Δίσκοι Βινυλίου

[Aardvark]

Ομορφιες Dino,αν και πλεον το βινυλιο απο οτι λενε ειναι πασε στους ρετροκυκλους εδω και καιρο,lol.

link

 

[DINO]

Όντως... Έχω φίλο βινυλιά και έχει πορωθεί με δαύτα τελευταία!

 

[domniki]

Έχω κάποιους δίσκους βινυλίου που θέλω να ψηφιοποιήσω. Υπάρχει κανείς να γνωρίζει πώς γίνεται?

 

[Wally]

Αναλογα τι εξαρτηματα διαθετεις Μαρια.

Αν εχεις παλιο ενισχυτη, συνδεεις το πικαπ στο Phono του ενισχυτη και το Tape Out του ενισχυτη στη καρτα ηχου. Μετα χρησιμοποιεις το δωρεαν προγραμμα Audacity για να κανεις capture.

Αν εχεις προενισχυτη πικαπ (αρα καινουργιο ενισχυτη) συνδεεεις κατευθειαν τον προενισχυτη στη καρτα ηχου και χρησιμοποιεις Audacity.

Σιγουρα υπαρχουν πιο ειδικοι απο εμενα να στο κανουν πιο λιανα.

Αν ψηφιοποιησεις αυτο που νομιζω, σου ευχομαι καλη επιτυχια!!!!

 

[domniki]

1@Wally[/USER] έχω 3 βινύλια, "Το νησί των θησαυρών", "Τρελλη στρουμφοπαρέα" και "Η Πίπη και οι πειρατές", βάζω τους δίσκους, βάζεις το πικάπ?

 

[Wally]

Δεν εχω αυτη τη στιγμη πικαπ (στεναχωρη ιστορια)

Αν δεν υπαρξει καποιος αλλος εθελοντης, θα προσπαθησω μηπως δανειστω ενα.

Θελω να ακουσω οπωσδηποτε το Νησι των Θησαυρων ολοκληρο!

 

[Uskoke]

Εγώ μπορώ να το κάνω για σένα Γουάλη και Δομνίκη αλλά το πρόβλημα είναι ότι μένω Κρήτη οπότε ή περιμένετε να ανέβω Αθήνα και μου τα δίνετε χέρι-χέρι και σας τα ξαναφέρνω όταν ξανανέβω μαζί με τα cd και ta mp3 ή βρίσκετε άλλη λύση!Έχω καλό πικάπ Project debut iii με κεφαλή audio technica 95. Mπορώ να σας κάνω και κασετούλες! (Σίγουρα ενδιαφέρει τον Γουάλη).

 

[manos311]

Αν δεν βρείτε λύση νωρίτερα, τέλος Μαϊου έρχομαι Ελλάδα, και έχω δυνατότητα για εγγραφή από δίσκο σε mp3 ή και κασέτα.

 

[blackcatgirl]

Γεια σας παιδιά...

Μία αγάπη γεννήθηκε μόλις φέτος (νωρίς-νωρίς θα μου πείτε), αλλά εγώ τώρα άρχισα να ασχολούμαι με δίσκους και πικ-απ. Η ηλικία βλέπετε. Όσο μεγαλώνει κανείς αρχίζει και εκτιμά περισσότερο την ποιότητα των παλιών πραγμάτων. 

Στην οικογένεια υπήρχαν αρκετοί δίσκοι, αλλά δυστυχώς -πλέον- η συλλογή είναι μόνο ελληνική. Βλέπετε ό,τι έχει σωθεί είναι του πατέρα μου, ο οποίος άκουγε μόνο ελληνικά. Η ενδιαφέρουσα συλλογή της μητέρας μου, η οποία -όπως μου είχε πει- απαρτιζόταν από Beatles, Simon & Garfunkel, Presley, Sinatra κλπ. δωρίστηκε (!!) από τον θείο μου -εν αγνοία της- σε φίλο του, που είχε ραδιοφωνικό σταθμό, μετά από αλλαγή σπιτιού των γονιών μου. Αν σκεφτεί κανείς μάλιστα ότι πολλοί από αυτούς τους δίσκους ήταν αρχικές ή ειδικές εκδόσεις, καθώς της έστελνε πολλά και ο ξάδερφός της που έμενε Γερμανία..ε...τη παθαίνεις την παράκρουση.

Εν πάσει περιπτώσει,  για να μη μακρηγορώ, εγώ τώρα ξεκίνησα να κυνηγάω κυρίως ξένους μεταχειρισμένους δίσκους σε παλαιοπωλεία και ίντερνετ. Μέχρι στιγμής, έχω βρει συλλογές με επιτυχίες των 80's από Depeche mode, Marvin Gaye κ.λπ., άλμπουμ των Ray Charles, Stevie Wonder, ένα live των Gypsy kings, κάποια παλιά ιταλικά ...κ.ά.  Πιο πρόσφατο απόκτημα είναι το σινγκλάκι των Stranglers "Strange little girl".

Έχει ενδιαφέρον κάτι που βρήκα σε έναν από αυτούς τους δίσκους στο παλαιοπωλείο. Είναι ένας διπλός δίσκος, λέγεται " The Love album", που είναι συλλογή με ερωτικά τραγούδια, και έχει τη μορφή φωτογραφικού άλμπουμ. Μέσα λοιπόν στο διπλό αυτό δίσκο, από την αριστερή πλευρά έχει ψεύτικες φωτογραφίες ζευγαριών, και στη δεξιά πλευρά που είχε κενό για να κολλήσεις τη δική σου φωτογραφία με το ...έτερον σου ήμισυ, υπήρχαν κολλημένες 2 ρετρό φωτογραφίες από το ζευγάρι που είχε αυτό τον διπλό δίσκο!! Αυτός είναι και ο λόγος που τον πήρα...

 

[lostromos74]

Το βινύλιο έγινε μόδα πια, και δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό. Ωραία μόδα βέβαια!

Θεωρώ αδύνατο ο πιτσιρικάς που ακούει στο smartphone μουσική και έχει χιλιάδες κομμάτια στο pc του να ασχοληθεί σοβαρά με βινύλια.

Να σηκώνεται από τον καναπέ, να σηκώνει τη βελόνα στο πικάπ και να αλλάζει τραγούδι.

Μόδα είναι, έχει και τα καλά της γιατί κυκλοφορούν πάρα πολλά άλμπουμ σε βινύλιο, αλλά αδύνατον να κρατήσει.

Κάποια στιγμή θα υποχωρήσει και θα συρρικνωθεί στους συλλέκτες και δευτερευόντως κάποιους dj όπως ήταν μετά την είσοδο στην αγορά του cd και της ψηφιακής μουσικής.

Έχω κι εγώ μεγάλη συλλογή, πάνω από 7000 LP και 2000 45άρια. Όλα αγορασμένα με πολύ κόπο και στερήσεις πολύ πριν ξεκινήσει η μόδα ασφαλώς χαχα!

 

[Aardvark]

Νεο φορματ βινυλιου ερχεται,HD αυτην την φορα,απο οτι διαβασα θα το παιζουν και τα ηδη υπαρχοντα μηχανηματα!

Pitchfork

Link

 

[foutix]

1@Aardvark[/USER]Η είδηση θεωρώ οτι δεν είναι καλή. Ίσως εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια κόπωσης στην αγορά και για να τονωθεί ρίχνουν στο παιχνίδι τα HD. Και άντε αν έχεις κάποιο πολύ φθαρμένο δίσκο να τον αλλάξεις με τον νέο σε ΗΔ, ο οποίος δεν θα πωλείται σε παλαιοπωλεία, αλλά σε αυξημένες τιμές στα εμπορικά (mainstream) δίκτυα διανομής. Με βάση αυτή την εξέλιξη θεωρώ πως σε 3-4 χρόνια από τώρα θα περάσει αυτή η μόδα και θα μιλάμε για κάτι άλλο. 

Προσωπικά είμαι πολύ ευτυχής που σε ένα στικακι 128GB έχω χιλιάδες τραγούδια παντού μαζί μου, και σε ένα δίσκο 3ΤΒ εκαντοντάδες χιλιάδες χωρίς τον φόβο της φθοράς του χρόνου. 

Εξ όσων γνωρίζω το ψηφιακό σήμα στερείται μια μικρής ποσότητας πληροφορίας του αναλογικού σήματος λόγω της διακριτοποιήσης για την ψηφιοποίηση, αλλά από την άλλη αυτό το πλεονέκτημα του αναλογικού χάνεται γρήγορα λόγω της φθοράς κατώ το παίξιμο των μέσων αποθήκευσης του σήματος. Α και αν θέλει κάποιος να ακούει τη βελόνα υπάρχουν ένα σωρό ψηφιακά μοτίβα που μπορούν να προστεθούν πάνω στα τραγούδια για το ανάλογο feeling.

Τέλος, μη ξεχνάμε οτι κάθε πράγμα εκφράζει την εποχή του. Θέλω να πω οτι άλλοι οι ρυθμοί του 80 άλλοι του 2020. Σήμερα οι άνθρωποι μετακινούνται συνεχώς λόγω σπουδών/επαγγέλματος και μια βιβλιοθήκη δίσκων δεν συνάδει με αυτή την κατάσταση. Ούτε η σημερινή επαναγορά των δίσκων που είχε κάποιος ως έφηβος/νέος θα τον επαναφέρει σε εκείνη την εποχή. Περισσότερο σαν νοσταλγία μου μοιάζει η όλη κίνηση της τελευταίας περιόδου. 

Να μην παρεξηγηθώ, δεν την λέω σε όποιον έχει συλλογή ή συλλέγει δίσκους αυτή την περίοδο - κάτι που θεωρώ ως μια ενδιαφέρουσα ασχολία - απλά αναφέρω κάποια επιχειρήματα για την ισχυροποίηση της αποψής μου περί "μόδας". 

 

[Shock]

Σχετικά είναι όλα.

Για μένα η εμπειρία ακρόασης δίσκου δεν περιλαμβάνει μόνο την ποιότητα ήχου αλλά το ότι καθόμαστε με την παρέα και κάνουμε ακριβώς αυτό. Ακούμε μουσική χωρίς να αλλάζουμε 10 τραγούδια σε 10 λεπτά, συζητάμε για τον δίσκο, σχολιάζουμε τα περλκόμενα.

Γιατί έγινε η επιλογή στην πρώτη πλευρά αυτών των κομματιών; Στη δεύτερη πάνε οι δεύτερες επιλογές; Ποιοι ήταν οι μουσικοί που έπαιζαν και σε ποιο studio έγινε η ηχογράφηση και από ποιον. 

Αυτό μου λείπει περισσότερο, να σταματήσω για λίγο το multitasking και να κάνω ένα πράγμα. Σήμερα θεωρούμε ότι η μουσική είναι "χαλί" στη ζωή μας, παίζει στο background όταν δουλεύουμε, όταν καθαρίζουμε το σπίτι, ακόμα και όταν παίζει η τηλεόραση. Ο δίσκος θέλει αφοσίωση, θα τον καθαρίσεις με προσοχή, θα είσαι εκεί για να μην γυρίζει ατέρμονα όταν τελειώσει και θα έχεις πάρει απόφαση ότι για τα επόμενο διάστημα θα ακούσεις μουσική και δε θα κάνεις τίποτα άλλο.

Και για να μην παρεξηγηθώ εννοείται δεν έχω τίποτα με τα σύγχρονα μέσα. Το MP3/128 όμως δεν το θεωρώ σύγχρονο μέσο, ούτε τα ηχιάκια στα monitors του υπολογιστή. Πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι οι πλειοψηφία δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον στην ποιότητα της ηχογράφισης, ούτε στο τελικό αποτέλεσμα, ούτε στο μέσο, ούτε πουθενά. Δεν είναι κατακριτέο, είναι απλά μια παρατήρηση. Απόδειξη το ότι έχουμε γεμίσει μονοφωνικά bt ηχειάκια που στην πλειοψηφία τους είναι για πέταμα. Ακόμα και στον ήχο της τηλεόρασης έχουμε πια κάνει standard την μονοφωνική μπάρα. Τραγικό.

Ο δίσκος συνήθως θα παίξει σε στεροφωνικό συγκρότημα που θα είναι κλάσεις ανώτερο από τα ηχειάκια του υπολογιστή και από την onboard κάρτα ήχου. Η επαφή μαζί του δημιουργεί μια πιο "δεμένη" σχέση μεταξύ του ακροατή και του δημιουργού.

Απλά μια γνώμη

 

[totis]

Για εμένα το βινύλιο είναι μαγεία και η ακρόαση του δίσκου μέρος μιας ιεροτελεστίας. Έχω περίπου 2000 δίσκους των οποίων  συλλογή σταμάτησε αρχές της δεκαετίας του 90 ο πρώτος μου μεγάλος δίσκος έίναι το dark side of the moon και το πρώτο 45άρι το mull of kintyre των wings.Με ε΄να αναγκαστικό διάλλειμα στις ακροάσεις( λόγω΄χωρου και μωρών) πέρυσι αγόρασα τον πρώτο μου δίσκο και πάλι (ΑΣΙΜΟΣ ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΠΟΛΛΑ). Βινύλιο για μένα σημαίνει η μυρωδιά των εξώφυλλων στα δισκάδικα,  η επεξεργασία του εξώφυλλου πριν την αγορά, η λαχτάρα και η περηφάνεια για την αγορά των πρώτων δισκων εισγωγής, η ακρόαση των δίσκων όταν ακούω από κάθε δίσκο 1 κομμάτι και γεμίζω το πάτωμα δίσκους, το κόλλημα των εξώφυλλων πιασμένα με μανταλάκια για να κολλήσουν, το καθάρισμα της βελόνας ακόμη και το εσώφυλλο που διαφήμιζε τις νεες κυκλοφορίες της εταιρίας.

 

[Uskoke]

Συμφωνώ Schock. Οι δίσκοι είχαν επίσης πολύ ωραία εξώφυλλα, μερικά ήταν έργα τέχνης. Επίσης είναι με το βινύλιο η προσωπική σου εμπλοκή, θα στήσεις το πικάπ, θα ρυθμίσεις το βάρος, ενδεχομένως θα αλλάξεις/κεφαλή ή βελόνα, θα συγκρίσεις τη διαφορά, θα θυμάσαι να καθαρίσεις τη βελόνα πριν από κάθε παίξιμο. Όλα αυτά δεν λένε στους πιτσιρικάδες κάτι.Ούτε οι κασέτες βέβαια.Εγώ έχω και χιλιάδες τραγούδια στο PC μου και ότι υπάρχει σε youtube μέσω του DAC μου, συνδεδεμένο με το στερεοφωνικό, όπως και cd,tuner, πικάπ και κασετόφωνο. Οι πιτσιρικάδες δεν ξέρουν το DAC γιατί είναι αρκετά ακριβό και χρειάζεται στερεοφωνικό κάτι που δεν το έχουν σαν εμπειρία.

 

[Wally]

Θα συμφωνησω με τον Αντωνη οτι με το δισκο και την κασσετα, μην εχοντας επιλογες αμεσων αλλαγων, αραζεις και απολαμβανεις μουσικη με τον τροπο και τη σειρα που εμπνευστηκαν οι δημιουργοι. Επισης εκ των πραγματων, τα ακους σε ενα αξιοπρεπεστερο συστημα απο τα ηχειακια του PC.

Παρατηρω επισης στροφη του κοσμου στον αναλογικο αλλα κυριως στον ποιοτικο ψηφιακο ηχο.

Αρχιζει ο κοσμος να καταλαβαινει οτι χανει το μισο ηχο ακουγοντας mp3. Υπαρχουν πλεον δικτυακες πλατφορμες με ψηφιακο ηχο υψηλης πιστοτητας με εκατομμυρια συνδρομητες (Tidal,Deezer κτλ). Διαβαζω οτι και το Spotify καποια στιγμη θα προσφερει hifi ηχο.

 

[Uskoke]

Μα αυτό προσπαθώ να πω Γουάλη. Ότι με το DAC έχεις όσο καλύτερο δυνατόν ήχο από το PC σου στο στερεοφωνικό. Δεν είναι κάρτα ήχου. Το δικό μου είναι Project USB box s. Έκανε 120 € και υπάρχουν μέχρι το Θεό τιμές. Πρέπει όμως στερεοφωνικό και PC να είναι στο ίδιο δωμάτιο. Εγώ έχω καλώδιο 5μ RCA που το συνδέει. 

 

[Aardvark]

Στο νεο HD φορματ ,το ψηφιακο αρχειο μουσικης θα γραφεται στο αναλογικο βινυλιο.

2 αποριες

1)ποιος ο λογος εφοσον εγινε ψηφιακο το αρχειο να το κανουμε παλι αναλογικο

2) Τελικα αυτο που θα χουμε στα χερια μας ,ο δισκος ,θα ειναι ψηφιακο η αναλογικο φορματ;

 

[Captain Kal]

Προσωπικά είμαι πολύ ευτυχής που σε ένα στικακι 128GB έχω χιλιάδες τραγούδια παντού μαζί μου, και σε ένα δίσκο 3ΤΒ εκαντοντάδες χιλιάδες χωρίς τον φόβο της φθοράς του χρόνου. 

Εάν μιλάμε για mp3, έστω και 320 kbps, η διαφορά στην ποιότητα του ήχου είναι αισθητή, μόνο όταν αναπαράγονται σε σχετικά ακριβά (High End) μηχανήματα. Σε φορητά  ή στο αυτοκίνητο, ή σε φτηνότερα μηχανήματα δεν καταλαβαίνεις μεγάλη διαφορά. Οπότε δεν είναι και άσχημη αυτή η προσέγγιση!! 

Εξ όσων γνωρίζω το ψηφιακό σήμα στερείται μια μικρής ποσότητας πληροφορίας του αναλογικού σήματος λόγω της διακριτοποιήσης για την ψηφιοποίηση, αλλά από την άλλη αυτό το πλεονέκτημα του αναλογικού χάνεται γρήγορα λόγω της φθοράς κατώ το παίξιμο των μέσων αποθήκευσης του σήματος.

Ισχύει αυτό, αλλά πλέον υπάρχουν High Definition ψηφιακά αρχεία, τα οποία έχουν προδιαγραφές κατά πολύ ανώτερες από τις προδιαγραφές του CD (CD 16bit/48kbps, ενώ τα HD μουσικά αρχεία μπορεί να φτάσουν μέχρι 24bit/192kbps, με τις διαφορές με το αντίστοιχο βινύλιο να είναι ελάχιστες.) . Περισσότερη σημασία έχει ο ενισχυτής και τα ηχεία που παίζουν την μουσική, παρά η πηγή. Πάντως έχει γίνει πολύ μεγάλη πρόοδος στην παραγωγή CD, και όλες οι καινούργιες παραγωγές, ειδικά τα remaster έχουν πολύ καλό ήχο!! (Παραθέτω link για αγορά HD αρχείων. HDTracks που προσφέρει και ένα sample αρχείο δωρεάν).

Για μένα η εμπειρία ακρόασης δίσκου δεν περιλαμβάνει μόνο την ποιότητα ήχου αλλά το ότι καθόμαστε με την παρέα και κάνουμε ακριβώς αυτό. Ακούμε μουσική χωρίς να αλλάζουμε 10 τραγούδια σε 10 λεπτά, συζητάμε για τον δίσκο, σχολιάζουμε τα περλκόμενα.

Αν έχεις καλή παρέα, και με ψηφιακά αρχεία γίνεται αυτό!!!

Αυτό μου λείπει περισσότερο, να σταματήσω για λίγο το multitasking και να κάνω ένα πράγμα. Σήμερα θεωρούμε ότι η μουσική είναι "χαλί" στη ζωή μας, παίζει στο background όταν δουλεύουμε, όταν καθαρίζουμε το σπίτι, ακόμα και όταν παίζει η τηλεόραση. 

Αν έχεις κανα δύο πιτσιρίκια να γυρίζουν στο σπίτι, ή το σαλόνι είναι μαζί με την κουζίνα, (θόρυβοι από blender ή απορροφητήρα), πάει περίπατο η μουσική ακρόαση. Προσωπικά πάντως, ακρόαση με διάβασμα πάντα!!!

Ο δίσκος θέλει αφοσίωση, θα τον καθαρίσεις με προσοχή, θα είσαι εκεί για να μην γυρίζει ατέρμονα όταν τελειώσει

Αυτά ακριβώς βαριέμαι, και δεν έχω αγγίξει το πικάπ!!! Ίσως φταίει το γεγονός, ότι ξεκίνησα κατευθείαν με CD!!!

Πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι οι πλειοψηφία δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον στην ποιότητα της ηχογράφισης, ούτε στο τελικό αποτέλεσμα, ούτε στο μέσο, ούτε πουθενά.

Ίσως γιατί δεν τους έχει δείξει κανένα αφενός, αφετέρου θέλει αρκετά χρήματα και χώρο να στήσεις καλό στερεοφωνικό. (Μου πήρε σχεδόν δέκα χρόνια, και κοστίζει όσο ένα μικρό αυτοκίνητο, χωρίς να είμαι μηχανάκιας!!!)

και από την onboard κάρτα ήχου

Επειδή έκανα δοκιμές, για να φτιάξω μηχάνημα για έκθεση, θα πάθεις πλάκα από την απόδοση των  onboard καρτών ήχου!! Εάν έχεις καλό ενισχυτή/ηχεία, είναι μια πολύ καλή πηγή!! 

1)ποιος ο λογος εφοσον εγινε ψηφιακο το αρχειο να το κανουμε παλι αναλογικο

2) Τελικα αυτο που θα χουμε στα χερια μας ,ο δισκος ,θα ειναι ψηφιακο η αναλογικο φορματ;

Βασικά θα αγοράζεις το βινύλιο, μόνο για το φετίχ βινυλίου, όπως πολύ ωραία περιέγραψε ο φίλος Uskoke! Από άποψη ήχου είναι το ίδιο με το CD, ή ακόμα και τα wav που κάνεις rip από το CD!! Η εγγραφή θα είναι ψηφιακή, αλλά το μέσο αναλογικό. Μόνο τα παλιά βινύλια, έχουν καθαρή αναλογική επεξεργασία!!

 

[foutix]

1@Captain Kal[/USER] Ενστερνίζομαι απολύτως τα γραφομενά σου και τα υπογράφω.  Και ναι, πράγματι μιλώ για mp3 στα 320 kbps με ελάχιστες εξαιρέσεις σε 192, ενώ πράγματι οι συσκευές αναπαραγωγής για την μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δεν είναι τα high specs, ογκώδη συστήματα