Ηθοποιοί που δεν μας αρέσουν

Dennisd1982 είπε:
Επισης τραγικό το γεγονός να εμφανίζεται με μαλλί κομμωτηρίου και μακιγιάζ στην εντέλεια (βλεφαριδα-καγκελο που χε πει κι ο Λεζες σε μια ατάκα) στα ηρωικά εργα που έπαιξε.
Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν και συζητούσα με τη γυναίκα μου προχθές βλέποντας τη "Νεράιδα και το Παλικάρι" στη σκηνή που και καλά είναι νεκροί. Όλο το χωριό ήταν ντυμένοι όσο πιο απλά γίνεται αλλά η Αλίκη ήταν στην τρίχα. Θα μου πεις πήγαινε να παντρευτεί... :p .
 
H Μάρω Κοντού.

Ποτέ δεν κατάλαβα τι το ιδιαίτερο έχει. Σε όλες τις ταινίες τον ίδιο ρόλο και το ίδιο στυλ. Ούτε καν όμορφη δεν την βρίσκω. Και άλλες πρωταγωνίστριες δεν μου αρέσουν (Αλίκη πχ) αλλά έχουν τουλάχιστον ένα χαριτωμένο πρόσωπο ρε παιδί μου.

Επίσης να πω ότι ο Σταθης Ψάλτης μου ψιλό άρεσε στις χαζοβιντεοταινίες του 80. Ουσιαστικά μόνο αυτός τις κρατούσε κάπως όρθιες αλλιώς δεν υπήρχε λόγος να τις δεις. Ομως δεν τον αντέχω στο θέατρο. Ειδικά όταν το γυρίζει στο δράμα ή όταν βγάζει λόγο κλπ.
 
Imgema είπε:
Επίσης να πω ότι ο Σταθης Ψάλτης μου ψιλό άρεσε στις χαζοβιντεοταινίες του 80. Ουσιαστικά μόνο αυτός τις κρατούσε κάπως όρθιες αλλιώς δεν υπήρχε λόγος να τις δεις. Ομως δεν τον αντέχω στο θέατρο. Ειδικά όταν το γυρίζει στο δράμα ή όταν βγάζει λόγο κλπ.
Πραγματικά είναι πολύ υπερβολικός και πομπώδης στους δραματικούς ρόλους. Ίσως επειδή προσπαθούσε να δείξει ότι δεν είναι μόνο κωμικός , αλλά ότι έχει και το δραματικό στοιχείο...
 
Ποτέ δε μπόρεσα να γελάσω με το γκροτέσκο του Φραγκίσκου Μανέλλη. Αντιθέτως, ο μεταγενέστερος Αντώνης Παπαδόπουλος, ήταν πιο αξιοπρόσεκτος στον τύπο αυτόν.
 
Έχω γελάσει πολύ εδώ, γιατί με κάποιες επιλογές συμφωνώ και με κάποιες όχι φυσικά... Αλλά τα σχόλια είναι τόσο διαφορετικά (όπως είναι φυσιολογικό τα γούστα διαφέρουν κατά πολύ) που είναι απόλαυση. Αν σκεφτώ έτσι πρόχειρα, γιατί το πράγμα θέλει ωριμότερη σκέψη, από άντρες δε μου άρεσαν ο Χρήστος Ευθυμίου, ο Φραγκίσκος Μανέλλης, ο Αντώνης Παπαδόπουλος (δεν μπόρεσα ποτέ να χαμογελάσω καν όταν τους έβλεπα να παίζουν, οπότε δεν το ξανακάνω εκτός αν κάποιος από αυτούς παίζει σε μια ταινία που να μου αρέσει μαζί με άλλους). Επίσης, θα το πω αν και ξέρω ότι πολλοί δε θα συμφωνήσουν, δε μου άρεσε καθόλου ο Βασίλης Αυλωνίτης. Εκτός από μία - δύο ταινίες ("οι γαμπροί της Ευτυχίας" και το περίφημο "ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός") στις υπόλοιπες ταινίες του δε μπορούσα να τον βλέπω. Από γυναίκες δεν μου άρεσε καθόλου η Φλωρέττα Ζάννα και η Μπέτυ Αρβανίτη για αυτό το παγωμένο ύφος τους, η Μάρθα Βούρτση για το αιώνιο κλαψούρισμά της (αν και καταλαβαίνω ότι το απαιτούσαν οι ρόλοι εποχής, δεν το αντέχω), η Ξένια Καλογεροπούλου έτσι χωρίς λόγο, δε μου άρεσε ποτέ. Έπειτα η Μαίρη Χρονοπούλου. Σαν ηθοποιός είναι καλή, αλλά σα γυναίκα δε μου άρεσε ποτέ.
 
herco είπε:
Ο Αγκοπ ειναι ρολος και οχι υπαρκτο προσωπο - τον εχουν αποδωσει 2 ηθοποιοι μας, ο Φιλιος Φιλιππιδης και ο Γιαννης Σπαριδης - ποιος ειναι αυτος που δεν σου αρεσει ?
αγκοπ ηταν μονο ο φιλιος φιλιππιδης και ο γιαννης σπαριδης εκανε τον αρμενη,ισως σε καποια ταινια να λεγοταν και αγκοπ αλλα δεν ηταν ετσι γνωστος

ο αγκοπ του ελληνικου κινηματογαφου ηταν ο φιλιππιδης

μου κανει εντυπωση που δεν αναφερθηκε ο ερρικος μπριολας που μετα τον μιχαλη βιολαρη(που δεν ηταν και ηθοποιος ) ηταν ο πιο αταλαντος

απο τους συγχρονους ο μαρκος σεφερλης που ενω δεν ειναι φυσικα αταλαντος επιλεγει να ξεφτιλισει τα παντα και να ξεπερασει καθε οριο ακομη και το να κλανει επι σκηνης,ντροπη .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπάρχουν κάποιοι ηθοποίοι που δε μου άρεσαν καθόλου. Ο Νίκος Ρίζος για παράδειγμα,ενώ είχε το παρουσιαστικό και το λέγειν που ταίριαζε σε ταινίες και προσπαθούσε όσο μπορούσε να αποδώσει,δε μπορούσε να με κάνει να γελάσω ή να τον παραδεχτώ σαν ηθοποιό.Σε καμία περίπτωση δε λέω πως ήτανε ατάλαντος,αλλά δυστυχώς δε μου το μετέφερε.

Ένας άλλος που δε μου άρεσε ήταν ο Μίμης Φωτόπουλος νέος.Σε αντίθεση με τις ταινίες ως "κύριος Χαβαλές"που ήταν απόλαυση,στις ασπρόμαυρες ταινίες ε΄βγαζε ένα "δήθεν"και μία "ψευτομαγκιά"που μου φαινότανε πολύ ξενέρωτα και τα δύο.Δεν άντεχα να τον δω για παραπάνω από 2 λεπτά.Τα ίδια ισχύουνε και για τον Αθηνόδωρο Προύσαλη.Δεν τον συμπαθούσα καθόλου παλιά,αλλά τον λάτρεψα στα εγκλήματα !!

Ορέστης Μακρής,εντελώς διαφορετικός από τα γούστα μου,άλλης εντελώς γενιάς και τελείως αδιάφορος στις ερμηνείες του.

Συμφωνώ απόλυτα για τον Φραγκίσκο Μανέλλη(ούτε το πλήρες όνομά του δε θυμόμουνα)...Εκνευριστική φάτσα και χιούμορ κατωτάτου επιπέδου,δεν άντεχα να τον βλέπω.

Αντώνης Παπαδόπουλος:όσο τον συμπαθούσα σαν άνθρωπο,τρομερή φυσιογνωμία,δεν τον θεωρούσα καλό ηθοποιό,μόνο με το "και εγώ για ηλεκτρική κιθάρα ήρθα"είχα γελάσει.Θεωρούσα τον τρόπο που έλεγε τα αστεία πολύ τυπικό και κακόγουστο.

Έχω κι άλλους αν κάτσω και θυμηθώ αλλά θα πω ακόμη έναν, ή μάλλον μία τη Τζένη Καρέζη που τη θεωρώ ό,τι πιο κρύο έχω δει από γνωστούς ηθοποιούς.Δε γέλασα ποτέ με τα "αστεία"της,δε μου άρεσε η φωνή της καθόλου,όπως και η εμηνεία της και δε μπορούσε να με κάνει να τη συμπαθήσω αυτή η παγερή φάτσα της.Τι να κάνω τα μπλε μάτια ή την ομορφιά όταν δε στο μεταδίδει η άλλη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
SurvivalHorror είπε:
Έχω κι άλλους αν κάτσω και θυμηθώ αλλά θα πω ακόμη έναν, ή μάλλον μία τη Τζένη Καρέζη που τη θεωρώ ό,τι πιο κρύο έχω δει από γνωστούς ηθοποιούς.Δε γέλασα ποτέ με τα "αστεία"της,δε μου άρεσε η φωνή της καθόλου,όπως και η εμηνεία της και δε μπορούσε να με κάνει να τη συμπαθήσω αυτή η παγερή φάτσα της.Τι να κάνω τα μπλε μάτια ή την ομορφιά όταν δε στο μεταδίδει η άλλη.
Η παραπάνω πρόταση κολλάει απόλυτα στην Έλενα Ναθαναήλ... στην Καρέζη δεν νομίζω. Από τις καλύτερες ever.
 
prisma είπε:
Η παραπάνω πρόταση κολλάει απόλυτα στην Έλενα Ναθαναήλ... στην Καρέζη δεν νομίζω. Από τις καλύτερες ever.
Εντάξει αν δε νομίζεις να βάλω το όνομά σου σαν nickname να απαντάς εκ μέρους μου. Το τι αρέσει και τι όχι είναι υποκειμενικό στον καθένα μας.Αν μπούμε στη διαδικασία να συζητάμε για τα γούστα του καθενός δε θα βγάλουμε άκρη.Κι εγώ διάβασα πράγματα εδώ που συμφωνώ και διαφωνώ,αλλά δεν κάνω παρατηρήσεις στους άλλους,απλά αναφέρω την άποψή μου μεμονωμένα και η άποψη μου δεν αλλάζει.
 
SurvivalHorror είπε:
Εντάξει αν δε νομίζεις να βάλω το όνομά σου σαν nickname να απαντάς εκ μέρους μου. Το τι αρέσει και τι όχι είναι υποκειμενικό στον καθένα μας.Αν μπούμε στη διαδικασία να συζητάμε για τα γούστα του καθενός δε θα βγάλουμε άκρη.Κι εγώ διάβασα πράγματα εδώ που συμφωνώ και διαφωνώ,αλλά δεν κάνω παρατηρήσεις στους άλλους,απλά αναφέρω την άποψή μου μεμονωμένα και η άποψη μου δεν αλλάζει.


Δεν σου έκανα παρατήρηση αγαπητέ. Την γνώμη μου είπα, με αφορμή όσα έγραψες. Δεν έχω καμία διάθεση άλλωστε να σου αλλάξω τα γούστα, τα οποία σέβομαι. Πάντως άλλη φορά να ξέρω να μη κάνω παράθεση σε δικές σου αναρτήσεις. ΟΚ.
 
Δεν έχω κάτι με το Ρένο Χαραλαμπίδη. Για την ακρίβεια, τον θεωρώ μέτριο, ούτε καν καλό ηθοποιό. Εκείνο όμως, που με κάνει να τον κατατάξω σε αυτούς που δε μου αρέσουν, είναι το ότι, διάολε, δεν υπάρχει ταινία που να έχει παίξει, που να μην κάνει αποκάτω και τον αφηγητή ! Κι αυτό, το βρίσκω λίγο ψώνιο...Άντε να γίνει σε μία, σε δύο ταινίες, αλλά συνεχώς;
 
Ντορα Γιαννακοπουλου

Μελινα Μερκουρη

Μακρια απο μενα και σε αποσταση ασφαλειας. Οχι οτι απλως δεν μου αρεσουν. Τις βρισκω αντιπαθεστατες.
 
Μάρλεν Παπούλια για εμένα ισως ο,τι χειροτερο ερμηνευτικά στον ελληνικο σινεμα.
 
Για Μάρλεν Παπούλια συμφωνώ και νομίζω το έχω ξαναγράψει κάπου. Είναι συνδεμένη με τραύματα της σχολικής μου ηλικίας. Στην επαρχιακή πόλη που έμενα τότε (επί δικτατορίας) δεν επιτρεπόταν το σινεμά εκτός αν μας πήγαιναν με το σχολείο, συνήθως σε ταινίες πατριωτικού περιεχομένου (γιατί θεωρούσαν ότι "Οι γενναίοι του Βορρά" ήταν έργο κατάλληλο να του δουν παιδιά ποτέ μου δεν το κατάλαβα). Σ' αυτή την ηλικία και με ελάχιστη εμπειρία από ταινίες (δεν είχαμε τηλεόραση) δεν είχα κανένα καλλιτεχνικό κριτήριο οπότε μου άρεσαν όλες οι ταινίες που μας πήγαιναν μόνο και μόνο επειδή μας πήγαιναν.

Αλλά μια μέρα μας πήγαν να δούμε μια ταινία με δύο τίτλους" Ο Δοσίλογος" ή "Πατέρα γιατί". Με Μάρλεν Παπούλια και Κώστα Φυσσούν, αν θυμάμαι. Για να πάω να δω. Ναι. Του 1970, με μια πλειάδα αγνώστων ως επί το πλείστον ηθοποιών, από μια άσχετη εταιρεία (*)  Αλλά ανάμεσα σ' όλους ξεχώριζε, κατά πολύ χειρότερη, η Σταρ. (Λέμε τώρα). Ήταν η πρώτη φορά που δεν μου άρεσε ταινία του σχολείου. Ναι, το σενάριο ήταν ανεκδιήγητο και η ταινία είχε ένα σωρό άλλα κουσούρια. Αλλά ο βασικότερος λόγος που κόντεψα να σιχαθώ το σινεμά, και η αιτία που η ταινία έχει καρφωθεί στη μνήμη μου, ήταν η ερμηνεία της εξωτικής Μάρλεν.

(*) Από μια αγιογραφία στο ManiVoice.gr του σκηνοθέτη της ταινίας Ηλία Μαχαίρα μαθαίνουμε ότι ήταν ο σύζυγος της Μάρλεν Παπούλια και η εταιρεία του ανήκε. Οικογενειακή υπόθεση δηλαδή. Κι ο Λάσκος προωθούσε την Ασημακοπούλου κι ο Δημόπουλος τη Ζάννα και οι δυο αυτές ακούσανε ουκ ολίγα στις προηγούμενες σελίδες αυτού του thread και δίκαια. Αλλά σε σύγκριση με την Παπούλια ήταν Παξινού, Λαμπέτη και Κυβέλη μαζί.
 
Δε μου άρεσε ως ηθοποιός στα νιάτα της η Βικη Βανίτα. Μεγαλώνοντας έπαιζε πολύ καλύτερα. 

Ως ηθοποιός δε μου άρεσε ο Κακκαβας. Κάπως υπεροπτικά έπαιζε. 

Από τραγουδιστές που κάναν ταινίες δε μου άρεσε κανείς αλλά δε θα επεκταθω γιατί δεν ήταν ηθοποιοί. 

Ούτε η Καίτη Παπανίκα μ άρεσε στα νιάτα της αλλά στην Ιταλίδα έπαιξε καλά. 

Δε μου άρεσε κι η ηθοποιός που έπαιξε την Ελενίτσα, την όμορφη αδερφή του Βέγγου στον παπατρέχα. Δεν ξέρω το όνομα της κι ούτε νομίζω να την έχω δει αλλού. 
 
Νέλλη Γκίνη και Μάρω Κοντού.
Βλέπω κάποιες ταινίες τους αλλά όταν εμφανίζονται αυτές θέλω να αλλάξω κανάλι.
Το ίδιο και για τους Βουτσά και Χατζηχρήστο.
 
Καλό είναι να μην υποτιμούμε σε ισοπεδωτικο σημείο ηθοποιούς, που είχαν κάποιο ταλέντο, το οποίο μπορεί να θάφτηκε, λόγω ρεπερτορίου ή παιξίματος για χάρη του κοινού. Η Βουγιουκλάκη για παράδειγμα, ήταν καλή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60 στους χαριτωμένους ρολους.Μετα πήρε την κατηφόρα,δε μου άρεσε καθολου με τα συνεχή γκρο πλαν, την ωραιοπαθεια, το έντονα επιτηδευμένο παίξιμο στις ταινίες Καραγιαννη-Καρατζοπουλου και τις υστερες του Φίνου κλπ.
Επίσης, ο Ψάλτης, αν και είχε ταλέντο, δε μου άρεσε καθόλου στις ταινίες του, "δεύτερες", πολύ εύπεπτες και με βωμολοχία.
Ο Βουτσάς, μπράβο που έκανε τόση μεγάλη καριέρα, χωρίς ιδιαίτερο ταλέντο κατ'εμε. Δε μου άρεσε, επίσης.
Τέλος, δε μου άρεσαν καθολου:Ξανθόπουλος, Τάκης Μηλιάδης, Κούλης Στολίγκας, Γκιωνάκης-Χατζηχρήστος σε αρκετές ταινίες τους, Γιώργος Μοσχίδης, Καίτη Παπανίκα, Αντώνης Παπαδόπουλος.
Ειδική μνεία χωρίς άλλα σχόλια:Μίμη Ντενιση!
 
Αλίκη-Δημήτρης

Πάντζας

Ξανθόπουλος

Πρέκας

Μεσσάλας

Παπαζήσης

Στασινοπούλου

από τραγουδιστές που έπαιζαν και σε ταινίες

Βοσκόπουλος
Είπες Μεσσάλας και θα συμφωνήσω,καλά να είναι εκεί που είναι πια (νομίζω πέθανε το καλοκαίρι) αλλά πάντα με κοίμιζε η ομιλία αυτού του ηθοποιού,σου έδινε την εντύπωση ότι μιλούσε με σφιγμένα δόντια
 
Η δική μου λίστα (έχει και του ΝΕΚ και του παλιού κινηματογράφου κι ακόμη νεώτερους). Για αποφυγή παρεξήγησης δεν τους βάζω στην λίστα ως κακούς η ατάλαντους ηθοποιούς, απλά βαριέμαι πλέον όταν τους βλέπω σε ταινίες ή σειρές κτλ. :

Φιλιππίδης
Βλαβιανού
Χαϊκάλης
Μεσσάλας
Μερκούρη
Μπεάτα Ασημακοπούλου
Μπριόλας
Ντόρα Γιαννακοπούλου
Βαλσάμη
Καφετζόπουλος
Κιμούλης
Καζάν
Σιτζάνη
Παχής
Δημήτρης Αλεξανδρής
Κόκλας
Ρώμας
Ράντου
Σεργιανόπουλος
Κώνστα
Βουγιουκλάκη
Παπαμιχαήλ
Μάκης Παπαδημητρίου (ο Ζαν Κλοντ απ' τα Μαύρα μεσάνυχτα)
Τσάβαλου
Πουλικάκος
Μπέζος (απ' τον Απών και μετά)
Σπύρος Παπαδόπουλος
Τάκης Παπαματθαίου
Ρόχας
Νινιός
Σκιαδαρέσης
Μάλφα
Μουτίδου
Νίκος Παπαδόπουλος
Δήμος Μυλωνάς
Μίρκα Παπακωνσταντίνου
Νένα Μεντή
Αδαμάκη
Καράντη
Παύλος Λιάρος
Φερνάντο Σάντσο (ο ξένος ηθοποιός στα .. "έπη" του Τζέιμς Πάρις)
Καρακατσάνης
Χαραλαμπόπουλος
Αφοί Αλφόνσο
Σεφερλής
Τσαβαλιά
Όλγα Πολίτου
Παπακαλιάτης
Λαζόπουλος
Όμηρος Πουλάκης
Λαμπάτος

και πολλοί άλλοι/ες που δεν μου έρχονται στο μυαλό
 
Τελευταία επεξεργασία:
Λοιπόν μπορώ να θυμηθώ δύο ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που δε μου άρεσαν και που κατά τύχη ήταν και ζευγάρι στο πανί.
1. Κώστας Βουτσάς. Αυτή η μανιέρα του, ο κάπως περίεργος τρόπος που μιλούσε...
2. Μάρθα Βούρτση. Δε μου φαινόταν ποτέ σέξι, ποτέ ιδιαίτερα όμορφη, είχε ψιλογουρλωτά μάτια (δείγμα ευέξαπτου ανθρώπου σύμφωνα με τους φυσιογνωμιστές), αντιπαθούσα το χρώμα της φωνής της, μου θύμιζε λίγο τη μάνα μου και σε αντίθεση με τον Κυριαζή αυτό δεν το έβρισκα ελκυστικό. Ενώ άλλες σε ρόλο "λαϊκού κοριτσιού" μου αρέσουν ο δικός της "αυθορμητισμός" με κούραζε. Φαντάσου να την έχεις αυτή να σου μιλάει ένα πεντάλεπτο συνεχόμενα.
 
Πίσω
Μπλουζα