Retro πεποιθήσεις

Εγώ έμενα σε περιοχή "εργατικών κατοικιών". Ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας, που χτιστικε το 75, ξεκινούσε μια σειρά 800μ με προσφυγικά κτίρια το ένα κολλητά στο άλλο. Ακριβώς πίσω τους υπήρχε ένα δασύλλιο το οποίο βέβαια πλέον είναι χτισμένο, και ακριβως πιο πίσω μια αρκετά πολυπληθής συνοικία τσιγγάνων. Κάποια στιγμή στο ενδιάμεσο χτίστικε και ενα δημοτικό το οποίο βρισκόταν δίπλα στους τσιγγάνους. Εμείς κοροϊδεύαμε όσους πήγαιναν στο σχολείο αυτό, λόγω των τσιγγάνων. Βλακείες δηλαδή..... Τώρα στο ίδιο σχολείο, Ελληνες, αλβανοι, πακιστανοι.......(!!!)
 
Χμμμ η πεποιθηση οτι το 2000 θα γινει το τελος του κοσμου;;

Επισης η μητερα του κολλητου μου εχει την πεποιθηση οτι δεν ειναι σωστο να καπνιζει μπροστα της και μια φορα που τους ειχαμε φιλοξενησει στο εξοχικο συνεχεια τον μαλωνε, και απαιτουσε απο 2 πακετα την ημερα να το ελατωσει σε 5 τσιγαρα

Στο στρατο επισης καποιος αξιωματικος με ρωτησε αν απο τον υπολογιστη του γραφειου μπορουσα να μπω στα απορρητα του ΓΕΣ και να δω τη μεταθεση του (σημειωση: ο υπολογιστης δεν ειχε καν ιντερνετ :Ρ)

Οι γονεις μου επισης βλεπουν καποια 'αντιθεση' οταν καποιος που ειναι 'ασχημος' η 'ταπεινης καταγωγης' γινεται επιστημονας... πχ 'του υδραυλικου ο γιος περασε σε πανεπιστημιο!' ή 'ειδες η καημενη η ασχημη που ειναι.. εγινε δικηγορος!' και αλλα τετοια.. ξερετε εχει μεινει απο τη νοοτροπια της γειτονιας οτι τα παιδια των μαστορων ακολουθουν την τεχνη των γονιων τους και μονο αυτοι μπορουσαν να ειναι ασχημοι, η οτι μονο τα παιδια των πλουσιων εμπαιναν σε πανεπιστημια :Ρ
 
...Στα 25 χρονια μου ειναι αδικο να νιωθω τετοια αηδια για τη χωρα που μεγαλωσα και συνεχιζω να ζω σε αυτη..

Σπουδαζω Βιομηχανικο Σχεδιασμο στο Τει Κοζανης,ηταν μια καθαρα συνειδητη επιλογη μονο που δεν γνωριζα τη συνεχεια..Το επαγγελμα μου αμοιβεται αδρα στο εξωτερικο ενω εδω στην Ελλαδιτσα εμεις οι βιομηχανικοι σχεδιαστες δεν εχουμε ακομα επαγγελματικα δικαιωματα,δηλαδη με λιγα λογια δεν εχουμε το δικαιωμα της υπογραφης!!Ετσι, τη δικη μας δουλεια μπορει ανετα να την εκμεταλευτει ενας μηχανολογος με πτυχιο ισοτιμο κ ισαξιο με το δικο μας..!

Ηθελα να φυγω για το εξωτερικο και να συνεχισω τις σπουδες μου και αργοτερα να δουλεψω εκει,επειδη ομως δεν εχω πορους για να το κανω ανεξαρτητα αποφασισα να το ψαξω μεσω υποτροφιων!

Προσφατα λοιπον εμαθα οτι αν δεν εχεις καποιον καθηγητη να σε βοηθησει-προωθησει δεν πας πουθενα..Και οταν λεμε προωθηση φανταζομαι οτι καταλαβαινετε ολοι τι εννοω..!Αλλωστε ειναι συχνο φαινομενο στο Κρατικο Ιδρυμα που βρισκομαι καθηγητες/τριες να βοηθουν φοιτητριες/τες με το αναλογο αντιτιμο φυσικα...Εγω ομως Τσεκου(βλεπε dvd κλπ κλπ) ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ..

Φυσικα δεν λειπουν και οι μονιμοποιημενοι κομπλεξικοι καθηγητες που πραγματικα μας βγαζουν την ψυχη στο διαβασμα για να ειμαστε τελικα συμβιβασμενοι με την παγκοσμια φοιτητικη σταθερα, δηλαδη το 5! :diablotin:

Ενω λοιπον σε ενα χρονο απο τωρα ευχομαι και ελπιζω να εχω το πτυχιο μου αναρωτιεμαι τι να το κανω?Αφισα,καρτα η κορνιζα???Γιατι κανεις δεν προκειται να το εκτιμησει ετσι οπως ακριβως του αξιζει,γιατι και παλι απο το μηδεν θα ξεκινησω παρ' ολο που υπαρχει και αυτο κρεμασμενο σε μια κορνιζα.. :icon_cry:

Για ενα πραγμα ειμαι ικανοποιημενη και περηφανη..Οι γονεις μου δεν μου εμαθαν να συμβιβαζομαι,να γλυφω να παρακαλαω,να χτυπαω πορτες...Με εστειλαν να σπουδασω οχι για να φαω τη θεση καποιου αλλου στο δημοσιο ΑΛΛΑ για να γινω ενας μορφωμενος ανθρωπος..Και γι'αυτο τους ευχαριστω.. :)

Συγνωμη αν σας κουρασα με την πολυλογια μου...
 
aleksandra είπε:
...Στα 25 χρονια μου ειναι αδικο να νιωθω τετοια αηδια για τη χωρα που μεγαλωσα και συνεχιζω να ζω σε αυτη..Σπουδαζω Βιομηχανικο Σχεδιασμο στο Τει Κοζανης,ηταν μια καθαρα συνειδητη επιλογη μονο που δεν γνωριζα τη συνεχεια..Το επαγγελμα μου αμοιβεται αδρα στο εξωτερικο ενω εδω στην Ελλαδιτσα εμεις οι βιομηχανικοι σχεδιαστες δεν εχουμε ακομα επαγγελματικα δικαιωματα,δηλαδη με λιγα λογια δεν εχουμε το δικαιωμα της υπογραφης!!Ετσι, τη δικη μας δουλεια μπορει ανετα να την εκμεταλευτει ενας μηχανολογος με πτυχιο ισοτιμο κ ισαξιο με το δικο μας..!

Ηθελα να φυγω για το εξωτερικο και να συνεχισω τις σπουδες μου και αργοτερα να δουλεψω εκει,επειδη ομως δεν εχω πορους για να το κανω ανεξαρτητα αποφασισα να το ψαξω μεσω υποτροφιων!

Προσφατα λοιπον εμαθα οτι αν δεν εχεις καποιον καθηγητη να σε βοηθησει-προωθησει δεν πας πουθενα..Και οταν λεμε προωθηση φανταζομαι οτι καταλαβαινετε ολοι τι εννοω..!Αλλωστε ειναι συχνο φαινομενο στο Κρατικο Ιδρυμα που βρισκομαι καθηγητες/τριες να βοηθουν φοιτητριες/τες με το αναλογο αντιτιμο φυσικα...Εγω ομως Τσεκου(βλεπε dvd κλπ κλπ) ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ..

Φυσικα δεν λειπουν και οι μονιμοποιημενοι κομπλεξικοι καθηγητες που πραγματικα μας βγαζουν την ψυχη στο διαβασμα για να ειμαστε τελικα συμβιβασμενοι με την παγκοσμια φοιτητικη σταθερα, δηλαδη το 5! :diablotin:

Ενω λοιπον σε ενα χρονο απο τωρα ευχομαι και ελπιζω να εχω το πτυχιο μου αναρωτιεμαι τι να το κανω?Αφισα,καρτα η κορνιζα???Γιατι κανεις δεν προκειται να το εκτιμησει ετσι οπως ακριβως του αξιζει,γιατι και παλι απο το μηδεν θα ξεκινησω παρ' ολο που υπαρχει και αυτο κρεμασμενο σε μια κορνιζα.. :icon_cry:

Για ενα πραγμα ειμαι ικανοποιημενη και περηφανη..Οι γονεις μου δεν μου εμαθαν να συμβιβαζομαι,να γλυφω να παρακαλαω,να χτυπαω πορτες...Με εστειλαν να σπουδασω οχι για να φαω τη θεση καποιου αλλου στο δημοσιο ΑΛΛΑ για να γινω ενας μορφωμενος ανθρωπος..Και γι'αυτο τους ευχαριστω.. :)

Συγνωμη αν σας κουρασα με την πολυλογια μου...
Μα γιατί παραπονιέσαι βρε Αλεξάνδρα !

Αφού εμείς στην Ελλάδα έχουμε δημόσια δωρεάν παιδεία !

Καμιά σχέση με τους "οπισθοδρομικούς" στο εξωτερικό !

Υ.Γ. : Καλά τα είπες πάντως. Μπράβο σου και να είσαι περήφανη για τη στάση σου.
 
aleksandra είπε:
...Στα 25 χρονια μου ειναι αδικο να νιωθω τετοια αηδια για τη χωρα που μεγαλωσα και συνεχιζω να ζω σε αυτη..Σπουδαζω Βιομηχανικο Σχεδιασμο στο Τει Κοζανης,ηταν μια καθαρα συνειδητη επιλογη μονο που δεν γνωριζα τη συνεχεια..Το επαγγελμα μου αμοιβεται αδρα στο εξωτερικο ενω εδω στην Ελλαδιτσα εμεις οι βιομηχανικοι σχεδιαστες δεν εχουμε ακομα επαγγελματικα δικαιωματα,δηλαδη με λιγα λογια δεν εχουμε το δικαιωμα της υπογραφης!!Ετσι, τη δικη μας δουλεια μπορει ανετα να την εκμεταλευτει ενας μηχανολογος με πτυχιο ισοτιμο κ ισαξιο με το δικο μας..!

Ηθελα να φυγω για το εξωτερικο και να συνεχισω τις σπουδες μου και αργοτερα να δουλεψω εκει,επειδη ομως δεν εχω πορους για να το κανω ανεξαρτητα αποφασισα να το ψαξω μεσω υποτροφιων!

Προσφατα λοιπον εμαθα οτι αν δεν εχεις καποιον καθηγητη να σε βοηθησει-προωθησει δεν πας πουθενα..Και οταν λεμε προωθηση φανταζομαι οτι καταλαβαινετε ολοι τι εννοω..!Αλλωστε ειναι συχνο φαινομενο στο Κρατικο Ιδρυμα που βρισκομαι καθηγητες/τριες να βοηθουν φοιτητριες/τες με το αναλογο αντιτιμο φυσικα...Εγω ομως Τσεκου(βλεπε dvd κλπ κλπ) ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ..

Φυσικα δεν λειπουν και οι μονιμοποιημενοι κομπλεξικοι καθηγητες που πραγματικα μας βγαζουν την ψυχη στο διαβασμα για να ειμαστε τελικα συμβιβασμενοι με την παγκοσμια φοιτητικη σταθερα, δηλαδη το 5! :diablotin:

Ενω λοιπον σε ενα χρονο απο τωρα ευχομαι και ελπιζω να εχω το πτυχιο μου αναρωτιεμαι τι να το κανω?Αφισα,καρτα η κορνιζα???Γιατι κανεις δεν προκειται να το εκτιμησει ετσι οπως ακριβως του αξιζει,γιατι και παλι απο το μηδεν θα ξεκινησω παρ' ολο που υπαρχει και αυτο κρεμασμενο σε μια κορνιζα.. :icon_cry:

Για ενα πραγμα ειμαι ικανοποιημενη και περηφανη..Οι γονεις μου δεν μου εμαθαν να συμβιβαζομαι,να γλυφω να παρακαλαω,να χτυπαω πορτες...Με εστειλαν να σπουδασω οχι για να φαω τη θεση καποιου αλλου στο δημοσιο ΑΛΛΑ για να γινω ενας μορφωμενος ανθρωπος..Και γι'αυτο τους ευχαριστω.. :)

Συγνωμη αν σας κουρασα με την πολυλογια μου...
ψάξε για υποτροφία από πανεπιστήμια στο εξωτερικό, μην περιμένεις απαραίτητα από το ΙΚΥ... είναι αλήθεια πως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, αλλά έχω πολλούς φίλους που το κατάφεραν.

επίσης μπορείς να ψάχνεις για δουλειά στο εξωτερικό, ενώ είσαι στην ελλάδα. είναι βέβαια πιο δύσκολο να βρεις απ'οτι αν μένεις ήδη έξω και αν έχεις σπουδάσει έξω, αλλά κατά τη γνώμη μου δε χάνεις τίποτα να στέλνεις βιογραφικά, αφού το σκέφτεσαι για εξωτερικό.

όταν πήγα να ψάξω για δουλειά στο λονδίνο, φιλοξενήθηκα για 2.5 μήνες από μία φίλη (της χρωστάω τεράστια χάρη!) γιατί κι εγώ δεν είχα λεφτά να πληρώνω ενοίκιο χωρίς να δουλεύω. μέσα σε 2.5 μήνες έκανα 75 αιτήσεις για δουλειά, είχα πρόσκληση για 7 συνεντεύξεις και στην 5η συνέντευξη πήρα τη δουλειά, νοίκιασα δικό μου σπίτι κι όλα έστρωσαν :) θέλω να πω ότι καταλαβαίνω πως το οικονομικό είναι μεγάλο εμπόδιο, αλλά μην "κλείνεις πόρτες"...ποτέ δεν ξέρεις τι ευκαιρίες μπορούν να σου δωθούν

καλή σου τύχη
 
Αγαπητή Αλεξάνδρα, ΕΥΓΕ ΣΟΥ!!!!!!

Και όσο για την ηλικία μην μου αγχώνεσαι! Εδώ εγώ στα 38 έχω κορνιζάρει δύο πτυχία και βρίσκομαι επαγγελματικά σε οικτρό αδιέξοδο (βλέπε σε ηλικία 38 ετών σύμβαση STAGE στο Δήμο μου, φούλ ωράριο, 490 ευρώ μισθό το μήνα, χωρίς δώρα, χωρίς άδειες, χωρίς ΚΑΝ ΕΝΣΗΜΑ....... ) . Τι να πεις κι εσύ που είσαι μόλις 25!!!!

Βέβαια, το παν είναι πως βλέπεις τον κόσμο. Τι θες από τη ζωή σου και πόσο πολύ θες να το αποκτήσεις.

Την κατάλληξη των "σπουδαγμένων" την βλέπω κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Μια δουλειά που άντε θα σου δώσει στην καλύτερη 1000 με 1500 ευρώ το μήνα, ωράρια οικτρά (ήλιο με ήλιο και δόξα τω Θεώ να λες), να περιμένεις να έρθει Κυριακή μπας και αναπνεύσεις, να μην ξέρεις το αγαπημένο τραγούδι των παιδιών σου, άγχος σε σημείο εγκεφαλικού, ατελείωτο τρέξιμο, ατελείωτα δάνεια και η θηλειά ολοένα να σφίγκει και όλα αυτά γιατί;

Προσωπικά απέχω από όλα και από τα πάντα. Ας είναι καλά η τρέλλα μου, ο δρόμος και τα καλά φιλαράκια.
 
Alucard είπε:
Θα ήθελα να σημειώσω εδώ πως δε σπουδάζει κανείς μόνο για να βρει μια "καλή" δουλειά, για να έχει λεφτά κλπ, αλλά για να ανοίξουν τα μάτια και το πνεύμα του, να αντιλαμβάνεται ορισμένα πράγματα και να προοδεύει σαν άνθρωπος.Θα ήταν ευχής έργο για κάθε κράτος αν όλοι οι πολίτες σπούδαζαν και αποκτούσαν σωστή παιδεία.

Δεν είναι πρόβλημα λοιπόν που σπουδάζουν όλοι οι Έλληνες, αλλά η δομή του κράτους που δεν επιτρέπει σε όσους θέλουν, να τις αξιοποιήσουν σωστά και ανθρώπινα επαγγελματικά.
Θα συμφωνήσω απόλυτα στα παραπάνω. Νομίζω ότι σε κανέναν δεν κάνει κακό να σπουδάσει. Αρκεί να ξέρει και αυτός και αυτοί που πληρώνουν τις σπουδές (αν δεν τις πληρώνει μόνος του) ότι μπορεί και να μην αξιοποιήσει το πτυχίο του.

Όταν σπουδάζει κανείς, δε μαθαίνει απλά μια τέχνη, μορφώνεται, αποκτά ένα πιο κριτικό τρόπο σκέψης, κατά τη γνώμη μου. Βέβαια εννοείται ότι αυτό θα πρέπει να συνοδεύεται και με μια σφαιρικότερη μόρφωση, γιατί το να γίνεις πχ ηλεκτρολόγος μηχανικός, δε σε κάνει αυτόματα ούτε μορφωμένο ούτε καν άνθρωπο. Τρανό παράδειγμα αυτοί που είναι πτυχιούχοι μεν, λωποδύτες δε (γιατροί με φακελάκια, δικηγόροι, μηχανικοί κλπ, σε όποιον κλάδο και να ψάξει κανείς θα βρει τέτοιους).

Πιστεύω όμως ότι θα έπρεπε να υπάρχουν θέσεις εργασίας αντίστοιχες των θέσεων που ανοίγουν σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, ώστε να αξιοποιηθούν όλα αυτά που μαθαίνει κανείς. Να γίνεις επιστήμονας, αλλά να σου δοθεί και η ευκαιρία να προσφέρεις στην υπόλοιπη κοινωνία τις γνώσεις σου και να αμειφθείς όπως θα έπρεπε ώστε να μη χρειάζεται να κάνεις 2 δουλειές για να ζήσεις.

Όπως και να το κάνουμε ένα βιβλίο σε ταξιδεύει, σου ανοίγει ορίζοντες που δεν μπορείς ούτε να φανταστείς ότι υπάρχουν.

Κι έπειτα όπως λέγανε παλιά "Μάθε τέχνη κι άστηνε, κι αν πεινάσεις πιάστηνε". Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Ένας πτυχιούχος έχει ένα προσόν παραπάνω. Θα μου πείτε, αξίζει ο κόπος; Κατά τη γνώμη μου, τις περισσότερες φορές, ναι. Σίγουρα όχι πάντα.

Αλλά γι’αυτό και μόνο το λόγο θα ήθελα να σπουδάσουν τα παιδιά μου. Αυτό όμως που δε θα ήθελα, είναι να τα δω να επαναπαύονται στην ανεργία μετά το πτυχίο και να μην παλεύουν, να μην ψάχνουν για την αντίστοιχη δουλειά. Να περιμένουν να τους έρθει η δουλειά από μόνη της! Δυστυχώς κάποιοι πτυχιούχοι περιμένουν να τους βρει η δουλειά, δεν κάνουν τίποτα για να βοηθήσουν την κατάστασή τους και μετά γκρινιάζουν ότι είναι άνεργοι, ή έχουν σπουδάσει κάτι που ήξεραν εκ των προτέρων ότι δε θα βρουν δουλειά πάνω σε αυτό, μόνο και μόνο γιατί υπήρχε στο μηχανογραφικό και ήταν ένας τρόπος να φύγουν από το σπίτι με τα πρώτα έξοδα πληρωμένα.

Το σημαντικότερο είναι να ξέρει κανείς γιατί σπουδάζει αυτό που σπουδάζει και τι προοπτικές έχει μετά το πτυχίο, είτε εντός της χώρας είτε εκτός. Και φυσικά να το ξέρουν και αυτοί που χρεώνονται, γιατί πολλές φορές αυτοί είναι ανίδεοι και απλά καμαρώνουν που το παιδί τους σπουδάζει...
 
Ρετρό πεποίθηση: Το ακριβό είναι το καλύτερο ή απαραίτητα πρέπει να αγοράζουμε το ακριβότερο.

Διάλογοι της εποχής:

«Το Σαλόρα βίντεο μου έκανε διακόσια χιλιάρικα και είναι καλύτερο από το δικό σου, το Σάνιο, που έκανε μόλις εκατόν εξήντα» :goit:

«Ο πατέρας του Λάκη του πήρε εξακόσια χιλιάρικα υπολογιστή» (Μπράβο Λάκη! Καλωσήρθες! :rofl: )

Ότι να ʼναι… :animrolleyes:

Υ.Γ. Btw, σ' αυτό το thread έχουν γραφεί έπη. Respect. :cool:
 
Η αξία του ναυλον των τσιγάρων

Αν μαζέψεις ένα κιλό παίρνεις 10 χιλιάρικα!

Να κλειδώνεις με το κλειδί από μέσα

για να μην ανοίγουν εύκολα οι επίδοξοι

Πάρε Γιαπωνέζικο...

σε μια εποχή πλεον, παγκοσ/σης

Όταν τα χελιδόνια πετάνε χαμηλά...

Ποια χελιδόνια? Περιστέρια μόνο για κοπρομαντία (για Αθήνα πάντα)

Το Σύστημα

Κάθε arcade είχε και από ένα.Μέθοδοι για 'κανονάκια', 'ζωές', 'μαγκούρες' κ.α

Θα φωνάξω τον μπόγια...

Ρετρό φοβέρα για πιτσιρίκια.Τώρα υπάρχουν οι φιλοζωικές!
 
Όταν κάποιος αληθόριζε για πλάκα.....

"μη το κάνεις αυτό, θα σου μείνει......"
 
Omenforever είπε:
«Το Σαλόρα βίντεο μου έκανε διακόσια χιλιάρικα και είναι καλύτερο από το δικό σου, το Σάνιο, που έκανε μόλις εκατόν εξήντα» :goit:
«Ο πατέρας του Λάκη του πήρε εξακόσια χιλιάρικα υπολογιστή» (Μπράβο Λάκη! Καλωσήρθες! :rofl: )
"ο πατέρας του Μάκη έφερε βίντεο από την Γερμανία.." (θε μου, ήταν υπόθεση τότε να έχεις βίδεο..)
 
Πριν 10 χρόνια περίπου που είχα επαφές με το εξωτερικό, η γιαγιά μου ΠΑΝΤΑ με αποχαιρετούσε με την εξής "συμβουλή": « Μη τυχόν παντρευτείς ξένο!»

Και συνέχιζε, δήθεν κάνοντας χιούμορ: (Τα γράφω με δικά μου λόγια)

«Το ʼ50, στο μεγάλο κύμα μετανάστευσης σε Αμερική, Αυστραλία κλπ, οι γονείς αποχαιρετούσαν τα αγόρια τους (τα κορίτσια συνήθως έμεναν πίσω) λέγοντας:

"Να έχεις το νου σου, να γυρίσεις για να παντρευτείς κοπέλα από το χωριό".

Όσο συνεχιζόταν η μετανάστευση η συμβουλή έγινε: "Να γυρίσεις, για να παντρευτείς κοπέλα από το νησί"

Αργότερα: "Να γυρίσεις, για να παντρευτείς Ελληνίδα"

Τώρα οι παππούδες-γιαγιάδες λένε στα εγγόνια τους- Έλληνες του εξωτερικού: "αφού δεν πρόκειται παιδί μου να έρθεις εδώ για να παντρευτείς, τουλάχιστον να παντρευτείς λευκή" *...

*Ρατσιστικό, αλλά αυτό λένε οι συνομήλικοι της γιαγιάς μου...

Όταν διηγήθηκα τα παραπάνω σε έναν ξένο φίλο μου, μου είπε: «Μπα! Τώρα μάλλον θα λένε: τουλάχιστον παιδί μου, να παντρευτείς γυναίκα!» :icon_lol:
 
πάντως εγώ ακούω ακόμα και τώρα τέτοια πράγματα και μάλιστα από άτομα της ηλικίας μου:

"ε, όσο να ΄ναι δεν είναι το ίδιο να είσαι με ξένο όπως το να είσαι με έλληνα" (σημειωτέον: η συγκεκριμένη κοπέλα δεν είχε ποτέ σχέση με ξένο)

"μα κάλά, και με τον ξένο τι συζητάτε;" (γιατί ως γνωστόν την τέχνη της συζήτησης την κατέχουν μόνο οι έλληνες!¨:Ρ)
 
Χμμμ... η αληθεια ειναι καπου στη μεση (νομιζω).:suspect:

Το δυσκολο ειναι να βρεις εναν Ανθρωπο που να ταιριαζεις και να τα "λες καλα" σε ολους τους τομεις, απο το καλαμπουρι μεχρι και πολυ σοβαρα θεματα.

Τωρα αν θελησουμε να το μαθηματικοποιησουμε λιγο το ζητημα, οι πιθανοτητα να βρεις "τον ανθρωπο σου" ειναι μεγαλυτερη οταν εισαι αναμεσα σε ατομα της ιδιας η κοντινης κουλτουρας.

Αυτο δε σημαινει οτι δεν υπαρχουν "ξενοι" που ειναι πολυ πιο κοντα στα μυαλα μας απο μερικους "δικους μας".
 
Γνωστές και οι χάρες που ζητούσαν οι θείες όταν κάποιος πήγαινε ταξίδι εξωτερικό...

-Να μου φέρεις κρέμες και αρωμα από τα αφορολόγητα!

(λες και τα αφορολόγητα ήταν δωρεάν)
 
O Shadow τα είπε όλα πολύ περιεκτικά για μια ακόμη φορά !

Βεβαίως αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και σοβαρές εξαιρέσεις σ' αυτό,όπως τις εκφράζει η φίλη μας η crimson...
 
Shadowdancer2501 είπε:
Το δυσκολο ειναι να βρεις εναν Ανθρωπο που να ταιριαζεις και να τα "λες καλα" σε ολους τους τομεις, απο το καλαμπουρι μεχρι και πολυ σοβαρα θεματα.Τωρα αν θελησουμε να το μαθηματικοποιησουμε λιγο το ζητημα, οι πιθανοτητα να βρεις "τον ανθρωπο σου" ειναι μεγαλυτερη οταν εισαι αναμεσα σε ατομα της ιδιας η κοντινης κουλτουρας.

Αυτο δε σημαινει οτι δεν υπαρχουν "ξενοι" που ειναι πολυ πιο κοντα στα μυαλα μας απο μερικους "δικους μας".
Shadowdancer συμφωνώ με όλα. Από τη δική μου πείρα πάντως, η καλύτερη σχέση που είχα ποτέ ήταν με Ουγγρο-Σλοβάκα. Μπορεί όλες οι συζητήσεις μας να γίνονταν με πιο αργούς ρυθμούς, αλλά το ζήτημα είναι ότι τα λέγαμε καλά σε όλους τους τομείς. Μέχρι τώρα δεν το έχω βρει ακόμα αυτό σε Ελληνίδα, τουλάχιστον όχι σε τέτοιον βαθμό.
 
Ρετρό πεποίθηση σχετικά με το επάγγελμα του μουσικού:

"Θα χτυπάς το κεφάλι σου! Θα πεινάααας! Θα μου λες: 'Α ρε πατέρα, δε σ' άκουγα!' "

(Αντίδραση του πατέρα μου όταν του ανακοίνωσα στα 13 μου ότι θέλω να γίνω μουσικός - δόξα τω Θεώ, διαψεύστηκε: στα 25 μου διορίστηκα σε σχολείο, προτού καλά-καλά πάρω το πτυχίο μου).

Ρετρό αντίδραση φίλου του πατέρα μου, όταν επίσης του δήλωσα ότι θέλω να γίνω μουσικός:

"Ξέρεις πολλά...τραγούδια;"

:) )
 
Candy4ever είπε:
Ρετρό πεποίθηση σχετικά με το επάγγελμα του μουσικού:
"Θα χτυπάς το κεφάλι σου! Θα πεινάααας! Θα μου λες: 'Α ρε πατέρα, δε σ' άκουγα!' "
Χαχα!!! :biglaugh: Γεια σου ρε συναδέλφισσα! Ακριβώς σαν να ακούω τον συγχωρεμένο μου πατέρα... :rolleyes:
 
telonio είπε:
Χμ τώρα αν σου πω οτι με εμένα ηταν το αντίθετο; Οταν έμαθε ο πατέρας μου οτι θέλω να μάθω περισσότερα σε τεχνικά θέματα Η/Υ και δικτύων θυμάμαι μου έλεγε: Γιατί θες να τα μάθεις αυτά; Γιατί δεν γίνεσαι ηλεκτρολόγος ή υδραυλικός; :confused:
Καλά σου έλεγε...
 
Πίσω
Μπλουζα