Λεωνιδας σουλης
RetroJunkie
- Joined
- 22 Αύγ 2020
- Μηνύματα
- 2.355
- Αντιδράσεις
- 3.267
καθολου,ειναι σιγουρα και εδω ισχυει αυτο που λεει η κυρια νυφιτσα , ο σκηνοθετης τον οδηγησε στο οβερΑν και μπορεί να θεωρηθώ ιερόσυλος...
καθολου,ειναι σιγουρα και εδω ισχυει αυτο που λεει η κυρια νυφιτσα , ο σκηνοθετης τον οδηγησε στο οβερΑν και μπορεί να θεωρηθώ ιερόσυλος...
Αδιανόητες εικόνες .... ούτε χίλιες λέξεις δεν φτανουν για να τις περιγράψουν!!!!Δεν ήθελα να βάλω και δεύτερο κλιπ από την ίδια ταινία, αλλά καθόμαστε με τη @domniki , της έδειξα αυτή τη σκηνή και μου είπε πως δεν γίνεται να μην μπει εδώ! Ετοιμάστε για ιδεολογική αερόμπικ.
Αν και μπορεί να θεωρηθώ ιερόσυλος...
Αυτού του είδους σωματική κωμωδία ήταν πολύ χαρακτηριστική στην εποχή της. Αν δεις αντίστοιχες κωμωδίες του εξωτερικού, θα δεις παρόμοια πράγματα, πχ. Λουσίλ Μπωλ. Επιπλέον εδώ όταν κάτι γινόταν χαρακτηριστικό ενός ηθοποιού, έπρεπε να μπαίνει σε κάθε ταινία! Δεν γινόταν να μην μπει, το ζητούσε και το κοινό.Εγώ θα αναφερθώ στο overacting μιας κωμικής ηθοποιού που είναι ίσως η κορυφαία του είδους στην Ελλάδα. Η Ρένα Βλαχοπούλου. Ενώ είναι καταπληκτική με όλη τη σημασία της λέξεως, ποτέ δεν κατάλαβα την ανάγκη σε κάθε, μα κάθε ταινία της, να κάνει μια σκηνή απαραιτήτως που χορεύει ατσούμπαλα, που την σηκώνουν πάνω κάποιοι μαντραχαλάδες και αυτή κουτρουβαλάει με το κεφάλι κάτω και κάνει άγαρμπες κολοτούμπες, μαζεύοντας τις φούστες της γύρω από τους μηρούς της και περπατώντας σαν πίθηκος. Δε μπόρεσα να καταλάβω πώς επέλεγε να γυρίσει τέτοιες σκηνές σε κάθε ταινία και σε τι εξυπηρετούσαν αυτές οι σκηνές που κατά τη γνώμη μου πάντα, ήταν εντελώς γελοίες και κακόγουστες. Τόσο αντίθετες με την όλη της κωμική, αξεπέραστη παρουσία αλλά με το ταλέντο της.
Θα συμφωνήσω.Το ζητάει το κοινό η έτσι τους βολεύει να πιστεύουν ; Το κοινό απλά απολαμβάνει τον αγαπημένο του πρωταγωνιστή δείχνοντας συγκατάβαση κ ανοχή στις γνωστές σε πολλές ταινίες σεναριακές σαχλαμαρίτσες .
Αυτού του είδους σωματική κωμωδία ήταν πολύ χαρακτηριστική στην εποχή της. Αν δεις αντίστοιχες κωμωδίες του εξωτερικού, θα δεις παρόμοια πράγματα, πχ. Λουσίλ Μπωλ. Επιπλέον εδώ όταν κάτι γινόταν χαρακτηριστικό ενός ηθοποιού, έπρεπε να μπαίνει σε κάθε ταινία! Δεν γινόταν να μην μπει, το ζητούσε και το κοινό.
Εγώ αυτό το λέω οταν προκειται να πληρωσω λογαριασμούς...Αν και μπορεί να θεωρηθώ ιερόσυλος...
Edit: για τους ίδιους λόγους πάντα απορούσα τι τα ήθελαν τα χορευτικά μέσα στις ταινίες. Κάποιο σκοπό είχαν όλα προφανώς στην εποχή τους.
και ομως αυτες οι σκηνες ηταν επιλογη της ρενας βλαχοπουλου,σπανια να το ζηγαγε ο σκηνοθετης,,πιστευω οτι το εκανε οταν το σεναριο το θεωρουσε αδυναμο και ηθελε να δωσει στιγες γελιου,,εστω και ετσιΚαθόλου ιερόσυλος. Οι δύο πρώτες σκηνές που σκέφτηκα, είναι αυτές που ήδη αναφέρατε. Το "όχι άλλο κάρβουνο" και ο μονόλογος της Αλίκςη στο "Η αγάπη μας".
Εγώ θα αναφερθώ στο overacting μιας κωμικής ηθοποιού που είναι ίσως η κορυφαία του είδους στην Ελλάδα. Η Ρένα Βλαχοπούλου. Ενώ είναι καταπληκτική με όλη τη σημασία της λέξεως, ποτέ δεν κατάλαβα την ανάγκη σε κάθε, μα κάθε ταινία της, να κάνει μια σκηνή απαραιτήτως που χορεύει ατσούμπαλα, που την σηκώνουν πάνω κάποιοι μαντραχαλάδες και αυτή κουτρουβαλάει με το κεφάλι κάτω και κάνει άγαρμπες κολοτούμπες, μαζεύοντας τις φούστες της γύρω από τους μηρούς της και περπατώντας σαν πίθηκος. Δε μπόρεσα να καταλάβω πώς επέλεγε να γυρίσει τέτοιες σκηνές σε κάθε ταινία και σε τι εξυπηρετούσαν αυτές οι σκηνές που κατά τη γνώμη μου πάντα, ήταν εντελώς γελοίες και κακόγουστες. Τόσο αντίθετες με την όλη της κωμική, αξεπέραστη παρουσία αλλά με το ταλέντο της.
Κλασικός Φώσκολος...Αν και μπορεί να θεωρηθώ ιερόσυλος...
Η Κατιάνα Μπαλανίκα μήπως εδώ το παρακάνει σε σημείο όπου η ταινία ψιλογίνεται ροζ;;;Δεν ήθελα να βάλω και δεύτερο κλιπ από την ίδια ταινία, αλλά καθόμαστε με τη @domniki , της έδειξα αυτή τη σκηνή και μου είπε πως δεν γίνεται να μην μπει εδώ! Ετοιμάστε για ιδεολογική αερόμπικ.
...σε βαθμό υστερίας.Αυτό...
ΟΧΙ (1969)
Παρότι ήταν αληθινό το εν λόγω γεγονός στα οχυρά, ο Πρέκας εδω τα έδωσε όλα...
δεν την θυμαμαι την ταινια καθολου τωρα αλλα μου κανει εντυπωση γιατι ηταν μια εξαιρετικη ηθοποιος,θελω πολυ να το δω αυτο που λετε,δεν λεω προς θεου οτι δεν ισχυει γιατι εφοσον δεν την θυμαμαι δεν εχω αποψη στη προκειμενη σκηνηΔεν ξερω αν εχετε δει ποτε την ταινια του 1964, Ο ανηφορος, με Καλογεροπουλου και Φερτη.
Δεν ειναι καμια ταινια αξιωσεων, αλλα δεν ειναι κιολας και κανενα μελο του σωρου. Εχει ενδιαφερουσα υποθεση, πολυ ξεχωριστη σε σχεση με τις αλλες, αξιοπρεπη σκηνοθεσια και συν τοις αλλοις ειναι μια ταινια που μου αρεσει γιατι μεταξυ αλλων την εχω συνδεσει με καποιες εφηβικες μου αναμνησεις.
Μητερα της Ξενιας Καλογεροπουλου στο εργο ειναι η Μαρια Αλκαιου. Μια ηθοποιος την οποια εχω δει μονο σε δυο - τρεις ταινιες. Δεν εκανε και πολλες, ειναι η αληθεια. Το σεναριο στον Ανηφορο τη θελει φτωχια, δυστυχισμενη, αρρωστη και καποια στιγμη ετοιμοθανατη. Η ερμηνεια της ομως δεν ειναι καθολου πειστικη. Υπερβολικη και παραξενη. Κανει κατι περιεργες εκφρασεις με το προσωπο της, κατι εντελως αταιριαστες κινησεις με τα χερια της και γενικα παιζει σαν κουρδισμενη. Και στην κορυφωση δραματικων σκηνων αντι να προκαλεσει συγκινηση, προκαλει μονο γελιο.
Αν τυχει ποτε να δειτε την εν λογω ταινια, θα καταλαβετε τι εννοω γιατι αν δεν το δεις, δεν μπορεις ακριβως να ξερεις.
Εχω δει υπερβολικες ερμηνειες στη ζωη μου, αλλα τετοιο πραγμα δεν μου εχει ξανατυχει.