Αγκάθα Κρίστι: Η Γυναίκα - Φαινόμενο [Agatha Christie]

[Bajar]

Τρία χρόνια το θέμα στο forum κι εγώ το ανακάλυψα τώρα. Μα πόσο καθυστερημένη πια;

Κατ' αρχήν Bambi μου, ένα ευχαριστώ κι από εμένα που το ξεκίνησες. Πολύ χαίρομαι που ανακαλύπτω κι άλλους fans της λατρεμένης θείας Άγκαθα. Ξεκίνησα να διαβάζω στα δεκαπέντε μου, δεν θα έχω διαβάσει όλα, νομίζω ότι υπάρχουν κάπου έξι -επτά που δεν πέρασαν ποτέ από τα χέρια μου και τα περισσότερα τα έχω δανειστεί από τον πατέρα μιας φίλης που ήταν μανιώδης αναγνώστης αστυνομικών. Αργότερα όταν ήρθα στην Αθήνα άρχισα να αγοράζω, αρκετά μεταχειρισμένα, κάποια καινούργια, ωστόσο έχω πάνω από πέντε χρόνια να διαβάσω και έχω την αίσθηση ότι εκτός από κάποιες τρανταχτές ιστορίες, στις περισσότερες δε θυμάμαι πια το δολοφόνο. Ίσως είναι και καλό αυτό γιατί μπορώ να τις ξαναδιαβάσω με την ίδια όρεξη όπως τότε.

Πείτε με παράξενη αλλά αν δεν είναι Λυχνάρι η έκδοση δε μου κάνει καρδιά να ανοίξω το βιβλίο. Ξέρω, είναι φτηνό το χαρτί, τα γράμματα μικρά, οι παράγραφοι συνωστισμένες αλλά για μένα αυτή είναι η γοητεία τους. Τόσο το εξώφυλλο όσο και η γραμματοσειρά είχαν πάντα μια δύναμη να με βάζουν κατευθείαν στο κλίμα της αστυνομικής λογοτεχνίας. Είχα την τύχη να διάβάσω αρκετές από τις πρώτες εκδόσεις του Λυχναριού (δανεικές βέβαια από τον πατέρα της φίλης μου) και πράγματι κάποια εξώφυλλα ήταν υποβλητικά. Έχω την εντύπωση ότι τώρα έχουν κάποια αλλάξει. Πρώτο μου βιβλίο το ¨"Μια κραυγή αγωνίας". Νομίζω ότι είναι μια εξαιρετική ιστορία και ίσως και γι' αυτό κόλλησα με την Κρίστι αμέσως. Αυτή που δεν κατάφερα να τελειώσω γιατί βαρέθηκα (ναι, μου έχει συμβεί και αυτό) είναι το για πολλούς αριστούργημα, "Πέντε μικρά γουρουνάκια". Έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια από τότε, ίσως προσπαθήσω να το ξαναδιαβάσω μήπως και αλλάξω γνώμη. Από τα πιο αγαπημένα μου είναι το Διπλό είδωλο στο σπασμένο καθρέπτη, το Πάρτυ, οι Άγγελοι δεν φλυαρούν, το σχεδόν αρρωστημένο Η σοφίτα με τις αράχνες και βέβαια οι δέκα μικροί νέγροι. Επίσης μόνο στο Σπίτι με τους Ιβίσκους κατάφερα να βρω το δολοφόνο από πολύ νωρίς κι ενω΄φανταζόμουν ότι θα ξενέρωνα μέχρι το τέλος, αντιθέτως το βρήκα πολύ διασκεδαστικό να ανακαλύπτω στοιχεία που συνδέονταν με τις υποψίες μου και να μου λέω "μπράβο" κάθε δεκαπέντε σελίδες (τελείως ψώνιο όμως...).

Να 'στε καλά που με ξαναβάλατε στο κλίμα και από αύριο θα κοιτάξω να ξαναδιαβάσω όσα δεν θυμάμαι και να αγοράσω όσα μου λείπουν για να συμπληρώσω τη συλλογή.

 

[Bambinella]

Σε ευχαριστω πολυ κι εγω, Bajar, για το τοσο ωραιο σου σχολιο και με γεια το πρωτο σου αβαταρ! Πολυ χαριτωμενο!

Εχουμε μιλησει αρκετες φορες μαζι, αλλα ποτε δε φανταστηκα πως εισαι κι εσυ θαυμαστρια της Αγκαθα. Ειδες; Ποτε δεν ειναι αργα να ανακαλυψουμε εδω μεσα θεματα που μας ενδιαφερουν, οσος καιρος κι αν περασει. Εχει συμβει και σε μενα.

Μη θαρρεις οτι εγω εχω διαβασει ολα μα ολα τα βιβλια της συγγραφεως. Ειναι καποια που τα αφηνω εσκεμμενα για αργοτερα, ετσι για να εχω κατι να προσμενω και να χαιρομαι. Και οπως κι εσυ, συνηθως δε θυμαμαι το δολοφονο σε αυτα που εχω διαβασει. Τον θυμαμαι μονο αν μου εχει κανει μεγαλη εντυπωση και αν εχω διαβασει την ιστορια πολλες φορες. Ειναι καλο παντως να μην τον θυμομαστε, ωστε να εχει ενδιαφερον το βιβλιο οταν το ξαναπιανουμε στα χερια μας. Σαν την πρωτη φορα!

Θελω να σου πω επισης οτι Τα πεντε μικρα γουρουνακια ειναι απο τα εργα της Κριστι που συμπαθω λιγοτερο και σιγουρα δεν υπαρχει περιπτωση να το ξαναδιαβασω, για πολυ καιρο τουλαχιστον. Και ναι! Αν η εκδοση δεν ειναι Λυχναρι, δεν μπορω να διαβασω! Μεσα στο μυαλο μου το Λυχναρι και η Αγκαθα Κριστι ειναι αρρηκτα συνδεδεμενα και το ενα αποτελει αναποσπαστο κομματι του αλλου. Ετσι εμαθα απο μικρη και δεν μπορω να αλλαξω.

Και μια που το εφερε η κουβεντα για τα κατα αλλους αριστουργηματα της συγγραφεως που δεν μας αρεσουν, κι εμενα δεν μου αρεσει τοσο η Ποντικοπαγιδα.

Δεν την αντιπαθω οσο τα Πεντε μικρα γουρουνακια η το Οι ελεφαντες θυμουνται, αλλα δεν τη θεωρω και αριστουργημα.

 

[perlastar]

Συμφωνώ κι εγώ μαζί σας κορίτσια για το Λυχνάρι, γι'αυτό άλλωστε κάνω συλλογή της Κρίστι μόνο με τις συγκεκριμένες εκδόσεις. Είχαν πολλές ατέλειες, αλλά και μία γλύκα και αθωότητα άλλης εποχής. Οπτικά ομολογώ ότι μου αρέσουν πολύ και κάτι παλιές εκδόσεις Καλοκάθη με φανταστικά εξώφυλλα, λίγο σαν τρισδιάστατα, αλλά δεν τα συλλέγω, τυχαία βρήκα ένα-δύο. Το να τα έχεις διαβάσει όλα όπως εγώ είναι λίγο κατάρα, γιατί θέλεις κι άλλα, και δυστυχώς έχω καλή μνήμη και θυμάμαι αρκετά καλά τις υποθέσεις.

 

[Bajar]

Ευχαριστώ πολύ, Bambi μου. Το avatar δεν είναι καινούργιο, απλώς είχα κάνει τη χαζομάρα να βάλω την εικόνα εκεί που δεν την έβλεπε κανείς, στην εικόνα του προφίλ μου! Ότι να 'ναι δηλαδή. Λοιπόν για την Ποντικοπαγίδα συμφωνώ αρκετά. Ενώ είναι ενδιαφέρουσα ιστορία, η πλοκή δε σε συνταράζει τόσο όσο σε άλλα, όπως πχ. στο Σατανά με την Πλερέζα. Μπορεί να φταίει το ότι τη διάβασα ύστερα από καμιά δεκαριά άλλες (συγκλονιστικές) ιστορίες και μου φάνηκε λίγο πιο light απ' ότι είχα συνηθίσει. Όταν μάλιστα την είδα και στο θέατρο την απομυθοποίησα τελείως. Ωστόσο μπορώ να παραδεχτώ ότι η πλοκή της είναι έτσι δομημένη που εύκολα μεταφέρεται στο θεατρικό σανίδι και γι' αυτό και παίζεται τόσα χρόνια με επιτυχία.

Perlastar, ειλικρινά θαυμάζω το ότι θυμάσαι τις υποθέσεις αλλά ναι, η αλήθεια είναι ότι όσο καλογραμμένο και να είναι το βιβλίο, αν ξέρεις πως θα καταλήξει, έχεις άλλη ψυχολογία. Επίσης τις εκδόσεις Καλοκάθη δεν τις γνωρίζω καθόλου. Προϋπήρξαν του Λυχναριού ή βγήκαν αργότερα; Το Λυχνάρι νομίζω ξεκίνησε γύρω το 1960. Αν έχει τόσο ωραία εξώφυλλα όπως λες, δεν ξέρω αν υπάρχει η δυνατότητα εκ μέρους σου να βλέπαμε κάποιο σκαναρισμένο, όσο το επιτρέπει και το forum βέβαια. Νομίζω θα ήταν πολύ ενδιαφέρον.

 

[perlastar]

Bajar, οι εκδόσεις Καλοκάθη είναι μεταγενέστερες του Λυχναριού, πρέπει να βγήκαν κάπου στο 1973. Εγώ έχω δύο από τα παλιά βιβλία. Να είσαι σίγουρη ότι θα τα είχα ανεβάσει ήδη αν τα είχα μαζί μου, αλλά δυστυχώς είναι από αυτά που έχουν μείνει στο πατρικό μου και θα αργήσει πολύ το πράγμα. Ήταν σκληρόδετα, και με πολύ ωραίες εικόνες, τα είχα βρει τυχαία σε παλαιοβιβλιοπωλείο. Τα παλιά θεωρούνται σπάνια δυστυχώς και δεν έχω ξαναδει από τότε.

Edit: Βρήκα από το ιντερνετ το ένα από τα δύο που έχω, αλλά δυστυχώς η εικόνα δεν είναι καθόλου καλή. Φαντάσου αυτό το εξώφυλλο, με πολύ ωραία χρώματα στη ζωγραφιά, και κάπως σαν χρυσοασημένιο περίγραμμα γύρω από τις φιγούρες και τίτλος με ασημένια γράμματα. Το συγκεκριμένο εξώφυλλο το έβρισκα και ανατριχιαστικό με τη μάσκα.

 

[Bambinella]

Eκδοσεις Καλοκαθη....μου φαινεται οικειο το ονομα. Ενδιαφερον που συμπεριελαβε και την Αγκαθα και πολυ ωραιο το εξωφυλλο, perlastar.

Λοιπον, να πω κατι για την Ποντικοπαγιδα που το ακουσα σε ενα ντοκυμανταιρ για τη συγγραφεα πριν απο μερικα χρονια και μου εκανε μεγαλη εντυπωση:

Βγηκε μια κυρια, κριτικος θεατρου εαν δεν κανω λαθος, και αφου σχολιασε επι ωρα το εργο, στο τελος ειπε πως η υποθεση του εχει ενα λαθος που δυσκολα γινεται αντιληπτο απο τους θεατες, αλλα αν το καταλαβει καποιος τοτε καταρρεει ολο το οικοδομημα στο οποιο στηριζεται η Ποντικοπαγιδα. Συνεχισε λεγοντας οτι μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν το ειχε αντιληφθει κανεις αυτο το λαθος, απο οσο μπορουσε να ξερει, και πως η ιδια δε σκοπευε να το αποκαλυψει για να μη χαλασει ολος αυτος ο μυθος γυρω απο το εργο.

 

[perlastar]

Bambinella, πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες για την Ποντικοπαγίδα. Κάπου πάει το μυαλό μου για το λάθος που αναφέρεις, αλλά έχω καιρό να διαβάσω την ιστορία, και φοβάμαι μήπως απλά δεν θυμάμαι καλά και ίσως γι'αυτό μου φαίνεται λανθασμένο αυτό που σκέφτηκα.

 

[Bajar]

Perlastar, καλημέρα και σ' ευχαριστούμε για το εξώφυλλο. Πράγματι είναι όμορφο και αν είναι έτσι οπως το περιγράφεις, χειροπιαστό θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό.

Σχετικά με την Ποντικοπαγίδα, Bambi, δεν μπορώ να φανταστώ το λάθος. Πρέπει να ξαναδιαβάσω το βιβλίο, μια που έχω να το πιάσω καμια δεκαριά και βάλε χρόνια. Ενδιαφέρον στοιχείο όμως είναι ότι η θεία Agatha έκανε λάθος. Είχα πάντα την εντύπωση ότι πριν γράψει, είχε κατασκευάσει το σενάριο με τόση λεπτομέρεια ώστε να μην υπάρχει η απειροελάχιστη περίπτωση ασυμφωνίας με την πλοκή. Αλλά θα μου πεις, και η Agatha άνθρωπος ήταν και τα λάθη είναι ανθρώπινα.

 

[Bambinella]

Κι εγω εχω να διαβασω την Ποντικοπαγιδα γυρω στα τεσσερα χρονια, αν δε με απατα το μηνμονικο μου γιατι δεν ανηκει στα πολυ αγαπημενα μου βιβλια της Κριστι, οπως ελεγα και πιο πανω. Δε σκοπευω βεβαια να ξαναπιασω το βιβλιο με σκοπο να εντοπισω το λαθος γιατι κατι τετοιο θα ηταν πολυ ανιαρο και κουραστικο και η αναγνωση πιστευω πρεπει να ειναι κυριως απολαυση.

Επισης εχω την εντυπωση οτι εκτος απο την κριτικο που εντοπισε το λαθος, θα υπαρχουν κι αλλοι που το εντοπισαν, θεατες η αναγνωστες. Δε νομιζω να ηταν η μονη μεσα σε τοσα εκατομμυρια. Απλως και να το εντοπισαν κι αλλοι, δε θα μπηκαν στον κοπο να το δημοσιοποιησουν και γι' αυτο δε βγηκε παραεξω.

Κι ολα αυτα βεβαια, εαν και εφοσον υπαρχει λαθος, γιατι κι αυτο ακομα αν θελουμε το πιστευουμε.

 

[konc]

Το λυπηρό με το Λυχνάρι είναι πως τα μισά βιβλία δεν είναι πια διαθέσιμα για αγορά. Έχω 50+ βιβλία με το κλασσικό κίτρινο εξώφυλλο και δεν με βλέπω να καταφέρνω να μαζεύω ποτέ τα υπόλοιπα.

Τώρα εμφανίστηκαν καινούργιες εκδόσεις για μερικά με νέα/σύγχρονη εμφάνιση, αλλά προσοχή γιατί την πάτησα. Μερικοί τίτλοι καθώς ΚΑΙ η περιγραφή είναι διαφορετικοί χωρίς να γίνεται πουθενά αναφορά στο αντίστοιχο "παλιό" κίτρινο βιβλίο, ή έστω κάποια αντιστοιχία κωδικών. Έτσι αγόρασα βιβλίο που ήδη είχα στην παλιά του έκδοση

 

[texter]

πραγματι πολυ ενδιαφερων bambinella αυτο το λαθος αν και εγω δεν το πολυπιστευω. αν ηταν παντως να διαλεξω ποια βιβλια δεν μου αρεσαν θα απαντουσα χωρις ιδαιτερη δυσκολια ο σατανάς με την πλερέζα και το μυστηριο του γαλαζιου τραινου.και τα δυο, και ιδαιτερα το πρωτο, μου φανηκαν πολυ βαρετα αλλα το μυστηριο του γαλαζιου τραινου δεν μου αρεσε γιατι ειναι αντιγραφη απο ενα αλλο διήγημα της. απο τα υπολυπα που εχω διαβασει με δυσκολια θα τα εβαζα σε σειρα παντως η ποντικοπαγιδα ειναι σιγουρα ενα απο τα αγαπημενα μου.

 

[Bambinella]

Αν ηταν παντως να διαλεξω ποια βιβλια δεν μου αρεσαν θα απαντουσα χωρις ιδαιτερη δυσκολια ο σατανάς με την πλερέζα και το μυστηριο του γαλαζιου τραινου.και τα δυο, και ιδαιτερα το πρωτο, μου φανηκαν πολυ βαρετα αλλα το μυστηριο του γαλαζιου τραινου δεν μου αρεσε γιατι ειναι αντιγραφη απο ενα αλλο διήγημα της. απο τα υπολυπα που εχω διαβασει με δυσκολια θα τα εβαζα σε σειρα παντως η ποντικοπαγιδα ειναι σιγουρα ενα απο τα αγαπημενα μου.

Χαχαχα! Και να σκεφτεις οτι για μενα Ο σατανας με την πλερεζα (Αfter the funeral) ειναι ενα απο τα 5 καλυτερα βιβλια της Κριστι που εχω διαβασει. Του εχω τοση αδυναμια που για αυτον το λογο του εκανα αφιερωμα απο την πρωτη κιολας σελιδα του παροντος θεματος.

Οσον αφορα το Μυστηριο του γαλαζιου τραινου, την ιδια γνωμη με εσενα ειχε και η Αγκαθα. Στην αυτοβιογραφια της λεει οτι θα προτιμουσε να μην το ειχε γραψει ποτε.

 

[αριαδνη]

Διαβασα την περιπέτεια της χριστουγεννιάτικης πουτίγκας και οντως εχει βαλει τον ρομαντισμο και την χριστουγεννιατικη ατμόσφαιρα παρα το μυστηριο η αγκάθα σε αυτην την ιστορια, δεν μπορούσε να γινει και αλλιως, τετοια μέρα του χρόνου!

 

[perlastar]

Χαίρομαι που σου άρεσε κι εσένα η συγκεκριμένη ιστορία Αριάδνη!

Χαχαχα! Και να σκεφτεις οτι για μενα Ο σατανας με την πλερεζα (Αfter the funeral) ειναι ενα απο τα 5 καλυτερα βιβλια της Κριστι που εχω διαβασει. Του εχω τοση αδυναμια που για αυτον το λογο του εκανα αφιερωμα απο την πρωτη κιολας σελιδα του παροντος θεματος.

Το After the Funeral είναι περίεργη περίπτωση, μάλλον love it or hate it, γιατί όσους έχω ακούσει μέχρι τώρα (ειδικά στο σάιτ της Κρίστι που ήμουν μέλος κάποτε), ή το λατρεύουν ή δεν το αντέχουν. Εγώ ανήκω στους δεύτερους, άρα συμφωνώ με τον texter

 

[texter]

Ενα βιβλιο της Κριστι που διδραματιζεται τα Χριστουγεννα, ειναι και το αγαπημενο μου της μις μαρπλ αλλα και απο τα αγαπημενα μου της Κριστι, ειανι το ο φονος δεν ειναι παιχνιδι. Πραγματικα εχω ξετραλαθει με αυτο το βιβλιο αν και δεν ειναι και τοσο γνωστο.δεν εχει φυσικα και τετοια Χριστουγιεννιατικη ατμοσφαιρα οπως και το εφιαλτικα Χριατουγεννα ωστοσο ωστοσο πιστευω θα ηταν ωραιο να διαβαστει τα Χριστουγεννα. το συνιστω ανεπιφύλακτα.

 

[αριαδνη]

Είμαι ένα κουκλίστικο κορίτσι

και μου αρεσει τρελά η αγκάθα κρίστι

με την γατήσια μου ευφυα, ανακαλύπτω όλα τα στοιχεια!

Στον Πουαρο θέλω να μοιάσω μα και να τον ξεπεράσω

Τιποτα δεν μου ξεφευγει και η μις μαρπλ σε μενα θα τρέχει

για συμβουλες και για στοιχεια

είμαι λαγωνικό κυριοι, όχι αστεία

 

[Bambinella]

Κουκλα η γατουλα, Αριαδνη. Μου αρεσει που θελει να ξεπερασει τον Πουαρο και τη Μαρπλ!

 

[αριαδνη]

Κουκλα η γατουλα, Αριαδνη. Μου αρεσει που θελει να ξεπερασει τον Πουαρο και τη Μαρπλ!

είναι μαχητική γατούλα, με εχει ταραξει στα δαγκωματα και στις γκρατζουνιες

 

[Bambinella]

Πως την εχεις βαφτισει;....Αγκαθα;

 

[αριαδνη]

Πως την εχεις βαφτισει;....Αγκαθα;

το ονομα της το'χει παρει από μια ηρωιδα ρετρο πολύ, πολύ γνωστη που και εγω και συ έχουμε λατρεψει!

να δωσω δυο στοιχεια

1. Η ρετρο ηρωιδα είναι ελληνιδα, ενός μεγάλου συγγραφεα που αγαπήθηκε πολύ

2.Υπηρχε σειρα στα 80'ς και μαλιστα υπήρχε και πιο πριν σειρα

οποτε πως την λενε την γατούλα;