Αγαπημένοι ηθοποιοί όπως δεν τους έχουμε ξαναδεί!

δεν ξέρω αν σας ενδιαφέρει αλλά το βιβλίο μου φωτογραφίας λέει ότι όταν φωτογραφίζανε θέατρο, φωτογραφίζανε με τους ηθοποιούς ακίνητους και με ότι φωτισμό θέλαν: φλας ηλεκτρονικό, μεγάλες λάμπες φλας, σκόνη μαγνησίου!
 
Ο Φαίδων Γεωργίτσης με τα παιδιά του Ραφαέλλο και Μαρίζα. Κρίνοντας από την ηλικία των παιδιών υπολογίζω ότι η φωτογραφία χρονολογείται εντός της δεκαετίας των '90s (late '90s κατ' εκτίμηση). Πηγή.

rafaelo.jpg
 
Αν η Α.Β ειναι Αγια-Βασίλω με το γουναρικό μέχρι μανσέτας. πού είναι ο σκούφος της?
 
Καρέζη? Τη Βασιλειάδου μου θυμίζει :p
 
Τελικά από άποψη στιλ/εμφάνισης το μόνο χάλια στη δεκαετία του 1970 ήταν η μαλλούμπα των ανδρών και η έλλειψη φρυδιών. Αυτά τα εφαρμοστά ρούχα κάλυπταν μεν τα πάντα αλλά η φαντασία κάλπαζε. Και όταν δεν κάλυπταν τα πάντα, πουχου εκείνα τα ανύπαρκτα παντελονάκια... μάνα μου!!!

(Αν υπάρχει τίποτα χάλια στιλιστικά εκείνη την εποχή, θυμίστε μου γιατί δε μου'ρχεται)
 
(Αν υπάρχει τίποτα χάλια στιλιστικά εκείνη την εποχή, θυμίστε μου γιατί δε μου'ρχεται)
Εμενα παλι μου' ρχονται πολλα γιατι μιλαμε για το μεγαλυτερο καρακιτσαριο του 20ου αιωνα. Και θα μιλησω μονο για ενδυση - υποδυση γιατι αν πιασω και την εσωτερικη διακοσμηση, θα νυχτωθω.

Εχουμε και λεμε:

To εντελως χαλια μαλλι σε γυναικες και αντρες. Παντελως ατημελητο, το αφηναν απλως να μακρυνει κι οπου πηγαινε.

Το ανοιγμενο ως τον αφαλο πουκαμισο στους αντρες, κατα προτιμησιν με χρυσο μενταγιον στο στηθος και την τριχα αρκουδας να ξεχειλιζει για πιο πολλη αντριλα.

Τα παντελονια καμπανα. Αυτο δεν ηταν καμπανα. Καμπαναριο ολοκληρο ηταν.

Τα γυναικεια και αντρικα ρουχα με λαχουρια, λουλουδακια, καρδουλες και διαφορα αλλα φρικαλεα σχεδια.

Οι πολυ κοντες φουστες και φορεματα, τα προκλητικα γυναικεια σορτς ακομα και τον χειμωνα σε συνδυασμο με μποτες που εκαναν τις γυναικες απο κυριες να μοιαζουν σαν να ασκουσαν το αρχαιοτερο επαγγελμα.

Οι ζωγραφισμενες καρδουλες στα μαγουλα, καταλοιπο απο το τελος της προηγουμενης δεκαετιας.

Οι περουκες σε γυναικες και αντρες που δεν ηταν μονο κακογουστες, αλλα φανταζαν και ψευτικες απο δεκα χιλιομετρα μακρια.

Τα μουσια και τα μουστακια που εκαναν τους αντρες να φαινονται απλυτοι (που μαλλον ηταν κιολας για αντιδραση στο κατεστημενο).

Τα μαντηλια δεμενα στο μετωπο των γυναικων λες και απο κατω υπηρχε καρουμπαλο.

Τα γυαλια ηλιου που ηταν πιο μεγαλα απο το κεφαλι αυτηνης που τα φοραγε.

Οι ατσουμπαλες τσαντες με τα χοντρα λουρια που ουδεμια σχεση ειχαν με τις κομψοτατες των δυο προηγουμενων δεκαετιων.

Τα αθλια τετραγωνοποιημενα γυναικεια παπουτσια - κοθορνοι που οσες τα φορουσαν ηταν λες κι επαιζαν σε αρχαια τραγωδια.

Τα επισης αθλια αντρικα παπουτσια με εφτα ποντους τακουνι. Ο,τι επρεπε για οσους ειχαν θεμα με το υψος τους και μπορουσαν επιτελους να αντικριζουν τον κοσμο απο αλλο επιπεδο.

Το αντρογυνο στυλ που εκανε τις γυναικες να μοιαζουν αντρες και τους αντρες γυναικες.
 
Να συμπληρώσω το νάυλον που έμπαινε παντού από εσωρουχο που ήταν φτιαγμένο από νάυλον, στενό νάυλον πουκάμισο που κόλλαγε στις μασχάλες και χάριζε υπέροχη μυρωδιά, μέχρι τα μαλλιά που η περούκα ήταν νάυλον σαν να είναι αγορασμένη τσικνοπέμπτη από παιχνιδάδικο, μέχρι και κάλυμα νάυλον πάνω από τα πιάτα ειχαμε. Έμοιαζε με σκουφάκι και αντικαταστούσε τα πανάκριβα τάπερ που τοτε είχαμε τα αθάνατα ορίτζιναλ απλά είχαμε λίγα.
 
Θα πω αυτό μόνο. Πέρυσι σκάλιζα κάτι παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και έπεσα επάνω σε μία όπου είναι ο πατέρας μου με μια μουστάκα να με το συμπάθιο και ένα πλουμιστό πουκάμισο που αν και ασπρόμαυρη η φωτογραφία καταλάβαινες τι καρναβάλι ήταν. Την έδειξα στον πατέρα μου, δεν θυμόταν καν πότε τραβήχτηκε και άρον άρον την έσκισε και την πέταξε :D :D
 
Πίσω
Μπλουζα