Υπερβολές στις ελληνικές ταινίες

Ο κατατρεγμένος...

Η Αφροδίτη Γρηγοριάδου αγαπάει τον Νίκο Ξανθόπουλο που είναι εργάτης στο εργοστάσιο του πατέρα της. Ο πατέρας της πεθαινει κι η μητέρα της παντρευεται τον Μανο Κατράκη που ήταν συνέταιρος του πατέρα της. Ο Κατράκης έχει γιο τον Στέφανο Στρατηγό απο τον πρωτο του γάμο. Κατράκης κι Στρατηγός κατατρεχουν τον Ξανθόπουλο για να μην παντρευτεί την Γρηγοριάδου, βάζουν μπράβους να τον τρομοκρατήσουν κι τελικά τον παγιδεύουν κι τον κατηγορούν για ληστεία στο εργοστάσιο. Μάνα του Ξανθόπουλου η Ελένη Ζαφειρίου που πάσχει απο αμνησία κι δεν θυμάται το αληθινό της όνομα, παει στον Κατράκη να τον παρακαλέσει για τον γιο της. Του εξιστορεί όλο το ιστορικό της αμνησίας της κι αποδεικνύεται οτι είναι τελικα η πρωτη σύζυγος του Κατράκη κι μάνα του Στρατηγου, κι ο Κατράκης πατέρας του Ξανθόπουλου. 9_9  (Υποτίθεται χαθηκαν σε βομβαρδισμό στον πολεμο με αποτέλεσμα ο Κατράκης να μείνει μόνος με το ενα παιδι τους, τον Στρατηγό, κι η Ζαφειρίου μονη με το άλλο παιδι τους, τον Ξανθόπουλο κι με αμνησια).  

Κι αναρωτιέμαι: 1) Τι είδους αμνησία είχε πια η Ζαφειρίου που θυμόταν όλο το ιστορικό του βομβαρδισμού κι της αμνησιας της, αλλά δεν θυμόταν το όνομα της κι το όνομα του άντρα κι του αλλου γιου της;;   :p  2) Πως γίνεται κι  ο Κατράκης δεν αναγνώρισε την γυναίκα του μολις την είδε, αλλά έπρεπε να του εξιστορήσει όλο το χρονικό του βομβαρδισμού για να καταλάβει οτι είναι αυτή; Τόσο πολύ είχε παραμορφωθεί αυτά τα 20 χρόνια που ηταν αγνώριστη;;  o_O

Εννοείται βέβαια στο τέλος happy end, οποτε με την ένωση Ξανθόπουλου κι Γρηγοριάδου έχουμε: 1) Τον Κατράκη, πατριό κι ταυτόχρονα πεθερό της Γρηγοριάδου, 2) Τον Κατράκη πατέρα κι ταυτόχρονα "πεθερό" του Ξανθόπουλου, 3) Ο Ξανθόπουλος έχει την μάνα της Γρηγοριάδου πεθερά κι ταυτόχρονα μητριά (αφού είναι η β' σύζυγος του πατερα του), 4) Ο Στρατηγός είναι για την Γρηγοριάδου γιος του πατριού της κι ταυτόχρονα κουνιάδος της, 5) Η Ελένη Ζαφειρίου είναι για την Γρηγοριάδου πεθερά κι ταυτόχρονα η α' σύζυγος του πατριού της, 6) Ο Κατράκης έχει την Γρηγοριάδου προγονή κι πλεον κι νύφη του κι 7) Ο Κατράκης έχει 2 νόμιμες συζύγους...   :rofl: Απλα δεν υπάρχει!!!!!!!!!!!! :rofl: Πιο υπερβολή πεθαίνεις!!!!!!!!!!  :supergrin:   :headbang:   :worship:
 
Εννοείται βέβαια στο τέλος happy end, οποτε με την ένωση Ξανθόπουλου κι Γρηγοριάδου έχουμε: 1) Τον Κατράκη, πατριό κι ταυτόχρονα πεθερό της Γρηγοριάδου, 2) Τον Κατράκη πατέρα κι ταυτόχρονα "πεθερό" του Ξανθόπουλου, 3) Ο Ξανθόπουλος έχει την μάνα της Γρηγοριάδου πεθερά κι ταυτόχρονα μητριά (αφού είναι η β' σύζυγος του πατερα του), 4) Ο Στρατηγός είναι για την Γρηγοριάδου γιος του πατριού της κι ταυτόχρονα κουνιάδος της, 5) Η Ελένη Ζαφειρίου είναι για την Γρηγοριάδου πεθερά κι ταυτόχρονα η α' σύζυγος του πατριού της, 6) Ο Κατράκης έχει την Γρηγοριάδου προγονή κι πλεον κι νύφη του κι 7) Ο Κατράκης έχει 2 νόμιμες συζύγους...   :rofl: Απλα δεν υπάρχει!!!!!!!!!!!! :rofl: Πιο υπερβολή πεθαίνεις!!!!!!!!!!  :supergrin:   :headbang:   :worship:
Δώσε πόνο!!!!!!!! :D :D
 
Σιγά την υπερβολή σε ό,τι αφορά στις συγγενικές σχέσεις του σογιού βρε Hannele. Δηλαδή τι να πουν οι διάφοροι βασιλικοί οίκοι της Ευρώπης των οποίων τα μέλη αλληλοπαντρεύονταν με αποτέλεσμα ο Τέως και η Άννα Μαρία να έχουν κοινό προπροπαπού (δεν είμαι σίγουρος πόσες γενιές πίσω από την Άννα Μαρία ήταν ο μπαμπάς του Γεωργίου του Α'), άσε που ο Τέως είναι δισέγγονος του Κάιζερ από τη μαμά του και εγγονός της Καϊζεραδελφής από τον μπαμπά του άρα μακρινός θείος του εαυτού του. Κι όσο για τους απογόνους της Βικτωρίας, το γενεαλογικό τους δέντρο θυμίζει μακαρονάδα έτσι που αλληλοδιασταυρώνονται τα κλαδιά του. Για να μην πάω λίγο πιο πίσω, στο Οιδιποδέικο, κι αρχίσουμε να αναλύουμε τις σχέσεις Οιδίποδα, Ιοκάστης, Αντιγόνης. Καλά που η τελευταία πρόλαβε και κρεμάστηκε πριν παντρευτεί τον Αίμονα (γιο του αδελφού της μητέρας της η οποία ήταν επίσης και γιαγιά της οπότε ο ξάδελφος ήταν και θείος της όπως και ο πατέρας του) διότι τα πράγματα θα είχαν μπλεχτεί ακόμη περισσότερο. Ο Σοφοκλής λοιπόν ήταν πιο υπερβολικός από το Φώσκολο, μην πω κι από τον Παπακαλιάτη και γίνω κι εγώ υπερβολικός.

Αλλά για το πώς είναι δυνατόν να μη γνώρισε τη Ζαφειρίου ο Κατράκης, συμφωνώ κι εγώ ότι είναι απίθανο. Για τη Ζαφειρίου άλλωστε μιλάμε, που από τα 20 μέχρι τα 120 χρόνια της δεν είχε αλλάξει καθόλου.

Εεε, ο Κατράκης είχε δύο νόμιμες συζύγους? Δεν νομίζω. Άπαξ και βρέθηκε ζωντανή  η Νο. 1, η Νο. 2 έπαψε να είναι σύζυγος. Μετατράπηκε αυτόματα σε παλλακίδα και από εκεί που ήταν κυρία Κατράκη δόξῃ και τιμῇ κυλίστηκε αυτοστιγμεί, αυθωρεί και παραχρήμα στον βούρκο της αμαρτίας. Οπότε το ερώτημα είναι, γίνεται ο Ξανθόπουλος (γιος εργοστασιάρχη πια, έστω και δίγαμου) να θέλη τη Γρηγοριάδου, κόρη μιας αμαρτωλής? Όχι βέβαια. Αυτή είναι η πραγματική υπερβολή της ταινίας. Σε μία φυσιολογική ταινία θα της έλεγε "Σε αγαπώ αλλά το παρελθόν της μητέρας σου μας χωρίζει" και αφού έπεφτε το σχετικό δάκρυ-κορόμηλο εκατέρωθεν και η Γρηγοριάδου έμενε τυφλή από το σοκ (τι, μόνο προς μία κατεύθυνση θα επηρέαζεται η όραση από τα σοκ?) ο Ξανθόπουλος θα παντρύεονταν τη φτωχή πλην κόρη μητέρας αμέμπτου ηθικής Μάρθα Βούρτση.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μετά απο τα γενεαλογικά του Κατατρεγμενου,  τι να πει κι η οικογένεια Forester... :rofl:

Πάντως παραμένει το ερώτημα (για δυνατούς λύτες):  απο τι είδους αμνησία έπασχε η Ζαφειρίου, με το να θυμαται τον βομβαρδισμό κι τον τραυματισμό της κι τα μόνα που δεν θυμόταν ηταν τα ονόματα της οικογένειας της .... :popcorn:

....άσε που ο Τέως είναι δισέγγονος του Κάιζερ από τη μαμά του και εγγονός της Καϊζεραδελφής από τον μπαμπά του άρα μακρινός θείος του εαυτού του....

Εεε, ο Κατράκης είχε δύο νόμιμες συζύγους? Δεν νομίζω. Άπαξ και βρέθηκε ζωντανή  η Νο. 1, η Νο. 2 έπαψε να είναι σύζυγος. Μετατράπηκε αυτόματα σε παλλακίδα και από εκεί που ήταν κυρία Κατράκη δόξῃ και τιμῇ κυλίστηκε αυτοστιγμεί, αυθωρεί και παραχρήμα στον βούρκο της αμαρτίας. Οπότε το ερώτημα είναι, γίνεται ο Ξανθόπουλος (γιος εργοστασιάρχη πια, έστω και δίγαμου) να θέλη τη Γρηγοριάδου, κόρη μιας αμαρτωλής? Όχι βέβαια. Αυτή είναι η πραγματική υπερβολή της ταινίας. Σε μία φυσιολογική ταινία θα της έλεγε "Σε αγαπώ αλλά το παρελθόν της μητέρας σου μας χωρίζει" και αφού έπεφτε το σχετικό δάκρυ-κορόμηλο εκατέρωθεν και η Γρηγοριάδου έμενε τυφλή από το σοκ (τι, μόνο προς μία κατεύθυνση θα επηρέαζεται η όραση από τα σοκ?) ο Ξανθόπουλος θα παντρύεονταν τη φτωχή πλην κόρη μητέρας αμέμπτου ηθικής Μάρθα Βούρτση.
Κλαιω... :rofl: :rofl:

Νομιζω οτι η Νο1 ακυρώνεται ως σύζυγος κι ισχυει η Νο2 γιατί έχουν περάσει κι 20 χρόνια (εξαφανισεως της Νο1) ...Η ουσία είναι μια! Τουρλουμπούκι!  :supergrin:
 
Μπαγιάτικο το άσμα των Έτσι Δε. Τουλάχιστον από την εποχή του Ομήρου. Δεν το γράφει βέβαια αυτός, δεν έφτασε μέχρι εκεί η ανταπόκρισή του από την Τροία, αλλά το μετέδωσαν άλλοι δημοσιογράφοι της εποχής. Συνοψίζω από το Arxaia_Zougla.gr και Omhrikh_I8akh.gov

Ο Οδυσσέας ο μουρντάρης είχε κάνει με την Κίρκη υιόν ονόματι Τηλέγονος. (Όλο Τηλεπαιδιά έκανε. Αν είχε και κόρη θα την έβγαζε Τηλεόραση). Αυτός μιαν ωραία μέρα είπε να πάει να γνωρίσει τον μπαμπά του, διότι ναι μεν δεν υπήρχαν παιδιά στο νησί της Κίρκης να τον κοροϊδεύουν που ήταν εξώγαμο, αλλά σκέφτηκε ότι αν υπήρχαν θα τον κορόιδευαν, οπότε καλού κακού ας έψαχνε (κάτι παρόμοιο κάνανε Φαέθων και Οιδίπους και φάγανε το κεφάλι τους, αλλά βάζουν μυαλό οι νέοι? Δεν βάζουν). Αποβιβάστηκε στην Ιθάκη, έμαθε ο Οδυσσέας ότι κάποιος άγνωστος έφτασε στο νησί, "Αμάν" σκέφτηκε "κι άλλο μνηστήρα μου κουβάλησε η Πηνελόπη? Και μου είχε υποσχεθεί ότι δεν θα το ξανακάνει" πήγε να δει τι γίνεται και (όπως δήλωσε ο νεαρός αλλά πολλά υποσχόμενος δικηγόρος του Τηλέγονου, Αλέξανδρος Λυρεκούζος) έγινε μια φοβερή παρεξήγηση κι ο Τηλεγονος έδωσε μια στον Οδυσσέα για αυτοάμυνα και πάρ' τον κάτω τον μακαρίτη. Εγώ πάντα υποψιαζόμουνα ότι ο Τηλεγονος ήξερε ποιον σκότωνε, αλλά δεν έχω στοιχεία.

Θα περίμενε κανείς ότι η Πηνελόπη θα γινόταν έξαλλη με τον Τηλέγονο τον τραμπούκο, διότι δεν φτάνει που η μάνα του (του Τηλέγονου)  χαιρότανε τον άντρα της (της Πηνελόπης) έναν ολόκληρο χρόνο ενώ εκείνη (η Πηνελόπη) νόμιζε ότι εκείνος (ο άντρας της) θαλασσοδέρνεται στα ξένα, πάνω που επί τέλους είχε δει (η Πηνελόπη) λίγη χαρά στη συζυγική παστάδα, έστω σιτεμένη, ήρθε ο γιος της άλλης (της Κίρκης) και την έκανε (την Πηνελόπη) χήρα πάνω στο άνθος των γηρατειών της. Αμ δε! Είδε τον Τηλέγονο νταβραντισμένο, γλυκάθηκε, του έκλεισε το μάτι και του είπε "Νεαρέ, έχεις καθήκον να μου αντικαταστήσεις αυτό που μου χάλασες". Ο Τηλέγονος από τη μια στα ντουζένια του, από την άλλη είχε λυσσάξει για κοκό  (πού να βρει γυναίκα ή γκόμενα στο νησί της μάνας του, έτσι που αυτή όποιον έβλεπε τον έκανε γουρούνι?) οπότε γριά ξεγριά καλή ήταν και η Πηνελόπη - η γριά κότα έχει το ζουμί όπως είπε και η Διαμαντίδου στη Μερκούρη - και παντρεύτηκε τη χήρα του πατέρα του. Πήραν μετά και το μαμόθρεφτο τον Τηλέμαχο - πού να τον άφηνε μόνο του η μάνα του, παιδί πράμα, ούτε τα 40 δεν είχε κλείσει? - και πήγαν όλοι μαζί στο νησί της Κίρκης όπου ο Τηλέμαχος αποφάσισε ότι είχε φτάσει πια σε ηλικία γάμου κάτι σαν τον Μικέ-Γιάννη Βογιατζή και παντρεύτηκε την πρώην γκόμενα του πατέρα του και μητέρα του άντρα της μητέρας του. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ερώτημα (για δυνατούς λύτες, αφού απαντήσουν για την αμνησία της Ζαφειρίου): Ποια συγγενική σχέση είχε ο Τηλέμαχος με τον εαυτό του?

Είπα Βογιατζή και θυμήθηκα τον άλλον Βογιατζή. Εδώ έχουμε υπερβολή σε τραγούδι, όχι ταινία, αλλά κολλάει ωραία στα διάφορα οικογενειακά μπερδέματα που συζητάμε

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο Τηλέμαχος ήταν πατριός του αφού παντρεύτηκε τη μητριά του. 

Επίσης ήταν αδερφός του πατριού του. 

Επίσης ήταν άντρας της μητριάς του 

Επίσης ήταν πεθερός της μάνας του και πεθερός του αδερφού του. 

Τέλος, ήταν παππούς του εαυτού του αφού ήταν πεθερός της μάνας του όπως προείπα. 

Κάθε σπίτι έχει τ αγκάθι του που έλεγε κι ο Παπαμιχαήλ...
 
 Ο Τηλέμαχος, εφόσον έγινε πεθερός της μάνας του, ηταν ταυτόχρονα παππούς εξ αγχιστείας (ως συζυγος της Κιρκης) κι εγγονός εξ αγχιστείας (ως γιος της Πηνελοπης) του εαυτού του. Κι βέβαια πεθερός (ως σύζυγος της Κίρκης), προγονός (ως γιος της Πηνελόπης) κι ετεροθαλής αδερφός του Τηλεγονου.
 
Τυχερός ο Οδυσσέας. Πέθανε και ξεμπέρδεψε.
 
Μετα τις προαναφερθείσες περιπτώσεις ομοιότητας (Η καρδιά ενός αλήτη, Η Οδύσσεια ενος ξεριζωμένου) εχουμε και 3η περίπτωση!!!

Ένας άνδρας με συνείδηση

Ο Ξανθόπουλος αγαπάει την Καίτη Παπανίκα. Η μητέρα της Τζόλυ Γαρμπή δεν τον θέλει γιατί ειναι φτωχός, οπότε αυτός φεύγει εργάτης στη Γερμανία προκειμένου να μαζεψει λεφτά για να την παντρευτεί. Της στέλνει γράμματα, λεφτά, όμως δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια της Παπανίκα γιατί η Κατερίνα Βασιλάκου -που είναι ξαδερφη της Παπανίκα- τα κρατάει κι δεν της τα δίνει. Απογοητευμένη η Παπανίκα νομίζοντας πως ο Ξανθόπουλος την ξέχασε, παντρεύεται τον πλούσιο Γιώργο Λουκάκη. Ο Ξανθόπουλος γυρίζει, μαθαίνει για το γαμο, παει στο σπίτι της Παπανίκα και γίνεται το έλα να δεις με τον άντρα της. Ο άντρας της όμως μετά απο λίγες μερες βρίσκεται δολοφονημένος και η αστυνομία συλλαμβάνει τον Ξανθόπουλο ως ύποπτο για το φόνο. Δικηγόρος υπεράσπισης του κατηγορουμένου, ο πατέρας του (Ο Ξανθόπουλος σε διπλό ρόλο) ο οποίος αναγνωρισε τον χαμένο απο την κατοχή γιο του απο τις φωτογραφίες στις εφημερίδες επειδή του εμοιαζε καταπληκτικά. Πάει λοιπόν στη φυλακή, τον βρίσκει και του λεει οτι θέλει να τον βοηθήσει στη δίκη, χωρίς να του πει όμως οτι ειναι ο πατερας του. Και εδώ έχουμε -για μια ακομη φορά- το εξωπραγματικό: ο Ξάνθοπουλος παρόλο που βλέπει το αντίγραφο του, δεν αναρρωτιεται "γιατί μοιάζω τόσο πολυ με εν λόγω κύριο;". Σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Επίσης -για μια ακόμη φορά-  κατα τη διαρκεια της δίκης, δεν αναρρωτιέται και κανείς μέσα στο δικαστήριο (δικαστές, ακροατήριο, θαμωνες κλπ) γιατί ο κατηγορούμενος και ο δικηγόρος υπερασπισης του είναι όμοιοι. Εννοειται φυσικά οτι ο Ξανθόπουλος μαθαίνει οτι ο δικηγόρος του ειναι ο πατερας του, οταν του το αποκαλύπτει ο ίδιος αλλά παλι ο Ξανθόπουλος έχει κάποιες αμφιβολίες στην αρχή αν είναι όντως ο πατέρας του, δεν τον επεισε η ομοιότητα...(-ποιός είσαι και θελεις να με βοηθήσεις να σωθώ;   -κοιτάξε με και δώσε μόνος σου την απαντηση, είμαι ο πατέρας σου  -ο πατέρας μου;;;  - δεν με πιστευεις δηλαδή;; -και που ήσουνα τόσα χρόνια;;)
 
Ε, εδώ το σενάριο έχει εξελιχθεί...Ο γιος μπορεί να μη ξεστραβώνεται να δει ότι ο πατέρας του είναι καρμπόν κι ας τον βλέπει από κοντά, αλλά  ο πατέρας αναγνωρίζει το γιο από τις ασπρόμαυρες παλιοφωτό στις τότε εφημερίδες…. Πάλι καλά... :D :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τελικά με την Παπανίκα τα βρήκαν πάλι; Δικαιώθηκε το:

" Μικρή μικρή σ αγάπησα

Μεγάλη δε σε πήρα

Κι αν δε σε πήρα λεφτερη

Θε να σε πάρω χήρα"???
 
Την παράτησε...Πήγε αυτή στην φυλακη μετανιωμένη αλλά την έδιωξε! :gdance:  Με την αποφυλάκισή του επέστρεψε στην παλιά του δουλειά, οδηγός νταλικερης, μένοντας πλεον με τον πατερα του. :popcorn: Δολοφόνος του πλούσιου ηταν ο Σταρένιος, πλανόδιος μουσικός, που πέρασε τον πλούσιο...για κλέφτη!  :D  (αυτό κι αν ηταν κουλο! Εργοστασιάρχης αυτός, αντί να τον σκοτώσει πχ κάποιος ανταγωνιστής ή κάποιος βαλτος για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τον σκοτώνει ένας πλανόδιος μουσικός απο λάθος! ) :rofl:   Επισης εντελώς συμπτωματικά κι όλως τυχαίως μέσα σε τοσες χιλιαδες κοσμο, ο Σταρένιος ηταν κι γνωστός του μπαμπά-δικηγορου!  :p
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπερβολες, υπερβολες, αλλα απ' εξω και ανακατωτα τις ξερετε. ::)
 
Πόσο αδικημένος από τα σενάρια ο Σταρένιος... Πόσο μου άρεσε στον άνθρωπο του τρένου... 

Εννοείται τα ξερουμε... Τι είμαστε; Τίποτα κουλτουρε;;
 
Εντάξει Βιβή, ομολόγησε το... Εκλεψες. . 

????????

Διάλεξες επί τούτου τον λάθος Μάνο... ?????
 
Υπερβολες, υπερβολες, αλλα απ' εξω και ανακατωτα τις ξερετε. ::)
Ε ναι γιατι ειναι τοσο συνηθισμένες καθημερινές καταστάσεις όλα αυτά, οποτε με το που βλέπεις μια φορά την ταινία λες "α καλα! Αυτό έχει συμβεί πολλάκις κι σε πολλους!"  :D
 
Σας έχω απο τα καλύτερα... :D

Η ζωή μου ανήκει σε σένα (1965)...με την ηρωίδα κι τυφλή κι τρελή xD ...κι τα δύο μαζί, ταυτόχρονα...κι φυσικά στο τέλος θεραπεύεται ως δια μαγείας κι απο τα δύο...

Κατοχή. Οι γονεις της Γκελυς Μαυροπούλου κρύβουν στην σοφίτα τον Αυστραλό αξιωματικό Γιώργο Καμπανέλλη για να μην τον πιάσουν οι Γερμανοί. Την ερωτεύεται κι παντρεύονται (ο γάμος μέσα στο σπίτι).  Λιγο πριν γεννήσει, οι Γερμανοί κανουν έφοδο. Εκεινος διαφευγει, εκεινη οδηγειται στην Γκεσταπο. Απο τα βασανιστήρια γενναει κι τυφλώνεται. Τελειώνει η Κατοχή, μονη, τυφλή κι με ένα παιδι, αρχίζει να ψάχνει τον Καμπανέλλη χωρίς αποτελεσμα. Εν τω μεταξύ, βάζει το παιδί σε οικοτροφείο νηπίων. Στο οικοτροφείο ομως γιατρός είναι ο Καμπανέλλης, την βλεπει αλλά δεν την αναγνωρίζει. Όχι, δεν έχει αμνησία απλα δεν την αναγνωρίζει, τι πιο φυσικο;; (ισως γιατι πιστεύει οτι την είχαν σκοτώσει οι Γερμανοί). Όταν εκεινη μαθαίνει το όνομα του γιατρού, παθαινει σοκ που ειναι ο αντρας της κι δεν την αναγνωρισε. Απο το σοκ, επιτοπου χάνει κι τα μυαλά της! Κι τυφλή κι τρελή πλεον! Αρχίζει τα διάφορα τρελά  σαν την Αστέρω "στη σοφίτα οι νυχτερίδες έχουν χτίσει φωλιά, εδω στη φωλιά μου θέλω να ακούω γέλια" και λοιπά ωραία, οπότε μέσα σε όλα την κλείνουν κι στο ψυχιατρείο! Κι εννοείται βέβαια στο τέλος θεραπεύεται ως δια μαγείας όταν ακούει την φωνή του παιδιού της κι βρίσκει μέσα σε δευτερόλεπτα κι το φως της!  :popcorn:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ!!!!! 

πως μου ξέφυγε;;;;; 

Το καλό με τα μελό είναι πως είναι τόσα που όσα και να δεις δε σωνονται  :cheers:
 
Πίσω
Μπλουζα