Νέες δημοσιεύσεις προφίλ
Μη μου ζητάς ν’ αλλάξω γνώμη
για μας απόψε δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι
Μη μου ζητάς να μείνω πίσω
μονάχα φίλα με στα χείλη πριν σ’ αφήσω
για μας απόψε δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι
Μη μου ζητάς να μείνω πίσω
μονάχα φίλα με στα χείλη πριν σ’ αφήσω
Πότε δεν φεύγεις από κάτι αληθινό και να φύγεις θα ξαναγυρισεις πισω
The night we met I knew I needed you so
And if I had the chance I'd never let you go
So won't you say you love me?
I'll make you so proud of me
We'll make 'em turn their heads every place we go
Η Veronica Bennett, γεννημένη στο Ανατολικό Harlem ερμηνεύει το Be my baby στις 11/8/1965, μία μέρα μετά τα 22α γενεθλιά της στην Αμερικανική τηλεόραση.
And if I had the chance I'd never let you go
So won't you say you love me?
I'll make you so proud of me
We'll make 'em turn their heads every place we go
Η Veronica Bennett, γεννημένη στο Ανατολικό Harlem ερμηνεύει το Be my baby στις 11/8/1965, μία μέρα μετά τα 22α γενεθλιά της στην Αμερικανική τηλεόραση.
Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
άλλη ζωή σε περιμένει
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ
πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
άλλη ζωή σε περιμένει
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ
Δημήτρης Μαρούσης: Ο γάμος με τη Μέμα Σταθοπούλου, ο χαμός της κόρης του και η φυλακή
Υπήρξε ο βασιλιάς του πουκαμίσου στην Ελλάδα με 350 εργαζομένους υπό την επίβλεψή του, εργοστάσια δικά του, μαγαζιά στα πιο κεντρικά σημεία της Αθήνας, με ένα
www.espressonews.gr
Η γιαγιά μου από τη Μικρά Ασία έλεγε «Σκότωνε τρελοί, πλέρωνε τζερεμέδες».
Βλέπω πως έτσι το λέγαν και στη Θράκη.
Βλέπω πως έτσι το λέγαν και στη Θράκη.
Ήμουνα παιδί...
μικρό παιδί...
σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
και σ’ αγάπησα...
Μα η ζωή με πήγε μακριά
πίσω από κάμπους και βουνά
και νοστάλγησα...
Το χαμόγελό σου...
Το χαμόγελό σου...
Τη γλυκιά σου τη μορφή
Κάθε τι δικό σου...
μικρό παιδί...
σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
και σ’ αγάπησα...
Μα η ζωή με πήγε μακριά
πίσω από κάμπους και βουνά
και νοστάλγησα...
Το χαμόγελό σου...
Το χαμόγελό σου...
Τη γλυκιά σου τη μορφή
Κάθε τι δικό σου...
Me, during State of Play:
Μια αγάπη να `χεις κι εσύ
τις κρύες νύχτες να περνάς
και θέλω να `σαι καλά
γιατί σ’ αγαπώ
Μόνο για μένα να μη ρωτάς
θα πάρω θάρρος πως μ’ αγαπάς
θ’ αρχίσω πάλι να σε ζητώ
να υποφέρω και να απαιτώ
Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Χρήστος Σκαλτσουνάκης, ερμηνεία: Χρήστος Σκαλτσουνάκης.
τις κρύες νύχτες να περνάς
και θέλω να `σαι καλά
γιατί σ’ αγαπώ
Μόνο για μένα να μη ρωτάς
θα πάρω θάρρος πως μ’ αγαπάς
θ’ αρχίσω πάλι να σε ζητώ
να υποφέρω και να απαιτώ
Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Χρήστος Σκαλτσουνάκης, ερμηνεία: Χρήστος Σκαλτσουνάκης.
You are beautiful, I love you!
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Στέλιος Φωτιάδης, ερμηνεία: Ελίνα Παπανικολάου. Δίσκος: "Λοταρία" (1979).
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος, μουσική: Στέλιος Φωτιάδης, ερμηνεία: Ελίνα Παπανικολάου. Δίσκος: "Λοταρία" (1979).
Η μέρα είναι πολύ δύσκολη αλλά λίγο να ευθυμήσουμε
Ναύπακτος , οδός Φαλυσίου προς Κάστρο.
Το πεύκο που έπεσε.. (το δέντρο σε πρώτο πλάνο στον παρακάτω σύνδεσμο)
https://maps.app.goo.gl/Y3qPvA2eQYpBxsneA
Το πεύκο που έπεσε.. (το δέντρο σε πρώτο πλάνο στον παρακάτω σύνδεσμο)
https://maps.app.goo.gl/Y3qPvA2eQYpBxsneA
Ήλιε που χάθηκες
πέρα στην ραγισμένη δύση
Ήλιε που χάθηκες
μια νύχτα γύρνα να σε δω
Ποτέ ποτέ
δεν θα σβήσω τα φώτα
Αχ ποτέ ποτέ
στα σκαλιά
Ποτέ ποτέ
Δεν θα κλείσω την πόρτα
σχ ποτέ ποτέ
την παλιά
Ποτέ ποτέ
του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
Ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ ν' αρνηθεί
πέρα στην ραγισμένη δύση
Ήλιε που χάθηκες
μια νύχτα γύρνα να σε δω
Ποτέ ποτέ
δεν θα σβήσω τα φώτα
Αχ ποτέ ποτέ
στα σκαλιά
Ποτέ ποτέ
Δεν θα κλείσω την πόρτα
σχ ποτέ ποτέ
την παλιά
Ποτέ ποτέ
του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
Ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ ν' αρνηθεί
Εγώ το αίμα μου το δίνω
να βρει η γενιά μου οδηγητή.
Κι εσύ στην άμμο χτίζεις σπίτια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.
Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή.
Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.
Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
αν σου βαστάει, την αλήθεια.
Μα δε γεννιούνται παλληκάρια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια!
να βρει η γενιά μου οδηγητή.
Κι εσύ στην άμμο χτίζεις σπίτια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.
Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή.
Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.
Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
αν σου βαστάει, την αλήθεια.
Μα δε γεννιούνται παλληκάρια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια!