Αγκάθα Κρίστι: Η Γυναίκα - Φαινόμενο [Agatha Christie]

Το βιβλιο ηταν πολυ καλο.

Ειχε το κοσμοπολιτικο στυλ που μου αρεσει (Αριστοκρατια, Νικαια κτλ). Μεγαλες ανατροπες και επαναλαμβανω...πολυ δυνατους χαρακτηρες. Καποιες ενστασεις υπαρχουν φυσικα (πχ η ψυχραιμια του Αμερικανου εκατομυριουχου, μερικα "βολικα" παρουσιασμενα γεγονοτα κτλ) αλλα δεν ξενιζουν. Επισης ειχε 2-3 πολυ ευστοχες χιουμοριστικες ατακες που δεν ειχα συνηθισει στα βιβλια της Κριστυ.

Το συνιστω ανεπιφυλακτα.
 
Ξεκινησα τα 5 Μικρα Γουρουνακια.

Εξαιρετικη ιδεα: ανευ spoilers...Μια 20 χρονη κοπελα επισκεπτεται τον Πουαρω για να του αναθεσει να αναψηλαφησει την προ 15ετιας υποθεση δολοφονιας του πατερα της απο τη μητερα της. Η ιδια πιστευει οτι η μητερα της ηταν αθωα και οτι η οικογενειακη τραγωδια/διαλυση που επηλθε ηταν αδικη.

Ειμαι στο 1/3 και μπορω να παρατηρησω οτι ειναι ιδιαιτερα "καθαρο". Καθε κεφαλαιο και μια συναντηση του Πουαρω με καποιον απο τους πρωταγωνιστες της ιστοριας που ο καθενας ξετυλιγει πτυχες της ιδιας ιστοριας απο τη σκοπια του.
 
Wally είπε:
Ξεκινησα τα 5 Μικρα Γουρουνακια.
Εξαιρετικη ιδεα: ανευ spoilers...Μια 20 χρονη κοπελα επισκεπτεται τον Πουαρω για να του αναθεσει να αναψηλαφησει την προ 15ετιας υποθεση δολοφονιας του πατερα της απο τη μητερα της. Η ιδια πιστευει οτι η μητερα της ηταν αθωα και οτι η οικογενειακη τραγωδια/διαλυση που επηλθε ηταν αδικη.

Ειμαι στο 1/3 και μπορω να παρατηρησω οτι ειναι ιδιαιτερα "καθαρο". Καθε κεφαλαιο και μια συναντηση του Πουαρω με καποιον απο τους πρωταγωνιστες της ιστοριας που ο καθενας ξετυλιγει πτυχες της ιδιας ιστοριας απο τη σκοπια του.
Πάνο, είναι εξαιρετικό βιβλίο - το είχα διαβάσει στα αγγλικά & μάλιστα είχα κάνει κι εργασία πάνω σε αυτό. Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα βιβλία της Κρίστυ, κατά τη δική μου άποψη... Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, καθαρή & διακριτή δομή, σωστή πλοκή του μύθου - είναι διαμάντι τρόπου γραφής της αστυνομικής λογοτεχνίας. Απλά υποδειγματικό σε όποιον wanna-be συγγραφέα θέλει ν' ασχοληθεί με το είδος (και κάποια φάση της ζωής μου, είχα γράψει μερικά διηγήματα, ακολουθώντας αυτή τη δομή στην πλοκή).

Τέλος, θεωρώ ευφυέστατο το πλαίσιο της ιστορίας: την προσπάθεια εξιχνίασης της υπόθεσης μόνο με την ανάκριση των μαρτύρων - σε χαώδη αντιδιαστολή με τον αεικίνητο Σέρλοκ Χολμς, ο οποίος βάσιζε όλα του τα ευρήματα και τις θεωρίες του, αποκλειστικά και μόνο στη μελέτη του χώρου του εγκλήματος. Θεωρούσε δε, τρομερά λάθος την εξαγωγή συμπερασμάτων χωρίς να έχεις συλλέξει όλα τα στοιχεία στα χέρια σου και ειδικά αυτά που αποκομίζεις από το σημείο που διαπράχθηκε το έγκλημα! :)
 
Ηταν εξαιρετικο και με πολυ τακτοποιημενη αφηγηση.

Παντως ηταν απο τις ελαχιστες φορες που καταλαβα τον δραστη πριν το (πολυ εντυπωσιακο) φιναλε.
 
Αν εχετε παρατηρηση εχει βγει πια σειρα βιβλίων της Κριστι για την παραλία σε βιβλιοπωλεία και περίπτερα, με κιτρινο εξώφυλλο σε οικονομικη τιμή- ελπίζω μόνο να ειναι μόνο όλο το κειμενο του αυθεντικού βιβλιου!
 
Εννοείς αναδιανομή από τις εκδόσεις λυχνάρι ή νέα έκδοση?
 
Σε αυτή την περίπτωση το κείμενο νομίζω ότι είναι οκ απλά πάσχει το βιβλίο στα θέματα τίτλος (κατά κανόνα του έχουν αλλάξει τα φώτα πχ The mysterious affair at Styles γίνεται Κουκουβάγια σε καπνοδόχο) και διαμόρφωση σελίδας (μικρά γράμματα και μικρά περιθώρια καμιά φορά είναι κουραστικό στο διάβασμα και δεν έχεις από πού να το πιάσεις)
 
Thor, δεν αμφισβητώ καθόλου τα λεγόμενά σου αλλά ειναι οικονομική η τιμή, μετά ειναι μικρή και η συσκευασία και το παίρνεις μαζί σου παντού!
 
Έχεις δίκιο και η τιμή μετράει και το ότι δεν σου πιάνει πολύ χώρο και προσωπικά εγώ θεωρώ δευτερεύον το θέμα της αλλαγής του τίτλου (όχι όμως και εντελώς ασήμαντο) και τελικά εγώ ότι έχω διαβάσει από Κρίστι είναι από εκδόσεις λυχνάρι (μερικά βέβαια ήταν επανεκδόσεις σε συνεργασία με - και για - το Βήμα) όμως το αναφέρω γιατι για κάποιον μπορεί να μετρά
 
Ξεκινησα το βιβλιο Ο Μυστηριωδες Μιστερ Κουιν

Ειναι μια συλλογη μικρων αστυνομικων ιστοριων που σε ολες πρωταγωνιστουν σταθερα δυο χαρακτηρες. Ο κυριος Σατερθγουεητ και ο πραγματικα μυστηριωδης κυριος Κουιν.

Ο Σατερθγουεητ ειναι ενας ευγενης με μεγαλο κυκλο που ειναι καλος "παρατηρητης δραματων". Τοσο καλος που νιωθει οτι σπαταλησε τη ζωη του παρατηρωντας και οχι δρωντας. Αυτο ερχεται να το αλλαξει ο κυριος Κουιν.

Ερχεται παντα απο το πουθενα, στην αποκορυφωση του καθε δραματος και με ερωτησεις προς τον Σατεργουεητ φτανουν μαζι στην αληθεια.

Φοβεροι χαρακτηρες και οι δυο. Θα γινοταν εξαιρετικο θεατρικο νομιζω...

Ειμαι στην τεταρτη ιστορια και αυτο που με βεβαιοτητα μπορω να πω ειναι οτι το σκηνικο καθε ιστοριας ειναι αψογα στημενο (λατρεψα αυτα της πρωτης και τριτης ιστοριας - παλιο αρχοντικο, διπλα στο τζακι, παραμονη Πρωτοχρονιας - ερημο πανδοχειο στην Βρετανικη υπαιθρο εν τω μεσω καταιγιδας).

Θελει προσεχτικο διαβασμα (εγω συνηθως διαβαζω βιβλια περιμενοντας τα μικρα στο κολυμβητηριο ή στο μπαλκονι που συνηθως υπαρχει συμπλοκη Απατσι με Σιου)

Δεν ξερω αν στο τελος του βιβλιου υπαρξει καποιο δραματικο φιναλε οσο αφορα αποκαλυψεις για το προσωπο του κυριου Κουιν...
 
Διαβασα την ''δοκιμασία της αθωότητας'' και ηταν πολύ καλό- μάλλον δεν εχω εξασκηθεί στην αστυνομική λογοτεχνία γιατί άλλον είχαν στο μυαλό μου για δολοφόνο, τελείως άλλον, έπεσα έξω! πάντως το συνιστώ, αν το πιασετε στα χέρια σας δεν θα το αφήσετε, είναι ιδιαιτερα καλογραμμένο! μαζί με την καλή δομή στο αστυνομικό δράμα, η Αγκάθα εχει κάνει και πολύ καλή ανάλυση στον χαρακτήρα των ηρώων κυρίως της νεαρής υιοθετημένης Εσθερ, της κεντρικής ηρωιδας του βιβλίου που βρίσκεται στην σκιά πολλών συνταρακτικών γεγονότων σε εξέλιξη..
 
D@redevil είπε:
Πώς έχω την εντύπωση ότι το εξώφυλλο είναι φωτό από το τρένο που είχε χρησιμοποιηθεί στην ταινία?! :xm:
Για δώστε τα φώτα σας! :)
Δεν ειναι ακριβως της ταινιας αλλα

ταιριαζει αρκετα θα ελεγα... ;)
 
stayros είπε:
Δεν ειναι ακριβως της ταινιας αλλαταιριαζει αρκετα θα ελεγα... ;)
I love you! :heartcloud:

Άρα δεν τα είχα συνδυάσει λάθος! ;) Είδα δε με απάντησε κανείς και φανταζόμουν ότι λάθος θα κατάλαβα / θυμόμουν!

Ευχαριστώ!

Εν τω μεταξύ, χάρη στο link μπόρεσε το μυαλό μου και θυμήθηκε αποσπάσματα της ταινίας, σαν στοπ-καρέ! (...και ας έχω να τη δω κάτι χρόνια! :) )
 
D@redevil είπε:
I love you! :heartcloud:
Άρα δεν τα είχα συνδυάσει λάθος! ;) Είδα δε με απάντησε κανείς και φανταζόμουν ότι λάθος θα κατάλαβα / θυμόμουν!

Ευχαριστώ!

Εν τω μεταξύ, χάρη στο link μπόρεσε το μυαλό μου και θυμήθηκε αποσπάσματα της ταινίας, σαν στοπ-καρέ! (...και ας έχω να τη δω κάτι χρόνια! :) )
Anytime at your services! :flower:

Την ειδα προσφατα...παραμενει υπεροχη ταινια! :D
 
Προχθες το πήρα και σε μια μέρα το τελειωσα, εννοω το βιβλίο ''10 μικροί νεγροί', φανταστικο απλά με υπόθεση που σε κρατά σε αγωνια και δεν γινεται αν δεν το τελειωσεις την ιδια μερα ! υπάρχει και σαν θεατρικο απο το θεατρο της Δευτερας με πολύ καλούς ηθοποιους!

Τον δολοφονο τον αντιληφθηκα αν και δεν ειμαι εξασκημένη στα αστυνομικά, λίγη παρατηριτηκότητα χρειαζεται μόνο .

υπάρχει και σαν παλια νουαρ ταινια θα πρεπει να ειναι πολύ καλή και αυτη.
 
Εγω, αριαδνη, πρωτογνωρισα τους 10 μικρους νεγρους στο Θεατρο της Δευτερας. Το δολοφονο δεν τον ανακαλυψα, αλλα βεβαια ημουν αρκετα μικρη ακομα, γυρω στα 8. Εχω ξαναγραψει γι' αυτην την πολυαγαπημενη παιδικη μου αναμνηση.

Αρκετα χρονια αργοτερα διαβασα και το βιβλιο το οποιο εχει πολλες διαφορες απο το θεατρικο (το φιναλε ας πουμε, ειναι εντελως αλλαγμενο) και με συνεπηρε.

Γνωριζα φυσικα το δολοφονο, αλλα νομιζω πως και παλι δε θα τον εβρισκα. Μπραβο σου που τον καταλαβες λοιπον!

Γενικα, αυτο το εργο εχει περασει απο παρα πολλες εκδοχες. Εγω ας πουμε το εχω δει τουλαχιστον σε τρεις μεταφορες του στο σινεμα.
 
οχι να το παινευτω αλλά για αρχάρια πήγα καλά ;) ναι θα δω και το θεατρικο το Σαββατοκυριακο. Αλλο το φινάλε, αλλος και ο δολοφονος για να δούμε. Ωραια θα συγκρινω
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Διάβασα το ''ένα μήνυμα για φόνο'' και ομολογώ πως είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς τον δολοφόνο, απίστευτα δύσκολο, γιατί του δίνονται πολύ λίγα στοιχεία καλά κρυμμένα και προσεκτικά συγκαλημμένα! Λαγωνικό η πανέξυπνη Εμιλυ που τον ανακαλύπτει τελικά και μου αρέσει που μια νεαρή ερωτευμένη, αποφασιστική δεσποινίς έχει τον τελευταίο λόγο και κάνει αυτή την δύσκολη ανακάλυψη. Επίσης πολύ γλυκός και γοητευτικός χαρακτήρας αναδυκνείεται και στο τέλος με την επιλογή της να γυρίσει πάλι στον αδύναμο Τζιμ και να μην τον ''προδώσει'' αλλά να τον στηρίξει. Τελικά η Αγκάθα δεν κατείχε μόνο τα του μυστηρίου αλλά και την καθημερινότητα την γνώριζε καλά και δίνει κάποιες σοφές συμβουλές .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κουκουβάγια σε καπνοδόχο: Δεν καταλαβαίνω τον ελληνικό τίτλο καθόλου:what:ο ξένος νομίζω ταιριάζει αρκετά καλύτερα, mysterious affair at styles!

 


Το τέλος
του μυστηρίου είναι αρκετά λογικοφανές αλλά δεν πάει το μυαλό με τίποτα, είναι τόσο δαιδαλώδης όλη η υπόθεση και έχει τόσους παράδρομους που δύσκολα κανείς βρίσκει την άκρη εστω και αν έχει μαζί του τον μίτο της Αριάδνης ::) ο Πουαρό και αν είναι λαγωνικό( η λεπτομέρεια κάνει τον κάλο επιθεωρητή και πράγματι οι μέδοθοι που χρησιμοποιεί είναι αρκετά εναλλακτικοί). Όσο για τον νεαρό που τον βοηθά , οικιωθελώς πάντα αφου επλέκετε στην υπόθεση, νομίζω πως απλά δεν το'χει .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα