Τι είπες τώρα! Ο John Taylor ήταν ο έρωτάς μου στην 6η δημοτικού (εμένα και των μισών κοριτσιών της υφηλίου). Το τραγούδι ενώ δεν μου έλεγε τίποτα σαν σύνθεση κι αυτός σαν φωνή (ναι, είχα και άποψη το νιάνιαρο) το λάτρευα γιατί ήταν δικό του. Δεν είχα ιδέα ότι έπαιζε στις 9μιση εβδομάδες γιατί δεν τις έχω δει ποτέ! (και τώρα αποχωρώ γιατί δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τα γεμάτα οίκτο και απόρριψη βλέμματα όλων των μελών του φόρουμ).
Σιγα τα ωα! Ουτε κι εγω εχω δει ποτε τις 9μιση εβδομαδες και αν θυμαμαι σωστα αυτα που πραγματευεται η ταινια, δεν θα τη δω ποτε. Μη νιωθεις ασχημα, λοιπον. Εγω νιωθω περηφανη που δεν βλεπω τετοια εργα.
Έχει ωραία μουσική βρε Bambi! Κρίμα είναι να την αφήσω.
Το αστείο είναι ότι οι στίχοι προορίζονταν για κάτι σε ρυθμό bossa nova. Πάλι καλά που εγκατέλειψαν την ιδέα νωρίς. Νομίζω δεν έχει φτιαχτεί ποτέ τραγούδι αγάπης με τόσο διφορούμενους στίχους και με μουσική τόσο αισθησιακή που να φτάνει τα όρια του ονειρικού. Μπράβο που το ανέβασες.
