Ζημιές - χειρότερα πεσίματα και σημάδια (ρετρό, τι άλλο)

Έχω κάνει διάφορα και μου έχουν κάνει επίσης.

Το ποιό «καλό» ήταν όταν 5η δημοτικού και στην προσπάθεια μου να πηδήξω πάνω από έναν συρμάτινο φράκτη έγδαρα το πόδι μου στο κατέβασμα.

Δεν ήταν τίποτα το τραγικό και πέρασε γρήγορα αλλά το γράρσιμο ξεκίνησε από το καλάμι και τελείωσε πάνω από το γόνατο.

Το σημάδι δεν έφυγε ποτέ και φαίνεται σαν να είναι ουλή από μεγάλη εγχείρηση.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Καλοκαίρι 1982, τσακαλοπαρέα 4-5 ατόμων..

Μας είχαν προειδοποιήσει πολλάκις οι μεγάλοι για την επικινδυνότητα ενός ετοιμόρροπου δίπατου σπιτιού στο οποίο συχνάζαμε, αλλά εμείς το χαβά μας...εξάλλου φάνταζε τρομακτικά παραμυθένιο στα παιδικά μας μάτια για να μην το εξερευνούμε.

Μια μέρα ενώ τρέχαμε στον πάνω όροφο, νιώσαμε τράνταγμα και θόρυβο που μοιάζαν με σεισμό και πριν να πούμε κύμινο, βρεθήκαμε στο κατώι εν μέσω της πνιγηρής σκόνης που βγήκε από τσουβάλια σαπισμένου σιταριού και των σαρακοφαγωμένων σανίδων του πατώματος.

Αρνητικός απολογισμός: άπειρα εμφανέστατα γδαρσίματα και αμυχές, παρταλιασμένα ρούχα, βήχας και τσούξιμο στα μάτια.

Θετικός απολογισμός: στην προσπάθεια να απεγκλωβιστώ, βρήκα ένα μεγάλο Τούρκικο φλουρί που αποτελεί κομμάτι του ρετρό θησαυρού μου!

Αφού μαζέψαμε τα κουφάρια μας- και με το φόβο του ξυλοφορτώματος- καβαλήσαμε τα παρατημένα στην αυλή ποδήλατά μας και βουρ στο ποτάμι για πλύσιμο..
 
1976 , γονάτησα στα ραφτά της μάνας μου με αποτέλεσμα να σπάσει μια καρφίτσα μέσα στο γόνατο μου και να αποκτήσω μια ουλή 5 εκατοστών.

Λίγο μετά ανατίναξα την πρίζα του χώλ με ψαλίδι που έχωσα και στις δύο τρύπες και με το μπάμ κολησα πίσω στον τοίχο. Πρίζα 0 - Εγώ 1

1977 Παίζοντας στο χωριό με το ξάδερφο μου και αφού τον κυνηγούσα μου κλείνει μία καγκελόπορτα πίσω του και μάγωσα το δείκτη μου που έσχισε στη μέση. Η θεία μου μου έβαλε οξυζενέ και γέμισε ο νεροχύτης αφρούς.

1978 Πάλι στο χωριό πείραζα ένα σκύλο και με δάγκωσε στο μπράτσο. Πάλι οξυζενέ αλλά του κατάφερα μια επιδέξια κλώτσια πριν με πάρουν τα κλάματα και τρέξω σπίτι.

Ίδια χρονιά , περνώντας την γέφυρα του ηλετρικού΄ανάμεσα στον Σταθμό Αγιο Νικόλαο και το στενό του ουρανοξύστη , μπάνισα τον θείο μου να έχει ανοιχτό το καπώ και να κάνει επισκευές στο αμάξι του και κατέβηκα τρέχοντας τις σκάλες να περάσω απέναντι χώρις να δώ οτι ερχόταν ένα ΦΟΡΝΤ σχολικό που μου χτύπησε την μάπα με το καθρέπτη του που εξήχε και μου έσπασε την μούρη. Στο Παίδων για ράματα εσωτερικά και μόνο υγρά για 2 μήνες.... Ναναι καλά οι γιατροί γιατί μέχρι σήμερα δεν έχω ούτε σφράγκισμα και ολόισια δόντια.

1979 Πήγα για μπύρες στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς και στο γυρισμό τρώω μια τούμπα κάνωντας κουτσό στην άκρη του πεζοδρόμιου και έσπασα τις μισές και μια απο αυτές μου κάρφωσε στο χέρι. Την γλύτωσα χωρίς ράμματα.

Κανά μήνα αργότερα μου πάτησε το πόδι περιπολικό έξω απο το φροντηστήριο αγγλικών στην Παπαναστασίου.... Με πήγαν σπίτι με το περιπολικό και η μάνα μου χέστηκε νομίζοντας ότι έκανα κάτι κακό!!

1980 Παίζαμε πόλεμο σε παρακείμενο οικοπεδάκι κόντα στην πλατεία θυμαράκια. Είχε και ένα εγκατελημένο φορτηγάκι. Εγώ σκαρφαλωμένος στην καρότσα . Με πυροβολάνε ....με σκοτώνουν και κάνω θεαματική βουτιά πεθαμένου ........ ΜΕΣΑ στις τσουκνίδες..... Οι φίλοι μου με τρίβαν με μολόχες μισή ώρα για να συνέρθω απο την φαγούρα.

Το ίδιο καλοκαίρι στο χωριό πηδάγαμε απο ταράτσα σε ταράτσα με το ξάδερφο και ξαφνικά τον χάνω. Έιχε πέσει με τα μούτρα στην λάσπη σε ένα κοτέτσι γιατί δεν υπολόγισε καλά το άλμα. Έγω έπρεπε να βρώ τον ιδιοκτήτη του κοτετσιού να ανοίξει για να τον βγάλουμε έξω. Δεν ξανακλέψαμε πιταρίδες ... (Αποξυραμένα σύκα)

1981 Αρχίζουν οι τούμπες με τα ποδήλατα. Αμέτρητες. Η ποιό χαρακτηρηστική ήταν στην βούτα όπου σε άλμα , χάνω το χερούλι του ΒΜΧ μου με αποτέλεσμα εγώ να πάω δεξιά και αυτό αριστερά. Απολογισμός βγαλμένο γόνατο!

1982 Καινούριο αγωνιστικό ποδήλατο και καινούρια τούμπα με πολλά χιλιόμετρα. Φάλτσαρα σε στροφή με χαλίκι στο χωρίο μέσα στις ταβερνές και σκάω κάτω και μετά κάτω απο ένα τραπέζι με τουρίστες που έτρωγαν.... ακόμα γελάνε!!!

1983 Πάιζαμε με αυτοκινητάκια στο χωριό. Εγώ με ένα φίλο. Τα βάζαμε σε ένα ξύλο , πατάγαμε την άκρη δυνατά και εκτοξέυονταν στον αέρα. Ένας περίεργος φίλος θέλει να παίξει και αυτός .... Του λέμε οκ. Σκύβει να βάλει το αμαξάκι στο ξύλο και καθώς το έχει ανάμεσα στα πόδια του σκυμένος απο πάνω , του πατάω δυνατά το ξύλο και τρώει το αμαξάκι στην μούρη. ........ Έτρεχε κλαίγωντας και φωνάζοντας "Βοήθεια , βοήθεια .... με σκοτώσανε!!!" και έγινε ρεζίλι σε όλο το χωριό.

1984 Πρώτη τούμπα με μηχανάκι , σούζα και φεύγει ο μπροστά τροχός μαζί με τα μισά πηρούνια..... με επακόλουθη προσγείωση στα βότσαλα στην άκρη του δρόμου. Δεν είχαμε απωλείες

Χειμώνας και βγάλσιμο γονάτου στο μπάσκετ. Το ίδιο με την τούμπα απο το ΒΜΧ.

1985 Πήρα τον πρώτο Spectrum μου και ηρέμησα!!!!!!

Αν ξέχασα κάτι , είναι γιατί είχα διάσηση και δεν θυμάμαι , συγχωρέστε με
 
Όλα αληθινά , έχω τα σημάδια για αποδείξεις!!!! :cry:

Πάντως τα σημερινά παιδιά δεν θα ζήσουν ποτέ τέτοιες εμπειρίες μέσα απο την οθόνη του Η/Υ.....

ΑΑΑΑααα μόλις θυμήθηκα και την μέρα που τράβηξα το μπρίκι πάνω στο χέρι μου και χύθηκε το καυτό νερό που έλιωσε το συνθετικό μπλουζάκι μου πάνω του και κόλησε με το δέρμα μου....

Έκλαιγα για την μπλούζα που μου χάλασαν οι γιατροί!!
 
..δε μου λες,Bruce..

...ο σεναριογραφος ηταν φιλος σου..; :D

 
θα καναμε τρελο παρεακι με τον Κρητικο χαχαχαχαχαχαχχαχα

Τι θυμηθηκα τωρα. 1990 εχω παρει το πρωτο mountain στην γειτονια με 18 ταχυτητες. Ενα Carrera adventure. Eχουμε βγει λοιπον στο Σχιστο και κατεβαινουμε την κατηφορα επανω στο πολυ φαρδυ πεζοδρομιο. Πηγαινω τσιτα γκαζια, εχω βαλει 18η και απο την φορα το πεταλι ειναι παναλαφρο. Το γκρι πεζοδρομιο ειχε γινει θολο κατω απ τα ποδια μου. Ξαφνικα ΜΠΑΜ το ποδηλατο χτυπαει σε ενα τσιμεντολιθο που ηταν αφημενος στην μεση του πεζοδρομιου. Επειδη ηταν ιδιο χρωμα με το πεζοδρομιο και εγω ειχα το νου μου να κεντραρω σωστα και να περασω αναμεσα στον τοιχο και μια πινακιδα, λογω της ταχυτητας δεν τον ειδα ποτε. Το ποδηλατο σηκωθηκε σουζα στην πισω ροδα, ηρθε σχεδον καθετα, εμεινε το τιπονι σταθερο και το υπολοιπο γυρισε προς τα δεξια, πετωντας με μεσα στην λεωφορο εθνικης αντιστασεως (πριν το Σκαραμαγκα). Απο θαυμα δεν περναγε εκεινη την στιγμη αυτοκινητο και προλαβα να σηκωθω γρηγορα και να μαζεψω το ποδηλατο. Αποτελεσμα στραβομενο πηρουνι, γυρισμενο τιμονι και πολλες αμυχες και μολωπες. Δεν το ειπα ποτε στους δικους μου, ειπα πως εκανα ενα πεταγμα και σαβουρωθηκα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ γέλιο!!!! :D

Φυσικά με το αγωνιστικό μου ποδήλατο/δώρο από το Στούντιο Φούσκοι, έκανα κόντρες με.... το τρένο στο χωριό μου! :) Μια μέρα μάλιστα, το πήρα τόσο ζεστά να το προσπεράσω και κινούμενη παράλληλα με τις γραμμές, με πολύ μεγάλη ταχύτητα, κοιτούσα το τρένο και.. όχι μπροστά, με αποτέλεσμα να βγω από το δρόμο, και να πέσω στο χαντάκι με τα χαλίκια που βρίσκεται πλάι στις γραμμές.... Α, το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν ΓΕΜΑΤΟ με φρέσκιες, θηριώδεις τσουκνίδες! Ο ξάδερφός μου (το κοινό μου που με εμψύχωνε ότι μπορώ να τα καταφέρω τρομάρα μου) ήρθε με το τσόπερ του, λυμμένος στα γέλια και κατέστρωσε ολόκληρη επιχείρηση να ανασύρει εμένα και το ποδήλατό μου από το χαντάκι με τις τσουκνίδες...

Απολογισμός: δυο γόνατα για κλάμματα, αμέτρητες μελανιές και γδαρσίματα, στραβωμένο τιμόνι και... τρελλή φαγούρα από τις τσουκνίδες!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ήταν Σάββατο μεσημέρι. Χτυπάει τηλ. στο σπίτι απο το φίλο μου, με πρόταση να πάμε με τα ποδήλατα για κατάβαση βουνού. Εκείνος είχε ενα mountain bike ενώ εγώ ενα bmx, με ρότορες, πατήθρες, λεπτά λάστιχα κλπ, αυστηρώς για ασφάλτινη χρήση. Αξιοσημείωτο δε, είχα ξηλώσει τελείως τα φρένα απο πάνω για να βάλω καλύτερα - επαγγελματικά. Με τα πολλά με έψησε, ανεβήκαμε στο βουνό και η κατάβαση άρχισε. Όλα καλά και ωραία στην αρχή, φρέναρα (κλασικά) με το πόδι στην πίσω ρόδα. Σε μια καταραμένη κατηφόρα όμως, η φόρα ήταν υπερβολική, και η στροφή κλειστή και άγνωστη σε εμένα.

Απολογισμός: BMX: ελάχιστες γρατζουνιές και μπόλικο χώμα (ήταν σχεδόν όλο νικελ).

εγώ: σκισμένη μπλούζα και σορτσάκι, αίματα και στα 2 πόδια, στα 2 χέρια, στην πλάτη και στο λαιμό, σκισίματα και κοψίματα απο τις πέτρες διάσπαρτα, μελανιές, και ένα "χουσούρι" στην κλείδωση του αριστερού γόνατου που κρατάει ακόμα και σήμερα, στην αλλαγή του καιρού.

p.s.: το ίδιο βράδυ βγήκα για βόλτα με τους φίλους μου.
 
Γύρω στα 9 μου ημουν οταν επεσα με το ποδηλατο σε ημι-φρέσκια άσφαλτο, στρωμένη στο δρόμο! Ακόμα χλιαρη ηταν η άτιμη! Το ποδήλατο εγινε άστα-βράστα και τα πόδια μου μαύρα!

Αααα, ακόμα πιο μικρός ήμουν οταν ο αδερφος μου με εριξε μέσα σε ασβέστη και μετα απο λίγο μου εκανε παρέα! Μόλίς μας ξέβγαλε η μάνα μου από τους ασβέστες (για να μη μας κάψουν) τις φάγαμε για τα καλά!
 
Ήταν μια μεγάλη ανηφόρα για να πας στο δίπλα χωριό. Ξεκινάμε λοιπόν με τον ξάδερφό μου μέχρι ένα σημείο με τα ποδήλατα και μετά με τα πόδια. Έ, φτάσαμε στην κορφή, ξεκουραστήκαμε και ξεκινήσαμε προς τα κάτω. Ανεβάζουμε ταχύτητα, ο δρόμος ήταν με στροφές, γυρνάω να δώ τον ξάδερφο που ακολουθούσε, αλλά είχε χαθεί από το οπτικό μου πεδίο. Γυρνάω μπροστά, αλλά ήταν αργά: Σε απόσταση καμια εικοσαριά μέτρα, ένα κοπάδι πρόβατα... Πλακώνομαι στα φρένα, κόβεται το συρματόσκοινο, οπότε... διαλέγω τελευταία στιγμή ένα πρόβατο και πέφτω πάνω του. Αλλού Μήτσος, αλλού ποδήλατο, αλλού πρόβατα, πλάκωσαν και τα σκυλιά, ο μπάρμπας να βρίζει, να μην τα πολυλογώ, τα γόνατα και οι αγκώνες αχρηστεύτηκαν από το σύρσιμο στην άσφαλτο. Γυρίσαμε σπίτι με τα πόδια (περίπου 3 χιλιόμετρα) αφού με είδε η γιαγιά μου, πρώτα τρόμαξε και σταυροκοπήθηκε, μετά μου τις έβρεξε άγρια. Η προβατίνα δεν έπαθε τίποτα τελικά. Πάλι καλά που δεν ήταν κριάρι και δεν είχε κέρατα...
 
dimitris261 είπε:
Ήταν μια μεγάλη ανηφόρα για να πας στο δίπλα χωριό. Ξεκινάμε λοιπόν με τον ξάδερφό μου μέχρι ένα σημείο με τα ποδήλατα και μετά με τα πόδια. Έ, φτάσαμε στην κορφή, ξεκουραστήκαμε και ξεκινήσαμε προς τα κάτω. Ανεβάζουμε ταχύτητα, ο δρόμος ήταν με στροφές, γυρνάω να δώ τον ξάδερφο που ακολουθούσε, αλλά είχε χαθεί από το οπτικό μου πεδίο. Γυρνάω μπροστά, αλλά ήταν αργά: Σε απόσταση καμια εικοσαριά μέτρα, ένα κοπάδι πρόβατα... Πλακώνομαι στα φρένα, κόβεται το συρματόσκοινο, οπότε... διαλέγω τελευταία στιγμή ένα πρόβατο και πέφτω πάνω του. Αλλού Μήτσος, αλλού ποδήλατο, αλλού πρόβατα, πλάκωσαν και τα σκυλιά, ο μπάρμπας να βρίζει, να μην τα πολυλογώ, τα γόνατα και οι αγκώνες αχρηστεύτηκαν από το σύρσιμο στην άσφαλτο. Γυρίσαμε σπίτι με τα πόδια (περίπου 3 χιλιόμετρα) αφού με είδε η γιαγιά μου, πρώτα τρόμαξε και σταυροκοπήθηκε, μετά μου τις έβρεξε άγρια. Η προβατίνα δεν έπαθε τίποτα τελικά. Πάλι καλά που δεν ήταν κριάρι και δεν είχε κέρατα...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
χαχαχαχαχαχα φαντασου να εχεις κατασαβουρωθει και απο πανω να σε αρχιζε και στις κουτουλιες!!! Τζακ ποτ!
 
dimitris261 είπε:
Ήταν μια μεγάλη ανηφόρα για να πας στο δίπλα χωριό. Ξεκινάμε λοιπόν με τον ξάδερφό μου μέχρι ένα σημείο με τα ποδήλατα και μετά με τα πόδια. Έ, φτάσαμε στην κορφή, ξεκουραστήκαμε και ξεκινήσαμε προς τα κάτω. Ανεβάζουμε ταχύτητα, ο δρόμος ήταν με στροφές, γυρνάω να δώ τον ξάδερφο που ακολουθούσε, αλλά είχε χαθεί από το οπτικό μου πεδίο. Γυρνάω μπροστά, αλλά ήταν αργά: Σε απόσταση καμια εικοσαριά μέτρα, ένα κοπάδι πρόβατα... Πλακώνομαι στα φρένα, κόβεται το συρματόσκοινο, οπότε... διαλέγω τελευταία στιγμή ένα πρόβατο και πέφτω πάνω του. Αλλού Μήτσος, αλλού ποδήλατο, αλλού πρόβατα, πλάκωσαν και τα σκυλιά, ο μπάρμπας να βρίζει, να μην τα πολυλογώ, τα γόνατα και οι αγκώνες αχρηστεύτηκαν από το σύρσιμο στην άσφαλτο. Γυρίσαμε σπίτι με τα πόδια (περίπου 3 χιλιόμετρα) αφού με είδε η γιαγιά μου, πρώτα τρόμαξε και σταυροκοπήθηκε, μετά μου τις έβρεξε άγρια. Η προβατίνα δεν έπαθε τίποτα τελικά. Πάλι καλά που δεν ήταν κριάρι και δεν είχε κέρατα...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...


Αρκετα γκαζομενος παω να περασω καθετα την νεα εγνατια . Τελευταια στιγμη βλεπω να ερχεται ενα αμαξι με ταχυτητα .Αστραπιαια κοκκαλο-τσιτα τα φρενα ,και ενω κανονικα θα επρεπε να ειναι ολα ενταξει μια και προλαβα στο τσακ, λογω φορας το ποδηλατο σηκωνεται στην μπροστινη ροδα και με πεταει μπροστα .....Πεσμενος πλεον κατω στη μεση του δρομου ,το ποδηλατο λιγο ποιο πισω ,μη μπορωντας να αντιδρασω καθολου -μια αιφνιδιαστηκα εντελως απο το ολο σκηνικο-, βλεπω τη μπροστινη ροδα του αυτοκινητου να περνα περασε 40-50 εκατοστα απο το κεφαλι μου ,μια και Η (*) οδηγος

ενηργησε αστραπιαια (αν και ετρεχε επισης) ...

(*)Απο τοτε ακομα κι οταν δινεται δικαιολογημενα αφορμη να κανω ποιο κοροιδευτικο σχολιο για γυναικες ατζαμηδες οδηγους , το σκεφτομαι 2 φορες πριν και συνηθως αποφευγω να το κανω ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Nemo είπε:
Απο τοτε ακομα κι οταν δινεται δικαιολογημενα αφορμη να κανω ποιο κοροιδευτικο σχολιο για γυναικες ατζαμηδες οδηγους , το σκεφτομαι 2 φορες πριν και συνηθως αποφευγω να το κανω ...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Αν ήταν άντρας , θα είχε φρενάρει , θα είχε κατεβεί απο το αμάξι , θα είχες φάει μερικές καρπαζίες και μετά θα σε βοηθούσε να φτιαξεις το ποδήλατο , να καβαλήσεις και να φύγεις ........... στον ίδιο χρόνο!!!
 
Nemo είπε:
Αρκετα γκαζομενος παω να περασω καθετα την νεα εγνατια . Τελευταια στιγμη βλεπω να ερχεται ενα αμαξι με ταχυτητα .Αστραπιαια κοκκαλο-τσιτα τα φρενα ,και ενω κανονικα θα επρεπε να ειναι ολα ενταξει μια και προλαβα στο τσακ, λογω φορας το ποδηλατο σηκωνεται στην μπροστινη ροδα και με πεταει μπροστα .....Πεσμενος πλεον κατω στη μεση του δρομου ,το ποδηλατο λιγο ποιο πισω ,μη μπορωντας να αντιδρασω καθολου -μια αιφνιδιαστηκα εντελως (*)απο το ολο σκηνικο-, βλεπω τη μπροστινη ροδα του αυτοκινητου να περνα περασε 40-50 εκατοστα απο το κεφαλι μου ,μια και Η οδηγος ενηργησε αστραπιαια (αν και ετρεχε επισης) ...

Απο τοτε ακομα κι οταν δινεται δικαιολογημενα αφορμη να κανω ποιο κοροιδευτικο σχολιο για γυναικες ατζαμηδες οδηγους , το σκεφτομαι 2 φορες πριν και συνηθως αποφευγω να το κανω ...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
[/off topic]

http://www.youtube.com/watch?v=u6YkqTzCGew&feature=related

[off topic]
 
..απ οτι βλεπω τελικα ,πολλοι εδω το χουν παθει απο χτυπημα..

εγω παλι οχι..το χα απλα :D :D:D
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα