Η συλλογή μου

[freaktmp]

Firestar 1-4 (Μαρ. - Ιουν. '86). Ενας χαρακτηρας που παρολο που ειναι μεταλλαγμενος, ανηκει στην κατηγορια των Χ-τιτλων μονο με την ευρυτερη εννοια. To σεναριο του βετερανου Tom DeFalco ειναι καπως μπερδεμενο και εχει αρκετες ασυνεπειες με την γενικοτερη χρονολογια των μεταλλαγμενων τιτλων. Το σχεδιο ειναι γενικα καλης ποιοτητας. Ενας τιτλος μονο για αυτους που θελουν να εχουν πληρη συλλογη.

 

[freaktmp]

Fallen Angels 1-8 (Απρ. - Νοε. '87). Μια αναλαφρη νεανικη περιπετεια. Εμφανιζονται πολλοι λιγοτερο γνωστοι χαρακτηρες που δεν βλεπουμε συχνα. Η ποιοτητα του σχεδιου δεν ειναι σταθερη.

 

[freaktmp]

New Mutants Annual 1 (1984). Αν και η ιστορια η ιδια ειναι καπως μπερδεμενη, προκειται για ενα σημαντικο τευχος γιατι εισαγει καποιους χαρακτηρες που θα παιξουν σημαντικο ρολο στην ιστορια των NM και επεκτεινει σημαντικα την αντιληψη μας για τους υπαρχοντες χαρακτηρες. Πολυ καλο σχεδιο.



New Mutants Annual 2 (1985). Ενα ακομα σημαντικο τευχος που θα επηρεασει ολη την ιστορια των μεταλλαγμενων. Δυνατο σχεδιο ως συνηθως απο τον Alan Davis.

 

[freaktmp]

New Mutants Annual 3 (1987). Αλλη μια σαχλαμαρα με τον Impossible Man. Μονη παρηγορια το σχεδιο του Alan Davis.



New Mutants Annual 4 (1988). Ενα ακομα μερος του Evolutionary War. Πολυ ενδιαφερον το σχεδιο απο την June Brigman (Powerpack).

 

[freaktmp]

New Mutants Annual 5 (1989). Τιποτα ενδιαφερον εδω, παρα μονο για τους οπαδους του Liefeld.



New Mutants Annual 6 (1990). Χαος και καταστροφη, αφου το σχεδιο αλλαξε χερια πολλες φορες και τελικα κυκλοφορησε με σημαντικη καθυστερηση. Εχει νοημα μονο σαν μερος του arc Days of Future Present. Τιποτα το συγκλονιστικο.



New Mutants Annual 7 (1991). Μονο καταχρηστικα μπορει να πει κανεις οτι ειναι αυτο το τευχος ειναι New Mutants. Ενα ακομα μερος του arc Kings of Pain. Αδιαφορια και χασμουρητα.

 

[freaktmp]

X-Force 1-3 (Αυγ. - Οκτ. '91). Που ημασταν και που καταντησαμε... Fabian Nicieza και Rob Liefeld. Υλικο σαν και αυτο ηταν που οδηγησε στην ολοκληρωτική αποχη μου απο τα comics για πανω απο μια δεκαετια. Το #1 πουλησε 4 εκατομμύρια αντίτυπα. Σημερα οι μεγαλοι τιτλοι πουλανε μικρους πενταψηφιους αριθμους αντιτύπων.

 

[freaktmp]

Κλείνοντας το κεφάλαιο μεταλλαγμένοι της Marvel της περιόδου Claremont, θα παρουσιάσω τωρα αλλους τιτλους, κυριως trade paperbacks, αλλα οχι μονο, που εχουν ιδιαιτερη θεση στην συλλογή μου και στην καρδιά μου.

Θα αρχίσω με το Watchmen, το magnum opus του μαεστρου Allan Moore σε σχεδιο Dave Gibbons και χρωματα John Higgins. Αρχικα κυκλοφόρησε σε 12 μηνιαια τευχη μεταξυ Σεπ. '86 και Οκτ. '87. Πιθανοτατα η καλυτερη σειρα comics που κυκλοφορησε ποτε και που δικαια συγκαταλεγεται πλεον σαν λογοτεχνικο αριστουργημα και αναλυεται σε κολεγια και πανεπιστημια παγκοσμιως. Ενα πολυθεματικο, πολυεπιπεδο καλειδοσκόπιο που επιβραβεύει τις πολλαπλες αναγνωσεις και απευθυνεται εξισου στον φανατικο αναγνωστη comics οσο και στο πρωταρη. Φιλοσοφία, κοινωνιολογία, ψυχολογία, πολίτικη και ιστορία βαδιζουν χερι χερι με το δραμα, το ρομαντσο, την περιπετεια και την κωμωδια. Ο Moore αποτίει φορο τιμης στους pulp ηρωες του παρελθοντος και του παροντος ενω ταυτοχρονα τους αποσυναρμολογεί και εξετάζει με μοντερνο κριτικο βλεμμα.

Θα μπορουσα να μιλαω ωρες για αυτο, αλλα θα σταματησω εδω, αναφεροντας την προσωπικη μου εμπειρια με τον τιτλο. Οπως εχω ξαναπει, ειχα για πολλα χρονια σταματησει να ασχολουμαι με τα comics, αποξενωμένος απο την ακραια εμπορικη εκμεταλλευση αγαπημενων τιτλων και χαρακτηρων καθως και την αλλαγη φρουρας, με πολλους νεωτερους δημιουργους να βαζουν το εγω τους πανω απο την δουλεια.

Ηταν περιπου 2001 οταν καποιος μου εδωσε το Watchmen και επέμεινε να το διαβασω. Πριν ακομα προλαβω να το ολοκληρώσω ο ερωτας μου με το μεσο ειχε αναζωπυρωθεί και συντομα θα ξεκιναγα να δημιουργησω την συλλογη που εχω και χαιρομαι μεχρι σημερα.

Για οσους δεν το εχουν διαβασει, μην καθυστερείτε ουτε στιγμη, αποκτηστε το τωρα!

 

[freaktmp]

Ας ρίξουμε τωρα μια συντομη ματια στο V for Vendeta, το κλασσικο αναρχικό αντιθατσερικο "μανιφέστο", μια ακομα εξαιρετική δημιουργία του μοναδικου Alan Moore. Ξεκίνησε το Μαρ. '82 σε συνέχειες στο μηνιαιο περιοδικο ποικίλης ύλης Warrior και εμεινε ατελες μεχρι το Σεπ. '88 οπου επανεκδόθηκε πληρες (και πλεον εγχρωμο) σε δεκα τευχη απο την DC.

30s noir, καμπαρε, Shakespeare, ιστορια, ψυχολογια, οικονομια, πολιτικη, διαπροσωπικες σχεσεις, ολα ενα πομπώδες θεατρικό γαϊτανάκι οπου καθε κορδελα ειναι στρατηγικα τοποθετημενη στο καταλληλο σημειο για να μας οδηγησει σε ενα επικο φιναλε.

Σιγουρα δεν ειναι για ολους. Προκειται για ενα απαιτητικο αναγνωσμα για γνωστες της αγγλικης ιστοριας, λογοτεχνιας και τροπου ζωης. Σαν αρχαια τραγωδια ο θεατης θα συμπασχει με τους πρωταγωνιστες, θα περασει απο εμποδια και ταλαιπωριες για να φτασει στην καθαρση.

Θα κλεισω το σχολιο μου αυτο με την παρακατω ρηση.

"Αν στα 25 δεν εισαι σοσιαλιστης, τοτε δεν εχεις καρδια. Αν στα 40 δεν εισαι συντηρητικος, τοτε δεν εχεις μυαλο"

Οπως με καθε σχολιασμο ενος εργου τεχνης, η ρηση αυτη εχει να κανει περισσοτερο με τον σχολιαστη παρα με το ιδιο το εργο. Σιγουρα δεν ειμαι ο ιδιος ανθρωπος που ημουν οταν διαβασα για πρωτη φορα το VfV. Ετσι προσεγγίζοντας σημερα το VfV, λαμβανω διαφορετικα πραγματα απο οτι λαμβανα πριν 16 χρονια. Και αυτο σημαινει οτι ο δημιουργος πετυχε τον δεδηλωμενο του σκοπο, "I didn't want to tell people what to think, I just wanted to tell people to think".

 

[freaktmp]

Θα κλεισω την παρουσιαση εργων του Alan Moore, με ενα ακομα κλασσικο τιτλο, Batman: The Killing Joke (Μαρ. '88). Ενας τιτλος με σπουδαιο DNA, σχεδιο Brian Bolland (Camelot 3000) και χρωματα John Higgins (Watchmen) και μεγαλη συνεισφορά στην μυθολογια του Batman.

Εξίσου σοκαριστικο με την βια που περιέχει, ειναι το γεγονος οτι επετραπει να κυκλοφορήσει κατι τοσο ακραιο με εναν εμπορικο χαρακτηρα απο μια μεγαλη εταιρια. Πραγματικα στην δεκαετια του 80 η DC συστηματικα πιεζε τα ορια του αποδεκτου και με αυτον τον τροπο επαναπροσδιόρισε τα comics σε αυτο που γνωριζουμε εως σημερα. Το Killing Joke εξεταζει ολα αυτα τα πραγματα που δεν μπορουσαν, ηθελαν ή τολμουσαν να αγγιξουν οι συγγραφεις του χαρακτηρα μεχρι τοτε.

Ενα ακομα tour de force απο τον μαεστρο Alan Moore.

 

[Wally]

Ας ρίξουμε τωρα μια συντομη ματια στο V for Vendeta, το κλασσικο αναρχικό αντιθατσερικο "μανιφέστο", μια ακομα εξαιρετική δημιουργία του μοναδικου Alan Moore. Ξεκίνησε το Μαρ. '82 σε συνέχειες στο μηνιαιο περιοδικο ποικίλης ύλης Warrior και εμεινε ατελες μεχρι το Σεπ. '88 οπου επανεκδόθηκε πληρες (και πλεον εγχρωμο) σε δεκα τευχη απο την DC.

Αγνοουσα πληρως οτι τραβηξε τοσο.

Θα αποκτησω τη σειρα οπωσδηποτε! Θανξ

 

[Leon]

1@freaktmp[/USER] η δεκαετία του '90 ήταν πολύ κακή για την marvel με την γιγάντωση των X- τίτλων. Πολύ teenage angst και πολλοί "edgy" χαρακτήρες (Wolverine, Cable, Deadpool, κλπ) που κατάντησε αηδία. Ο Lefield άθλιος και πολλοί ακόμα σχεδιαστές παρόμοιας αισθητικής που παραμορφώνουν το ανθρώπινο σώμα προσθέτοντας μέχρι και μύες που δεν υπάρχουν. Φυσικά μου άρεσε η εποχή Claremont (παρότι ολίγον μελοδραματικός) αλλά ο συνεχιστής του Lobdell το κατάντησε τόλμη και γοητεία. Ο μοναδικός τίτλος που ξέφυγε από την γενικότερη μετριότητα των X-Comics ήταν το reboot του X-Factor σε σενάριο Peter David.

 

[freaktmp]

Αλλαζω δημιουργο, αλλα θα παραμεινω στον Batman.

This is it: αυτο που τα ξεκινησε ολα! Αν θα επρεπε να εχετε μονο εναν τιτλο Batman, το Dark Knight Returns ειναι αυτος ο τιτλος. Kυκλοφορησε αρχικα σε τεσσερα τευχη (Φεβ. - Ιουν. '86) απο τον ενα μοναδικο και ανεπαναληπτο Frank Miller, σε συναρπαστικο σχεδιο του βετερανου της βιομηχανιας Klaus Janson και χρωματα που κοβουν την ανασα της Lynn Varley (που ηταν συζυγος του Miller).

Φρεσκος απο τους θριαμβους του στη Marvel (Daredevil/Electra) και την DC (Ronin) o Miller ηταν ετοιμος να καινοτομήσει σε τοσο σημαντικο βαθμο που το συζηταμε ακομα τοσα χρονια αργοτερα. Με μια κινηση ανέδειξε τον Batman σαν τον κορυφαιο χαρακτηρα της DC και απέδειξε οτι τα comics δεν ειναι μονο για παιδια και εφηβους.

Τα μεγαλα συναισθηματα και ο κοινωνικοπολιτικός σχολιασμος, πλαισιώνονται τελεια απο δραση σε ενα επικο επιπεδο. Αυτος δεν ειναι ο Batman του παππου ή του πατερα μας. Ειναι ενας κουρασμενος πικροχολος γιγαντας που η ζωη σφυρηλάτησε ετσι ωστε να ειναι ετοιμος να κανει αυτο που πρεπει να γινει και που κανενας αλλος δεν μπορει.

 

[Aardvark]

Οντως απο τους καλυτερους τιτλους που εκανε αισθηση στα 80ς ο συγκεκριμενος,παντως Batman και γενικα DC δεν διαβασα ποτε πιτσιρικας αν εξαιρεσεις κατι crossovers που γινανε στο μικρο Ποπαϋ με ηρωες της DC,lol.

 

[freaktmp]

Yπηρξε ελαχιστη διαθεσιμοτητα τιτλων της DC στην Ελλαδα σε σχεση με την Marvel.

Αν εξαιρεσεις ελαχιστα τευχη της anglo-hellenic agency, εγω αρχισα να διαβαζω DC μονο αφου αρχισα να αγοραζω αμερικανικα comics.

 

[Aardvark]

Ναι σωστα και να ηθελες δεν τα βρισκες.

 

[freaktmp]

Ενα ακομα κλασσικο αριστουργημα του Frank Miller, Batman: Year One, αρχικα ειχε κυκλοφορήσει σε 4 συνεχειες στα Batman 404-407 (Φεβ. - Μαι. '87). Σε αντιθεση με το Dark Knight Returns, ειναι μερος της μυθολογιας του DC Universe και ειναι φυσικη συνεχεια του reboot του DC Universe, Crisis on Infinite Earths.

To Year One αναδημιουργεί τον χαρακτηρα του Bruce Wayne/Batman και επανεισάγει πολλους απο τους βασικους χαρακτήρες που θα παιξουν σημαντικο ρολο τα επομενα χρονια. O Miller σε συνεργασία με τον David Mazzucchelli δημιουργούν ενα noir Gotham, σκοτεινο, υγρο, βρωμικο και σαπιο. O Bruce Wayne θα αποτύχει ξανα και ξανα μεχρι να καταφερει να βρει αυτο που ψαχνει και το ιδιο συμβαίνει με τον Jim Gordon. Ο κοινος τους αγωνας θα σφυρηλατήσει μια μεγαλη σχεση σεβασμου και αλληλοεκτίμησης.

Προσγειωμένο και πολυ ανθρωπινο, το Year One ειναι ενα πολυ διαφορετικο δημιούργημα απο το DKR, που αν το δώσετε μια ευκαιρια θα γινει ενα απο τα αγαπημενα σας και θα το επισκέπτεστε ξανά και ξανά.

 

[freaktmp]

Απο το Frank Miller ευαγγελιο το ανάγνωσμα. Daredevil Visionaries: Frank Miller vol.1. Ανατυπώνει τα τευχη Daredevil 158-161,163-167 (Μαι. '79 - Νοε. '80) με μια εισαγωγή απο τον ιδιο τον μαεστρο. Εδω αρχιζουν ολα, με εναν ανερχομενο Miller να αναλαμβανει το σχεδιο σε εναν τιτλο στα προθυρα της ακυρωσης. Αμεσως η διαφορα ειναι αισθητη και τευχος με τευχος ο δημιουργός απλώνει τα φτερα του και κατακτά νεα υψη.

Daredevil Visionaries: Frank Miller vol.2. Ανατυπώνει τα τευχη Daredevil 168-182. Ο Miller αναλαμβάνει και σαν συγγραφέας και έχοντας πλεον σχεδον πληρη ελεγχο μας δινει μια σειρα απο κλασσικα αριστουργήματα και διασφαλίζει την θεση του Daredevil στο πάνθεο των κορυφαίων χαρακτήρων. Τι αλλο να πει κανεις; Μια λεξη: Elektra!

 

[freaktmp]

Daredevil Visionaries: Frank Miller vol. 3. Ανατυπώνει τα τευχη Daredevil 183-191 (Ιουν - Φεβ. '83), What If 28,35 (Αυγ. '81, Οκτ. '82) και Bizarre Adventures 28 (Οκτ. '81). O Miller γραφει και ο Klaus Janson σχεδιαζει και μελανωνει. Μια ακομα σειρα απο κλασσικα αριστουργηματα που δεν πρεπει να λειπει απο καμια συλλογη.

 

[freaktmp]

Παραμενουμε σε Frank Miller με ενα ακομα κλασσικο αριστουργημα, Elektra: Assassin, που κυκλοφορησε αρχικα σε 8 τευχη (Αυγ. '86 - Νεο. '87). Στο σχεδιο ο μοναδικος Bill Sienkiewicz και η καθε σελιδα ειναι μια νεα απολαυση. Ο συγκεκριμένος τομος εχει τα αυτόγραφα των δημιουργων και συνοδευεται απο πιστοποιητικό αυθεντικότητας.

 

[Aardvark]

Ναι κλασσικη ιστορια και αυτη και σπεσιαλ σπεσιαλ εκδοση αυτης βλεπω.