εντάξει Κάμπια ευχαριστώ.
Λοιπόν ως engineer είμαι λίγο δύσπιστος. Υπάρχουν διάφορες ιδέες όπως να φτιάξουν συνθετικά καύσιμα αλλά οι ανάγκες του κόσμου είναι 30 εκατομμύρια τόνοι την μέρα!Όπως καταλαβαίνει κανείς χρειάζονται τεράστιες εκτάσεις με φωτοβολταϊκά σε κάποια έρημο (πχ Σαχάρα) με τερατώδεις εγκαταστάσεις παραγωγής του οποιουδήποτε καυσίμου, αποθήκευσης, μεταφόρτωσης σε πλοία. Αυτές είναι επενδύσεις τρις € και πρέπει να βρεθούν επενδύτες και/ή εταιρείες που θα δεχτούν να επενδύσουν σ' αυτή την ιδέα και να αναλάβουν το ρίσκο. Επίσης το υδρογόνο ως καύσιμο δύσκολα αποθηκεύεται, ένα υποτιθέμενο αυτοκίνητο υδρογόνου με φουλαρισμένο το ρεζερβουάρ σε 15 μέρες δεν θα είχε σταγόνα. Επίσης το υδρογόνο ως καύσιμο είναι επικίνδυνο και δεν θα μου άρεσε καθόλου πχ να μπω σε ένα αεροπλάνο με καύσιμο υδρογόνο. Βλ. Ζέπελιν Χίντεμπουργκ. Υπάρχει η λύση με υδρίδια αλλά πάλι το πρόβλημα της μεταφοράς και της αποθήκευσης. Υπάρχουν ήδη εναλλακτικές και ώριμες τεχνολογίες πχ υγραεριοκίνηση για τα ΙΧ και τώρα τελευταία συζητείται η κίνηση κάποιων κρουαζεριόπλοιων με υγροποιημένο φυσικό αέριο. Αυτό κρύβει τεράστιες δυσκολίες στον ανεφοδιασμό μιας και χρειάζεται ειδική άδεια το λιμάνι που θα ανεφοδιάσει το πλοίο με φυσικό αέριο. Και θα δώσω ένα άλλο παράδειγμα, το αλυσοπρίονο μου καεί αμόλυβδη βενζίνη (λαδωμένη γιατί είναι δίχρονο). Αν αφήσεις τη βενζίνη στο ρεζερβουάρ το κατακαλόκαιρο θα εξατμιστεί όλη σε 2-3 μέρες λόγω της τρύπας του καπακιού, για εξαέρωση. Πρέπει να αδειάσει στο μπιτόνι βενζίνης το οποίο κλείνει αεροστεγώς και δεν χάνει σταγόνα.Επίσης υπάρχει η τεχνολογία των ηλιακών θερμοσιφώνων, η οποία είναι ώριμη (mature) και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν προωθείται. επίσης μπορεί να γίνει οικονομία στην ενέργεια.
Και επειδή έχω μια αμφιβολία στα μεγαλεπήβολα σχέδια, θα φέρω ως παράδειγμα το ηλεκτρικό σύστημα της Κρήτης. Η ηλεκτροδότηση είναι κατά 90% από καύση μαζούτ χαμηλού θείου και απλού ντίζελ. Αυτό είναι μόλυνση και ακριβό. Για να πάρετε μια γεύση ο ΑΗΣ Λινοπεραμάτων καίει 300,000 τόνους καύσιμα το χρόνο. κυρίως μαζούτ προς $300 ο τόνος. Έχουν προταθεί διάφορες λύσεις, μια 300άρα μονάδα συνδυασμένου κύκλου στην Κορακιά. Ώστε να κλείσουν τα σαράβαλα των Λινοπεραμάτων (η μονάδα 1 είναι του '66!).Να έρθει υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Κρήτη, με καράβια και να δουλέψει με αυτό η 300 άρα μονάδα καθώς και βιομηχανίες θέρμανση κλπ. Και τώρα πρόσφατα να γίνει υποθαλάσσια σύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα με καλώδιο κανονικό AC (150 kV) καθώς και HVDC (750 kv).Με προοπτική να σβήσουν όλα τα θερμικά εργοστάσια του νησιού. Φυσικά τίποτα απ αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια δεν έχει γίνει, και τα Λινοπεράματα καπνίζουν ακάθεκτα!Γι αυτό εγώ αν δεν δω το έργο έτοιμο με το κλειδί στο χέρι δεν πιστεύω τίποτα. Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια.Just my 2 cents....
Θα συμφωνήσω μαζί σου φίλτατε 1@Uskoke[/USER]. ΣΗΜΕΡΑ ισχύουν σε γενικές γραμμές αυτά που λες, με εξαίρεση ίσως για την περίπτωση του υδρογόνου: α) Τις τεράστιες εκτάσεις στη Σαχάρα που όμως υπάρχουν, είναι ανενεργές και δεν συνιστούν ως έκταση πρόβλημα και β) το θέμα της αποθήκευσης και μεταφόρτωσης του υδρογόνου σε πλοία που αναφέρεις, κάτι που δεν είναι απαραίτητο, μια και μπορεί να μεταφερθεί με αγωγούς σε αέρια μορφή όπως σήμερα το φυσικό αέριο και να υγροποιηθεί στον τόπο κατανάλωσης ανάλογα με τις ανάγκες.
Ναι είναι μεγάλες οι επενδύσεις στο υδρογόνο, αλλά μεγάλες είναι και οι σχετιζόμενες με τους υδρογονάνθρακες, οι οποίες είναι συνεχώς αυξανόμενες μια και η έρευνα-εκμετάλλευση γίνονται πλέον σε όλο και μεγαλύτερα βάθη και υποθαλάσσια. ΣΗΜΕΡΑ το βασικό πρόβλημα είναι όντως η υγροποίηση του υδρογόνου σε υψηλότερες θερμοκρασίες, όπου όμως γίνονται ήδη σημαντικά βήματα. Επίσης ΣΗΜΕΡΑ το ασταθές πολιτικό πλαίσιο στην περιοχή (Β. Αφρική) δεν είναι το καλύτερο για επενδύσεις. ΑΥΡΙΟ όμως? Με την τεχνολογία να προχωρά τόσο ως προς τον βαθμό απόδοσης των φωτοβολταικών, όσο και ως προς την υγροποίηση, ενώ παράλληλα οι ενεργειακές ανάγκες ολοένα να αυξάνονται και το περιβαλλοντικό πρόβλημα να οξύνεται?
Όσο για την επικινδυνότητα, τα συστήματα ασφαλείας ασφαλώς θα είναι πιό προηγμένα όταν (και φυσικά εάν) αρχίσει η ευρεία χρήση. Το παράδειγμα με το Hindenburg είναι λίγο ατυχές κατά τη γνώμη μου, μια και επρόκειτο για αερόπλοιο και όχι για αεροπλάνο, με τεράστιες ποσότητες υδρογόνου για να γίνει ελαφρύτερο από τον αέρα και τεχνολογία του 1935! Άλλωστε γλύτωσαν οι μισοί επιβάτες από την ιδιότητα του υδρογόνου να ανεβαίνει και να καίγεται ψηλά, κάτι που δεν έχει η βενζίνη. Κανένα από τα διαστημικά λεωφορεία που χρησιμοποιούσαν υδρογόνο δεν έπαθε δυστύχημα πρωτογενώς εξ αιτίας του.
Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες είναι οπωσδήποτε κάτι το πολύ καλό για παθητική χρήση της ηλιακής ενέργειας και προσωπικά νομίζω ότι χρησιμοποιείται ευρέως στην Ελλάδα, ακόμη και εδώ στη Γερμανία (όπως και τα φωτοβολταϊκά στις στέγες). Δεν καταλαβαίνω την ένστασή σου. Το θέμα είναι ότι σε μία πολυκατοικία 6 ορόφων, δόκιμη είναι η χρήση του ηλιακού θερμοσίφωνα στους 3 πάνω ορόφους, μια και για να κατέβει το ζεστό νερό από την ταράτσα στο ισόγειο, πρώτο και δεύτερο όροφο υπάρχει σπατάλη. Έμεινα σε ρετιρέ και απόλαυσα τη χρήση του, έμεινα και σε ισόγειο σε 5όροφη πολυκατοικία και δεν είχα, παρά που το ήθελα.
Τα δικά μου 2 cent συνοψίζονται στα εξής: ΣΗΜΕΡΑ δεν μπορεί για λόγους τεχνολογικούς και πολιτικούς να γίνει ευρεία χρήση υδρογόνου. Στο μέλλον όμως (και ίσως όχι τόσο μακρυνό), με τα όρια των υδρογονανθράκων και τα περιβαλλοντικά προβλήματα που διαρκώς οξύνονται θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να κινηθούμε -και- προς την κατεύθυνση αυτή. Η τεχνολογία προχωρά με εκθετικούς πλέον ρυθμούς και μπορεί να δώσει λύσεις.
Και μια και είμαστε ρετροπαρέα για να ευθυμίσουμε λίγο σχετικά με τις εξελίξεις: Εάν κάποιος έδειχνε το σημερινό κινητό του στους φίλους του πριν 30 μόλις χρόνια (και τους εξηγούσε τι μπορεί να κάνει), θα τον περνούσαν για εξωγήινο....... Κάτι σαν τον Παράξενο Αδάμ!
;
