Αγκάθα Κρίστι: Η Γυναίκα - Φαινόμενο [Agatha Christie]

Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είναι και το πρώτο βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι (οι μεταφράσεις των τίτλων από το Λυχνάρι είναι πραγματικά άλλα αντί άλλων)
 
Thor είπε:
Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είναι και το πρώτο βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι (οι μεταφράσεις των τίτλων από το Λυχνάρι είναι πραγματικά άλλα αντί άλλων)
εντάξει γιατί έψαχνα την κουκουβάγια και την καπνοδόχο :) βέβαια ένα τζάκι παίζει ρόλο στην υπόθεση μεγάλο..
 
Πολύ ωραιο το ''τραγικό ιντερμέτζο''( για όσους δεν το εχουν διαβάσει το καλοκαίρι προσφέρεται). Μπορώ να πω πως μου άρεσε πιο πολύ από όλα τα άλλα της Κρίστι που έχω διαβάσει μέχρι τωρα μάλλον γιατι επεξηγει τόσο εύστοχα και αιστοτεχνικά τον χαρακτήρα πέντε τελείως διαφορετικών γυναικών μεταξύ τους : Της άβουλης Γκέρτας, της πολύ ανθρώπινης και καλοσυνάτης Μιντζ, της''εκκεντρικής'' λαίδης Ανγκατελ του βιβλίου ,της δημιουργικής και πανέξυπνης Ερριέτας αλλά και της πανέμορφης και εγωιστριας Βερόνικας που θέλει τα πάντα και όσα μπορει αν αποκτησει, σταρ βεβαια της μεγαλης οθόνης. Παιδιά το έχω ακούσει και απο το ραδιοφωνο στο δευτερο πρόγραμμα( σαν να μην πέρασε μια μέρα) με την Ναθαναήλ ως Μιντζ και ήταν υπέροχη ( η Ναθαναήλ), το έχει ακούσει κανείς άλλος; Λεγοτανε εξι κουτιά σπίρτα και είχε το ιδιο τελος με αυτό του βιβλιου, λιγο διαφοροποιημένο όμως αρκετα θα έλεγα, εξου και ο τιτλος το προηγούμενο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οντως,πολυ ομορφη η ραδιοφωνικη μεταφορα του εργου
 
Wally είπε:
Οντως,πολυ ομορφη η ραδιοφωνικη μεταφορα του εργου
Και ελπίζω κάποια στιγμη να το ξανακούσουμε Wally, μέσω της Ναθαναήλ αγάπησα την Μιντζ, το κορίτσι της διπλανής πόρτας που εργαζεται για το προς το ζην, ενω ταυτόχρονα ειναι πολύ λογική και θέλει την ανεξαρτησία της και εκπροσωπεί την μεση Αγγλίδα της εποχής... της έδωσε ζωή και χρώμα η Ναθαναήλ αλλά και η ηθοποιος που χάρισε την φωνή της στην λαίδη ήταν πολύ καλή. Μαλιστα η λύση Wally, αν θυμάμαι καλά ερχότανε η λύση του μυστηριου μέσω των σπίρτων, κατι που δεν γινεται στο βιβλίο!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Wally είπε:
Ξεκινησα το βιβλιο Ο Μυστηριωδες Μιστερ Κουιν
Ειναι μια συλλογη μικρων αστυνομικων ιστοριων που σε ολες πρωταγωνιστουν σταθερα δυο χαρακτηρες. Ο κυριος Σατερθγουεητ και ο πραγματικα μυστηριωδης κυριος Κουιν.

Ο Σατερθγουεητ ειναι ενας ευγενης με μεγαλο κυκλο που ειναι καλος "παρατηρητης δραματων". Τοσο καλος που νιωθει οτι σπαταλησε τη ζωη του παρατηρωντας και οχι δρωντας. Αυτο ερχεται να το αλλαξει ο κυριος Κουιν.

Ερχεται παντα απο το πουθενα, στην αποκορυφωση του καθε δραματος και με ερωτησεις προς τον Σατεργουεητ φτανουν μαζι στην αληθεια.

Φοβεροι χαρακτηρες και οι δυο. Θα γινοταν εξαιρετικο θεατρικο νομιζω...

Ειμαι στην τεταρτη ιστορια και αυτο που με βεβαιοτητα μπορω να πω ειναι οτι το σκηνικο καθε ιστοριας ειναι αψογα στημενο (λατρεψα αυτα της πρωτης και τριτης ιστοριας - παλιο αρχοντικο, διπλα στο τζακι, παραμονη Πρωτοχρονιας - ερημο πανδοχειο στην Βρετανικη υπαιθρο εν τω μεσω καταιγιδας).

Θελει προσεχτικο διαβασμα (εγω συνηθως διαβαζω βιβλια περιμενοντας τα μικρα στο κολυμβητηριο ή στο μπαλκονι που συνηθως υπαρχει συμπλοκη Απατσι με Σιου)

Δεν ξερω αν στο τελος του βιβλιου υπαρξει καποιο δραματικο φιναλε οσο αφορα αποκαλυψεις για το προσωπο του κυριου Κουιν...
Τελικά μας αφήνει λίγο μετέωρους η Αγκάθα σχετικά με την ταυτότητα του κυρίου Κουην, μέσες -άκρες κατάλαβα, εσύ Wally αποδηκοποίησες το μυστήριο;
 
Εχω δυο θεωριες...να σου πω οτι εντελως τυχαιως το ξαναδιαβαζω απο εχτες...
 
Wally είπε:
Εχω δυο θεωριες...να σου πω οτι εντελως τυχαιως το ξαναδιαβαζω απο εχτες...
να σου πω Wally , δεν το θεωρω μέσα στα πολύ καλά της Αγκάθας αλλά φυσικά αξίζει. Ε, ο αρλεκίνος που συναντάτε παντού, ειτε ως όνομα ξενοδοχειου, ειτε ως πρόσωπο, ειτε ως πίνακας, ίσως κρατα την λύση...
 
Καπου εκει προσανατολιζομαι και εγω. ;)

Παντως το θεωρω ενα απο τα 4-5 καλυτερα της και κριμα που δεν ειδαμε και αλλες ιστοριες με αυτο το "ντουετο".
 
Ο Μυστηριωδης κυριος Κουιν μου αφησε την αισθηση οτι δε γραφτηκε μονοκοπανια. Και εξηγουμαι:

Οι πρωτες ιστοριες εχουν ολα τα γνωριμα στοιχεια της Αγκαθα. Απο ενα σημειο και μετα ομως (δε θυμαμαι ακριβως απο ποια ιστορια κι υστερα - θα πρεπει να το ελεγξω) ξεφευγουν απο το υφος της συγγραφεως. Γινονται πιο μοντερνες, πιο κουλτουριαρικες αν θελετε.

Προσωπικα παντως, μου δινουν την αισθηση οτι δε γραφτηκαν απο εκεινη η οτι γραφτηκαν με αποσταση πολλων ετων μεταξυ των δυο γκρουπ.
 
Βλεπω ενα pattern που θεωρω οτι δειχνει πως ολες οι ιστοριες ειχαν σκοπο και γραφτηκαν απο την Κριστι. Βλεπουμε στις αρχικες ιστοριες οτι ο ηρωας μας συναντουσε τυχαια τον κυριο Κουιν. Οσο προχωραμε φαινεται να τον αποζητα. Οχι τυχαιο κατα τη γνωμη μου...

Και στο ασχετο,παραθετω ενα υπεροχο κομματι απο το βιβλιο:

You say your life is your own, … But can you dare to ignore the chance that you are taking part in a gigantic drama under the orders of a divine Producer?
Your cue may not come till the end of the play; it may be totally unimportant, a mere walk-on part, but upon it may hang the issues of the play if you fail to give the cue to another player.

The whole edifice may crumple. You, as you, may not matter to anyone in the world but you as a person in a particular place and context may matter unimaginably
 
Wally είπε:
Βλεπω ενα pattern που θεωρω οτι δειχνει πως ολες οι ιστοριες ειχαν σκοπο και γραφτηκαν απο την Κριστι. Βλεπουμε στις αρχικες ιστοριες οτι ο ηρωας μας συναντουσε τυχαια τον κυριο Κουιν. Οσο προχωραμε φαινεται να τον αποζητα. Οχι τυχαιο κατα τη γνωμη μου...
Και στο ασχετο,παραθετω ενα υπεροχο κομματι απο το βιβλιο:
Wally, από όλο το βιβλίο , αυτο το σημειο/ κομμάτι με εντυπωσιάσε και μενα και με έκανε να σκεφτώ πιο ώριμα :)
 
bambinella 100 είπε:
Ο Μυστηριωδης κυριος Κουιν μου αφησε την αισθηση οτι δε γραφτηκε μονοκοπανια. Και εξηγουμαι:Οι πρωτες ιστοριες εχουν ολα τα γνωριμα στοιχεια της Αγκαθα. Απο ενα σημειο και μετα ομως (δε θυμαμαι ακριβως απο ποια ιστορια κι υστερα - θα πρεπει να το ελεγξω) ξεφευγουν απο το υφος της συγγραφεως. Γινονται πιο μοντερνες, πιο κουλτουριαρικες αν θελετε.

Προσωπικα παντως, μου δινουν την αισθηση οτι δε γραφτηκαν απο εκεινη η οτι γραφτηκαν με αποσταση πολλων ετων μεταξυ των δυο γκρουπ.
μπαμπι να τολμήσω να ρωτήσω αν εσύ κατάλαβες την ταυτότητα του μυστηριώδους κυριου Κουήν;
 
... κοιτα να δεις που θα με κάνετε να ψάχνω το βιβλίο :)
 
αριαδνη είπε:
μπαμπι να τολμήσω να ρωτήσω αν εσύ κατάλαβες την ταυτότητα του μυστηριώδους κυριου Κουήν;
Οχι, Αριαδνη, δεν την καταλαβα. Θα πρεπει να σου πω ομως πως με εξαιρεση τις πρωτες ιστοριες, ηταν ενα βιβλιο που το διαβασα διεκπεραιωτικα, δηλαδη με τη λογικη του "μια που το αγορασα ας το τελειωσω".
 
Thor είπε:
... κοιτα να δεις που θα με κάνετε να ψάχνω το βιβλίο :)
Θορ, μάλλον ναι για να μας βοηθήσεις, χα, χα, να βγάλουμε συμπέρασμα, μιας και το παλεύουμε τόσοι άνθρωποι εδώ, ενας ακόμα θα φανεί χρήσιμος( και μάλιστα κάποιος που αγαπά την αστυνομική λογοτεχνία και έχει πείρα, για να διασταυρωσουμε απόψεις). Μπάμπι ούτε εμένα με ενθουσίασε, όχι όπως άλλα της Αγκάθας σίγουρα αλλά δεν το βρήκα και άσχημο, απόλαυσα ως ένα βαθμό τους χαρακτήρες και φυσικά το μυστήριο του Κουην ακόμα με απασχολεί. Επίσης να πω πως μου άρεσαν οι τελευταίες ιστορίες, εκεί που προσεγγιζουμε κάτι από τον''ατσαλάκωτο'' κύριο Κουήν.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Nα προσθεσω την (καλοδεχουμενη για μενα) νοτα του "μεταφυσικου", το οποιο υπαρχει και που σπανια (εως ποτε) εχω συναντησει σε οσα αλλα βιβλια της Κριστυ εχω διαβασει. Το καλυτερο μαλιστα ειναι οτι αυτο το "μεταφυσικο", δεν λυνει μυστηρια, δεν διελευκανει εγκληματα και αρα δεν ειναι το ξενερωτικο "μεταφυσικο" τεμπεληδων συγγραφεων ή σεναριογραφων τυπου πχ Lost :)
 
Λοιπόν, μου έχετε εξάψει την περιέργεια!!! Θα με κάνετε να ξεθάψω το βιβλίο και να το ξαναδιαβάσω (έχουν περάσει και μερικά χρόνια από τότε! :p )....

Μήπως να το (ξανα)κάνω "αστυνομικό" το καλοκαίρι?! ;)
 
D@redevil είπε:
Λοιπόν, μου έχετε εξάψει την περιέργεια!!! Θα με κάνετε να ξεθάψω το βιβλίο και να το ξαναδιαβάσω (έχουν περάσει και μερικά χρόνια από τότε! :p )....
Μήπως να το (ξανα)κάνω "αστυνομικό" το καλοκαίρι?! ;)
Γιατι όχι; Εγω θα συνεχίσω με Κρίστι! οπότε νοερά και λογοτεχνικά θα κάνουμε παρέα.
 
Δεν διάβασα ποτέ κάποιο βιβλίο της Κρίστι αλλά έχω δει στην τηλεόραση μερικά επεισόδια με τον Πουαρό και ήταν πολύ ωραία. Θα ψάξω και για βιβλία.
 
Πίσω
Μπλουζα