Σε φωτογραφία που ανακάλυψα στο flickr,το 1987 έξω απ΄το eden beach η Αθηνών-Σουνίου ήταν όπως είναι τώρα.https://www.flickr.com/photos/330379...-6FryQC-6FryQAtv1988 είπε:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
RETRO οδικό δίκτυο Ελλάδας
- Έναρξη μίζας tv1988
- Ημερομηνία έναρξης
Η γέφυρα Κουκακίου που περνάνε τα τρόλλευ της Καλλιθέας εγκαινιάστηκε το 1985,πριν τα τρόλλευ περνάγανε ξυστά τη Λαγουμιτζή και μετά έστριβαν Δημητρακοπούλου.http://bill-files.blogspot.gr/2016/09/1984.html .Στο village park στο Ρέντη η γέφυρα της Πέτρου Ράλλη εγκαινιάστηκε το 1989 http://www.domi-ae.gr/el/flexgallery/gefyres/107.html?path[0]=2&path[1]=20&path[2]=107
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για τη Λεωφόρο Λαυρίου από Μαρκόπουλο έως Λαύριο η νέα οδός πρέπει να έγινε τη δεκαετία του 90,γιατί σε δρομολόγια του ΚΤΕΛ ΑΤΤΙΚΗΣ που είδα το 2000 για Λαύριο υπήρχε η νέα οδός που παρακάμπτει την Κερατέα και τα Καλύβια.https://web.archive.org/web/20010304140901/http://www.ktel.org/attica/gr/lavrio.htm
Η Αθηνών-Σουνίου απ΄τη Βάρκιζα εως την Ανάβυσσο ήταν εργοτάξιο το 1977.http://mam.avarchive.gr/portal/digit...415&thid=10786
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
johnny19818
Retromaniax Thread Excavator!
- Joined
- 18 Απρ 2010
- Μηνύματα
- 7.731
- Αντιδράσεις
- 2.198
Αυτόν τον δρόμο τον έχω κάνει πάμπολλες φορές. Η διαδρομή στο παρελθόν ήταν ένα δράμα ειδικά το καλοκαίρι που τα Μάλια και η Χερσόνησος γέμιζαν με τουρίστες. Για 1,5 χιλιόμετρο απόσταση μπορεί να έκανες και 25 λεπτά.tv1988 είπε:
Την Πέμπτη 6 Απριλίου 2017 παραδίδονται οι σήραγγες των Τεμπών και του Πλαταμώνα κι΄έτσι η Εθνική Οδός παύει να΄ναι καρόδρομος.Τα πρώτα έργα αναβάθμισης της Αθηνών-Θεσσαλονίκης σε αυτοκινητόδρομο ξεκίνησαν τη δεκαετία του 70.Γράψτε αναμνήσεις που έχετε απ΄την Εθνική Οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης απ΄το 1970 έως το 1995.
ΦΖΠ1
RetroJunkie™
- Joined
- 23 Μάρ 2013
- Μηνύματα
- 2.266
- Αντιδράσεις
- 917
Εκείνο που μου έχουν πει είναι ότι η Αθηνών-Λαμίας, ήδη από την πρώτη μέρα που άνοιξε (επί Κ.Καραμανλή), είχε πολύνεκρο τροχαίο... Στο δρόμο αυτόν λένε ότι είχαν βάλει στην άκρη κάτι μάρμαρα, αντί για βαμμένη λωρίδα ΛΕΑ, τα οποία ήταν ιδιαίτερα ολισθηρά και...σκότωναν (μιλάμε για πολύ παλιά, βεβαίως, για την "πρώτη έκδοση" του δρόμου).
Εγώ όταν πρωτοέκανα αυτή τη διαδρομή για Θεσσαλονίκη, ήταν πια με διπλή διαχωριστική ένα μεγάλο τμήμα του δρόμου. Ωστόσο θυμάμαι στην περιοχή της Σούρπης-Αλμυρού (μιλάμε για κάπου μετά το 1995), να φτιάχνεται το κεντρικό τμήμα, και η κυκλοφορία να γίνεται από δυο παράλληλα δρομάκια, που ανεβοκατέβαιναν στα χωράφια δεξιά και αριστερά.
Πολύ εντυπωσιακός ήταν και ο (σε παρακμή σήμερα) Σείριος, γιατί ήταν πρωτόγνωρο αυτό το να κάθεσαι σε τραπέζι πάνω από το δρόμο.
Εγώ όταν πρωτοέκανα αυτή τη διαδρομή για Θεσσαλονίκη, ήταν πια με διπλή διαχωριστική ένα μεγάλο τμήμα του δρόμου. Ωστόσο θυμάμαι στην περιοχή της Σούρπης-Αλμυρού (μιλάμε για κάπου μετά το 1995), να φτιάχνεται το κεντρικό τμήμα, και η κυκλοφορία να γίνεται από δυο παράλληλα δρομάκια, που ανεβοκατέβαιναν στα χωράφια δεξιά και αριστερά.
Πολύ εντυπωσιακός ήταν και ο (σε παρακμή σήμερα) Σείριος, γιατί ήταν πρωτόγνωρο αυτό το να κάθεσαι σε τραπέζι πάνω από το δρόμο.
Eagle 1
RetroMasteR
- Joined
- 31 Ιαν 2016
- Μηνύματα
- 1.305
- Αντιδράσεις
- 4.732
tv1988 είπε:
Οδηγούσα στην εθνική οδό από το 1977, κυρίως τη διαδρομή Αθήνα-Δ. Μακεδονία (αρκετές φορές και Αθήνα Θεσ/νίκη) 4-5 φορές το χρόνο, οπότε χρησιμοποιούσα μέχρι τη Λάρισα την εθνική οδό. Μέχρι το 1985 περίπου ήταν ένας δρόμος χωρίς μεσαία λωρίδα στο μεγαλύτερο τμήμα του, με...1,5 λωριδες προς κάθε κατεύθυνση!!! Η μισή ήταν στην άκρη, σαν βοηθητική. Χωριζόταν πράγματι από την κυρίως λωρίδα με μία φαρδιά (διπλή+ σε σχέση με τις σημερινές διαχωριστικές γραμμές) διαχωριστική γραμμή από άσπρη πέτρα-πλάκα (δεν νομίζω ότι ήταν μάρμαρο), η οποία γλυστρούσε φοβερά, ιδίως όταν έβρεχε..... Εξαιρετικά επικίνδυνη, όπως σωστά περιγράφει ο ΦΖΠ1. Έτσι και πατούσες φρένο επάνω της ήσουν χαμένος από χέρι, το αυτοκίνητο υπέστρεφε αμέσως.
Τα περισσότερα αυτοκίνητα και ιδίως φορτηγά, για να διευκολύνουν το προσπέρασμα, την "καβαλούσαν", δηλαδή το μισό αυτοκίνητο ήταν στη στενή βοηθητική λωρίδα και το άλλο μισό στην κυρίως λωρίδα, επιτρέποντας μία στοιχειώδη προσπέραση, φυσικά πατώντας λίγο δίπλα στο αντίθετο ρεύμα. Το πρόβλημα το καλοκαίρι ιδίως, προέρχοταν από ξένους οδηγούς με ΙΧ ή νταλίκες, που δεν πατούσαν τη βοηθητική λωρίδα (όπως πραγματικά ισχύει στις πατρίδες τους) με αποτέλεσμα η προσπέραση να γίνεται στο πάντα φορτωμένο με κίνηση αντίθετο ρεύμα. Όσο φανάρια και να τους έκανε κανείς (τότε πολύ συνηθιμένο για το παραμικρό να ανάβεις φανάρια στον μπροστά) δεν πήγαιναν στην άκρη. Αν δε έβρεχε κιόλας η κατάσταση γινόταν ιδιαίτερα επικίνδυνη, διότι εκτός από την πέτρα, γυάλιζε και η άσφαλτος (η αντιολισθητική άσφαλτος τότε ήταν άγνωστη λέξη)......
Πάμπολες οι παραβιάσεις προσπεράσματος, ταχύτητας κλπ, επίσης φρικαλέα ατυχήματα...... Οδηγούσαν τα ΙΧ ή νταλίκες κατά το δοκούν... Εγώ, οδηγώντας Subaru 500 (κ.ε.), ήμουν εκ των πραγμάτων προσανατολισμένος σε χαμηλές ταχύτητες (80-90 χλμ/ώρα), οπότε στην καλύτερη περίπτωση έβρισκα ένα φορτηγό που πήγαινε με 80-90χλμ. και καθόμουν σε απόσταση πίσω του, πάντα "καβαλητός" στη βοηθητική λωρίδα. Αυτό μάλλον με έσωσε από ατύχημα. Τις λίγες φορές που αναγκαζόμουν να προσπεράσω φορτηγά με την χαμηλή ταχύτητα & επιτάχυνση, μου έβγαινε η ψυχή...... Κινδύνεψα κάποιες φορές, ιδίως όταν το οδόστρωμα ήταν βρεγμένο, ένοιωθα το αυτοκίνητο να "πλέει", ιδίως όταν πατούσε την άσπρη πέτρα. Περιττό να πω, ότι το ταξίδι (με 2 παύσεις φυσικά) διαρκούσε 7-8 ώρες, με λεωφορείο βέβαια 8+. Τελευταία φορά το 2012 έκανα την ίδια διαδρομή σε 5,5 ώρες με μεγάλο αυτοκίνητο όμως και μία στάση.
Μεγάλο πρόβλημα είχε η είσοδος στην Αθήνα με τη στενή "εθνική" στα τέλη '70 αρχές '80. Επίσης η εθνική οδός περνούσε στα '70ς μέσα από τα Καμμένα Βούρλα, η παρακαμπτήριος έγινε αργότερα.
Τα διόδια ήταν 3 έως τη Λάρισα, ένα στο Σχηματάρι ένα μετά τη Λαμία (δεν θυμάμαι ακριβώς που) και ένα έξω από τη Λάρισα. Τιμή: 8-10 δρχ. Μάλιστα έδειχνες το απόκομμα στο μεσαίο και στο σφράγιζαν. Μία φορά το έχασα και πλήρωσα ξανά.
Τα πράγματα βελτιώθηκαν με τα έργα που πρώτα άρχισαν με το ξήλωμα της πέτρας και μετά με τις διαπλατύνσεις με διαχωριστικές λωρίδες. Άρχισαν θυμάμαι από την είσοδο-έξοδο στην Αθήνα και επεκτάθηκαν. Βέβαια το μεγάλο πρόβλημα συνέχισε με την κατασκευή, ώσπου να παραδοθούν τα τμήματα.... Της κακομοίρας από ελλιπείς σημάνσεις, ιδίως τη νύχτα..... Πολλά τα ατυχήματα στα έργα..... Το κακό ήταν (και είναι πιστεύω) ότι τα έργα έπαιρναν χρόνια αντί μήνες, ακόμα και για μικρά τμήματα.....
Στα Τέμπη επίσης άλλο πρόβλημα με στροφές, κακοτεχνίες και πολλή κίνηση, όπως (σε λιγότερη πάντως έκταση) και στον Αγ. Παντελεήμονα.
Τελευταία φορά που έκανα τη διαδρομή έλεγα στα παιδιά μου πως ήταν τότε οι συνθήκες και δεν πίστευαν στα αυτιά τους........
foutix
RetroNuts
- Joined
- 5 Αύγ 2012
- Μηνύματα
- 1.802
- Αντιδράσεις
- 1.363
Την πρώτη φορά που ταξίδεψα μέχρι τα Τέμπη ήταν το 1991 ως παιδί με τους δικούς μου. Ακόμα θυμάμαι το ταξίδι που πρέπει να διήρκησε 6 ώρες περίπου. Πράγματι δύσκολος δρόμος. Περνούσες μέσα από πολλούς οικισμούς και πόλεις. Αν θυμάμαι καλά ακόμα και τότε περνούσες μέσα από Καμμένα Βούρλα. Σε κάποια σημεία θυμάμαι άνοιγε σε δύο μιση λωρίδες και σε κάποια στένευε σε 1.5. Δύσκολος δρόμος
Εγω πρόλαβα τους περισσότερους δρόμους ως καρμάνιολες σαν παιδί κ έφηβος αλλά με το που έγινα 19 παραδόθηκαν η ιονία οδός και η κορίνθου -πατρών που τις έιχα και έχω φάει με το κουτάλι. Αν και για μένα ο φόβος και ο τρόμος είναι η πατρών -πύργου . Ο μοναδίκος ρετρό δρόμος που πρόλαβα ήταν η εθνική Τρίπολης -Καλαμάτας . Το 1990 η 1991 παραδόθηκε ο νέος δρόμος Κορίνθου-Τριπόλεως. Μάλιστα τότε τερμάτιζε στο σημείο που συναντούσε την παλιά εθνική οδό του κωλοσουρτη (σημερινή έξοδος "Τρίπολη Βόρεια) . Μετά έμπαινες μέσα στην Τρίπολη την διέσχιζες και συνεχίζες μετά για Μεσσηνία κτλ. Το 2000 παραδόθηκε η παράκαμψη Τρίπολης 7-8 χιλιομέτρων μέχρι το χωριό Μακρή και από κει έμπαινες στον παλιό δρόμο. Οι αναμνήσεις μου ξεκινάνε απο την παράκαμψη αυτή. Μπαίναμε στον παλιό δρόμο και ανηφοριζαμε τις στροφές του καλογερικου όρους. Μετα ακολουθούσε η κατάβαση στον κάμπο όπου είχε μερικές ωραίες ευθείες στο ύψος του χωριού Κάτω Ασσεα . Εν συνεχεία Μετά το χωριό παλιοχουνη άρχιζε το δράμα. Οι πασίγνωστες στροφές της Μεγαλόπολης. Συνεχόμενα πέταλα και θέα στον κάμπο της Μεγαλόπολης παρέα με τα φουγάρα της ΔΕΗ. Η εικόνα ήταν ίδια σε όλα τα ταξίδια. Νταλίκες μπροστά και 20-30 αυτοκίνητα από πίσω καροτσάκι. Ειδικά στην κατεύθυνση προς Τρίπολη λόγω ανηφόρας. Μετά κατεβαίναμε στον κάμπο και πριν την Μεγαλόπολη η εθνική συνέχιζε αριστερά για Μεσσηνία. Το 90% των αυτοκινήτων έστριβε εκεί στην περιφερειακή Μεγαλόπολης. Θυμαμαι πάντα να το σχολιάζουμε το γεγονός αυτό μιας και μεις πηγαίναμε ευθεία προς Γορτυνία. Το Πάσχα του 2010 είδαμε τις πρώτες αλλαγές. Αφού πρώτα είδαμε την ολοκληρωτική ανακατασκευή του Κορίνθου Τριπόλεως (ο οποίος 20 χρόνια δεν πρέπει να σε συντηρηθεί ποτέ) με την νέα σήραγγα Αρτεμισίου και τις νέες σήραγγες σε Στερνά και Νεοχώρι ,στην συνεχεία μπήκαμε στο νέο τμήμα του δρόμου Τρίπολης Καλαμάτας. Το τμήμα Αθηναίο Μεγαλόπολη που παρεκαμψε τις ομωνυμες στροφές. Πάσχα 2010 και οι στροφές πέρασαν στην ιστορία. Τέλη του 2010 παραδόθηκε και το υπόλοιπο τμήμα απο την Τρίπολη ως το Αθηναίο και έτσι ο παλιός δρόμος στο τμήμα της Αρκαδίας πέρασε στην ιστορία. Το 2012 επεκτάθηκε μέχρι και την Καλαμάτα και πλέον η πόλη έχει απογειωθεί. Πάντως αρκετές φορές έτυχε να πάμε και από τον παλιό μέχρι την Μεγαλόπολη και έχει αρκετή κίνηση παραδόξως ακόμα και από νταλίκες. Είναι καλά συντηρημενος και ευχάριστος πια στην οδήγηση
Omenforever
RetroMasteR
- Joined
- 26 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 2.017
- Αντιδράσεις
- 1.481
Όχι όχι το μουλατσι (ελληνικό πια αν δεν κάνω λάθος) το έβλεπα στις πινακίδες στην διασταύρωση της Καρύταινας. Εγώ συνέχιζα και συνεχίζω προς τον νόμο ΗλείαςΜουλάτσι πήγαινες γεράκο;
(Με στοργή το λέω έτσι, ωραία περιγραφή!)
Omenforever
RetroMasteR
- Joined
- 26 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 2.017
- Αντιδράσεις
- 1.481
Άρα εσύ είχες και άλλη περιπέτεια για Ανδρίτσαινα.
Βλέπω τώρα στις αρχικές δημοσιεύσεις αυτού του νήματος και μια μικρή σύγχυση για το πιο κομμάτι του οδικού δικτύου έχει την καλλίπυγο ονομασία "Κωλοσούρτης": Είναι το τμήμα που ξεκινά μετά τους Μύλους Αργολίδας και καταλήγει στο διάσελο του επίσης αργολικού χωριού Αχλαδόκαμπος, όπου βρίσκονταν και τα θρυλικά βραστήρια αίγας (τα γύρω πουρνάνια σίγουρα έχουν πολλές ιστορίες να διηγηθούν). Από εκεί και μετά, ο δρόμος κάπως "έστρωνε".
Τελευταία επεξεργασία:
Ναι ακριβώς συνεχίζω όλο το στροφιλικι με ανδριτσαινα . Και λίγο πιο μετά βασικά. Τώρα για τον κωλοσουρτη δεν τον πρόλαβα ως βασικό δρόμο ,αλλά θα θελα να τον ζήσω μια φορά έτσι για να δω πως ήταν . Είτε σαν οδηγός είτε σαν επιβάτης. Πάντως από ότι κατάλαβα και γω πρέπει να ξεκινούσε από τους μύλους ,να έμπαινε μέσα στον αχλαδοκαμπο και να κατέληγε στο διάσελο. Ενώ όπως βλέπουμε σε ένα μήνυμα πιο πάνω από το 1982 και μετά παρακαμφηθηκε ο αχλαδοκαμπος. Άρα ο κωλουσουρτης καταργήθηκε στο μισό του μέχρι το 1990 . Σίγουρα θα ήταν χειρότερος του Τρίπολη -Μεγαλόπολη-Καλαματα πάντως
Omenforever
RetroMasteR
- Joined
- 26 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 2.017
- Αντιδράσεις
- 1.481
Όχι, το δίασελο που λέω είναι πριν τον Αχλαδόκαμπο. Μέχρι εκεί ήταν το κυρίως "μανίκι". Το θέμα είναι ότι αρχικά ο δρόμος μετά το διάσελο έμπαινε ΚΑΙ μέσα στο χωριό. Ευτυχώς όμως, όπως λες, στις αρχές της δεκαετίας του 80 (80s για να μην μπερδευόμαστε) το χωριό παρακάμφθηκε.
Έχω και μαρτυρίες από 60s, που πριν ανέβει το λεωφορείο τον Κωλοσούρτη, υπήρχε πρώτα συνεννόηση ότι ΔΕΝ κατέβαινε άλλο μεγάλο όχημα. Ο δρόμος ήταν πολύ στενός τοτέ...
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατασκευή του σημερινού Μορεα αποτέλεσε και την αρχή του τέλους της σιδηροδρομικής γραμμής των ΣΠΑΠ για την Αρκαδία και την Μεσσηνία