domniki
RetroJunkie™
- Joined
- 16 Mαϊ 2007
- Μηνύματα
- 3.675
- Αντιδράσεις
- 2.685
Σε αντέχει??? ???Εγώ πάντως ακόμα κάνω άλματα με το BMX...
Σε αντέχει??? ???Εγώ πάντως ακόμα κάνω άλματα με το BMX...
Στο ΒΜΧ αναφερόμουν ?Ποιός απ' όλους;;; Είναι πολλοί στην ουρά
δυστυχώς όχι, είναι η φυσική φθορά που λέμε, από την άλλη η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο γενικά οπότε; σκεφτόμαστε θετικά, ότι ζούμε ακόμα!Εγώ συμφωνώ απόλυτα μ' αυτά που λες και μάλιστα μέσα μου αισθάνομαι εικοσάρης και βγάλε. Έλα όμως που γόνατα, αρθρώσεις, χοληστερίνη, ζάχαρο, πίεση κλπ κλπ αισθάνονται 62? Αυτά μπορείς να τα πείσεις ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός?
Σκεπτόμουν να απαντήσω από τους πρώτους, αλλά το ανέβαλλα γιατί αυτά τα θέματα είναι λεπτά και δεν ξέρω πως θα το έπαιρνες. Συμφωνώ στο πνεύμα με τον 1@metalcandyman[/USER]. Η ζωή είναι το ωραιότερο πράγμα και είναι μποστά μας. Σε μια πτήση είχα την ευκαρία να έχω δίπλα μου μια ομογενή από Αυστραλία γύρω στα 92 (όπως μου εκμυστηρεύτηκε αργότερα...), η οποία ήταν έφηβη στην ψυχή αν και πήρε δύο δόσεις χαπιών σε 3ωρο ταξίδι. Παρ όλα αυτά την θαύμασα γιατί έκανε μονορούφι το ταξίδι Σίδνει-Αθήνα σε αυτή την ηλικία και ήταν μέσα σε όλα (μου ζήτησε e-mail για να επικοινωνούμε!). Το καλύτερο αντίδοτο για την αδράνεια είναι η μη ομαλή κίνηση. Ή με άλλα λόγια όπως έλεγε ένας φίλος των γιλέκων από Γαλλία, "δράσε ή σκάσε" (δανεισμένο ίσως από τον Μάη του 68, 1@elephadas[/USER] έχω δίκιοΔεν ξέρω ρε παιδιά εγώ σε λιγότερο από 2 χρόνια πατάω τα 40 και μου φαίνεται λες και τελειώνουν όλα.
Εντωμεταξύ δεν έχω κάνει τίποτα ακόμα, ούτε καριέρα ή κάποια σταθερή δουλειά, ούτε αρκετές σχέσεις, ούτε δικό μου σπίτι, έχω αρχίσει να παίρνω κιλά για πρώτη φορά στην ζωή μου, δεν έχω δίπλωμα, δεν ξέρω να μαγειρεύω ούτε ένα μακαρόνι και η φιλοδοξία μου είναι να βγάλω τίποτα λεφτά να πάρω καινούριο PC σε κανα χρόνο και μία τηλεόραση.
Ακόμα τα μυαλά μου είναι τα ίδια που είχα στα 17. Σίγουρα έχω κάποια καθυστέρηση.
Οταν ο πατέρας μου ήταν στην ηλικία που είμαι τώρα, εγώ πήγαινα γυμνάσιο. Εντωμεταξύ και οι περισσότεροι φίλοι/γνωστοί μου τα ίδια. Πολύ λίγοι έχουν κάνει οικογένεια. Πλήρης αποτυχία η γενιά μου στην Ελλάδα νομίζω.
Ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός! Συμφωνώ με τον παππού σου. Μόνο αν έχεις θέματα ματαιοδοξίας και εξωτερικής εμφάνισης σε ενδιαφέρουν οι ρυτίδες και τα χρόνια που περνάνε. Το θέμα είναι να ζεις τα χρόνια που περνάνε, και να μην περνάνε απλά χωρίς να τα ζειςΠαιδιά, ο παππούς μου εκ μητρός, έλεγε : "Στενοχωριέμαι όχι γιατί μεγαλώνω και κάποια στιγμή θα φύγω από τη ζωή (ήταν 92) αλλά γιατί θα πάψω να μαθαίνω..." Δεν τον ένοιαζε ούτε ότι μεγάλωνε, ούτε γερνούσε, ούτε τίποτα. Τον ένοιαζε που δεν θα μπορούσε να διαβάζει, να ενημερώνεται, να βλέπει τον κόσμο γύρω του, να αλληλεπιδρά. Πήγαινε για κυνήγι, ανέβαινε βουνά, δεν μάσαγε τίποτα... είχε ανησυχία να προλάβει ότι μπορούσε από τη ζωή, δεν τον αφορούσε η ηλικία καθόλου.
Δεν καταλαβαίνω πώς το να το "παίζεις" κάτι , να δηλώνεις κάτι που δεν είσαι σχετίζεται με το να ζεις τη ζωή όπως θέλεις. Είναι μάλιστα το εντελως αντίθετο. Το να υποκρίνεσαι είναι ό,τι χειρότερο, γιατί εκτός από τους άλλους, ψεύδεσαι και στον ίδιο τον εαυτό σου.On 6/6/2019 at 4:05 ΜΜ, johnny19818 said:
Το τραγούδησε και ο μέγας Μουστάκας άλλωστε...
Σωστά, η γκρίνια είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό των γέρων ?Γέροι γαρ, τι περιμένεις; Μόνο γκρίνια γκρίνια γκρίνια