A, πιάσαμε συζήτηση για πόσο παίζουμε όσο μεγαλώνουμε;
Εγώ θα μιλήσω για μένα. Πριν από κάποια χρόνια, ειδικά όταν ήμουν στο λύκειο, μια και το 1984 όταν πήγα 1η λυκείου πήρα το ΖΧ-Spectrum, έπαιζα και υποστήριζα φανατικά το συγκεκριμένο μηχανάκι. Πολλές ώρες τη μέρα. Αλλά κάτι μου έλλειπε. Ότι ήθελα και άλλα υπολογιστάκια, αλλά λόγω οικονομικής κατάστασης δεν μπορούσα να έχω.
Fast forward 26 και μισό χρόνια μετά. Από 16 έγινα 42, "μεγάλωσα" ηλικιακά, σταμάτησα να παίζω; Φυσικά και όχι. Ειδικά σήμερα που έχω τη δυνατότητα να αποκτήσω ότι γουστάρω χωρίς καν να το σκεφτώ, εις διπλούν, τριπλούν και εξαπλούν, δεν υπάρχει καμία περίπτωση. Παίζω 10+ ώρες κάθε μέρα κυρίως με το PS3, 360 και PC. Από κονσόλες και υπολογιστές κυριολεκτικά έχω χάσει το μέτρημα, (3 mac, 4 laptops τα δύο από αυτά να σηκώνουν όποιο τελευταίο παιχνίδι κυκλοφορεί, 2 gaming rigs, 2 servers, 2 PS3, 6 360, 4 Dreamcast, PSone, PS2, Gamecube, various gameboys, DS, X-box, Wii, τα όσα πρόχειρα θυμάμαι) αυτό ήταν και το όνειρό μου όταν ήμουν παιδί, να έρθει κάποια στιγμή που να είμαι σε ένα ναό από μηχανήματα και να μη θέλω να βγω στο φως του ήλιου.
Αλλά όσο μεγαλώνει αυτή η κατάσταση, τόσο περισσότερο απαιτητικός γίνομαι στα παιχνίδια. Παλιότερα θα συγχωρούσα τα πάντα στο gothic 4, σήμερα δεν το αγγίζω. Αντίθετα λιώνω ακόμα το Oblivion, παλεύω με τη σύζυγο στο Unreal Tournament, παθαίνω ανατριχίλα στο άκουσμα της εισαγωγικής μουσικής του Baldur's gate, το soundtrack του Morrowind είναι μέσα στο Ipod touch και πάει λέγοντας.
Έχω αποκυρήξει το wii, λόγω της φιλοσοφίας του και του είδους των παιχνιδιών που διαθέτει. Όχι λόγω της τεχνολογίας του. Έτσι και στο kinect δεν με ενδιαφέρει αν γίνει hacked και γραφτούν εφαρμογές για αυτό που θα πλένουν την αμαξάρα μου με τη σκέψη. Είναι περιφερειακό για κονσόλα, κονσόλα = παιχνίδια και τα παιχνίδια του kinect είναι για τον υπόνομο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αν δεις τις νέες κυκλοφορίες, έχουν την ίδια κακόγουστη αισθητική με το wii crapware και έτσι θα παραμείνουν.
Κλείνω το βραδινό μου παραλήρημα με ένα warning για τους "εξυπνους" που διαβάζω σε άλλα φόρουμ, κυρίως, όπως το ins0mn1a και τα συναφή. Γουστάρω και παίζω, γουστάρω να ξοδεύω το χρόνο μου στους ναούς μου με τις κονσόλες μου. Δεν με ενδιέφερε ποτέ τίποτε άλλο εκτός από το gaming και έτσι παραμένω.
Αυτό γιατί πολλοί μου έχουν πετάξει το στερεότυπο "get a life looser" τη στιγμή που οι ίδιοι οικονομικά δεν ξέρουν που βρίσκονται, ενώ παράλληλα θεωρούν εαυτόν ότι έχουν "ζωή" επειδή βγαίνουν κανά Σαββατόβραδο και μπανίζουν γκομενάκια σε τίποτε μπαράκια, τα οποία βέβαια δεν τα "φτάνουν" με τίποτε.
Το gaming είναι επιλογή μου, στάση ζωής και όσο περνάνε τα χρόνια θα γίνομαι περισσότερο απαιτητικός ως προς τα παιχνίδια που μου πασάρουν, ενώ παράλληλα ουδεμία σχέση θέλω να έχω με τους mainstreamers "εκεί έξω".
) δεν σημαίνει πως ξενερώνουμε πια με τα παιχνίδια. Απλά είναι λογικό να είμαστε πιο απαιτητικοί και να μη θέλουμε να μας πετάνε στη μούρη ότι παιχνίδια με το κιλό βγάζουν, σα να πεις και παίξαμε βιντεοπαιχνίδι πρώτη φορά χθες...
