Ἀλφαβητάριο Α' Δημοτικοῦ 1979-1981
Ἡ ἀφορμὴ γιὰ νὰ μπῶ σὲ αὐτὸ τὸ φόρουμ ἦταν τὸ Ἀναγνωστικὸ βιβλίο τῆς Α' Δημοτικοῦ ποὺ εἴχαμε τὰ παιδιὰ ποὺ περάσαμε τὸ κατώφλι τοῦ δημοτικοῦ σχολειοῦ μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1979-1981, δηλαδὴ τὰ παιδιὰ ποὺ γεννηθήκαμε ἀπὸ τὸ 1973 ἕως καὶ τὸ 1975 (καὶ τὰ '76αρια ποὺ κερδίζανε χρονιά. Ἂν δὲν κάνω λάθος, τὰ παιδιὰ ποὺ πρωτοπῆγαν σχολειὸ τὸ 1982, τὰ «κανονικὰ» 76άρια δηλαδή, εἶχαν ἄλλο βιβλίο, ἀλλὰ δὲ βάζω τὸ χέρι μου στὴ φωτιά).
Αὐτὸ τὸ καταπληκτικὸ δίτομο ἀναγνωστικὸ τὸ ἔχω σπίτι σὰν κειμήλιο, ἂν καὶ φοβᾶμαι ὅτι λείπουν κάποιες σελίδες ἀπὸ τὸν πρῶτο τόμο λόγω τῆς χαλαρῆς βιβλιοδεσίας του. Ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους ποὺ γράφω σὲ πολυτονικὸ εἶναι καὶ αὐτός: γιὰ νὰ ἐκφράζομαι γραπτὰ μὲ τὰ σωστὰ ἑλληνικὰ ποὺ διδαχτήκαμε τότε ἀπὸ τὸ ὑπέροχο ἀναγνωστικὸ ἐκείνης τῆς ἐποχῆς: σὲ ἁπλὴ δημοτική χωρὶς γλωσσικὲς ἀκρότητες, γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ γλώσσα τοῦ λαοῦ μας ποὺ συνᾶμα σέβεται καὶ τὴν ἱστορία καὶ τὸ παρελθὸν κρατῶντας τὰ πνεύματα καὶ τοὺς τόνους.
Ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἐποχή ἔχω μόνο εὐχάριστα πράγματα νὰ θυμᾶμαι, ὄχι μόνο γιατὶ ἤμουνα παιδί, ἀλλὰ γιατὶ ὑπῆρχε γενικὰ μιὰ ἀθωότητα στὸν κόσμο ποὺ σήμερα ἀπουσιάζει. Ἀναμφίβολα ὑπῆρχε καὶ κακογουστιὰ σὲ πολλὰ πράγματα (κουρέματα, χτενίσματα, ροῦχα!) καὶ ὁ κόσμος τότε δὲν ἦταν κοινωνία ἀγγέλων, ἀλλὰ πιστεύω ὅτι σ' ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ὑπῆρχε περισσότερος αὐθορμητισμός. Ἡ ζωὴ μπορεῖ νὰ ἦταν ἁπλή, σίγουρα καθόλου χλιδάτη, ἀλλὰ ἦταν νόστιμη.
Σύντομα θὰ σαρώσω ἀρκετὲς σελίδες τοῦ βιβλίου καὶ θὰ τὶς ἀνεβάσω. Γιὰ τὴν ἱστορία, ἔψαξα παντοῦ στὰ βιβλιοπωλεῖα τῆς Ἀθήνας νὰ τὸ βρῶ, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει. Πῆγα καὶ στὸν ΟΕΔΒ καὶ τοὺς χιλιοπαρακάλεσα νὰ ἀγοράσω ἕνα ἀντίτυπο, τίποτε… Τέτοια δυσκαμψία δὲν τὴν περίμενα. Λὲς καὶ ζητοῦσα καμιὰ ἐκδούλευση ἢ κάτι τὸ παράλογο…
Τέλος πάντων. Θὰ ἐπιστρέψω δριμύτερος στὸ θέμα! Εὐχαριστῶ τὰ παιδιὰ ποὺ ἀνακίνησαν τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ 'κεῖνο τὸ βιβλίο καὶ τὸ φίλο ποὺ φωτογράφισε μερικὲ σελίδες. Ἡ λέξη χαρὰ εἶναι λίγη!