Αγκάθα Κρίστι: Η Γυναίκα - Φαινόμενο [Agatha Christie]

Εμενα αυτο που μου αρεσε πολυ στο Ενα μηνυμα για φονο ειναι οτι αρχικα ολα δειχνουν πως εχουν να κανουν με το υπερφυσικο.
Ξεροντας πως η Αγκαθα δεν εβαζε τετοια πραγματα στα βιβλια της, ημουν περιεργη να δω που θα το παει και πως θα κατεληγε σε κατι απολυτα....φυσικο.
Κι η ατιμη εκανε παλι το θαυμα της! Εξαιρετικο βιβλιο και ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου.
 
Εμενα αυτο που μου αρεσε πολυ στο Ενα μηνυμα για φονο ειναι οτι αρχικα ολα δειχνουν πως εχουν να κανουν με το υπερφυσικο.
Ξεροντας πως η Αγκαθα δεν εβαζε τετοια πραγματα στα βιβλια της, ημουν περιεργη να δω που θα το παει και πως θα κατεληγε σε κατι απολυτα....φυσικο.
Κι η ατιμη εκανε παλι το θαυμα της! Εξαιρετικο βιβλιο και ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου.
Ναι είχε να κάνει με τις σεανς και τον πνευματισμό, στο βιβλίο γίνονται δύο σεανς, ή μία ανοίγει το βιβλίο ή άλλη το κλείνει και αποκαλύπτει τον δολοφόνο του Τρεβελιαν, έτσι πέφτει ή αυλαία με την νεαρά εμιλυ να την διεκδικούν δύο άνδρες. Και εδώ πάλι μεγάλη εκπληξη για το ποιόν επιλέγει στο τελος όλο το βιβλίο μία μεγάλη εκπληξη! Αγκαθα , θεα! Και το όλο σκηνικό σε ένα χωριό απομακρυσμένο από τον κόσμο με πολύ χιόνι , απόκοσμο με μυστικά...χειμωνιάτικο ανάγνωσμα ! Τώρα αγόρασα το άλλο με την μις Μαρπλ και την κοπέλα που έρχεται από τις Ινδιες στην Αγγλια για να θυμηθεί πως στο σπίτι της είχε γίνει φόνος.
 
Αα λες για το Ρετρό στην ομίχλη. Εμένα αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Σε ορισμένα σημεία μου δινε ανατριχίλες, που λένε και οι Άγγλοι, από τις αποκαλύψεις. Μάλιστα το μοτίβο της ταπετσαρίας έδωσε έμπνευση σε πολλά θρίλερς με τελευταίο το τηλεοπτικό Sinner με την Jessica Biel που το έδειξε πέρυσι το σταρ (και είναι θρίλερ καλό αλλά με αδικαιολόγητα σκληρές σκηνές που δεν ωφελούν την πλοκή).
 
Παιδιά έχω βρει το μυστήριο του γαλάζιου τρένου και μου αρεσε αλλά το έχει και ή ερτ ως επεισόδιο με τον Πουαρο και το μισοειδα, είναι τέλειο . Μπαίνω στον πειρασμό να το δω πριν αγοράσω το βιβλίο.
 
Το" μυστηριο του πλε τρένου "είναι διαφορετικό του βιβλίου, διαφορετικό της σειρας του 2006 σαν υπόθεση με τους ιδιους χαρακτήρες φυσικα!
Δεν ξέρω αν είναι ίδιοι οι δολοφόνοι αλλά διάφορες υπάρχουν μεγάλες ενώ υπήρχε ρετρό σειρά με έξι ωριαία επεισόδια πάνω στο βιβλίο αυτό. Θαρρώ πως ως ρετρό θα ήταν περισσότερο εφάμιλλη του βιβλίου. Ή υπέροχη , διακριτική κοπέλα ή Καθριν Γκρευ δουλεύει στο χωριό της Μις Μαρπλ παντως
 
Χα και εδώ έρχεται το λυσάρι που λέγαμε την προηγούμενη εβδομάδα. Σε μια υποσημείωση γράφει η βιογράφος της μις Μάρπλ:
1597074893789-2025333983.jpg


Στη δεύτερη υποσημείωση διαβάζουμε ότι δεν πρέπει να συγχέουμε τα σεντ μαϊρη μηντ αφου το ένα ανήκει στο Ντεβονσιρ και το άλλο στο Κέντ. (Αυτό του γαλάζιου τρένου). Προφανώς θα ήταν κάποιο τρικ της Άγκαθα για να τσεκάρει ας πούμε τους φανατικούς αναγνώστες της.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Χα και εδώ έρχεται το λυσάρι που λέγαμε την προηγούμενη εβδομάδα. Σε μια υποσημείωση γράφει η βιογράφος της μις Μάρπλ:
Προβολή συνημμένου 214879


Στη δεύτερη υποσημείωση διαβάζουμε ότι δεν πρέπει να συγχέουμε τα σεντ μαϊρη μηντ αφου το ένα ανήκει στο Ντεβονσιρ και το άλλο στο Κέντ. (Αυτό του γαλάζιου τρένου). Προφανώς θα ήταν κάποιο τρικ της Άγκαθα για να τσεκάρει ας πούμε τους φανατικούς αναγνώστες της.
Πολύ ωραία διευκρίνηση! Λωρα ευχαριστούμε διότι στο σαιντ Μαιρη μιντ της Μις Μαρπλ γίνονται συνέχεια πράγματα ενώ στο άλλο της Καθριν Γκρευ απολύτως τίποτα γι αυτό και μόλις βρει χρήματα φεύγει για Ριβιερα
 
"Evil under the sun ", βλέπω του 82' με ηθοποιαρες, πιτερ Ουστινοφ, Μαγκι Σμιθ, Τζειν Μπιρκιν, Τζειμς Μεισον, δεν θα πρέπει να χει και πολύ σχέση με την σύγχρονη σειρά του 2006!
 
Ναι διαφοροποιείται από το βιβλίο και τη σειρά. Τοποθετεί τη δράση όχι στην νότια Αγγλία όπου εχει πάει για... παραθέρι ο Πουαρό αλλά στις Δαλματικές ακτές. Είναι ωραία ταινία όμως με κλιμάκωση της αγωνίας. Πάει σετάκι με το Έγκλημα στον Νείλο.
 
Ναι διαφοροποιείται από το βιβλίο και τη σειρά. Τοποθετεί τη δράση όχι στην νότια Αγγλία όπου εχει πάει για... παραθέρι ο Πουαρό αλλά στις Δαλματικές ακτές. Είναι ωραία ταινία όμως με κλιμάκωση της αγωνίας. Πάει σετάκι με το Έγκλημα στον Νείλο.
Ποιος από τους δύο ήταν ο καλύτερος Πουαρο , των ταινιων ή της σειράς λωρα;
 
Κατά τη γνώμη μου η πιστή απεικόνιση του Πουαρό είναι ο Suchet της σειράς δηλαδή. Το μουστάκι ακόμα και το αστειο βάδισμα του ντεντέκτιβ το έχουν αποδώσει σωστά. Είναι και πολύ καλός ηθοποιός. Αλλά, πάντα υπάρχει ένα αλλά, ο Πίτερ Ουστίνωφ είναι πολύ γοητευτικός άνθρωπος. Επίσης αυτή η λάμψη στα μάτια του Πουαρό που περιγράφει η Άγκαθα πράσινες φωτιτσες νομίζω τις λέει, βρίσκουν ανταπόκριση στα χρώματα του Ουστίνωφ.
 
Λοιπόν κορίτσια...
Δεν είναι ούτε το σύμπλεγμα του Κάιν. Το έχει η αδερφή μου τελικά αυτό κ το έχω διαβάσει... είναι αυτό με τους φοιτητές..
Σίγουρα δεν είναι τα Γουρουνάκια που είναι απ τα αγαπημένα μου (κι απ τα επεισόδια που δεν μου άρεσε η μεταφορά να πω).
Σίγουρα δεν είναι κι ο Αστερισμός.
Η υπόθεση (όπως τη θυμάμαι):
Η κόρη ενός αστυνομικού κατηγορείται για κλοπή, την οποία παραδέχεται αλλά ο μπαμπάς της καταλαβαίνει πως δεν την έκανε παρά το ότι την παραδέχτηκε. (αυτό είναι εισαγωγή μια δύο σελίδες).
Στην υπόθεση μια ηλικιωμένη σπιτώνει κάποιους συγγενείς της. Ένας από αυτούς είναι ο κληρονόμος της, η γυναίκα του, η πρώην γυναίκα του κ κάποιοι άλλοι που δε θυμάμαι. Η πλούσια γηραιά δολοφονείται. Κατηγορείται η πρώην σύζυγος η οποία ομολογεί αλλά ο αστυνομικός (ή μπορεί στο μεταξύ να φανέρωσε κι ο Πουαρό δε θυμάμαι) έχει αμφιβολίες. Τελικά τη γυναίκα την είχε σκοτώσει
ο κληρονόμος της ο οποίος είχε μεν άλλοθι αλλά αποδείχτηκε πως κολύμπησε από το απέναντι ξενοδοχείο κ ξαναγύρισε ή κάτι τέτοιο.
.
Γιατί τώρα η άλλη που ήταν αθώα ομολόγησε δε θυμάμαι.
Θα σκάσω αν δεν το βρω :banghead:
 
Λοιπόν κορίτσια...
Δεν είναι ούτε το σύμπλεγμα του Κάιν. Το έχει η αδερφή μου τελικά αυτό κ το έχω διαβάσει... είναι αυτό με τους φοιτητές..
Σίγουρα δεν είναι τα Γουρουνάκια που είναι απ τα αγαπημένα μου (κι απ τα επεισόδια που δεν μου άρεσε η μεταφορά να πω).
Σίγουρα δεν είναι κι ο Αστερισμός.
Η υπόθεση (όπως τη θυμάμαι):
Η κόρη ενός αστυνομικού κατηγορείται για κλοπή, την οποία παραδέχεται αλλά ο μπαμπάς της καταλαβαίνει πως δεν την έκανε παρά το ότι την παραδέχτηκε. (αυτό είναι εισαγωγή μια δύο σελίδες).
Στην υπόθεση μια ηλικιωμένη σπιτώνει κάποιους συγγενείς της. Ένας από αυτούς είναι ο κληρονόμος της, η γυναίκα του, η πρώην γυναίκα του κ κάποιοι άλλοι που δε θυμάμαι. Η πλούσια γηραιά δολοφονείται. Κατηγορείται η πρώην σύζυγος η οποία ομολογεί αλλά ο αστυνομικός (ή μπορεί στο μεταξύ να φανέρωσε κι ο Πουαρό δε θυμάμαι) έχει αμφιβολίες. Τελικά τη γυναίκα την είχε σκοτώσει
ο κληρονόμος της ο οποίος είχε μεν άλλοθι αλλά αποδείχτηκε πως κολύμπησε από το απέναντι ξενοδοχείο κ ξαναγύρισε ή κάτι τέτοιο.
.
Γιατί τώρα η άλλη που ήταν αθώα ομολόγησε δε θυμάμαι.
Θα σκάσω αν δεν το βρω :banghead:

H γηραιά κυρία μήπως έχει σπίτι στην άκρη ενός γκρεμού στη θάλασσα; μου θυμίζει το Towards Zero, με ελληνικό τίτλο στο Λυχνάρι "Ένα σχέδιο δολοφονίας". Νομίζω ότι υπάρχει στην ομήγυρη κι ένας τενίστας αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Έχω χρόνια να το διαβάσω.
 
"Ένα σχέδιο δολοφονίας". Νομίζω ότι υπάρχει στην ομήγυρη κι ένας τενίστας
!!!!!! Κάτι σαν να μου έρχεται με τενιστα, αλλά πάει κι έρχεται, πάει κι έρχεται δε σταθεροποιείται:')

Λες να ναι αυτό; θα το ψάξω μακάρι!!!
Είχε Πουαρο αυτό;
 
!!!!!! Κάτι σαν να μου έρχεται με τενιστα, αλλά πάει κι έρχεται, πάει κι έρχεται δε σταθεροποιείται:')

Λες να ναι αυτό; θα το ψάξω μακάρι!!!
Είχε Πουαρο αυτό;

Ειλικρινά, δεν θυμάμαι. Ξέρω ότι υπήρχε ένας υψηλόβαθμος αστυνομικός. Μπορεί να ήταν φίλος του Πουαρό. Κι εγώ πρέπει να το ξαναψάξω.
 
Μήπως ήταν η δοκιμασία της αθωότητας;
 
Xτες είχα την ευκαιρία να δω τον παλιό Πουαρο του 89 'ένα επεισόδιο με μία δολοφονία ενός σκηνοθέτη από τις πρώτες υποθέσεις του Πουαρο αλλά ήταν σύντομο όμως, θα μπορούσε να το κάνανε και λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια. Τίτλος, ρήγας σπαθί κάπως έτσι , the king of the clubs. Κατηγορείται μία ηθοποιός για το φονικό και ο αρραβωνιαστικός της πρίγκιψ προσλαμβάνει τον Πουαρο να διεξάγει έρευνα.
 
Λες να ναι αυτό; θα το ψάξω μακάρι!!!
Είχε Πουαρο αυτό;
Οχι, δεν ειχε Πουαρο, αλλα ουτε κι εγω θυμαμαι ενα προς ενα ποια βιβλια εχουν Πουαρο και ποια οχι,
Κοριτσια μου, στο πρωτο ποστ αυτου του θεματος εχω βαλει σε λιστα τα βιβλια της Κριστι αναλογα με τους ντετεκτιβ που πρωταγωνιστουν, οποτε μπορειτε να τα βλεπετε εκει.
Xτες είχα την ευκαιρία να δω τον παλιό Πουαρο του 89 'ένα επεισόδιο με μία δολοφονία ενός σκηνοθέτη από τις πρώτες υποθέσεις του Πουαρο αλλά ήταν σύντομο όμως, θα μπορούσε να το κάνανε και λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια. Τίτλος, ρήγας σπαθί κάπως έτσι , the king of the clubs. Κατηγορείται μία ηθοποιός για το φονικό και ο αρραβωνιαστικός της πρίγκιψ προσλαμβάνει τον Πουαρο να διεξάγει έρευνα.
Οι πρωτες τρεις σαιζον της σειρας ειχαν κατα βαση επεισοδια διαρκειας 50 λεπτων. Τα 90λεπτα επεισοδια ξεκινησαν ουσιαστικα απο την τεταρτη σαιζον και μετα και παλι οχι παντου.
Τα μικρα επεισοδια βασιζονται σε διηγηματα και οχι σε μυθιστορηματα της συγγραφεως.
 
Ωραίο θέμα bambi που τώρα το ανακάλυψα!

Μάλλον φταίνε οι εκδόσεις "Λυχνάρι" αλλά η Αγκάθα Κρίστι δεν κατάφερε ποτέ να με πορώσει. Ίσως και το αστυνομικό μυστήριο να μην είναι το φόρτε μου. Δεν μπορώ όμως παρά ν' αναγνωρίσω πόσο έξοχες εμπνεύσεις ήταν τόσο ο χαρακτήρας του Πουαρό, όσο και της Μις Μαρπλ. Και σε μερικά βιβλία, πέρα από το "ποιος είναι ο δολοφόνος", με γοήτευσε η πλοκή ως πλοκή, το σύνολο των χαρακτήρων και τα ψυχογραφήματά τους.

Τ' αγαπημένα μου, όπως τα θυμάμαι μέσα από το σύννεφο των χρόνων:

1. Νομίζω αυτό που λες "Θλιμμένο Κυπαρίσσι". Δεν είναι μ' έναν άντρα που έχει χωρίσει τη γυναίκα του για να παντρευτεί μια άλλη και υποτίθεται ότι αυτή έχει πέσει σε βαθιά μελαγχολία ενώ στην πραγματικότητα η αιτία της μελαγχολίας της είναι σε ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από το διαζύγιο; Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση μία χιτσκοκικής ατμόσφαιρας σκηνή που ο άντρας της τής φοράει το σκουλαρίκι που εκείνη έχει χάσει.

2. "5 κόκκοι μορφίνη" ή κάποιο άλλο δηλητήριο τέλος πάντων. Ο ανέμελος γιος εφημέριου που βρίσκει τον ετοιμοθάνατο (και καλά από ατύχημα) άντρα με την τελευταία απορία. "Γιατί δεν κάλεσαν την Έβανς;" Πολύ ευφάνταστη εξέλιξη και ιδιαίτερα δροσερό το νεαρό ζευγάρι των ερασιτεχνών ντετέκτιβ, ο γιος του εφημέριου και η κόρη του λόρδου της περιοχής.

3. Πώς το λένε, πώς το λένε; Με μια γυναίκα που έχει υιοθετήσει πολλά παιδιά, ανόμοια μεταξύ τους και υποτίθεται ότι δολοφονείται από τον "άσωτο" υιό που πεθαίνει στη φυλακή. Μόνο που αρκετό καιρό μετά ένας επισκέπτης δίνει άλλοθι στον νεκρό γιο και η οικογένεια αρχίζει και ξαναψάχνεται. Εξαιρετικός χειρισμός των σχέσεων γονιών - παιδιών σε όλες τις πιθανές παραμέτρους. Είχε άραγε διαβάσει Φρόυντ η Άγκαθα;

4. Άλλο που δεν θυμάμαι τον τίτλο του. Μ' έναν πλούσιο γιατρό της Χάρλει Στριτ που έχει "μια ζωή στρωμένη, με γυναίκα κι ερωμένη και ξαφνικά παθαίνει συγκοπή":) Ε συγγνώμη! Δολοφονείται ήθελα να πω στο εξοχικό mansion συγγενών. Επίσης άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ιδίως η φτωχή ξαδέλφη που αναγκάζεται να δουλεύει σε πολυκατάστημα (δύσκολες εποχές για την άλλοτε κραταιά αριστοκρατία) και η ερωμένη Ενριέτα που μένει πιστή στον νεκρό εραστή μέχρι τέλους.

5. Η "αυλαία". Αυτό δεν είναι που ο Πουαρό μας αποχαιρετά; Ωραίο το εύρημα με το πώς "στριμώχνεται" ο μοναδικός δολοφόνος που δεν μπορούσε να πιάσει διαφορετικά. Και δένει καλά με τον εμμονικό χαρακτήρα του μουστακαλή Βέλγου μας.

Θυμάμαι επίσης μια φράση του Πουαρό που μου είχε κάνει εντύπωση και που, όσο περνάνε τα χρόνια, επιβεβαιώνω τη σοφία της. "Οι άνθρωποι θέλουν να μιλούν για τον εαυτό τους. Αν τους ακούσεις υπομονετικά και τους δώσεις τον χρόνο που χρειάζονται, θα σου προσφέρουν, από μόνοι τους, όλα τα στοιχεία".

Το μόνο που σε μερικά βιβλία της Κρίστι με είχε ξενίσει - ενοχλήσει, ήταν η αμηχανία της και απροθυμία της να περιγράψει και να δεχτεί την αλλαγή της αγγλικής κοινωνίας μετά τον πόλεμο. Αγγλίδα μεσοαστή σε όλο της το μεγαλείο, με τον συντηρητισμό της και την μόλις κρυμμένη έπαρση πως ανήκει στην "κραταιά βρεττανική αυτοκρατορία". Τα σχόλιά της για μαύρους, Ινδούς, Εβραίους, Κυπρίους και λοιπούς τέως αποίκους που πια αριβάρουν στην Αγγλία και αλλοιώνουν την κοινωνική και ιδεολογική διαστραμάτωση αιώνων στάζουν χολή. Ευτυχώς που υπάρχουν σε ελάχιστα βιβλία της καθώς τα περισσότερα εξελίσονται στο γραφικό χωριουδάκι που λέει και η Δομινίκη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πόσο αστείο μου είχε φανεί το σχόλιο του οικονόμου της Τούπενς και του συζύγου της που είχε πάει διακοπές με τη γυναίκα του στην Ισπανία και είχε περάσει χάλια γιατί "αυτοί οι άνθρωποι, αν πιστεύετε σε Θεό, δειπνούν στις 10 και τρώνε κάτι απαίσια πράγματα". Μα να σχολιάζει Άγγλος οποιαδήποτε κουζίνα του κόσμου; :p
Πολύ κατηγορούν την αγκαθα ότι εξέφραζε μόνο την ανώτερη κοινωνική τάξη και πώς δεν είχε και την καλύτερη γνώμη για κάποιες ομάδες. Εγώ όμως πλέον έχοντας διαβάσει τα περισσότερα βιβλία της , βλέπω πως όπου είναι να δώσει επαίνους και εύσημα στους χαρακτήρες που περιγράφει τα δίνει και όπου είναι να τους ψεξει το κάνει ακόμα και αν ανηκουν στα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα.
 
Μήπως ήταν η δοκιμασία της αθωότητας;
Αυτό ήταν με τον Τζάκο και τα υιοθετημένα παιδιά ε; Το είχε σήμερα η ερτ με τη Μαρλπ. Όχι ούτε αυτό δυστυχώς..

Κοριτσια μου, στο πρωτο ποστ αυτου του θεματος εχω βαλει σε λιστα τα βιβλια της Κριστι αναλογα με τους ντετεκτιβ
Αχ Βιβή τώρα το είδα! ωραία δουλίτσα, χρειαζόταν!! Να προσθέσω μόνο ένα ακόμη που έχω με τον κύριο Κουιν και λέγεται «Το ταξίδι του κύριου Κουίν». Το έχω κ αυτό και το «Ο Μυστηριώδης κύριος Κουίν» από τις εκδόσεις "ΕΡΜΕΙΑΣ". Δεν ξέρω βέβαια μήπως άλλος εκδοτικός οίκος τα κυκλοφόρησε ως ένα (;;;)

* Κάτι λάθος κάνω και δε μπορώ να ανεβάσω τις φωτογραφίες μου λέει πως τα αρχεία είναι πολύ μεγάλα :-(
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα