Προσωπικά πιστευω ότι το ποιο παιχνίδι είναι "ωριμο" και ποιο όχι φαινεται από το βάθος και την περιπλοκότητα του gameplay και από το πόσο σε βάζει να σκεφτείς και όχι από το theme. Θεωρώ για παράδειγμα το Mario 64 και το Zelda πολύ πιο ώριμα παιχνίδια από τα God of War, Halo, Dantes Inferno κτλ. Μαλιστα αν με ρωτήσεις τι θεωρώ πιο παιδικό, το Mario Galaxy ή το Dante's Inferno, θα σου πω το 2ο.
Δεν χρειαζομαι παιχνίδια με αίματα και γυμνά στήθη (με ρηχό gameplay πάντα) για να εντυπωσιαστώ και να νιώσω "αντρας" ή να κάνω φιγούρα στους φίλους μου. Αυτά τα έκανα όταν ειμουν 14 χρονών. Απορώ γιατί ολοι εντυπωσιάζονται με τις γυμνόστηθες του God of War. Ειναι εκει μόνο και μόνο για να δείξουν στήθος και τίποτα παραπάνω. Λες και δεν εχουμε ξαναδεί. Αλλά για τους πιτσιρικάδες σίγουρα ειναι κατι που μπορεί να τους τραβήξει, άσχετα από το rating. Με λιγα λόγια είναι στο gameplay. Το Resident Evil είναι ενήλικο to RE5 όμως είναι χαζό, αφού αφαιρεσαν την ατμοσφαιρα τρόμου και της όποιας αγωνίας και φτιαξανε ένα παιχνίδι με super ηρωες και πολύ πίου πίου.
Πλέον ζητάω κάτι να με βάλει στο κλίμα του με την αξία του, δηλαδή ζητάω δυνατό και εθιστικό gameplay με αρκετό βάθος. Προσωπικά δεν θεωρώ το Mario 64 παιδικό, ούτε το Zelda. To Μario Galaxy είναι λίγο σπαστικό, λόγω των super-cute SFX αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχω κομπλεξ να παιξω ένα παιχνίδι με χαρουμενο theme, αρκει να με κερδίσει με το gameplay του παντα. Το Yoshi's Story για παράδειγμα είναι για παιδάκια, όχι τόσο για το theme του, όσο για την δυσκολία του και του πόσο σε βάζει να ασχοληθεις και να σκεφτεις. Τα CoD, Halo, Gears κλπ είναι τόσο περίπλοκα και ευκολα να τα παιξεις όσο το Yoshi's Story. Δεν μπορώ να τα πάρω τόσο πολύ στα σοβαρά. Τα θεωρώ, αν όχι παιδικά, σίγουρα casual για ενήλικες νέους παίκτες.