Ο ΑΝΤ1 Κύπρου πάντως ακόμη συνεχίζει να έχει την σειρά σε επανάληψη τα σαββατοκυρίακα. Μόλις χθες έδειξε το επισόδειο "Καθαρτήριο" με την Μπέτυ Αρβανίτη στο ρόλο της Αγνής, μια "αγία" γυναίκα με διεστραμμένη θρησκευτική οπτική γωνία, που λειτουργούσε άσυλο για τους αμαρτωλούς. Σ' αυτό το άσυλο (περισσότερο φυλακή μάλλον) στέλνουν ένα κορίτσι οι γονείς της για να την εξαγνίσουν, τη Μάγδα (δυστυχώς δε θυμάμαι το όνομα της νεαρής ηθοποιού). Η Μάγδα υπομένει φρικτά βασανηστήρια στα χέρια της Αγνής και των δύο βοηθών της - μαστιγώματα, ασιτία, τη τσουρουφλίζουν με ζεστό νερό, την καίνε με το σίδερο, και υπονοείται πως την κακοποιούν σεξουαλικα. Δυστυχώς, δεν πρόλαβα να διασώσω αυτό το επισόδειο (να το κάνω record).
Πάντως, το επισόδειο μου θύμισε έντονα κάποια αληθινά γεγονότα, που δεν συνέβησαν όμως στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν έχετε ακουστά τα άσυλα της Μαγδαληνής (ή τα "Καθαριστήρια της Μαγδαληνής"), τα οποία ήταν μια σειρά από πλυντήρια σε διάφορες χώρες και τα διεύθυναν καλόγριες. Ο σκοπός αυτών των ασύλων στην αρχή ήταν αγνός, με σκοπό να δώσουν καταφύγιο στις πρώην πόρνες που δεν μπορούσαν να βρουν δουλειά, αλλά με τα χρόνια τα άσυλα μετατράπηκαν σε επιχειρήσεις. Το περισσότερο σάλο έγινε γι' αυτά στην Ιρλανδία, όπου, κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, εκεί στέλνονταν και φυλακίζονταν ισόβια κορίτσια που "αμάρτησαν" ή ατιμάζονταν ή ξέπεσαν απ' την κοινωνία (με το να μένουνε έγγυες εκτός γάμου, ή αν έπεφταν θύματα βιασμού, ή ακόμα αν παραήταν τσαχπίνες) και εκεί αναγκάζονταν να δουλεύουν καθημερινά, να πλένουν ρούχα και να σιδερώνουν ρούχα για τα γύρω χωριά/πόλεις. Εκεί μέσα τα κορίτσια κακομεταχειρίζονταν σωματικά, ψυχολογικά, ακόμη και σεξουαλικά απ' τις αδίστακτες καλόγριες και τους ιερείς. Πολλά κορίτσια, που τα έκλειναν εκεί μέσα απ' τα νιάτα τους, έμεναν εσώκλειστα εκεί μέσα μέχρι τα βαθιά γεράματα, μέχρι που πέθαιναν. Πολλές κατάφεραν να δραπετεύσουν ωστώσο, ή τις άφηναν έξω οι συγγενείς τους.
Το πιο εξωφρενικό της υπόθεσης είναι πως, παρόλο που αυτά τα άσυλα ήταν κάτι σαν "κοινό μυστικό", υπήρχαν πολλοί που δεν ήξεραν καν ότι υπήρχαν τέτοια μέρη ή το τι γινόταν εκεί μέσα. Το σκάνδαλο ξέσπασε το 1993 (η χρονιά που βγήκε το εν λόγω επισόδειο της "Ανατομίας") όταν αποκαλύφθηκαν κατά λάθος οι ανώνυμοι τάφοι 155 γυναικών που πέθαναν σε εκείνα τα άσυλα δίχως τη γνώση κανενός απ' τους συγγενείς τους. Σύντομα, πολλές γυναίκες που είχαν καταφέρει να δραπετεύσουν απεκάλυψαν τα αίσχη που γινόταν μέσα σ' εκείνα τα άσυλα. Είχε ξεσπάσει μεγάλο σάλο και άρχισαν να γίνονται έρευνες γι' αυτά τα μέρη. Ο ηθοποιός/σκηνοθέτης Peter Mullan είχε σοκαριστεί απ' όλα αυτά και έγγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία "The Magdalene Sisters" το 2002 (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε ως "Οι κόρες της ντροπής"), η οποία ήταν η δική του "δημόσια απολογία" στις γυναίκες που υπέφεραν σ' εκείνα τα άσυλα και δεν είσπραξαν ποτέ καμία συγνώμη απ' την Καθολική εκκλησία ή από κάπου αλλού. Μάλιστα, η ταινία αυτή, που κέρδισε ένα κάρο βραβεία, την αφόρησε το Βατικανό.