Διαφημίσεις σε περιοδικά 1970-73

Tελικά δεν κατάλαβα, στην διαφήμιση ΝΟΥΝΟΥ, το αγοράκι είναι ο "Μπόμπος" ή ο "Μπόμπο"? Μία τον λέει έτσι μία αλλιώς.

Επίσης μία ερώτηση, υπήρχαν αγόρια που τα λέγανε έτσι? Φαντάζομαι όλοι θα πήγαν ληξιαρχείο να αλλάξουν το ονομα γιατί δεν το έχω ακούσει πουθενά έξω από κάτι retro ανέκδοτα.
 
Συνέχεια με διαφημίσεις με ιδιαίτερο κατά τη γνώμη μου ενδιαφέρον αυτών με τα Μίκυ Μάους, τηλεοπτικής εκπομπής, και κέντρων διασκέδασης της τότε νυκτερινής Αθήνας. Η σόμπα πετρελαίου της Philips ζέσταινε για χρόνια πολύ αποδοτικά το παιδικό-εφηβικό μου δωμάτιο.
1a.jpg2a.jpg3a.jpg4a.jpg5.jpg6.jpg7a.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11a.jpg11b.jpg
 
Ασχολουμαι τοσο πολυ με τα γυναικεια αρωματα και μολις τωρα μαθαινω πως η Seventeen ειχε βγαλει κολωνια.
Την ηξερα μονο ως εταιρια προϊοντων περιποιησης και μακιγιαζ οσο ημουν παιδι. Αργοτερα, οταν ειχα περασει τα 20, η Seventeen εθεσε στην κυκλοφορια καποιες γυναικειες κολωνιες που εμενα τουλαχιστον μου ειχαν φανει εντελως αδιαφορες. Τωρα τελευταια μαλιστα, εβγαλε κατι πολυ νοστιμα body mist και μου εκανε εντυπωση που αρχισε να ασχολειται τοσο με το θεμα του γυναικειου αρωματος.
Που να' ξερα οτι αυτο το ξεκινησε απο παρα πολυ παλια!...........Μαλλον δε το προλαβα.
 
ουχ, δυο λάθη:οι θερμάστρες πετρελαίου δεν καίγαν ακάθαρτο πετρέλαιο, αλλά ντίζελ θέρμανσης, που μοιάζει πολύ με το ντίζελ κίνησης αλλά δεν είναι το ίδιο. μάλιστα ρώτησα και καυστηρατζή γιατί είχα την απορία. μπορεί ένας καυστήρας να δουλέψει μια χαρά με ντίζελ κίνησης αλλά θέλει άλλη ρύθμιση, και φυσικά, δεν έχει την ίδια απόδοση. όπως μπορούμε να νοθεύσουμε το ντίζελ κίνησης με θέρμανσης (όπως γινόταν πολλάκις στο παρελθόν μιας και ήταν φτηνότερο) χωρίς τραγικές συνέπειες στον κινητήρα. απλώς μειωμένη απόδοση πάλι και πολλά καυσαέρια μιας και το θέρμανσης έχει περισσότερες παραφίνες.
@πλυντήρια:ευτυχώς το "πλούσιο ξέβγαλμα δεν υπάρχει πια μιας και ήταν φρικτή σπατάλη νερού. όλα τα σύγχρονα με δυο ξεβγάλματα μια χαρά καθαρίζουν τα ρούχα.αυτά τα δήθεν προγράμματα για μάλλινα ευαίσθητα κλπ. που είχαν τα παλιά πλυντήρια ήταν μπούρδες μιας και δεν υπήρχε καμία δυνατότητα ελέγχου του μοτέρ, και απλώς δεν κάναν στίψιμο ή κάτι τέτοιο. γι αυτό παλιά όλες οι νοικοκυρές πλέναν τα ευαίσθητα μάλλινα κλπ. στο χέρι. όχι στίψιμο άμα δεν έχει φύγει το νερό+όχι θέρμανση άμα δεν γεμίσει:από καταβολής πιεζοστάτη ή αεροπαγίδας δηλ. από καταβολής υπεραυτομάτων πλυντηρίων ισχύει αυτό.σιγά τα ωά.
 
Πάντως ακάθαρτο πετρέλαιο το λέγαμε. Το καθαρό πετρέλαιο (το χρησιμοποιούσαμε σε γκαζιέρες και λάμπες πετρελαίου) ήταν πολύ ακριβότερο και ανήκε σίγουρα στα είδη μονοπωλίου, έπρεπε να πάμε στο Μονοπώλιο (όταν έμενα στην Άρτα, στο Μονοπλιό). Τα θυμάστε αυτά τα κρατικά μαγαζιά? Μεγάλα, σκοτεινά, με μια απαίσια μυρωδιά (μείγμα πετρελαίου και φυτοφαρμάκων) και αγενέστατο προσωπικό. Το πετρέλαιο για τη θερμάστρα το αγοράζαμε σε ένα τεράστιο βαρέλι με στρόφιγγα, από το οποίο γεμίζαμε ένα μπιτόνι με τσουτσούνι και από αυτό γεμίζαμε τη σόμπα. Δεν θυμάμαι αν ήταν είδος Μονοπωλίου. Φυσικά δεν ήταν "βρώμικο", ένα σχεδόν διαφανές υγρό ήταν αλλά με πιο έντονο χρώμα από το καθαρό.

Καταπληκτικές οι διαφημίσεις των νυχτερινών μαγαζιών. Το Pamela's υποθέτω ανήκε στην Παμέλα, ιδιοκτήτρια της Νεράιδας. Αλλά έχω την εντύπωση ότι εξελίχτηκε τελικά κι αυτό σε νυχτερινό κέντρο? Αν ναι, ανταγωνιζόταν τον εαυτό της η Παμέλα? Βλέπω ήταν η εποχή που η Χάρις Αλεξίου γραφόταν με μικρότερα γράμματα από τη Μίλλυ και ακόμη και από την Τζελσομίνα (δεν φορούσε μίνι σε αβυσσαλέο ύψος όπως αυτές) και ο Δημ. Κοντολάζος με μικρότερα απο την Ξανθίππη Καραθανάση (εξαιρετική τραγουδίστρια, πολύ καλύτερη απο τον Δ. Κ., αλλά δεν ταίριαζε σε τέτοια κέντρα... φαντάζομαι ήταν τη σύντομη περίοδο που είχε γίνει πολύ δημοφιλής, είχε εμφανιστεί και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, και μου άρεσε αφάνταστα. Εξακολουθεί να μου αρέσει.)
 
Υπηρξαν εποχες που τα περιοδικα ηταν χρησιμα και με πολυ πλουσια, χορταστικη υλη. Εργαλεια για μια νοικοκυρα. Συνταγες, ραπτικη, μοδα, ομορφια. Πραγματα που πρεπει παντα να ξερει μια γυναικα, αν θελει να ανοιξει σπιτι.
Τα σημερινα περιοδικα ασχολουνται πλεον αποκλειστικα με θεματα σεξουαλικης φυσεως και κουτσομπολια για τα τηλεσκουπιδια που υπαρχουν στις οθονες μας. Γι' αυτο και τα σιχαινομαι.
Τα καλλυντικα της Seventeen τα προλαβα στη συσκευασια που βλεπουμε. Παιδι μεν, αλλα τα θυμαμαι γιατι για λιγο καιρο τα αγοραζε και η μητερα μου, καλα να ειναι.
Οσο για το αρωμα του Caron, το Fleurs de Rocaille, ειναι μια δημιουργια του 1934 με κυριαρχες νοτες την πασχαλια, τις αλδεϋδες, το τριανταφυλλο και το υλανγκ υλανγκ. Το αναφερει και ο Αλ Πατσινο μεσα στην ταινια Aρωμα γυναικας.
 
@elephadas : τα μονοπώλια τα θυμάμαι εγώ μόνο από τα σπίρτα και το αλάτι ενώ το ακάθαρτο δεν το θυμάμαι με αυτό το όνομα αλλά απλώς πετρέλαιο θέρμανσης. το άλλο φωτιστικό πετρέλαιο ενώ αυτό για τις σόμπες με φυτίλι κηροζίνη. δεν ξέρω αν είναι το ίδιο με την κηροζίνη των τζετ, το οποίο (jet fuel) έχει ως βάση την κηροζίνη. τα θυμάμαι αυτά τα βαρέλια που είχαν οι θείοι μου όταν ακόμη είχαν σόμπες πετρελαίου. φαντάζομαι ερχόταν το μικρό βυτιοφόρο του βενζινάδικου, το οποίο έχει μετρητή, και τους το γέμιζε. @polaroid: όντως ήταν κάτι καταπληκτικό η στιγμιαία φωτογραφία την εποχή του φιλμ, τώρα είναι κάτι τελείως αυτονόητο ειδικά άμα έχει κανείς φωτογραφικό εκτυπωτή και εν πάσει περιπτώσει βλέπει κανείς αμέσως το αποτέλεσμα στην οθόνη της μηχανής. και οι λίγοι που ακόμα (όπως εγώ) τραβάνε φιλμ δεν γίνεται η εκτύπωση με την αρνητική/θετική μέθοδο αλλά σκανάρεται το φιλμ και γίνεται η εκτύπωση ψηφιακά. κάτι που μπορεί κανείς φυσικά να το κάνει σπίτι του. όπως το κάνω εγώ.
 
Ένα παραλληλεπίπεδο με στογγυλεμένες γωνίες (*) ήταν το σφουγγάρι Marvel, τι το κομψό είχε? Πάντως πολύ μου αρέσει το αφρόλουτρο με άρωμα πεύκου, να είναι ασσορτί και με το απαραίτητο ελατάκι-αποσμητικό αυτοκινήτου.

Δεν καταλαβαίνω τι δουλειά κάνουν οι ιπτάμενοι εργοδηγοί-μηχανικοί αεροσκαφών. Τους λέει ο πιλότος καταμεσίς του πέλαγου που λούζεται η Αφροδίτη, πιο πάνω από τα σύννεφα στου ονείρου τα λημέρια "Μαστρο-Μήτσο, σαν να κουνιέται λίγο ο αριστερός κινητήρας, πετάξου λίγο στο φτερό να του σφίξεις τα μπουλόνια μη μας πέσει και τον ψάχνουμε"?

Η Ελληνοαμερικανίδα αισθητικός Thea Galis, έκανε 14 χρόνια ειδίκευση για να βγάζει 300 τρίχες το τέταρτο όλες κι όλες? Βέβαια στα 14 χρονια δεν έμαθε μόνο για τρίχες. Έκανε και μακράν έρευνα και δοκιμές για καλλυντικά, και στας ΗΠΑ και στην Ελλάδα, και έγραφε και βιβλίο. Δυο χέρια (χωρίς τρίχες) κι ένα μυαλό είχε η γυναίκα. Τι να πρωτοπρολάβει?

Σε ποιο δωμάτιο του σπιτιού έμπαινε το συντριβάνι εσωτερικού χώρου? Στην κρεββατοκάμαρα θα ήταν βιτσιόζικο, στην τουαλέτα μπορούσε να παρεξηγηθεί η χρήση του, στη σαλοτραπεζαρία θα σκέβρωνε το σκρίνιο από την υγρασία... άρα μόνο στην κουζίνα που είχε και έτοιμη υδραυλική εγκατάσταση θα ταίριαζε. Μία Ομόνοια στο τραπέζι σας.

Τι σόι Private Secret Service είναι αυτή που έχει τη φωτό του αρχιπράκτορα φάτσα-κάρτα (σας εμπνέει εμπιστοσύνη αυτό το σπινθηροβόλο βλέμμα και τα τρυφερά μαγουλάκια του σκληροτράχηλου μυστικού πράκτορα?)

Τελικά τι καλλυντικά να χρησιμοποιεί η σύγχρονος Ελληνίς του 1970κάτι σύμφωνα με το καλό περιοδικό? Phyllis (μελετημένα στις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας)? Noxzema (που εισάγονται ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ)? Lydia P (που κανείς δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια τους)? ή Thea Galis (των οποίων η ομώνυμη δημιουργός έκανε μακράς ερεύνας και στας ΗΠΑ και στην Ελλάδα)? Εγώ θα πρότεινα και τα 4. Με μισό μέτρο σοβά σε πολλαπλά στρώματα, ελληνικά και εισαγόμενα, τίποτε δεν θα πέρναγε να ακουμπήσει το δερματάκι της ευτυχούς πελάτισσας ανεξάρτητα αν ήταν εσωτερικός ή εξωτερικός εχθρός.

(*) Καλά που δεν είχε βγει ακόμη το iphone και δεν έκανε μήνυση στο σφουγγάρι Marvel η Apple για παραβίαση της πατέντας του.
 
Απο τις διαφημισεις της πρωτης σελιδας:
Αρωμα Caleche του Ηermes. Το εχω αυτο το αρωμα και το μπουκαλακι του τοτε ηταν ασυγκριτα ωραιοτερο απο το σημερινο. Για τη μυρωδια του δεν ξερω γιατι ειναι μονο δυο χρονια περιπου απο τοτε που το πρωτομυρισα. Παντως ειναι βραδινο και χειμωνιατικο αρωμα που μοιαζει πολυ με το Chanel N°5, με το Estee και με το Madame Rochas. Πολυ μανταμιστικο.
To Givenchy III ηταν ενα αρωμα σταθμος, απο τα πιο ομορφα που ετυχε να μυρισω χωρις ομως να το αποκτησω ποτε γιατι οταν βρισκοταν στις μεγαλες του δοξες ημουν ακομα μικρη για να μπορω να το κανω δικο μου. Σημερα που μου δινεται αυτη η δυνατοτητα δεν το θελω πια ετσι που το καταντησαν αγνωριστο σε ευωδια και σε συσκευασια.
To Nobel 70 ειναι απο τα πρωτα απορρυπαντικα πλυντηριου που εχω καταχωρημενο στις παιδικες μου αναμνησεις. Μαλιστα, θυμαμαι που σε πολλα διαφημιστικα του βαζανε και μια υπεροχη περσιδα γατουλα πλαϊ του και το τραγουδακι ελεγε "Νοbel 70 electronic, για το πλυντηριο ειναι σωτηριο". Περα απο την κλασικη συσκευασια του κουτιου, κυκλοφορουσε και σε κατι τεραστιους κουβαδες, οπως αλλωστε βλεπουμε και στο ποστ του Eagle. Οι κουβαδες αυτοι χρησιμευαν στο να μεινουν στη νοικοκυρα μολις τελειωνε η σκονη για να τους εχει να πορευεται με τις δουλειες του σπιτιου.
Η μητερα μου μαλλον δεν το αγορασε ποτε το Nobel 70, αλλα ειχε μια φιλη που εκανε κουβαδοσυλλογη. :D
 
Δεν πήγε καλά η μέρα στη δουλειά σήμερα (μια μάλλον δυσάρεστη τηλεσυνδιάλεξη με έναν δύστροπο πελάτη) κι έτσι έχω θαφτική διάθεση. Ανασηκώνω λοιπόν τα μανίκια ως τους αγκώνες (τρόπος του λέγειν, κοντομάνικο φοράω) κι αρχίζω. Γενικά προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα με μια εύθυμη διάθεση (το αν το πετυχαίνω ή όχι είναι άλλη πονεμένη ιστορία) αλλά διαβάζοντας το τί έγραψα βλέπω ότι δεν μου βγήκε καθόλου χιούμορ, μάλλον τσαντισμένα μοιάζουν. Ας όψεται ο Alex. (Μη σας μπερδεύει το όνομα, Κινέζος είναι)

1. Ως Χημ-Μηχ τσινάω κάθε φορά που βλέπω χημικές ανορθογραφίες και ως έλλην (το καυχώμαι, ξέρω την καταγωγήν μου) με ενοχλεί η χρήση ξένων όρων αντί των αντίστοιχων ελληνικών. Το αγγλικό "Fluoride" ελληνικά είναι "φθοριούχο [άλας]". Δεν περίμενα βέβαια να γράψουν κάτι τέτοιο, και δεν ξέρω ποια συγκεκριμένα άλατα είχε η Σινιάλ (διαβάζω Fluoride compounds and their combinations which have been tested for the control of dental decay include sodium fluoride, stannous fluoride, sodium monofluorophosphate and amine fluoride.) αλλά θα μπορούσαν να έγραφαν "φθοριούχες ενώσεις" 'η εστω "φθόριο". Αλλά φαίνεται "Φλουοράιντ" γραμμένο ελληνικά ηχεί εντυπωσιακότερα (άσχετο αν η οδοντόκρεμα λεγόταν "Σινιάλ" σαν να ήταν γαλλική. Γλωσσικός αχταρμάς. Τώρα ανήκει στη Unilever, που είναι Αγγλοολλανδική, ίσως και τότε να ανήκε, αλλά και να μην ανήκε, όλα τα άλλα είναι αγγλικά "toothpaste", "Giant Size", "fluoride", οπότε γιατί "Σινιάλ"?)

2. Φρυγανιές και ψωμί "διαίτης".... 40 χρόνια USA δεν έχω ακούσει ποτέ να χρησιμοποιούν τη λέξη "toast" στον πληθυντικό με την έννοια "φρυγανιές" (οι οποίες συνήθως λέγονται "rusks" ή "Melba toast"). Λενε "toasted bread" αλλά εννοούν ψωμί ψημένο σε τοστιέρα, όχι φρυγανιά (αυτό που λέγαμε τοστ δεν υπήρχε όταν ήρθα Αμερική, τώρα υπάρχει και το λένε panini). Αλλά έχω μία επιφύλαξη ότι μπορεί σε άλλες Αγγλόφωνες χώρες - Αγγλία, Ινδία, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Κένυα) να λένε "toasts" και να εννοούν "φρυγανιές" και άρα μπορεί να μην είναι κοτσάνα το αγγλικό. Ωστόσο δεν κατάλαβα πού βρήκανε το ότι το ψωμί από σίκαλη δεν παχαίνει και είναι "διαίτης". Το αν η σικάλινη φρυγανιά έχει τις μισές θερμίδες από τη σταρένια εξαρτάται από το σχετικό τους μέγεθος. Ο όρος "φρυγανιά" όπως και ο όρος "φέτα" δεν είναι μονάδες μέτρησης. Το σταρένιο ψωμί και το σικάλινο έχουν ίδιες θερμίδες για το ίδιο βάρος. Βλέπω στο google:

Rye Bread: Amount per 1 slice, thin (25g). Calories 65... Dietary fiber 1.5g (6% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης)
Bread, whole-wheat: Amount Per 1 slice (28 g). Calories 69 ... Dietary fiber 1.6g (7%)
Bread, white: Amount Per 1 slice, large (30 g) Calories 79... Dietary fiber 0.8 g (3%)

Την εποχή που το ψωμί σίκαλης ήταν συνιστώμενο για τους διαβητικούς οι εκλεκτοί φούρνοι βγάζανε μόνο άσπρο ψωμί το οποίο ούτε στάλα πίτουρο δεν τολμούσε να το μολύνει, θα είχε δηλαδή ακόμη λιγότερες φυτικές ίνες. Οπότε πράγματι το ψωμί σίκαλης ήταν υγιεινότερο από άποψη ζαχάρου. Αλλά από θερμίδες πάντα είχαν τις ίδιες ανά μονάδα βάρους (2.6 kcal/g).

(Ααααχ οι μπισκοφρέτες και τα άλλα μπισκοτάκια Αλλατίνη πιο πάνω...Αυτά μάλιστα, ήταν υγιεινότερα. Μιλάω βέβαια για την ψυχική μου υγιεία)

3. Αναρωτιέμαι τι μέρος του λόγου ήταν η Αγνίνη. Δεν την λέγανε καν "μαργαρίνη" αλλά "μαγειρικό λίπος" χωρίς να προσθέτουν "φυτικό". Πιθανότατα ήταν τεχνητά υδρογονωμένα λίπη τίγκα στο trans. Αλλά αναρωτιέμαι από τι ξεκινούσαν. Αν η πρώτη ύλη ήταν έλαια, θα λέγανε "φυτικό μαγειρικό λίπος". Παρατηρώ βέβαια ότι και η παλιά Φυτίνη έγραφε στο κουτί της "βιταμινούχος Φυτίνη μαγειρικόν λίπος" (η "Νέα Φυτίνη" έλεγε "από εκλεκτά σπορέλαια"), οπότε ίσως και η Αγνίνη να ξεκινούσε από κάποια λάδια.

4. Δεν καταλαβαίνω τη λογική του "Institut des jambes" (προσέξτε τον αυταρχικό σχεδόν τρόπο που είναι γραμμένη η διαφήμιση, ιδίως η πρώτη παράγραφος. Μόνο "Άχτουνγκ!" δεν λέει όπως οι κινηματογραφικοί γερμανοί των ελληνικών ταινιών). Επειδή είχαν σουξέ στα πόδια ("στον τομέα των κάτω άκρων" όπως επιστημονικότερα τα αποκαλεί) θα σας φτιάξουν και το πρόσωπο? (εκτός αν και τα δύο χρειάζονταν ξύρισμα)
 
Δε χορταινω να βλεπω τις διαφημισεις που ανεβαζεις, Eagle! Aπο τωρα περιμενω τις επομενες. :)
 
Συνέχεια με διαφημίσεις..........
Και μία ερώτηση: Αυτό το "Pssssst" που προσφέρει σε μειωμένη τιμή το MUM, τι είναι?

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg
 
@Eagle 1 για να απαντησω στο ερωτημα σου, το pssssst ηταν τα αποσμητικα Mum σε μεγεθος τσεπης για ευκολο φρεσκαρισμα ανα πασα ωρα και στιγμη. Κυκλοφορουσαν μεχρι το 1982 περιπου και τα χρησιμοποιησα στο επακρο!
Τις Κυριακες που ο καλος μου μπαμπας δε δουλευε, πηγαινε στο ψιλικατζιδικο της γειτονιας και μου αγοραζε τετοια μικρα Mum.
Παρ' ολο που ημουν μικρο κοριτσι, απο την Γ' δημοτικου ακομα, ειχα για περιπου δυο Κυριακες το μηνα ενα τετοιο αποσμητικο. Το παθος μου για τα αρωματα ξεκινησε απο πολυ νωρις, οπως καταλαβαινεις.
Ετσι για μια ολοκληρη μερα ευχαριστιομουν το αρωμα - αποσμητικο μου και το εβαζα πανω μου, στις φιλες μου, στις κουκλες μου, μεχρι και σε ενα επιπλο που ειχαμε και θεωρουσα οτι το ξυλο του δε μυριζε ωραια! Ως το βραδυ το μικρο μπουκαλακι του Mum ειχε αδειασει και περιμενα το επομενο με πολλη λαχταρα και εννοειται σε διαφορετικο αρωμα. Αν και αυτο που λατρεψα οσο κανενα ηταν το ασπρομαυρο Mystery. Κανενα σαν κι αυτο. Η ευωδια του εχει μεινει για παντα στην ψυχη μου!
 
ομιλούσες 8μμ...τι θυμήθηκα...στα '80ς και πριν ήταν κάτι φοβερό, σαν να λέμε σε σημερινά δεδομένα τουλάχιστον 4Κ οθόνη. έχω ένα ρετρό βιβλίο στα γερμανικά, του '77 που έχει σε εικόνες πολλά θέματα, με την τεχνολογία της εποχής, και αυτό που λέει "με συγχρονισμό" έπρεπε να έχεις ένα ξεχωριστό μαγνητόφωνο με μικρόφωνο και να συγχρονιστεί με το φιλμ!μάλιστα έπρεπε να βάλεις κάποιο βοηθό σου να χτυπήσει τα χέρια του ώστε να συγχρονιστεί το φιλμ με την μαγνητοταινία, σύμφωνα με τον ήχο από το παλαμάκι αυτό!ακούγεται τελείως κουφό, ε;και σκέφτηκα ότι το '77 που βγήκε αυτό το βιβλίο βγήκε το πρώτο Άλιεν, ο πόλεμος των άστρων και πόσα άλλα γεγονότα-σταθμοί!είναι σαν να πέρασε ένας αιώνας!
 
@Eagle 1 για να απαντησω στο ερωτημα σου, το pssssst ηταν τα αποσμητικα Mum σε μεγεθος τσεπης για ευκολο φρεσκαρισμα ανα πασα ωρα και στιγμη.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την διευκρίνηση φίλτατη Bambinella, δεν μπορούσα να καταλάβω περί τίνος επρόκειτο.

ομιλούσες 8μμ...τι θυμήθηκα...στα '80ς και πριν ήταν κάτι φοβερό, σαν να λέμε σε σημερινά δεδομένα τουλάχιστον 4Κ οθόνη. έχω ένα ρετρό βιβλίο στα γερμανικά, του '77 που έχει σε εικόνες πολλά θέματα, με την τεχνολογία της εποχής, και αυτό που λέει "με συγχρονισμό" έπρεπε να έχεις ένα ξεχωριστό μαγνητόφωνο με μικρόφωνο και να συγχρονιστεί με το φιλμ!μάλιστα έπρεπε να βάλεις κάποιο βοηθό σου να χτυπήσει τα χέρια του ώστε να συγχρονιστεί το φιλμ με την μαγνητοταινία, σύμφωνα με τον ήχο από το παλαμάκι αυτό!ακούγεται τελείως κουφό, ε;και σκέφτηκα ότι το '77 που βγήκε αυτό το βιβλίο βγήκε το πρώτο Άλιεν, ο πόλεμος των άστρων και πόσα άλλα γεγονότα-σταθμοί!είναι σαν να πέρασε ένας αιώνας!
Ακριβώς όπως τα λες φίλτατε Uskoke, τα έζησα από το 1975 που άρχισα να κινηματογραφώ με φιλμ S-8 βωβό αρχικά και ομιλών στη συνέχεια. Μάλιστα για την απόδοση μαγνητοφωνημένης ομιλίας σε βωβό φίλμ χρειαζόταν ειδική συσκευή, ο "συγχρονιστής" που συνεδεόταν με το μαγνητόφωνο και με τη μηχανή προβολής. Προσεχώς θα αρχίσω να ανεβάζω φωτογραφίες σε αντίστοιχη θεματολογία από τη συλλογή μου (φωτογραφικές και κινηματογραφικές μηχανές), όπου θα παρουσιάσω και συγχρονιστή της γνωστής σου Meopta.

Προς το παρόν συνέχεια με διαφημίσεις.......

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg9.jpg10.jpg11.jpg12.jpg
 
Στη διαφημιση του TIMEX βλεπουμε τον ηθοποιο που υποδυεται τον κομμωτη στην ταινια Ο κυρ Γιωργης εκπαιδευεται.
Αυτον που τρωει "κατα λαθος" το μουστακι του κυρ Γιωργη.
 
Πίσω
Μπλουζα