Retro Genres

Στον PLATO και στα λοιπά mainframes όχι, αφού ήταν σε πανεπιστήμια. Το Island of Kesmai ήταν τσαμπέ, αλλά πλήρωνες τα κέρατά σου για την Compuserve οπότε...Για το NWN πλήρωναν 6$ την ώρα. Ούτε ροζ γραμμή να ήταν!
 
Leon είπε:
Για το NWN πλήρωναν 6$ την ώρα. Ούτε ροζ γραμμή να ήταν!
Xαχα !! ελεος !! :D

Απο τα παραπάνω παίγνια, ποιό μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ήταν το πρώτο που εισήγαγε αυτές (τις ρημαδιασμένες :D ) συνδρομές;

Εύχομαι να είναι κανα MUD για να αποκτήσουν ακόμα περισσότερο κύρος τα Special Review του αθάνατου Pixel !! :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Βρε δεν κανετε ενα Leon Vs Billy αρθρο με θεμα (Reto genres ή και καποιο αλλο )

π.χ. ενα Bras de fer (*) αρθρο ή με γυρους (θεσεις <>αντι-θεσεις με καποιο δεδομενο θεμα) ?????

(*) για να πω κι εγω το γαλλικο μου,

αν και τα γαλλικα μου μαλλον περιοριζονται στα γνωστα <<γαλλικα>>.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωχ... Νέμο, εγώ ΔΕΝ είμαι για αντιπαραθέσεις με μορφή "άρθρων" κλπ !!

Μόνο σε "παρεϊστικο" ύφος μπορώ να λειτουργήσω - κάνοντας απλά κουβέντα !! :D

Eσύ είναι γνωστό ότι είσαι πολύ ψαγμένος gamer, και με μεγάλες γνώσεις σε τέτοια θέματα. Προσωπικά θα ήθελα να δω και μία δικιά σου τέτοια προσπάθεια - ή τουλάχιστον να μας κάνεις την τιμή να συμμετέχεις στην κουβέντα με τις δικές σου ιδέες & προτάσεις !! :thumbup:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
billy είπε:
Απο τα παραπάνω παίγνια, ποιό μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ήταν το πρώτο που εισήγαγε αυτές (τις ρημαδιασμένες :D ) συνδρομές; Εύχομαι να είναι κανα MUD για να αποκτήσουν ακόμα περισσότερο κύρος τα Special Review του αθάνατου Pixel !! :D
Εννοείς να πληρώνεις συνδρομή συγκεκριμένα για ένα παιχνίδι και όχι για ένα online service (πχ. Compuserve) που έχει παιχνίδια, από ότι καταλαβαίνω. Νομίζω και για το MUD1 στην Αγγλική Compunet πλήρωνες τη συνδρομή της υπηρεσίας και όχι ξεχωριστά για το παιχνίδι.

Σύμφωνα με το timeline του Raph Koster μάλλον το Islands of Kesmai (1984) me 12$ την ώρα (ήμαρτον!) πριν πάει στην Compuserve. Πο φτηνό και πιο κοντά στις σημερινές συνδρομές (ανά μήνα και όχι με την ώρα) βγήκε την ίδια χρονιά το Aradath με 40$ το μήνα.

Α και βρήκα ένα άρθρο πάλι του Koster που μιλά για την σχέση των MUDs και των MMOs και χαρακτηρίζει τα δεύτερα "reskinned MUDs". Άρα νομίζω ότι έχω δίκιο ότι τα MUDs δεν αποτελούν retro genre και εξελίχθηκαν στα σημερινά MMOs.
 
Μου είχε διαφύγει αυτό το post, πράγματι πολύ καλό. Κι εγώ συμφωνώ ότι τα platform games θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν.

Χωρίς να θέλω να ανοίξω πάλι μια τέτοια συζήτηση, ως adventure game developer θα πω απλά ένα παλιό σύνθημα της ORIGINAL: "Είμαστε πολλοί για να'μαστε νεκροί". :)
 
alkis21 είπε:
Μου είχε διαφύγει αυτό το post, πράγματι πολύ καλό. Κι εγώ συμφωνώ ότι τα platform games θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν.
Χωρίς να θέλω να ανοίξω πάλι μια τέτοια συζήτηση, ως adventure game developer θα πω απλά ένα παλιό σύνθημα της ORIGINAL: "Είμαστε πολλοί για να'μαστε νεκροί". :)
Για τα platform games, εφόσον βγαίνουν ακόμα ΑΑΑ τίτλοι για όλες τις κονσόλες (Rachet & Clank και LittleBig Planet για PS3, Super Mario Galaxy 1 και 2 για Wii, Banjo-Kazooie για 360) δε νομίζω ότι μπορούμε να τα βάλουμε στα retro genres.

Ta 2D παιχνίδια γενικότερα μπορούν να χαρακτηριστούν retro, αλλά τα genres που έκαναν επιτυχώς τη μετάβαση στο 3D και παραμένουν δημοφιλή σήμερα, νομίζω πως όχι. Τα overhead corridor shooters έγιναν FPS, τα Run 'n' Gun είναι οι πρόγονοι των third pesron shooters, τα 2D fighting games έγιναν 3D, το ίδιο και τα platform και πάει λέγοντας.

Κλίνω περισσότερο στην άποψη του Billy για τα arcade adventures, γιατί έχουν αρκετές δομικές διαφορές με τα σημερινά action adventures, ακόμα και με αυτά που εμπεριέχουν αρκετούς γρίφους.

Για τα adventures είπαμε, δεν πέθαναν. Αλλά μιλάω για genres που δεν πέφτει πλέον χοντρό χρήμα στην ανάπτυξη και το marketing (δηλαδή τους λεγόμενος ΑΑΑ τίτλους) και δεν έχουν την επιτυχία του παρελθόντος. Ε αν δούμε τις πωλήσεις αλλά και τα ποσά που δαπανούνται για την ανάπτυξη ενός adventure σε σχέση με παιχνίδια σαν το...Halo, προφανώς δεν υπάρχει σχέση.
 
Leon είπε:
Α και βρήκα ένα άρθρο πάλι του Koster που μιλά για την σχέση των MUDs και των MMOs και χαρακτηρίζει τα δεύτερα "reskinned MUDs". Άρα νομίζω ότι έχω δίκιο ότι τα MUDs δεν αποτελούν retro genre και εξελίχθηκαν στα σημερινά MMOs.
Mμμμ... τι να σου πω βρε παιδί μου...

Είμαι μάλλον κάπου "ενδιάμεσα" - αν και κλίνω ελαφρώς προς την ιστορία του "ξεχωριστού retro genre", και πάλι όμως όχι απόλυτα...

Προς το παρόν δεν κατεβάζει η κούτρα μου κάποια άλλη ιδέα... :confused:

Αν οποιοδήποτε μέλος έχει κάποιο άλλο πιθανό υποψήφιο για τον τίτλο του "retro-genre", ας το αναφέρει (..."τώρα που γυρίζει" που λένε !! :D ).
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Billy, έβαλα και τα arcade adventures στην λίστα. Φυσικά οι απόψεις που εκφράζω για το θέμα είναι καθαρά προσωπικές και μπορεί να μην έχουν απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Τώρα για άλλα είδη, φυσικά και υπάρχουν αλλά δεν είναι κάποια που θα είχαν λόγω ύπαρξης ως "next gen" τίτλοι αφού είναι σαφώς πιο casual και δεν έχουν ανάγκη υψηλής τεχνολογίας για την υλοποίησή τους: δηλαδή maze games (σαν το Pac-Μan) και puzzle games (βέβαια με παιχνίδια σαν το Portal αυτό περί υψηλής τεχνολογίας παίζεται).

Επίσης υπάρχουν αρκετά subgenres των strategy που νομίζω ότι είναι retro και έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, δηλαδή γεωπολιτική στρατηγική και διπλωματία, εκλογικές καμπάνιες και άλλα. Αλλά νομίζω ότι παραείναι εξειδικευμένα και ποτέ εξάλλου δεν είχαμε μεγάλο αριθμό τέτοιων παιχνιδιών.
 
Για να ικανοποιήσω τον Maddog και τον Άλκη, προσέθεσα όχι τα 2D platformers όπως ζήτησαν αλλά τα 2D games γενικά.

Επίσης μια μικρή αλλαγή στα beat 'em ups, αφού ανακοινώθηκε το King of Fighters Online, ένα MMO beat 'em up, έτσι προσέθεσα το trailer του ως πιθανή επιστροφή του είδους. Λέτε να επιστρέψει το είδος ως MMOG;
 
Leon είπε:
Billy, έβαλα και τα arcade adventures στην λίστα. Φυσικά οι απόψεις που εκφράζω για το θέμα είναι καθαρά προσωπικές και μπορεί να μην έχουν απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα.


Leon είπε:
Για να ικανοποιήσω τον Maddog και τον Άλκη, προσέθεσα όχι τα 2D platformers όπως ζήτησαν αλλά τα 2D games γενικά.
Aψογος. :thumbup:

Leon είπε:
Επίσης υπάρχουν αρκετά subgenres των strategy που νομίζω ότι είναι retro και έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, δηλαδή γεωπολιτική στρατηγική και διπλωματία, εκλογικές καμπάνιες και άλλα. Αλλά νομίζω ότι παραείναι εξειδικευμένα και ποτέ εξάλλου δεν είχαμε μεγάλο αριθμό τέτοιων παιχνιδιών.
Σε αυτό έχεις δίκιο...

Τέτοιοι τίτλοι είχαν ψιλο-niche μερίδα απο τότε !!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωραίος !! :thumbup:

Aπο το Gamasutra είχα διαβάσει και ένα άλλο αφιέρωμα πριν μερικά χρόνια, όπου παρουσιαζόταν ένα "ιστορικό" των computer RPGs - ξεκινώντας απο τα early years, προχωρώντας στην golden age, κ.ο.κ.
 
Πολύ καλό άρθρο φίλε Tarasque (εκ του ονόματος σε κόβω για DnDά ;) ).

Τώρα ξεκίνησα να το διαβάζω και ήδη μου θύμησε μια πολύ "δυσάρεστη" εμπειρία: Τα teleport των Wizardry. Ποιο σαδιστικό μυαλό το σκέφτηκε αυτό; :shake: Βέβαια εκεί ήταν η μαγεία τους. Σαφώς η πιο hardcore σειρά RPG που υπήρχε (πολλοί μαθηματικοί υπολογισμοί στις μάχες ρε παιδί μου). Τέτοια παιχνίδια δεν βγαίνουν πλέον. Οι παίκτες παρέγιναν κομφορμιστές (δεν βγάζω την ουρά μου απ'έξω και εγώ "καλόμαθα") και προτιμούν τις εύκολες λύσεις παρά την πραγματική πρόκληση.
 
Οι παίκτες παρέγιναν κομφορμιστές (δεν βγάζω την ουρά μου απ'έξω και εγώ "καλόμαθα") και προτιμούν τις εύκολες λύσεις παρά την πραγματική πρόκληση.
Δεν υπάρχει χρόνος, να κάτσεις να ασχοληθείς τόσο ώστε να βλέπεις τα παιχνίδια σαν προκλήσεις. Άσε που μειώνονται και οι χρόνοι αντίδρασης όσο μεγαλώνουμε. (Το Freespace 2 το παίζω πλέον σε easy, όπως και όλα τα παιχνίδια πλέον. Που να το μάθει ο billy :D )

Για τους εξομειωτές sims, ένα θα σας πω: πραγματικοί πιλότοι είχαν δυσκολία, να παιξουν sims. H υπερβολική προσήλωση στην λεπτομέρια αποξένωσε τους sims, από πολλούς gamers, και πλέον μόνο πολύ πορωμένοι ασχολούνται.(Πολύ καλό site Sim HQ)

Πλέον δεν αγοράζω τέτοιους εξομοιωτές. Ο τελευταίος που αγόρασα ήταν το Combat Flight Simulator 3 της Microsoft.

Αυτή η σειρά, όπως και οι sims της D.I.D. και οριμένοι της Jane's (USAF, ATF, WWII Fighters), έχουν πετύχει μια καλή ισορροπία μεταξύ ρεαλισμού και gameplay.
 
Captain Kal είπε:
Δεν υπάρχει χρόνος, να κάτσεις να ασχοληθείς τόσο ώστε να βλέπεις τα παιχνίδια σαν προκλήσεις. Άσε που μειώνονται και οι χρόνοι αντίδρασης όσο μεγαλώνουμε. (Το Freespace 2 το παίζω πλέον σε easy, όπως και όλα τα παιχνίδια πλέον. Που να το μάθει ο billy :D )
Μουαχαχά !! :D

Eντάξει, για ένα-δύο επίπεδα δυσκολίας πιό κάτω δεν χάλασε ο κόσμος βρε παιδί μου !!

Εγώ βασικά είμαι αντίθετος με την αλόγιστη χρήση cheats, σε παιχνίδια που ΔΕΝ τα χρειάζονται. ;)
 
Τα τρίτου προσώπου σημερινά παιχνίδια , δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν εξέλιξη των arcade-adventures; Π.χ. τα Tomb Raider σαν διάδοχοι του ... Fairlight The Prelude ?
 
Για την επιστροφή των beat'em ups στην σημερινή εποχή ας είναι καλά το Castle Crashers και το Scott Pilgrim Vs The World - The Game. Eιδικά το δεύτερο είναι must για όλους τους retro fans. Kαι μην ξεχνάμε φυσικά το Guardian Heroes HD για το XBLA. Μακάρι να βγάλουν και το ντουέτο Die Hard Arcade (ή αλλιώς Dynamite Deka όπως είναι γνωστό στην Ιαπωνία που δεν έχει την licensed oνομασία του Die Hard) και Dynamite Cops για XBLA/PSN.

Όσο αφορά τα Interactive Movies την θέση τους πλέον την έχουν παρεί videogames παντός τύπου (κυρίως action) με πολύ έμφαση στα quick time events (όπως το εξαιρετικό Asura's Wrath που από gameplay δεν λέει τίποτε αλλά ως interactive movie σε στυλ 3D anime είναι έπος).
 
Φοβερό αφιέρωμα.

Ειδικά για τα beat em up's δεν καταλαβαίνω γιατί δεν βγαίνουν πια. Πως είχαμε μια μικρή επαναφορά με τα νεά Street Fighter αλλά και ορισμένα άλλα σε κονσόλες, αλλά τα άλλα του στυλ Double Dragon δεν βγαίνουν. Εγώ θεωρώ τα δεύτερα το απόλυτο fun. Έχουν πολύ γέλιο. Μια αναβίωση που σκέφτομαι είναι MMO, σε μια ανοιχτή πόλη ας πούμε, που να βγάζει πολύ γέλιο. Αλλά θα προτιμούσα 2d. Δεν ξέρω, αλλά κάτι στο 3d beat em up με χαλάει (δεν είναι τα γραφικά αλλά το gameplay κάπως δεν βγαίνει).

Ακόμα παίζω Streets of Rage Remake και δεν το βαριέμαι. Ίσως να είναι επαναλαμβανόμενο για τον κόσμο του gaming που θέλει open ended sandbox games και τέτοια, αλλά εμένα δεν με χαλάει.
 
Διαβάζοντας το αφιέρωμα και χωρίς να θέλω να θίξω στο παραμικρό την εξαιρετική προσπάθεια του Leon, το μόνο από τα προαναφερόμενα είδη που ΔΕΝ υφίσταται στη σημερινή εποχή είναι τα text adventures (και ακόμα και τέτοια αν θες μπορείς να βρεις, απλώς όχι εμπορικά, αλλά ερασιτεχνικές προσπάθειες από fans του είδους)...
 
Πίσω
Μπλουζα