρω από το Perfect Dark απαιτούσε να ταξιδέψουμε στην Ατλάντα και συγκεκριμένα στην έκθεση Ε3. Σαν εισαγωγή, ένα μικρό βίντεο του παιχνιδιού έπαιζε σε ένα ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο της Nintendo που θύμιζε μικρό κινηματογράφο. Για εκείνους που δεν πίστευαν ότι οι εικόνες που βλέπανε προέρχονταν από το Ν64, υπήρχε επίσης ένα μικρό πρόγραμμα επίδειξης σε cartridge. Για τη μεγαλύτερη ιστορία του 1998 μέχρι στιγμής, γυρίστε σελίδα...

ΠΟΙΟΣ: Σωστά μαντέψατε, το δάκτυλο που θα τραβήξει τη σκανδάλη θα είναι γυναικείο. Η Rare δεν έχει επιβεβαιώσει αν η Joanna θα κατάγεται από τη Βρετανία ή την Αμερική, ούτε έχει διαρρεύσει πληροφορίες όσον αφορά το παρελθόν της. Απλά, ας ελπίσουμε ότι θα είναι μια Γυναίκα-Εκδικητής!

ΤΙ: Το έτος είναι 2023. Η έρευνα της Joanna στην DataDyne την οδηγούν να υποψιαστεί ότι η εταιρεία παρέχει άσυλο σε εξωγήινες μορφές ζωής. Η Joanna πρέπει να διεισδύσει μέσα στην εταιρεία και να εξολοθρεύσει τους εξωγήινους που απειλούν την Γη.

ΠΟΥ: Η Rare δεν έχει ακόμα ανακοινώσει για το ακριβές σημείο που θα εξελιχθεί η τρίτη της αποστολή. Μέχρι στιγμής ξέρουμε ότι θα υπάρχει κάποιο ταξίδι στον χρόνο, τουλάχιστον δύο υποθαλάσσια επίπεδα ("Deep Sea" και "Marine") και ένα σε αεροδρόμιο. Η ομάδα, τώρα, κατασκευάζει 12 επίπεδα και τουλάχιστον οκτώ ακόμα θα ακολουθήσουν.

ΠΩΣ: Η Rare υποστηρίζει ότι το Perfect Dark θα χρησιμοποιεί μεγαλύτερο αριθμό όπλων απ' ότι στο GoldenEye. To heat sensitive machine gun σημαδεύει αυτόματα ό,τι κινείται. Οι νάρκες δεν είναι μόνο ένας τρόπος επίθεσης, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για να δώσουν πρόσβαση σε άλλα τμήματα. Η μηχανή κινείται με τον ίδιο τρόπο που κινείται το άρμα στο GoldenEye, αλλά αθόρυβα. Όσον αφορά τις ικανότητες της Joanna, μπορεί να σπρώχνει αντικείμενα κάτι που είναι ουσιώδες για την ολοκλήρωση μερικών στόχων της αποστολής. Για παράδειγμα, ένας εξωγήινος που κρατείται φυλακισμένος, θα πρέπει να σωθεί. Όταν η Joanna τον εντοπίσει θα πρέπει να σύρει το κιβώτιο που έχει πάνω τον εξωγήινο σε μια ασφαλή περιοχή. Με την ευκαιρία, ο εξωγήινος έχει μεγάλο κεφάλι, μικρά άκρα και λοξά μάτια.

ΠΩΣ: Η χρησιμοποίηση της μηχανής του GoldenEye είναι φανερή στο Perfect Dark. Το παιχνίδι κινείται με παρόμοιο τρόπο και η έκδοση που παρουσιάστηκε στην έκθεση χρησιμοποίησε την ίδια κίνηση των εχθρών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει δημιουργήσει ακόμα νέες κινήσεις. Ωστόσο, πολλές βελτιώσεις είναι ολοφάνερες. Έχουν βελτιωθεί τα φωτιστικά εφέ, έχει περισσότερους χάρτες και δείχνει να τρέχει σε ψηλότερο frame-rate απ' ότι στο GoldenEye. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε και τον ήχο (Dolby Surround), θα καταλάβετε ότι το παιχνίδι θα είναι από τα καλύτερα του Ν64.

ΠΟΤΕ: Το γνήσιο GoldenEye ολοκληρώθηκε μέσα σε τρία χρόνια, αλλά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου ξοδεύτηκε από τους προγραμματιστές της Rare μέχρι να γνωρίσουν το υλικό μέρος (hardware) του Ν64. To Banjo-Kazoole ολοκληρώθηκε σε 16 μήνες. Υπολογίζουμε ότι η ολοκλήρωση του Perfect Dark θα διαρκέσει λίγο παραπάνω - γύρω στους 10 μήνες από τώρα. Θα σας ενημερώσουμε για ότι νεότερο μάθουμε.







02.jpg


Review Banjo - Kazooie

Το ερώτημα για το Banjo-Kazooie ποτέ δεν ήταν το "είναι καλό;". Το ερώτημα που από την αρχή λέγαμε είναι "πόσο καλό;". Στην περιορισμένη λίστα του Nintendo World για τα παιχνίδια που έχουν βαθμολογηθεί πάνω από 90%, το Banjo Kazooie ποια θέση καταλαμβάνει; Όσον αφορά την όψη, το Β-Κ μοιάζει αρκετά με το Diddy Kong Racing. Εκτός από το γεγονός ότι ο Banjo υπάρχει και στα δύο παιχνίδια, τα πολύχρωμα γραφικά και η καρτουνίστικη κίνηση κάνουν και τους δύο τίτλους να φαντάζουν σαν δύο διαφορετικά επεισόδια στη φαντασία κάποιου. Η εξωτερική εμφάνιση του Banjo είναι σαφώς καλύτερη από την αντίστοιχη του Mario και αυτό δε μας εκπλήσσει αφού η κυκλοφορία του SM64 είχε γίνει πριν δύο χρόνια. Όσον αφορά τους κεντρικούς χαρακτήρες, ο Banjo και η Kazooie είναι το καλύτερο δίδυμο που θα μπορούσε να εφεύρει η ομάδα της Rare. Αρχικά, η ύπαρξη δύο κεντρικών χαρακτήρων σε ένα παιχνίδι πλατφόρμας δημιουργεί ερωτηματικά. Θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις διαφορετικές ικανότητες των χαρακτήρων σε διαφορετικές στιγμές; Ή οι δύο χαρακτήρες θα συνεργάζονται; Ή θα πρέπει να κινούμε πρώτα τον έναν και μετά τον άλλο; Ή κάτι διαφορετικό; Και μόνο μετά το επίπεδο "Spiral Mountain" (επ' ευκαιρία μην χάσετε αυτό το σημείο - θα κερδίσετε μία ολόκληρη μπάρα ενέργειας) η απάντηση θα σας δοθεί: ο Banjo και η Kazooie είναι μία οντότητα και όχι δύο.

Η ιδέα του να έχεις μια μεγάλη αρκούδα και ένα πουλί μαζί, υφίσταται για να δικαιολογήσει την ύπαρξη πολλών κινήσεων (και για να κάνει την εμπειρία λιγότερο παρόμοια απ' αυτή του Mario). Ο Banjo δε χρειάζεται "φτερά" για να πετάξει επειδή έχει η Kazooie. Ομοίως, δε χρειάζεται να εκτελεί ψηλά άλματα, αφού η Kazooie μπορεί να απλώσει τα φτερά της και να του δώσει την ώθηση που θέλει. Προσπαθήστε να δείτε τον Banjo και την Kazooie σαν έναν χαρακτήρα με διαφορετική εμφάνιση απ' ότι οι υπόλοιποι χαρακτήρες των παιχνιδιών πλατφόρμας, αλλά με μια μεγάλη ποικιλία κινήσεων. Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στη Rare για τη σύλληψη αυτής της ιδέας. Η σχεδίαση τόσο των κεντρικών ηρώων όσο και των υπολοίπων χαρακτήρων είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τα ονόματα τους περιέχουν το αγγλικό άρθρο "the" που προσδιορίζει τι είναι ο καθένας απ' αυτούς. Δηλαδή θα συναντήσετε ονόματα όπως "Gobi the Camel", "Pipsy the Mouse" και άλλα παρόμοια. Αν και μερικά ονόματα ακούγονται γελοία, σε καμία περίπτωση δε θα το θεωρήσετε λόγο για να σταματήσετε το παιχνίδι. Έτσι και αλλιώς, μπορείτε πάντα να γνωρίζετε αν το παιχνίδι που κρατάτε στα χέρια σας είναι καλό ή όχι, από το χρόνο που θα ξοδέψετε". Δέκα συνεχής ώρες ήταν το ρεκόρ μας στο Banjo, ενώ είχαμε μόνο τρία διαλείμματα για τις φυσικές μας ανάγκες. Το επίπεδο δυσκολίας των κόσμων είναι σχετικά δύσκολο και πολλές φορές θα πρέπει να ξαναγυρίσετε σε κάποια τοποθεσία για να εντοπίσετε τις νότες ή τα κομμάτια του παζλ που έχετε τυχόν παραλείψει. Ωστόσο, αν είστε καλοί στα παιχνίδια πλατφόρμας θα χρειαστείτε περίπου 30 ή 40 ώρες μέχρι να δείτε και να αντιμετωπίσετε τον "κακό" του παιχνιδιού που έχει τη μορφή της μάγισσας Gruntilda. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που έχε το Banjo-Kazooie.

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να κάνεις ένα παιχνίδι πλατφόρμας δύσκολο. Ο πρώτος τρόπος αφορά το τρέξιμο και τα άλματα που θα εκτελεί ο χαρακτήρας. Δηλαδή τα δύσκολα άλματα είναι πολλά και πετυχαίνονται με πολύ κόπο και έπειτα από πολλές ώρες υπομονής (και πιθανόν καταστροφής των αντικειμένων στο γύρω χώρο ή καβγάδες με συγγενικά πρόσωπα!). Στο μεγαλύτερο μέρος, το Β-Κ αποφεύγει αυτή τη μέθοδο, προσθέτοντας αρκετούς γρίφους. Η δεύτερη μέθοδος που χρησιμοποιούν οι εταιρείες είναι να κρύψουν τους γρίφους και τα αντικείμενα του παιχνιδιού τόσο καλά, για να μην γνωρίζουν οι παίκτες τι πρέπει να κάνουν. Το Β-Κ ακολουθεί αυτή τη μέθοδο και αν δεν είστε υπομονετικός εξερευνητής, τότε είναι βέβαιο πως θα αποθαρρυνθείτε. Οι περισσότεροι γρίφοι είναι σε εμφανή σημεία, αλλά ο τελευταίος ειδικά θα σας δυσκολέψει αφάνταστα. Παρ' όλα αυτά, οι κόσμοι είναι τόσο όμορφα σχεδιασμένοι που συνεχώς θα έχετε τα μάτια σας κολλημένα στην οθόνη της τηλεόρασης σας. Αν και το Banjo-Kazooie περιέχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά για να συναγωνιστεί το Super Mario 64, ωστόσο, παρουσιάζει ένα μικρό αλλά σοβαρό μειονέκτημα: την έλλειψη πρωτοτυπίας. Από τους 100 κρυμμένους γρίφους του παιχνιδιού, μόνο οι 10 απ' αυτούς προσφέρουν κάτι διαφορετικό. Έχοντας δει και παίξει το παιχνίδι στην έκθεση Space World, πάνω-κάτω ξέραμε τι θα πρέπει να περιμένουμε και αυτό, ίσως, χάλασε ένα μέρος της διασκέδασης μας. Αλλά ακόμα και έτσι, αν έχετε παίξει ένα λογικό αριθμό παιχνιδιών πλατφόρμας, θα διαπιστώσετε ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτά που υπάρχουν στο Β-K τα έχετε δει και κάπου αλλού. Η ποιότητα τους βέβαια δεν είναι η ίδια, αλλά δεν παύουν μερικά πράγματα να μας φαίνονται γνώριμα.

Η αντοχή ενός παιχνιδιού πλατφόρμας είναι εξίσου ένα σημαντικό σημείο. Η Rare προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση προσθέτοντας επιπλέον τμήματα και αντικείμενα, με σκοπό να κάνει τους παίκτες να ξανασχοληθούν με το παιχνίδι για τρίτη ή και τέταρτη φορά. To Banjo-Kazooie περιέχει δύο τελικά sequences, "μικρούς κακούς", 100 κομμάτια παζλ και 900 μουσικές νότες. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε το μηχανισμό που χρονομετρεί τις επιδόσεις σας και τους υπέροχα σχεδιασμένους κόσμους, τότε έχετε ένα παιχνίδι που δε χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ (ΑΧΕ για τον άνδρα!). Όπως και στο SNES όπου το Donkey Kong Country έδειχνε καλύτερο απ' ότι το Super Mario World αλλά δεν μπορούσε να το φτάσει σαν παιχνίδι, έτσι και το Banjo-Kazooie υπερέχει μόνο στην εμφάνιση. Ωστόσο, παραμένει ένα φανταστικό παιχνίδι - σίγουρα το καλύτερο μέσα στο '98 (μέχρι να κυκλοφορήσει το Zelda). Θα πρέπει όμως, να κάνετε τις συγκρίσεις μόνοι σας. Κοιτάξτε το οπωσδήποτε.


Γραφικά:
9 Εκπληκτικά. Αν η λειτουργία της κάμερας ήταν καλύτερη, θα βάζαμε 10.

Ήχος: 10 Φανταστική μουσική, εφέ και ατμόσφαιρα Το καλύτερο παιχνίδι στη συγκεκριμένη κατηγορία για το Ν64.

Αξιοποίηση hardware: 8 Ένα πολύ καλό παιχνίδι που, όμως, υστερεί από πρωτοποριακό στοιχεία. Το Mario εφηύρε περισσότερα.

Αντοχή: 8 Μέσα σε 40 με 50 ώρες θα το τελειώσετε. Αλλά είμαστε βέβαιοι πως θα ξανασχοληθείτε μαζί του.

Γενικά: 92% To Mario παραμένει στο θρόνο του, αλλά το Banjo-Kazooie αποτελεί άξιο σύντροφο του.

03.jpg

Review F1 World Grand Prix


Στην έκθεση Ε3 των Ηνωμένων Πολιτειών, το F1 World Grand Prix ήταν από τα παιχνίδια που ξεχώρισαν. Και αυτό δεν οφείλεται τόσο στο όνομα της εταιρείας που κρύβεται πίσω από το παιχνίδι, όσο στα φωτορεαλιστικά γραφικά και στο φανταστικό replay που έκανε τους παρευρισκομένους να τρίβουν τα μάτια τους. Η ομάδα της Paradigm, που στο παρελθόν μας είχε παρουσιάσει το πολύ καλό Pilotwings 64, κατάφερε με επιτυχία να αλλάξει κατεύθυνση και να μας παρουσιάσει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια racing με αυτοκίνητα της Φόρμουλα 1. Ωστόσο, η αλλαγή κατεύθυνσης από τη μεριά της Paradigm δεν είναι τυχαία. Η Nintendo αποφάσισε πως είναι καιρός οι εταιρείες να ασχοληθούν με παιχνίδια που να απευθύνονται σε παίκτες με μεγαλύτερη ηλικία. Και αυτό θα ισχύει για όλες της κατηγορίες παιχνιδιών. Φυσικά θα εξακολουθούν να κυκλοφορούν παιχνίδια για τους νεότερους σε ηλικία παίκτες, αλλά όχι με το ρυθμό που κυκλοφορούσαν έως τώρα. Μετά από τη σύντομη αναφορά με τα σχέδια της Nintendo, επιστρέφουμε ξανά στο μεγάλο review του F1 World Grand Prix. Όπως θα περίμενε κανείς, η Paradigm σε συνεργασία με την Video System έχει συμπεριλάβει όλα τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς της περσινής περιόδου, ανεβάζοντας μ' αυτό τον τρόπο κατακόρυφα το ενδιαφέρον των παικτών που ασχολούνται με τα παιχνίδια racing. Μετά τη σύντομη διάρκειας εισαγωγή που δείχνει μερικά στιγμιότυπα από τα αυτοκίνητα και από το παιχνίδι, εμφανίζεται το κυρίως μενού που έχει τις εξής επιλογές: Exhibition, Grand Prix, Challenge, Time Trial, 2 Player. Η πρώτη επιλογή σας παραπέμπει σε υπομενού απ' όπου μπορείτε να επιλέξετε αυτοκίνητο, οδηγό και πίστα, προκειμένου να τρέξετε έναν δοκιμαστικό αγώνα. Επίσης, μπορείτε να καθορίσετε τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατούν στον αγώνα (συννεφιά, βροχή, ήλιος), αν θα φθείρεται το αυτοκίνητο από τα χτυπήματα ή αν θα μπορείτε να μπείτε στα πιτς.

Η επιλογή Grand Prix σας επιτρέπει να πάρετε μέρος στους αγώνες της Φόρμουλα 1 μιας ολόκληρης περιόδου με σκοπό την ανάδειξη του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Πριν από κάθε αγώνα, τρέχετε έναν δοκιμαστικό και ανάλογα με το χρόνο που θα κάνετε, θα έχετε και την ανάλογη θέση στην αφετηρία. Επιπλέον έχετε τη δυνατότητα να ρυθμίσετε πόσους γύρους θα είναι ο αγώνας, καθώς και να τροποποιήσετε μερικά από τα χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου (λάστιχα, αναρτήσεις κ.α.). Από την επιλογή Time Trial σας δίνετε η ευκαιρία να βελτιώσετε το χρόνο σας, ενώ παράλληλα γνωρίζετε τη διάταξη μιας πίστας. Ωστόσο, η επιλογή που θα τραβήξει την προσοχή σας είναι η τρίτη στη σειρά, δηλαδή η Challenge. Η επιλογή Challenge λειτουργεί περισσότερο σαν scenario mode. Το πρώτο σενάριο έχει ως εξής: Το 1997 ο D. Coulthard, έπειτα από μια επιτυχημένη χρονιά, κατάφερε στον τελευταίο αγώνα να πάρει την πρώτη θέση και να κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για την ομάδα της McLaren. Εσείς παίρνετε τη "θέση" του Coulthard στο τελευταίο και κρίσιμο αγώνα της χρονιάς και προσπαθείτε να διατηρήσετε την πρώτη θέση. Ακριβώς πίσω σας βρίσκεται ο Schumacher με τη Ferrari και λίγο πιο πίσω ο Frentzen. Και οι δύο οδηγοί που σας ακολουθούν έχουν ένα και μοναδικό στόχο: να σας προσπεράσουν! Θα καταφέρετε να "αντέξετε" την πίεση των άλλων οδηγών για τέσσερις γύρους ή θα τους αφήσετε να σας προσπεράσουν επειδή είστε φανατικός θαυμαστής του Schumacher; To F1 World Grand Prix υποστηρίζει και την ταυτόχρονη συμμετοχή μέχρι δύο παικτών. Μπορείτε να επιλέξετε οποιοδήποτε οδηγό ή αυτοκίνητο θέλετε και μία από τις 17 διαθέσιμες πίστες του παιχνιδιού. Η οθόνη χωρίζεται κάθετα σε δύο ισομεγέθη τμήματα. Η ταχύτητα του παιχνιδιού παραμένει σχεδόν η ίδια, ενώ ο χειρισμός γίνεται πιο εύκολος! Βέβαια, στην αρχή θα αντιμετωπίσετε ορισμένες μικρές δυσκολίες καθώς θα στρίβετε, εξαιτίας του μικρού οπτικού πεδίου που θα έχετε. Παρ' όλα αυτά, η επιλογή "2 Player" παραμένει μια καλή προσθήκη στο παιχνίδι και σίγουρα αυξάνει την αντοχή του.

Στα τεχνικά χαρακτηριστικά, η ομάδα της Paradigm έχει κάνει μια εξαίσια δουλειά και έχει φροντίσει για την παραμικρή λεπτομέρεια. Η σχεδίαση των αυτοκινήτων φτάνει σε τόσο μεγάλο βαθμό ρεαλισμού, που αν φωνάξετε κάποιον να του δείξετε το παιχνίδι (με τη γιαγιά μου έπιασε το κόλπο!) θα νομίζει πως βλέπει τηλεόραση. Οι πίστες αποτελούν πιστή αναπαράσταση των πραγματικών διαδρομών του παγκόσμιου πρωταθλήματος και λαμβάνουν χώρα σε 17 πόλεις απ' όλο το κόσμο. Μετά από κάθε αγώνα μπορείτε να θαυμάσετε το εκπληκτικό στην κυριολεξία replay και στη συνέχεια να στεναχωρηθείτε αφού μετά βίας κερδίσατε τη δέκατη θέση! Και ο λόγος είναι απλός: ο χειρισμός στην αρχή θα σας φανεί δύσκολος. Το αναλογικό χειριστήριο ανταποκρίνεται περισσότερο στις κατευθύνσεις που του δίνετε απ' ότι τα πλήκτρα κατεύθυνσης. Για να κερδίσετε, όμως, κάποιον αγώνα ή ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, θα πρέπει να αφιερώσετε αρκετό χρόνο στον χειρισμό μέχρι να δείτε τις προσπάθειες σας να καταλήγουν επιτυχία.

Τα ηχητικά εφέ κατά τη διάρκεια του αγώνα έχουν μεγάλη ποικιλία και πολλές θα είναι οι φορές που μέσα σε μια βαβέλ μηχανικών ήχων θα προσπαθήσετε να ακούσετε τις οδηγίες που σας λένε στον ασύρματο. Επί την ευκαιρία, οι οδηγίες που θα ακούτε από τον ασύρματο είναι αρκετά χρήσιμες, αφού σας πληροφορούν για τον χρόνο που απέχετε από κάποιο όχημα, το πόσο κοντά σας βρίσκεται ένας άλλος οδηγός ή αν θα πρέπει να πάτε στα πιτς για να επισκευάσετε ένα μηχανικό πρόβλημα. Η μουσική που ακούγεται στην εισαγωγή και στα διάφορα μενού είναι αρκετά καλή, αλλά δε φτάνει σε σημείο να σε "πωρώνεστε" και εκτός αγώνα! Ολοκληρώνοντας, το F1 World Gran Prix αποτελεί το τέλειο παιχνίδι οδήγησης με αυτοκίνητα της Formula 1 και μια εξαιρετική εμπειρία. Όλα τα χαράκτηριστικά του βρίσκονται σε κορυφαία επίπεδα και ο μοναδικός λόγος που δεν έχει βαθμολογηθεί περισσότερο είναι ο ελαφρώς δύσκολος χειρισμός του. Ωστόσο αν καταφέρετε να το συνηθίσετε, θα καταλάβετε πως κρατάτε στα χέρια σας ένα φανταστικό παιχνίδι που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί για αρκετό καιρό. Αν σας αρέσει η Φόρμουλα 1, ΜΗΝ το χάσετε...

Γραφικά: 9 Εξαιρετική απεικόνιση οχημάτων και διαδρομών και πολύ καλό animation ακόμα και στην επιλογή "2 player".

Ήχος: 9 Δεν υπάρχει μουσική κατά τη διάρκεια των αγώνων. Το παιχνίδι είναι άκρως ρεαλιστικό και στον τομέα του ήχου.

Αξιοποίηση hardware: 9 To replay των αγώνων και η ταχύτητα του παιχνιδιού δείχνουν τις πραγματικές δυνατότητες της κονσόλας.

Αντοχή: 9 Επιλογή σεναρίου, ταυτόχρονη συμμετοχή δύο παικτών και 17 πίστες. Αρκούν!

Γενικά: 91% Το καλύτερο παιχνίδι racing με αυτοκίνητα της Φόρμουλα 1. Σε οποιαδήποτε κονσόλα.

Review Virtual Chess

Σκάκι λοιπόν. Ένα παιχνίδι που κοστίζει ένα πεντοχίλιαρο από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς σας. Φυσικά αυτή η συγκεκριμένη έκδοση σκακιού που αναφέρουμε, με τις γδαρμένες γωνίες και τα ελλιπή πιόνια, δεν έχει αντίπαλο έναν υπολογιστή του οποίου το ΑΙ φτάνει σε επίπεδο πρωταθλητισμού ή υψηλής ανάλυσης γραφικά ή cut-sequences. Έχει;(!) Το Virtual Chess της Titus εκτός απ' αυτά που αναφέραμε, συμπεριλαμβάνει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους αρχάριους παίκτες που παρουσιάζει ο χαριτωμένος Titus the Fox και cut-sequences (μόλις τελειώνει μία παρτίδα) που δείχνουν ένα έναν Βίκινγκ να χτυπάει τη πόρτα ενός αρχοντικού σπιτιού και στη συνέχεια να συνθλίβεται από την πτώση της πόρτας. Πέρα από τα διακοσμητικά στοιχεία, αυτό που μας ενδιαφέρει να μάθουμε είναι αν το Virtual Chess μπορεί να πάρει τη "θέση" ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού. Και η απάντηση είναι "Ναι". Ωστόσο περιέχει κάποια μειονεκτήματα που θα φανούν από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα βάλετε το cartridge στο slot (σχισμή) του Ν64. Για παράδειγμα, η οθόνη των επιλογών είναι γραμμένη με ορνιθοσκαλίσματα, ενώ το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τον Titus, είναι χρήσιμο αλλά εξαιρετικά αργό καθώς "ξεδιπλώνεται". Ωστόσο, τα πράγματα βελτιώνονται περισσότερο όταν ξεκινήσετε να παίζετε ένα παιχνίδι. Το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι για Ν64 - μία κονσόλα που έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει στον υπέρτατο βαθμό επίπεδα τεχνητής νοημοσύνης (Α.Ι.) με λίγη δουλειά -προφανώς βοηθά. Στην πραγματικότητα, το ίδιο σύστημα που ενσωματώθηκε στο Virtual Chess, ήταν ικανό να νικήσει τον δάσκαλο του σκακιού, τον Gary Kasparov. Οπότε μην περιμένετε να νικήσετε εύκολα το Α.Ι. του παιχνιδιού. Μόλις κερδίσετε ένα κομμάτι (αξιωματικό ή ίππο) από τον αντίπαλο σας, όλα τα άλλα πιόνια θα εξαφανιστούν από τη σκακιέρα και τα δύο πιόνια που "μάχονται" θα μετατραπούν σε δύο διαφορετικά ζώα/άνθρωποι/ πράγματα. Δηλαδή, αν "φάτε" (σκακιστική έκφραση) ένα πιόνι με τον ίππο σας, θα δείτε έναν παχουλό τύπο με κουρελιασμένα ρούχα (πιόνι) να δέχεται μια κεφαλιά από ένα άλογο κολλημένο σε ένα καροτσάκι (ίππο). Δεν είναι, όμως, ιδιαίτερα εντυπωσιακό και θυμίζει περισσότερο σαν μια ερασιτεχνική δουλειά. Το παιχνίδι αυτό καθεαυτό είναι αρκετά δύσκολο, αλλά πατώντας το πλήκτρο Β μπορείτε να δείτε την ιδανική κίνηση της CPU που μπορείτε να παίξετε. Μερικές φορές η κίνηση που σας προτείνει δεν είναι προς όφελος σας, αλλά προς όφελος του! Βέβαια δε συμβαίνει πολύ συχνά αυτό το λάθος. Γενικά, το Virtual Chess της Titus αποτελεί μια ακριβή εναλλακτική λύση για ένα παιχνίδι που πιθανώς να το έχετε κρύψει στο πατάρι του σπιτιού σας (και εγώ εκεί το έχω κρύψει!). Παρ' όλα αυτά, θα έχετε απέναντι σας έναν αντίπαλο που έχει νικήσει τον Kasparov, δε φωνάζει και δε σας ζαλίζει με την πολυλογία του...


Γραφικά:
7 Όσο καλό θα μπορούσε να δείχνει ένα παιχνίδι σκακιού, αν εξαιρέσουμε την γενική παρουσίαση.

Ήχος: 3 Πάνω από 50 διαφορετικά εφέ που δυστυχώς δε διαφέρουν καθόλου μεταξύ τους.

Αξιοποίηση hardware: 7 Ανεβασμένο Α.Ι. που δείχνει ένα μέρος των δυνατοτήτων της δυνατότερης κονσόλας.

Αντοχή: 9 Αν σας αρέσει το σκάκι (που είναι αναγκαία προϋπόθεση για να αγοράσετε το Virtual Chess) τότε μ' αυτό θα το αγαπήσετε.

Γενικά: 76% Παρά τα μειονεκτήματα του στην παρουσίαση, το γεγονός ότι έχει κερδίσει τον Kasparov είναι αρκετό.

Review Bio Freaks
Πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι διακοπές, η Midway αποφασίζει να μας σηκώσει από τις αναπαυτικές μας καρέκλες και να μας ρίξει σε αρένες ενάντια σε τρομερούς και βρομερούς αντιπάλους. Εδώ που τα λέμε, τι καλύτερο από το να γυρίζεις από τις διακοπές και να ρίχνεις ασταμάτητο ξύλο στους μαχητές του παιχνιδιού, στον φίλο σου, στον αδελφό σου ή στον Αρχισυντάκτη του Gamepro! Γεγονός πάντως είναι ότι το Bio Freaks της Midway συμπεριλαμβάνει μερικές καλές ιδέες που, ωστόσο, δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει κατάλληλα. Διαβάστε λίγο παρακάτω για να δείτε ποια είναι αυτά τα σημεία που χαλούν την καλή εικόνα του παιχνιδιού και κρίνετε μόνοι σας αν θα πρέπει να σηκωθείτε από τις αναπαυτικές σας καρέκλες για να ασχοληθείτε με το νέο beat'em-up που σας παρουσιάζουμε.

To Bio Freaks είναι ένα beat'em-up παιχνίδι που δεν έχει καμία σχέση με ότι σας έχουμε παρουσιάσει έως τώρα στη συγκεκριμένη κατηγορία. Βγάλτε από το μυαλό σας τα παιχνίδια του τύπου Virtua Fighter, Tekken, Street Fighter και Mortal Kombat. Δε μοιάζει με κανένα απ' αυτά. Βλέπετε, η μάχη στο Bio Freaks εξελίσσεται σε μια σειρά από αρένες που η κάθε μία αντανακλά μια ξεχωριστή θεματική ενότητα. Οι αρένες είναι τεράστιες και συχνά παρουσιάζουν στοιχεία τα οποία αλληλοεπιδρούν πάνω στους χαρακτήρες, όπως πλατφόρμες για να κερδίσετε ύψος, λίμνες από λάβα για να ρίξετε τον αντίπαλο μέσα κ.α. Οι πρωταγωνιστές - μια ομάδα από εκλεκτούς και σωστά σχεδιασμένους μαχητές - έχουν τη δυνατότητα να πετάξουν στον αέρα για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ανάλογα με τη στάθμη της δεύτερη ενεργειακής μπάρας. Κάθε ένας από τους μαχητές έχει μια προωθητική κίνηση που εκτελείται με το απλό πάτημα ενός πλήκτρου. Επιπλέον, κάθε μαχητής έχει μία κίνηση "άμυνας" που του παρέχει προστασία για μια συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου. Τέλος, όλοι οι χαρακτήρες μπορούν να κινηθούν "γύρω" από τους αντίπαλους τους. Το κάθε ένα χαρακτηριστικό που αναφέραμε μπορεί να θεωρηθεί μια καλή ιδέα, αλλά μέσα στο παιχνίδι η πραγματικότητα είναι διαφορετική. To Street Fighter είχε αποδοκιμαστεί για τις προωθητικές κινήσεις που είχαν οι μαχητές, αφού και ο πιο άπειρος παίκτης μπορούσε να κρυφτεί πίσω από τις πύρινες μπάλες που εξαπέλυε ο Ryu. Μην ξεχνάμε όμως ότι το τμήμα που διεξάγονταν η μάχη ήταν μικρό, οπότε ήταν εύκολο για τον παίκτη που αμύνεται να εκτελέσει άλματα και να αντεπιτεθεί. Αντίθετα, στο Bio Freaks, οι επιθέσεις από απόσταση πραγματοποιούνται με το πάτημα ενός πλήκτρου. Μπορείτε να πετάξετε ή να πηδήξετε για να αποφύγετε τέτοιου είδους επιθέσεις, αλλά το ίδιο μπορεί να κάνει και ο αντίπαλος σας. Το γεγονός ότι μπορείτε εύκολα να εξαπολύσετε μια βροχή από σφαίρες από τη μία άκρη της αρένας στην άλλη, οδηγεί σε μια μάχη χωρίς ενδιαφέρον. Η δυνατότητα να πετάξετε είναι, επίσης, καλή σαν ιδέα, αλλά όταν βρεθείτε στην αρένα με τον αντίπαλο, το μόνο που θα προσπαθείτε να κάνετε θα είναι να πετάξετε μακριά από τον αντίπαλο και να του επιτεθείτε από μακριά. Αν παρ' όλα αυτά, καταφέρετε να πλησιάσετε τον αντίπαλο σας, μπορείτε να του αφαιρέσετε ορισμένα άκρα από το σώμα του. Αν το κάνετε αυτό, ο αντίπαλος μαχητής θα αγωνίζεται για όλο τον υπόλοιπο γύρο διαμελισμένος, ενώ από το χτύπημα που δέχτηκε θα τρέχει συνεχώς αίμα. Μακάβριο θέαμα, ε; Ωστόσο, για να γίνουν οι ειδικές κινήσεις των μαχητών (20 στον αριθμό για τον κάθε μαχητή) θα πρέπει να προσπαθήσετε αρκετά και να αφιερώσετε πολύ χρόνο σ' αυτές.

Πάντως το Bio Freaks διαφέρει από πολλά παρόμοια παρόμοια beat'em-up σε ένα σημαντικό τομέα: δείχνει εξαιρετικό. Ο κάθε χαρακτήρας είναι άριστα σχεδιασμένος χωρίς να τρεμοσβήνει ή να κόβεται. Από κοντινή απόσταση, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης των μαχητών πριν τον αγώνα, είναι δύσκολο να μην θαυμάσετε την ποιότητα των textures του κάθε μαχητή. Επιπλέον, το Bio Freaks, περιέχει μια ποικιλία τυχαίων animation από τη μεριά των μαχητών, όπως το ανοιγοκλείσιμο των ματιών, τα χαμόγελα, τις ομιλίες και άλλα. Αρχικά, το παιχνίδι είχε σχεδιαστεί να κυκλοφορήσει στα arcades, αλλά η Midway αποφάσισε να το κυκλοφορήσει σε κονσόλα. Και δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε γιατί. Έχει πολλές ελλείψεις για να θεωρηθεί καλό παιχνίδι, αλλά συμπεριλαμβάνει χαρακτηριστικά, όπως εκπληκτικά γραφικά και πρωτότυπες ιδέες, που το κατατάσσουν αρκετά πιο πάνω από τη μετριότητα. Πριν το αγοράσετε, καλύτερα να του ρίξετε μια ματιά.

Γραφικά: 8 Τα κοντινά πλάνα κατά τη διάρκεια της μάχης είναι εκπληκτικά. Όμως οι αρένες θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη σχεδίαση.

Ήχος: 6 Μια μεγάλη ποικιλία ηχητικών εφέ, με τις γνώριμες φωνές και τα ουρλιαχτά πόνου.

Αξιοποίηση hardware: 7 Μόνο το Ν64 θα μπορούσε να πετύχει τέτοια σχεδίαση και animation των χαρακτήρων.

Αντοχή: 7 Υπάρχουν πολλά πράγματα για να ανακαλύψετε, οπότε θα σας απορροφήσει για λίγο καιρό.

Γενικά: 76% To Bio Freaks θα γοητεύσει τους συνηθισμένους παίκτες, αλλά θα απογοητεύσει τους απαιτητικούς.


Review Mortal Kombat 4


To Mortal Kombat είναι πραγματικά το παιχνίδι που αρνείται να φύγει. Όσα καυστικά review και να κάνουμε, όσο και αν νομίζουμε ότι το ΜΚ Trilogy και το Mythologies έπιαναν άσκοπο χώρο στα cartridge, n Midway συνεχίζει την προσπάθεια της στα παιχνίδια beat'em-up. Η παράδοση που έχουν τα Mortal Kombat είναι μία από τις ισχυρότερες στο κόσμο των βίντεο-παιχνιδιών και - όπως τα FIFA -έχουν τη δυνατότητα να προσελκύουν το αγοραστικό κοινό. Το καλύτερο και πιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό που κρύβεται πίσω από κάθε συνέχεια του Mortal Kombat είναι η μεγάλη δόση βίας, με αποκορύφωμα φυσικά τα αποτελειωτικά χτυπήματα (Fatalities!). To αρχικό παιχνίδι της Midway έδειχνε καρδιές να ξεριζώνονται από ζωντανά στήθια, κεφάλια να αφαιρούνται με βίαιο τρόπο και λίμνες από αίμα να κατακλύζουν την οθόνη του υπολογιστή (ωραίος συγγραφέας τρόμου θα γινόμουν!). Ο ρεαλισμός στα ψηφιακά γραφικά προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο χώρο με αποτέλεσμα υπόλοιπες συνέχειες να χαμηλώσουν αρκετά τους τόνους και να παρουσιάσουν αίμα και έντερα αφού πρώτα έχει δοθεί το ανάλογο cheat. Και φτάνουμε στο Mortal Kombat που είναι σίγουρο ότι θα ξανά ανεβάσει του τόνους στους απανταχού ειρηνόφιλους του κόσμου! Η προσθήκη της τρίτης διάστασης έχει επιτρέψει στους κατασκευαστές τη Midway να δημιουργήσουν νέα εκπληκτικά fatalities με περισσότερη βία, καθώς και να ανακατασκευάσουν παλαιότερα που τώρα απεικονίζονται από νέες οπτικές γωνίες. Η κόκκινη ουσία (μήπως είναι αίμα; ) που υπήρχε στα παραδοσιακά παιχνίδια ΜΚ κάνει έντονη την παρουσία της σε κάθε χτύπημα μεταξύ των μαχητών.

Τα γραφικά είναι υψηλή ανάλυσης και σε συνδυασμό με εξαιρετικό animation (κίνηση), το όλο αποτέλεσμα είναι πιο πειστικό και μοιάζει με ένα βιβλίο κόμικ. Για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια το ΜΚ αγγίζει το ανώτατο επίπεδο ποιότητας. Οι χαρακτήρες είναι μεγάλοι και δείχνουν ζωντανοί και η μάχη είναι σαφώς πιο γρήγορη και θαυμάσια απ' ό,τι ήταν στις προηγούμενες εκδόσεις. Ωστόσο, η κίνηση της κάμερας δεν είναι και η καλύτερη δυνατή. Περιστασιακά θα χάσετε για λίγα δευτερόλεπτα τον έναν από τους δύο χαρακτήρες εξαιτίας ενός... τοίχου. Από την άλλη μεριά, ο χειρισμός δεν έχει αλλάξει πολύ σε σχέση με το Trilogy. Πέρα από τα τέλεια τρισδιάστατα γραφικά, το ΜΚ 4 δε διαφέρει καθόλου στο τρόπο παιξίματος απ' ότι οι άλλοι δισδιάστατοι τίτλοι. Η μόνη προσθήκη που έχει γίνει στο τομέα αυτό είναι η χρησιμοποίηση των πλήκτρων για πλάγιους βηματισμούς.

Πολλοί από τους χαρακτήρες, όπως ο Raiden, o Liu Kang, η Sonya, ο Johnny Cage και ο Jax, έχουν ακριβώς τις ίδιες κινήσεις και fatalities που είχαν και στα αρχικά παιχνίδια. Ακόμα και οι κινήσεις των νέων χαρακτήρων έχουν ένα γνώριμο στιλ. Όμως, το καλύτερο από τα νέα χαρακτηριστικά είναι η μεγάλη ποικιλία των όπλων. Κάθε ένας χαρακτήρας ξεχωριστά έχει μια ειδική κίνηση για να βγάλει ένα όπλο με σκοπό να χτυπήσει ανελέητα τον αντίπαλο. Πολλές φορές ο άτυχος που θα δεχτεί τα χτυπήματα στην κυριολεξία κολλάει πάνω στην οθόνη της τηλεόρασης! Μπορείτε να σηκώσετε τα όπλα από το έδαφος, να πάρετε το όπλο του αντίπαλου ή απλά, να τα πετάξετε. Οι ρίψεις αντικειμένων γίνονται πιο εύκολα και οι ειδικές κινήσεις δεν απαιτούν να δώσετε διαγώνιες κατευθύνσεις στο χειριστήριο. Πραγματικά ο χειρισμός δε θα σας δυσκολέψει καθόλου. Οπότε... πως θα το χαρακτηρίζαμε σε σχέση με τα άλλα ποιοτικά παιχνίδια beat'em-up που έχουν κυκλοφορήσει στο Ν64; Το ΜΚ 4 είναι δύσκολο να έχει την ίδια απήχηση στο κοινό, όπως το πολύπλοκο Fihgter's Destiny το οποίο είναι δυσκολότερο στην εκμάθηση και προσφέρει μεγαλύτερη αντοχή. Το Mortal Kombat 4 έχει λίγο πιο χαμηλό αριθμό κινήσεων και νεωτερισμών για να συναγωνιστεί σαν ένα "σοβαρό" παιχνίδι beat'em-up. Όσοι, όμως, θεωρούν το παιχνίδι της Imagineer αργό και γενικά όλοι οι φίλοι που υποστηρίζουν τα Mortal Kombat θα το βρουν γρήγορο, εύκολο στο παίξιμο και ευχάριστο στην όψη. Μετά τις τελευταίες αποτυχημένες προσπάθειες της Midway, to Mortal Kombat 4 είναι το παιχνίδι που όλοι - οι φανατικοί - περιμέναμε και σίγουρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία του είδους.


Γραφικά:
8 Παρουσιάζουν μεγάλη ευκρίνεια, είναι ρεαλιστικά και με εξαιρετική κίνηση.

Ήχος: 8 Η μουσική και τα ηχητικά εφέ είναι πιστή μεταφορά από τα arcade. Δηλαδή είναι κορυφαία!

Αξιοποίηση hardware: 6 Δεν αξιοποιεί τέλεια τις δυνατότητες της κονσόλας, ενώ η κάμερα μερικές φορές είναι ελαττωματική.

Αντοχή: 8 Εξαιρετική διασκέδαση όταν παίζουν δύο άτομα, κυρίως μέσα από τις επιλογές Tournament" και "Group".

Γενικά: 84% Δεν μπορεί να θεωρηθεί κορυφαίο, αλλά αν καλέσετε μερικούς φίλους σας και παίξετε ένα τουρνουά θα δείτε τη διαφορά στη διασκέδαση απ' ότι στα υπόλοιπα παιχνίδια.

05.jpg

Αλληλογραφία

Αγαπητό Ninteno World

Τον τελευταίο χρόνο ένιωθα ένα κενό μέσα μου. Δοκίμασα τα πάντα, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, καράτε, Bungee jumping, πήγα σε μάντισσες και χαρτορίχτρες, αλλά τίποτα. Το κενό δε συμπληρώθηκε. Μέχρι που βγήκες εσύ. Σε αγοράζω από το πρώτο σου τεύχος σαν μανιακός και είμαι ευτυχισμένος που υπάρχει πλέον ένα περιοδικό που ασχολείται με την αγαπημένη μου κονσόλα (Nintendo 64). Σας γράφω μήπως μου απαντήσετε σε ορισμένες ερωτήσεις μου!

1. Γιατί μερικά παιχνίδια του Ν64 είναι τόσο παιδικά; Όπως π.χ. το Diddy Kong Racing; Ενώ έχει τέλεια γραφικά, εντυπωσιακό χειρισμό, τεράστια έκταση και είναι αρκετά πρωτότυπο, ο πολύ παιδικός χαρακτήρας (που σου προκαλεί τάσεις αυτοκτονίας) το κάνει πιο ευχάριστο σε ορισμένες ηλικίες, αλλά μειώνει την επιτυχία του.

2. Που βρίσκεται ο ΤΤ χαρακτήρας και ο Drumstick, στο D.K.R., για να παίξω μαζί τους; Έχω φάει το κόσμο αλλά δεν τους βρίσκω πουθενά.

3. Θα δούμε ποτέ κανένα ραλάκι που να παίζεται στο Ν64 ή θα πρέπει να περιμένουμε ως τη δευτέρα παρουσία; (Το λέω αυτό χωρίς να έχω δει το Top Gear Rally).

4. Πότε θα βγει το 64DD στην Ελλάδα; Αν γλείψουμε τη Nintendo μπορεί να βάλει modem στο 64DD;

ΥΠ. Δε με πειράζει αν δε δημοσιευτεί το γράμμα μου λόγω της μεγάλης του έκτασης, αρκεί να απαντηθούν οι ερωτήσεις.

Φιλικότατα, Σταμούλης Γιώργος

Φιλαράκο Γιώργο,

Δοκίμασε την εμφιάλωση προτηγανισμένης κουτσομούρας. Αν και με αυτό τον τρόπο δεν δεις γιατρειά συνέχισε την ανάγνωση του περιοδικού. Ας περάσω τώρα στις ερωτήσεις σου.

1. Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του Ν64, η NINTENDO θέλησε να περάσει στον κόσμο την φιλοσοφία της μη-βίας. Δεν είναι καθόλου άσχημη σαν σκέψη, δεν χρειάζεται κάποιο παιχνίδι να είναι γεμάτο αίματα για να είναι καλό. Κάπου στο δρόμο όμως χάθηκε ο αρχικός προσανατολισμός, με αποτέλεσμα τα περισσότερα παιχνίδια να δείχνουν παιδικά. Πίστεψε μας όμως, αυτό θα αλλάξει.

2. Ο ΤΤ είναι το ρολογάκι που περιφέρεται ασκόπως στον κεντρικό τομέα. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και ο Drumstick. Εχεις προσέξει ότι ένα από τα βατραχάκια που χοροπηδάνε αμέριμνα γύρω από τη λιμνούλα, υπάρχει κι ένα που φοράει στέμμα; μάντεψε ποιος είναι.

3. To GT 64 είναι αρκετά καλό, ενώ και το F1 είναι υπέροχο.

4. Αν διαβάζεις τις απαντήσεις όρθιος, θα σε συμβούλευα να καθίσεις. Λοιπόν, το 64 DD δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ. Βέβαια η Nintendo υποστηρίζει ότι απλά θα το καθυστερήσει, αλλά δεν νομίζουμε ότι θα το δούμε ποτέ. Ισως στο επόμενο τεύχος να έχουμε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ για την τύχη του μηχανήματος.

Αγαπητό Nintendo World

Με λένε Δημήτρη και είμαι κάτοχος Ν64 και GameBoy. θα ήθελα να σας εκφράσω τα συγχαρητήρια μου για τη σπουδαία δουλειά που κάνετε γύρω από το κόσμο της Nintendo. Από το πρώτο τεύχος που σας διαβάζω, δε σας έχω χάσει ούτε μια φορά. Και για να με πιστέψετε, κάθε μήνα που βγαίνει το περιοδικό σας το αγοράζω δύο φορές ώστε άμα πάθει κάτι το ένα, να έχω το άλλο. (Τέτοια πώρωση μιλάμε!!!). Αλλά επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας περάσω στις ερωτήσεις μου:

1. Έχω διαβάσει από πολλά περιοδικά ότι θα κυκλοφορήσει νέα κονσόλα η Nintendo και θα λέγετε Nintendo 2000 Αληθεύει αυτό; Αν ναι, ξέρετε κάτι;

2. Θα κάνετε οδηγό στρατηγικής για το Turok;

3. Πότε θα κυκλοφορήσουν τα παιχνίδια Zelda, F-Zero, 1080' Snow/boarding, Sim City, Shadowman, Super Mario 2, Resident Evil;

4. Τo 64DD ποτέ θα κυκλοφορήσει;

5. Έχω ακούσει από πολλούς ότι από Σεπτέμβριο θα κυκλοφορήσουν πολλά παιχνίδια στο Ν64, όπως γίνεται τώρα στο Playstation. Αληθεύει;

6. Έχω ακούσει ακόμα από κάποιους να λένε ότι το 64DD οδεύει προς διάλυση. Αληθεύει αυτό; Αν όχι, πόσο θα κάνει;

7. Αν μπορείτε, δημιουργήστε ένα Top Ten για Ν64, SNES και GB.

ΥΓ. Το περιοδικό καθυστερεί πολύ στην Αλεξανδρούπολη. Κάντε κάτι παρακαλώ.

Δημήτρης "Nintendomaniac" Κασάπης

Αγαπητέ Δημήτρη,

Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Ας περάσουμε τώρα στις ερωτήσεις σου:

1. Μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε τίποτα περισσότερο από εσένα.

2. Δεν υποσχόμαστε τίποτα, αλλά δεν το αποκλείουμε κιόλας.

3. Εκτός από το Resident Evil για το οποίο δεν ξέρουμε τίποτα απολύτως, όλα τα υπόλοιπα θα έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τα Χριστούγεννα.

4-6. Δες την απάντηση στο προηγούμενο γράμμα.

5. Ίσως όχι τόσα πολλά, αλλά θα είναι αρκετά για να αποκτήσουμε έναν έντονο προβληματισμό για τη διάθεση των χρημάτων μας.

7. Είναι μια σκέψη που υπάρχει και στο δικό μας το μυαλό. Ίσως αν στέλνατε γράμματα με τις δικές σας προτιμήσεις, να ήταν τα πράγματα πολύ πιο εύκολο. Όσο για το θέμα της κυκλοφορίας, προσπαθούμε να το λύσουμε, αλλά δεν υποσχόμαστε τίποτα, γιατί δεν εξαρτάται άμεσα από εμάς.

Αγαπητό Nintendo World

Τα συγχαρητήρια μου για τη φοβερή δουλειά και σου εύχομαι όλο και μεγαλύτερες επιτυχίες. Ας μπω όμως τώρα στο ψητό. Έχω κάποιες απορίες οι οποίες με απασχολούν εδώ και λίγε καιρό, τις οποίες τις θεωρώ προσωπικά σημαντικές. Μερικές είναι και εκ μέρους κάποιων φίλων που δεν είχαν το θάρρος να σου γράψουν. (Τα παλιόπαιδα, θα τα πλακώσω στο ξύλο γι' αυτό που έκαναν).

1. Έξω από το κουτί Ν64, υπάρχει ένα κειμενάκι που αναφέρει μερικά από τα χαρακτηριστικά του. Γράφει λοιπόν: "CD Quality Sound". Αλήθεια ή μια απλή προπαγάνδα;

2. To Ν64 έχει τη δυνατότητα να είναι συμβατό με Dolby Surround;

3. Έχω το Quake 64 και κάθε φορά που τελειώνω ένα επίπεδο, φορτώνει για 5-6 δευτερόλεπτα γράφοντας στην οθόνη τη λέξη "Building". Γιατί; Είναι δυνατόν να φορτώνει η κασέτα ή είναι λάθος στον προγραμματισμό ή τα έχει "παίξει" η κονσόλα μου;

4. Θα δούμε καμιά έκδοση Resident Evil για το Ν64;

ΥΠ. Ελπίζω σε ανακύκλ... εεε σε δημοσίευση.

Φιλικά Παντελής Ρόκας

Φίλε Παντελή γεια σου,

Ελπίζουμε να τιμωρήσεις τους δειλούς φίλους σου. Ας δοκιμάσουμε να λύσουμε τις απορίες σου.

1. Δεν είναι προπαγάνδα. Απλά είναι αυτό που λέει, δηλαδή "ποιότητα" CD. Αυτό σημαίνει καθαρός ήχος.

2. Αν συνδεθεί με το ανάλογο σύστημα, δίνει αυτό που περιφραστικά ονομάζουμε "ψευτο-surround".

3. Κι όμως φορτώνει η κασέτα.

4. Οι φήμες γίνονται εντονότερες κάθε μέρα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε κάποια επίσημη ανακοίνωση.

Αγαπητό Nintendo World

Θα ήθελα να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου για το καταπληκτικό περιοδικό. Όλα τα θέματα σου είναι εκπληκτικά. Θα ήθελα όμως να μου απαντήσεις στις εξής ερωτήσεις:

1. Στο κοντινό διάστημα θα βγουν πολλές καινούριες κονσόλες και απ' ότι διάβασα καλύτερες του Ν64; Εμείς που αγοράσαμε το Ν64 μήπως κάναμε λάθος και δώσαμε τσάμπα λεφτά γι' αυτό;

2. Πως πάνε σε άλλες χώρες οι πωλήσεις του Ν64;

3. To 64DD θα μπορεί να σταθεί ίσα απέναντι στις άλλες κονσόλες που θα κυκλοφορήσουν;

4. Γιατί το Nintendo 64 έχει μόνο 30 παιχνίδια; To Playstation έχει πολύ περισσότερα.

5. To N64 μαζί με το DD έχουν μέλλον;

Συγνώμη αν σας κούρασα.

Με τιμή Γιώργος Παπαδόπουλος

Γεια σου φίλε Γιώργο,

Επειδή ο χρόνος και ο χώρος είναι χρήμα, ας περάσουμε κατευθείαν στις απορίες σου:

1. Δηλαδή τι ήθελες να γίνει; να σταματήσει η εξέλιξη της τεχνολογίας επειδή εσύ αγόρασες κονσόλα;

2. Αρκετά καλά.

3. Μάλλον δεν θα κυκλοφορήσει καθόλου.

4. Η Sony είχε κάνει πολύ καλές συνεργασίες με τις εταιρίες κατασκευής παιχνιδιών. Η Nintendo άργησε να το κάνει, όμως όπως δείχνουν τα πράγματα, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα δεν θα ξέρουμε τι να πρωτοπορούμε.

Αγαπητό Nintendo World

Πρώτα-πρώτα, θα ήθελα να σας δώσω συγχαρητήρια για όλη τη δουλειά που έχετε κάνει ως τώρα για τα τρία τεύχη.(????, είχαν κυκλοφορήσει ήδη 7!) Είμαι κάτοχος ενός Nintendo 64 και θα ήθελα να σας ζητήσω κάποια πράγματα και να σας κάνω ορισμένες ερωτήσεις:

1. Θα ήθελα πάρα πολύ να κάνετε αναλυτικό review για το FIFA '98 του Nintendo 64.

2. Πότε να αρχίσω να περιμένω το NBA Live '98; Θα είναι καλό; Έχει γίνει λόγος για το NBA Pro. Τι είναι αυτό;

3. Θα ήθελα να δεν είναι κουραστικό να αφιερώνατε μισή ή μία σελίδα με τα παιχνίδια που κυκλοφορούν το συγκεκριμένο μήνα καθώς και τις τιμές τους.

4. To International Superstar Soccer 2 πότε θα κυκλοφορήσει; Θα υπάρχουν μεγάλες διαφορές;

5. Πότε κυκλοφορούν τα: Donkey Kong και Banjo Kazooie;

Χρήστος Καμπαντάης

Γεια σου Χρήστο,

Ευχαριστούμε για τα συγχαρητήρια και ας περάσουμε στις απορίες σου:

1. Δεν είναι λίγο παλιό το παιχνίδι;

2. Λογικά όπου να'ναι θα έχουμε νέα του. Το NBA Pro είναι ένα άλλο παιχνίδι μπάσκετ.

3. Στην παρουσίαση κάθε παιχνιδιού υπάρχει η ημερομηνία κυκλοφορίας του. Όσο για το θέμα της τιμής, αυτό είναι κάτι που αφορά τα καταστήματα, μην ξεχνάς και το γεγονός ότι πολλά μαγαζιά κάνουν προσφορές πότε θα ήμασταν εκτός τόπου και χρόνου.

4. To ISS 2 θα κυκλοφορήσει μέσα στον Σεπτέμβριο. Από τη στιγμή που δεν έχουμε την ολοκληρωμένη έκδοση του παιχνιδιού στα χέρια μας, δεν μπορούμε να ξέρουμε όλες τις διαφορές. Ότι ξέρουμε το γράψαμε σε προηγούμενο τεύχος.

5. To Banjo κυκλοφορεί, ενώ το DK 64 το δούμε μάλλον τα Χριστούγεννα.

Αγαπητό Nintendo World

Είμαι ένα φανατικός αναγνώστης σου που δεν πρόκειται να χάσω τεύχος του περιοδικού. Καταρχήν, συγχαρητήρια για την καταπληκτική δουλειά που κάνετε και για το ημερολόγιο του πρώτου τεύχους. Αρχίζω με ερωτήσεις:

1. Ποιο παιχνίδι θα μου συνιστούσατε να αγοράσω εκτός από το Mario Kart, το Diddy Kong Racing και το GoldenΕye 007; (Κάποιο αγωνιστικό).

2. Ποιο είναι καλύτερο, το Multi Racing Championship ή το Top Gear Rally; (Aν είναι δυνατόν, θα ήθελα να δω ένα αναλυτικό review και των δύο σε ένα από τα επόμενα τεύχη).

3. Ποια είναι η τιμή τους;

4. To Mortal Kombat 4 θα βγει για Ν64; Αν ναι, πότε;

5. Θα υπάρξει παρουσίαση του παιχνιδιού στο περιοδικό;

6. Καλό θα ήταν μαζί με το περιοδικό να δίνατε και κάποια αφίσα.

Ελπίζω να μην σας κούρασα. Συγχαρητήρια και πάλι για τη δουλειά που κάνετε και την πληροφόρηση που μας δίνετε. Συνεχίστε έτσι.

Σπανέας Πέτρος

Φίλε Πέτρο,

Ευχαριστούμε για την προτίμηση σου.

1. To F1. Είναι πολύ καλό όπως θα δεις και στο review που υπάρχει στο τεύχος που κρατάς.

2. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο το Top Gear Rally.

4. Το περιμένουμε στα τέλη του μήνα.

5. Φυσικά.

6. Είναι κάτι που το σκεφτόμαστε.




 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
516.jpg

Editorial


Να 'μαστέ και πάλι μαζί αυτό τον μήνα με ότι πιο φρέσκο υπάρχει στην αγορά για την αγαπημένη μας κονσόλα. Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε για τα υπέροχα παιχνίδια που έχουμε για σας, θα ήθελα να σας ανακοινώσω την αποχώρηση του Σταμάτη από το περιοδικό. Δυστυχώς η εμμονή του να υπερηφανεύεται σε μερικές τυχερές νίκες, του στοίχισε τη δουλειά του. Θα ήθελα πάντως να ευχαριστήσω όλους εσάς που με τα γράμματα σας, μου προτείνατε τόσους πολλούς και πρωτότυπους τρόπους τιμωρίας. Θα τους έχω υπ' όψιν μου την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι ανάλογο. Ελπίζω να τους έχουν υπ' όψη τους και η Μαίρη με τον Χάρη που ανέλαβαν να καλύψουν την θέση του Σταμάτη. Για να περάσουμε τώρα και στο "ψητό", αυτό τον μήνα θα βρείτε μεταξύ άλλων και την παρουσίαση 2 καταπληκτικών παιχνιδιών, του 1080 Snowboarding και του ISS '98. Προσπαθήστε να μην τα χάσετε. Θα σας κρατήσουν απασχολημένους για πολύ καιρό. Δεν πρέπει φυσικά να ξεχάσουμε και το Mission Impossible. Επιτέλους κυκλοφόρησε. Μην απορήσετε με την όχι τόσο ψηλή βαθμολογία, είναι γιατί δεν ανταποκρίνεται στην διετή αναμονή του.Είναι άπλα ένα κάλο παιχνίδι.


όχι όμως αυτό που μας λέγανε τόσο καιρό. Ελπίζω να σας αρέσει η αφίσα του και να , διακοσμήσει τα δωμάτια σας. Στο τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας υπάρχει επίσης ένα ρεπορτάζ (καθυστερημένο σχετικά) από την εκδήλωση της Activision στην Ιρλανδία. Για να δείτε σε τι ταλαιπωρία μπαίνω για χατίρι σας. Εάν βρούμε χώρο σε κάποιο από τα επόμενα τεύχη, θα κάνουμε μια αναφορά σε όλα τα ταξίδια που κάνουμε στο εξωτερικό και τα παραλειπόμενα τους. Μην παραλείψετε να διαβάσετε το θέμα για την καινούργια διαφημιστική καμπάνια της Nintendo, αν και πιστεύω ότι δεν χρήζει ιδιαίτερων συστάσεων. Και για όσους βιαστούν, ΟΧΙ δεν θα βάλουμε την Κορίνα σε αφίσα στο περιοδικό. Μέχρι το επόμενο ραντεβού μας, να προσέχετε, να περνάτε καλά και να μην ξεχνάτε: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ NINTENDO!

 




ΥΓ: Για να μην νομίζετε ότι είμαι ένας βάναυσος αρχισυντάκτης, δεν έδιωξα τον Σταμάτη, μόνος του αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Του ευχόμαστε καλή επιτυχία.


Ηλίας Κούκουτσας






Περιεχόμενα





Ματιές στο μέλλον: Τα τελευταία νέα από τον μαγικό κόσμο της Nintendo



Extreme G2

Micro Machines Turbo 64

Hybrid Heaven

Top Gear Overdrive

 


Nintendo World Νέα


Nintendo 64: ακόμα πιο φτηνό... έφτασε στις 49.900!!!

Φθηνότερο software

Καυτές σελίδες

Activate '98

Επερχόμενες κυκλοφορίες

 


Nintendo World Arena: Τα παιχνίδια που είδαμε, αξιολογήσαμε και ολοκληρώσαμε!


Review N64: 1080 Snowboarding (95%)

Review N64: Waialae Country Club (80%)

Review N64: Mission Impossible (75%)

Review N64: International Superstar Soccer '98 (95%)

Review N64: Chopper Attack (81%)

Review N64: Holy Magic Century (80%)

Review N64: WWF Warzone (85%)

Review N64: Buck Bumble (70%)

 


Πώς να κάνετε τη ζωή σας ευκολότερη


N64: Banjo Kazooie (A' μέρος)

 


Διαγωνισμός


Οι αναγνώστες μπορούσαν να κερδίσουν 10 παιχνίδια F1 World Grand Prix, προσφορά της Nortec, μετά από κλήρωση και αφού πρώτα απαντούσαν σωστά σε 3+1 ερωτήσεις:

1. Πως ονομάζεται η παγκόσμια ομοσπονδία της F1;

2. Ποια εταιρεία κατασκεύασε το παιχνίδι;

3. Τι βαθμολογία παίρνει το F1 World Grand Prix στο περιοδικό;

Προαιρετική ερώτηση: Προτείνετε μία τιμωρία για τον συντάκτη Σταμάτη Βλάση, ο οποίος τόλμησε να νικήσει τον Αρχισυντάκτη του.

Tips Extra

Πονηρά κολπάκια για παιχνίδια σε N64, SNES και Gameboy.

 


Αλληλογραφία


Σε αυτό το τεύχος δεν υπήρχε η στήλη της αλληλογραφίας.





Μικρές αγγελίες


 

 


Nintendo Νέα


Nintendo 64: ακόμα πιο φτηνό...έφτασε στις 49.900!!

Πριν από λίγες μέρες π Nintendo αποφάσισε να κάνει μια κίνηση που θα αλλάξει την εικόνα της αγοράς των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Έριξε την τιμή του Nintendo στις 49.900. Είναι μια κίνηση που δείχνει πάρα πολλά σε αυτούς που ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τα νούμερα.

  1. Καταρρίπτεται ο μύθος που λέει ότι το Ν64, δεν έχει πουλήσει. Πολλές φορές, πτώση τιμής έχουμε στην περίπτωση που μια κονσόλα έχει πουλήσει πολλά κομμάτια και είναι δυνατή η μείωση του κόστους παραγωγής. Καμιά εταιρία δεν ρίχνει τις τιμές μόνο και μόνο για τις εντυπώσεις. Αυτό μπορεί να συμβεί μερικές φορές, αλλά είναι σπάνιο και χρησιμοποιείται συνήθως σαν έσχατη λύση όταν η εταιρία δεν πάει καλά. Και για να μην βιαστούν μερικοί καλοθελητές να πουν ότι το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με τη Nintendo, να σας επισημάνουμε ότι καμιά εταιρία που πάει για κλείσιμο, δεν ανακοινώνει τόσα πολλά παιχνίδια (βλέπε σχετικό θέμα).
  2. Δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι το Ν64 είναι ακριβό μηχάνημα. Αυτή τη στιγμή είναι μέσα στα όρια του ανταγωνισμού και σε συνδυασμό με κάποιες άλλες κινήσεις αποδεικνύεται καλύτερο (βλ. επόμενο θέμα). Καιρός λοιπόν να σταματήσουν μερικοί να αναμασάνε την καραμέλα της ακρίβειας. Έχει παλιώσει και κάνει κακό και στα δόντια.
  3. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο βασικό εξοπλισμό του μηχανήματος, περιλαμβάνεται το αναλογικό χειριστήριο (χρησιμοποιείται σε όλα τα παιχνίδια) και η δυνατότητα ταυτόχρονης διασκέδασης/συμμετοχής τεσσάρων (4) παικτών.

Φθηνότερο Software

Οι εκπλήξεις όμως της Nintendo δεν σταμάτησαν στην πτώση της τιμής του Ν64. Την ίδια εντυπωσιακή πτώση τιμών, ακολουθεί και το software. Πιο συγκεκριμένα η Nintendo προχώρησε στη δημιουργία της σειράς "Player's Choice". Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της σειράς είναι η πολύ φτηνή τιμή, η οποία κυμαίνεται στις 13.900 δρχ. Στην οικογένεια "Player's Choice" δεν μπαίνουν παλιοί τίτλοι και μόνο (όπως συμβαίνει με άλλες εταιρίες), αλλά όλοι σχεδόν οι τίτλοι που αποτελούν δουλειά της ίδιας της εταιρίας. Πιο πρόσφατη ένταξη στο δυναμικό της σειράς αποτελεί το "Kobe Bryants NBA Courtside" το οποίο είναι κυκλοφορία του καλοκαιριού. Μετά λοιπόν την πτώση της τιμής της κονσόλας, των τιμών του software και την αναγγελία τόσων πολλών νέων τίτλων, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει ότι το μέλλον της Nintendo προμηνύεται ιδιαίτερα φωτεινό.

Καυτές σελίδες


Στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού, σας αναφέραμε ότι η Nintendo θα έκανε μια θεαματική στροφή σε ότι αφορά τον ηλικιακό προσανατολισμό της. Ελπίζουμε όλοι να προσέξατε την καινούργια διαφημιστική της καμπάνια και ιδιαίτερα κάποιες λεπτομέρειες, που μόνο μικρές δεν είναι. Το λογότυπο του Nintendo 64, άλλαξε χρώματα και από χρωματιστό παιδικό, έγινε πιο αυστηρό κι "ενήλικο", με το συνδυασμό μαύρο-γκρι να κυριαρχεί. Επίσης σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι τα λογοπαίγνια των διαφημίσεων ήταν στα Αγγλικά. Ο λόγος; οι μεγαλύτερες ηλικίες ξέρουν αρκετά καλά την ξένη αυτή γλώσσα και δεν προβληματίζονται με την κατανόηση τους. Αυτό που δεν ξέρει πολύς κόσμος είναι το γεγονός ότι η διαφημιστική αυτή εκστρατεία, δεν ήταν αντιγραφή από αντίστοιχη του εξωτερικού και της "μαμάς" Nintendo, αλλά δημιουργία της Ελληνικής αντιπροσωπείας. Με έξυπνα, "ενήλικα" λογοπαίγνια, περίεργους χρωματισμούς και καταχωρήσεις σε περιοδικά που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε διαφημίσεις video games, όπως Nitro, Active, Big και Playboy. Πιο εντυπωσιακή φυσικά είναι αυτή του Playboy, με την Κορίνα Στεργιάδου, Ελληνίδα Playmate '98, η οποία έκλεισε συμφωνία για την προώθηση των προϊόντων Nintendo και έχετε μια ευκαιρία να θαυμάσετε στις σελίδες του περιοδικού μας. Ελπίζουμε να καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε μια αποκλειστική συνέντευξη μαζί της για κάποιο από τα επόμενα τεύχη. Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ. Περιμένουμε την τηλεοπτική διαφήμιση του F-1, οποία, σύμφωνα με τα λεγόμενα των ανθρώπων της Nintendo, θα αφήσει εποχή. Οι άνθρωποι όμως που κρύβονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και δουλεύουν ακούραστα για την πορεία του Nintendo στην Ελλάδα, είδαν τις προσπάθειες τους να επιβραβεύονται στην πρόσφατη έκθεση ECTS στο Λονδίνο. Οι επικεφαλείς της Nintendo στην Ευρώπη, ενθουσιάστηκαν με την όλη εκστρατεία και τις προσπάθειες της Ελληνικής αντιπροσωπείας (τρελάθηκαν και με την Κορίνα) και ζήτησαν τα δικαιώματα για την αναπαραγωγή μέρους της εκστρατείας και στην υπόλοιπη Ευρώπη Μπράβο παιδιά, πάντα τέτοια.

Activate '98

To καλοκαίρι που πέρασε, βρήκε τον ατρόμητο αρχισυντάκτη (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...) του αγαπημένου σας περιοδικού, στην πανέμορφη Ιρλανδία. Ο λόγος; επαγγελματικές υποχρεώσεις (πες μας τώρα ότι παραπονιέσαι κιόλας) και πιο συγκεκριμένα η πρόσκληση της Activision για την παρουσίαση των καινούργιων της παιχνιδιών. Μπροστά στα μάτια των υπευθύνων των καλύτερων περιοδικών απ' όλη την Ευρώπη, παρουσιάστηκαν τα σχέδια της εταιρίας για το επόμενο εξάμηνο. Δυστυχώς τα παιχνίδια που ενδιαφέρουν το περιοδικό μας είναι ελάχιστα, το εξής ένα: το καταπληκτικό Quake 2. Παρ' ότι στο πρώτο σχετικά στάδιο (η εκδήλωση έγινε στο τέλος Ιουλίου), το παιχνίδι είναι εκπληκτικό. Στο επόμενο τεύχος θα έχουμε μια μικρή παρουσίαση, για να δείτε κι εσείς τι αντίκρισαν τα έκπληκτα μάτια μας. Το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετώπισα κατά την παραμονή μου στην καταπράσινη αυτή χώρα, ήταν οι τεράστιες ποσότητες μπύρας που κυκλοφορούσαν γύρω μου (και το γεγονός ότι σιχαίνομαι τα αεροπλάνα). Ελπίζω το παράδειγμα της Activision να ακολουθήσουν κι άλλες εταιρίες. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια όλους τους ανθρώπους της εταιρίας για την άψογη εξυπηρέτηση. Με βοήθησαν άθελα τους να καταλάβω το πώς καταφέρνουν να φτιάχνουν καλά παιχνίδια. Είναι πολύ εύκολο αν είσαι σωστός σαν άνθρωπος.

Επερχόμενες κυκλοφορίες

Μετά από μεγάλο προσωπικό κίνδυνο και χωρίς να λογαριάσουμε έξοδα (ως επί το πλείστον νοσηλείας, μετά το ξύλο που φάγαμε), σας εξασφαλίσαμε το πρόγραμμα κυκλοφοριών της Nintendo μέχρι και τους πρώτους μήνες του 1999. Διατηρώντας την όποια επιφύλαξη, σας τον παρουσιάζουμε. Μην ξεχνάτε ότι πολλές ημερομηνίες είναι πιθανόν να αλλάξουν, ιδιαίτερα για παιχνίδια που είναι προγραμματισμένα για τις αρχές του 1999. Στην λίστα υπάρχουν μόνο τα παιχνίδια που έχει οριστικοποιηθεί η κυκλοφορία τους και όχι αυτά που ελπίζουμε να δούμε, όπως Metal Gear Solid, Donkey Kong κτλ. Μέσα θα βρείτε επίσης και τα παιχνίδια που έχουν ανακοινωθεί, αλλά δεν είμαστε σίγουροι αν θα τα δούμε στην Ευρώπη και πότε.

[TABLE=width: 500]

[TR]

[TD]ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ[/TD]

[TD]ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ[/TD]

[TD]ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]F-1 World Grand Prix

Wailae C.C. True Golf Classic

1080 Snowboarding

Iggy's Recking Balls

Mission Impossible

Bio Freaks

Chopper Attack

Gex 64

Mortal Kombat 4

Off Road Challenge

GASP[/TD]

[TD]NBA Jam '99

Space Circus

Silicon Valley

Duke Nukem: Time to Kill

Penny Racers

Roadsters '98

Star Wars: Rogue Squadron

Quake 2

Earthworm Jim 3D

Castlevania

Asteroids

Fighting Force 64[/TD]

[TD]Battle Tanx

ODT

Fox Sports College Hoops '99

Harrier 2000

Hercules: The Legendary Journeys

Rush 2

ShadowGate

Shadow Man

South Park 64

StarCraft

Winback

VR Pool[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Bomberman HeroFZeroX

Starshot

V Rally: Championship Edition

Nascar '99

NHL'99

Holy Magic Century

12 Tales: Conker 64

Air Boardin' USA[/TD]

[TD]Hype- The Time Quest

Rayman 64

Ronaldo Soccer

Rugrats

Perfect Dark

1999

FIFA Soccer '99

Rayman 2

Monaco GP

California Speed[/TD]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=align: right]

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Glover

Zelda 64: The Ocarina Of Time

Extreme G 2

Bust A Move 3

Turoc 2

NBA Live '99

Knife Edge

Top Gear Overdrive

Wipeout 64

WCW Vs NWO Revenge

Superman

Tonic Trouble

All Star Tennis '99

Twisted Edge Snowboarding

Buck Bumble

Scars VR 3000

Body Harvest

Ceasar's Palace

Charlie Blast's Territory



[/TD]

[TD=align: right]

Earthbound 64

Gauntlet 64

Hybrid Heaven

Jungle Strike 64

Lego Racers

Lode Runner

Looney Toons: Space Race

Pokemon Stadium

Shadow Man

South Park

Star craft

Super Mario RPG 2

Xena: Warrior Princess

Jest

Milo's Astro Lanes

Nightmare Creatures

Quest For Camelot



[/TD]

[TD=align: right][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

Ανακατατάξεις στην Θεσσαλονίκη

Πριν λίγο καιρό, ήρθε στα χέρια μας ένα δελτίο τύπου από το κατάστημα Cyber Games 7, το οποίο βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Επειδή στα Video Games εκτός από διασκέδαση, υπάρχουν και προβλήματα, σας το παραθέτουμε χωρίς κανένα περαιτέρω σχόλιο. "Αγαπητοί συνεργάτες, δια του παρόντος σας γνωστοποιούμε ότι πλέον ουδεμία σχέση έχουμε με την υπόπτως πτωχεύσασα ΑΡΩΝΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΕ. Επίσης ουδεμίαν ευθύνη φέρουμε δια τυχόν προβλήματα που δημιούργησε η ανωτέρω εταιρία σε προμηθευτές, συνεργάτες και καταναλωτικό κοινό. Δηλώνουμε δε ότι συμπάσχουμε τους παθόντες και θιγόμενους και ότι θα απευθυνθούμε στην κρίση της Ελληνικής δικαιοσύνης δια την επίλυση των πολλαπλών κυρίως δε οικονομικών διαφορών μας με την ανωτέρω ΑΕ. Ως εκ τούτου δηλώνουμε την παύση της χρήσεως του διακριτικού τίτλου ARONIS GAME 4 και την αλλαγή αυτού σε CYBER GAMES 7."

01a.jpg02a.jpg






Review 1080 Snowboarding

Αν θέλετε να κατεβείτε μια βουνοπλαγιά με ένα ξύλο κάτω από τα πόδια σας, το σκι είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε. Συγγνώμη αν είμαστε λίγο ντεμοντέ αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Παρόλα αυτά, εκεί που το σκι δείχνει λίγο μπανάλ, το snowboarding είναι το πιο cool άθλημα και αποτελεί το παιχνίδι που περίμενε εναγωνίως ο αναλογικός μοχλός. Το υψηλό επίπεδο ελέγχου του 1080 είναι με μεγάλη διαφορά, το καλύτερο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού και κάθε κριτική που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να αρχίσει από κει. Όπως και στο Snowboard Kids, το κλειδί του παιχνιδιού είναι τα απαλά, όπισθεν και διαγώνια τραβήγματα που χρησιμοποιούνται στην καθοδήγηση του αθλητή. Όσο πιο δυνατές είναι οι διαγώνιες σας, τόσο πιο σταθερά ο boarder πατάει τη σανίδα του στο χιόνι και η στροφή γίνεται πιο απότομη. Όσο περισσότερο κρατιέστε στη στροφή, ο αθλητής παίρνει πολύ κάθετη θέση και, σιγά σιγά κόβετε ταχύτητα. Εν τέλει, σταματάτε. Το 1080 όμως δεν σταματά εδώ, σε αντίθεση με το Snowboard Kids. Καθώς βρίσκεστε στον αέρα μετά από ένα άλμα, ο αναλογικός μοχλός πρέπει να χρησιμοποιηθεί προσεκτικά ώστε να ισορροπήσει τη γωνία της πτήσης σας. Αν γείρετε προς τα πίσω, θα αρχίσετε να πέφτετε προς τα πίσω και η προσγείωση σας θα έχει κάποιο πρόβλημα. Αν γείρετε πολύ μπροστά, μάλλον τα δόντια σας θα γίνουν ένα με το έδαφος Για περισσότερη φινέτσα, χρησιμοποιήστε τη σκανδάλη Ζ και τα κουμπιά Α και Β. Το Ζ ενεργοποιεί τη συσπείρωση στο άλμα, και θα βοηθήσει πολύ τον αθλητή σας ώστε να πηγαίνει πιο γρήγορα και να προσγειωθεί με μεγαλύτερη ασφάλεια. Μια κακή προσγείωση (κακή χρήση του Ζ) θα κόψει την ταχύτητα σας, ενώ μια καταστροφική προσγείωση (καθόλου χρήση του Ζ) θα έχει πολύ χειρότερα αποτελέσματα. Το Α ελέγχει τα άλματα και θα σας βοηθήσει να αποφύγετε ένα πρόβλημα πριν καν να το αντιμετωπίσετε. Το Β θα σας βοηθήσει με το μπελά των ακροβατικών. Μετά τον πλήρη έλεγχο, αυτό που θα σας εντυπωσιάσει στο 1080 είναι ο ρεαλισμός του. Όλα είναι αληθινά: το σκηνικό, οι διαγωνιζόμενοι, τα ακροβατικά. Το παιχνίδι αυτό δεν απευθύνεται σε οποιονδήποτε παίκτη. Αν πρόκειται να το παίξετε, προετοιμάστε των εαυτό σας για πολλές εξευτελιστικές ήττες. Για όλους όσους αναρωτιόντουσαν αν το Ν64 θα παρέμενε μια κονσόλα για μικρά παιδιά, το 1080 είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Ίσως όμως αυτή η σοβαρότητα να μας εμποδίζει να ερωτευθούμε το παιχνίδι, όπως συνέβη με το Mario Kart, το Wave Race και, σε μικρότερο ίσως βαθμό το Diddy Kong Racing, να από τα μεγαλύτερα του προβλήματα είναι ότι δεν μπορεί κανείς να διαγωνιστεί παρά μόνο με έναν αθλητή, ακόμα και στην επιλογή one-player. Δεν χρειάζεται να σπρώξεις κάποιον για μια καλύτερη θέση, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει κανένας να σπρώξεις! Παρόλα αυτά, με όλες του τις επιλογές, τους βαθμούς και την απεριόριστη δυνατότητα βελτίωσης, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ίσως να αλλάξουμε γνώμη όταν ασχοληθούμε με το παιχνίδι λίγο παραπάνω. Το 1080 λοιπόν είναι αναμφισβήτητα καλό αλλά σε καμία περίπτωση τέλειο. Είναι δύσκολο να εγκλιματιστεί κανείς πλήρως σε αυτό και, είναι σίγουρα ακατόρθωτο να το μάθεις τέλεια. Δεν θα ικανοποιήσει το κοινό όπως το Snowboard Kids, του αξίζει όμως μια καλή συνέχεια.

Γραφικά: 8 Εξαιρετικά από τεχνικής άποψης αλλά σαφώς κατώτερα του Wave Race. Παρεμπιπτόντως, πολύ ασπρίλα!


Ήχος: 8 Πολύ καλά ηχητικά εφέ, η μουσική όμως μπορεί να σε σπρώξει στην αυτοκτονία!


Αξιοποίηση hardware: 8 Όλα είναι υπέροχα, που είναι όμως οι υπόλοιπο αθλητές; Τι συνέβη με την επιλογή των τεσσάρων παικτών;


Αντοχή: 9 Πολύ δύσκολο να αποκτήσεις τον απόλυτο έλεγχο. Αν το 'χεις μέσα σου, θα σε απασχολήσει για μήνες.


Γενικά: 95% Εκτιμούμε την ιδιοφυΐα του παιχνιδιού, δεν το έχουμε όμως αγαπήσει ακόμα.

(Σημείωση: Το ελληνικό Nintendo World διαφοροποιήθηκε πολύ στην τελική γενική βαθμολογία του παιχνιδιού από το αγγλικό περιοδικό N64 Magazine, το οποίο και αντέγραφε. Αν και κράτησε ίδιες τις επιμέρους βαθμολογίες γραφικών, ήχου κτλ, βαθμολόγησε το παιχνίδι με 95%, ενώ το Ν64 Magazine με 89%, το οποίο κατά την άποψη μου είναι πιο ρεαλιστικό. Το ίδιο γίνεται από αυτό το τεύχος και σε άλλα παιχνίδια π.χ. Turok 2, Ocarina of Time κ.α. Το πιο πιθανό είναι ότι έβαλε μεγαλύτερες βαθμολογίες για να γλυκάνει τους Έλληνες αναγνώστες και fans του Ν64, οι οποίοι είχαν σχετική αντιπαλότητα ιδίως με κατόχους Playstation).

04b.jpgReview Mission Impossible


Ας είμαστε ειλικρινείς: μετά από τρία χρόνια πισωγυρισμάτων, μια αλλαγή εξ ολοκλήρου στην ομάδα σχεδιασμού και την εισβολή του Goldeneye, όχι μόνο του καλύτερου κατασκοπικού παιχνιδιού αλλά πιθανότατα του καλύτερου παιχνιδιού κονσόλας, το Mission Impossible έπρεπε να είναι κάτι το εκπληκτικό για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες. Και, ως έχουν τα πράγματα, δεν είναι. Ακόμα κι αν το παιχνίδι είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα, πάλι δεν θα θεωρείτο Star Game. Καθώς η Infogames προσπαθούσε να κατασκευάσει ένα παραπαίον παιχνίδι, η Konami κατασκεύαζε το Metal Gear Solid και η Rare το Goldeneye. Τώρα, το Goldeneye είναι το τοπ του Ν64 και δέκα φορές καλύτερο από το Mission, ενώ το Metal Gear Solid πρόκειται να σαρώσει τον κόσμο του Playstation. Ποτέ δεν θα μάθουμε τι θα είχε αλλάξει αν η Infogames είχα μπορέσει να ξαναφτιάξει το παιχνίδι από την αρχή στη Γαλλία αλλά, σε μεγάλο βαθμό, το Mission είναι απογοητευτικό. Και όχι γιατί δεν έχει καταφέρει να ανταποκριθεί στις αρχικές, παραδεκτά ανέφικτες ιδέες της ομάδας Ocean American, αλλά γιατί τα λάθη του παιχνιδιού θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν διευθετηθεί: τα γραφικά, το σενάριο, οι κάμερες, ο έλεγχος, όλα αυτά που έπρεπε να αποτελούν τα συν του παιχνιδιού. Και δυστυχώς, όλα αυτά επηρεάζουν το παιχνίδι. Σε μερικά μέρη για παράδειγμα, η τεχνητή νοημοσύνη δεν υφίσταται καν. Στο επίπεδο Αποθήκη Πρεσβείας, μεταμφιεσμένος ως Υπασπιστής του Πρέσβη, πυροβολείς έναν από τους φύλακες καθώς εκείνος σε αποκαλεί "Εξοχότατο". Μετά, έρχεται ένας δεύτερος φύλακας και, παρόλο που έχει δει το συμβάν, σου λέει ακριβώς το ίδιο. Το ίδιο και ο επόμενος, και ο επόμενος? Στο Goldeneye, ο δεύτερος φρουρός θα σε είχε πυροβολήσει. Το μεγαλύτερο ίσως σφάλμα του παιχνιδιού γίνεται στο επίπεδο της Πρεσβείας, όταν ο Dieter μεταμφιεσμένος σε μπάρμαν σου δίνει ένα ποτήρι κρασί και μετά σκόνη για ναυτία για να το νοθεύσεις μπροστά σε όλους, όλα είναι καλά. Αν όμως πας πίσω από το μπαρ για να του μιλήσεις (παρεμπιπτόντως, εσύ είσαι μεταμφιεσμένος σε σερβιτόρο), φωνάζει "μου χάλασες την κάλυψη" και συλλαμβάνεστε και οι δύο. Πώς είπατε; Μα πώς για το Θεό είναι φυσιολογικό, ένας μπάρμαν και ένας σερβιτόρος που συζητούν να θέσουν σε κίνδυνο μια αποστολή;

Πέρα από αυτά, το παιχνίδι είναι απογοητευτικό και δύσκολο. Είναι καταρχάς βασισμένο στα λάθη και στις δοκιμές. Κάνε κάτι, δες αν πεθαίνεις, και αν όντως έτσι γίνεται, ξεκίνα την αποστολή από την αρχή (και πιστέψτε με, υπάρχουν πολλές μεγάλες αποστολές). Υπάρχουν κι άλλα ενοχλητικά σημεία, όπως η σκοποβολή, η οποία είναι δύσκολη χωρίς να χρειάζεται. Σκοπός του αναλογικού ελέγχου είναι να σου επιτρέπει να περπατάς, να τριποδίζεις και μετά να τρέχεις. Ο Ethan δεν περπατά σχεδόν ποτέ γιατί ένα άγγιγμα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση τον κάνει να τρέχει. Στους ανοιχτούς χώρους αυτό είναι καλό, αλλά στους στενούς διαδρόμους της Πρεσβείας ή στην κορυφή του κτιρίου της CIA, θα δείτε τον Ethan να πηδάει σαν μαϊμού, να πέφτει πάνω στους τοίχους και να παγιδεύεται στο ντεκόρ. Κι όμως, οι αρχικές ιδέες για το παιχνίδι είναι φανταστικές. Τα διάφορα τεχνάσματα (όπως το να ψεκάζεις μπογιά στις κάμερες, να εξοντώνεις άτομα και μετά να τους χρησιμοποιείς για να μεταμφιεστείς, το να συγκεντρώνεις χρήσιμα στοιχεία από διάφορες συζητήσεις ή το να σκέφτεσαι πώς θα χρησιμοποιήσεις τα διάφορα αντικείμενα) πραγματικά φανερώνουν ότι στην ουσία πρόκειται για ένα κατασκοπικό παιχνίδι. Παρόλο που τα θετικά του είναι πολλά, είναι δύσκολο να υπερτερήσουν. Γιατί, ποιος θα καθότανε να παρασύρει ένα δολοφόνο στις τουαλέτες, όταν λίγο αργότερα θα τον συλλάβουν χωρίς λόγο; Περιμέναμε το Mission Impossible τρία χρόνια τώρα και, μολονότι η Infogames έκανε αξιοπρεπή δουλειά, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Μάλλον το Mission δεν είναι το καλύτερο κατασκοπικό παιχνίδι του Ν64.


Γραφικά: 7 Όσο δεν κινείται η οθόνη είναι μια χαρά. Όταν κινείται είναι σκέτη απογοήτευση.


Ήχος: 7 Συνομιλίες και το ηχητικό σήμα της σειράς. Οι συζητήσεις όμως είναι πολύ γρήγορες.


Αξιοποίηση hardware: 6 Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού του Ν64. Στο Mission φαίνεται ότι δεν άρεσε και πολύ η νέα τεχνολογία.


Αντοχή: 8 Δύσκολο και συχνά σε απορροφά. Αν είστε βέβαια διατεθειμένοι να κολλήσετε.


Γενικά: 75% Υποσχόμενο, αλλά με πολλά και μεγάλα λάθη ώστε να φαίνεται καμιά φορά πρόχειρο. Η συνέχεια του έχει πολύ δρόμο μπροστά της.

Review Holy Magic Century
To παιχνίδι ξεκινά με τον ήρωα Brian -εσύ είσαι αυτός- να φεύγει από ένα μοναστήρι. Αποστολή του είναι να βρει τον πατέρα του και να σώσει την ήπειρο Celtland. Σαν να το χετε ξαναδεί το έργο, ε; Το θέμα είναι ότι ο Brian, το όνομα του οποίου δεν μπορείτε να αλλάξετε, έχει μια τάση να το βάζει στα πόδια, όπου κι αν ταξιδέψει, όση δύναμη κι αν αποκτήσει. Η δομή του Quest είναι απλή. Υπάρχουν οι εξωτερικές πίστες, στις οποίες ο ήρωας μας πέφτει θύμα πολλαπλών επιθέσεων, τα δάση, στα οποία επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό και οι πόλεις, στις οποίες έχει τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τους κατοίκους. Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα όμως: μάλλον για μονόλογο πρόκειται και όχι για συνομιλία. Ο Brian παραμένει αδρανής και παθητικός. Και το χειρότερο; πάνω από το 90% των όσων λέγονται δεν έχουν καμία επίδραση στην ίδια την περιπέτεια. Ασυγχώρητο είναι επίσης το ότι, σε πολλές περιπτώσεις και αφού έχει μιλήσει με όλους, ο Brian δεν ξέρει πού να πάει στη συνέχεια. Στο παιχνίδι δεν υπάρχει κάποιο νομισματικό σύστημα. Απλώς, κάποιοι πολίτες με τάσεις φιλανθρωπίας δίνουν αντικείμενα στο Brian, ή τα κερδίζει μετά από μάχη. Και όντως, αν εξαιρέσουμε την επιλογή της μάχης, το Quest δεν τεστάρει καθόλου το μυαλό του ιδιοκτήτη του. Αν και ενίοτε οι μάχες στο Quest είναι πολύ συχνές, είναι απολαυστικές. Η Imagineer επεδίωξε να βάλει τον παίκτη στη δράση και το έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό. Στην ουσία λοιπόν, το Quest είναι λιγότερο RPG, και περισσότερο ένα παιχνίδι στρατηγικής με μια δόση RPG. Παρατηρώντας αυτό το δισέλιδο, θα διαπιστώσετε ότι τα γραφικά του είναι αρκετά όμορφα. Οι περιοχές στις πόλεις είναι ιδιαίτερα προσεγμένες και σου δίνουν την εντύπωση ότι όντως βρίσκεσαι εκεί. Όμως, τα γραφικά συμβάλλουν μόνο στην αισθητική του παιχνιδιού και σε τίποτα περισσότερο. Οι τέσσερις πρώτες υπο-περιπέτειες του Brian σχετίζονται με την επανάκτηση των τεσσάρων στοιχείων της φύσης: του νερού, της φωτιάς, της γης και του αέρα. Καθένα από αυτά αποκτιέται μετά από το ταξίδι σε μια επικίνδυνη σπηλιά ή ένα δάσος για να συναντήσουμε ένα τέρας αρχηγό. Σε γενικές γραμμές, αυτοί οι αρχηγοί είναι εύκολο να νικηθούν. Μετά, ο Brian πρέπει να εξερευνήσει μια άλλη περιοχή του Celtland. Το πρόβλημα είναι ότι κάθε περιοχή έχει τη δική της πόλη και τα δικά της τοπία για να περιπλανηθείτε. Σε όλα αυτά τα ομολογουμένως όμορφα μέρη, μπορείς μόνο να δεις. Δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις. Παρά την ελαφριά πλοκή του και την σχετική απλότητα του, το Quest 64 είναι ένα καλό παιχνίδι. Όμως, δεν είναι απολαυστικό.

Αν περιμένετε ένα καινούριο Zelda ή Final Fantasy, μάλλον θα απογοητευτείτε. Αν απλώς το θεωρήσετε μια μικρή εκτόνωση για να περάσετε την ώρα σας, τότε δεν θα μετανιώσετε που το αγοράσατε

Γραφικά: 7 Πολύ όμορφα αλλά επαναλαμβανόμενα.


Ήχος: 3 Μονότονη και ενοχλητική μουσική. Τα ηχητικά είναι επιεικώς λειτουργικά.


Αξιοποίηση hardware: 6 Τα γνωστά. Τίποτα το ιδιαίτερο.


Αντοχή: 6 Δεν είναι δύσκολο να το τελειώσει κανείς αλλά θα σας απασχολήσει για λίγο καιρό.


Γενικά: 80% Το παιχνίδι απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά στους οπαδούς του ΚΙ.

03a.jpg


Nintendo World 09.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θυμάμαι έρχεται μια μέρα ο μεγάλος μου αδελφός στο σπίτι και μου λέει σου έχω μια έκπληξη.... κυκλοφόρησε περιοδικό για το Ν64! :)

Σήμερα παραμένω κάτοχος όλων των εκδόσεων του περιοδικού το οποίο λόγω των οικονομικών προβλημάτων (προφανώς) είχε και πολλές διακυμάνσεις ως προς την ποιότητα του. Το τελευταίο τεύχος με εξώφυλλο το ΟοΤ καθυστέρησε υπερβολικά να κυκλοφορήσει σε επίπεδο που άρχισα να πιστεύω πως όντως κάτι τέτοιο θα συμβεί. Βαθμολογία στο ΟοΤ 101% και το κλείσιμο μιας -για τα δεδομένα της εποχής- καλής προσπάθειας.

Αναρωτιέμαι με την σειρά μου τι να κάνει ο Ηλίας Κούκουτσας. Κάποια χρόνια μετά ζήτησα (ουσιαστικά παρακάλεσα) μέσα από το forum της Nortec τον τότε product manager Στέλιο Σουντουρλή να "ρίξω" μια ματιά στο gamecube που είχαν στα χέρια τους. Βασικά ήταν η Ιαπωνική έκδοση με την Ευρωπαϊκή να μην έχει κυκλοφορήσει ακόμα. Τέσπα κατέληξα στα γραφεία της Νορτεκ μαζί με τον αδελφό μου όπου παρά την παρουσίαση του NGC καταλήξαμε να παίζουμε GBA :D . Πραγματικά το οικιακό σύστημα της Nintendo με τα Luigi's Mansion, Wave Race (και κάποια άλλα που δεν θυμάμαι τώρα) δεν μας τράβηξαν καθόλου. Το GBA όμως με το Wario Land 4 ήταν epic και φυσικά μελλοντικά ακολούθησε η αγορά του. Πάντως, όπως και να έχει, δώσαμε σωστό feedback στον Στέλιο μιας και το NGC πήγε μαύρο χάλι και το GBA είχε μεγάλη επιτυχία. :)

Βασικά όλα αυτά τα έγραψα γιατί θυμάμαι ότι μέσα στην συζήτηση μας τότε ο Στέλιος είχε πει πως ο Ηλίας Κούκουτσας είναι ένας από τους καλύτερους συντάκτες που είχε γνωρίσει (στον Ελληνικό χώρο πάντα)...

Diddy έκανες τρελή δουλειά για να ανεβάσεις όλα αυτά τα κείμενα, μπράβο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα