Βιβλία που μισήσαμε για διάφορους λόγους

Ότι είμαι και βιβλιοφάγος είμαι...

Αλλά αυτό το άτιμο το Ποινικό Δίκαιο, το εγχειρίδιο των Δημοσίων Σχέσεων και οι Αρχές Επικοινωνιολογίας στην Σχολή Δημοσιαγραφίας δεν παιζόταν ρε παιδιά... Εφιάλτες...
 
μακραν ο αλχημιστης.απαραδεκτο.βιβλιο για [Edit] και τιποτα παρα πανω.το σλογκαν με το συμπαν και τις συνωμοσιες απλα για γελια σε σχεση με το βιβλιο.αν και πιστευω οτι ο κοελιο τεχνικα ειναι προικισμενος η θεματολογιες του και οι οπτικες του ειναι τουλαχιστον για γελια.το μονο που σωζει καπως την κατασταση ειναι αυτο με την τεχνικη.

επισης αυτο που παντ μισουσα ηταν το οτιδηποτε ειχε σχεση με ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ και ΦΥΣΙΚΗ.ηταν τα δυ χειροτερα μαθηματα για μενα αν και τα μαθηματικα δεν συγκρινοντια με τιποτα.μιλαμε για μια σχεση μισους μεταξυ εμου και αυτων.η φυσικη δεν με χαλαγε απλα δεν την καταλαβαινα.σε αντιθεση με αυτα δεν θα ξεχασω ποτε ποσο ατελειωτα γουσταρα τα ελληνικα του ξενοφωντος οδυσσεια και ιλιαδα και βεβαια τον υπερτατο λογο του σοφοκλη στην αντιγονη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
παιδιά έχω 10 χρόνια στο σπίτι το ''αναμνήσεις μιας γκέισας'' και δεν μπορώ ούτε να τ΄ανοίξω :( το σιχαίνομαι απόλυτα και με πάθος αλλά δε θέλω να το πετάξω ... τι να κάνω? αξίζει να προσπαθήσω λέτε (να το διαβάσω εννοώ)?
 
Κι εγώ σιχαίνομαι τα δοκίμια του Παπανούτσου!Με στοίχειωναν μεχρι τον περασμένο Ιούνη που τέλειωσα το λύκειο!Επίσης δεν αντέχω τα βιβλία με έντονο χριστιανικό περιεχόμενο ("μετανοειτε!").Ένα άλλο βιβλίο από το οποίο δεν άντεξα να διαβάσω ουτε μία σελίδα ήταν ο μικρός πρίγκηπας!
 
Πως γινεται να σιχαινεστε βιβλια απο τα οποια δεν εχετε διαβασει ουτε μια σελιδα, αυτο δεν μπορω να καταλαβω :Ρ
 
Κυρίως τα σχολικά, μιας και όταν σε βάζουν με το ζόρι να μάθεις πράγματα απλά για βαθμοθηρία, λογικό είναι να σιχαθείς το περιεχόμενο. Βέβαια στην πορεία άλλαξα γνώμη και εκτίμησα πολλά κείμενα ή ποιήματα που μας στοίχειωναν στα σχολικά χρόνια λόγω κάποιας εξέτασης, τεστ ή διαγωνίσματος...
 
tasos66 είπε:
μακραν ο αλχημιστης.απαραδεκτο.βιβλιο για [Edit] και τιποτα παρα πανω.το σλογκαν με το συμπαν και τις συνωμοσιες απλα για γελια σε σχεση με το βιβλιο.
+1000

Διάβασα τις πρώτες σελίδες και το παράτησα, ευτυχώς.

Aπορώ πώς πούλησε τόσο.

Tέτοιες αμπελλοφιλοσοφίες λέω κι εγώ πολύ καλύτερες....
 
Κυρίως τα σχολικά, μιας και όταν σε βάζουν με το ζόρι να μάθεις πράγματα απλά για βαθμοθηρία
δηλαδη να σε βαζουν να το μαθεις επειδη θα ηταν καλο να το μαθεις, δεν παιζει ?

θα πρεπε καθε παιδακι να διαβαζει οτι βιβλια θελει ε ?
 
Paspartoo είπε:
θα πρεπε καθε παιδακι να διαβαζει οτι βιβλια θελει ε ?

Εγώ ακριβώς αυτό έκανα, ειδικά στην β' και γ' λυκείου.

Το σύστημα των δεσμών ήταν πολύ βολικό σε αυτό.

Διάβαζα ότι και όσο μου άρεσε και δεν έδινα δεκάρα για τα μαθήματα που δεν μου άρεζαν.

(Φυσικά είχα εξασφαλίσει τον προβιβασμό με το παραπάνω.)

Και εν τέλη ωφελήθηκα πολύ περισσότερο απ' ότι αν ήμουν πιστός στο σχολικό πρόγραμμα....
 
Δεν ησουν ομως παιδακι τοτε ..
 
συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.

θεωρώ το "αλχημιστής" όχι μόνο απαράδεκτο αλλά και πολύ εκνευριστικό.

έκανα το λάθος -και την υπεράνθρωπη προσπάθεια- και το διάβασα παρασυρόμενος από κριτικές γνωστών, οι οποίοι πλέον με κοιτάνε με μισό μάτι επειδή γέλαγα με τις ανοησίες που διάβασα.

απορώ πως είναι δυνατόν να αρέσουν τέτοιες αμπελλοφιλοσοφίες -όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε ανωτέρω- στους ανθρώπους που το διάβασαν...
 
Ε, ναι.

Στην β' και γ' λυκείου είσαι πλέον έφηβος κι όχι παιδάκι.

Εκείνη περίοδο (β' και γ' τάξη) διάβασα ενδελεχώς κάποια βιβλία που άσκησαν μεγάλη επίδραση στον τρόπο σκέψης μου.

Ήταν τα

- "Κβαντική Φυσική και πραγματικότητα : ερευνώντας για την γάτα του Schrodinger"

- "Xάος, μια νέα επιστήμη"

- "Το βέλος του χρόνου"

- "Τα μυστήρια του χώρου"

Στην β' και γ' λυκείου που τα διάβασα, έμαθα από αυτά τόσα πράγματα (για την τότε ηλικία μας) που δεν είχα λάβει από όλο γυμνάσιο και το λύκειο μαζί.

Είδα τον κόσμο γύρω μου με τελείως διαφορετικό τρόπο και τα περισσότερα μαθήματα του σχολείου πέραν των θετικών μού ήταν πλέον εντελώς αδιάφορα.

Θεωρούσα παράλογο ότι ενώ υπάρχουν τόσο πιο σημαντικά και διεργετικά πράγματα να μάθουμε, έπρεπε να χάνουμε την ώρα μας με ανούσια μαθήματα

όπως ψυχολογίες, θρησκευτικά κλπ.

Ειδικά η φιλοσοφία της 'γ λυκείου ήταν από τα πιο γελοία μαθήματα που είχαμε. Φιλοσοφία δίχως εξέταση των εννοιολογικών προεκτάσεων της επιστήμης

δεν νοείται - το είδα καθαρά διαβάζοντας τα παραπάνω βιβλία. (Για να μην πω ότι αυτή είναι ίσως και η μόνη πραγματική φιλοσοφία...)

Αποφάσισα ότι, μπροστά σε βιβλία με θεματολογία όπως τα παραπάνω, τα εν λόγω μαθήματα είναι ανάξια λόγου και ότι δεν πρέπει να τους δίνω περισσότερη

σημασία απ' ότι τους αρμόζει.

Το έκανα αδιαφορώντας για τις επικρίσεις των άλλων, γονέων, καθηγητών και συμμαθητών.

Μαλιστα η συνείδησή μου όχι μόνον δεν με έλεγχε αλλά με επικροτούσε δεδομένου ότι οι διδάσκοντες και οι 'επιμελείς' συμμαθητές μου είχαν μακάρια άγνοια

από αυτά που μελετούσα εγώ.

Κατά την διδασκαλία στην τάξη των 'παρακατιανών' μαθημάτων συμμετείχα ενεργά και το ευχαριστιόμουν αλλά μέχρι εκεί. Στο σπίτι τα διάβαζα μόνον στην

απαραίτητη στάθμη για την εξασφάλιση του προβιβασμού και δεν ασχολούμην περισσότερο.

Ποτέ δεν με απασχόλησαν οι βαθμοί διότι είχα δει που είναι η ουσία.

Εν τέλη βγήκα πολύ ωφελημένος και θα συνιστούσα αδίστακτα να κάνει το ίδιο κάποιος και σήμερα αν το τωρινό σύστημα εισαγωγής στα AEI δεν λάμβανε

υπόψη την βαθμολογία του απολυτηρίου.

Δυστυχώς το σχολείο είναι για πολλά πράγματα ανεπαρκής ή κακός οδηγός, απλώς δεν το βλέπουμε όταν είμαστε εκεί.

Το θέμα είναι πώς θα προσανατολιστείς μόνος σου σε αυτά που θα σε ωφελήσουν περισσότερο....

-

ntsmrtz είπε:
συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.θεωρώ το "αλχημιστής" όχι μόνο απαράδεκτο αλλά και πολύ εκνευριστικό.

έκανα το λάθος -και την υπεράνθρωπη προσπάθεια- και το διάβασα παρασυρόμενος από κριτικές γνωστών, οι οποίοι πλέον με κοιτάνε με μισό μάτι επειδή γέλαγα με τις ανοησίες που διάβασα.

απορώ πως είναι δυνατόν να αρέσουν τέτοιες αμπελλοφιλοσοφίες -όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε ανωτέρω- στους ανθρώπους που το διάβασαν...

Στα λόγια μου είσαι...

Και εγώ το ίδιο ακριβώς πιστεύω.

Μόνο που εγώ δεν το διάβασα πέραν των πρώτων σελίδων.

Και ξαναλέω - διότι εγώ το είπα και πριν - ότι τέτοιες κοινότοπες αμπελλοφιλοσοφίες μπορούμε οι περισσότεροι να πούμε πολύ καλύτερες...

-
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν κατάφερα ποτέ να περάσω την 5η σελίδα του Elrik...

Αν και τα βιβλία που μίσησα και πραγματικά θεωρώ ότι έχασα ωρες αποτην ζωή μου που τα διάβασα είναι ΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΗΣ ΦΙΟΝΑΒΑΡ ( ο Kay την έχει δει politically correct Tolkien και μου τη δίνει απίστευτα, ακού εκει Εβραίος σε fantasy setting...) και ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ (δέν τη παλευω με τον Εκο, η μάνα μου λεεί συνεχεια αυτο με την συνομωσία του συμπαντος και τα λοιπακαι δεν καταλαβένει οτι είναι απλά αυθυποβολή...).
 
ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ .... δεν θυμάμαι αν το είχα διαβάσει όλο ή το είχα σταματήσει... ναι ήταν τόσο αδιάφορο που πλέον το έχω αποβάλλει από την μνήμη μου χχαχαχαχα

IIRC ήτο δώρο σε κάποιον από μια τύπισσα η οποία το έπαιζε "deep" ενώ στην ουσία το βάθος σταματούσε στην επιφάνεια των ρούχων που φορούσε (και ανάλογα έκρινε...) pretentious crap
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Saulot είπε:
Είπαμε και ο Έκο το έχει κάψει λίγο (με την καλή έννοια) αλλά όχι και τόσο! Το "Εγχειρίδιο..." είναι το Coelho. :)

"Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, ολόκληρο το σύμπαν κάνει την πάπια" όπως πολύ σωστά αναφέρεται στο χιουμοριστικό βιβλίο "Φάδερ Ημών"
 
''Οι αναμνήσεις μιας γκέισας᾽᾽ έχουν πολύ πλάκα. Είναι φυσικά γραμμένο στο πόδι και γεμάτο ανακρίβειες, η επιτομή της Κατινιάς μέσα από την πρωτότυπη ιστορία μικρής, πτωχής πλην πανέμορφης και ταλαντούχας νεαράς που χρησιμοποιεί το μυαλό και το κορμί της για να κατακτήσει χρήματα, έρωτα και καταξίωση. Το ωραιο είναι πως κάμποσες αυθεντικές γκέισες σκύλιασαν με τα φρικτά ψέματα του βιβλίου και πέρασαν στην αντεπίθεση γράφοντας δικά τους βιβλία εκ των οποιων έχω διαβάσει 3 παρακαλώ. Τα δυο ήταν γραμμένα από αληθινές, γηραλέες γκέισες και ειναι μάλλον βαρετά. Αντί για ερωτικούς μαραθώνιους και ξεκατινιάσματα έχουν ατελείωτες περιγραφές τελετών τσαγιού και περιγραφές για άπειρες ώρες εκμάθισης χορού,τραγουδιού ή σαμιζέν με μερικές αναφορές σε διάσημους πελάτες και πελάτισσες δηλ. θεατές (και όχι τίποτα έκφυλο!) συν κάτι από Ιαπωνική ιστορία (πεινάσαν και αυτοί στον πόλεμο). Η καθεμιά είχε βεβαίως και κάποια ερωτική ιστορία του τύπου ᾽᾽Ερχόταν στο μαγαζί χρόνια και με έβλεπε να χορεύω αλλά δεν παράτησε ποτέ την γυναίκα του᾽᾽. Καμία σχέση με το πρωτότυπο το οποιο όμως πούλησε τρελλά. Το τρίτο βιβλίο ήταν λαχείο καθώς ήταν η ιστορία μιας κοπέλας που ήθελε να γινει γκέισα αλλά κατέληξε να πουληθεί ως πόρνη καθώς πολλές φορές το ᾽᾽γκέισα᾽᾽ ήταν απλά ευφημισμος. Ακολουθούν περίπου 200 σελίδες με βιασμούς, ξύλο και άλλα φρικτά.

Τοπ παιδικών βιβλιων που μίσησα.

Ειχε (και έχει) η μαμά μου μια φίλη κοινωνική λειτουργό που θεωρούσε τις καλλιτεχνικές μου τάσεις δείγμα μεγάλης διαταραχής και είχε βαλθεί να με σώσει. Κάποια στιγμή μου πέταξαν τα άπαντα Ποε και τα κόμιξ και άρχισαν να με εκπαιδεύουν κάνοντας μου δώρα βιβλία ερασιτεχνικής ψυχολογίας. Ακολουθεί λίστα τοπ δώρων.

1. ᾽Ἠμουν ένα άσχημο κορίτσι᾽᾽της Εντνα Ο᾽ Μπράιαν

Η πρωταγωνίστρια είναι δυστηχώς έξυπνη αλλά άσχημη οπόταν βρίσκει δουλειά και ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του μισθού της σε καλυντικά και ρούχα. Ετσι καταφέρνει να τυλίξει μεγαλογιατρό μια μέρα όμως αρρωσταίνει και δεν βάζει μεικ απ και ο συζηγος την βλέπει όπως είναι και η σχέση τους περνάει κρίση. Μου το έκαναν δώρο με αφιερώση του τύπου ᾽᾽ένα βιβλίο για να σε βοηθήσει᾽᾽ και το μίσησα αμέσως.

2. ᾽᾽Να ζεις,ν᾽ ἀγαπάς και να μαθαίνεις᾽᾽του Λεο Μπουσκάλια και το ᾽᾽Και συ μπορείς!᾽᾽(δεν θυμάμαι τίνος)

Βιβλία με την ίδια αφιέρωση από την ίδια κυρία. Οσοι βασανιστηκατε από τις ασυναρτησίες του κ. Μπουσκάλια αναγαλιάστε. Ο τύπος αυτοκτόνησε!!! Φορέστε τα μαύρα σας με περηφάνια και χαρά και βάλτε τα άπαντα της Λένας Πλάτωνος να παίζουν.(ωχ αυτό παει πολύ!)

3. Τα άπαντα του Νικου Πιντέρη

Η αφιέρωση σταθερά ίδια. Ο κ. Πιντέρης, διακεκριμένος ψυχολογος με σπουδές στην Αμερική έχει γράψει μερικές δεκάδες βιβλία με απλές, πρακτικές συμβουλές για καθημερινή χρήση. Πολλές είναι λογικές και χρησιμες οι πιο πολλές όμως ενώ είναι ευκολο να χρησιμοποιηθούν ας πούμε σε ένα συνέδριο, προτεσταντών καθηγητών του Χάρβαρντ έχουν μια κάποια αδυναμία εφαρμογής λόγου χάρη στην εφορία ή στο μποτιλιάρισμα. Τα αγόρια ας δοκιμάσουν το κεφάλαιο με τις συμβουλές για τον στρατό, πολύ πλάκα!

4. ᾽᾽Σπιτι για πέντε᾽᾽ της Λοτης Πετροβιτς (νομίζω)

Ως πρώιμη απόπειρα να μάθει στο μέσο Ελληνόπουλο πως υπάρχουν εναλλακτικά μοντέλα οικογενειών είναι αξιοθαυμαστο σαν ιδέα. Σαν εκτέλεση όμως... Λοιπόν όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και άγιοι αλλά η ζωή έχει ατυχίες που όμως αντιμετωπίζονται με αγάπη, ενότητα και κατανόηση και ειρήνη πάνω απ᾽ όλα. Πώς έλεγε η Μελίνα Μερκούρη την ιστορία της Μήδειας στο ΄᾽Ποτέ την Κυριακή᾽᾽-᾽᾽και μετά πήγαν όλοι στην ακρογιαλιά...᾽᾽. Ε, αυτό. Αν είχες όντως δυσλειτουργική εναλλακτική οικογένεια (με φωνές,κουτσομπολιά, δάκρυα και άλλα Ελληνικά) ένιωθες λίγο σαν τον σχοιζοφρενή με το πριόνι.

5. ᾽Ἐμένα με νοιάζει!᾽᾽ δεν θυμαμαι τίνος

Αλλη μια αξιοθαυμαστη απόπειρα για να μάθει το κακομαθημένο Ελληνάκι τις χαρές της προστασίας του περιβάλλοντος. Δυστηχώς αφόρητα διδακτικό και προχειρογραμμένο.
 
Ντομένικα το ''ήμουν ενα άσχημο κορίτσι'' ειναι της Αννας Μαρίας Σελίνκο και ειναι καλούλη, και δεν παιρνει μεγαλογιατρό αλλα διάσημο ηθοποιό, εκτος και αν λέμε άλλο βιβλιο! όταν αρρωσταινει την βρισκει στα μαυρα της χάλια ο γυναικοκατακτητής ηθοποιος που δεν του αντιστέκεται καμια , δεν ειναι ακομα παντρεμένοι αλλα αυτός καταλαβαινει πως ακόμα και αν δεν είναι όμορφη την έχει αγαπήσει!
 
Domenica είπε:
2. Να ζεις,ν' αγαπάς και να μαθαίνεις του Λεο Μπουσκάλια και το Και συ μπορείς! (δεν θυμάμαι τίνος)

Βιβλία με την ίδια αφιέρωση από την ίδια κυρία. Οσοι βασανιστηκατε από τις ασυναρτησίες του κ. Μπουσκάλια αναγαλιάστε. Ο τύπος αυτοκτόνησε!!! Φορέστε τα μαύρα σας με περηφάνια και χαρά και βάλτε τα άπαντα της Λένας Πλάτωνος να παίζουν.(ωχ αυτό παει πολύ!)

.
Oι αποψεις μας γειτνιαζουν χαχαχαχαχα
 
Ναι συγνωμη αυτό λέω! Αν Μαρι Σελίνκο... πως νομιζα γιατρο μπερδεψα τα ᾽᾽καλα᾽᾽επαγγελματα φαινεται! τελικά εκτος από Κοελιο και τον Μπουσκαλια μισησαν πολλοι!
 
καλα σοκαριστηκα, γιατι αυτοκτόνησε; αυτος ηταν τοσο σίγουρος για την ''αγάπη'' και μάλιστα μας έδινε καθημερινούς τρόπους να την βρούμε και εμείς και να ζήσουμε μεχρι το μεδούλι, τελικά αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! εγω τα έβρισκα υπερβολικά τα σχολια του κάποιες φορές!! σοκαριστική σαν είδηση! ο γκουρού της αγάπης με την τελεια ζωή, τελικά κανεις δεν έχει τέλεια ζωή!
 
Πίσω
Μπλουζα