Ε.Σ. (ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ)

''Νο μασινγκ'' ή αλλιως ''Αμασητους'' λεγαμε οσους μαζευαν φυλακη καθ'υποτροπην και μετα παρισταναν τους μαγκες στον Λοχο ''εγω δεν μασαω''. Πολλοι απο αυτους μετα κλαιγονταν στην ''μαμμυ'' για να βαλει μεσον να σβηστουν οι ημερες αυτες, αλλοι το επιαζαν τρελιτσα-ψυχολογικα προβληματα-θα αυτοκτονησω κλπ ενω ειχαμε και κατι ρεμαλια που δεν ελεγαν να απολυθουν. Ηξερα εναν που ειχε 52 μηνες θητεια (!) με την φυλακη (''σιδερα") μεσα και ειλικρινα δεν ηξερε ποτε ηταν να παρει απολυτηριο,ηταν στα ΛΟΚ εκανε σοβαρη παραβαση πηγε φυλακη βγηκε μετα χτυπησε εναν υπαξιωματικο ξαναμπηκε φυλακη και μετα τον παραπεταξαν στο Πεζικο μπας και σωσει και τελειωσει την θητεια του.
Οχι εμεις δεν ειχαμε τετοια πραγματα στην Αεροπορια,ημασταν καλα παιδια (ενεκα "μοδιστρες").Βασικα δεν ξερω και κανενα που να εφαγε καν φυλακη απ'οπου περασα εγω.Ισως ενας τρελλοκρητικαρος στο κεντρο εκπαιδευσης που εκανε κατι χοντρολαλακιες την τελευταια μερα στο κεντρο εκπαιδευσης (124ΠΒΕ) που νομιζε οτι ειναι ακομα στο σχολειο κι εχει να κανει με καθηγητες,κι εγραψε κατι συνθηματα κατα των μονιμαδων,αλλα δεν εμαθα τι εγινε,αν εγινε κατι,γιατι μετα χωρισαν οι δρομοι μας.
 
Eνταξει, σαν μικρη κοινωνια και ο στρατος θαχει και τους λαλακες, τους ηλιθιους, τα σκεπαρνια κτλ. Απο την αλλη, οταν εκπαιδευεις καποιον να γινει μπρατσαρας, ραμπο, νταης, αντρουας με υπερηφανια και τσαμπουκα, δεν μπορεις οταν σου καπνισει να του φερεσαι σαν σκουπιδι, καποια στιγμη θα αντιδρασει, με τον τροπο που τον διδασκεις. Δεν μπορεις να βαζεις εκπαιδευτη τον καθε ανεγκεφαλο καραβλαχο και δεν εννοω την καταγωγη, αλλα την νοοτροπια.
Στο πλοιο που υπηρετησα, "Ναυκρατουσα" μας εφεραν με μεταθεση καποιον πλακα τυροπιτακι κι εναν ναυτη Ψηταλειουχο. Ο ναυτης λοιπον μας ειπε οτι τον ενλογω ανθυπα τον ειχε αρχηφυλακα στην Ψηταλεια και ενω ταχα φωναζε στους καρατζοβες "μην τους βαρατε" με το χερι του εκανε νοημα να τους σαπισουν στο ξυλο. Το παιδι ειχε σπασμενα τα δοντια του, απο μπουνιες που του εριχναν οι καρατζοβες στην Ψηταλεια. Κατα ποσο ελεγε αληθεια δεν μπορω να ξερω. Αλλα σκεπαρνια και οι καρατζοβες, νασαι στρατευσημος και να χτυπας η να γραφεις αλλους φανταρους για να φανε φυλακη? Αγραφος κανονας, μπορει θαλαμος η και ολοκληρος λοχος να φαει τιμωρια η καψονι, αλλα δεν καρφωνει συναδελφο, κι ας εχει κανει λ;αλακια που την πληρωνουν ολοι. Αλλο αν μετα, αρπαξει ο λαλακας μερικες σφαλιαρες απο τους υπολοιπους.
 
Ειχαμε αλλον εναν ''νο μασινγκ'' ο οποιος ειχε γραμμενη 180 μερες φυλακη και εβαζε την μανα του να παρει τον διοικητη να του τις σβησει γιατι ηταν λεει καλο παιδι και ειχε σπουδασει κομμωτικη και ηθελε να απολυθει να ανοιξει δικο του κομμωτηριο κλπ. Παριστανε τον μαγκα,εκανε στριφτο τσιγαρο και εβαζε και λιγη ριγανη μεσα για μποχα και εκανε τον μαστουρη-ειμαι τρελλαμενος-τα εχω χασει κλπ για να μην τον βαζουν για αγγαρειες και δυσκολα νουμερα σκοπια. Ειχαμε και αλλον εναν που εκλεβε βενζινη απο τα αρματα για την σομπα στον θαλαμο του ωσπου ο βλακας εριξε παραπανω,πηγε στα ρουχα του και μονο που δεν λαμπαδιασε. Εφαγε 20 Φ γραμμενη και μας το επαιζε και ζορικος πως ''δεν μασησε'' και πως ''πηγε να πεταξει ενα τασακι στον συνταγματαρχη'' οταν τον πηγαν στην Μεραρχια.
 
Πού είχαμε μείνει? Α, ναι, εκεί που μετά την ορκωμοσία και την άδεια γυρίσαμε Παλάσκα και μας μοιράσανε στις διάφορες μονάδες κι εμένα με στείλανε στη Διεύθυνση Τεχνική.

Πρώτη Περίοδος: Παιδί για τα Θελήματα.
Όσοι ήμασταν για Σαλαμίνα μπουζουριαστήκαμε σε λεωφορεία και πήγαμε στο στρατιωτικό Πέραμα απ' όπου μετά από περιπετειώδες υπερπόντιο ταξίδι ενός χιλιομέτρου και βάλε (HERE BE MONSTERS που έλεγαν κι οι παλιοί χάρτες) φτάσαμε στον Ναύσταθμο και κατανεμηθήκαμε όπου έδει. Στη Διεύθυνση Τεχνική (από τούδε και στο εξής ΔΤ όπως τη λέγαμε όλοι) πήγαμε καμιά δεκαριά. Με το που φτάσαμε Οπλονομείο μας πήρε παράμερα σ' ένα δωματιάκι ο οπλονόμος και μας είπε "Για να έρθετε εδώ θα πει ότι έχετε κάποιο χοντρό μέσον, οπότε πέστε μου ποιος είναι". Λογικό: Οι περισσότεροι ήταν παιδάκια που μόλις είχαν τελειώσει το Λύκειο οπότε κανονικά θα έπρεπε να έχουν πάει σε πλοίο. Και πράγματι ο ένας είχε τον ναύαρχο Τάδε, ο άλλος τον υπουργό Δείνα. Εγώ τι να πω που δεν είχα κανέναν? Ξεροκατάπια και είπα "Κανέναν". Με στραβοκοίταξε ο οπλονόμος και αποφάνθηκε "Γραφείο Εποπτών". (Έμαθα αργότερα ότι ο διευθυντής του γραφείου λεγόταν αντιπλοίαρχος Elephadas οπότε ίσως πολύ λογικά ο οπλονόμος θα σκέφτηκε "συγγενής του θα είναι, ας του τον φορτώσω". Ανάθεμα κι αν τον είδα 1-2 φορές αλλά περί αυτού σε άλλη ραψωδία του παρόντος έπους.)

Οι Επόπτες επόπτευαν επισκευές πλοίων, κτηρίων και τέτοια. Απέναντι ακριβώς ήταν το γραφείο των Ελεγκτών οι οποίοι ήλεγχαν τα ίδια πράματα. Μη με ρωτήσετε σε τι διαφέραν οι δύο, δεν ξέρω. Στο γραφείο τους είχαμε αποσταλεί δύο, η ταπεινότης μου κι άλλος ένας ψάρακλας, νέο παιδί αλλά πολύ σοβαρός, είχε βγάλει μια τεχνικού τύπου ανώτερη σχολή. Στην ύψιστη σοφία του το ΠΝ έκρινε ότι η καλύτερη χρήση ενός απόφοιτου τεχνοΚΑΤΕΕ κι ενός με διδακτορικό σε Χημ-Μηχ ήταν καφετζήδες και παιδιά για θελήματα. Τα καθήκοντά μας: Φτιάχναμε καφέ στα πιλάφια. Πηγαίναμε και τους ψωνίζαμε τυρόπιτες από το κυλικείο (είχε πάντα ουρά). Πηγαινοφέρναμε μηνύματα. Άπαξ ημερησίως ανεβαίναμε στα ΤΕΛΕΞ και παίρναμε ένα μεγάλο πακέτο τέλεξ που λέγανε τι ζημιά είχε πάθει το τάδε πλοίο ή λεπτομέρειες για τις επισκευές του. Στο γραφείο μας χωρίζαμε τα πλοία ανά κατηγορία, ώστε τα τέλεξ που αναφέρονταν σε αντιτορπιλλικά να πανε στον υποπλοίαρχο που ήταν αρμόδιος για αντιτορπιλλικά, τα ναρκαλιευτικά στον ναρκαλιευτικό κλπ. (είχαμε λίστα με όλα τα πλοία και την κατηγορία τους, σύντομα τα είχα μάθει όλα απ' έξω). Ο αντιτορπιλλικός είχε το γραφείο δίπλα στο δικό μας και συνήθως όπως του πηγαίναμε τον πάκο με τα τέλεξ έκανε μια και τα αρχειοθετούσε κατ' ευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων. Το άδειασμα αυτών των καλάθων ήταν ένα από τα απογευματινά καθήκοντά μας. Μαζευόταν όλο το υπηρετικό προσωπικό της ΔΤ και κάποιος (δεν θυμάμαι ποιος) μας μοίραζε να πάμε στα διάφορα γραφεία να καθαρίσουμε. Εμείς που είχαμε πολυπρόσωπο γραφείο περιοριζόμαστε στο δικό μας. Αδειάζαμε τα καλάθια, πλέναμε τα πιατάκια και τα φλυτζάνια (ολοήμερο καθήκον, αλλά αυτή ήταν η τελευταία φουρνιά), και υποτίθεται ότι σκουπίζαμε. Πράγματι, αριστερά όπως έμπαινες ήταν κάτι σκούπες και βούρτσες πρακτικά αχρησιμοποίητες, τα καθαρότερα αντικείμενα του γραφείου.

Διότι το γραφείο βρωμούσε κι έζεχνε από οροφής μέχρι αξιοθρήνητης μοκέτας. Όπως μάθαμε, οι προκάτοχοί μας για πολύν καιρό ήταν παλιοί από πλοία οι οποίοι είχαν 2-3 μήνες ώσπου ν' απολυθούν κι έτσι έπαιρναν δικαιωματικά μετάθεση σε υπηρεσία ξηράς. Παλιές καραβάνες στην κυριολεξία, άπλωναν την αρίδα τους στα σχετικά γραφειάκια και δεν έκαναν πρακτικά τίποτε. Κανείς δεν τους πείραζε. Έτσι εξηγούνται οι μεγάλες χαρούλες που έκαναν τα πιλάφια όταν μας είδαν, διότι ήμασταν φρέσκο αίμα.

Οι σκληραγωγημένοι μαχητές του ΠΝ (ΟΚ, κανείς δεν ήταν πολεμιστής, όλοι του μηχανικού ήταν, αλλά θεωρητικά λέμε) είχαν μάθει ότι η Πατρίδα απαιτεί θυσίες κι έτσι ζούσαν αδιαμαρτύρητα μέσα στην μπόχα. Ίσως να πίστευαν κι ότι έτσι δεν μπορούσαν να κολλήσουν καμιά αρρώστια διότι κανένα μικρόβιο δεν μπορούσε να ζήσει σε τέτοια βρώμα. Ο συνναύτης μου κι εγώ όμως ήμασταν πολιτισμένοι. Δεν αντέχαμε να ζούμε έτσι εκεί μέσα να κολλήσουμε και καμια χολέρα. Οπότε λίγο καιρό μετά, μόλις είχαμε πάρει λίγο θάρρος κι είχαμε μάθει και τα κατατόπια, ένα Σαβ/κο που ήμασταν και οι δύο μέσα πήγαμε στην αποθήκη και πήραμε συρμάτινες βούρτσες, άπειρα κουτιά καθαριστικής σκόνης με χλώριο, απ' αυτές για τις οποίες προειδοποιούσε όλο φρίκη ο Ρευματάς στην τηλεδιαφήμιση "Χαράζει!!!", βγάλαμε και πετάξαμε τη μοκέτα που δεν σωζόταν με τίποτε, και τρίψαμε το υποκείμενο τσιμέντο ώσπου να καθαρίσει από τις δεκαετίες μπίχλας που είχαν μαζευτεί, φέραμε και μάνικα και ξεπλύναμε το σύμπαν, καθαρίσαμε και τα τζάμια που μόνο τζάμια δεν θύμιζαν, και γενικά κάναμε το γραφείο των Εποπτών να λάμψει και να ευωδιάσει καθαριότητα. Δεν πίστευαν τα μάτια και τις μύτες τους τα πιλάφια τη Δευτέρα. Ενθουσιάστηκαν, μας είπαν μπράβο, αλλά καμιά μερούλα τιμητική άδεια δεν είπαν να μας δώσουν οι αχάριστοι.

Λίγο μετά ο συνναύτης που είχε δει ότι ο ναύτης του γραφείου των τέλεξ καθόοοοοοοταν όλη τη μέρα έβαλε τον τσάτσο του και τον μεταφέρανε εκεί. Κι έμεινα μόνος μου στους Επόπτες. Καλά ήταν, δεν με πείραζε κανένας, οι άνθρωποι είχαν τη δουλειά τους κάθε μέρα δεν τους ενδιέφερε να βασανίζουν ναύτες, αλλά βαριόμουνα. Και ήρθαν οι εκλογές του Ιουνίου 89 και η συγκυβέρνηση. ("Κάναμε κυβέρνηση με την Κου Κλουξ Κλαν", έλεγε περιχαρής ο πλωτάρχης Π) ενώ ένας υποπλοίαρχος Πασοκλής τα έβαψε μαύρα διότι έβλεπε τη δυσμενή μετάθεση να έρχεται - όντως λίγες μέρες μετά πήρε μετάθεση στο ξυλουργείο ή κάπου εκεί. Η ίδια ανακαταταξη έγινε και στη σχετική επιρροή των τσάτσων και επομένως στις θέσεις των προστατευομένων τους. Έτσι ο Ι. από το Οπλονομείο πήγε στην περιζήτητη και νεωστί χηρεύσασα θέση του οδηγού του διευθυντή, δίνοντας την ευκαιρία στον φίλο μου Δ. από το Γραφείο Στατιστικής να πάει στο Οπλονομείο, και να μου σφυρίξει και μένα ότι άδειασε η θέση του κι αν την ήθελα θα φρόντιζε να την πάρω (αφού το Οπλονομείο δεν μοίραζε όπλα αλλά υπηρέτες). Στενοχωρήθηκαν οι Επόπτες διότι έχαναν το πρόθυμο και βολικό δουλάκι, ποιος ξέρει σε ποιανού τα χέρια θα έπεφταν τώρα, αλλά ήμουν άτεγκτος και ανελέητος. Κι έτσι ξεκίνησα τη δεύτερη περίοδο της ηρωικής μου καριέρας.
(Συνεχίζεται)
 
Τελευταία επεξεργασία:
Με αυτά που διαβάζω στις περισσότερες σελίδες, επιβεβαιώνομαι πως μόνο ο ειδικές δυνάμεις κάνουν καθαρά εκπαίδευση πολέμου. Όλα τα άλλα σώματα και να μην υπήρχαν, σε πραγματικές συνθήκες πολέμου δεν πιστεύω πως θα πρόσφεραν και κάτι σημαντικό.
 
Με αυτά που διαβάζω στις περισσότερες σελίδες, επιβεβαιώνομαι πως μόνο ο ειδικές δυνάμεις κάνουν καθαρά εκπαίδευση πολέμου. Όλα τα άλλα σώματα και να μην υπήρχαν, σε πραγματικές συνθήκες πολέμου δεν πιστεύω πως θα πρόσφεραν και κάτι σημαντικό.

Να σκεφτεις πως απο την μεταπολιτευση και μετα στην Ικαρων εκπαιδευουν κατα δημοσια δηλωση πιλοτου πως ''πρωτα περιμενεις εαν θα σου ριξει ο τουρκος και μετα αν ειναι θα απαντησεις εσυ"
Για πεσμου λες αυτο να ισχυει πχ στην πολεμικη αεροπορια του ισραηλ;
 
Ήμουν μαυροσκούφης το 1996 λίγο πριν τα Ίμια και για 18 μήνες. Το 1997 για κάποιο λόγο που δεν έμαθα ποτέ τον λόγο που έβγαλαν τα ΤΘ από τις ειδικές δυνάμεις. Είχαμε συνεχή εκπαίδευση και τους 18 μήνες. Βολές αρμάτων, πολλά σχοινάκια και κάθε τρίτη μέχρι να απολυθώ ημερίσιες και νυχτερινές βολές στο πεδίο βολής (έχασα το μέτρημα και οι πυροβολισμοί και οι εκρήξεις δεν μου προκαλούσαν πλέον τίποτα). Αν και το σώμα ΤΘ είναι καθαρά με επίθεση με άρματα και δεν έχει πεζικό και γιωτάδες, τουλάχιστο τότε, εμείς είχαμε συνεχή εκπαίδευση πολέμου και όχι μόνο δεν μας έλεγαν να δεχτούμε σφαίρα πρώτα εμείς από τον τούρκο, μας έμαθαν πως να του ρίξουμε σφαίρα στο κεφάλι ή στην καρδιά. Δεν ξέρω αν είχαμε τόσο πολύ εκπαίδευση λόγο των Ιμίων ((που φαντάσου εμείς μάθαμε τι έγινε 1.5 μήνα μετά).

Πλέον δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει στα ΤΘ και γενικά στα άλλα σώματα του στρατού. Πάντως όταν απολύθηκα, πήγα με την μητέρα ενός φίλου μου να τον δούμε στο επισκεπτήριο του στρατοπέδου της Θήβας (νομίζω δεν υπάρχει πλέον). Θυμάμαι να περνάει νομίζω ταξίαρχος, εγώ να είμαι σφιγμένος και σχεδόν προσοχή (μόλις είχα απολυθεί) και οι νέοι στρατιώτες του πυροβολικού ήταν ξαπλωμένοι κάτω. Άλλοι κάπνιζαν ανέμελα, άλλοι αγκάλιζαν και φιλούσαν τις κοπέλες τους και γενικά έβλεπες μια τρομερή απάθεια. Αυτοί θα πολεμούσαν αν χρειαζόταν;
 
Να σκεφτεις πως απο την μεταπολιτευση και μετα στην Ικαρων εκπαιδευουν κατα δημοσια δηλωση πιλοτου πως ''πρωτα περιμενεις εαν θα σου ριξει ο τουρκος και μετα αν ειναι θα απαντησεις εσυ"
Για πεσμου λες αυτο να ισχυει πχ στην πολεμικη αεροπορια του ισραηλ;
Αυτο σηκωνει μεγαλη κουβεντα,ειδικα οσον αφορα την πολεμικη μας Αεροπορια και το Ισραηλ.Εμεις τυπικα ειμαστε συμμαχοι με τους Τουρκους,λογω ΝΑΤΟ,οποτε οποιος ριξει πρωτος,παραβαινει τους ορους τη συμμαχιας και μπορει να ειναι κι ο υπαιτιος ενος ενδεχομενου πολεμου.Απο την αλλη,(και) αυτο εχει αποθρασυνει τους Τουρκους και καθημερινα κανουν δεκαδες παραβιασεις.
Η εντολη παντως "να βαλλουν εαν πρωτα βληθουν" ισχυε και πριν την μεταπολιτευση (ισως λιγο πριν) https://www.protothema.gr/stories/a...i-ta-aeroplana-pou-den-pigan-pote-stin-kupro/
Το Ισραηλ απο την αλλη,ειναι ενα κρατος που τα τελευταια 50+ χρονια ειναι μονιμως σε πολεμους,οποτε ειναι διαφορετικη η φιλοσοφια τους.
 
Αν και το σώμα ΤΘ είναι καθαρά με επίθεση με άρματα και δεν έχει πεζικό και γιωτάδες,
Δεν νοειται επιθεση ΤΘ χωρις ΜΤΠ διπλα, εαν γινει ολα τα ΤΘ ειναι καταδικασμενα σε θανατο.
 
Σχεδόν κάθε σώμα πρέπει να έχει υποστήριξη ενός άλλου σώματος που έχει διαφορετικό ρόλο και όπλα. Ανάλογα το πολεμικό σενάριο, δεν ξέρω να έχει νόημα να γράψω το σχέδιο πολέμου της Ηπείρου του 1996 (που φτάσαμε στο τσακ για πόλεμο με τους τούρκους).
 
Eνταξει, ρε παιδια δεν εχει και κανενα νοημα να μαθεις στον ναυτη η τον σμηνιτη να πολεμα με οπλο. Τεχνικα σωματα ειναι. Θα ειχε να κερδισει ο στρατος αν εδινε στον καθενα την ειδικοτητα που ειχε σαν πολιτης. Το να περνεις εναν μπετατζη και να προσπαθεις να τον κανεις ηλεκτρολογο μεσα σε 9 μηνες, δεν γινεται.
Εγω ειχα βαλει μεσον για να παω σε καραβι, για την προυπηρεσια. Για τον γιο μου βαλαμε μεσον να παει στις διαβιβασεις και στην ΣΕΤΗΛ. Και οντως ο στρατος μεγαλο σχολειο γι αυτον. Υπηρετησε Καστορια και απο 350 φανταρους, μονο 2 τεχνικοι, ενας ηλεκτρονικος ( ο γιος μου ) κι ενας ηλεκτρολογος. Οι υποληποι νομιζαν οτι οι πυκνωτες και οι αντιστασεις ειναι κατι σαν ασπιρινες. Δεν πηγαινε στις αναφορες, κλησεις σκοπιες, αλλα δουλεια απο το πρωι μεχρι το βραδυ. Μου ελεγε στο τηλεφωνο, οτι καθε πρωι του εδιναν 10 τεμαχια να τον βοηθησουν και τους εδινε δουλεια. Εσυ θα πας για φραπεδες, εσυ για αθλητικες, εσυ για τυροπητες, μετα θα κανετε μια σαρωση στο εργαστηριο και θα αραξετε, χωρις να μου μηλατε, γιατι δεν θα προλαβω να τελειωσω. Ετσι απεκτησε μεγαλη εμπειρια. Εκτος απο τα του στρατου, ειχε και τις συσκευες στα σπιτια των αξιωματικων. Τηλεορασεις, στερεοφωνικα, πληντηρια, κουζινες, κομπιουτερ των παιδιων. Εγω, παιδια, δεν ξερω μπορει και πληρωνα για ναχω τετοια εργαστηρια κατα δικα μου και μαληστα χωρις ελενγχο. Γιατι μηπως στο μπλου σκαι, καναλι 5 και αλτερ που δουλεψε μετα, ειχε ωραριο?
 
Πρέπει να είμαι ο μοναδικός που στα 18 μου είχα χοντρότατο μέσο για να πάω αεροπορία ή ναυτικό (και θα ήμουν όλη τη θητεία σε γραφείο) αλλά προτίμησα να πάω ΤΘ και ΙΛΥΒ και έγινα λοχίας. Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον δεν ήμουν και τόσο καλά τότε.
 
Εκτος απο τα του στρατου, ειχε και τις συσκευες στα σπιτια των αξιωματικων

Ειχαμε ειδικοτητα ''βαφεας ταγματος'' ο οποιος κατα 90% ηταν σε σπιτια αξιωματικων και τους τα εβαφε δωρεαν (πιστευω και τα χρωματα θα τα χρεωναν στον ΕΣ). Στον Λοχο τον βλεπαμε μονο το βραδυ που ερχοταν για υπνο ενω ποτε δεν εκανε σκοπια ή αγγαρειες. Ειχαμε και αλλον εναν μουσικος το επαγγελμα πριν παρουσιαστει, με βυσμα στρατηγο ειχε υπηρεσιακο σημειωμα καθε βραδυ να ειναι εξω ενω επαιρνε αδεια ακομη και τριτη (εμεις καναμε νυχτερινη) για να παει στο νυχτερινο κεντρο που δουλευε (!) και φυσικα ποτε μα ποτε δεν εκανε νουμερο σκοπια βραδυ.
Καραγκιοζιλικα τα οποια ξεκινουσαν πρωτα απο ολα απο την ηγεσια.
 
Ειχαμε ειδικοτητα ''βαφεας ταγματος'' ο οποιος κατα 90% ηταν σε σπιτια αξιωματικων και τους τα εβαφε δωρεαν (πιστευω και τα χρωματα θα τα χρεωναν στον ΕΣ). Στον Λοχο τον βλεπαμε μονο το βραδυ που ερχοταν για υπνο ενω ποτε δεν εκανε σκοπια ή αγγαρειες.

Μιλάμε για ιδιωτικές οικίες ή για Σ.Ο.Α? Γιατί τα δεύτερα, είναι και αυτά στρατιωτικά οικήματα!!
 
Μιλάμε για ιδιωτικές οικίες ή για Σ.Ο.Α? Γιατί τα δεύτερα, είναι και αυτά στρατιωτικά οικήματα!!
Μπορει και για ιδιωτικες οικιες..Παντως κατι ξαδερφια μου υδραυλικοι στο επαγγελμα,περασαν ζαχαρη στο στρατο χωρις πολλες υπηρεσιες και σκοπιες,αλλα ειχαν φτιαξει τα υδραυλικα σε πολλα ιδιωτικα σπιτια αξιωματικων.
 
To να κανει ο στρατιωτης καποιες δουλειες, σε κτηρια, εγκαταστασεις, μηχανιματα, οχηματα κτλ του στρατου, παει στα κοματια, ας πουμε οτι βγαζει ετσι την οποια υποχρεωση εχει στην πατριδα του. Εδω παλαιοτερα στελνανε στρατιωτη ορτνινατσα σε αξιωματικους, να τους γυαλιζει τις αρβυλες, να τους πλενει τα σωβρακα να τους φτιαχνει τον καφε τους κι αλλες υπηρετικες ασχολιες. Χρεος προς την πατριδα το λεγανε κι αυτο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
To να κανει ο στρατιωτης καποιες δουλειες, σε κτηρια, εγκαταστασεις, μηχανιματα, οχηματα κτλ του στρατου, παει στα κοματια, ας πουμε οτι βγαζει ετσι την οποια υποχρεωση εχει στυην πατριδα του. Εδω παλαιοτερα στελνανε στρατιωτη ορτνινατσα σε αξιωματικους, να τους γυαλιζει τις αρβυλες, να τους πλενει τα σωβρακα να τους φτιαχνει τον καφε τους κι αλλες υπηρετικες ασχολιες. Χρεος προς την πατριδα το λεγανε κι αυτο.
Ας μην αρχισουμε με τις υπηρετικες ασχολιες στο Στρατο γενικα,γιατι αμα πιασουμε και τα ΚΕΔΑ-ΚΑΑΥ-ΘΑΝ (παραθεριστικα κεντρα αεροποριας-στρατου-ναυτικου για εν ενεργεια και αποστρατους αξιωματικους και τις οικογενειες τους) εκει να δεις "υπηρετες",τους μηνες λειτουργιας τους.
 
Μιλάμε για ιδιωτικές οικίες ή για Σ.Ο.Α? Γιατί τα δεύτερα, είναι και αυτά στρατιωτικά οικήματα!!

Ιδιωτικες κατοικιες διοικητη-υποδιοικητη και των λοχαγων (των διοικητων λοχων), τωρα αν μεσα σε ολα τους εβαζαν σε κανενα σπιτι μεραρχου δεν αποκλειεται.

Να σε παω πολλα χρονια πιο πισω; αρχες δεκαετιας '80 σε μια αποθηκη των ΟΥΚ ηταν υπευθυνος ενας απλος ναυτης, ενας χοντρουλης που εκανε και χαβαλε κιολας στην παρεα εξω'' που υπηρετεις; στο ΠΝ στα ΟΥΚ, τι λες ρε; ναι αμε στην αποθηκη τους".
Πηγαιναν λοιπον οι αξιωματικοι ''ρε χοντρε γεμισε την σακουλα'' και μετα προσθεσε: σαπουνια-χαρτι wc-απορρυπαντικο και τα συναφη ενω μας ελεγε και ποσο ευκολα μπορουσες να παρεις μασκες-πεδιλα-φορμες-μαχαιρι καταδυσης κλπ χωρις να το καταλαβει κανεις αφου επι της ουσιας ελεγχος δεν υπηρχε.
 
To να κανει ο στρατιωτης καποιες δουλειες, σε κτηρια, εγκαταστασεις, μηχανιματα, οχηματα κτλ του στρατου, παει στα κοματια, ας πουμε οτι βγαζει ετσι την οποια υποχρεωση εχει στην πατριδα του. Εδω παλαιοτερα στελνανε στρατιωτη ορτνινατσα σε αξιωματικους, να τους γυαλιζει τις αρβυλες, να τους πλενει τα σωβρακα να τους φτιαχνει τον καφε τους κι αλλες υπηρετικες ασχολιες. Χρεος προς την πατριδα το λεγανε κι αυτο.

Τώρα, δεν έχουν στο Ναυτικό την ειδικότητα του καμαρωτου, στα πλοία?

Πάντως έτσι ήταν και ο παπούς μου το 1927!!!! Αλλά επίσης τον είχαν βρεί, σε σκοπιά, χωρίς εξάρτηση (γυλιό τον λέγαν τότε), με το όπλο δίπλα του, να καπνίζει!! Αφήστε που την κοπάνησε να παει να βρει την γιαγιά μου!!!!
 
Πηγαιναν λοιπον οι αξιωματικοι ''ρε χοντρε γεμισε την σακουλα'' και μετα προσθεσε: σαπουνια-χαρτι wc-απορρυπαντικο και τα συναφη
Στον Ναύσταθμο δεν ήταν μόνο οι αξιωματικοί αλλά και οι πολιτικοί υπάλληλοι. Στην αρχή της θητείας είχα κάνει αγγαρεία στην τροφαποθήκη και ερχόταν ο άλλος από ένα γραφείο κι έλεγε στον υπεύθυνο "Πιάσε μου ένα μαρούλι" λες και πήγαινε στο μανάβικο της γειτονιάς του. Τις λίγες ώρες που έμεινα εκεί έφριξε το μάτι μου μ' αυτά που είδα.
 
Πίσω
Μπλουζα